ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
679
կը խորշէ թատրոնին
(Հայ), երաժեշտութենեն, արուեստէ՛ն առ Հասարակէ
Օրիորդ ԷքսԷրճեան ա՛նցեալ ՛չարա թ գիշեր այգ բողոքիս ա սլա ցոյց
րը տեսաւ. . • • սրա Հի՛նյօրանջող թի1լնաթ ոռներուն սլար ա սլութ ե ան մէջ * • •
Հազիւ HO- 60 գեզասէրներ - սա անուղղելի՛ները - եկած էի՛ն երտասարգ
արուեստագիտուՀին
լսելու, գլուխ զ[խի» մտերմօրէն, գրեթէ eu
peti t Comit é
Հաւաքոյթի
մը մէջ։
ԱնվերասլաՀօրՀն պիտի ըսեմ որ իմ մէջ եթէ Հայը վրդովուեցաւ պա
մը ալդ պարապ աթոռները տեսնելով, երաժշտասէրը խորունկ
գո Հո
թի ւնը ունեցաւ անշշուկ առանց Հազի և խօսակցութըան
աղմուկի
լսելու
մեծ վարպետներու
զմայլելիկտորները, կատարուած
մեծ
յաջողութեամբ։
Եւ կարծեմ այգ փոքրաթիւ գեդասէրներուն
Համար վրէ^ի
գոՀուն
կութիւն
մը եղաւ արուեստագիտուՀիին Հետ
գլուխ գլխի
Ա
/Դ
ուն!լնդրութիւ
նը, առանց
failSS e
figure
ի • • • Հասարակութեան
մէջ։
Օր» էքսէրճեան կատարեալ վարպետի մը ինքնավսաՀութիւնով
կ
րէ դա շնա մուրյանէ Ան ՊԷթՀովԷնի Ա տ ա ժ ի օ՚ի և Հյօբ^նի Պ ա լլ ա տ-ի
՚ 47 ի մէջ յայտ եկաւ նուրբ արուեստագէտ,
մտացի և ուսումնասիր
զով մր յարտայայտութիւններու
Գ^՚փցիկ աստիճանաւս րուեներով և երանգ
ներով, որոնք իր երաժշտական
զգայնութիւններուն
ապացոյցերն
էին։
&օրէնի
Polonais e en l a bemol/ f
առիթը ունեցած
եմ Փարիզի մէջ օտար
virtuos e
ներ ու մա տն երո ւն աակ
լսելու։
Օր* էքսէրճեան ի այդ զմայլելի կտորին վերարտադրութիւնը
ինձ յի֊
շեցուց այղ վարպետներուն խաղը, Հազիւ նկատելի
style/ »
տկարութեամբ
որ սակայն տրուած
ՐԼԷ
ա
է
Ոէ
1
արուեստագիտուՀիին
երիտասարդութիւնը,
ներելի է
անշուշտ։
Օր* ԺԷոմէքն Հ^րվալԷ իր վճիտ ե ուժեգ ձայնին մասնակցութիւնր
բե
րած էր այգ երեկոյթին։ իր երգած բազմաթիւ կտորներուն մէջ^ն մասնաւոր
Հաճոյքով մըլսուեցաւ
Martini
ի
Plaisi r d'Amour-^ »
աըեւով ու գոյնով
լեցուն
կտոր մը՝ իտալական
եր1լնածւ1քնի մը պէս։
/7Հ-
Հաճելի անաէլնկալ մը.ան
Mm e Peti t
ն էր, իր
Harpe-»^ *
Ժան տը
Պօնօթֆօն տաւիղէն թրթռումները
զերաժշտական
անՀաշւելի
ժպիտները՝»
կ անուանէ* այդ ժպիտներր երանութեան
վայ րկեաններ
ամբողջ
գունագեղ
թիթեռնի
1լն երո ւ նման եկան ուն1լնդիրները ան սա Հման Հոգեկան
բերկրանքի
մը մէջ տանիլ ժպիտներու ներդաշնակ աշխարՀը, ժպիտներ՝ թեթեւ ու քմա
ծին, մանկունակ, անփոյթ կամ տխրամած,
ժպիտներ անՀաշիւ, բոլորն
գրաւիչէ
՛կ
Տաւիղը
զմայլելիգործիք մըն Է, իսկ
Mm e Peti t
մեծ արուեստ ագիտու–
Հի մըէ Հայ փոքրաթիւ ի ս կ ա կ ան գ ե գ ա ս Էր ներուև ծափերը զայ
ցին ել տուէն
իրենէ
ԼՐ,
ԱԼԵԱՆԱ
Ք
