Page 103 - ARM_19-1948_02
P. 103
շթւ֊գէս-բ առածին անգամ խօսեցաւ, յուղումով լմւկ • Ժամանակը 1լ՝անցնի : Գիշերուան ժամբ \2ին Հյաւարշ \,աբդունիի ներկայութիւնը եւ ճառբ
չեն Հա -
%, . ՝թէպրէթճեան X Գաղութիս Հոգեւոր Հովխւ Տէր դարձեալ Հեռախօս Վյալանս : Տակաւին մեծ նորութիւն մբն էէնւ գաղութէն. Համաբ : Ընկ»
Ս * քաՀանայ ՊապԷկեան կրօնական ավ՛ար ո ղու . ււած : Նաբդունէէ ճառբ խանդավառէչ էբ այն տեսակէ
թիւնբ կատարեց : Ժամանակը կբ յառաջանա յ . չատեր առաւօ– տով որ նոբ յո յս եւ եռանդ տուաւ Հ ա ս աբ ա կո ւ–
գործաւոր
Եբկբոբդ գամբաճախօսն՝ կբ Պ» Գասպաբ Սի– տուն Հինգին աշխատանքի կբ սկսին, կ՚երթանք թեսճւ.:
ենք մեր
մոնեան , ոՀր Համ ախաբբերգց Էական ԱԷութեանս են . «վաղն ալ գործի չենք երթար , կամ Գեղարուեստ ական պատշաճ բաժէն մբ կազ
կ՛ողմ Է խօսք առնելով բսալ • Հ^Լա՚ց^ Հ***յ ժողո - տոռանց քնանալու գ -— Լքենք Հոս եկած մակերպուած՝ էր բոլորը տեղական էուժեբու մաս -
յվոլրդ, մեռած Է Հայ տ Էտանը գ եւ֊ մխիթարուէ է վերջին յարգանքը տալու եւ անոր դա՛գաղը Համ ֊ նակցութեամբ :
ոբավՀ ետ եւ անոր գոր ծեբն անմ աՀ են Հ այ մողո - բուրելու: Եթէ Հայաստան ը/Հայինք ԱՀա-րոն՝– ձՏէբ Քղոբմեա» եւ <ձՄ***յը Արո*ք»է»ֆ եբղ֊եց
վուբգին պէս՝^ : եանի դագաղը մեր ուսեբոլհ էԼըտյ պիտի պտըա - Չ, Աենեքեբէմ Այճեան ; Ջութակէ վբայ Պ» Ցակոր
Ը&կ» Մ * Գաւի թե ան բ յուղում՛ով ,արտասանեց (քսէինք քաղաքէ քաղաք; ԱՀաբոնեանները ՚ ^ է կ օ– ՚ԲՀսաէբեաքւ , ընկերակցութեամբ Օր* Մ * Փէն -
Ա» ԱՀարոնեանի «/հ ի/ տ ա ւ ո ր բ » տ բէձ մ ի ՛աբ չեն ծնիբ»*. աէլեաՀւէ քդ. 1ո«6 ԳձՅձճ&ւէ նսչյսգեց Շհօթւո^
Տիկին Օաէթ քյ՝իքայէլեան կարդաց իբ ֆրան* (իամլէ դիշեբուան երկուքն է» քլբ պտպոբլսստ ա մ*սՀեբգբ : Բանաստեղծ ական, գեղեցիկ կտորներ
սֆրէս\ դամբան ա կան բ ։ քմօսք տբահցալ Վշէ էխ է բն՜* քՔ֊էնք սբաՀ է\հ գուբս ելլել ե լեր թալս պա սել գէպէ արտասանեցին բոլոբն ալ նոյն յաջողութե՜ամբ, Պ՛
կեբներէն Ս . Գալուստեանին. որ ըսաւ » ^Այստեղ Լիոն տանող ճամ բուն * Լ ը ա յ ւ նկատելով որ* ժա Վ^արդան Վարդանեան, Տակոբ փէհաէբեան ք Հայ,–
է Հա յ տառապանքի եւ առատութեան երգի էբ , որ մանակբ շատ ուշ է , սրաՀին տեղն ալ ան յարմար կունի թաշճեան եւ Տէկ*Անանեանx Ալէ շան էն տե–
