VERADZENOUNT, du 01 janvier 1918 au 01 décembre 1939 - page 147

իրե՛ն ու մեր ղատի՛ն ճշմարիտ հ՜ատ,
ռայ ութ իւն սլիտի մատուցա՛նե՛ն ա֊
նոնք որ, փոխա՛նակ շողոքորթակա՛ն
խօսքերով իրա կա՛նո ւթիւն ր սքօղե–
լու, դարման ֆսլիտի տանին ա յ ս
անօրմալ իրաց վիճակին՝ ՚4 զայն վե­
րածելով կանոնաւոր կացնւթեան մր։
Այո ամենուն վրայ տարիներէ ի վեր
մտած՜ելու եղանակս յ այ ան ած եմ թէ՝
1 ]ովկասին և թէ՛ ա յլ տեղերէ եկած՜
կարեւոր գործիչներու, գրեթէ ամեն ^
քրն ալ Համաձայն էխն որ րան մր
՜ սլէտք է ընել, ե սակայն ոչինչ րրյքե*
Այսօր, բարոյական սլարտք կր զգամ
Հրապարակ դնել Հարցր։ Ապուշներր
միայն պիտի տեսնեն այս տողերուն
մէջ Ազգ* պատուիրակութեան նա–
խաղաձին դէմ յարձակում կամ
պատուիրակութեան մէջ աթոռ մր
ունենալու փափաք։ Պատուիրակու­
թեան նախագահին նկարագրրն ու
գործուն էութեան գրական կողմեր ր
իր ի/նկարկուներին շատ աւելի կա­
րո ո եմ գն ա Հա տ ել և գնա Հա տա հեմ
միշտ, իոկ իմ մասիս՝ պաշտօնական
ո ե է Հանգամանք ունենալը երբեք
ան Հրաժեշտ չեմ նկատած՝ ազգային
դատին ծառայութիւն մատուցանելու
Համար։ Ո չ՜պաշտ օնական գործիչներ
ազգի մր մէջ իրենց ամենակաբեւոր
դերը ունին, և այդ դերը՝ զ ո ր ատե­
նով Տիգր՚մե Երկ աթ մը Հոյակապօ–
րին կատարեց՝ կր սիրեմ ես։ Ազգա­
յին ֊կենսական շա Հերուն պոռացող
պաՀանջն է որ կր մղէ զիս ա ձ ս խոր֊
Հրդածութիւններր ամբողջ ազգին
առջեւ դնել։ Միշտ կր պաՀեմ իմ
Համոզումս թէ « ամին բան Հրապա­
րակաւ ՜ըսելու ատենը չէ », բայց
ասիկա քօղարկուելիք բաներին չէ՛։
Մենք ունինք Պատուիրակութեան
նախադաՀ մր որ ամին ձ ա ԲԴ ա<սքի
արժանի է, բայց չունինք Պատուի­
րակութիւն մր, ե պէտք է ունե ա
նանք։ է]ա թո ղի կո սը՝ ձար ական րե ա
ժիմի տա1լ միապետական մտ այն ո ւ_
թեամբ՝ կարգադրութիւն մր ըրած՛
էր, Հայ ժողովրդի աւանդութեանց Լ.
ոգւոյն բոլորովին Հակառակ... ատեն
է սրբագրելու այդ սխալր։ԱՀնգլիոյ մէջ
գործերու ղեկավարութիւնը շատ
աւելի Հզօր թափ մր ստացաւ՝ այն
՜Օրին Լ ուր զուտ ազատական դաՀլի֊
ճի մըյս՚ջորդեց ազատական ե պաՀ_
պանողական տարրերու միացումով
կազմուած դաՀլիճ մր* այդ մեծ քայլը
առնուեցաւ՝ շնորՀիւ մամուլին կո­
րովի քննադատութեան g * ե ա յ դ
բարեփոխութեան պատուական ար­
դիւնքը շուտով տեսնուեցաւ։ Ատեն
է որ մեր մէջ ալ մամուլը իր պարտքը
կատարէ, քանի որ այսքան երկար
ժամանակ դործիչներր որ ւ^ովկասին
եկան գացին, ճանչնալով Հանդերձ
եղած սխալր, ՛ոչինչ բրին զայն ուղ­
ղելու Համաբն է երբ ւ]ովկասի Հետ
յարաբեբութիւններր .բաց ՐԱ ալ ո վ >
աւելի դիւրին էր այդ։ Այսօր մէկ
միջոց կր սնայ –այս կացութեան դար.
ման տանելու։ խումարել Ամերիկայի,
Եգիպտոսի Հայկական Միութեանց
ե Ե լ բոպայի գաղութներու ներկա­
յացուցիչներէ կազմուած Համաժողով
մր, Լոնտոնի, Փարիզի, Հռոմի կամ
Մարսէյլի *քէ$_՝ Ոլ Ր Ո Ր յարմար դա.
տուի, թէ՝ այս Հարցին ե թի մեր
ազգին ներկային ե ապագային
Հետ կապ ունեցող այնքան էական
գործերու վրայ էըՀ_ °Բ^ե խորՀրդակ–
ցելու Համար։ Ամերիկա ու իգիպտոս,
Հայ ժողովրդի պատկառելի Հատուած
մր կայ որ ներկայացուած է երկու