s
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
91
Ի ա» ՀԱՄԱՐ ԿԻ1.ԻԿ1՚Ա 1 V I I W
-
_ • „ — _
^<
=
—
Մենք կիլիկիան
ուզելու
բազմաթիւ
սլատճառներ և փաստեր
ունինք,
որոնցմէ, զուրկ են մեր բոլոր մրցակիցներն
ու երկրակալական
ձգտում
ունեցող
բոլոր սլետութիւններր։
՚
Մենք կիլիկիան
կհուզենք անոր Համար, որ
1080
թուականին
Հոն Հաս
տատած
ենք Հայկական
իշխանութիւն
մը, որ տեւած
է ԵՐԵ-Բ ԴԱՐ. մթ>լես
Այս ժամանակաշրջանին
մէջ ունեցած
ենք քիուբէն Ափ սլէս Հսկայ
դէմք
մը
(1080—109 Ց),
որուն կը պարտինք
քիուբինեան
Հարստութեան
Հիւաարկու–
թիւնր. ունեցած
ենք Լեւոն Բփնման
մեծագործ
իշխան մր
(1187—1196),
եւրոպական
պետութիւնն
եր է երկու թագ ստացած
և ^tltht
n
J
՚նորաՀա
կառավարութեան
թագաւոր պսակուած
է
(1198—1219),
ունեցած
ե
պէս
Հեթում Ա*ի նման ք
ա
^ դիւանագէտ
մը, որ իր խելքին
շնորՀիւ
երկար ժա
մանակ խաղաղ կերպով կառավարած
է երկիրր
(1226— ՝~1270)։
Ի
կան դասէն ունեցած
ենք Գրիգոր Պ
ա
Հլ
ալ
-ունխներու՝,
Ներսէս
Օն որ Հա լին եր ու,
*^*PbV*U Տղողներու ե Ներսէս Լա մրր ոն ա g ին եր ո ւ նման
սուրբ
անձնաւորռւթիւն–
ներ ե լուսապսակ
գլուխներ,
որոնց նմանր ոչ մէկ
ա
ԴԴ
ունեցածէ։
Բ ալ կ ան եան պատերազմէն
ետք աւստրիական
կառավարութիւնը՝
բի ական ծովը Աերբիային
առջեւ գոցելու ե իր մանած ր ներկելու
Համար <ձԱլ–
բանիաՖ մը ստեղծեց։
Հիմա ալ եւրոպական
անկուշտ
դիւանա գիտութիւնր մե
Կիէիկիոյ սաՀմաններուն
մէջ «ԱիւրիաՖ մը կ՛ուզէ ստեղծել ե մեր $առջեւ
փակել
՚ Մ իջեր կրական ր, որպէս զի վաղն ալ, չեմ գիտեր
ի՛նչ օրէնքով,
օտարներ
.գա
նստին
կիէիկիոյ արգաւանդ
Հողերուն
վրայ։
*1իւի1էիոյ սաՀմա՛ններուն
մէջ Աիւրիա մը ստեղծելու
Համար
պատմական
ո ե է փաստ
չկայ։
Ար՚-րէ՚՚յ
մասին ամենամեծ
ծանօթութիւնր
Ա. Գրոց մէջ կը գտնենք, ուր
յունական
բնադրին
«ԱիւրիաՖ անուան տեղ Հայ թարգմանութիւն ր կը դնէ
^Ասորիքն,
մինչդեռ եբրայական
բնագիրն
ունի «Արամ»։
Ա* . Գրոց
Համեմատ՝
Ար ամի երկիրը քանի
մը գա ֊առներու
կր բաժնուէր,
որոնց գլխաւորներն
են
վԱրամ֊Բէթ֊քհոՀոբգ,
յորդանանի
աղբերականց
մօտ, <լԱրամ-Դամմէսէքգ,
երկու
Լիբանաններու
շռանին
մէջ, «Արամ֊Մաաշա)),
նախորդին
Հարաւային
կողմը.
«Արամ-ՆաՀարիմ»,
Միջագետքի
շրջ
ա
նր. վԱոամ-Աոբա»,
Հոմսի
շրջանին մէջ
«էմաթ»,
Համա և իր շրջակայքը. ղԱըփադ», էմաթի արեւմտեան
սաՀմանաէլից
մէկ մասը. «Գեսուրի»,
Յորղանանի
արեւելակողմը։
Ասոնցմէ
կը տեսնուի, թէ
Սիւ-րիոյ սաՀմանները
Հիւսիսէն կը Հասնէին ոչ թէ մինչեւ Տաւրոսեան
լեռներ ր,
Ո
Ր ԿիլԻԿ.է
ո
յ Գ՝~ոիսային
սաՀմանը կր կազմեն, այլ Հազիւ Հազ մինչեւ
Ամանոս
կամ Աեաւ
լերինք,
որոնք բնական
կերպով
Հայկական
Կիլիկի
ո
յ
Հարաւային
սաՀմանը կը կազմեն։ Այս Հաշուով՝
Աղեքսանդրեակ
կամ իսքէնաէրուն
մ