Page 183 - ARM_19-1948_04
P. 183
& ա, Թ ՕԼ Զ
ՄԱՄՈՒԼ ԳԱՎՕԻԹԷ գալօԻԹ Նակցէր Աղգ. Հիւանդանոցի հոգաբարձհւթեան՝ ՚։
ՎկլԴն եկոլ տարուան՛ րնթացքթւ Պ • Գէորգ Ջօ–
2ԻԻՆԱԲԵՐ ՀՈ՚ԷՄՈՒՆ-Բ ԿԵԱՆ-ԲԸ 8ՈՒՆԱՍՏԱՆԻ ՄԷՋ սլանկիլ գոբձ֊օն մասնակցութիւն բերաձ է հանրա
յին ձեոնարկներոլ ե լ իբրեւ վ արչութեան՝ սլաա -
ուիր ակ Անգարայի մէշ՝ Հ ետապնգահ է վար չու -
« Արեւելք » հետեւեալ իպւէ,րդածււՆթիւնւնե Աթէնքէն՝ հասաօ՜ ճամբորգէ մը կը քաղենք թեաձ ձեունա\րկներբ :
րը կ՚ըւնւէ այս խորագրով խմբագրականի մ բ մէջ են 10 11 հազար
(5 Նոյեմբեր) . հ ետ ե լեալ տեդե կութիւննեըը :
Հունաստանի մէէ\ մ՜ւ ացած ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆ-Բ
« • • • 1947/ սկիզբ, երբ ար՛ձագանգ կր հան - Հա յեր % Գմբախտաբար գէպի Հա բալ. Ամերիկա
դիսանայինք «Սովետահայ Գրողների Բ. Համա - արտագաղթը հոն ալ սկսած է : Եթէ դիւրութիւն*–
գումարէի աշխատանքն երոլ՝ ու չարագուշակ կր ներ ըլյան , շատեր պիտի գաղթեն X Ընգհանրապէս ՄԱՐՍԷ8Լ.- Նո ր՛ դափն՛իով մբ պ սակռ լեց ալ
նկատէ թ ք Գ. Գեմիրճեաններու, Գէորգ կմ իննե ունեւորներ են մեկ՛ ողն՛եր ը՛. Շ ատեր կր մեկ>՝ին\, Հ. Մ– Ը. Մի ա խո կենական երգ մրցումր, Հին
րու–) Վ– Խեէումեանի, ե լ կենսունակ կարգ մր գը֊ միանալու համ ար հոն իրենց հ ար ազատներուն , ո– Հռովմէական քաղաքին Տէ. 1^6Ո1^ ք>^0V6Ո^^/ մ էի
րողներոլ ո լղզուած ՚ ս ա ս տ բ՝ <իդան՚ով՚1 երու , Տ ի– ոնք տարիներէ ի վեր հաստատուած՝ են՝, իսկ "*֊–" , Խ ո ւռկ բազմութեամբ մբ լեցուած էր մարզս»–
խնովներռլ ե լ Թոփչեաններոլ կււղմէ , կարգ մբ բիշն՝եր կ՚երթան ն՝որ բախտ փոբՖելոլ համար։ դաշտը։ Բազմաթիվ Հայրենակիցներ որոնք եկած
բարեմիտներ սոփեստութիւնք կ՚ունենային անհի– Ագգային ինչպէս եւ բողոքականներու վար - էին Տտձօոէն, Հ/13ւո%ոձոէն, Խկռօռէն , Իձճէն եւ
մըն ու անտեղի նկատել մեր մտահոգ ութիւն 5 երբ : ժ-տրաններր փակուած են կառավարութեան կող - Բէճատէ՚Լ՛, խրախուսելու Համար մեր մարզիկները։
Ստրուկներու խումբ մր, չվարա՝՚երալ նոյնիսկ ւէ Է է Բաց Է կաթոլիկներու վարմարանբ որ կա ^աԳՒ սկզբնաւորութեան՛ տեղացիները, յաղ ֊
«հակահ այաստանեան՚ֆ ե լ «հակաԱերդաղթ՝» մի - պոյտ Խաչի Հովանաւորութեան տակ կբ գտնուի X թանդամ , դմուաբին կացութեան մը մտանեցին
տում տեսանել մեր տրտում սեւեռումին մէք • • • Ներքին տնօրէնն է էք անձետն վրգ * , բո՛ց է նմա մեր պաշտպանողական բ ։ Մերոնք քիչ մը յոգնած
Աւելորգ չըլլայ թերեւս բնգգ&ել, թէ ՍԱՍՏՆ նապէս ՝Բոքի1այի ՀՀաւար եանՎարքեաբանբ տնօրէ ԼրէչԱ\Ր ճամբորգութենէն եւ աղգ ո լած տեղացիս ե–
ՈՒ ՅԱՆԳԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆԸ ՈՒՂ.Ղ.ՈՒԱՆ ԷԻՆ ԲՈ նութեամբ բեկեր Սօս Վանիի : ըու բուռն խաղարկութենէն– զոր էլ անտեսէ բ օր
ԼՈՐ ԱՆՈՆՑ , ՈՐՈՆԲ «ՀԱՅՐԵՆԱԿԱՆ ՊԱՏԵՐԱԶ - Հա յ կա կան ւքա րժա ; ա ՛֊ ի մ ը պատասխանատու ուան՛ դատաւորը, անմիիտպէս չկրցան կազմակեր
Մ»Ի ԸՆԹԱՑՔԻՆ « ՇԵ%ՈՒՄ»ՆԵՐ ԵՒ «ՍԱ8ԹԱ ֊ տնօր է\1 ը պէտք է րւ լն\ահ պա տակ ըլլայ ; պուիլ եւ 20րգ վայրկեանին Տէ. 1^61X1^ շաՀեցալ ա–
•ԲՈՒՄ »ՆԵՐ ՈՒՆԵՑԱԾ ԷԻՆ, յագեցած՝ «բուք - Այս գսւրոռ^՝^՚րր Կւ^սար է ր ^ ՚ ^ Յ ^^"^"^^"յՑՇ– ոաՓին նշանակէտը Հ
