Page 175 - ARM_19-1948_04
P. 175
ՄԻՏ՚Բ ԵՒ ԱՐՈՒԵՍՏ առումով էլիրթ Համապաաախան է արդի բանաս ԼՐԱՏՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏԻ
տեղծին : Շատ վայելուչ, էուրչ\ , երբեք դուրս չել
ԹԱՄԸՍ Ս– ԷԼԻԸԹ լելով ս/Լդլիակա՚ն՛ պաղարիւն կեցուա՛ծքէն ոբ ի–
բարեկիրթ մար
(՚Սաոել՚էան պսակաւոր) րե՝լց բմբռնումով քաղաքավար, ՄՈՍԿՈԻԱՏԻ մեծ թատրոնին յայտնի երվիչ–
տա կարապետի
դս ւ կ եր պ ար անքն է : Հ&էբիք" ն՚եր֊էն– տաղանդաւոր .՝ պար ի թօն՝– Պօղոս
խրա ա
էլիրթ իր բանաստեղծական ել. դրական յիլեցնէ Լիսիոեան Պու֊քրէշ գաալած է* խոբՀրդային աչ*չու, ձ«.
(իումանի/էյ
եքք՚Ըթ նբ՚է Աէ՚ֆեԻ՚֊Տ^ է որ արքաֆաոալ. այս ղանդին կբ միացնէ քննադատի բբւր եք– մշտական– խոֆ-մբի թ°ը Հ Հիա « ձամեբգՀՓր
տարուան գրոյ կանո ւթե ան Նոաեչեաճ մրցանակին։ .դատողութիւն մբ։ Այգ ճիւղին մէշ կբ օյիերա՚ն^բու մատձն ակցելոտ֊ Համար
Տակաւին մէկ տալ ի առաք գժ ո ւաբ ո ւթե ա մբ ձեռ– Վալեոին որուն Հիացոզնեբէն մէկն էր։ զանազան շբքաններուն՛ մէք
քէն առած էր Անառէ Ժիա ։ լ ՚ ը ւ ճ ւ օ ը տաշը Լիսիցեան ծնած է 191 Վլաաիկովկաս։
հլէէԲԻ մրցանակով , Ս&գլէա Յրդ կբ հասնի Հ ետ ե լած է Լենիսկրատի իրամշտ/մնրցին* ո^\է
Նոպելեան մր ցան ակի գրական ճիւղին լ^նդՀէէՔ-՚ուր. \947ին Շ&աստ €ոէ\գսշտ/ներոլ մրցանակը կշ Հրաւիրուած է տեղւոյն երիտասարդական *$փե~՛
ստանար ԼՏ՚ան– ,
գա սալոր ման մէք, ուն ենալբվ ուրեմն 5 ասա կա միաձայնութեամբ, իր «ԲքտէՕ»^ բային մէք երգելու : Ապա անցած է Հայաստան ո՛ւ
ւոբներ : Այս դասաւորման առաքինԱ՝ է 0) բան սա , տախտ) Համար Հ Ուրեմն բնական էբ որ այս տարի Պետ* Օփերային մէք երկար ատեն երգած է ՀԱ ֊
ձրկրոբգ՝ Գեր մաճ իա ։ թատերասէր Հասարակութիւնը անՀամբեր կը Ալմաստյ> , «Լուսաբացին^ Ֆ աուստ
« ՝Բարմէն՝%> , «էվկենիյ Օնեկին» եւայլ օփեբանե
Զարմ ա Լ ա չի չէ ոբ ա յնքան աչ ի՛ ա՝ գա վա ռո ւ– սպասէր ներ կայացմս/ն , բեմաղր ութեամ բ (1*ան -
թեամ բ չբևգունուե ղալ ա յս բևտբութիւն բ , հա՛ Լուի Պառոյի > րու մէք , արմ ան ան ալով «վաստակաւոր աբուես–
կառակ բանաստեղծին ա^ւքան յատկանշական Զարմանալի ել բնական, է նոյն ատեն Պ՛ ւՀտւէ - տագէտ՝ֆի տիտղոսին՝ %
աաղսձ՚ւգթԼՀ կբ բաւէ յիշել էլէըք^է կեանքը, լա— ձախողանքը։ Տա յտա գբին մէք Պ* Շ&1ՈԱՏ կբ 1939^5#, Մոսկուտյի Հայկական երամշտու -
Ե–
ւ ագո յն ձեւ ուի բա ց ա ա ր եչո լ հ ամ ար այգ սլա ղու - բացատրէ թէ իր թշտէշէն քաղած չէ նեյ կայաց - թեան տասնօրե ա կին առթիւ գնաՀ ա տուելով՝ ոս
ու–
թիւ&ր : ուա\հ խաղբ, այլ նոր գրուած թատերգութիւն մէն Է ելա՛ւ վե բագառնա լէն\ վերք՝ Հրաւիրուած էՄ
Ամերիկա ծՀեատծ (Լնղլիացի մր , է^ձլ^Լ1/^՝ առա է որուձւ՝ վյրայ միասնաբար աշխատած են ՛Բամիլ եւ կուտյի Ա՝ե\հ $՝ատբոն՛ը, որուն կարեւորագոյն
