ու ինձմէ տարի մըվերք^ Հոս եկած տարագրութեանը
վրանը պար զելու.Հ
4.
—
Հայկ Sամպուրաճեա՛ն,
Եզմիրցի, Գլուխը այրած՛ տղայ
մը։
«>• — Հ
ա
յ^1 Թուլումպաճեան,
իզմիրին,
Ա՝ ես րոպե անի աշակերտ,
երիցս ՛նուիրական ի՛նծի Համար։
0-
—
եղուարգ Աէֆէրեան, էւդոկիացի,
Բերայի էսաեանէն աւա
կան, a ան ապա տի որղեգրինն քով տարիներէ ի վեր պաշտօնեայ, գրեթէ
7*
—
Մաքսուտ
Աքնաճեան,
Պօլսեցի
,՝յ1
կեանքի
յուսախարութիւններ
ենթարկուած՛, այլ միշտ
անընկճելի։
8*
—
Մուսու/լու, Եզ4էրցէ
^
ա
յ ([
ա
թոլիկ*
զգայուն և ազնիւ պատանի
մը։
9*
—
Զէրքէդւէ* Աղեքսանղրիայէն,
Հայ կաթոլիկ, նախորդին պէս, այլ
և աւելի կրակոտ
ու խանդավառ։
10*
—
(հ* Որրերեան, կեանքի
թափառականը։
ճիպռւդիի
Հայ գաղութին
կը Ձնար միայն Արթաքին,
Օրթագիւղէն,
Jի un ւնր լ
ո
Ր
ս
Ը անցուցած
եւ որ սակաքն մեզի Հետ էր Հոգիով ու անցեալով։
Վաղը պիտի երթանք, առտուն կանուխ էքն, զօրանոց,
մարզանքի։
<iU՛Էսամրրիկն մեէլնեցաւ արղէՀն ու քաղաքը քնանալ
սկսաւ։
ԱՀնՀուն յուղումի
մըներքեւ ընկճուած՝
կը փակեմ
աչքերս։
(Ոփափս )
r>
. ՈՐՌԵՐԵԱ
( Պ. Պօղոս Նուպարի բանախօսութիւնը
թրքական
դաշնագրին
Հ* Հ* Պատուիրակութեան
սրա Հին մէի
Սիրելի
Հայրենակից՛ներ,
Պիտի ուզէի կարենալ ըսել ձեզի ինչ որ զգացի, երբ
Խաղաղութեան
Դաշնագրին ՝\ ստորագրութիւնը
նուիրագործեց
Հայաստանի
փրկութիւնն
իր վերջնակա՛ն կազմութեան
մը մէի Լաւագոյն կը Համարիմ
ձեզի կարդալ
իմ արտայայտութիւն՛ն
եզող այն Հեռագիրը զոր անմիֆապէս ուղղեցի
Երևանի
կառավարութեան
որ այս եղելութեամբ
ամենակարևորն
է մեր ազգային
րաւոր պատմութեան,
եղած՛ է այսօր
միեւնոյնժամա՛նակ
կառավարութիւնե
տաճկաՀայ վիլաքէթներուն
զորս դաշնագիրը կը միացնէ
Հանրապետութեան՝
այն սաՀմաններով զոր պիտի որոշէնախագաՀ
Վիլսընի
իրաւարարութիւնը։
ԱՀաւասիկ
Հեռագիրը*
ՕՀանղանեան, վ ա բչա պետ,
bpbi.uil i
ձԱյս յիշատակելի
օրը, երբ ստոբագրուեցաւ
Խաղաղութեան
Դաշ
գիրը "Ր կը ՀիՏնաղրէ Հայաստանի ազատ և անկախ կառա՛վարութիւնը
լայէթներու
կցումով,
ի՛նքզի՛նքսխո րապէս երջանիկ կը զգամ արտայայտե
լով Երեւանի կառավարութեան
և Զեզի,
ջերմագին
շնորՀաւորութիւննե
այս պատմական մեՆ եղելութեան
աոթիւ, որ բովանդակ
Հայութեա՛ն
նդխութեամբ
կր լեցնէ։»
A
(ՆՈհՊԱՐ)
