ՀեՐԱԾՆՈէՆԳ
249
Թսւգինին , զոՏա ծ LGf նուիրակա ն կրակին ՝ կեանք ի
սոլո ր ցնծութիւննեէ ճ ո ւ գինովութիւնը , երիտա
սարդութի՜ւն , վայե՜լք , գրգա՛նք , ո ւ արեւի ն սոլո Ր
հաճոյքները , ըոլո՚ր սէրը։
Ինչ n r ււճիրն ո ւ արիւն ր պդծեց . պէտ ք է n r
կրա՛կ ս մաքր է զայն։
Բարձրագլու խ ո ւ անjni|qnqr|
%
կանգնած
, ենք
մահուա ն դէմ * ifh r ահաւո ր ցաւի ն հետ ՝ n r մեր
ւիաււք ն է միանգամայն , ե ւ հպարտութիւն ն ունինք
պատմութեա
ն աւանդելո ւ դիւցազնութեան ց ամէ
նէն սխրալին , հպարտութիւն ն
ունինք յետագա յ
դեւ ւ տաււապո
դ մարդկութեա ն փոխանցելո ւ ազա
տութեա ն ամէնէ ն հզօր սարսուռները ։
II
լրի շ մր, ՛հանիէ
լ
\\ արում ան,
րարձր
P
llL
btP
n,
i
'
Լ
Հ Ղ
Օ Ո
^ "
լ
ս
լ
ո
լ
րանաւստեղհ
,իր
ու՛ժեղ ու Հնչական
քնարին
՛է՛՛՛՛յ
եր
զահ
էր
Հայ ո դրեր զութե ան։ րոլոր
երեւոլթնւերր
ե» կլլ սկսէր
, իր զորհր րն։/չարձակելով,
տիե–
զերական
կեանքի
մեհ իւնւդիրնւերր
թտրդ–
մանել
։
Օր. ՚ԲաՀիւզաք քիչ
J^"
,M
J
պիտի ար
տասանէ
քերթուած
մլլ Ատոմ՝
Եարճանւ–
եան Է. Եարճանեան
եղաւ
սքանչելի
ալէտր
Հտլ
մարտիրոսութեան
I LS
Հա լ
սլալքարրն.
անիկա
ձեւի արտասովոր
ումզնութեամր
Լւ
զդաստսն
Հազուադիւտ
իւորութեասր
ար–
տալալտեց
Հտլկական
զմոիյքին։
անասելի
արՀաւիրքը։
Ջեմ* կրնար զմրտի»տարար
կանդ
առնեի
ինչսլէս որ պիտի
փափաքէի,
րոլոր
ա
ձԴ
ազեէւ
դէմքերուն
'/["" J
բանաստեղծներու
և. դր աղէտներս
ւ, որ ալս ճիւաղային
աղէ
տին մէջ կորան
։ Այսօր,
արդէն։
f
Հայ
մողո՛
փ
1լ
ՐԴԷ\ ինքն իսկ
է որ ինհի
մեհ
պատիւն
ըրին
Հրաւիրել որ ճեղի
ներկա լաս նեմ՝ իր
Հո դիով, րան։ աս ս։ե։լհութիւն ով, տառապանք
ներով ու դատով։
Պիտի
ըսեմ*
միալն։ թէ
ա
յ դ Ր
Ո
Է
Ո
Ր
րանաստեզհներն
ու
գրադէտներր
որ փոթորիկի
մէք ինկան,
ամենքն ալ սոր»,
տով
այնքան
Հարազատ
Ֆրանսացի
էին
f
որքան
Հարազատ
Հայ։
հւրաքանչիւրր, ու–
ն ենւա լուէ Հան։ղերձ իր անձնական
նօթր,
իր
զուտ
Հայկական
կնիքէ*f անւոնւք ամենւրն ալ
իւանդավաււ
Հիացողներ
էրն
ֆրա՛նսական
դրականութեան
f
II
ալս կամ* ալն ֆր
սացի վարպետր
ունէին
իրենց
ա։ւաք1ւոր։լ :
Թուրքր
II
Ղերմանր
զանոնք
Հարուածե
ցին՝ ոչ միալն։ որովՀետեւ
չափազանց
լաւ
Հալեր
էին, ալլ
II
որովՀետեւ
անոնք
շատ
իւորունկ սէր մր կր ա ահ էին
Ֆրանսս։
լին
Հան։դէպ :
Ալդ
սէրը
Ֆրանս ալին։ Համար՝
աւելի եւս
աճահ
1ւ աւելի
ներքին։
Հանդա մանէք մր
ստացած Է ալս ։։լ։ստերաղմէն
ի վեր
Հտլ
Արտերուն
մէջ՛.
Մենք
տեսանք թէ
րնչպիսի
արութեա։(ր ու
ւլիմացկունւութեամր՝
որ
աշիւարՀ
զմալլեցուցին,
ալս
երկիրր
երեք
տարիէ
Տ^ է ՚քեր
պատերազմի
Հրեռին
ամենէն
հանր
մ\սսր իր ո ւ ս երուն $. վրալ կր
կրէ*
Ֆրան։ սան։ մեհ աղզերուն
մէքէն։
եղաւ
ալն որ զոՀո ւլութե ան
II
տառապանքի
ամն •
նէն։ մեհ րամին ր ունեցաւ,
ինչսլէս
Հալաս»,
տ անւր փոքր
ազզերու
մէքէն։. իր Հոդին
մէկ ստուար
մասր աւերեցաւ ,
իր մեհարոլ
լիշատ ակար աններ էն
ոմանք
քանդուեցան
կամ* Հաշմուեցտն։,
իր ա զդարն
ակսւթիւննե–
րէն մաս մր մարտիրոսութեան։
ենւթարկուե–
ցաւ,
ինչպէս
մերինները. աքս ամէնր
Ֆրան֊
սան
մեղի
աւելի
1
'իրեէի
դարձուց . ալս
ամէնր
մեր
սիրտերուն։
մէք աւելի
սերտ
կերպով
իրարու
իւաււնեց
մեր իրական
Հալ–
րենիքր
Լւ մեր մտաւոր
Հայրենիքը։
