VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 781

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ 67i
ներ միայն ղրկուի՛ն Հայաստան։ Ո՚֊րեւա դէպի ճակատ բոլոր մասնագէտներ։
Դուք որ կր գտնուիք արտասաՀմա՛նի մԷՀ և ձեր սրտերը յուղումով կր
ուի՛ն երր կը կարգաք Հայկակա՛ն յա դթ ան ա 1լն երու լուրեր։ Հայրենիքը պէտք
ունի իր բոլոր ղաւաէլներուն ոյժի՛ն ու բազուկին» բայց Հայրե՛նիքը այս պա՛
Հուս պէտք ու՛նի զէքնքբռնել գիտցող բազուկներու ու մասնագէտ՛ներու։
Հայաստանի արգգն լեցուն Հիւանդանոցն երր վաղը պիտի իւճողուի՛ն
Հազարաւոր վիրաւորեալներով։ Հայրենիքը պէտք ունի իր բոլոր բժի շ1լնե–
րուն և առող^ապաՀական պա շտօնեաներուն։ ԱՀնոնք որ Հկ՛զգան թէ
բազուկույն ու մասնագիտութեամբը կրնա՛ն ծառայել Հայրենիքին, աՀաւասիկ
յարմարագոյն առիթը։ իսկ անոնք, որ զանագան արդարացուցիչ պատ
ճառներով չեն կրնար կատարել այգ պարտքը, անոնք պէտք է
իրենց փրկագինը։
Ասկից առա շ թուրք կառավարութեան զինւորական գանձին Հազարա­
ւոր ոսկիներ կուտային Հայ երիտասարգներր, զերծ Տնալու Համար գինւորա՛
կան ծառաքութենէքն ե Հակառակ ատոր կրկին ե բռնի կը զինւորագրուէին
Հայրենիքին գոբանականապէս ծառայելու Հաճոյքէն գրկուած իւրա՛­
քանչիւր Հայ պէտք է վճարէ իր փրկագինը։
Ջի բաւեր յաղթանակի լուրերով Հրճուիլ, բանակին քաջութիւնովը
պարծենալ ու այս բոլորով Հպարտանալ։ Ձ,մեոը Հասաւ ալս աՀաւոր ա
տխն Հետ միաժամանակ։ Հալ գինւորր պէտք ունի սնունդի, զգեստի, ղԼՀնքի,
փամբուշտի. զեղի ե վիրակապի, ու այս բոլորին Համար Հայաստանի Հա
րապետութեան գանձր պէտք ունի գրամի։ Հայրենիքի փրկութիւնը կախում
ունի մեր բոլորին ղոՀաբերութեն^ն։ իրաւունք չունինք մէկ ժամ իսկ Հան­
գիստ քևանալու՝ երբ անգին մեր Հայրենակիցները թողած իրենց տու՛նն ու
տեղը, զ£նքի են դիմած Հայրենիքի պաշտպանութեան Համար։
Հայ անուն ր կրել ուզող իւրաքանչիւր ան Հատի մէկ բան միայն կաք
րնելիք, կամ գէպի ճ ա կ ա տ և կամ օգնութիւն ճակատի
Ու՛րես՛ն, կոչ կ՛րնենք արտասաՀմանի բոլոր Հայերուն, որպէսզի կա­
տարեն իրենց Հայ քաղաքացիի պարտականութիւնը։
Մեր էգերուն մէգ էա յն տեղ պիտի տանք այս շարժումին, վստաՀ ըլ­
լալով որ շուտով Հաճոյքը պիտի ունենանք մեր կոչին արձագանգը տեսնե­
լու և տալու ցանկը այն բոլոր Հայերուն՝ որոնք չկարենալով իրենց բազուկ՛
ներովը ծառայել Հայրենիքին՝ պիտի բաղձան նիւթական միջոցներով վճա­
րել իրենց զինւորութեան փրկագինը։ ^մոռնանք այս վայրկեանիս Հայաս­
տանի մէշ տիրող կարգախօսը* վԱմէ^ն մարգ գէպի ճակատ,
Ե լ ամ էյնբան ճակատի Համար։»
Ամէն անգամ ոբ առիթը ներկայանայ, Հայկական եռագոյնին ի տես,
սրտատրոփ ու յուգուե%ալեց մենք կ՛երգենք՝ ((.Ամենայն տեղ մաՀը մի է « .
Տարիներէ ի վեր երազուած այղ դրօշակը այսօր արիւնով է ներկուած, և.
մեր արիւնարբու թշնամիները մեզ ամեն կողմէ պաշարելով՝ կուզեն ա այգ
նուիրական նշանը խլել մեզմէ։
Վա՜յ այն Հայուն որ չզոՀուիր իր Հայրենիքի ազատութեան Համար։
Վա՜ք այն Հայուն որ չգոՀաբերեը իր դրօշակի փրկութեանը Համար։
ՏՐ. Լ* ւՍՄՐՍՐՑՈՒՄԵՍ Ն