ժուական Հայրենասիրութեամբ» : ՈրոԼք «վերջին փակել աշակերտներու թոշակներով, սակայն կա Մեր յար ձա կողա կան՝ գիծը ակնթարթի ^էլ\
տարիների ըն՛թացքում թերագեաՀ աւո ել Էիս ԱՈ– պոյտ հյաչը օգնութեան՝ կը Հասնի, եւ անոնք որ՝ բարեՓոխոլեցաւ, 35 վայրկեանին մեր ճարպիկ
Վետական թեմատիկայի առաջատար գերլււ Միտ– չեն կբԼար վճարել , կուտան՛ մինչէե՚լ իսկ թուղթն ա$ °^այրը՝ Ելգովանեան խորամանկ Հարուածով
կոզմտ(էիօբԷն տարուելով պատմական դեմ ատի ու մատիտը Հ մը Հաւասարւեցուց երկու խումբերը։ Այժ՛մ Հ* Մ*
կա յաք՝ թերագնահատել էին սովետական կեանքի Տունաստա1նի մէ^ քիչ Հայեր կան որ օտար ա– Մ ՚^ն՛ էր ոբկը պարաադրէր իր կամքը։ Բայց
գեղարուեստական արտացոլման անՀբաժեշտոլ - մուսնութիւն՝ կը կնքեն , բացի անոնցմէ որ մեկո՛ւ դատաւորը սխալ մէկ որոշումով մը սուլեց թ6Ո^1է^
թիւնր : Գեռ աւելին ։ Այս կաՐգի առա նձին ռոր– սացած կ՚ապրին ։ մը ի շաՀ Տէ ՀէՀշայի , որ վերածուեցաւ նշանակէտի
ծե րո ւմ1 Հ եռաւո ր անցեալը , պատկերացնում է ին Հայերու Հանդէպ թէել Հալածանք չ1լայ , սա– եւ առածին կիսախաղը աւարտեցաւ 2 1, Հ• Մ *
ռոմա\1 թիկ ի տ է ա լա կանա ց ո ւած գծեր՛ով, ինչ որ կա յն՝ Տ ո յն ե բուն՝ պէս Հաւասար ի ըաւունքն՚եր չու Ը * Մ՛ի պարտւթեամբ Հ
լուր^ վտանգ է՝ սովետ .գրականութեան մէ^ րուր– նին՛ , նորն իսկ Հպատակ դարձածներդ Հ
մ ո ւ սւ—1։ ա ո ի ոնա լի սա ական տենդենցների դրսեւոբ– Հայերուն՛ անտեսական վիճակը ընգՀանբապէս Երկրորդ կիսա խաղին մերոնք նոր թափով մը
ման ճամրով։ («Սովետական Հայաստանդ, 6 լալ է ։ Պատերազմէն վեր^ ման աւանդդ մեծամաս - եւ իրենց յատուկ փոխանցումներով յոգնեցուցինք
Հսկա. 1946)։ նաբար առեւտուրով կը զբաղին։ ՝Բիչ թիւռվ ա ր– Հակառակորդը։ 1Ռրգ վայրկեանփն\ Հ* Մ» Ը՛ Մ ՛ի.
Հես տա լորն եր կան.Հ կրակոտ ձախ ՝^այՐԸ Մասիս Աւետե՚ան զօրաւոր
Այս սաստը , շատ աւելի շեշտակի , Ա ոսկու այ էն Բանուորները Համեմատաբար լալ կը վճաբ - Հարուածով մը ^ԼԲ^էէ" Հալասաբեցուց երկու
ուղղուեցաւ Երեւանի՝ 1937/՛ Սեպտեմբերին՝ - Ե՛՜) ուին եւ իրենց օրապաՀիկով կրնան ապրիլ : խ ումբեր\ը ։ Աննկարագրելի Էր ժողովուրդին ոզե–
ահաւասիկ , 1948/՛ տպագրութիւնը^ , Աոսկուայի Միակ մարզական միութիւնն* է Հ . Մ • Ը • Մ ՛ը ւոբութիւնբ։ Նոքնիսկ տեղացիները ապշած Հ *Մ *
Հ-Լիթերաթուռեայա կազէթա^ (Գրական– թերթ) "Ր հէՀ Գանուի ր\1՚կեր Գանի է լ Գանիէլեա՚ն ի ղեկա Ը • Մ *ի օրինակելի խաղարկութենէն՝ այժ՜մ կը
պաշտօնաթերթի 31 Տուչիսի 1948 թիվն մ էի վարութեան տակ ։ Հոն Հ * Մ * Ը * Մ ՛ի խրախուսէիքւ՝ մեր տզաքը։ Տէ. ^ԼշՈՐ/ի մարզիկները
Չարագուշակ շեշտ ու ոճով Հ Ակռա յ կճրտելով I գնդակի խումբը պաշտօնապէս յունականի գասա– ինչեր չփորձեցին վերքին 10 վայրկեանին նշանա
Պիտի անդրադառնա՛ն ք առարկա քօր՚էն՛։ ՝Բաղե– կաբգին\ (շծէ6§ՕՈ6) անցած է : կան ֆութպոլի զա– կէտ մր շահելու Համար ։ Բայց մեր բախտաւոր
եոՎ ԲոԷՈ\Բ՝ թունաւոր պտոււլները : Բնորոշելով չա նազս/՝ խում բեր , բա /ց անպաշտօն են՝ ան\ոնք։ Հ* բե րգապաՀ ը , է*մ անէ թեան խիզախօրէն ամէնէն
լ՛իքն ո լ սպա ո1՝Լ ա էէքը • անդամ ու– դժուարին պաԾագաներուքւ՝ իսկ կ՚ազատէր՝ բո լոր\
