Page 207 - ARM_19-1948_03

գուաշ , յաճախ կ՛ամբողիսցնէ րիշ ուզղու– ՊԱՏԱՍԽԱՆ «ՅԱՌԱՋ»Ի ՀԱՐՑԱՐԱՆԻՆ են. քշել Հագարներով, առանց ազգի խտրութեան ։
թեամբ կատարուած֊ փորձ մ՛ը։
Հին սերունդը միքոցների մա՛սին չխորՀեց եւ

I՛ Վ Կ Ւ մ - Ի ՚ չ է մ կ գտար Պր՛իսմակ մը , \Ոլ Վխո)Ա թեոսցաւ չստեղծեց , դոնէ մի քանի տասնեակ տաղանդներ
բաւականացաւ
կաիւուած հայկական խճանկարին։ վերել... ի լ - կորուստից փրկելու Համ ար ։ \,սւ

րաքանչիլր հայ բեկոր ստխզուած է, թափանցելէ աը զլացաւ թերթեր Հրատարակելով , Հանդէսներ, ժո­
կազմ ակերպելով,
ետք շրքապատի օտար մթնոլորտին , գիտել զայն ղովն եր եւ թան ա խ օ ս ո ւթ ի ւնն ե ր

իր անկիւնէն , իր պայմաններու թելադրած֊ երե– մոռանալով որ իրենք օր մր Հրաժեշտ պիտի տան

սէն։ Բազմերես պրիսմակր մէկ ըլլալէ չի դադ– Տ օդուածագ ի րներից մ է կը վաղաժամ գտաւ ա յս աշխարՀին %

ըիր ՚ ինչո՞ւ զանազան հորիզոններէ եկած Հայ­ սոյն Հարսի զննութիւն՛ը : իմ կարծիքով , ընդՀա– Երէց սերունդր կը նմանի /15/; ժւ լնդին
25 տաբի անբնդՀատ մսխեց։
եացքներ , չգտնեն մէկ ընդհանուր յայտարար , կառակն , շատ ուշացած է , որի պատճառով եւ
Հնարաւոր չէ՚°ր արդեօք գաղութներում նոր
• ո \ ( " ղ Է " Ղ Է Գյաւոումէ զերծր պահէ մեր ճիգերը : գործնական արժէքիս զրկուած , քանի որ Հին սե­
մտաւորական ուժերի ստեղծումը։ Ւ^սչը կր պակ­
Թերեւս կան տարրեր որ կը մերւեեն. Սփիւռ­ րունդը գտնւում է իսբ մայրամուտի շէմքում ։
սէր ազատ Եւրոպայի մէք։ Չունէի^նք խ,ոստմ–
քին տալ քաղաքական, ամենագոյզն գործ՜ոլնէու - Արդիւնքը բոլորովին այլ կը լինէր, եթէ Հարցը
\նա լից ե բ իտ ասա րդո ւթ ի ւն\, թէ Ե^ր^^դ^յի– \Րլ^ա՜
թեան՛ իրաւունքը՛. Բայց, երբ Հայկական Հաո3 15—20 տաբի առաք արծարծուէր, երբ Հին սե­
կան՝ Հիմնարկների դռները փակ էին. մեր տաքել :
արծարծուի , որմէ եւ ուրկէ ալ սկսի, իբրեւ րունդը ի ր կայտառ ՛ու խ իտ Հ աս ակի մէք էր դտ–
\թիւթական պայմաննե^րը չներեցին՝։ Միթէ** գԼՀ^՜՜
ն՚ւում ։ Յանցանքը միքին սերտ լնդին է որ ժամա­
հիմն՛ական, տուեալ , առա^ պիտի քշուի Սփիւռքը։ ո լար էրտարեկան՛ գոնէ մ է I՛ երիտասարդի ուսման

Շատ բնական է : Որովհետեւ ան պահանջատէր է: նակին Համարձակութիւն՛ չունեցաւ այդ կենսա­ նիւթական եւ բարոյական գործը ապաՀովել, որի

Ուրեմն ինչո՞ւ չրնղոլնիլ թէ իբրեւ այդպիսին , կան խնդիրը իր ամբողքութեամբ Հբապարակ նե­ Հետեւանքղվ մ ենք այսօր 1լ ունենա յինք առն՚ուազն