բնգմ իշ"1 կք* բաժնուէ մեղմէ : է դագաղբ կաբելի չէ փոխադրել : Հազիւ դուրս "էէ մը պատրաստած էր բնկ» Կ» Տօնէլեան է
կ^ա՚֊Հետանայ ան, ոբ իբ ամբող^ կեանքը զո եկած . վերջին Լոլ֊ԸԸ կուտան . կ առք ր եկած է, Մախոխեանէ ՈտաէՇ ճ՚ճոՈՇաՇ նուադեց Պ » Ս *
Հաբեբեց Հայ ազգին ու Հայր՛ենիքին» ան կբ Հե֊ գտցէք փոքրիկ Հրապարակին վրայ : Անմէ^ապէս Տօնէբեան։ ընկերակցութեամբ Օր * Եաքէ ՝Բէնտէր֊
տեւէր կրօնքի մբ, զոր պէտք է Փոխանցուի մեբ կբ շր^ապատենք զայն բոլորս ալ երկիւղած՝ եւ եանի ;
նոր սերուն դի1\ : Եթէ Օբ մ բ փա յլի արեւբ մեր աբ ց ո ւն քո տա չքեր ո վ : <&կանգ առ ճամբոբդ» ,մենք Հանդէսէն պաշտօնական– մասը աԼեբԳացաՆ՝
Հայրենիքի վբայ , է**յՀպէս Տէր Զ°րէ ^^*Բ անթաղ ենք որ կբ կրկնենք բանաստեղծին խօսքեբը : /»"" էր , բայց ժողովուբդբ կբ մնար տակաւին՝ լա -
մեռելներու, օրուան բանա
նեբը պիտի նոյնպէս ԼԼՀ աբոնեաՕ-նեբու աճիւն ա լո բ ս ալ յար՛ գան քո վ կբ խ,ոնաբ Հփ նք ի բ դագաղ ին •ւաէէոյէն։ ձեւով օգտուեչու Համար
Հողին»:
տանինք պաՀ տալու Հարազատ մայր՝ առ^եւ եւ կարգով կր Համբուբենք զայն հ Ե"֊ա ֊ խօսին ներկա յ ութ են Էն :
դոյնով շքաւոբուած մեր ծաղկեպսակը կ^ալել - Ընկեր Նտրդունի տուաւ բ՛ոլոր բացատ բու -
քիոմա,1..ի ընկերներու կողմէ խօսեցաւ բնկ » Ա» ց1<ենք միւսներուն
Վր՛ա յ : թԷէՏէներտբ պատասխանելով եղած Հարցումներուն է
Պփյաճեան : Վալան սի Շր^ * Կոմէտէէ կողմէ ԼՀսկ ՚
Տակոբ աթոսեան էլ արտասանէ ԱՀաբոնեանին Ա յս կէս պաշտօնական մ ասին մ է^ Հաճելէ անա
Գ» Պօյաճեանբ յլսաւ* զՀայ ժողովուրդը չլնդՀան– ^Հայրենիքդ
տբ կ՚ըլլայ իմ ներիր ինձ» X Մեր վերջին Հբաժեչ կնկալ մբ եղաւ Օբ * Ւլպէքեանէ արտասանռւ -
՚Հապէս ե՛֊ Գաշսակցութէւնը մաԱԱ՚աւորապէս կբ
թվտւնբ \,արղունէէն «Հաւ մբ կ՝եբդեբ»ը։
սգան կորա սար մեր անզուգական բն կեբոշ եւ վե– մեր ուխտը» Ս էրե լի ԱՀաբոնեան ,
Հափ առ Հայուն : Եթէ մերժեցէն ափ մբ Հ՛ող իբ գուն յաւետ բաժն ուե ց աբ մեղմ է , բա յց քու մաբ<՜ հԷ՚ողովուրդը ուշ ատեն բաժնուեցաւ սբաՀէն
աճփւննեբը պայ՚փակելու , մենք իր յիշատակբ գաբէական\ խօսքդ ՛ու գործերդ պիտի ապբեց նեն ապացուցանելով անգամ մբ եւս , էնչպէս բսած է