Ա՛ ինչ այգ, ըսենք առածին՝ առիթով իսկ , որ նին եւ բացօթեայ , լեռնային՝ եւ ծովային) արշաւ զօրաւոր գնդակ ի Հ աբուածն՝եբը X Մ աբ զա դաշտ՛ը
խնդրո յ առարկա յ ամբաստանազիր - յօդուած ը ներ կր կատարեն Հ կր գոռա ր , ժողոփու^գր մագնիսացա ձ էր .Աո աքին
սա որ ագրո ւած է բոլշեւի կետն՛ բարակի մ ը՝ Հ.ֆ»ո ր– ՊՈԼՍ ՈՏ մէչ մեռած է ծանօթ իրաւագէտ Պ* անդամն էր ր այս տեսակ խաղարկութեան՝ մր ա–
ՀբգաՀա§ գրադատ , փիլիսոփայական՝ գիտութիւնէ Գէորգ Զօպա՚նկիլ։ Վթարած է դատական եւ ել կտնատես կ\ր՝քէաՐ Տէ. 1Հշայ^» Բայ° խաղը աւարաե–
ների թեկնածուէ Արամայիս կաբապետետնի կող– մտական քննիչի պաշտօններ եւ վերջերս կբ գոբ– ցաւ Հաւասար՝ 2 2 ;
մ է , եւ մեղապարտ կր՛ Հռչակէ հին թէ նիլր բաղ– Մա սնաւո ր դնաՀ ատանքի արժան ի են1՛ բեր դա՛
մաթիլ դէմքե^ , «նշխար դարձած սոլրբեր,ր » (պատմագէտն եր) , Գ* Գեմիրճեան (վիպագիր) , սք աՀ քքման է թեան ը եւ պաշտպանողական <$*ագ
մեր՝ , հայ թագալո բներ , իշխաններ , մատենա - Վ * Խեչումեան՝ (արձակագիր) , 1Աորէն Աարգիս - Ամաօեանը (Միքէյ՝) յարձակոզական •.երկու ծայ -
գիրներ (Խոյենացի, Գաւիթ Անյաղթ, Եվ1իկ կող– եա\ն , Ա. Ջիւ֊ելեզեան , ի* կուսիկեան եւ &. Տէր
բացի, Մխիթարեան Միաբանութիւն , Վաըդա - Մ ինասեան (բանասէրներ՛), Բ* Ձայո յեան (իմաս^
նանք (կրօն եւ եկեղեցի) , ՏիգրաՀւ Բ . , ԱբշակԲ . , տասէ ը) եւ Ա* Ադամեան (գեղագէտ) : ՓԱՅԼՈՒՆ ՅԱՋՈՂՈՒԹԻՒՆ ՄԸ– 0ք– Աս֊
Պապ եւ Գագիկ թագաւորէ եր , Մանոլկ Աբեո - Յօդուածը վեյվ կր գտնէ չայտնելով՝ թէ Հաբ– դրա Մսրլեան ,Գահիրէէն՛ որ տարիէ մր իվեր՛ կ՚ա
եան՝, եւայլե , եւայլն ^ ե լ ապրող Հ\երԷնճ Աահ ակ գէն ո ր ո չ աչ խտտանքներ կտտա բլում են ազգա յ - շակերտէր ԳձօձէՀՇ \^6Տ իյ&է/՛ , մասնակցելով Շօո -
կարապետեան (վարչապետ) , ՏովՀ* քյիրազ, Ա • նա կան Հակ ո ւմձեո յա /ան ա բերելո՛ւ՝^ , հին (\936ի) Տ6^V&էօ^^^ իյՁէւօւա1 Րտւււտ^ մուտքի Հ.օոօ.ՀաՀ%թ՝ րն–
Տաըօնցի , քս • Գաշտոնց (բանաստեղծ^ ՛եր ՚) , 0. բաոատբոլթեա՚մբ «մերկացնելու, հողմացբիւ ա^ գուձն՚ոլեցալ միաձայն՛ութեամբ «Ժիւբի՚ծի տասնր֊
\ազա րեան , Պ * ՏԼարեան , Ա . Ասա ա ր եան եւ Մ կր նելոլ, փոշիացնելու համարի Հ այ մտալորակա — մէկ անգամճերուն : Մր՚ցո՚–մին կր մաս՚նակցէին400
եան (գրադատներ) , Մ * Նեըսէսեան , կլչիբէկես/ւ^ նաւթիւն ր • • • » յ հոգի որոնցմէ յաջողած են միայն 28 հոգի։
« ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (31) •վոայ, եւ Բարկէն ին մօտ կ՚ոլզէբ տեղալոր՚ել որ - գլխուս սուրի լալ հարուած՛ մի իքեցուց , ինք ալ–
պէս զի գիւրին րԱայ երկուքին՛ ալ միասին խն՛ամք,
տանիլ : գլորեցաւ Հ
Աչքերս մթնցան, ազբիւրին վազեցի , լուացի
Թ.1Ր1Ա1 1.ԵԻ1Ո.Ի 1՝այց &եր բ՚/՜իչկք որ Թորոսի մեօ~ահոդիու–< արիւն՛ը, տեսայ որ չկար իր, վերարկուս վէրքին
թիւնր կր տեսնէր, նոյնը չէր հաւատար ոչ Անգ– ՛վրա ք դո՚ցեցի, հոս եկայ գլուխս պտոյտ կուգար։
րոնիկոսի ե լ ոչ Բաբկէնի համար, ուստի զատ Տիկին ին ^ձայն՛ը լս՛եցի որ՝ «Բարկէն հայրիկդ կը
սենեակներ եյկուքն ալ զետեղել կր մտաձ՜էբ : կան չէ ր եւ ալ ինչ եղայ չիմացայ *