մ են ո ալ ունինք կ ա ա ա բ ե լի ք գո քծ , ունինք մեր տելու , այլ բաւակաՆա ց ա ւ փսփսուքներ՛ով եւ 25 արժանի մտաւորականն եր :

սլարտա՛կանութիւննէրը , քաղաքական գետնի վը>– Հատ ու կտոր քննադատսւթիւններով ։ Ո՚֊րիշ Հարց ՚ ^ ՚ Հ ք * — ինչոռւ մինչեւ օրս <տ։8ա–

բայ, նոյն իսկ եթէ մեբ՝ մ իքոցներ ր ըլլան չաա Եբիաասարդ ո ւսանողը , որ առիթ տուձեց թո յն՛ ռաքֆր չունի ի*֊ր սեփական շէնքն ո Լ ապարանը ,
ինչպէս
Հ ամ ես տ ; Հարցը քրքրելու, նոյն՚քան\ անարդար է՝ ամէն՝ ինչ ել Ց) ր ան ս աՀ ա յ ո ւթ ի ւն ր , մ ասն աւ ո րապէս

կաբելի է աա՚կաւին խօսիլ նիւթական գժուա - Հայրենիքին վերագրելով, որքան Հին սերունդը , ՓարիզաՀայութիւնը չունի իւր սրաՀները զանա­

բութիւննեբուն– մասին։ Ո֊֊բկի^ո Հայթայթել այն ե ր բ փորձում է իր յանցանքը պայմաններով ար­ զան ազգային ձեռն՛արկների Համար։ ՛Շէնք, ապա­

Հսկա յա կան գում արները , այս մեծածախս գո ր– դարացնել ։ րան– ծա խո ո չկա®ր , թէ ն իւ թա կան պայմ անները

ծր յ աքողցն ել ո լ Հ ամար յ Ալիշաններր երբեք Հայրենիքի երես չտեսան, չներեց ին 25 տարա այ ընթացքում ։

բայց ապրեցան , ոգեւորուեցան եւ մի քանի ան­ Գուցէ առարկողներ լին՛են թէ տպարան եւ

՛նաեւ ար տ աքին խոչընդոտներ։ Ենթադրենք գամ աւելին տուին , քան՝ Հայրենի օդն՝ ու քոլՐՔ շէնք ունենալու Հարցը կապ չունի սերուն՛դի
սլաՀ մը , թէ Համ ագում արի մր բաժեշտ՛ու–
թիւնր բոլորի կողմ է ընդոլնուեցաւ անՀ ծծողները ։
։ դաստիարակման գործին Հետ։ Կր՝ սխալին։ %ախ
Այսօր իսկ ՛ո ւն ինք շատ ու շատ եբ իտաս ար գ–
փորձեցէք Հաշուել թէ 25 տաբուայ ընթացքում
Ենթադրենք նոյնիսկ, որ ան՛ Հ՛ոգի ու մարմին\ ներ ծնած օտարութեան մէք , անդամ Աէրէրէ
ստացաւ ։ սրքանտ դրամ է վճարուած սրաՀներին , եւ երկ­
դաժան– սառն՛ամանիքներում, որոնք աւելի եռան­
րորդ՝ եթէ մենք այսօր ունենայինք մեր սեփա­
դուն Հ այրենա սէ րն եր են– քան– մենք։ Փոքրիկ նիւ­
Բայս երբ թեկնա՛ծութիւնը առաջարկէ ՄԱ– կան՝ շէնքերը եւ մինչ օրս սրաՀնեբի վրայ ծախ­
վէ՜
կին , պիտի բնգոլնուխ* ։ ք(քնդրական֊ է * կրնայ մր թական– օգնտւթիւն է պէտք նրանց , իրենց կրթուէ սուած դրամի կէսն* անգամ, ապա բոլորովին այլ

թո յ ի մր զոՀ երթալ , կրնայ պատրուակով թիւնը շարունակէ լու Համար եւ մ ենք կարճ ժտ– թ ա փ ո լ ե ո ան դ կ*ունենայ ին մեր ազգային — ըն­

մ եր մ՜ուի լ ւ մ տնակից կ^ ունենանք տաղանդաւս ր մտաւորա– կերային ա՛շխատանքները , առաւել եւս <ձհոր

\քՈյնիսկ եթէ րնդունուի , ի^սԼ\ դրական գործ կաններ նոր սերունդից % Ա ե րունգիֆ դաստիարակման՛ գոՐ՝օ՝ը X

