Page 63 - ARM_19-1948_02
P. 63
Լ Ա Ոհ Ռ Ա ՊՈԻ$՝Մ ԵԻԵԱ% խարաբ ցոյց տալու մրցում։ Այս կերպով թ՛ուրքֆ–
բր ՛ուրախացնելէ զատ, Հայկական Գատն ալ կար
գադր՛ուած կ՝ԸԱա յ ։
Գարագարձ մ րն է այս աարի , էր շարքէ՚Լ, վե ԱղՈՆնսարածաըեաճ մբցոՆմ.ա. ՆպաստաՀւսլաքութեան մ րց ան էշը .կոտրելու
մ թէՀողյան վեցՀ^բԷլ -
ցերորդը • Աայտ «1գ ^ Օ Տ / ւ չ**փ մ Խնէ զօրալյւր ա Ղ Դ Դ" յ ո ՚ - թ ք " ֊ ^ ՛ չէ ՛ունեցած– »
րամեակշ։ ք՝աոէ«ՏՕՕ Բշէք^Օտ/ ((.Երազներու աէկ - ԳիտՀի%ք, վազելու, բարկութիւն ցաայթ - Հ ա պ ա Հակաճառելու, Հայողէն ոչ եւ Հոչգէ֊
5>/*^ )^ մ աՀուան դարադարձը : լու , երկաթ - նիզակ Նետելու, եւ գնդակ աքացե այյւ ըսելու մարմա՞չը, անխառն Հայ է այս ա–
Անոլշաղէր էէ այս թուականէն։ Տեղաց է գր– լու մրցումներ գոյութիւն, ունենա լ բ : ռաքինութիճնը : Արցանակ մըն ալ ասոր ^ I
ր ական՛ թերթ մր եկաւ յէշեցնել ; Լսեցինք, նարտի եւ ճատրակի մրցումներ ալ Այս ամէնուն վրայ, Հայաստանի մէչ աւել -
՛կա ա ււ՛ ութ հանս ամ րարաՆ է ՚ ե լ մր Հսլէտան է աեղի կ՝ ո ւնենան՝ է ցած ԷՀ այսօրերս, Ա՚որ մրցատեսակ մը։ «Աղուե–
եւ անսլէաան գէտելեաց» կոյտէն մկչ այս ալ ա– Գրամ շահելու ^բցր^մլլ^ Վքւաի աֆտք ֆ բլ– սաբ.ւ).ծյոլթե ա ՛ս մրցում %Տ
- Հէ՞
ղօտած յէչողութեա։ յօ սեխ գրատախտակէն վ/այ ։ էՀ**յ է*քրայէլի կկոփասաձ– ղալակնֆբէնգ իվ^Ք II
Եւ– սակայն այն օրերուձն Բեդրարքա եւ– Լա - իրենց փոքր եղբայրը, Տովսէփր գլ*"մի վեիաֆե– - Հապա* : ՛է Հա յա ոտանի ^ կիր ո փականի մէկ
ուռա եմ Հոլովեր աոՈմե–
է* է վեր9 շատեր, երկար, փնչպէս էնէ առաՀ եւ գի՛– եաիյելռփ Եգիպտացիներուն «*• անունդ սիբեմ , կազմակերպուած է
գ^լ–
ն ո յ ն գրասեղանն եր ուն վրայ ։ Ջ ա ր գամ բ ց՛ում ի մէկ, ան՛գերազանցելի են սաբուծական՛ ս՛ովխոզի, որ իր աղուէսներու
Պէտէ ւեյէք ուրեմն որ քէէկ մ լլ կապ ունենայ Թուրքերը : խաքան ակր Հինգ անգամ աւելցուցած է, մրցումի
այս գարագարձր ա ղո ւե ս ա բո ւ -
էն հ ի Հետ : Ղ՝իւա\1\ագիտական եւ թրքա պաշտ պան մրցում*– մտնելով \,ախուբեա\Աի վրացական
Այլ մանաւանդ կապ ունէ անոնց Հետ՝ որ՚ոՏն՚ք ները իրենց Հաւասարը չունին անգլիականին Հետ ծ ական ս ո վ խ ո /լի Հետ՝ մ եծ յակողո ւթիւն Է ձեռք
բերել...» կը գրեն Հայաստանի խորՀրգայԷն
ընտելանալով իտալական մտքի Հարստութեան՛ , . բաղգաաաօ՜ \ թերթերը
;
կրցան իյեէց ընդունածը Հոգիի բովին մէչէն եւ Գեմոկբասիի մրցանիշբ, անվ^իճելիօրէն պէտք
տաղանդին կայծով բիւրեղացնել եւ բարդել Հա է զարդարէ գ մեր քեռի Իվս/ւփն լայնանիստ կոլրե– Այս լուրը մեծ ուրախութիւն եւ Հպարտանք
յ՛՛ ց մտաւոր եւ իրական գանձէն վրայ։ ք շ ՝՛ պատճառեց ինծի : Այս առթիւ կ՚արմէ մեծ խըն -
Մոռնալով Հէներէն ու ՚ ւ ՚ ո ր ե բ է ն շատեր, էյէ– Կան բազմաթիլ, գործեր , ՛որ չեն արմանացած չոյք մը կազմակերպել ամբողչ գագութաՀայ՚ոլ -
մէչ՛. Ան՚չուչտ աղ–
շելով միայն Երատոյէ, Պողէւմնէայ՚ի եւ Կալիո– տակաւին իրենց մրցանակին՝; Այսպէս , անձրեւիէն ի՛ եւս ե լ նոյնիսկ Հայաստանի այդ
է Հրաւիրել
պիի մտերիմ՛ներու շարքին մէչ՝ Պ է շիկթա շլեանն -— արելին տակ, սթէմանեըոլ առկեւ մամեբոփ ուէսներ՚ոլ մէոլթէլնն ալ պէտք
ու թերզեանը, Հայր կ. Տէր ՍաՀակեանն ու ԱՀա– Հերթի սպասելու Համբերութիւնը : Բանկարավա - խմվոյքէն ...