ԳԼՈՒԽ է Եւ ահա, Եւփիմէ երեւցաւ սենեակին դուռը Լաւ, ըսաւ Գիոն՛ի՛ս , ես ալ քեղիարգիլած
Բաբկէնի ձեռքէն բո%ա՚օ–՝ որուն անխռով կ՝առաջ եմ որ չխօսիս , հանդարտ պէտք է նստիս :
նորդէր դէպի սենեակը, իմացնելով Գիոնիսի թէ Բաբկէնր լռեց ե՛ւ Եւփիմէ ամէնը ճամբեց ու
ԱՐԾՐՈՒՆԵԱՑ ՏԱՌԱՒԻ\ ՄԸ ինք իր հիւանդք նայելու մտադր էր, իսկ թշնա ի։բ վր՛ան առաւ զայն խնամել, դուրս ելան ե լ հոն ,
միին խնամքը ուրիշներուն կը վերարե\րէր : Թորո՛ս ՈկԳիոնիս սկսան խորհրդակցի լ երկրորդ
Գիոնիս , մակոյկին պահապանը ե լ հ առա յ մր օրուան՛ ճամբորդութեան վրայ եթէ նաւը գայ, եւ
Այն ատեն հ՜եբր քիչ մր մտած՜ելէհ վերք, գէպի Անդրոնիկոսի քով ձդելէն վերք, երկու մնացած որոշեցին՛ որ Թորոս երթայ, իսկ Բարկէն առողքա–
ձովեզրշ գնաց ե լ մակոյկին մէք կեցող մարգոլն ճառաներուն\ հետ մօտակա / ամայի եւան՚քրդի հե նալէն վերք Գիոնիսի եւ Եւփիմէի հ՛ետ գայ։
ձայն արձակեց ; ղեղատի մը մէք ն՛ետել տուաւ դիակն եր ըուերբ ա– Ուստի աս որոշումը ընելէ վերք արդէն կէս
Բարեկամ, րսաւ, գուն կր տեսնես որ մենք մէն՝ բան կարգի դրաւ, դարձաւ տուն իր վիրա - գիշերն անցած էր, Թորոս ըն՛կողմանեցաւ բազմո
քոլ տիրոքգ թշնամի չենք, իր վէոքը պատեցինք, լորնեքը տեսնելու : ցի մր վրայ, իսկ ծ՜երը երբեմն իր հիւանդներոլն
ե լ եթէ կ՚ոլղես իր կեանքր աղատել, եկուր մեզի Անղրոնիկոս կը զառանցէր, ուստի պէտք ե. այցելութիւն կ՚ընէր, երբեմն կր մրափէր մինչե՜ւ
օգնէ, որսլէսզի կատարելասլէս զինք/շ ազատենք զաձ– դարմանները՝ ինչ որ կարելի էր անա՛նկ տեղ արշալո յս ը երեւցաւ :
մահուրԱԷ : մր , ապսպրելէ վերք, Եւփիմէ ի սենեակին դրան Բաբկէն քանի քան ի անդամ ն՛ոյն գիշեր ր ա -
Մարգր քիչ մր մտանելէն ես-քր , խրեց իր առքեւ եկաւ ե լ տեսաւ Բարկէնը որ անկողնին մէք զաչեց Եւփիմէի որ զինքր թողու եւ հա՛նգչի • բայց
մակոյկը ցամաք, ելաւ նաւէն ե լ ^աււային հետ նստած– կր պատմէր Թորոսի Հ ան շարունակ պաղ քուբ\դն՚ելո՚վ գլխուն եւ էո՜^՜Լ
Հալկելով վիրաւո՛րք շտկուհցան՛ դէսլի տու՛ն։ Եւ ... Ւնհ-ի ըսէվ թէ գռնէն ողք մարգ պիտի ;ելով լ ուսսու
Ե*– երբ տնտեսբ ըստ
այսպէ,,. Գիոնիս ապահովեցաւ թ՛;՝ ալ մարդ քելնէ, ես տեսայ փա էս չողն՚եր ը . ըսածդ մոռցայ : սովորութեան^ իրեՀ(.՚*ջ
էկար լսկր տա՚ւ ելու մայրաքաղաք 1: Հօրեղբայրդ ըսած էր մեզ– «Տզաք փախչողին մի պատրաստ կե րակուրբ թե րաւ , ի^աւ առան ձի ն
Մ անաւանդ որ բո ւն թշնամին ի ՛լեն ձեււք է ։ դս/իք, թողէք եոթան, » միտքս հոն գնւաց, երբ պատուէրներ տալու եւ ետքը իր Հիւանդին՝ Քո4
Միայն չէր կրնար գուշակել թէ ինչ ոնգուձնելոլ - ուշաբերեցի վազեցի եաեւնալն, մէկը գռնէն՛ տասը քաշուեցաւ :
թիւն սլիէոի ընէր Թորոս իր մահս ցու թշամին՛ քար ա՛նդին դետին փռեցի , միւսը մեծ էր) ուժ՜ով Թ՛որոս եւ Գիոնիս Գալուն դալը կր դիտէին ,
ձեռքն անցնելով . ե լ գոհ եղաւ, Լրր լոյսք մօտե. կը թոլէր ծովուն մօտ հասայ , դարձաւ, ինչ տես ե լ նաւ չէր եբեւաբ * ծռվեզրբ կ*իիէին , էոլը չկաբ )
ցնելով տեսաւ որ ան անտար բեր՝ եւ հազիւ թէ նեմ , մեր մարդն էր Աղուէս, կաց, ըսի, առիւծ՜ին եւ այսպէս կ՝՝ան ց ընէ ինւ ժամանակը մին^չել կէս
արհամարհոտ աչք մր– ձգեց իր ոխերիմ թշնամիին ձագը տեսա՛՛ր, հազիւ թէ սուրր կուրծքին գրի,