քին բանա սա եղծ ական քա յլերր առաւ անգլիական Պ առօ ; Հերէն մէկն է այսօր I
պարբերաթերթին մէք ^ԽՄւտձ , ուր \ 91 5ինՀբատա– \/իւթ բ ա ք լա բան ա կան բլլալով , շատ գմուար
բակուեցաւ իբ գլխաւոր գոբծբ* 1Նէ Հ7ծՏէ6 Լ.ՏԱ1Ա * է գիրքիս ամ բողք վերացական մ ասք մարսել տալ Ւր վճիտ , մ արդուած ու անսպառ ձայնով,
Այս քերթուած բ գ րուած է մ ասնա լոր արար նոյն տաղանդով եւ պաՀել նոյն բարձրութեան բար ե կազմ ո ւ գեղագէմ այս ար ո՚ լեստագէտր մ՛եծ
նե րկայառնելու համ ար արգի աշխարհ ի,\ ամ լու - ւէրայ ; խանդավառս ւթի ւն պատճառած է թէ Մ ոսկռւա -
իէի*–նբ վաղր գէպի ունայնութիւն : \92,2,ին շա– ՛Բատ իքս ԼԱպանիա^ խաղաղ քաղաք մբն է ուր քի ու Երեւանի մէք եւ թէ Հելսինկի (Ֆիկանտա) ,
Հեցալ մբռանակ մ ր որուն չաաեր կբ ցանկա յին * փոթո ր իկէ մը վերք դմբա խտութիւնք եւ փոր ձան– քՒէՀքան, Վիէննա ել Պուտափեշտ , ուր այցելած
Մ բցանակբ 2000 աո լար էր ել էէէրթի համար կա– քբ կուգան ժանտախտի կեքպարանքով : է։ Պարգեւատրուած է «Աշխատանքի կարմիք ՚հր–
պահ ովէբ համ աշխաբհա յին– համ թալ մբ : (իանւտախտբ ՝ սպայի Հ ա մա ղ էլ ե ստով մր եւ իք՝ Ր օ ձ» պա տուան շան ով :
էլի րթ՝ մասնաւորաբար ապաւորուած է ֆրան՛ քա բ տ ո ւղա ր ո ւՀ ին խոբՀ րգս/Տ ՝իշ1 եբն են զանազան– ԱՄԵՐԻԿԵԱՆ մամուլը մեծ գնա Հա տան քով կբ
ծանօ թա
սական իսոբհ ր գ աս լ ա շ ւո գպրոցէն որուն բռձա կա լո ւթ ե ան ց % Ե բ բե մն կառավարութեան , խօսի ա՛րձանագործ Խոբէն Տէր 8 ա բ ո ւթ ի ւն\ե ան\ի
հրաաա–
ցած է շն.՝որհիլ անգլիական յառաքապահ եր բեմն պետութեան , դրաւմ ան ումե ր՛ոլ , գո ր - մ ասին , անո բ գո րծերուն ցուցադրութեան առ -
ր ա կո լթ ի ւնն եբու : ծա կց ո ւթե ան–, գի լան ա կա չո ւթ ե ան եւն<* ՛ել յ՛ոգ - թիւ որ տեղի ոլն եցաւ ՛Նիւ Եորքի մէք , Հո կտեմբ *
ԱյԳ տեղէն ճանչցա<ծ է Լաֆորկը, Վերչէնբ , թական Է քաղաքին մէք իր լրբութեամբ , անար թոբթբ կը գրէ*
աքն ա– 23թե X «Նիւ֊ Եոբք Թելեկրամ» գործ երր լալա
քիէնպոն , վ-ոբպիէռբ է գս՛ ք– ութեամ բ եւ չարո ւթեամբ։ Մինչեւ ի վերքին
ել վաբագոյ– ՝ « Տէ՛ր՝ Տա րութիւնեան ֊
տեն , երբ մէկ Հոգի 1լ րմբո ստանայ
քքէիբթ * որուն գործերը եօթ բ չե ղուն եր ու Ե՜ գոյն^եբէն՛ \են : Ւր սկզբնական գոբծեբուն մէք ու–
րր կ^իքնէ առմամեայ պարտութեան մր վրայ։
թարգմանուած են, $)բանսայի ծանօթացաւ մաս– է իր սէ ն ի ս օանչելի աբՀեստաղիտութիւն՛ (թէքե՛իք^ եւ
նաւս րապէս թէ ա ւգ բմբոստ երիտասարգբ յաղթած
քապահ բեմբ 1945^ , երբ ՝Տ/՚\Շ\\Ճ Շօ1օՈւեւ6^ յառա , մ արդ– գծ ա գր ո ւթե ան կենդան ի ճաշակ , սակա յն Հոն՝ կբ
րով , անկեղծ ութեամ բ ել մ աքրութեամբ
(ւ եբկայացուց «Հձշաէւշ յ&ոտ 1ծ Շտւէհշ– պիտի նկատուի ձգտում մբ ոճաբանութեանս եւ զարդա–.