րյյւնը , Հայր Վ. 8 ովՀաննէ սեանն ու Արապեանր ճառին մօտ , կատուի գլիւռգ մեծութիւնով կա - Մինչեւ այսօր , Հայաստանը միշտ վար մնացած
կամ ՚Բա9արենցր, կր յրշատակեմ Աստուած երու ղամբե մը Համար, մինչեւ կէսօր պոչ բռնելները։ էբ Վրաստան՚էն՝ աղուեսական՛ դործերու մէկ X
ըն՝տ,րեալը Վարուման՝ որ ան կասկած ճանչցաւ Աինէմայի արուեստագէտներուն* ամիսը քանի մը Հայկական Հոգեր, մէկիկ մէկիկ, վրացական աղ
Լա ո լ ասն եւ իր ստեղծագործ յուղում ի ն մէչ եղ– ամուսին փոթելը • • * ուէսին բերանը թնկան, ինչպէս մամտնակին Պա–
բայ բացաւ անոր Հետ : Վարուժան քաք տեղեակ Մ ի^\աԴԳայի՚ե յաճ ա խակի դում ա բ՛ո ւո ղ մո - թումի ճամբռՎ Հայաստա§.\ մ անելիք ալիւր ի ն եւ
էր իտալական՛ մտքի արգասիքթ՚ւ։ : «Հեթանոս եր– ղո վները մբ ց անի շ խնդրած են արդէն՝, մ՛ութի մէկ ուտեսաեզէնթւ՛ խոշոր մասը իբրեւ թբանզիթի
գեքր՝».բ չե՛ ն յիշեցներ ճողուէ ՜Բարաուչչէէ « Օտէ ձգելով Հա յ կական մ ո ղո վ ա գ ո ր ծո ւթ ի ւԱը : վարձք : ԵԼ թեչպէս Թիֆլիղի հա յ կա կան ամբոգք
Պառպառէձն (Բարբարոս Տաղեր՝) Հ Դ՛աշնագիր ներ, ուխտեր ստորագրելով, քանի Հարստութիւնը կուլ տրուեցաւ Վըաստա%է%% եղ -
Մն՛աց որ Բեգրարքա եւ Լաուռա ձերբազատ մը օր վե\րկր զանոնք թղթավաճառի կողովը նե– բայ րա բար «՚« *
տլած են՝ այլեւս զուտ է տ ալ . սեփական ո լթէմե՛ աելը կ*աբժէռ ր մր ցան ակե լ • . • Կը յ ո ւ սանք , որ֊ Հա յ աո տան ( աղուե աաբու ~
1՚Ա.ալէ ^ լ ղտրձաօ՝ Հանո՛ւր մարդոց սձսկո բն՝ չելի Մենք Հայերս 1 սակայն՛, ուԱինք բոլորովին հ ութեան՛ մրցումի շահ՛ելէ ետքը , ագոԼ եսութեան)
մ առա՛; գութ եան մէկ մասնէկր, Հետեւաբար եւ մեզի յատուկ մրցումներ* վարձատրութեան սպա–» մրցումին ալ մասնակցելով անոր մէկ ալ յակողու–
մ երր; տող ; թիւն ձեռք պիտի բերէ՝ կարս էն ետքը, Երեւանն
Լաուռա , գեղեցկոլՀ է մբ Լոկ, որուն՛ դեղեց - Մ բցում* Հա յաստ անա ս ի ր ու թեան , ներ դաղ - ՛ու Լենինականն՝ ալ կլլել չտալու համար վրացա -
կութեան կախարգէչ զօրութիւնն իսկ, դատելով թ ա գ ո բծ ու թեան : Հա յաս տանը Պելճիքայի , ՏԼուի– կան աղու՛էսին ...
իր ենթադրեալ ն՚կաբՕեւր. էն , կարելի է կաս կահ է ցեբփոյ չ ա փ ընդարձակ եւ մեր մ–ոգովուրդթե\ բա– ՊԵՏՈՒԾ
ենթարկէ լ, պէտէ ապրէր եւ անՀ ետանար առ յա -
լէտ մամա՚ւակէն գէրկր, Փ՛նչպէս գեղեցիկներու
անՀամար ամբոխներ , եթէ 1327/ Ապրէլէե ) Ա–
վէնեո՚ւ է մէչ պատաՀա կան Հանդէպումով մբ ցաւ իր Հետ միայն \374ին՚, Փատ՛ով այի մօտերը ռայի պիաի ըլլար իմաստուն միտք մը եւ այդքան
բռնկած չբլլտր Հանճարեղ Բեդրարքան եւ փր ներ– Արքուայի մէկ՝ երբ արդէն եօթ անա սունն ոց ծե - միայն X
չն՝չմա\;.\ ակր։ Այգ ներշնչումով միայն աՀա վեց բունի մըն էբ ։ Բայց ի վեբկոյ ո՛՞վ էր Լաուռա է
դարերու մաշուքին կր դիմանայ էր ան ո լեր եւ Ան շուշա եզակի բախտ մըն էր Բեգրարքա յի Ուկոյի կի՝ ն ըլլալուն գլխաւոր պնդողը Աբ
պէտէ դիմանայ տակաւին վեց ՛եւ՝ աւելի գարեր յ \.ման ՀանճսՀրի մը Հոգիին ու մտքին, ողկ է ո ՚ ւ - բայ տը Աատն Է որ, անոր մ ահէն չորս գաբ վերկ,
Լա՛ուռա ափ ՚Լովէռ (ինչպէս կ՚արտասանէր՝ թեան տիրանալը X Ավինեոնի Հանդիպումէն վերկ Հրատարակած իր ե ռ ա Հ աաո բ ՛երկով կը կանայ
իտալերէնի ուսուցիչս իտալացէւ երր օտար ա– ՝"ւբիշ մաասեւեռում չունեցաւ ան։ Լաուռա կըբ*~ Հաստատել այդ պա ր ա գան՝; Եւ արդարեւ վերա՛
