ԿԻՍԱՄՍԵԱ 8 ՀԱՆԴԷՍ
Կը հոոտաւակո փ ամէ ն ամնո ւ 1 ի6 ե ւ 14 ին
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՏԱՐԻ. ԹԻԻ
12
m
1Հ
Յոմսէս
-1
Յուլէս
1918
Գ Ե Ր Ա Գ Ո ՅՆ
Պ Ա Յ Ք Ա Ր Ը
Չհրելով ու զուարթութեամբ
լ ե ֊
քուն Ա՝ արս էյչէ՛ն յետոյ՝
Փարիզը*
դիւցազներգութեան g
մեե՜ագոյնին
լոյսովը շողազարդ, իր վեՀ ու ֊սրէ
խոհունութեան
մէ £՝ աւելի քան եր.
բեք գեղեցիկ
1Լ
երեւայ
ինձ՜ի։ Վճռա.
կա^ե պայքարը կը մոլեգնի» կը փէՀՐ֊
փրայ մարդկութեան
Ա*այրա քա զա „
քին մօտիկ, թշնամւոյն
նպատաէլն
է տիրանալ անոր* Ատ տի ղասն է որ
անգամ մը եւս կը խուժէ դէպ ի
նուիրական
պարիսպները
մոգական
Ոստանին։ Այս Հերոսական Հոյակապ
ժողովուրդին
սրտին մէ £ կենդանի է
Սակայն միշտ
սրբուՀի
Ժըսըվիէվի
Հոգին։
Ռազմաբեմին
Հրայ
ինչսլէս
և
թիկունքը*
ա
յ
ս ա
ԴԳՐ
լեցուն
կը սնայ
յա գթելու
կամքով։
Ամէքն
ոք Համոզուած՜ Էոր թշնամին
ոտքը
չպի
տ
ի
դեէ լոյԱաքաղաքին
նուիրա
ա
կան
Հողուն վրայ։
Միակ վախը որ
կար, այն է որ ան թերեւս
մօտենայ
գեռ քիչ մըն ալ քաղաքին, և ռումրե.
րու անձրեւի
մըտակ
աւրշտըկէզայն,
ինչպէս
ըրաւ
քիէնսը։
Բայց
Ա
՛յղ
վաիյԱ ալ կ՝ ան Հետ ան այ
այժմ՝ ֆր
րան սա կան
և. դաշնակից
զօրքերու
ս քան չեչի դիմադրութեան
շնորՀիւ
ո կր կասեցնէ բարբարոս
յարձա.
կողին գրոՀր։ Այս ճակատամարտը
— մեՆագոյնր մարդկային պատմու.
թեան — Հաւանօրէն
գերեզմանը
պիտի Րէրսյ փրուսիական
դինամո,
լութեան։
Մենք Հայերս՝ եթէ մեր ամբող^
Հոգիով, մեր ամբոդ £ մտքով
գրաւ֊
ո ւահ ենք այս գերագոյն
պայքա^
րէ^ն, մեր սիրտը կր սնայ սեւեռաՆ
Հեռուն,
մութ ու արիւնոտ մառա.
խուդի մր մէ £ անցնող
ուրիշ պայ
ա
քարի մր, ձշատ
աւելի փոքր, խո
ա
նարՀ,
անշուք՝
նիւթապէս,
բայց
մեր
^
ա
յփիղերուն Համար՝ դերա.
զանցօր^ն
էական
t
բռնակալօրէչն
տիրական։
Մ ութ,
ՀհտզՀետԷ աւելի