անմաՀ կբ պաՀենք մեր սրտեր ոլ մէ^ եւ կ՚ըսենք՝ քեզ քու սիրած ժողովուրդիդ մէ^։ ՎստաՀ ենք Շ • Նարգւնէ թէ տակաւին կրնան շտտ տարիներ՝
ւիաք ռք , Հազար փառք ու յարգա՛նք քեզ» X ւոբ Հայ ժ ո զո վո ւրդյէ քու աբձանդ պիտի չէն է քու անցնիլ, բայց Հայը չիմ ոռնար իբ պարտականում
Ամէնէն վեր1 ընկ* Գ– –Բերէճեանռ քանի մը Հայրենի երկրի մէ^ եւ անոր վբայ պիտի արձա թիւնբ այնքան ատեն ոբ պիտի քէշէ էր՝ զաւակ
արա\րո~ ՛ն ե բ՛ուն ղոՀ սղութիւնը :
խօսքով դրուատելով մեհ՜ Հայրենասէբը, նագրէ քու վերջին, խօսքերդ» <^Մասի՛ ս , շան ա՛
ղութիւնը վերկացած՝ յայտարարեց տ սիս » • ԹՂԹԱԿԻՑ
Ներկաները Հերթով, երկիւղածութեամբ եւ.
արտասուելով խոնարՀեցան դագաղին առքել ու. ԱՊՐԻԼԵԱՆ ԱԳԱՏՕՆԸ ՊՈՌՏՐ6Ի ՄԷՋ
մ եռե լա կառքը ծաղիկներով կոըսուած մեկձ-եցաւ
դէպի Վիէն ) առաջնորդութեամբ Վիէնի ընկերնե փոստ –Հեռագրատան դրան : Երբ Յտրոյ ի ել էր
րուն )էորոնք իրենց կառքերով ընդառաչ՝ եկաՆ Էին-Հ Ապրիլ \\ին Պ ոռտոյէ ամբող^ ընկերներուն՛ գնդակները Հովա՛նոց կշ կազմէին ի–
Հայութիւնը րենց գլիին
"Ներկայ մ ը ուխտի եկած՝ էբ Ապբիլեան. \,աՀատակն,երռւն նը– վերել՝ Մարտիբոսի կացինը շՆսրդու»
ւիրուած սգա Հան է սին ; Այս առթիւ Փաբիզէն ե– փշուր ըրաւ գլխաւոր գուռը, ՛ներս մտան երկու,
ՄԵՐ ՎԵՐՋԻՆ ՅԱՐԳԱՆՔԸ ՄԵԾ ԳՐԱԳԷՏԻՆ եղբայրն՛երը, կարապետը օծեց քար իւղով տախ
կած էբ բանախօսելու բնկ » Հյաւաբշ \,աբդունէ ; տակէ սանդուխր , եւ Մաբտիբոսր լուցկին քաշեց *
Եթէ շատեբ ներկայ էէն՝, յարգելու Համաբ մեբ Հազիւ դուրս էին ելեր դռՏւէն՝ բոցբ սուրաց սան
ՎիԷՕ. Լուրը կայծակի արագութեամբ տա– մէկ մէլէոն. նաՀատակնեբյՓ, օրուան բանախօսն դուխներէ առածին, յարկը , բարձրացաւ երկրորդ
րածուաձ– է • • • Մեր տիտան գրագէտին սէնշնչա - ալ աւելէ ուժեղ էմաստ մը տուած էբ էբ ներ կա– յարկը ել սկսա՛ւ մտ՛նել սենեակներ, ր , երբ զօրքերն՛
ո ահ մաըմինըԼ) մասնաւոր յութեամբը փոքր դադաւթէ մբ մէ^, ոբ է՛բ Հա - ««^ *ք^1՚^,շ–՚*"երըլ աիոըձեցէա մար՛ել կրակը՛. Մինչ այգ
մ ե սւո ուժերու/ ամէւն 9ան՝օ ե ռոոծ ռւ ո ած ձ֊յ* «V
մեռելակառքով Փավ։ իղ է\ժւ ւօնե Համ է։ «մ՚ե ՇաՀինեաՏ՚ը՛ յաջողեր էր դրացիին տանիքէն՛ բարձ
,Հե \րը–.