մունն՛ե՛րու Հնչումը ազգայնացնելու ունակութիւնն ցա® ւ կշռել ա յգ օտարականը փոթ ո րկող յուղում– ծն ունդէն ի վե՛ր այս ենթագրութիւն՛ը տաբած ~~
ոմւին) ծնած՝ Առլի մօտե ըը ՚\յո։է աւանը , տասնեւ– ներլ\1\ թափը եւ զգալ գործին Լքեգ մեծութիւնը ՛ուած եւ սովորաբար ըԼ գուն ո լածն էր՝ ՚ Աբբային
ինը տարեկան էր երբ Հանգիպեցաւ փրմէ չորս արուն ՛ուղղակի այլ կրաւորական՝ շաբմառիթն՛ էբ գլխաւոր փաստն՝ ա յն է ոբ ԺԶ * գարուն , Լաու -
տա ր ու տաբեց Բեգրարքա յէն՛ : Երկու տարէ առաՀ ինք : կասկածելի է; ռայի շիր իմլՀ բա ցոլելուն Հոն գտած են\ՀնչեակմըՀ
Աատէ,
ամուսնացեր էր Ո ս § Ա 6 Տ ճ « ՏյՃշ (ՈԼ կօ տէ ԱյսուՀանդեբձ Լաուռա Հարազատ քոյրն է Մասնագէտնեբու կարծիքով այդ ոտանաւորը աղ
ըստ իտալացւոց) Փրովա՚ն՚սցէ մանր - ազնուա - միւս մեծին յ տիտան Տ ա ն գ է ի Պէագբիչէ թև\ եւ ի– քատ եւ տկար է , Հետեւաբար չ ի կրԱ՚աբ Բեգբար՝–
կանէ մը Հետ եւ այգ պատճառաւ յիշատակուած տալիա, ինչպէս մարդիկ, շաա բան կը պարտին՛ քայի գրիչէն ծնած Լ՚լլալ ՝• Ապա թէ Հաստատ՛ուած
նաեւ Լօռէդ տը Ս աա ա՚֊ւոլնով։ Տաբօրէնակ՝ ա յս այս երկու կիներուն X է որ. \34$ին< Բ ե գ ր ա ր ք ա Ավին՛եոն չէր գտնուեր եւ
Բւկոյւին ճակատագէբն՛ ալ, գա՛րերուն անցած՝ իր Եւ ի վ՝երկոյ կարելի է մտածել թէ առանց ա յս Հետեւաբար չէ՛ր կրնար Լաուռա յի դագաղին մ էկ
անու՛նով, պարզապէս Հանճարեղ միտք մը իբ երկու գեղեցկոլՀիներուԱ\, առանց անոնց նեըշըն֊ ո տ անա ւ ո ր մը ղետ եղա ծ Հ^լլալ : Ե*– ի *Ս*Բւ\ոմ ^ ա—
կն֊ոչ ՀՀալնած ըլլալոմ՛» Համար։ չած բուռն յուղո ւմնեբ՛ո ւն , Տանգէն՝ եւ Բեդբար, - կառա կ երեւոյթնեբ՚ուն\ Լաուռա պարկեշտ կին մ ը ն
՝Բսանեւմէկ տարի տեւեց այս սէրը ՛որ ըստ քան՝ պիտի րլլայի^ն այն ինչ ո՛ր եղան\ եւ իտալե - էր եւ Հետեւտբա ր իրեննե\ր\ը պիտ ի ընգգիման՛ա -
Հիա
վկայութեանդ շատ ալ փոխադարձ չէր , բոլ րէնը պիտի րլլա™ ր ա յն ինչ որ է ա յսօբ ։ Ո ր՚ոլէ՜ յին նման անտեղի Քայէէ մը X
ցումներ ու, Հառաչանքներու եւ ե րազանքն՚ե Լաուռա Հ ետ եւ «Աս ա ո ւած ա յին կատակերգութիւնն » եւ Հետեւաբար այս ,ինքք1։ութիւնը– լբկօրէն՝ կաս
ման– ո՛ր
սաՀմանէ ւ մէչ պարփակուած՜ մնաց , երբ էր : « Տաղեր ու եբգեիԼՀ» էին ոբ միացած լեզուի միւս կածի տակ գնողներ կան: Ոմանք կը կարծեն
զոՀ գնաց կոտորակող ամուրի
1348/5» Ավինեոնը կախարդին , կարգաթող Պ՝"քաչոյի անառակ ոչ թէ Ուկոյի կինը, այլ Փօլ տը Ա ատի ալ
տախտի Հ ամ աճա րա կին ։՝Բառաս ուն տարեկան « Տասնօրեակ» ի ն պար տա գրեցին Դ՛ո ս կան եան աղկիկն է ։ Ուրիշներ ՚Բապռիէռի կամ ոմանք
Անկէ վերչ Բեդւ արքա քսաէեւվեց տարփ լա ֊ բարբառը ամ բողկ թերակղզիին եւ բացին մեծ վե Պոյի աա\Լ\ կը վերագրեն գա յն՝ ;
ցաւ իր կորուստը։ Զինքր խորովող ցաւը՛ մարե - րածն ու\–՝գին դռներ ը : Հաւանականն ա յն– է որ Լաուռա իրական այ լ
Բ ա ր ե բա խ տ ա բա բ Պոքաչոն խորամ անկ խա - անն՛շան գեղեցկուՀի մը Ալլա լով Հանդերձ , Բեգ–
բաց»
իրաւ կեանքին աշխատութեան կոչնակները՛ ղով մը իբ Տասն՛օրեակի «Լկտի ու վյւան բաբքայի վառ երեւակայութեան մէկ զգեցած է
է Հան–
՛ուսանողին կոչ կը կավղան . ման՛րավէպերու շարքին մէկ սաՀեցուցած բոլոր կաբելի եւ ա^–\կարելի յա տ կութ ի լեներն ու
Օ՜ն ուվեմն, ՛ո՜վ նորըն՛ծայ ե լ կոյս գրիչ, Ա՛ մ եղուկ եւ պարկեշտ» Հատ մը մ իա յն ՝*՝ էքէ ~~ բաբեմասնութիւննեբը եւ դարձած այլելս իաէա–