ԾԷՐԷՆ8
Fonds A.R.A.M
ՄԱՄՈՒԼ ԳԱՎՕԻԹԷ գալօԻԹ Նակցէր Աղգ. Հիւանդանոցի հոգաբարձհւթեան՝ ՚։
ՎկլԴն եկոլ տարուան՛ րնթացքթւ Պ • Գէորգ Ջօ–
2ԻԻՆԱԲԵՐ ՀՈ՚ԷՄՈՒՆ-Բ ԿԵԱՆ-ԲԸ 8ՈՒՆԱՍՏԱՆԻ ՄԷՋ սլանկիլ գոբձ֊օն մասնակցութիւն բերաձ է հանրա
յին ձեոնարկներոլ ե լ իբրեւ վ արչութեան՝ սլաա -
ուիր ակ Անգարայի մէշ՝ Հ ետապնգահ է վար չու -
« Արեւելք » հետեւեալ իպւէ,րդածււՆթիւնւնե Աթէնքէն՝ հասաօ՜ ճամբորգէ մը կը քաղենք թեաձ ձեունա\րկներբ :
րը կ՚ըւնւէ այս խորագրով խմբագրականի մ բ մէջ են 10 11 հազար
(5 Նոյեմբեր) . հ ետ ե լեալ տեդե կութիւննեըը :
Հունաստանի մէէ\ մ՜ւ ացած ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆ-Բ
« • • • 1947/ սկիզբ, երբ ար՛ձագանգ կր հան - Հա յեր % Գմբախտաբար գէպի Հա բալ. Ամերիկա
դիսանայինք «Սովետահայ Գրողների Բ. Համա - արտագաղթը հոն ալ սկսած է : Եթէ դիւրութիւն*–
գումարէի աշխատանքն երոլ՝ ու չարագուշակ կր ներ ըլյան , շատեր պիտի գաղթեն X Ընգհանրապէս ՄԱՐՍԷ8Լ.- Նո ր՛ դափն՛իով մբ պ սակռ լեց ալ
նկատէ թ ք Գ. Գեմիրճեաններու, Գէորգ կմ իննե ունեւորներ են մեկ՛ ողն՛եր ը՛. Շ ատեր կր մեկ>՝ին\, Հ. Մ– Ը. Մի ա խո կենական երգ մրցումր, Հին
րու–) Վ– Խեէումեանի, ե լ կենսունակ կարգ մր գը֊ միանալու համ ար հոն իրենց հ ար ազատներուն , ո– Հռովմէական քաղաքին Տէ. 1^6Ո1^ ք>^0V6Ո^^/ մ էի
րողներոլ ո լղզուած ՚ ս ա ս տ բ՝ <իդան՚ով՚1 երու , Տ ի– ոնք տարիներէ ի վեր հաստատուած՝ են՝, իսկ "*֊–" , Խ ո ւռկ բազմութեամբ մբ լեցուած էր մարզս»–
խնովներռլ ե լ Թոփչեաններոլ կււղմէ , կարգ մբ բիշն՝եր կ՚երթան ն՝որ բախտ փոբՖելոլ համար։ դաշտը։ Բազմաթիվ Հայրենակիցներ որոնք եկած
բարեմիտներ սոփեստութիւնք կ՚ունենային անհի– Ագգային ինչպէս եւ բողոքականներու վար - էին Տտձօոէն, Հ/13ւո%ոձոէն, Խկռօռէն , Իձճէն եւ
մըն ու անտեղի նկատել մեր մտահոգ ութիւն 5 երբ : ժ-տրաններր փակուած են կառավարութեան կող - Բէճատէ՚Լ՛, խրախուսելու Համար մեր մարզիկները։
Ստրուկներու խումբ մր, չվարա՝՚երալ նոյնիսկ ւէ Է է Բաց Է կաթոլիկներու վարմարանբ որ կա ^աԳՒ սկզբնաւորութեան՛ տեղացիները, յաղ ֊
«հակահ այաստանեան՚ֆ ե լ «հակաԱերդաղթ՝» մի - պոյտ Խաչի Հովանաւորութեան տակ կբ գտնուի X թանդամ , դմուաբին կացութեան մը մտանեցին
տում տեսանել մեր տրտում սեւեռումին մէք • • • Ներքին տնօրէնն է էք անձետն վրգ * , բո՛ց է նմա մեր պաշտպանողական բ ։ Մերոնք քիչ մը յոգնած
Աւելորգ չըլլայ թերեւս բնգգ&ել, թէ ՍԱՍՏՆ նապէս ՝Բոքի1այի ՀՀաւար եանՎարքեաբանբ տնօրէ ԼրէչԱ\Ր ճամբորգութենէն եւ աղգ ո լած տեղացիս ե–
ՈՒ ՅԱՆԳԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆԸ ՈՒՂ.Ղ.ՈՒԱՆ ԷԻՆ ԲՈ նութեամբ բեկեր Սօս Վանիի : ըու բուռն խաղարկութենէն– զոր էլ անտեսէ բ օր
ԼՈՐ ԱՆՈՆՑ , ՈՐՈՆԲ «ՀԱՅՐԵՆԱԿԱՆ ՊԱՏԵՐԱԶ - Հա յ կա կան ւքա րժա ; ա ՛֊ ի մ ը պատասխանատու ուան՛ դատաւորը, անմիիտպէս չկրցան կազմակեր
Մ»Ի ԸՆԹԱՑՔԻՆ « ՇԵ%ՈՒՄ»ՆԵՐ ԵՒ «ՍԱ8ԹԱ ֊ տնօր է\1 ը պէտք է րւ լն\ահ պա տակ ըլլայ ; պուիլ եւ 20րգ վայրկեանին Տէ. 1^61X1^ շաՀեցալ ա–
•ԲՈՒՄ »ՆԵՐ ՈՒՆԵՑԱԾ ԷԻՆ, յագեցած՝ «բուք - Այս գսւրոռ^՝^՚րր Կւ^սար է ր ^ ՚ ^ Յ ^^"^"^^"յՑՇ– ոաՓին նշանակէտը Հ