պիտ է ղ\ոխաղրոլի : ,^ ^–..ղ լ։ ան ալ խանին տանիքը եւ առաԳուընէ պայմանա–
Հան՚գԷսբ բացուեցաւ էբ ողոբմեա»յով յ Ղ™Ը
լսեց յ\ոտնկայս , յետ ո յ պաշտօ ւորուած ձեւով՝ ՛որոշ րոպէին , մերոնց Համա -
պէտք է ճար մը, մի^ոց մը գտնել որսլէսղի մե– Հասարակութէւնբ
ռե լա կառքը կանգ առնէ Վիէն։ Ը1 կեր Զօսլոյեան նական մասբ սկսաւ X ՆախագաՀբ , Պ » Աուքէաս - զտբկներ՚ուն զուգընթաց , ձգեց ո ո ւ մբը : Առատա
կառքով քանի մը ընկերներու Հետ կը մեկնի Վա •ե ան կարճ ճառով մը պա բզեց Ապրէլ »՚է էմաս– ցած ցնց՛ումէն՝ անասելի խուճապ մը շէ՚եքը պաշտ
լս/1ս , ոկրկէ արդէն տեղեկացուցած– էին թէ ամէն տր , շեշտելով թէ ոբքան տպաւոր է չ եւ գառ\1. է պաձոզ զօրքերուն եւ "քիւրտերու մէչ\։ Ա՛լ ձգեցին
իսէ կարգադրուած է: այսպէս է մեծ սաւգ մը* այսպէս է փոքր ժողո - Կրտկ մարելու Հոգը ՛՛Լուսամյււտներէն սկսան վար
Լոէ֊բր տարածուած Է տունէ տուն : Հինգչաբա վոլԸգէ մբ Համար ; ՚\յախտգաՀբ այնքան յուզուած նետուիլ փողոց՝ կրակին՝ րոցեըէնյ աղատելու Հա -
ի^ի երեկոյեան մամբ ութէն սկսեալ Հակառակ ւոե է ր որ Հ ազէ ւ կր ց աւ լբ ացն ել էր խ Օսքեբը X Ար դա մար ( կ ը մ ե կ ն ի ) «
ղճաամցբողուն անձվրրեաւինյ եւ, մԱոկղուովմուբրբղը : կըԱլՀ.սկսքիրոնեանբխռնուիլ րել ոեւէ անՀատ , որ ն՚ոյնէսկ մարդկայէն զգա ՀԱՅԿ Մերոնց գնդակներ ուն\ որ՛ս * * •
մէն անգամ չի գար ու անցնիր* անիկա մէկ ան ցումներուն ն ո ւազագո յն բ ունէ , չէ կրէԼ աբ մոռ - ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ.— Բւ բա՚Հ ,
գամ պիտի գա յ ու մեղմ է յաւիտեան բաժնուի : նալ փնչ որ բբաւ Թուրքը , չէ կրնար յ է շ ե լ Ապրէլ "Ր ԲոռեՐՐ
գոյեբ