կոլթիւնբ գիտէ թէ <Հ(իանա ա իս սւ»բ քլ՛որէն
<1քշէ1օ>^ որ գրուած էր ներկա յ ա ց ո ւե լո ւ հ ամ ար ն կա ր չ ո ւթե ան՝ ; Ներկա յիս մէկ կողմ դրած է ոճա
գա յ եւ յաւիտ՛ենական է;
Շշ1Ոէ6^Ա1՚7^ տաճարին առքեւ։ էլիրթ * կորսեն շա բանութիւներ , աւելի կիրթ է իր ձեւեր ուն մէք եւ
տեր, «բանաստեղծի կո նմանիք։ Բայց ի^նչ է բա Շ ատ փառասէր ճիգ մբն էր Պառո յ ի աշխա զգա ց ո ւմնեբուն կուտայ ազատ թռիչք : «Նիւ Եոբք
նաստեղծի էմանիլը : Բոհեմական ն կա բագի ր մբ եւ տանքը։ Հակառակ շատ գեղեցիկ բեմադրութեան ,
շարժուձեւ մ ր ան.Հ՚ր ամեշտ կբ համ ա բուէ ին ժա զուսպ եւ յաքող խաղարկութեան մ՛ը (ՐաՈՇ 8ք1*էա, ՀէՐՈԼա ք^Րէ^է*^1^ ՚ «Խորէն Տէր Տաբու–
մանակին , երբ բանաստեղծ բ ամէն բանէ առաք քիանտախտի դերին մէք, ^Տ^ՏաՇ 1^6ՈՑԱ<1 քար - թիլ՚նեանի արձանագործութիւնը Հասուն վկա -
տուղաքուՀին էութիւնն՝ է կատարելութեան,
արուեստագէտ մ բն՝ էր* բնգհանրապէս վիպական , Բւշոշ 8ւ՚ՅՏՏ6Ա1 գինովբ) կարելի չէ գեղեցկագիտական՛
Հով մ ոն ալ վրան ։ Բայց հ ին բմբռնում մըն էր մխաել ամբողք ներկայացման– ձախողս/Լքր : Տ՛Ա ՜՜ ել ֆիղիքտկան տեսակէտով։ Հոն կան ամ բո զքո -
ա յգ : Բանաստեղծ ր Հ իմ ա յաճախ գիտական,՝ մ արգ բօրինակ է որ տա զան գա լոր Հ եզին ակ մը եւ ա յն վին՝ կազմ ուած եւ Հո յա շէն կե բ պարանք ներ։ Այս
մրն է , Հաւասարակշիռ , աշխատող , տեսակ մբ քան ն. ե ր գա շն ա կ թատերական խում բ մբ կուտան ց ո ւց ա դր ո ւթ ի լյն՛ր գործն) է երիտասարդի մր , որ
՛ոտանաւորի մասնագէտ մբ, վարպետ մր եւ այգ ա յո քան ան յաքող ներ կա յա ցում մբ է ՛Լ/ախ՝ շատ Հազիլ տասնեակ մբ տաբի արտագրած Հ
մտա լին ճիգ կբ պաՀան քէ խաղը, ըլլալով ան՛մատ « Նիւ֊ Եոբք իՒայմզթի արուեստի քննագատին
գործբ
•ձեն վագրավարար գիցոլՀիին առքեւ բար՛եւելով * չելի թատրոն ի մը Հասարակութեան\: Պ * 8&Ո՚ծս1է կարծիքով, Տաբութիա%եանի Հիմնուած է
եւ իրենց ա չբեր բ կբ փա յ լա տա կին գիշեբոլան ա– շատ աշխատած է եւ իր՝ բոլոր դերեբուն մէք կը աւանդութեան– վբայ, սակայն՝ ՀետզՀետէ կր մտնէ
նէոլնքին մէք արձակուած Հր՛թիռի մբ պէս ՚ պաՀԷ այգ աշխատանքին ծանր ո ւթիւնր որ կբ ճ^ս արդիական^ութեան\ մէք է Բոլոր գոբծերբ կր յայտ–
Ս ա աո ար կբ սկսի երկրպագել երեք անգամ, շէ Հասարակութեան վրայ։ իր բացառիկ տա գան նեն ո բոշ անՀ ատ ական ութիւն :
ծափ էլա րն ե լո վ մ ա սն ա ւո բ եղանակով մ բ , աստ– գը շատ զգալի է ՛եւ կաբելի չէ մոռնալ գերասա -
ո լած ո ւՀ ի ին ուշագբութ իւն ր գրաւելու Համ ար * ն,բ , ն՛կատելով մ իա քն> գերբ , երկու մամ ուտն ապ–
Ե՛– ներ շնչուած գիտէ Հիմա թէ՝ իր կինր Ամիտա V ում բ Հ Հակառակ այս բո լոր ին , եր բ ա յդքան՝ կա– 500 ՀՈԳՒ ԻյԵղԳՈՒԵՑԱՆ ԳանգԷսի մէչ (Հնղ–
կաստան՝) , նաւաբեկութեան
խաբած է զինք Փարիշանի Հետ, եւ թէ մանչուկին րեւոբ խում բ մբ տազտկա լի եւ ձախաւեր ներկա– մբ Հետեւանքով :
2.050.000 ՊՈՒԼԿԱՐՆԵՐ
կերպաբանքը օրէ օր աւելի կբ նմանի իր մրցակ— քացում մր մէքտեղ կբ բերէ * իր՝ թեբութիլննեբն
ցին ։ Ոչ մէկ կասկած Ա՛յգ մասին ։ ալ Հետաքրքրական են եւ թելադրական շատ մբ Հանրագրութիւն մը՛
կէտ եր ով : ստոքագր\եցին որով կբ պաՀանքեն արգիլել Հիւ ֊
ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ չէական ռումբր , Համ աձա յն՚Մ ոսկուտյի ծրագրին՛:
ԼԱ՚Ա՚ացեալբ յաջորդով՝) ԱՐՓԻԿ ՄԻՍԱՀԵԱՆ
ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (29) դուռր բաց ո ւե ց ա լ եւ մէկիկ մէկիկ գոզի պէս կր Կ՝Ը"էՐ՝՛
մտնէին իր սպասած մաբդիկբ, մտնողը մ է յ մր Ասոն\ք ալ թող երթան սատանային գիրկր*
կանգ կ՚առնէր , չորս կողմ բ կը դիտէր , եւ գէպի ում Հոգն է* բաւական է ոբ սա ինկածներուն մէ^
ԹՈՐՈԱ ԱԻ1Ո.Ի գուռը կը յառաք անտ ր \ ան ան՛պիտան մեծաբանն՝ ալ գտնուի ՚ որ %էբ Հա