Հա ւ ուսիկ թուղթ եւ մելան : լացած եւ վերացական– էակ մըւԱյս երեւոյթըյա––
պիոյի կռունկը որ կը գսձ1\ուի աշակերտական՝ ճախադէպ է բանաստեղծ Հ՛ոգիներուն մօտ։ Ե*–ս
Ու գէչեբը կ՝արձա՝՚1.ադրէ իր գրական Հանգա ըն թ ե ր ց ան ո ւթ ե ան բ>ո լո\ր գի ր՛ քեբուն մ էկ , ա յս մ է– առաւել սովորական էր այն– օրերուն՝ Հ
նակը . կր մ իայն– եւ ամ ենուբեք , աղատելով լր՚կախոՀ Լօռէդ տը Լ/ատ , ինքն ը լ լ ա յ թէ ոչ Բեգրար -
- Պիտի չան ամ , պիտի ձգտի մ ըլլալ անկեղծ՝, դասատուները իբ վճիտ ՛եւ Հ եղա սա Հ լեզուն պատ քայի Լաուռան , ինքն յափշտակած Լ\էէա/ թէ " չ
լէ բարութեամբ , արդարութեամբ եւ Հ՛ետամուտ կեր ա ցն ո ղ օ ր թ ա կ մը ըն ա բ ելո լ պ տտա ս խան ատ ու " ՚ ֊ ր ի ձ ի մը իրաւունքը, անմաՀացած է Բեգրար -
ճշմարիտին : Լուրչ եւ զգոյշ՝ բառերտլքլ Հետ։ Ու մ տ ա Հ ո գ ո ւթ են էն X բայ՛ով եւ գարերը միացուցած են՝ "իրենք իրենց
էչերէս սէրր միայն պիտի Հոսի։ Եւ ամէն օր պի Բեգրարքա, Առեցցօ ծնած այս Հսկայ միտ Հիացումին ե լ յիշատակին մէկ՝ ոբմնք կենդանի
տի երթամ պայծառութեան , յստակ՛ութեան ու քը , թերեւս ան՛ուն մը ձգէր առանց Լաուռայի ալ, ու վառ կէՀ մնան ահա վեց դարերէ ի վերx
պարղոլթեան պաշտամունքին։ Վճիտ լեզոլով ու ա ռ առա լելն՛ ծանօ թ ՝ իր եր կր ի ն գրակ ա\ւ ու թեան ^ ԲԱԲԳԷՆ ԳԱՀէՋ
մինչեւ իսկ քեր թողա չուն չ, միշտ ուղղակի եւ պ ա ա մ ո լթեան տեղեակներ՛ուն կամ դասագրքի մր
պերճ ՛ոճով, պիաի մեկէէմ միանգամայն՝ թէ իմ էկին մէկ ան կիւնը մանրատառ յ ի շա տ ա կո ւած * ՄՏԲԻ ԶԲՕՍԱՆ*
մտքէՆ, իժէ իմ սրտէն, աւելի շատ ու մանաւանդ Ա ուն մ ը ձգէ ր Հաւան՛աբար , որ ով Հ ետ ե լ էապէս
հարուստ սրտէս։ Առանց վարձքի պիտի բացուին խորունկ միտք մբն/ էր , Հմ՛ուտ վերծանող , պատ–
էմ վեՀ Հոգւոյ՛ն փակ դռները : Գոլք ընթերցող եւ մ աղէտ , Հնագէտ եւ ան խոն կ պրպտող : ք*նրքւ4 էբ ՈՐ-ԲՕձ ԲԱՆ ԳԻՏԷ-Բ
ոււննթկւդէդիրը^ զզգգաացցոոււմսիիսս աազղնուո«ւ.թեանր ,> մտածում^էս լ ա ( Խ չՀ ւ Ա % ա կիկլո՛նի թուղթեր ուն՛ կարեւոր
վսեմութեան֊ պիար ––ք ֊ ՛ * մմէկլ . յմասը ռեւԱ ուրիշլ ձ ձե եռագ՚իբրներ ր::ՈւՈնւ՚վին\է լալա տ տ ինիենե -- (Պատասխանները երհքշարթ-ի)
մտքետուն չին չ երկինքէ . րէն իմաստասիրական երկեր, էնչպէս ել քեր
՜ Գոբհեըս ձեզ պիաի աանէն միշտ աւելի դէպի թուածներ՝ նուէրուած մեծ մասամբ Ա՚նէբազէ եւ 1. Ջ՚սւկերր կը քնանա՞ն ։ ՚ 2. Մւ ,բդ ւուն՛
մ ա ր ՚ մ ի ՚ ւ ը քան է"
բբաարրձօրրըը,, գգէ,պիպր 1խոր" ,,յ ^ ձ .-, – .ա ա ն է ի աՀ– ՀՀռռոոմմայեցւոց պպաատտեերրաազզմմննեերրոոււնս,, իէ՛րր՛ ՝ ժմ֊աասմ֊աաննակակէ գնդեր ունէ; 3. Պարզ աչքով
ն
Հեշտանքով։ Գործերս ձեզ պր ր լէ աչքառու գԷմքերԷՂ մին՝ գիլանագիտական առա քան է՞ աստղ կարելի է տեսնել; 4. Սրբագրեցէք
եր ոեոեոկոլթեան : րե/ութիլեներ ալ կատարած է, մաս 5ւ ա լոր ա ո/էս Հետեւեալ բառե՛րը՛ տաբակ, տափատ , մակարդ,
,էր եւ Լաուռա
Այդպէս"րլլար , այղաէս էԱաբ ող1 ոսկերք, Ավին՛եոն ի պապեր՛ուն, մօտ, ուրկէ դօդօշ, ծոպ, մրչիւն, շաղափ, պ^անք, քուրչ ,
ոբ կը մն՛ան կո -
իմ վաստակիս X ր յի Հանդիպումը 5 առանց Լաու - Հապճեպ; 5. Ո՞վ էր Հռոմի առա չին կայսր՛ը ։
Գո^ծս լլլլար փորձառութեան առով Համը : Բայց իր Հ՝Բանցոնէ՝»նե,րհ են 6.— Ո՞ր յայտնի Ամեր,էկացէն փէլէսոփայ էր ,