է*քէաէս Հ^1՚(^աԼ) փ^-ե՚էպէ" չտեսնել եւ չՀամբուրել Տասնրմէկր առա\նց արցունքէ , առանց Վըէ^՜է միւսներէն աւելի վեր կը սուրան . ասոնց
անոր գագազբ վերջին ան ռաս X զգացումներու : աւելի կարմիր է * * *
Բ– ԱՈՒՐՀԱՆԳԱԿ Յուղումը ընգՀանուր է
ամբողչ1 մողովոլրդխհ. մէէՀէ Շատեր գոՀունակու -
թեան՛ արցունք Է որ կը թափեն։ Ամ բո զչ՝ քաղաքը
ՀԱՅԿ» Եթէ էյնայ կամ էյա^ողի , անէոբ յա՛" (ՅաԹկարծ կը լաււի ո ւ ժ գ ի ն ո)ր)սւաււմ մ ը , ։ ) ոտքի վրայ Է ՀրդեՀը տեսնելու Համար։ իսկ միւս
գիրքե բուն
2որգսերը պատրաստ են, մէկը մէւսէն աւելէ գօ– կան երգեր զին՛ուորն ե ը ը՝ ոգելւորւած յեղափոխա
բաւձոբ , Հայբ սուրբ, մէկբ մէւսէն աւելէ վէթ • ՀԱՅԿ Կեցցէ՚ք, ա՛ս ալ քաիղեցալ , կեց– կը թնդացնեն՛ *. ( կ ը մ ե կ ն ի ) ։
խաբէ • . . յԷ՜ք– ՀԱՅԿ* Կէս գիչեր է արդէն, բայց դեռ
ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ
իսկապէս յսվոզութէւն պէտք ԵԶՆԻԿ ՎՐԴ Ի՞նչ էր. թդանօթի ռո՞ւմբ... չվերչ\սցաւ, գեռ ոստիկանատունը կայ, աւելի Հե
է Համ արել • • • ՀԱՅԿ— Զէ՛, Հայրստլբբ, մեր* ռումբն էր ոբ ռուն ղինարա\ւն՝ է կանգուն * * * Հապա խանութնե -
ԳԱՆԻկԼ ՎՐԳ— Եւգի՚Տչ յաիղութիւն : Կըա– պայթեցաւ , մեր ռումբբ»»» րը***
կէն դէմ է^նչ կրնան րնել այսպէս խաւար՛ գէշե– ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ Այս ի՜կ դղրդում... ( կ ը դ ի
բով։ Ալէ՜ դ ո ւ ր ս ը ) քամին աւելի Տոլ աւելի կբ բորբոքէ ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ Ծօ՛, Պ* Հայկ , կը մարգա–
ՀԱՅԿ Եւ քամէն, եւ սա քամէն դիտեցէ՛ք, ՀբգեՀբ*•• րէանաք կաբծես , նոր բոցե՛՛ր , աՀա՛ , ուրիշ տու–
տեսէք բնութիւԱը է՛՜նչպէս օգնութեան Հասաւ » * » ՀԱՅԿ Ա՛Հ , Պանք Օթթոման , Օսմանեան նէ մը...