Երբ եօթը ութը Հոգի ներս մտան եւ առքի ւատար թէ առիւծոլ կորիւնն միշտ առիւծ է։
մ անողներ բ տան գրա՛ւ՛ը եւ թուփե բուն մ օտեցան , Ապրիս իշխանիկս , տես քսձն՚ի մարդ դիաթա
ա Հ ագին ել սոսկալի ձայն մբ որոտաց • ք^ո բոս ւալ կացոլցեր է... ես գիտէի որ քաչ՝ էբ , բայց
ԳԼՈՒԽ Ջ– ին^Լ– էր եւ Հարուած Հարուածի վրայ կբ յա քոր -
գէր * արդէն երեք Հոգի գետինբ կբ տապլտկէին՛ եւ ինչափ մ-ամանակ է ոչ կսիւ տեսած էր "է գէ՚լՔ
երկուո-ո փախան՝. Հազիւ ան ատեն երեք Հոգի թշ գոր\ծածա<ծ • • . լալ սկսանք, մեր Աեւ Լեռն Հաս -
ԱՌԻՒԾԻՆ ԿՈՐԻՒՆԸ՝ ԱՌԻՒԾ է նամիներէն կարողացան անոր վբայ յարձակիլ, ն ինք, ան ատեն տասն՛ապատիկ պիտի մեծնա յ ..•
Աս միջոցին
բայց այս յարձակումն ալ նոյնչափ օգտակար ե– լռութիւն տիրած էր պարտէզին
ղաւ իրենց՝ որչափ առքի յանկարծակի գալբ, եր ՚^՚էն 1 Գէ^ՔՒ չաչիւն՝ ել չառա չիլն՝ ամէն բան՝ դադ–
Տան՝ վաբի պատոլՀ աններ երկա թէ վան գա կ - կու Հոգի դարձեալ մաՀացոլ վիրաւոր կ՚իյնային՝, ր ած էբ միայն՛ քանի մբ վի բաւս բներ եւ Հոգելաբ՛–
ներ ունէին • ճրագնե բբ վեր լք– ել տուաւ, –վիքի եւ իր աՀագի՚Լ սուրբ մէկգի կբ թռցնէր զէնքերու ներ կր տքային* ան ատեն Թոբոս՝
փեղկերը* բսաւ Գիոնիսին թէ՝ պէտք է պաշտ - բեկորներ, թեւեր, մատեր , ել վիրաւոբնեբ, կամ Րացէք դռներն գոչեց;
պանել ո րպէ սղի Ե՚-փիմէ չվախնա յ : վատ եր դուրս կԴլնէին , Բարկէն ր կբ գսքէ՚էին որ Եւ տսճ՛ գռներն՝ բացուեցան՝, ճրագներն վազ–
ցոլռԻ՛^ տունն . գուբ–
Ւսկ ինք թռաւ սանգուխնե րէն վե բ , Լեւոն ի ա– Հարուաձ մը միայն տալով կը պառկեցնէր գի՜՛ սբն ու ներսը ու պարտէզբ լոլսալորեցա՚ն ել մեր
Հագին՝ սուրը մերկ՝ աք ձեռքը բռնած եւ երկսայր ի
սուրբ մէքքը, իք՛"ւ փայլակէ մը պէս* Ե֊֊փիմէ ոբ բենք* եւ ոբպէսդի արգելք չըլլան՝ ոլբիչ ելլողնե եօթը ութը դիակներ կային
անխօս կեցտեր էր գգուանքով ձեռքը Հ ամ բուր՛եց •
րուն , խղճմտաբար ոտքերնիլ կբ քա չէ ր ել պա քաջակորովը կանգնած էր անոնց մէչ^, կ՝ապսպրէր
^ծառաներուն՝
տին տակ կը գիղէր * մ անել : ող9 մնացողներբ ներս առնել եւ դար–
Սիրտդ Հա՛նգիստ բռնէ, ժամ մը չտեւեր , Երբ երեք չորս եղան գէակնեբբ եւ տեսաւ ոբ
ասիկա դիպուած
մ տածենք % մըն է, ըսաւ, վագուան Համար դեռ. ներսր զէնքի Հարուածները չեն դադրիր .
՛Բի չ մըն, ալ ներս մսխենք, ըսաւ, վասն՛զի Իսկ Եւփիմէ՝ երբ տեսաւ Թս;Ր"սը ողչ\ Բ ա յ °
Աս անիսռով խօսքերր թէպէտ կ^ապաՀովէին երկայն եղաւ , արիւնով ներկուած , եւ երբ իմացաւ թէ չէր ան
քիչ մբ անոր սիրտբ, եւ կՀուզէր քսօսէԼ^ ԲայՍ ճիչդ մամանակին մտաւ, վասնզի չորս Հինգ գամ վիրաւո րուած, աչքերբ ուրախութեամբ եր՛
չկրցաւ, ու նոյն միքոցին՝> տեսաւ որ քՒորոս ղխ ք Հոգի Թ ո ր ո ս ր չր^ապատաձ– սուրերն ին ձեռոլբն.ին կին՛ք կբ Վերցնէք , գոՀութիւն կուտար Աստուծոյ։
ձգեց դուրս ե լաւ պարտէզ եւ տան՝ գուռբ վրա յէն կանոնաւոր յարձակում կ՚ընէին– ասոնցմէկին.. կո– Եւ առանց ծառան՛երուն սպասելու ինք շՀուբ կր
գոցեց , ու պատին քով թուփերու մէք ծածկուե - ՝՛ ակին՝ Բաբկէնի սուրին Հարուածը՝ զայն գետին բերէր ո՛ր իր փեսան՛ լուացուի մաքրուի :
ցաւ; գլոբեցոլց , եւ այս անակնկալ օգնութիւնը միւսբ
ինք տան> շուքին մէքն էր, ով որ գռնէն մտնէր ամէն.օը քՈլսաՀատեցուց՛ փախչելու որոշումը
որոշ կը տեսնէր լուսնի լոյսով* եւ աՀա կիսաբաց տոլին : Թորաս սաստիկ յոգնած էբ , իսկ Բարկէն
Fonds A.R.A.M
տեղծին : Շատ վայելուչ, էուրչ\ , երբեք դուրս չել
ԹԱՄԸՍ Ս– ԷԼԻԸԹ լելով ս/Լդլիակա՚ն՛ պաղարիւն կեցուա՛ծքէն ոբ ի–
բարեկիրթ մար
(՚Սաոել՚էան պսակաւոր) րե՝լց բմբռնումով քաղաքավար, ՄՈՍԿՈԻԱՏԻ մեծ թատրոնին յայտնի երվիչ–
տա կարապետի
դս ւ կ եր պ ար անքն է : Հ&էբիք" ն՚եր֊էն– տաղանդաւոր .՝ պար ի թօն՝– Պօղոս
խրա ա
էլիրթ իր բանաստեղծական ել. դրական յիլեցնէ Լիսիոեան Պու֊քրէշ գաալած է* խոբՀրդային աչ*չու, ձ«.