Ո՚Հ , ը լ լ ա յ ի , Ի ^ ^ ^ ր խԱ\յէՏԱՆԵԱՆ թողն էր Հանճարէն եւ Բեգրարքա գի ա ուս, սքհսէԱէկան մաբգ, Հնարիչ, Հըաաաբա -
Fonds A.R.A.M
բր ՛ուրախացնելէ զատ, Հայկական Գատն ալ կար
գադր՛ուած կ՝ԸԱա յ ։
Գարագարձ մ րն է այս աարի , էր շարքէ՚Լ, վե ԱղՈՆնսարածաըեաճ մբցոՆմ.ա. ՆպաստաՀւսլաքութեան մ րց ան էշը .կոտրելու
մ թէՀողյան վեցՀ^բԷլ -
ցերորդը • Աայտ «1գ ^ Օ Տ / ւ չ**փ մ Խնէ զօրալյւր ա Ղ Դ Դ" յ ո ՚ - թ ք " ֊ ^ ՛ չէ ՛ունեցած– »
րամեակշ։ ք՝աոէ«ՏՕՕ Բշէք^Օտ/ ((.Երազներու աէկ - ԳիտՀի%ք, վազելու, բարկութիւն ցաայթ - Հ ա պ ա Հակաճառելու, Հայողէն ոչ եւ Հոչգէ֊
5>/*^ )^ մ աՀուան դարադարձը : լու , երկաթ - նիզակ Նետելու, եւ գնդակ աքացե այյւ ըսելու մարմա՞չը, անխառն Հայ է այս ա–
Անոլշաղէր էէ այս թուականէն։ Տեղաց է գր– լու մրցումներ գոյութիւն, ունենա լ բ : ռաքինութիճնը : Արցանակ մըն ալ ասոր ^ I
ր ական՛ թերթ մր եկաւ յէշեցնել ; Լսեցինք, նարտի եւ ճատրակի մրցումներ ալ Այս ամէնուն վրայ, Հայաստանի մէչ աւել -
՛կա ա ււ՛ ութ հանս ամ րարաՆ է ՚ ե լ մր Հսլէտան է աեղի կ՝ ո ւնենան՝ է ցած ԷՀ այսօրերս, Ա՚որ մրցատեսակ մը։ «Աղուե–
եւ անսլէաան գէտելեաց» կոյտէն մկչ այս ալ ա– Գրամ շահելու ^բցր^մլլ^ Վքւաի աֆտք ֆ բլ– սաբ.ւ).ծյոլթե ա ՛ս մրցում %Տ
- Հէ՞
ղօտած յէչողութեա։ յօ սեխ գրատախտակէն վ/այ ։ էՀ**յ է*քրայէլի կկոփասաձ– ղալակնֆբէնգ իվ^Ք II
Եւ– սակայն այն օրերուձն Բեդրարքա եւ– Լա - իրենց փոքր եղբայրը, Տովսէփր գլ*"մի վեիաֆե– - Հապա* : ՛է Հա յա ոտանի ^ կիր ո փականի մէկ
ուռա եմ Հոլովեր աոՈմե–
է* է վեր9 շատեր, երկար, փնչպէս էնէ առաՀ եւ գի՛– եաիյելռփ Եգիպտացիներուն «*• անունդ սիբեմ , կազմակերպուած է
գ^լ–
ն ո յ ն գրասեղանն եր ուն վրայ ։ Ջ ա ր գամ բ ց՛ում ի մէկ, ան՛գերազանցելի են սաբուծական՛ ս՛ովխոզի, որ իր աղուէսներու
Պէտէ ւեյէք ուրեմն որ քէէկ մ լլ կապ ունենայ Թուրքերը : խաքան ակր Հինգ անգամ աւելցուցած է, մրցումի
այս գարագարձր ա ղո ւե ս ա բո ւ -
էն հ ի Հետ : Ղ՝իւա\1\ագիտական եւ թրքա պաշտ պան մրցում*– մտնելով \,ախուբեա\Աի վրացական
Այլ մանաւանդ կապ ունէ անոնց Հետ՝ որ՚ոՏն՚ք ները իրենց Հաւասարը չունին անգլիականին Հետ ծ ական ս ո վ խ ո /լի Հետ՝ մ եծ յակողո ւթիւն Է ձեռք
բերել...» կը գրեն Հայաստանի խորՀրգայԷն
ընտելանալով իտալական մտքի Հարստութեան՛ , . բաղգաաաօ՜ \ թերթերը
;
կրցան իյեէց ընդունածը Հոգիի բովին մէչէն եւ Գեմոկբասիի մրցանիշբ, անվ^իճելիօրէն պէտք
տաղանդին կայծով բիւրեղացնել եւ բարդել Հա է զարդարէ գ մեր քեռի Իվս/ւփն լայնանիստ կոլրե– Այս լուրը մեծ ուրախութիւն եւ Հպարտանք
յ՛՛ ց մտաւոր եւ իրական գանձէն վրայ։ ք շ ՝՛ պատճառեց ինծի : Այս առթիւ կ՚արմէ մեծ խըն -
Մոռնալով Հէներէն ու ՚ ւ ՚ ո ր ե բ է ն շատեր, էյէ– Կան բազմաթիլ, գործեր , ՛որ չեն արմանացած չոյք մը կազմակերպել ամբողչ գագութաՀայ՚ոլ -
մէչ՛. Ան՚չուչտ աղ–
շելով միայն Երատոյէ, Պողէւմնէայ՚ի եւ Կալիո– տակաւին իրենց մրցանակին՝; Այսպէս , անձրեւիէն ի՛ եւս ե լ նոյնիսկ Հայաստանի այդ
է Հրաւիրել
պիի մտերիմ՛ներու շարքին մէչ՝ Պ է շիկթա շլեանն -— արելին տակ, սթէմանեըոլ առկեւ մամեբոփ ուէսներ՚ոլ մէոլթէլնն ալ պէտք
ու թերզեանը, Հայր կ. Տէր ՍաՀակեանն ու ԱՀա– Հերթի սպասելու Համբերութիւնը : Բանկարավա - խմվոյքէն ...