Հարստութեան
բոց եր չ* կբ ՀբաՀ րէ ղօրաւոբ փքոց՝ո՛վ մբ * տեսէ՛ք ղատաբկ գանձանակ * * • Փոստ - ՀԱՅԿ* Որոշուած է, Հայր ստւրբ, որոշ -
սա Հրեղէն լեզուները ։ոբ կը ծռէն– դալար բարդէէ Հեռագրատուն , կառավարութեան ամբոզ^ յարա– ուա՛՛ծ։ Պէտք է ոը այբին այգ շէնքեըը։
*^(Լ ճէւզեբուն– պէս • » » բեր ո ւթ իւնն եբյ± տ ակնո ւ վյւ այ պի տի բ Աան վ ա զԸ* • • ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ &«- խայրի՛ն, ճի՛շտ այդ շէն\–
ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ*– Շատ Հեռունեբէն պիտի տես ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ - Եթէ կրակը տաըածուի ամ– քբ Ըէլալու է , ոստիկանատունն է, Թէքեալիֆը
նուին այս Բո$եբյէ ; Բ"ւ2֊ լէնքթււ վրայ , ալ ծխելու պէտք չի մնար , Հարպիէին շատ մօտիկ... ( Հ ա մ ա զ ա ր կ ե ր ը կ ը
ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ— Բերդէն,
զօրքերը կրնան ի. ամբողշ^ (հէմ իի ծխախոտ ը մէկէն պիտի վառի . . • ս ա ս տ կ ա ն ա ն ) :
բենց նշանը աւելի ճիշդ զարնել • ••
ա յ դ ծ՛ուխը կը բաւէ ամ բոդ^ քաղաքին : ՀԱՅԿ* — Ա՜ն է, ոստիկանատունը, Հիլմփ
ՀԱ8Կ Թէքեարիֆը Հա րպի յէ ի մէչ նստած ՀԱՅԿ Եւ կը վառի , եւ կը վառի • • . էֆէնտիին որշկւ : Ա՜Հ , ո՛րքան ծանր՛ բեռ ինկաւ
մեր զինուորնեըն են ար կյք կրակեն*՛* : Տարօն իր ( Հաոքազսւբկեբը կր շաբռւնակափւՏ : ) սրտիս վրա յէն։ $՝էեւ դեռ չեն մոխրացեք ամէ&\–
գործին վրան՝ է ։ Ես "կիգթէն՛ վստաՀ էի անոր՝ քը, բայց ամբողջ գիծը մաքրուեցալ, եւ այդ ամ–
վրայ* տեսէք ՚ի՚՝Լւէ Հերոս դարձաւ* զարմանալի ԱՈՒՐՀԱՆԳԱԿ— (Կր մ ա ն է ) ԱմԲռզշ մողո– ՐոԳւ\ դծ՜ին վրտյ՝ մեր պղնձագործ 3ար օն , իբրեւ
պի
կերպով սլա դար իլն է , եւ տ՛յդ է կա րե լորը կռուի վուՀդը, Հայ մ\ողովոպւդը ցնծոլթեա\1, մէշ՝ է. ո՛չ աէր տ՛իրական , Թէքեալիֆը Հարպիէի շէնքին
մէկուն մտքէն պէտք
ատեն : ՀրդեՀ: կ՛՚անցնէր այս աստիճանի զօրաւոր տի տիրապետէ ամբոզ^ շրջանին : Ա՛յս էր քայլը
մէկը
( կ ը լսուփւն հ ա մ ա զ ա ր կ ե ր • ս ր ա հ ի ն լ ռ յ ս ը մ ա ր ե ր Է. ՀԱՅԿ* մեզի։ Կբ տեսնէ՞ք, Հայը սուրբ, վճռական
կը խօսին խսկաըիւն մ է ջ )
Ո՞վ էր Կր՛՛՛կ տուողը այս անդամ , ի՛նչ արժէք ունի։ Պէտք էբ ընել, եւ եղաւ,
կապաըո ւկեաԴը : գեռ չլմնցած՝ երկրորդը , երկրորդը դեռ Հազիւ