ժուական Հայրենասիրութեամբ» : ՈրոԼք «վերջին փակել աշակերտներու թոշակներով, սակայն կա Մեր յար ձա կողա կան՝ գիծը ակնթարթի ^էլ\
տարիների ըն՛թացքում թերագեաՀ աւո ել Էիս ԱՈ– պոյտ հյաչը օգնութեան՝ կը Հասնի, եւ անոնք որ՝ բարեՓոխոլեցաւ, 35 վայրկեանին մեր ճարպիկ
Վետական թեմատիկայի առաջատար գերլււ Միտ– չեն կբԼար վճարել , կուտան՛ մինչէե՚լ իսկ թուղթն ա$ °^այրը՝ Ելգովանեան խորամանկ Հարուածով
կոզմտ(էիօբԷն տարուելով պատմական դեմ ատի ու մատիտը Հ մը Հաւասարւեցուց երկու խումբերը։ Այժ՛մ Հ* Մ*
կա յաք՝ թերագնահատել էին սովետական կեանքի Տունաստա1նի մէ^ քիչ Հայեր կան որ օտար ա– Մ ՚^ն՛ էր ոբկը պարաադրէր իր կամքը։ Բայց
գեղարուեստական արտացոլման անՀբաժեշտոլ - մուսնութիւն՝ կը կնքեն , բացի անոնցմէ որ մեկո՛ւ դատաւորը սխալ մէկ որոշումով մը սուլեց թ6Ո^1է^
թիւնր : Գեռ աւելին ։ Այս կաՐգի առա նձին ռոր– սացած կ՚ապրին ։ մը ի շաՀ Տէ ՀէՀշայի , որ վերածուեցաւ նշանակէտի
ծե րո ւմ1 Հ եռաւո ր անցեալը , պատկերացնում է ին Հայերու Հանդէպ թէել Հալածանք չ1լայ , սա– եւ առածին կիսախաղը աւարտեցաւ 2 1, Հ• Մ *
ռոմա\1 թիկ ի տ է ա լա կանա ց ո ւած գծեր՛ով, ինչ որ կա յն՝ Տ ո յն ե բուն՝ պէս Հաւասար ի ըաւունքն՚եր չու Ը * Մ՛ի պարտւթեամբ Հ
լուր^ վտանգ է՝ սովետ .գրականութեան մէ^ րուր– նին՛ , նորն իսկ Հպատակ դարձածներդ Հ
մ ո ւ սւ—1։ ա ո ի ոնա լի սա ական տենդենցների դրսեւոբ– Հայերուն՛ անտեսական վիճակը ընգՀանբապէս Երկրորդ կիսա խաղին մերոնք նոր թափով մը
ման ճամրով։ («Սովետական Հայաստանդ, 6 լալ է ։ Պատերազմէն վեր^ ման աւանդդ մեծամաս - եւ իրենց յատուկ փոխանցումներով յոգնեցուցինք
Հսկա. 1946)։ նաբար առեւտուրով կը զբաղին։ ՝Բիչ թիւռվ ա ր– Հակառակորդը։ 1Ռրգ վայրկեանփն\ Հ* Մ» Ը՛ Մ ՛ի.
Հես տա լորն եր կան.Հ կրակոտ ձախ ՝^այՐԸ Մասիս Աւետե՚ան զօրաւոր
Այս սաստը , շատ աւելի շեշտակի , Ա ոսկու այ էն Բանուորները Համեմատաբար լալ կը վճաբ - Հարուածով մը ^ԼԲ^էէ" Հալասաբեցուց երկու
ուղղուեցաւ Երեւանի՝ 1937/՛ Սեպտեմբերին՝ - Ե՛՜) ուին եւ իրենց օրապաՀիկով կրնան ապրիլ : խ ումբեր\ը ։ Աննկարագրելի Էր ժողովուրդին ոզե–
ահաւասիկ , 1948/՛ տպագրութիւնը^ , Աոսկուայի Միակ մարզական միութիւնն* է Հ . Մ • Ը • Մ ՛ը ւոբութիւնբ։ Նոքնիսկ տեղացիները ապշած Հ *Մ *
Հ-Լիթերաթուռեայա կազէթա^ (Գրական– թերթ) "Ր հէՀ Գանուի ր\1՚կեր Գանի է լ Գանիէլեա՚ն ի ղեկա Ը • Մ *ի օրինակելի խաղարկութենէն՝ այժ՜մ կը
պաշտօնաթերթի 31 Տուչիսի 1948 թիվն մ էի վարութեան տակ ։ Հոն Հ * Մ * Ը * Մ ՛ի խրախուսէիքւ՝ մեր տզաքը։ Տէ. ^ԼշՈՐ/ի մարզիկները
Չարագուշակ շեշտ ու ոճով Հ Ակռա յ կճրտելով I գնդակի խումբը պաշտօնապէս յունականի գասա– ինչեր չփորձեցին վերքին 10 վայրկեանին նշանա
Պիտի անդրադառնա՛ն ք առարկա քօր՚էն՛։ ՝Բաղե– կաբգին\ (շծէ6§ՕՈ6) անցած է : կան ֆութպոլի զա– կէտ մր շահելու Համար ։ Բայց մեր բախտաւոր
եոՎ ԲոԷՈ\Բ՝ թունաւոր պտոււլները : Բնորոշելով չա նազս/՝ խում բեր , բա /ց անպաշտօն են՝ ան\ոնք։ Հ* բե րգապաՀ ը , է*մ անէ թեան խիզախօրէն ամէնէն
լ՛իքն ո լ սպա ո1՝Լ ա էէքը • անդամ ու– դժուարին պաԾագաներուքւ՝ իսկ կ՚ազատէր՝ բո լոր\
