674
ՎԵՐԱԾՆ
ՈՒՆԴ
գիրեերր
կը կարգանք մէայն*** և այս երանելէ անտ արբեր ո՛ւթիւնը կը շա
րունակենք երր Հայկական ուրիշ կեդրոններէն
ձայներ կուդան սրտառուչ և
կենս այ որդ, երր ազզայէն սլա շտ սլան ութեան
քօմիթէներ կը կազմուին, երր
Հայաստանի մէՀ ամ1քն քաղաքացի, մոռցած՜ ամէն ինչ, գոց ած իր տունին
տեղին գոները ՚ կը դիմէ դէսլի ճակատէ
Փարիզր մինչեւ Հիմա, իբր
ա
չքի
զարնող գործունէութիւն,
կր խորՀիմ
թէ իր սլա տրի արք ե կաթողիկոսները ա րժանաւո րասլէս Հիւրընկալելէ դատ
խոշոր բան մը չըրաւ * * * ։
Փարիզի կարմիր խաչը, իր նմա՛ններուն պէս կրնայ պարծիլ իր չափա
զանց Համեստ գործ՜ունէութիւնովը***։ Եթէ
այս ճգնաժամային
վայրկեաննե
րուն ևս, ան ընդունակ չդաոնար ի^նալ ժողովուրդին մէֆ, խօսիլ, քարոզել,
շաՀա գործ ել այս առիթը, և յառաֆ բերել առողֆապաՀական մարմին մը,
չափով օգնութեան
փութալու Համար Հայա ս տ անի, այդ կր նշանակէ որ
խաչ մը պէտք է քաշել իր ապարդիւն գոյութեան
վրայ։
<ï
Հայաստան դա ցող բժիշկ չկայֆ կ՛ր սէր պատուիրակութենէն
ծանօթ
անդամ մը և աս անկ տրամաբանելով
կարծեմ թէ չափազանց կը սխալէր։
Հայրենիքը կը կանչէ, երբ պէտքը և պա Հանաքը կայ, իրր Հ
ա
J ք
քացի
ամէՀն Հայ ան Հա ա պ ա տ ա
լ
ո բ է մ ե կն ի լ, ոչ թէ զոՀո
մը այլ իր պարտականութիւնր կատարած
ըլլալու Համար։ Վատ է մե
մար Հանդիսատեսի
գիրքր
—
լ
^սչաէ ս պիտի րնէին, թուրքր,
քի
լ
Ր
տ
ը ե մեր
երկրին ամէ՜ն խորթ զաւա1լներր
—
երբ կոչր վիրաւոր Հայրենիքէն Էոր կուգայ։
Այսօր քիչ չէ թի
Լ
ը այն առո ղ^յս պա Հա կ ան պա շտօն հաներուն,
որոնք
պատրաստ
ե՛ն սիրով տրամաղրուելու, եթէ ըլլաք որոշ կազմակերպութիւն
մը
Փարիզի բժշկական
միութիւնը
լք հալով իբր գիտական,
ար Հեստա կցա
կան միութիւն
մը, իր անմիջական և գրական լաքն օժանդակութիւնր պէտք
է բերէ կարմիր խաչին։ իսկ կարմիր խաչը առանց ժամանակ
կորսնցնելո
քաւելու Համար անցեալի իր անգործութիւնը,
Հրապարակ
պէտք է
ոտքի վրայ դնելու Համար, Փարիզի
գաղութին կողմէ Հայթայթուած՛
շրր՛
Հուն Հիւանդանոց .մը։
Հ* Հանրապետութեան պատուիրակութեան
նախ ա գա Հր Պ* ԱՀարո
որ նաեւ պատուակալ նախագաՀն է ֆարիգի Հայ կարմիր խաչին,
իր
ունի ե պարտակ
ան է Հետա քրքրուիլ ան միրապէս, անոր դրակա
բացասական
գործուն էութիւնով ր։
ատ երգեցինք Հայ արի բանակր, Հերոս բանակը*** Գէպի գո՜րծ։ Յ
ոլ
-
ա
ցընենք գործ՛ մր, որ մեր գաղութը արժանի կը դարձնէ այդ բանակին։
Ա նամէ^ խօսքերու ե քարոզներու ժամանակը շատոնց անցաւ,
նոնք մտիկ ընելու սիրտ
չունինք։
Տր. Մ– Ս.