րյյւնը , Հայր Վ. 8 ովՀաննէ սեանն ու Արապեանր ճառին մօտ , կատուի գլիւռգ մեծութիւնով կա - Մինչեւ այսօր , Հայաստանը միշտ վար մնացած
կամ ՚Բա9արենցր, կր յրշատակեմ Աստուած երու ղամբե մը Համար, մինչեւ կէսօր պոչ բռնելները։ էբ Վրաստան՚էն՝ աղուեսական՛ դործերու մէկ X
ըն՝տ,րեալը Վարուման՝ որ ան կասկած ճանչցաւ Աինէմայի արուեստագէտներուն* ամիսը քանի մը Հայկական Հոգեր, մէկիկ մէկիկ, վրացական աղ
Լա ո լ ասն եւ իր ստեղծագործ յուղում ի ն մէչ եղ– ամուսին փոթելը • • * ուէսին բերանը թնկան, ինչպէս մամտնակին Պա–
բայ բացաւ անոր Հետ : Վարուժան քաք տեղեակ Մ ի^\աԴԳայի՚ե յաճ ա խակի դում ա բ՛ո ւո ղ մո - թումի ճամբռՎ Հայաստա§.\ մ անելիք ալիւր ի ն եւ
էր իտալական՛ մտքի արգասիքթ՚ւ։ : «Հեթանոս եր– ղո վները մբ ց անի շ խնդրած են արդէն՝, մ՛ութի մէկ ուտեսաեզէնթւ՛ խոշոր մասը իբրեւ թբանզիթի
գեքր՝».բ չե՛ ն յիշեցներ ճողուէ ՜Բարաուչչէէ « Օտէ ձգելով Հա յ կական մ ո ղո վ ա գ ո ր ծո ւթ ի ւԱը : վարձք : ԵԼ թեչպէս Թիֆլիղի հա յ կա կան ամբոգք
Պառպառէձն (Բարբարոս Տաղեր՝) Հ Դ՛աշնագիր ներ, ուխտեր ստորագրելով, քանի Հարստութիւնը կուլ տրուեցաւ Վըաստա%է%% եղ -
Մն՛աց որ Բեգրարքա եւ Լաուռա ձերբազատ մը օր վե\րկր զանոնք թղթավաճառի կողովը նե– բայ րա բար «՚« *
տլած են՝ այլեւս զուտ է տ ալ . սեփական ո լթէմե՛ աելը կ*աբժէռ ր մր ցան ակե լ • . • Կը յ ո ւ սանք , որ֊ Հա յ աո տան ( աղուե աաբու ~
1՚Ա.ալէ ^ լ ղտրձաօ՝ Հանո՛ւր մարդոց սձսկո բն՝ չելի Մենք Հայերս 1 սակայն՛, ուԱինք բոլորովին հ ութեան՛ մրցումի շահ՛ելէ ետքը , ագոԼ եսութեան)
մ առա՛; գութ եան մէկ մասնէկր, Հետեւաբար եւ մեզի յատուկ մրցումներ* վարձատրութեան սպա–» մրցումին ալ մասնակցելով անոր մէկ ալ յակողու–
մ երր; տող ; թիւն ձեռք պիտի բերէ՝ կարս էն ետքը, Երեւանն
Լաուռա , գեղեցկոլՀ է մբ Լոկ, որուն՛ դեղեց - Մ բցում* Հա յաստ անա ս ի ր ու թեան , ներ դաղ - ՛ու Լենինականն՝ ալ կլլել չտալու համար վրացա -
կութեան կախարգէչ զօրութիւնն իսկ, դատելով թ ա գ ո բծ ու թեան : Հա յաս տանը Պելճիքայի , ՏԼուի– կան աղու՛էսին ...
իր ենթադրեալ ն՚կաբՕեւր. էն , կարելի է կաս կահ է ցեբփոյ չ ա փ ընդարձակ եւ մեր մ–ոգովուրդթե\ բա– ՊԵՏՈՒԾ
ենթարկէ լ, պէտէ ապրէր եւ անՀ ետանար առ յա -
լէտ մամա՚ւակէն գէրկր, Փ՛նչպէս գեղեցիկներու
անՀամար ամբոխներ , եթէ 1327/ Ապրէլէե ) Ա–
վէնեո՚ւ է մէչ պատաՀա կան Հանդէպումով մբ ցաւ իր Հետ միայն \374ին՚, Փատ՛ով այի մօտերը ռայի պիաի ըլլար իմաստուն միտք մը եւ այդքան
բռնկած չբլլտր Հանճարեղ Բեդրարքան եւ փր ներ– Արքուայի մէկ՝ երբ արդէն եօթ անա սունն ոց ծե - միայն X
չն՝չմա\;.\ ակր։ Այգ ներշնչումով միայն աՀա վեց բունի մըն էբ ։ Բայց ի վեբկոյ ո՛՞վ էր Լաուռա է
դարերու մաշուքին կր դիմանայ էր ան ո լեր եւ Ան շուշա եզակի բախտ մըն էր Բեգրարքա յի Ուկոյի կի՝ ն ըլլալուն գլխաւոր պնդողը Աբ
պէտէ դիմանայ տակաւին վեց ՛եւ՝ աւելի գարեր յ \.ման ՀանճսՀրի մը Հոգիին ու մտքին, ողկ է ո ՚ ւ - բայ տը Աատն Է որ, անոր մ ահէն չորս գաբ վերկ,
Լա՛ուռա ափ ՚Լովէռ (ինչպէս կ՚արտասանէր՝ թեան տիրանալը X Ավինեոնի Հանդիպումէն վերկ Հրատարակած իր ե ռ ա Հ աաո բ ՛երկով կը կանայ
իտալերէնի ուսուցիչս իտալացէւ երր օտար ա– ՝"ւբիշ մաասեւեռում չունեցաւ ան։ Լաուռա կըբ*~ Հաստատել այդ պա ր ա գան՝; Եւ արդարեւ վերա՛
