VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 600

՛ԼԵ Ր ԱԾՆ ՍԻՆԳ
Հ Ա 8 Կ Ա Շ ԷՆ
Ո՜վ քաղաքն իմ երազիս»
Կ*ող2 _ունեմ քեզ իբրեւ մեհեան «/**անցեալի,
Որ աւերակ իր քանդակներ՛ն Հրաշափառ
Նոր արուեսաի մ՝անմահութեամբ րղգեցան,
Ղ՚ափնեվարդն իր ճակաաին շուրք գեղեցիկ*
Հոգեաաւիղ փանդիռներու թրթռումէն
Ուռիներու սաուերին մէ £_ կ՝արթննաք*.*
ԱՀա՛ կուգամ, ո՛ վ ՛Փա գին*
Գաղափարին չոլս սափորներ ր պորփիւր
Աարուշանիղ թափելու յորդա դեղ***
Արեւներու գինին կուրծքէն իմ քնարիս,
Զոր ա առա սլան քր չՀախքախեց անողոք
Եր ձեռքին ա ակ, լուս ա Հեղեղ կր Հոսի։
Իբրեւ արիւնր զոՀերուն, րնդունէ՛
Ս*ինէ յեաին շիթն ողկոյզներու աւիշին,
Ցայզաաօնի մր Համար*
Ընզունէ՝ երգն այս գողթան՝
Տանուն մաքին Հայրենի
Որ հաղկեւյաւ օր մր ծոցիդ մէէԼ Հրսկայ,
Յանուն սրրաին քերթողներուն որ արոփեց ,
Ս էրը նԱան արծիւներու ճաիյրանքին. * .
Օր մր փառքին ծիրանիներն րղգեցար, .,.
Եւ յաղթանակր ծածկեց
՝ք^ու ճամբաներրդ Համակ
րա փնին եր ով, կակազներով, Հասկերով,*,
Ժողովուրդներն անցան գնացին, ե անոնց
Կ ա ր ա ւան ե րն արգաւանդ Հողդ սլա առեցին
Ուր երր արիւնր ժայթքեց
Զաւակներուդ սրտէն, ցորենն աւելի
ք՚եդուն Հունձքեր ունեցաւ***
Ո"վ քաղաքս իմ երագիս,
Հերոսներուդ աճիւնին , մէէ\ կր նրն^ես,"
Ու վաՀաններն ե ասա արն երր պղինձէ
Հրս կայ ա կան գուպարներու մէ%_– ինկած՝
Հ՚էբէ^Դ ^ԼՀ սԿ ա 1 կափարիչով կր փակեն*,*
Եւ Հրսկայ բու մր կ անցնի
Սաւառնաթեւ, ե իր թեւեր ր խաւար..
Կրմրթագնեն կարմիր աստ ղերն երկնքիդ.*.
Օր ՛մր արուեստր լեռներուդ մարմարէն
Տաճարներուդ ստուերին Ա*ԷԼ խնկաբոյր
Վարդակներու սրփռեց արեւ մ Հրաշազարդ,