(իումանի/էյ
եքք՚Ըթ նբ՚է Աէ՚ֆեԻ՚֊Տ^ է որ արքաֆաոալ. այս ղանդին կբ միացնէ քննադատի բբւր եք– մշտական– խոֆ-մբի թ°ը Հ Հիա « ձամեբգՀՓր
տարուան գրոյ կանո ւթե ան Նոաեչեաճ մրցանակին։ .դատողութիւն մբ։ Այգ ճիւղին մէշ կբ օյիերա՚ն^բու մատձն ակցելոտ֊ Համար
Տակաւին մէկ տալ ի առաք գժ ո ւաբ ո ւթե ա մբ ձեռ– Վալեոին որուն Հիացոզնեբէն մէկն էր։ զանազան շբքաններուն՛ մէք
քէն առած էր Անառէ Ժիա ։ լ ՚ ը ւ ճ ւ օ ը տաշը Լիսիցեան ծնած է 191 Վլաաիկովկաս։
հլէէԲԻ մրցանակով , Ս&գլէա Յրդ կբ հասնի Հ ետ ե լած է Լենիսկրատի իրամշտ/մնրցին* ո^\է
Նոպելեան մր ցան ակի գրական ճիւղին լ^նդՀէէՔ-՚ուր. \947ին Շ&աստ €ոէ\գսշտ/ներոլ մրցանակը կշ Հրաւիրուած է տեղւոյն երիտասարդական *$փե~՛
ստանար ԼՏ՚ան– ,
գա սալոր ման մէք, ուն ենալբվ ուրեմն 5 ասա կա միաձայնութեամբ, իր «ԲքտէՕ»^ բային մէք երգելու : Ապա անցած է Հայաստան ո՛ւ
ւոբներ : Այս դասաւորման առաքինԱ՝ է 0) բան սա , տախտ) Համար Հ Ուրեմն բնական էբ որ այս տարի Պետ* Օփերային մէք երկար ատեն երգած է ՀԱ ֊
ձրկրոբգ՝ Գեր մաճ իա ։ թատերասէր Հասարակութիւնը անՀամբեր կը Ալմաստյ> , «Լուսաբացին^ Ֆ աուստ
« ՝Բարմէն՝%> , «էվկենիյ Օնեկին» եւայլ օփեբանե
Զարմ ա Լ ա չի չէ ոբ ա յնքան աչ ի՛ ա՝ գա վա ռո ւ– սպասէր ներ կայացմս/ն , բեմաղր ութեամ բ (1*ան -
թեամ բ չբևգունուե ղալ ա յս բևտբութիւն բ , հա՛ Լուի Պառոյի > րու մէք , արմ ան ան ալով «վաստակաւոր աբուես–
կառակ բանաստեղծին ա^ւքան յատկանշական Զարմանալի ել բնական, է նոյն ատեն Պ՛ ւՀտւէ - տագէտ՝ֆի տիտղոսին՝ %
աաղսձ՚ւգթԼՀ կբ բաւէ յիշել էլէըք^է կեանքը, լա— ձախողանքը։ Տա յտա գբին մէք Պ* Շ&1ՈԱՏ կբ 1939^5#, Մոսկուտյի Հայկական երամշտու -
Ե–
ւ ագո յն ձեւ ուի բա ց ա ա ր եչո լ հ ամ ար այգ սլա ղու - բացատրէ թէ իր թշտէշէն քաղած չէ նեյ կայաց - թեան տասնօրե ա կին առթիւ գնաՀ ա տուելով՝ ոս
ու–
թիւ&ր : ուա\հ խաղբ, այլ նոր գրուած թատերգութիւն մէն Է ելա՛ւ վե բագառնա լէն\ վերք՝ Հրաւիրուած էՄ
Ամերիկա ծՀեատծ (Լնղլիացի մր , է^ձլ^Լ1/^՝ առա է որուձւ՝ վյրայ միասնաբար աշխատած են ՛Բամիլ եւ կուտյի Ա՝ե\հ $՝ատբոն՛ը, որուն կարեւորագոյն
քին բանա սա եղծ ական քա յլերր առաւ անգլիական Պ առօ ; Հերէն մէկն է այսօր I
պարբերաթերթին մէք ^ԽՄւտձ , ուր \ 91 5ինՀբատա– \/իւթ բ ա ք լա բան ա կան բլլալով , շատ գմուար
բակուեցաւ իբ գլխաւոր գոբծբ* 1Նէ Հ7ծՏէ6 Լ.ՏԱ1Ա * է գիրքիս ամ բողք վերացական մ ասք մարսել տալ Ւր վճիտ , մ արդուած ու անսպառ ձայնով,
