ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
27iy
ÏJljli
պարոնը
ոը Պեռնի ՝
ւ1է 0
իր
մ
սւււր
աւՆ^եւ. Հանդարտիկ
զետեզուահ
Հազարաւոր
սպաննուահ
Հաչեր
1լընաիւատէ՝
որպէս
զի
ոզջ
էքնացուլներուն
սպանումը
կարելի
դար֊
ձընէ, սլէտք Է երրեակ
կուրհքը
շօշափէ՝
սրտին
տեղը
փնտռելու
Համար։
Կը
իյըյւդ֊
րենք
իրմէ որ գտնէ
այստեղ
մեր կատար
եալ արՀամարՀանք^ա
տրտայ
ա
յ
էՈՈ
ւթիւ1ւը։
«Թրիպիւն տը ժ՝ընէվ»ի Մար տ 17 ի թիւին մէ ջ
արա բ գրագէ տ մը Ալի-էլ-՚Լաեաթ ի կր հրատարակ
է
«Թուրքերուն Թուրքիան » տիտղոսո վ ողջամի տ յօդ.
ուա ծ մր , որուն կը թարգմանեն ք առաջի ն մասր. —
Թրքական
/ " ^ " f / ' / ' fl
քաղաքական
Հար֊
սերուն
մէջէն աթւ է
անվիճելի
կերպով
որ ամենէ^է
աւելի իսորապէս
կը յոլզէ
Մեր
ձաւոր
Արեւելքը
II
ամենԼՀն մաաւաւոր
կեր
պով
կը մտտՀոզէ
Համաձայէւութեան
մաՀ–
ւքետտկտն
ւլիւանագիտու
թիւնը։ Ո ւստի
կ՚ու֊
զենք մեր արեւելեան
քրւո\ւի1լներու
լ\
ա
{}#լ\
սկսիլ
քանի
մը Հակիրճ
իւօսքերով աչս
1լարեւոր
Հարցին
նուիրուահ
ե անոր ասլտ–
դաչ
լուհմանը
[»»'"
Դասակիցներու
Հա–
չեցալութետն
և. լուսամիտ
արեւելեան
մի
ջավայր եր ու ձզաուսՂւերուն։
Այղ
լուծումը*
ա չնքան
արմատական
որքան
րան ա լոր,
նպաստաւոր
է միանգամայն
"չ—յմուրր,
քրիստոնեայ
կամ փ\ մա
Հմետակ ան — ազ–
գութեանց
որքան նոԱ
ինք1ւ Թուրքիոչ
իրր
ան կա իւ
տէրութիւն։
Անիկա
կը կա չանա չ
աչդ
մեհապէս
էյնասուահ
ազզութիւնները
օսմանեան
պետութենէ^*
ազատագրելուն
մէջ
II
միաչ1ւ րուն իսկ
Թուրքիան
Թուր
քերուն
ձգուելուն։
Արգար1ւ
ք
եթէ
Թուր
քիոչ
տկարութեան
II
րարոչական
ու
նիւ
թական
քայքայման
զլիւաւոր
պատճառը
պէտք է
էինառել՝
սոնոր
չարձակողս։
կան
կամքին մէջ
II
tujli անրումելի
մոլութեանը
որով կ ոլզէ տիրապետել
Հակառակ
utimlig
կամքին
այնպիսի - մոզովուրզներոլ
»
որոնց
պատմութիւնը,
մշակոյթը
ու
մտայէւու–
թի՛նը
տարրեր են 1ւ այլապէս
գերազէսնց,
ո
ձ~թ
ոլ
Րքէ
տարրերուն
՚անմիջական
ազատա
գրումը
Բարձրագոյն
Ղ՛րան Համար
ամենա
ցանկալի
թեթեւացում
մը սլիտի
լ\Ա
ա
[
1
1
որովՀեաեւ
անիկա պիտի
կրնար
այ1ւուՀե-.
տեւ
ինքզինքը
նուիրել
իր սեփական ազ
գակիցներուն
րարձրտց մանն
ու
զարգաց–
մանը
ք
իր նա իւկին
Հպատա1լներուն
Հետ
րարեկամական
չարարերութիւններ
պաՀ–
սլանելւ1ւէ Հան ղերձ՛,
... Զուտ
թուրք
Թուրքիա
մը կրնաչ
նոր–,
մալ
1ւ օգտակար ազգ
մը դա։ւ\ւալ
սւղա–
տագրհալ
Հայաստանի,
՜Սուրիս չ,
Միջա–
գետքի էւ Արարիս չ կողքին։
Վաղու ան աչդ
Թուրքիային
ւ!Էջ
է
Հին ու նոր
ռեմիմին
անտրզար
ու ոճրագորհ
վարմունքները
Հաչոց, Արաներուն
1ւ Յունաց
Հանդէպ,
ի
Հարկէ վերջ պիտի գսաեն աչդ օտար
մասերուն
Անջատուելովը
թուրք
տէրութենւՀ1ւ,
որուն
ստՀմս&ները
պիտի
H[[
iu
$fî'
Նւրոպպչի մէջ
tfïinu-U իտիա
գի&Րյ ն՝ Ասի ո չ մէ$* Լ\նաաո–
լսւն՝
մինչեւ
Հայաստանի
սաՀմանագիհը։
Դալով
նեղուցներուն
?
ւս1ւոնք
տզատօրւ^ն
րաց պիտի
Յնային
րոլոր
զրօԱերուն։
Գաւառակա
ն րեւ՚թերու ամենէ ն կարեւա՚ներէ ն
մին «Լ ա Փրթիթ ժփրոնտ » Մար տ 18 ի
թի՛ին մէ ջ
կր գրէ. —
Հայերը,
Դասակիցներու
դատին չտ
րեգալն
Համար
(հուսիոչ
մօտենալէ
յետոյ,
կարհեցին
թէ մօտ
են իրենց
ազգային ան
կախութիւնը
ձեռք
ձգելու։
Երազ
մը\ւ էր
ատիկա
զոր կը փայփայէին
անտրզար
դըմ–
աիւտութեանց
երկար
սէսւրիներէ
յետոյ։
... Հայութիւնը
որ Հ քա1ւի
մը
օմանդակ
վաշտեր
կազմ ահ էր ռուս
րտնակին
օգէւե–
լու Համար,
տեսաւ
ռուս
գիսաւորներուն
յանկարհ
ճտկատւՀ\ւ
Հեռանալը,
1ւ զգաց որ
նորԼՀէւ իր նաիւկէա
կեզեքիչէւերուն
լուհյէ1ւ
տակ
սլիտի
իյէւար*
Ï *
նչ կրէւային
ը}
,ո
լ իր
քանի
մը վաշտերը,
իրե1ւց
էլի
Լ
րին
չաջո֊
ղութիւ1ւ1ւերով
գինովցահ
( ւ
վրէմի
հարաւ
թուրք
ումերուն
դէմ։
հր ազատագրման
II
ինքն ավար ութ եան
երազն
է որ
0է
\Լ\ կէ
