620
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
ՄեՐ ՀԱՄհհ8ՐԸ- ՛ ՎԵՐԱՊԱՀԱ Ծ ԵՆ# *~
(ԹՐ՚ԲԱԿԱՆ
ԴԱՇՆԱԳՐԻՆ
ԱՌԹԻՒ)
֊*
Աէվրի յախճապակիներու
ազգային գործ՛ատան
շք°զ
սբաՀին
մէյք
Օգոստոս 10ին սա որա գրուեցաւ թրքական
դաշնագիրը։
Ասիկա Հայութեան
Համար յիշատակելի
թուական
մըն է, որ նոր
մը կը բանայ մեր պատմութեան
մէ£։
Այս անգամ Հայրիկի
1?Ղ1?Է
2^
Ր^Փ
Ո
4Ը
if*
" P
"k."*^
ԷԷ
^Ք
այնտեղ, ողո
մութիւն
մուրալու Համար Հզօրներու
խրախճանքէն,
ա
յէ էրր պատերազմիկ
և. դաշնակից
պետութիւն
մր՝ որքան ալ փոքրիկ» Բ
ա
յց
ստորագրող
մէ£ ամենէ մեծը եւ Հերոսականը, տաճիկ
Հիդրային
գլուխը
ֆախՀախելու
գործ՛իքն մէ9, ամբոզ£ երեսուն տարիներ իր թափած՛
արիւնի եւ ըրած՛
զութեան
քանակովը։
Պ* ԱՀարոնեան որ Սէվրէ սրա Հին մէ £ կը ներկա լացնէր
Հա լաստա
Հանրապետութիւնը,
չեմ կարծ՛եր որ իր կեանքին մէֆ ունեն այ Հոգեկան աւե
լի բարձրագոյն
Հրճուանք
մը, քան այն որ տեսաւ և ըմբոշխնեց ալդ
եանը,
ռ
րբ մեր դարաւոր
^Դ^քէ^է" ոճրածին
ծնունդները՝ — ֆ Էս ա
թուրք փաշան ու պէյը
—
Դ
Ո
ԴԴ"Ղ
ռ
լ ա
ժ գուն ած կը մօտենային մեծ՛ սեղան
Հրճուանքը
մինակ իրենը չէ, այլ ամբող^ Հաւութեան
կը պատկանէ։
Երբ պար տուած
^րէշր» վիրաւոր, անգամա Հատուած՛
եւ սողոսկուն
ուած՛ էր ստորագրել եւ կնքել, պատմական դաշնագիրը,
միեւնոյն
կը էլնքէր իր մաՀուան դա տաղն իքը եւ սաՀմռկած
կ՚ողֆունէր իր ծ՛ոցէն ծը–
նող երիտասարդ
նոր ազդեր ու, մանաւանդ Հայաստանի
յարութիւնը։
Հայաստան՝
որուն անունն անգամ թուրքին
Համար գարշանք մըն էր,
և զոր աշխաաած
էր դարձնել վիթխարի գերեզմաննոց
մը, աՀա այսօր
թըննար, կը ծնէր, կը նուիրադործուէր
եւ ° րր Հքստի մը կամ Թէվֆէ
կը մօտենային գեղարուեստ
ական Հսկայ կաղամարին
որ 10]4ին
Ք
ա
իրեն
Համար ապսպրած՛
էր Սէվբէ գործարանին
—
ա
ՀՂ Գ°ր
ռ
դմաննոցի
ռելները կ՚արթ՛ննային, եւ մեր նահատակներու
ոսկրները ծ՛ափ կը զ
Հրճուագին։
Բաղդի
ի՛նչ դառն Հեգնութիւն»
կայսրը թերեւս այգ
կաղամարին մէյէ
պէտէ թաթխէր էր արիւնոտ
գրիչը» իր ոճրագործ՛ կամքին
կարմիր
գաեներր արձանագրելու եւ պարտագրելու Համար Համակ մարդկութեան,
սօր Աէվրի մէշ իր ոչնուազ
եղեռնագործ՛ դաշնակիցը անոր կը մօտենար,
պարտեալի
գրիչը Հոն թրծելու եւ թուղթի
վրայ մէկ Հարուած՛ով, իր ազգային
մաՀացած՜ ճակատագրին
վերջին
նշոյլն ալ մարելու։
Սէ՛/րէ գոբձ-արանին քառակուսի
սրաՀը — որ մինչեւ Հիմա ծառայած
է ԷԲՐ Յ
ՈԼ
Տ
Ա
ԴՐ
ԱԷ
1
ա
յ
Ոէ
յ
ա
խՀո*աակԷԷ
նկար աղար դո լան ամենէ նուրբ պնակ
ներու, սափորներսւ, պզտիկ անդրիներու եւ պատկերներու, — որքան ա