մունն՛ե՛րու Հնչումը ազգայնացնելու ունակութիւնն ցա® ւ կշռել ա յգ օտարականը փոթ ո րկող յուղում– ծն ունդէն ի վե՛ր այս ենթագրութիւն՛ը տաբած ~~
ոմւին) ծնած՝ Առլի մօտե ըը ՚\յո։է աւանը , տասնեւ– ներլ\1\ թափը եւ զգալ գործին Լքեգ մեծութիւնը ՛ուած եւ սովորաբար ըԼ գուն ո լածն էր՝ ՚ Աբբային
ինը տարեկան էր երբ Հանգիպեցաւ փրմէ չորս արուն ՛ուղղակի այլ կրաւորական՝ շաբմառիթն՛ էբ գլխաւոր փաստն՝ ա յն է ոբ ԺԶ * գարուն , Լաու -
տա ր ու տաբեց Բեգրարքա յէն՛ : Երկու տարէ առաՀ ինք : կասկածելի է; ռայի շիր իմլՀ բա ցոլելուն Հոն գտած են\ՀնչեակմըՀ
Աատէ,
ամուսնացեր էր Ո ս § Ա 6 Տ ճ « ՏյՃշ (ՈԼ կօ տէ ԱյսուՀանդեբձ Լաուռա Հարազատ քոյրն է Մասնագէտնեբու կարծիքով այդ ոտանաւորը աղ
ըստ իտալացւոց) Փրովա՚ն՚սցէ մանր - ազնուա - միւս մեծին յ տիտան Տ ա ն գ է ի Պէագբիչէ թև\ եւ ի– քատ եւ տկար է , Հետեւաբար չ ի կրԱ՚աբ Բեգբար՝–
կանէ մը Հետ եւ այգ պատճառաւ յիշատակուած տալիա, ինչպէս մարդիկ, շաա բան կը պարտին՛ քայի գրիչէն ծնած Լ՚լլալ ՝• Ապա թէ Հաստատ՛ուած
նաեւ Լօռէդ տը Ս աա ա՚֊ւոլնով։ Տաբօրէնակ՝ ա յս այս երկու կիներուն X է որ. \34$ին< Բ ե գ ր ա ր ք ա Ավին՛եոն չէր գտնուեր եւ
Բւկոյւին ճակատագէբն՛ ալ, գա՛րերուն անցած՝ իր Եւ ի վ՝երկոյ կարելի է մտածել թէ առանց ա յս Հետեւաբար չէ՛ր կրնար Լաուռա յի դագաղին մ էկ
անու՛նով, պարզապէս Հանճարեղ միտք մը իբ երկու գեղեցկոլՀիներուԱ\, առանց անոնց նեըշըն֊ ո տ անա ւ ո ր մը ղետ եղա ծ Հ^լլալ : Ե*– ի *Ս*Բւ\ոմ ^ ա—
կն֊ոչ ՀՀալնած ըլլալոմ՛» Համար։ չած բուռն յուղո ւմնեբ՛ո ւն , Տանգէն՝ եւ Բեդբար, - կառա կ երեւոյթնեբ՚ուն\ Լաուռա պարկեշտ կին մ ը ն
՝Բսանեւմէկ տարի տեւեց այս սէրը ՛որ ըստ քան՝ պիտի րլլայի^ն այն ինչ ո՛ր եղան\ եւ իտալե - էր եւ Հետեւտբա ր իրեննե\ր\ը պիտ ի ընգգիման՛ա -
Հիա
վկայութեանդ շատ ալ փոխադարձ չէր , բոլ րէնը պիտի րլլա™ ր ա յն ինչ որ է ա յսօբ ։ Ո ր՚ոլէ՜ յին նման անտեղի Քայէէ մը X
ցումներ ու, Հառաչանքներու եւ ե րազանքն՚ե Լաուռա Հ ետ եւ «Աս ա ո ւած ա յին կատակերգութիւնն » եւ Հետեւաբար այս ,ինքք1։ութիւնը– լբկօրէն՝ կաս
ման– ո՛ր
սաՀմանէ ւ մէչ պարփակուած՜ մնաց , երբ էր : « Տաղեր ու եբգեիԼՀ» էին ոբ միացած լեզուի միւս կածի տակ գնողներ կան: Ոմանք կը կարծեն
զոՀ գնաց կոտորակող ամուրի
1348/5» Ավինեոնը կախարդին , կարգաթող Պ՝"քաչոյի անառակ ոչ թէ Ուկոյի կինը, այլ Փօլ տը Ա ատի ալ
տախտի Հ ամ աճա րա կին ։՝Բառաս ուն տարեկան « Տասնօրեակ» ի ն պար տա գրեցին Դ՛ո ս կան եան աղկիկն է ։ Ուրիշներ ՚Բապռիէռի կամ ոմանք
Անկէ վերչ Բեդւ արքա քսաէեւվեց տարփ լա ֊ բարբառը ամ բողկ թերակղզիին եւ բացին մեծ վե Պոյի աա\Լ\ կը վերագրեն գա յն՝ ;
ցաւ իր կորուստը։ Զինքր խորովող ցաւը՛ մարե - րածն ու\–՝գին դռներ ը : Հաւանականն ա յն– է որ Լաուռա իրական այ լ
Բ ա ր ե բա խ տ ա բա բ Պոքաչոն խորամ անկ խա - անն՛շան գեղեցկուՀի մը Ալլա լով Հանդերձ , Բեգ–
բաց»
իրաւ կեանքին աշխատութեան կոչնակները՛ ղով մը իբ Տասն՛օրեակի «Լկտի ու վյւան բաբքայի վառ երեւակայութեան մէկ զգեցած է
է Հան–
՛ուսանողին կոչ կը կավղան . ման՛րավէպերու շարքին մէկ սաՀեցուցած բոլոր կաբելի եւ ա^–\կարելի յա տ կութ ի լեներն ու
Օ՜ն ուվեմն, ՛ո՜վ նորըն՛ծայ ե լ կոյս գրիչ, Ա՛ մ եղուկ եւ պարկեշտ» Հատ մը մ իա յն ՝*՝ էքէ ~~ բաբեմասնութիւննեբը եւ դարձած այլելս իաէա–
Հա ւ ուսիկ թուղթ եւ մելան : լացած եւ վերացական– էակ մըւԱյս երեւոյթըյա––
