VERADZENOUNT, du 01 janvier 1918 au 01 décembre 1939 - page 154

մէչ ա ընեն զ՛՛՛ձ՛ի ն.նոթւ ատեն Պո լոս չ
Ր"զ սկզրունք1ւերը սլէտէ ըՀւգգրկեն։
ԱՀա Ո՚ումանիոյ [լ Հայաստանի կացու­
թիւնը էը ճշմարիտ գոյնովը կը լուսաւորէ
I L » LU յեւլավաէսութիւնը։ Երկու մեհ ոճիր­
ներ են որ գորհուեսան. f'fâ անոնք վեր­
ջինները սլիտի ձԼՂԼա^'ք ""–՛Ա՛՛՛լ– . Ամրող^լ
Արեւելքը Հուրի ու սուրի Է Հ մաանուուհ
թալանն ու ոճիրը Հոհ կը տիրապեւոեն.
Ամէն ւէէ^ոսներովք զգուշանանք " ՚ յ ՚ք աէւ–
աէ1ւ վարակուելէք II tlտսերնուս չՀեռաց–
նենք թէ աշէւարՀԷ | ճշմարիտ ազատու­
թեանց րաիւաը մեր Ճակտտգ1ւ 1ւ մեր թի­
կունքի ոոլց . աո ւահ Հոգեկան տրամ աւլլաւ–,
թենեչ1ւ կաիւում ունի։ Ատենին ,սլիաի Հաս­
նի նք՛ ազատելու Համար մաՀամերձ մոզո–
վուրզեերը.. Տուսա՚նք... Հ ւՆքէհրք^ 8
Ս՛ ա ր ա յ։^
Ջափցհւփաց ի ծանօ թ qrri q ՊեԱժաւ/է ն Վ ա լ լ օ
թօն, n r արդէ ն քանից ս ււքան^ելի յօդուա ծնե ր
նուիւ՛ա ծ է Հայոց ոարցին , «Թւ փ պիւ ն տ ր ժ ը ն է ւ ի
մէջ firmsuiruiljui d է Մար տ 1 5 թուա կ անո վ յօ դ­
ուա ծ մ ր «Հայկ ա կ ա ն Հո գ ե վ արքը » տիտդոսով .
որուն կ ր թարգմանեն ք վերջաբանը . —
... Նրգքք Թուրքերն՜ ու զերմ\սն զորա­
վարները. Պերլինի ու Պոլսոյ պոլիաիքոս–
ները կրնան ձեռք տալ ի՛րարու, '"J' f մեւլ–
սակիոներուն տռ^եւ աշիւտրՀ ղզուանքուէ
երեսը ան զին կը §լարձընէ։
Նղաւ րոսլէ մը սակաչէւ ուր կիրճե­
րու Է
,ՈՈԼ\ կ ա " անտառներու ներ–
սերը սլաՀուըտելով ո, 12_ մնաց ահ Հա -
չերըք նոր օրուան մը արշալոյսէն
հազում ը կտրհեցէւն տեսնալ։ (հուսները կը
չառատանայինք արիւնով ոռոզուահ Հոզր
կ՛ազատագրէինք մար զաս սլան Հրոսները ետ
կը մղէին։ Արզէն կը սկսէին վերազաււնալ
ՀրզեՀուահ գիւղերուն Գերեզմւաննե–
րուն վոաչ արտասուելէ յետոյ անգամ մը
եւս աշիէատանքի կը վերսկսէին... Մաքսի­
մալն ան զաւաճանութիւնը , որ իրապէս ա–
մենգն զզուելէ րանն է որ կ՛՛՛րելի է երե­
ւակայել 1ւ որ ոլոլշեվիքներու անունը ար–
ՀամարՀտնքի առարկայ պիտի ~ յ զարձընէ
որքան, ատեն որ մ–՚՚րզիկ ապրին, աՀա
Հայութեան րեկորները մատնես իր մշտա­
կան գաՀիճներուն։ ԱՀ՚Էգազանները կր
վազեն նորէն f Հազիւ չոր սահ արիւնի շե՚լ
Հերը կը Հոտուըտանք ւլիակ մը Հողէն զումս
Հանուլ րորեէւիին աղաղակը կ՝արձակեն, կը
Հալահեն փ m իւչո ijîi ե րը որ ՀուսաՀաա կորս
վով մը ին՛քզինքն ին կը պաշտ պտէ՛ են։ Ս
նի լ, այո՚ք ր ՚՚՚ՀՈ,՛՛չ ք՛՛՛նի մը ստրզազէմ
Հրէշիւ եր գետինը զարնելէ աււաԳյ
ւյենէն ու ^^"Հ Ո ^ մարւլկութեան '"J
փւ՚հէւ^՚^ւ՚լԼ՛ [ ալ ՛լ՛՛ւ՛^ տեսան։ Ս արզկաչէ\ւ
ցեղի ՛ո յ" վերանորոզիչ1ւերը կրնան զոՀու֊
էւակօրէն &եռլ>երնին շփել՛՛ ք՝"'ձս՝Հ* է նչքան
արիւն "՚յզ ձեռքերուն '[[""$'•
Այս անգամ անշուշտ զաՀ֊իճները մօտ
են իրենց նպատակին Հասնելու, րոպէիւ Հե­
ռու չէ ուր վերջին Հ՛՛՛ՀԸ [1իրի Հարուահին
տակ սլիտի ՛իy* այ՛
Միայէւ թէ պատրուակ մը պէտք
Հուսկ կոտորահները արդարացնելու Հա­
մար։ Ղփւրի ն գորհէ Ազ 1Լ1Լ սՂ^՛ ռաԸԷ[
11 Հին աստուահը^ գոՀացահ նշանով մը ի
Հաւանութիւնը ձ պիտի | > , այ 1 " ^ ԷԱԷ ,
գորհակալութէւնը Պ*դսւՀ1ւ կը Հեռագլւէ ոլ–
րե՚մհ էր -\r)^*t*îiերուն թէ / աչերը անպաշտ­
պան մաՀ մետ ականները կը Հալահեն, կի­
ները կը րռնարարենք երտիւաները տուներու
մէջ Ո1 է2_ nt \$_ կ՚՚՚՚Ո1 •* վ? lut^ sVL\ hl!. փ ոոռս
կոկորւլները կը ճեղքեն։ Անոնց գորհահ
տնղզամւէւթետ1ւո սա Ա՛՛՛կը tupi սան Էաշոր
է, որ Պեււնէ մէջ Հաստատուտհ
մամուլի Գրասենեակը ամօթիւ ահ օրեՀէւ կը
Հր ամա րի զ՚սչէ՛ ամ րո զուսպէս Հրատարա­
կելէ։ Մէկ իւօսքով Հաչ նապաստակը
գազանը Է՛՛՛՛ՀԸ կը Հանէ։ Ա յ ս լեզուն կը
Հտս1լ1ւանք: !էայ1ւ պէլսահ ենք ամէն կոտո–
րահներէ առաջ։ Գիտենք թէ ան ի ն
պատրաստէք ի նչ կը հանու ցանէ։