ՎԵ Ր ԱԾՆՈհՆԳ
՝
I
ՄՈ Ի Ր Ա Դ
\
( Մա Հուան երկրորդ տարեդարձի աոթիւ )
ձ այ ւ|իշ"»Ր ք եղ օրօրե ց
Սյդ. ւլշս փ ՚ն £ ա փ եղա ր ւքեծ» ՝
Դ– Վ.ԱՐՈՒԺԱՆ
Այս Հորս–Հի՛նգ տարւայ
Համա շխարՀա ք ին վճռակա՛ն բաղխումեերի
գի՛նակա՛ն աՀաւոր, ճակատագրակա՛ն
շարժումների
մէք» մենք շատ
ժել ազգովին, մենք շատ ենք քամւել ու Հալւել։
Մա Հրւան ուրւականը,
աւելի անագորոյն է հղել մեր փոքրիկ
երկ
Հանդէպ, քան մի այլ տեգ։
Ամենուրեք
մա՝Հ, անվերի
մա՚Հ, մինչև որ
ժողովրդի Համար թաղումը
դարձել կ սովորական,
լացը ձևական*
Ս
մաՀեր կան, որ անմաՀութեան կ առաջնորդեն և ըստ Նիցշէի* յէլ
1ա4
Օն միշա այն մարդիկ, որոնք իրանց ետև թողնում են սգացողների
մի
բազմութիւն։
Ա ուրագն աՀա, այգպիսիներից
մէ1լն է։
.ինչո՞ւ երախտապարտ
է Հայ ժողովուրգր
նրա՚Լլ և ի^նչ է ա
կ՝աշխատենք
այսու՝ իւր իսկ կենսագրականի
մէջ խտացրած
ցոյց
• # .՛*
Մուրագը շատ Համեստ ծագում
ունէր։ Նրա ծնողները
Հայ բո
էին, որոնք 70-ական թուականներ
յան եկել Հաստատուել էին Աեբաստիոյ
տուն գիլզում։
Նոյն գիլզում
1874ին ծնւումէ
Մուրադը։
Մինչև 20-21 տա
րեկան Հասակը, նա անում է գիլզու՛մ, առանց դպրոցի երես տեսնելու,
ղի մեծատուններից
մէկի մօտ <&մշակ» է դաոնում ու կատարում սոսկ
կան
աշխատանքներ։
1894ին
գալիս է Պօ լիս և մասնակցում 9Ցի Պապը-Ալիի մեծ՜ ցոյ
Պօ լսում Գարակէօզեանի ա Հա բեկումն է կատարում և փախչում է
տան, այնտեղից էլ Եգիպտոս։
Եգիպտոսի
մէիմի քանի ամիսներ մնալուց յետոյ, իւր £ է յթունցի
ըն
կերոջ
ժիրայրի (կարապետ
Մխճեանի) Հետ
անցնում է կովկաս և
Հայդուկային
խմբերին։ կովկասոլմերկուսն
էլ յարում են Հ* 3* Դաշնակցու
թեան և անցնում կարսի շրջանը, որպէս
կազմակերպիչներ։
Մ ուրագն ու Ժիրայրը այգ
շրջանում
իրենց անկեղծ և անձնուէր
Նունէութեան
շնորՀիւ, մեծ ժողովրդականութիւն
են վայելում և կս՚զմակե
պութեան
ամբողջ զինա պա Հեստը իրանց խնամքի տակ
են առնում։ Այդ
ջանում, Մուրատը բաւականաչափ
մատնիչներ ու սև ուժեր է
ծումն և ոչ մի անգամ էլ ռուս կառավարութեան
ձեոքր չի ըն1լնում։
1902ին Հթանթ Հայդուկային
խմբի ամենաաչքառու
գինւորն է դառնում,
որպէս սիրաՀար զէնքի ու կռուի։
Նոյն
թլին,"
մի քանի անգամ
Օլթիի և