Ա՛ ինչ այգ, ըսենք առածին՝ առիթով իսկ , որ նին եւ բացօթեայ , լեռնային՝ եւ ծովային) արշաւ զօրաւոր գնդակ ի Հ աբուածն՝եբը X Մ աբ զա դաշտ՛ը
խնդրո յ առարկա յ ամբաստանազիր - յօդուած ը ներ կր կատարեն Հ կր գոռա ր , ժողոփու^գր մագնիսացա ձ էր .Աո աքին
սա որ ագրո ւած է բոլշեւի կետն՛ բարակի մ ը՝ Հ.ֆ»ո ր– ՊՈԼՍ ՈՏ մէչ մեռած է ծանօթ իրաւագէտ Պ* անդամն էր ր այս տեսակ խաղարկութեան՝ մր ա–
ՀբգաՀա§ գրադատ , փիլիսոփայական՝ գիտութիւնէ Գէորգ Զօպա՚նկիլ։ Վթարած է դատական եւ ել կտնատես կ\ր՝քէաՐ Տէ. 1Հշայ^» Բայ° խաղը աւարաե–
ների թեկնածուէ Արամայիս կաբապետետնի կող– մտական քննիչի պաշտօններ եւ վերջերս կբ գոբ– ցաւ Հաւասար՝ 2 2 ;
մ է , եւ մեղապարտ կր՛ Հռչակէ հին թէ նիլր բաղ– Մա սնաւո ր դնաՀ ատանքի արժան ի են1՛ բեր դա՛
մաթիլ դէմքե^ , «նշխար դարձած սոլրբեր,ր » (պատմագէտն եր) , Գ* Գեմիրճեան (վիպագիր) , սք աՀ քքման է թեան ը եւ պաշտպանողական <$*ագ
մեր՝ , հայ թագալո բներ , իշխաններ , մատենա - Վ * Խեչումեան՝ (արձակագիր) , 1Աորէն Աարգիս - Ամաօեանը (Միքէյ՝) յարձակոզական •.երկու ծայ -
գիրներ (Խոյենացի, Գաւիթ Անյաղթ, Եվ1իկ կող– եա\ն , Ա. Ջիւ֊ելեզեան , ի* կուսիկեան եւ &. Տէր
բացի, Մխիթարեան Միաբանութիւն , Վաըդա - Մ ինասեան (բանասէրներ՛), Բ* Ձայո յեան (իմաս^
նանք (կրօն եւ եկեղեցի) , ՏիգրաՀւ Բ . , ԱբշակԲ . , տասէ ը) եւ Ա* Ադամեան (գեղագէտ) : ՓԱՅԼՈՒՆ ՅԱՋՈՂՈՒԹԻՒՆ ՄԸ– 0ք– Աս֊
Պապ եւ Գագիկ թագաւորէ եր , Մանոլկ Աբեո - Յօդուածը վեյվ կր գտնէ չայտնելով՝ թէ Հաբ– դրա Մսրլեան ,Գահիրէէն՛ որ տարիէ մր իվեր՛ կ՚ա
եան՝, եւայլե , եւայլն ^ ե լ ապրող Հ\երԷնճ Աահ ակ գէն ո ր ո չ աչ խտտանքներ կտտա բլում են ազգա յ - շակերտէր ԳձօձէՀՇ \^6Տ իյ&է/՛ , մասնակցելով Շօո -
կարապետեան (վարչապետ) , ՏովՀ* քյիրազ, Ա • նա կան Հակ ո ւմձեո յա /ան ա բերելո՛ւ՝^ , հին (\936ի) Տ6^V&էօ^^^ իյՁէւօւա1 Րտւււտ^ մուտքի Հ.օոօ.ՀաՀ%թ՝ րն–
Տաըօնցի , քս • Գաշտոնց (բանաստեղծ^ ՛եր ՚) , 0. բաոատբոլթեա՚մբ «մերկացնելու, հողմացբիւ ա^ գուձն՚ոլեցալ միաձայն՛ութեամբ «Ժիւբի՚ծի տասնր֊
\ազա րեան , Պ * ՏԼարեան , Ա . Ասա ա ր եան եւ Մ կր նելոլ, փոշիացնելու համարի Հ այ մտալորակա — մէկ անգամճերուն : Մր՚ցո՚–մին կր մաս՚նակցէին400
եան (գրադատներ) , Մ * Նեըսէսեան , կլչիբէկես/ւ^ նաւթիւն ր • • • » յ հոգի որոնցմէ յաջողած են միայն 28 հոգի։
« ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (31) •վոայ, եւ Բարկէն ին մօտ կ՚ոլզէբ տեղալոր՚ել որ - գլխուս սուրի լալ հարուած՛ մի իքեցուց , ինք ալ–
պէս զի գիւրին րԱայ երկուքին՛ ալ միասին խն՛ամք,
տանիլ : գլորեցաւ Հ
Աչքերս մթնցան, ազբիւրին վազեցի , լուացի
Թ.1Ր1Ա1 1.ԵԻ1Ո.Ի 1՝այց &եր բ՚/՜իչկք որ Թորոսի մեօ~ահոդիու–< արիւն՛ը, տեսայ որ չկար իր, վերարկուս վէրքին
թիւնր կր տեսնէր, նոյնը չէր հաւատար ոչ Անգ– ՛վրա ք դո՚ցեցի, հոս եկայ գլուխս պտոյտ կուգար։
րոնիկոսի ե լ ոչ Բաբկէնի համար, ուստի զատ Տիկին ին ^ձայն՛ը լս՛եցի որ՝ «Բարկէն հայրիկդ կը
սենեակներ եյկուքն ալ զետեղել կր մտաձ՜էբ : կան չէ ր եւ ալ ինչ եղայ չիմացայ *
ԳԼՈՒԽ է Եւ ահա, Եւփիմէ երեւցաւ սենեակին դուռը Լաւ, ըսաւ Գիոն՛ի՛ս , ես ալ քեղիարգիլած
