838
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
Բնական
ժառանգորդն ենք և ժառա՛նգորդը
պիտի Տեա
կան ախտավարակ
կայսրութեա՛ն,
ր
ա
յց
'""'jfàtë "Ր
ա
մենէ
յետի
ռանգորդն իսկ £՚Ը1[
ա
*ոք էր մահացնող
մոլութիւնն երուն, եւ արեւելեան
լարարոյ
ինքնագողութիւնով
չնայինք այն դաշնագրին
որ
նուիրագորՆելով
մեր անկախութիւնը
թուղթի
վրայ, Հայաստան կոչուած փլատակ
երկ
կը յանձնէ
մեզի։
Մեզի Համար նոր է որ պիտի սկսի ստեղծագործ
ող աշխատանքը
պիտի
պարզուի
վերաշի՛նելու ու կառավարելու
րնգունակ
եղող
ցեղ
Հասունութեան ու կարողութեան
չափանիշր։
Հայաստանը աւերակ
ձաքարն է որ մէ^տեզ դրուած է։ Ասկէ ետք պիտի Հասկցուի
որքա՛՞ն արժանի է անկախ քաղաքացիի
իր կոչումի՛ն եւ ընդունակ պետո
թիւն մը կառավարելու ու կառավարուելու
արուեստին։
«.Հայաստանի
կազմութիւնը և կազմակերպութիւնը,
ամենէ
դժու
իյնդիրն է արգի ժամ տնակներուն, րսած է մեր վարչապետին,
անգլիա
կայիս պետական ամենէ մեծ՛ դէմքր։ ՛էյատ բնական է այդ յա fտարա
«ըրած՛ չէ թեթևօրէքն, մեզյուսալքելու կամ աՀաբեկելու
յետին նպատակով
Մեծ պատերազմի յեղափոխական
խառնարանէն
ծնող, եւ ա՛
թիւն ստացած՛
ամբող £նորաբողբո £
ազգերու մէֆ, չյլայ ^էկր
ո
ր Հայա
չտփ աղքատ,
% աւերուած եւ աշխարհագրական
ամենէ ա՛
մր մէ £ գտնուած՜
ՐԱ
ա
յ*
Մեր դիւանագիտութիւնը
ըլլտյթէ ժողովուրդր, գո բծելէ աւելի, շատ
ա՛նգամ
աւելի
Հեշտ գտան
խօսիլ։
Հայաստան
ամէ՜ն
ժողովուրդներ
ամին աղգերէ աւելի պէտք ունի առՀասարակ
իր ամին զաւկին
առաւելագ
զոՀողութեան,
մտքին, Հանճարին,
բազուկի
ոյժին,
դրամագլուխին ե անձ
նուիրութեան։
Հայրենիքները
խօսքով չեն կերտուէր,
մ ան աւարդ պատմութեան
շրջանին, ուր Հզօբներբ կառավարուած
էրենց ժողովուրդներու
ներքի՛ն
տբամադրութիւններէն,
դարձած՛
ե՛ն ամենէ
աՀա լոր
եսապաշտը։
Ամին ժողովուրդ
իրե՛ն Համար պիտի շէնէ իր կեա՛նքի ճամբան, ամին տղգ
ի՚նքր պիտի առաջնորդէ
իր ճակատագիրը դէպի արիւ՛նոտ
Հորիզոնն
կամ դէպի
մաՀ։
ինքնամփոփումի
ժաման ա էլնԷ, կը մտնանք մեր պատմութեա՛ն
ամե
պատասխանատու
շրջանին
մէֆ։
Թուղթի
վր
ա
յ
գրուած՝
անկախութիւն
շատ
Հեռի է իրական անկախութիւ՛ն ՐԱ
ա
[հ
։
Մեր Հայրենիքը գեռ իբ
յան կը ծառայէ թրքական
Հորգաներու
ել, մեր ժողովուրդը, մեր զօրքն
որ ստիպուած պիտի քալէ Հայրենի Հովիտներին, դէ՜պի ցոդքքո փտռապանծ
արշալոյսը։
Հեռուին
Հեռու սրտառուչ
Հայրե՛նաբաղձութիւնով
և ճոռոմ խանդա՛
վա ռո ւթի ւններո վ չէ որ կը կատարուի
մեր պատմութեան
ամենէ մեծ
թիւ՛նը՝ թբքա– Հայաստան ի գրաւումը։
Ամին Հտյ առանց բացառութեա՛ն, ի
նիւթական, բարոյական
բոլորանուէր
աջակցութիւնը
պիտի ՛նուիրէ
ա՛նոր
Այդսւ
դղութիննով
երէկ
էյ ատի սեանն էր խ՛նդրողը եւ խօսողը*
այսօր ղաշ–