պիոյի կռունկը որ կը գսձ1\ուի աշակերտական՝ ճախադէպ է բանաստեղծ Հ՛ոգիներուն մօտ։ Ե*–ս
Ու գէչեբը կ՝արձա՝՚1.ադրէ իր գրական Հանգա ըն թ ե ր ց ան ո ւթ ե ան բ>ո լո\ր գի ր՛ քեբուն մ էկ , ա յս մ է– առաւել սովորական էր այն– օրերուն՝ Հ
նակը . կր մ իայն– եւ ամ ենուբեք , աղատելով լր՚կախոՀ Լօռէդ տը Լ/ատ , ինքն ը լ լ ա յ թէ ոչ Բեգրար -
- Պիտի չան ամ , պիտի ձգտի մ ըլլալ անկեղծ՝, դասատուները իբ վճիտ ՛եւ Հ եղա սա Հ լեզուն պատ քայի Լաուռան , ինքն յափշտակած Լ\էէա/ թէ " չ
լէ բարութեամբ , արդարութեամբ եւ Հ՛ետամուտ կեր ա ցն ո ղ օ ր թ ա կ մը ըն ա բ ելո լ պ տտա ս խան ատ ու " ՚ ֊ ր ի ձ ի մը իրաւունքը, անմաՀացած է Բեգրար -
ճշմարիտին : Լուրչ եւ զգոյշ՝ բառերտլքլ Հետ։ Ու մ տ ա Հ ո գ ո ւթ են էն X բայ՛ով եւ գարերը միացուցած են՝ "իրենք իրենց
էչերէս սէրր միայն պիտի Հոսի։ Եւ ամէն օր պի Բեգրարքա, Առեցցօ ծնած այս Հսկայ միտ Հիացումին ե լ յիշատակին մէկ՝ ոբմնք կենդանի
տի երթամ պայծառութեան , յստակ՛ութեան ու քը , թերեւս ան՛ուն մը ձգէր առանց Լաուռայի ալ, ու վառ կէՀ մնան ահա վեց դարերէ ի վերx
պարղոլթեան պաշտամունքին։ Վճիտ լեզոլով ու ա ռ առա լելն՛ ծանօ թ ՝ իր եր կր ի ն գրակ ա\ւ ու թեան ^ ԲԱԲԳԷՆ ԳԱՀէՋ
մինչեւ իսկ քեր թողա չուն չ, միշտ ուղղակի եւ պ ա ա մ ո լթեան տեղեակներ՛ուն կամ դասագրքի մր
պերճ ՛ոճով, պիաի մեկէէմ միանգամայն՝ թէ իմ էկին մէկ ան կիւնը մանրատառ յ ի շա տ ա կո ւած * ՄՏԲԻ ԶԲՕՍԱՆ*
մտքէՆ, իժէ իմ սրտէն, աւելի շատ ու մանաւանդ Ա ուն մ ը ձգէ ր Հաւան՛աբար , որ ով Հ ետ ե լ էապէս
հարուստ սրտէս։ Առանց վարձքի պիտի բացուին խորունկ միտք մբն/ էր , Հմ՛ուտ վերծանող , պատ–
էմ վեՀ Հոգւոյ՛ն փակ դռները : Գոլք ընթերցող եւ մ աղէտ , Հնագէտ եւ ան խոն կ պրպտող : ք*նրքւ4 էբ ՈՐ-ԲՕձ ԲԱՆ ԳԻՏԷ-Բ
ոււննթկւդէդիրը^ զզգգաացցոոււմսիիսս աազղնուո«ւ.թեանր ,> մտածում^էս լ ա ( Խ չՀ ւ Ա % ա կիկլո՛նի թուղթեր ուն՛ կարեւոր
վսեմութեան֊ պիար ––ք ֊ ՛ * մմէկլ . յմասը ռեւԱ ուրիշլ ձ ձե եռագ՚իբրներ ր::ՈւՈնւ՚վին\է լալա տ տ ինիենե -- (Պատասխանները երհքշարթ-ի)
մտքետուն չին չ երկինքէ . րէն իմաստասիրական երկեր, էնչպէս ել քեր
՜ Գոբհեըս ձեզ պիաի աանէն միշտ աւելի դէպի թուածներ՝ նուէրուած մեծ մասամբ Ա՚նէբազէ եւ 1. Ջ՚սւկերր կը քնանա՞ն ։ ՚ 2. Մւ ,բդ ւուն՛
մ ա ր ՚ մ ի ՚ ւ ը քան է"
բբաարրձօրրըը,, գգէ,պիպր 1խոր" ,,յ ^ ձ .-, – .ա ա ն է ի աՀ– ՀՀռռոոմմայեցւոց պպաատտեերրաազզմմննեերրոոււնս,, իէ՛րր՛ ՝ ժմ֊աասմ֊աաննակակէ գնդեր ունէ; 3. Պարզ աչքով
ն
Հեշտանքով։ Գործերս ձեզ պր ր լէ աչքառու գԷմքերԷՂ մին՝ գիլանագիտական առա քան է՞ աստղ կարելի է տեսնել; 4. Սրբագրեցէք
եր ոեոեոկոլթեան : րե/ութիլեներ ալ կատարած է, մաս 5ւ ա լոր ա ո/էս Հետեւեալ բառե՛րը՛ տաբակ, տափատ , մակարդ,
,էր եւ Լաուռա
Այդպէս"րլլար , այղաէս էԱաբ ող1 ոսկերք, Ավին՛եոն ի պապեր՛ուն, մօտ, ուրկէ դօդօշ, ծոպ, մրչիւն, շաղափ, պ^անք, քուրչ ,
ոբ կը մն՛ան կո -
իմ վաստակիս X ր յի Հանդիպումը 5 առանց Լաու - Հապճեպ; 5. Ո՞վ էր Հռոմի առա չին կայսր՛ը ։
Գո^ծս լլլլար փորձառութեան առով Համը : Բայց իր Հ՝Բանցոնէ՝»նե,րհ են 6.— Ո՞ր յայտնի Ամեր,էկացէն փէլէսոփայ էր ,
Ո՚Հ , ը լ լ ա յ ի , Ի ^ ^ ^ ր խԱ\յէՏԱՆԵԱՆ թողն էր Հանճարէն եւ Բեգրարքա գի ա ուս, սքհսէԱէկան մաբգ, Հնարիչ, Հըաաաբա -
Fonds A.R.A.M