պիտի կարենայ կատարել ։ Այո , այդ շրքան\ակնե– Հրեաներ բ 2000 տարիէն աւելիէ փն չ կպարտա­ ՀԱՅԿԱԶՈՒՆԻ

րուն մէք ներկայութիւնը մեն՛ քայլ մրն է, բայց գրեն եւ կր՛ դ աս տ իա բակ են Հ այրե նաս էր սեր ո ւնդ–

այդքանը բաւականն՝ է ։ /7լձ կանուխ, պիտի ձՐս~~ ներ առանց Հայրեն՛իքի , որոնք իրենց գործ ո ւ–

ո ւի^ • ^Բազում աղմուկ վասն* սռինչի ^ է նէոլթեամբ աշխարՀը ցնցեցին\\ ^1 աղեստ ին ի օդն Ձ Ա Յ Ն Ե Ր ԴԱՒԱՌԷՆ

ի տես այս բոլոր «եթէ^ներուն՛ եւ ՀաբսաՒ– •ու քո^ւբն էին խմած նրանք, որ եզակի Հեբոսու–

կաններուն , կը վարան իմ ձեռնարկին օգտակա– թե ամր մ աքաոձեցան իրենց Հայրենիքի Համ աբ է ԴԱՇՏԱՀԱՆԴԷՍ
Իսկ դուք, յարգելի երիտասարդ, դասալքութեանւ

բու թիւնր քա տա գովել առան ց վերապ ա Հ ո ւթեան ։ ճամբան– էք բռնաւծ , յո ւս աՀ ատա կան արցունքներ

Ջեմ Համարձակիր վճռական՝ առաքար՚կներ րնել, քամելով *. • ԼԱ ՍԻՈԹԱ, 22 Օգոստոս Պատերազմէն վերք

այս տակաւին գաբ ան ա կ ալ գետնի վրայ առն ո ւ ե– Ես դրանով չեմ փորձում ժխտել Հայրենիքի առաքին անգամ է որ կը տօնուի այսպիսի դաշտա–

լիք ոեւէ քայլի մասին։ Պարզապէս կհուզեմ թե­ գերը սեր՝ունդի գաստիարակման գործում , ա յ / Հանդէս մը մեր գաղութին մէք։ Կէսօրին ժողս՝ -

լադրութիւն մը Հաղո րդել ի գիտութիւն– լալաս*– կ*ուզէի ընդգծել , որ եթէ նոր սերունդը փափաք վուրգը սկսած էր Հաւաքուիլ ձիթենիներու շ՚ու -

տեղեակ կազմա կե ր պո ւթեան ց եւ անձեբու ։ եւ յամառ աշխատանքի կամք ունենայ եւ միաժա­ րին՝ տակ։ Եռագոյն դրօշներ կը ծածանէ ին\ ՛ծառ ե–

քծ՝եր եւս կ ՛արմ է , չեմ ըս ե ր կատ ա ր ել փ որձր , մանակ Հին եւ միքին սեբուն-դները գոբծնակսԽ բու վրայ։

բայս գոնէ մտածել այս մա՛սին–, ուշի ուշով կքննեք աշխատանքի ու Հետաքրքրութիւն ցոյց տան ,մենք Ղ* աշ տաՀ անդ է ս ր սկսաւ ժ ամը Յին , նա՛խագ ա–

խնդիր ը, եւ աշխատիլ ձեռք ձգել աւելի՝ լուրք այս վիճակի մէք իսկ կ՝՝ուն–են\անք՝ կեն֊ս-ունակ, Հութեամբ ընկեր 7** Փարիզեանի , որ բացատրեց

տ-ուեաչներ , քաղաքական զանազան բազկերակ -- իւ ո ս տ մնալի ց եւ Հ այրե նաս էր՝ ս եր ո ւնդ I քյանասորի աբշաւասնքին իմաստը: Հ * 8 * Ղ՝ » Նոր

ներ շօշափելով : Մ իքին սե րՈւնդր տուժեց ոչ միայն գաղութ­ Աերունդը Հնչեցուց «կարկուտ տեղացեր՛. Եղան

ԱՐԾԻՒ ՐՒԼՈՒՊԷՑԵԱՆ ներում , այլեւ ներկա ք Հայա ս տ ան\ո լ մ շնոր՚Հ իւ երգեր եւ արտասանութիւնն եր ։