Այս քերթուած բ գ րուած է մ ասնա լոր արար նոյն տաղանդով եւ պաՀել նոյն բարձրութեան բար ե կազմ ո ւ գեղագէմ այս ար ո՚ լեստագէտր մ՛եծ
նե րկայառնելու համ ար արգի աշխարհ ի,\ ամ լու - ւէրայ ; խանդավառս ւթի ւն պատճառած է թէ Մ ոսկռւա -
իէի*–նբ վաղր գէպի ունայնութիւն : \92,2,ին շա– ՛Բատ իքս ԼԱպանիա^ խաղաղ քաղաք մբն է ուր քի ու Երեւանի մէք եւ թէ Հելսինկի (Ֆիկանտա) ,
Հեցալ մբռանակ մ ր որուն չաաեր կբ ցանկա յին * փոթո ր իկէ մը վերք դմբա խտութիւնք եւ փոր ձան– քՒէՀքան, Վիէննա ել Պուտափեշտ , ուր այցելած
Մ բցանակբ 2000 աո լար էր ել էէէրթի համար կա– քբ կուգան ժանտախտի կեքպարանքով : է։ Պարգեւատրուած է «Աշխատանքի կարմիք ՚հր–
պահ ովէբ համ աշխաբհա յին– համ թալ մբ : (իանւտախտբ ՝ սպայի Հ ա մա ղ էլ ե ստով մր եւ իք՝ Ր օ ձ» պա տուան շան ով :
էլի րթ՝ մասնաւորաբար ապաւորուած է ֆրան՛ քա բ տ ո ւղա ր ո ւՀ ին խոբՀ րգս/Տ ՝իշ1 եբն են զանազան– ԱՄԵՐԻԿԵԱՆ մամուլը մեծ գնա Հա տան քով կբ
ծանօ թա
սական իսոբհ ր գ աս լ ա շ ւո գպրոցէն որուն բռձա կա լո ւթ ե ան ց % Ե բ բե մն կառավարութեան , խօսի ա՛րձանագործ Խոբէն Տէր 8 ա բ ո ւթ ի ւն\ե ան\ի
հրաաա–
ցած է շն.՝որհիլ անգլիական յառաքապահ եր բեմն պետութեան , դրաւմ ան ումե ր՛ոլ , գո ր - մ ասին , անո բ գո րծերուն ցուցադրութեան առ -
ր ա կո լթ ի ւնն եբու : ծա կց ո ւթե ան–, գի լան ա կա չո ւթ ե ան եւն<* ՛ել յ՛ոգ - թիւ որ տեղի ոլն եցաւ ՛Նիւ Եորքի մէք , Հո կտեմբ *
ԱյԳ տեղէն ճանչցա<ծ է Լաֆորկը, Վերչէնբ , թական Է քաղաքին մէք իր լրբութեամբ , անար թոբթբ կը գրէ*
աքն ա– 23թե X «Նիւ֊ Եոբք Թելեկրամ» գործ երր լալա
քիէնպոն , վ-ոբպիէռբ է գս՛ ք– ութեամ բ եւ չարո ւթեամբ։ Մինչեւ ի վերքին
ել վաբագոյ– ՝ « Տէ՛ր՝ Տա րութիւնեան ֊
տեն , երբ մէկ Հոգի 1լ րմբո ստանայ
քքէիբթ * որուն գործերը եօթ բ չե ղուն եր ու Ե՜ գոյն^եբէն՛ \են : Ւր սկզբնական գոբծեբուն մէք ու–
րր կ^իքնէ առմամեայ պարտութեան մր վրայ։
թարգմանուած են, $)բանսայի ծանօթացաւ մաս– է իր սէ ն ի ս օանչելի աբՀեստաղիտութիւն՛ (թէքե՛իք^ եւ
նաւս րապէս թէ ա ւգ բմբոստ երիտասարգբ յաղթած
քապահ բեմբ 1945^ , երբ ՝Տ/՚\Շ\\Ճ Շօ1օՈւեւ6^ յառա , մ արդ– գծ ա գր ո ւթե ան կենդան ի ճաշակ , սակա յն Հոն՝ կբ
րով , անկեղծ ութեամ բ ել մ աքրութեամբ
(ւ եբկայացուց «Հձշաէւշ յ&ոտ 1ծ Շտւէհշ– պիտի նկատուի ձգտում մբ ոճաբանութեանս եւ զարդա–.
