ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
677
ր տես մարդկային իրաւանց այս բռնաբարսւՏներուն՝
Հայաստանի
ԱրՀե սա ակս ական սենտիքաներս ւ. Սի ութի ւնր Ա ընկերվարական
կուսակցու
թիւնը կոչ կ՚ընեն քաղաքակիրթ մարդկութեան և
զ
ընկերվ* էքնթէրնասիօնա–
լինդ։ Անոնք կը սլար զեն Հասարակաց կարծիքին աոԼ*ել այն սիսթեմա
թիք
Հալածանքը, որոնք սովիէթական
զործակալներու
կողմէ ի գործ կը գրուին
եւ որոնք կը ձգտին իրագործել Հա J իսլա մութիւն ը՝ Հովանաւորուած
ԼէՀնինէն
և ղեկավարուած
իր զինակից Ա*ուսթաֆա
՚Բէմալէն։
ԳԱՀԻՐԷԻ ՈՐԲԱԽՆԱՄԻՆ ԻՆՊԱՍ Տ ԵՐԵԿՕՕԹ Ը
3
*•€ -
Դրական ու գեզարուեստական
սոյն երեկոյթը
սարքուած էր նախա
ձեռնութեամբ Հ* Մ* Ը.Մ» Փարիզի մասնաճիւղին և ((.Վեր ածն ունդ» ի խմբա
գրութեան։
Agriculteurs-/ '
սրաՀը գրեթէ լեցուն էր սրացաւ բազմութեամբ՝՝ մը որ
միշտ պատրաստ
է եղած քաջալերելու բարեգործական
ամ/քն ձեռնարկ։
նի մը Հագար ֆր»ի Հասոյթ մը կը յուսացուի
սոյն
երեկոյթէն։
Դրական եւ գեզարուեստական
ճոխ բովանդակութեամբ
յայտագրի
երկու մասերը իրարու յաջ ո բդեցին աւելի կամ նուագ փայլով։ Տ °քթ» Լ» Համ–
բարձումեանի ղեկավարութեամբ
երգիչ խումբր, ինչպէս ամէն Հանդէսի, այս
անգամ ալ իր մասնակցութիւնր բերած էր Հայրենասիրական երգերու գեղե
ցիկ այլ միօրինակ փունջով մը։
Պ* &• Ա արեան արտասանեց
քերթուած
մը Աւ* իսաՀակեանէ^ն և
կարլոսի մենախօսութիւնը
կաոլըմանեըի դամբարանէն մէջ
(^HernaniJ ?
Առա
ջին կտորին մէջ Պ* Ն՛ Ա արեան աւելի յուղիչ և աւելի տիրական տպաւորու
թիւն մը գործեց, իսկ հրկրորդր, ֆրանսերէն լեզուով, դերասանական մեծա
գոյն կարողութեան
մըկարօտի Հասնելու Համար առոգանութեան և արուեստի
անՀրաժեշտ մակարդակին։
Բայց երբ ի նկատի ունենանք որ Պ* Օ* Ա արեան
այս կա որր պատրաստած
է
Conservatoire-/»
քննութեան
մասնակցելու
Հա
մար, բարեմիտ րլլալու շատ մը պատճառներ կրնանք
ունենալ։
Պ* Լ* Յարութիւնեան
արտասանեց Cid-ի
stances-/ »
և
Mauric e Magre-/ *
Comédien-/ »
երկուքն ալ մեծ յաջողութեամբ։
Պ* Լ* Յարութիւնեան
տխրու
թեան ե ծիծաղի արտայայտութիւնները
կ՚ստեղծէ դերասանական ինքնամո
ռացումով և արուեստի գեղեցիկ դրոշսներով։
Պ» Մ* Ջանան, որ յաճախ
ցոյց տուած է Փարիզի
Հայութեան իր դե
րասանական անվիճելի տաղանդը, այս անգամ մեծ մասամբ երեւան
իբրեւ զընթերցողդ մը։ Ան կարդաց մեզի ԱՀարռնեան ի
զ
Հո գիս խորան
Համարի կտորը, որուն երկար ա շունչ էջերուն մէջ երեկո fթքէն յարմար անց
քեր կայխն, որբերու աղաղակներ
(ւ
անոնց վիշտերուն դառնակսկիծ
ոգեկո
չումը։ Պ» ՏՀանանի երկրորդ ընթերցումը
եղաւ
«jP«f#/»fp/i,
ի
ս
^Լ վերջապէս