վաժւսն\ ռեժիմի եւ Լենին - Ատալինեան դատարկ Ընկեր Ա * ք՝բուտ եան՝ արտասանեց .ողբացեալ

ու տաղտկալից Հգոգմա^նեբի։ Լենին* - Աթալին) - ընկեր Ա • ԱՀարոնեանի «Տարգանք քեզ^ը ։

եան կաղապարն ե րի ց դուրս մնացած գիտութիւն– Օրուան առաքին բանախօսն՝ էր Տիկին ՛Քիպ–

ԱՅՆ ԹՂԹԱԿԻՑՆԵՐԸ ՈՐ ՀԱՆԴԷՍԻ ՆԿԱՐԱ– ները անՀ աս անելի բաղձանքնեբ մնացին՝ մ եզ Հա - րիթճեան , որ փառաբանեց Հայրեն իքի աղա տա–

ԴՐՈԻԹԻԻՆՆԵՐ ԿԸ ՂՐԿԵՆ, ՄԵԾԱՊԷՍ ՊԻՏԻ մար եւ միայն երազեցինք աղատ Եւ֊րոպայի Հ ա՛­ գրութեան* Համար մեռած Հերոսները,– մտաւո–

մա լո ար անն եր ի մասին*** իսկ աւ֊ելի ըմբոստ եւ բտկաններ , դիաուններ , բանուորներ , զինուոր -
ներ
ՕԴՏՈՒԻՆ, ԵԹԷ ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ԴՐՈՒԹԻՒՆԸ Հայրենասէր երիտասարդութիւնը Աիբիրի խորե­

ԲԱՂԴԱՏԵՆ ԲՆԱԴՐԻՆ ՀԵՏ–. րը քշուեցաւ, փտեցաւ ։ Ե՛– դեռ շարունակում Երկրորդ խ՛օսողն եղաւ. Մաբսէյլի Երք* կոմի–

ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (90) չէի՛՛ կրնար սիրել ու սիրուիլ. բայց ղոՀեցի ու կը րարու Հանգիպեցան է

ղոՀեմ իմ սէրս, որովՀետեւ անկէ ա՛ւելի բարձր Ես մեղ •՚ւոբ եմ քու առք ելդ , Հեղթն՚Է ,

սէր մը կայ, եւ ատիկա Հայրենիքին ւծառայելն է ։ բա յց յոյս ունիմ արդարացնէլու քու խօսքեբդ

^նա, իշվսան՛, կրակը մաիր , կրկին ծառայէ Հայ­ Այժմ մնաս բաբով, երկար ժամանակ այլեւս չենք

աՏ ԵՐԿԱԹ րենիքիդ եւ այն՝ ատեն՝ տեսներ զի՛րար , ըսաւ Ղ*էորդ իշխանը եւ ան՛գամ

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) Այն ատե^ն X մրն՝ ալ Համբուրելով իր նշանածը , արադ քայլե­

Ել այն ատեն, երբ Հայրենիքը խ ազազու - րով Հեռացաւ. ։

թեան մէք է, վերադարձիր վայելելու սիրոյ քաղ­ Հեղինէն երկար ատեն նայեցաւ անոր ե՜տե­
•
ԵՐԿՐՈՐԴ ՄԱՍ ցրութիւնը X ւէն՝ , ապա խոր Հո*–եէ *^ԼՀ ՔաԼ\եց ու մրմնքեց

Բայց միթէ ես չե՛՛՛մ ծառայեր Հայրենի - Աստուած տաք որ շուտով վերադառն՛աս ու

ժէ՛ ՔԻ"։ , . խաղաղ ո ւթեամբ վերադառնաս :

Եէէք) իշխան, պէտք չէ ծնրադրէք ա^ն աղ– •— Ջեմ ըսեր որ չես .ծառայէբ : Ղ՛ուն արժս/նի Արցունքով լեցուեցան՝ աէքեբր • դողդոքուն

քըկան առք եւ, ղո բ փակեցիք կորսա եան ճամբէն ; ես ամէն գովասանքի * բայց տես , թէ ին՛չ դրու­ ձեռքերով րոնեց սիրտը։ Իրեն ալն պէս կը թուէր,

Րայ$ Հ՛՛ԷՔ) օրիորդ, խօսք մը միայն, կը թեան մէք է այժմ Հայրենիքը։ Ղ՛ուն ինքդ լաւ դի՜ թէ յանկարծական բոց մը շրքան՝ կ*րնէր իր ամ–