կոլթիւնբ գիտէ թէ <Հ(իանա ա իս սւ»բ քլ՛որէն
<1քշէ1օ>^ որ գրուած էր ներկա յ ա ց ո ւե լո ւ հ ամ ար ն կա ր չ ո ւթե ան՝ ; Ներկա յիս մէկ կողմ դրած է ոճա
գա յ եւ յաւիտ՛ենական է;
Շշ1Ոէ6^Ա1՚7^ տաճարին առքեւ։ էլիրթ * կորսեն շա բանութիւներ , աւելի կիրթ է իր ձեւեր ուն մէք եւ
տեր, «բանաստեղծի կո նմանիք։ Բայց ի^նչ է բա Շ ատ փառասէր ճիգ մբն էր Պառո յ ի աշխա զգա ց ո ւմնեբուն կուտայ ազատ թռիչք : «Նիւ Եոբք
նաստեղծի էմանիլը : Բոհեմական ն կա բագի ր մբ եւ տանքը։ Հակառակ շատ գեղեցիկ բեմադրութեան ,
շարժուձեւ մ ր ան.Հ՚ր ամեշտ կբ համ ա բուէ ին ժա զուսպ եւ յաքող խաղարկութեան մ՛ը (ՐաՈՇ 8ք1*էա, ՀէՐՈԼա ք^Րէ^է*^1^ ՚ «Խորէն Տէր Տաբու–
մանակին , երբ բանաստեղծ բ ամէն բանէ առաք քիանտախտի դերին մէք, ^Տ^ՏաՇ 1^6ՈՑԱ<1 քար - թիլ՚նեանի արձանագործութիւնը Հասուն վկա -
տուղաքուՀին էութիւնն՝ է կատարելութեան,
արուեստագէտ մ բն՝ էր* բնգհանրապէս վիպական , Բւշոշ 8ւ՚ՅՏՏ6Ա1 գինովբ) կարելի չէ գեղեցկագիտական՛
Հով մ ոն ալ վրան ։ Բայց հ ին բմբռնում մըն էր մխաել ամբողք ներկայացման– ձախողս/Լքր : Տ՛Ա ՜՜ ել ֆիղիքտկան տեսակէտով։ Հոն կան ամ բո զքո -
ա յգ : Բանաստեղծ ր Հ իմ ա յաճախ գիտական,՝ մ արգ բօրինակ է որ տա զան գա լոր Հ եզին ակ մը եւ ա յն վին՝ կազմ ուած եւ Հո յա շէն կե բ պարանք ներ։ Այս
մրն է , Հաւասարակշիռ , աշխատող , տեսակ մբ քան ն. ե ր գա շն ա կ թատերական խում բ մբ կուտան ց ո ւց ա դր ո ւթ ի լյն՛ր գործն) է երիտասարդի մր , որ
՛ոտանաւորի մասնագէտ մբ, վարպետ մր եւ այգ ա յո քան ան յաքող ներ կա յա ցում մբ է ՛Լ/ախ՝ շատ Հազիլ տասնեակ մբ տաբի արտագրած Հ
մտա լին ճիգ կբ պաՀան քէ խաղը, ըլլալով ան՛մատ « Նիւ֊ Եոբք իՒայմզթի արուեստի քննագատին
գործբ
•ձեն վագրավարար գիցոլՀիին առքեւ բար՛եւելով * չելի թատրոն ի մը Հասարակութեան\: Պ * 8&Ո՚ծս1է կարծիքով, Տաբութիա%եանի Հիմնուած է
եւ իրենց ա չբեր բ կբ փա յ լա տա կին գիշեբոլան ա– շատ աշխատած է եւ իր՝ բոլոր դերեբուն մէք կը աւանդութեան– վբայ, սակայն՝ ՀետզՀետէ կր մտնէ
նէոլնքին մէք արձակուած Հր՛թիռի մբ պէս ՚ պաՀԷ այգ աշխատանքին ծանր ո ւթիւնր որ կբ ճ^ս արդիական^ութեան\ մէք է Բոլոր գոբծերբ կր յայտ–
Ս ա աո ար կբ սկսի երկրպագել երեք անգամ, շէ Հասարակութեան վրայ։ իր բացառիկ տա գան նեն ո բոշ անՀ ատ ական ութիւն :
ծափ էլա րն ե լո վ մ ա սն ա ւո բ եղանակով մ բ , աստ– գը շատ զգալի է ՛եւ կաբելի չէ մոռնալ գերասա -
ո լած ո ւՀ ի ին ուշագբութ իւն ր գրաւելու Համ ար * ն,բ , ն՛կատելով մ իա քն> գերբ , երկու մամ ուտն ապ–
Ե՛– ներ շնչուած գիտէ Հիմա թէ՝ իր կինր Ամիտա V ում բ Հ Հակառակ այս բո լոր ին , եր բ ա յդքան՝ կա– 500 ՀՈԳՒ ԻյԵղԳՈՒԵՑԱՆ ԳանգԷսի մէչ (Հնղ–
կաստան՝) , նաւաբեկութեան
խաբած է զինք Փարիշանի Հետ, եւ թէ մանչուկին րեւոբ խում բ մբ տազտկա լի եւ ձախաւեր ներկա– մբ Հետեւանքով :
2.050.000 ՊՈՒԼԿԱՐՆԵՐ
կերպաբանքը օրէ օր աւելի կբ նմանի իր մրցակ— քացում մր մէքտեղ կբ բերէ * իր՝ թեբութիլննեբն
ցին ։ Ոչ մէկ կասկած Ա՛յգ մասին ։ ալ Հետաքրքրական են եւ թելադրական շատ մբ Հանրագրութիւն մը՛
կէտ եր ով : ստոքագր\եցին որով կբ պաՀանքեն արգիլել Հիւ ֊
ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ չէական ռումբր , Համ աձա յն՚Մ ոսկուտյի ծրագրին՛:
ԼԱ՚Ա՚ացեալբ յաջորդով՝) ԱՐՓԻԿ ՄԻՍԱՀԵԱՆ
ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (29) դուռր բաց ո ւե ց ա լ եւ մէկիկ մէկիկ գոզի պէս կր Կ՝Ը"էՐ՝՛
մտնէին իր սպասած մաբդիկբ, մտնողը մ է յ մր Ասոն\ք ալ թող երթան սատանային գիրկր*