Բաբկէնի ձեռքէն բո%ա՚օ–՝ որուն անխռով կ՝առաջ եմ որ չխօսիս , հանդարտ պէտք է նստիս :
նորդէր դէպի սենեակը, իմացնելով Գիոնիսի թէ Բաբկէնր լռեց ե՛ւ Եւփիմէ ամէնը ճամբեց ու
ԱՐԾՐՈՒՆԵԱՑ ՏԱՌԱՒԻ\ ՄԸ ինք իր հիւանդք նայելու մտադր էր, իսկ թշնա ի։բ վր՛ան առաւ զայն խնամել, դուրս ելան ե լ հոն ,
միին խնամքը ուրիշներուն կը վերարե\րէր : Թորո՛ս ՈկԳիոնիս սկսան խորհրդակցի լ երկրորդ
Գիոնիս , մակոյկին պահապանը ե լ հ առա յ մր օրուան՛ ճամբորդութեան վրայ եթէ նաւը գայ, եւ
Այն ատեն հ՜եբր քիչ մր մտած՜ելէհ վերք, գէպի Անդրոնիկոսի քով ձդելէն վերք, երկու մնացած որոշեցին՛ որ Թորոս երթայ, իսկ Բարկէն առողքա–
ձովեզրշ գնաց ե լ մակոյկին մէք կեցող մարգոլն ճառաներուն\ հետ մօտակա / ամայի եւան՚քրդի հե նալէն վերք Գիոնիսի եւ Եւփիմէի հ՛ետ գայ։
ձայն արձակեց ; ղեղատի մը մէք ն՛ետել տուաւ դիակն եր ըուերբ ա– Ուստի աս որոշումը ընելէ վերք արդէն կէս
Բարեկամ, րսաւ, գուն կր տեսնես որ մենք մէն՝ բան կարգի դրաւ, դարձաւ տուն իր վիրա - գիշերն անցած էր, Թորոս ըն՛կողմանեցաւ բազմո
քոլ տիրոքգ թշնամի չենք, իր վէոքը պատեցինք, լորնեքը տեսնելու : ցի մր վրայ, իսկ ծ՜երը երբեմն իր հիւանդներոլն
ե լ եթէ կ՚ոլղես իր կեանքր աղատել, եկուր մեզի Անղրոնիկոս կը զառանցէր, ուստի պէտք ե. այցելութիւն կ՚ընէր, երբեմն կր մրափէր մինչե՜ւ
օգնէ, որսլէսզի կատարելասլէս զինք/շ ազատենք զաձ– դարմանները՝ ինչ որ կարելի էր անա՛նկ տեղ արշալո յս ը երեւցաւ :
մահուրԱԷ : մր , ապսպրելէ վերք, Եւփիմէ ի սենեակին դրան Բաբկէն քանի քան ի անդամ ն՛ոյն գիշեր ր ա -
Մարգր քիչ մր մտանելէն ես-քր , խրեց իր առքեւ եկաւ ե լ տեսաւ Բարկէնը որ անկողնին մէք զաչեց Եւփիմէի որ զինքր թողու եւ հա՛նգչի • բայց
մակոյկը ցամաք, ելաւ նաւէն ե լ ^աււային հետ նստած– կր պատմէր Թորոսի Հ ան շարունակ պաղ քուբ\դն՚ելո՚վ գլխուն եւ էո՜^՜Լ
Հալկելով վիրաւո՛րք շտկուհցան՛ դէսլի տու՛ն։ Եւ ... Ւնհ-ի ըսէվ թէ գռնէն ողք մարգ պիտի ;ելով լ ուսսու
Ե*– երբ տնտեսբ ըստ
այսպէ,,. Գիոնիս ապահովեցաւ թ՛;՝ ալ մարդ քելնէ, ես տեսայ փա էս չողն՚եր ը . ըսածդ մոռցայ : սովորութեան^ իրեՀ(.՚*ջ
էկար լսկր տա՚ւ ելու մայրաքաղաք 1: Հօրեղբայրդ ըսած էր մեզ– «Տզաք փախչողին մի պատրաստ կե րակուրբ թե րաւ , ի^աւ առան ձի ն
Մ անաւանդ որ բո ւն թշնամին ի ՛լեն ձեււք է ։ դս/իք, թողէք եոթան, » միտքս հոն գնւաց, երբ պատուէրներ տալու եւ ետքը իր Հիւանդին՝ Քո4
Միայն չէր կրնար գուշակել թէ ինչ ոնգուձնելոլ - ուշաբերեցի վազեցի եաեւնալն, մէկը գռնէն՛ տասը քաշուեցաւ :
թիւն սլիէոի ընէր Թորոս իր մահս ցու թշամին՛ քար ա՛նդին դետին փռեցի , միւսը մեծ էր) ուժ՜ով Թ՛որոս եւ Գիոնիս Գալուն դալը կր դիտէին ,
ձեռքն անցնելով . ե լ գոհ եղաւ, Լրր լոյսք մօտե. կը թոլէր ծովուն մօտ հասայ , դարձաւ, ինչ տես ե լ նաւ չէր եբեւաբ * ծռվեզրբ կ*իիէին , էոլը չկաբ )
ցնելով տեսաւ որ ան անտար բեր՝ եւ հազիւ թէ նեմ , մեր մարդն էր Աղուէս, կաց, ըսի, առիւծ՜ին եւ այսպէս կ՝՝ան ց ընէ ինւ ժամանակը մին^չել կէս
արհամարհոտ աչք մր– ձգեց իր ոխերիմ թշնամիին ձագը տեսա՛՛ր, հազիւ թէ սուրր կուրծքին գրի,
ԾԷՐԷՆ8
Fonds A.R.A.M