սէսէ^Ք գէս լ^է 1ՀարՀամաբՀէք , եւ յանդո՛ւգն՝ քայլ տես որ՝ ներքին ու արտաքին՝ թշնամիներոլ երե– բողք մարմինին մէք։

կը Համար էք իմ այս առաքաբկս ։ սէն ալեկոծ ծ՜ովու նման է Հայոց աշխարՀը։ էք ու­

Հքէ էԼւ7ԳՈէԼէք» ի շիան , եւ լաւ լսեցէք ինչ ղտ ղե ցուր այդ ալեկո\ծ ^՜ովր , եւ այն ժամանակ ես

որ կ՚ըսեմ ձ ե զ ։ Ղ՚ուք արդեօք րաւ կը Հասկնանք, ինքս պատրաստ եմ ՛յաղթական ճա՛կատդ Հ ամբու­

թէ ինչ 1լառաքարկէք ին՛ծի ՝• Կշռա^ծ էք ձեր ը– րելու ։ Ղ՝էոբգ իշխանը, Հեղինէէն բաժնուելէ ետք,

սածները թէ բորբոքման տա՛կ է որ կը յա յանէք Լաւ, ես պատրաստ եմ նետուելոլ կրակի թեթեւցած սրտով գնաց մ ի ան ա լու իր թիէ^և՚ա–

ձեր սէրը I մէք, միայն թէ դուն, Հեզիկէ, դուն սիրես զիս X պաՀներոլն՝ ։ \$՝անր բեռ մը ինկած Էր իր ուստերէն •

®՝ԸհոՍԴ^ անքուն՝ գէչեբներ անցուցած եմ Ես կը սիրեմ քեզ, իշխան, քեզի Համար Հեղինէի սիրո՛յն արժանի ըլլալու Համար, պատ­

եւ տեսած որ առանց ձեր սիրոյն՝ իմ կեանքս խըլ– միայն կը բաբախէ սիրտս։ Բայց կ՚երդնում ամե­ րաստ էր իր կես/նքը զո Հ ելու Հայբեն՚իքին ու թա­

եակ մրն է փոթորկոտ ծովուն մէք։ նասուրբ կոյսին վրայ, .որ ես քու կինդ չեմ դառ­ գաւ ո րին : Զսյն աղան գործէ բու պատճառով՝ ա յդ

Ձ.եր կեանքը թան կագին է մեբ բոլորին նար, մինչեւ որ Հայատանի մէք խաղաղութիւն օրը չկրցաւ դուրս գալ Երազգաւորէն» ուստի, իր

Համար ։ Բայց սէբր պիտի լռէ Հոն՝ ուր աւելի վը– չսւիրէ* Կր կրկնեմ, գնա կռուելու Հայրենիքին մեկնումը յետաձգեց յաք"Րդ օրուան հ

սեմ գործեր կան կատարելու։ Ի^նչ նշանակութիւն Համար եւ քու օրինակովդ ամչցուր Գագիկ Ար– Տաղտկալի օրուան շուտով յաքորդեց մութ

էունի անհատակ ան սէրը Հայրենիքի սիրո ք առքեւ ։ ծրունին * ա յնուՀ ետ եւ իմ բազո լկն ե ր ս պատրաստ գիշտեր Ր * Անամպ եկն ակ ամա րին *1րայ դե՛ռ չէր է–

ԻնչոԲլ չգոՀել այդ անՀատական սէրը վեՀ ու վսեմ են գրկելու քեզ X րեւց ած լո ւս ին ը ։ Ղ՝էորգ իշխանի թիկնապաՀնե–

պարտականութեան , որու ն նԳււիր ուած էք դուք : Գէորգ իշխա^,ր յափշտակուա՛ծ էր Հեղինէի րը, կանխապէս գիտնալով ոբ պիտի չմեկնին այգ
խօսքեբէն * այլեւս զայն
Բայց ան՚Հնարին է կռուիլ այդ սիրոյ դէմ ։ իր բաոլուկնեբուն չկրցաւ Համբերել, գրկեց գիչ\եՐ՝* Հանգիստ քուն էին. մտած :
լէ ի–
իւ ճիշդ այդ է վսեմ գոր°՜ԱՀ Միթէ ես ալ մ էք եւ անոնց շրթունքներ ^ #ա՚«$ Ա8ՎԱՋԵԱՆ1

Fonds A.R.A.M