րաօնեբու
,
^Հանք
(ձթօմանի
գրաւումը,
ՀՀուլթաւանի գեմ մաՀասփորձը,
Հասյ-֊թաս–
թ աբասկան
ընգՀարուէէր
,
ուր
Հայոց
զինուորական
ոգին
փայլուն
ապացոյցներ
աուաւ
, կր ր
tu
ւ ե՛ն
կոյր երուն
աչքերն
իսկ
՛բանալու թե
Հ'
ս
/"՜րր
միայն
կհասնքի
էւ
ի՛նչքի
ապահովութիւն
խնդրող
աո1
Է
՛էր չե՛ն։
\քթէ՜
il եղ
խոշտանգող
գազան
ներն
Է
ս
կ
1908^ ՛
Հ"'/կ*
Հերոսասկասն
ոգւոյն
աո֊ըեւ
խոնարՀ
եցան
,
խոստովա
նելով
Հայ 3 ւէ՛^
ա
է
'Ւ
"՚ննկուն
ողին,
ի՛նչս
Լ
ր եռց՛նել
°.\եռլինի
§ \ ր գ
յօգուաօին
յար՛՛դ
մեր
մարտիրոսաց
եալ
ժողովչէ
գին
վւլՀւն
վր՚՚՚յ
p
tu
րոյ ակ ւս% ան ար գար
ութ
հ ան
մր
ամ
օթը
t
Pj.
քաղաքակիրթ
աշխաբՀի
պժգալի ե շաՀաէէհլ
քաղաքաայկաաանութիւնն
ե ո ր գ ե
ռ
շաՀ ա գորե
ել
էլ ուղե
" ՚ / Գ
յօգուաեին
ոգի՛ն
, ինչ/գես
որ
մի՛նչեւ
աաայսոր րրաատե ե
1
\
պ
եՀասաանը,
գրեթե
աասէւ
util
գամ՝
աւելի
բազմաթիւ
Հայե
րե՛ն, շատ
աւելի
Հլուորե՛ն
սււսրաե ե
րտւնաաապեաոէ-թեա՛ն իր եռապատիկ
լուեր
քան
tJ
ե՛նք t }\լպանական
արուեստական
§եր
՚ւէ
-թիւն
՛էր
ստհղհ
հ՜լով,
միթե
\է*–՜
րոպս
/lt
այգ
ա գ ե
ա
խուժ
ւլ ուժ
էլ
Հազիւ
tf
եկ
ժիլի՚՚Ն
ժողովուրդին
արժանիքի
ն,
րաղՅԼանթնհրո
ւ ն ե պե ար
հր
ու ն Համա
ձայն
շարժուեցւսւ
t
\?թե
այսօր
աղա–
աsu կան
ք ա ռ ե ա
կ
*Հ*աշնակցութ
հանց
կ՛՛ա ւլաաավաս բութ
ի ւնն
ելան Հայկական
Հ'
ս
Լ'ՅԸ_
իրենց
բերնին
կր
Նամձ մեն,
"՛յ՛է
բանը
կ՚րնեն ոչ թե
Հ
՚՚՚քք)
արժանիքը
ուրանալով,
tu
y
լ իրենց
շաՀերուն
մտա
ն՜ ելով
կառչելով
t
\Բհր ազգային
գո
յութիւնը
ւոպաՀովելու %
Համար
ի՞նչ
ըրաւ
այն Զինակցութիւնը,
որուն շա–
Հ երուն
Համար՛
Հայասա
ան իր դարա
ւոր
կեանքը
վտանգի
դրաւ, այս
պա՛
ահ բազմին
առթիւ։
Արեւմտեան
Հմա
յութիւնը
բարհնոբոգմէսնց
պաՀան^ու–
՚^Ղ՚Լ կը Հ գ
ա
ե ր ու կր ցանկար
թօթափել
պարզապես
՝թրք
ա
կ
ա
ն
անարգ
չուեր
ան fut տուի լ այգ
գազանային
ե՛ս
կներենք
զոր
կ՛ատեր
/'/'
է
1ո
Լ
ո
է՛
Հ
ո
դԻ
ո
փ
մա եան Հայութեան
մեՓ
ան
Հոգին
միայն կ ապրեր
ե
1լ
ոգեւոր
Հիմա
tu
լ , Հ
tu
կա ռակ
մեր
անա
աղետին,
Արեւմտեան
Հայերս,
ինքնավար
կամ՝
էսն կախ
Հայ աս տան սլաՀ անդելով,
միայն թրքական
լուեեն,
այլ թուրք տար–
րեն
, բոլորովին
անՕաաում՝
Լւ
բաժանում՝
կր պաՀանջենր։
Ա^յէ՚՚՚պե",
անկախ Հա
յաստան
ստեղծելով,
բնականաբար,
կոտորող և մեր թիւր
նուազեցնող
մւսկներուն
ն պաստա
լոր
պայմաններ
կը
պատ ր ասւոե
նբ
։
Լ\գգ ովին
,
մի էսՀամուռ
սլ1ւ
գ ելո
Լ
ե՛նք
Հայա
->է
?~ա%ը Հա^Հ՛-*<--՝ պ աաա Հ աաան $h լո վ
հրկբեն
վտարումը
Çè*nLրբհրունt
Լ\զ
ա
՛
ա ակ՛՛՛ն
Դ^աշէէակցութիւնը
fhnt
րքիոյ այս
պատերազմին
մասնակցելու
աա
են
գիսաւոբապես
խրոխտ
սպառնալի
րրաւ
j> թ ե
Հ այ կական
խժ
գժութհանց
Հեղինակն
երր խստիւ
պիտի
պատժուինէ՛
{\յգ
սսլ՚՚՚ււնէՍլիքր
սաստիկ
կատղեցուց
գա
զանն երըւ Ար
՛Էգ
Ազատաաական
*\*ա
ցութ
հան
յ աղթութ
ե ան
պա բա
գային,
իրաւունք
ոլէւինք պաՀ ան^հլու որ գա
նեբր,որոնք
զանգուստՆօրեն
մասնակցեցան
Հ
ա
է
Ց^՛՛՛Լին
բն
ut
ջն $ ման
,
ղան գ ո ւ ա ե
օրեն
պէստժուին
։ § արրական
աբղա բութիւնր
կը պաՀւսնՕէ–
ո
/՛ գ ե
թ Հ եռացուին,
վայ բերեն
զորս
Հայ արիւնով
ներկեցին։
Ազդ՛՛՛էին ,
միաՀամուււ
մեր
միակ
էլ m ր ւլա բացի այս
լուե
tt
լ մը պ ա
Հանվելու
ենք. ապա
թե ՛՛չ, այն
խեղճ
ժողովուրդ
դիրքին
ե
տիտղոսին
արժանի
կը գաւլնանքւ
Ազատութ
կ
,լ
Ի
ւ
Ը
վերսկսելու
հ շարունակելու
աս
՛է՛՛՛ր ասկե
վերջ
կաթիւ
մը
արիւն իսկ
թաւի
ելու
ուժը
չուն
ինք
։ Այս պատե
րազմը
մեր
բոլոր
երակները
բ՚ս
աւ