կանգ կ՚առնէր , չորս կողմ բ կը դիտէր , եւ գէպի ում Հոգն է* բաւական է ոբ սա ինկածներուն մէ^
ԹՈՐՈԱ ԱԻ1Ո.Ի գուռը կը յառաք անտ ր \ ան ան՛պիտան մեծաբանն՝ ալ գտնուի ՚ որ %էբ Հա
Երբ եօթը ութը Հոգի ներս մտան եւ առքի ւատար թէ առիւծոլ կորիւնն միշտ առիւծ է։
մ անողներ բ տան գրա՛ւ՛ը եւ թուփե բուն մ օտեցան , Ապրիս իշխանիկս , տես քսձն՚ի մարդ դիաթա
ա Հ ագին ել սոսկալի ձայն մբ որոտաց • ք^ո բոս ւալ կացոլցեր է... ես գիտէի որ քաչ՝ էբ , բայց
ԳԼՈՒԽ Ջ– ին^Լ– էր եւ Հարուած Հարուածի վրայ կբ յա քոր -
գէր * արդէն երեք Հոգի գետինբ կբ տապլտկէին՛ եւ ինչափ մ-ամանակ է ոչ կսիւ տեսած էր "է գէ՚լՔ
երկուո-ո փախան՝. Հազիւ ան ատեն երեք Հոգի թշ գոր\ծածա<ծ • • . լալ սկսանք, մեր Աեւ Լեռն Հաս -
ԱՌԻՒԾԻՆ ԿՈՐԻՒՆԸ՝ ԱՌԻՒԾ է նամիներէն կարողացան անոր վբայ յարձակիլ, ն ինք, ան ատեն տասն՛ապատիկ պիտի մեծնա յ ..•
Աս միջոցին
բայց այս յարձակումն ալ նոյնչափ օգտակար ե– լռութիւն տիրած էր պարտէզին
ղաւ իրենց՝ որչափ առքի յանկարծակի գալբ, եր ՚^՚էն 1 Գէ^ՔՒ չաչիւն՝ ել չառա չիլն՝ ամէն բան՝ դադ–
Տան՝ վաբի պատոլՀ աններ երկա թէ վան գա կ - կու Հոգի դարձեալ մաՀացոլ վիրաւոր կ՚իյնային՝, ր ած էբ միայն՛ քանի մբ վի բաւս բներ եւ Հոգելաբ՛–
ներ ունէին • ճրագնե բբ վեր լք– ել տուաւ, –վիքի եւ իր աՀագի՚Լ սուրբ մէկգի կբ թռցնէր զէնքերու ներ կր տքային* ան ատեն Թոբոս՝
փեղկերը* բսաւ Գիոնիսին թէ՝ պէտք է պաշտ - բեկորներ, թեւեր, մատեր , ել վիրաւոբնեբ, կամ Րացէք դռներն գոչեց;
պանել ո րպէ սղի Ե՚-փիմէ չվախնա յ : վատ եր դուրս կԴլնէին , Բարկէն ր կբ գսքէ՚էին որ Եւ տսճ՛ գռներն՝ բացուեցան՝, ճրագներն վազ–
ցոլռԻ՛^ տունն . գուբ–
Ւսկ ինք թռաւ սանգուխնե րէն վե բ , Լեւոն ի ա– Հարուաձ մը միայն տալով կը պառկեցնէր գի՜՛ սբն ու ներսը ու պարտէզբ լոլսալորեցա՚ն ել մեր
Հագին՝ սուրը մերկ՝ աք ձեռքը բռնած եւ երկսայր ի
սուրբ մէքքը, իք՛"ւ փայլակէ մը պէս* Ե֊֊փիմէ ոբ բենք* եւ ոբպէսդի արգելք չըլլան՝ ոլբիչ ելլողնե եօթը ութը դիակներ կային
անխօս կեցտեր էր գգուանքով ձեռքը Հ ամ բուր՛եց •
րուն , խղճմտաբար ոտքերնիլ կբ քա չէ ր ել պա քաջակորովը կանգնած էր անոնց մէչ^, կ՝ապսպրէր
^ծառաներուն՝
տին տակ կը գիղէր * մ անել : ող9 մնացողներբ ներս առնել եւ դար–
Սիրտդ Հա՛նգիստ բռնէ, ժամ մը չտեւեր , Երբ երեք չորս եղան գէակնեբբ եւ տեսաւ ոբ
ասիկա դիպուած
մ տածենք % մըն է, ըսաւ, վագուան Համար դեռ. ներսր զէնքի Հարուածները չեն դադրիր .
՛Բի չ մըն, ալ ներս մսխենք, ըսաւ, վասն՛զի Իսկ Եւփիմէ՝ երբ տեսաւ Թս;Ր"սը ողչ\ Բ ա յ °
Աս անիսռով խօսքերր թէպէտ կ^ապաՀովէին երկայն եղաւ , արիւնով ներկուած , եւ երբ իմացաւ թէ չէր ան
քիչ մբ անոր սիրտբ, եւ կՀուզէր քսօսէԼ^ ԲայՍ ճիչդ մամանակին մտաւ, վասնզի չորս Հինգ գամ վիրաւո րուած, աչքերբ ուրախութեամբ եր՛
չկրցաւ, ու նոյն միքոցին՝> տեսաւ որ քՒորոս ղխ ք Հոգի Թ ո ր ո ս ր չր^ապատաձ– սուրերն ին ձեռոլբն.ին կին՛ք կբ Վերցնէք , գոՀութիւն կուտար Աստուծոյ։
ձգեց դուրս ե լաւ պարտէզ եւ տան՝ գուռբ վրա յէն կանոնաւոր յարձակում կ՚ընէին– ասոնցմէկին.. կո– Եւ առանց ծառան՛երուն սպասելու ինք շՀուբ կր
գոցեց , ու պատին քով թուփերու մէք ծածկուե - ՝՛ ակին՝ Բաբկէնի սուրին Հարուածը՝ զայն գետին բերէր ո՛ր իր փեսան՛ լուացուի մաքրուի :
ցաւ; գլոբեցոլց , եւ այս անակնկալ օգնութիւնը միւսբ
ինք տան> շուքին մէքն էր, ով որ գռնէն մտնէր ամէն.օը քՈլսաՀատեցուց՛ փախչելու որոշումը
որոշ կը տեսնէր լուսնի լոյսով* եւ աՀա կիսաբաց տոլին : Թորաս սաստիկ յոգնած էբ , իսկ Բարկէն
Fonds A.R.A.M