ԳԱՆԻԷԼ Վ.ՐԳ— Այգ մ">֊թ մութ գունդերը ՍՈՒՐՀԱՆԳԱԿ Ան Փորձեց, բայց չյտի - սկսած երրորդը , եւ շուտով բոցերուն արձակած
ծ՛ո՞՛ւխ են * * եւ
արդեօք։ ղեցաւ ու ետ քաշուեցաւ : ԱռաԳ անցան՛ երկու եզ~ լ " յսը պիտի միանա յ արշալոյսի առածին չողե -
ԵԶՆԻԿ
Կհ կարմրին ՎՐԳ Կշ թ"<֊ին ծու/ս բլլալ* բայրնեյ.՛ , կողատներ , կարապետ եւ Մարտիրոս բուն՛ •• իսկ մենք նո՛ր պիտի սկսինք մեք կո֊ի–
ՀետզՀետէ : Մ ուրատեանները .մէկը քարիւղի թիթեղը շալկեց,
իսկ միւսը կացին՛ը դրաւ ՛ո լսին, ել մօտեցան՛
Fonds A.R.A.M
չեն Հա -
%, . ՝թէպրէթճեան X Գաղութիս Հոգեւոր Հովխւ Տէր դարձեալ Հեռախօս Վյալանս : Տակաւին մեծ նորութիւն մբն էէնւ գաղութէն. Համաբ : Ընկ»
Ս * քաՀանայ ՊապԷկեան կրօնական ավ՛ար ո ղու . ււած : Նաբդունէէ ճառբ խանդավառէչ էբ այն տեսակէ
թիւնբ կատարեց : Ժամանակը կբ յառաջանա յ . չատեր առաւօ– տով որ նոբ յո յս եւ եռանդ տուաւ Հ ա ս աբ ա կո ւ–
գործաւոր
Եբկբոբդ գամբաճախօսն՝ կբ Պ» Գասպաբ Սի– տուն Հինգին աշխատանքի կբ սկսին, կ՚երթանք թեսճւ.:
ենք մեր
մոնեան , ոՀր Համ ախաբբերգց Էական ԱԷութեանս են . «վաղն ալ գործի չենք երթար , կամ Գեղարուեստ ական պատշաճ բաժէն մբ կազ
կ՛ողմ Է խօսք առնելով բսալ • Հ^Լա՚ց^ Հ***յ ժողո - տոռանց քնանալու գ -— Լքենք Հոս եկած մակերպուած՝ էր բոլորը տեղական էուժեբու մաս -
յվոլրդ, մեռած Է Հայ տ Էտանը գ եւ֊ մխիթարուէ է վերջին յարգանքը տալու եւ անոր դա՛գաղը Համ ֊ նակցութեամբ :
ոբավՀ ետ եւ անոր գոր ծեբն անմ աՀ են Հ այ մողո - բուրելու: Եթէ Հայաստան ը/Հայինք ԱՀա-րոն՝– ձՏէբ Քղոբմեա» եւ <ձՄ***յը Արո*ք»է»ֆ եբղ֊եց
վուբգին պէս՝^ : եանի դագաղը մեր ուսեբոլհ էԼըտյ պիտի պտըա - Չ, Աենեքեբէմ Այճեան ; Ջութակէ վբայ Պ» Ցակոր
Ը&կ» Մ * Գաւի թե ան բ յուղում՛ով ,արտասանեց (քսէինք քաղաքէ քաղաք; ԱՀաբոնեանները ՚ ^ է կ օ– ՚ԲՀսաէբեաքւ , ընկերակցութեամբ Օր* Մ * Փէն -
Ա» ԱՀարոնեանի «/հ ի/ տ ա ւ ո ր բ » տ բէձ մ ի ՛աբ չեն ծնիբ»*. աէլեաՀւէ քդ. 1ո«6 ԳձՅձճ&ւէ նսչյսգեց Շհօթւո^
Տիկին Օաէթ քյ՝իքայէլեան կարդաց իբ ֆրան* (իամլէ դիշեբուան երկուքն է» քլբ պտպոբլսստ ա մ*սՀեբգբ : Բանաստեղծ ական, գեղեցիկ կտորներ
սֆրէս\ դամբան ա կան բ ։ քմօսք տբահցալ Վշէ էխ է բն՜* քՔ֊էնք սբաՀ է\հ գուբս ելլել ե լեր թալս պա սել գէպէ արտասանեցին բոլոբն ալ նոյն յաջողութե՜ամբ, Պ՛
կեբներէն Ս . Գալուստեանին. որ ըսաւ » ^Այստեղ Լիոն տանող ճամ բուն * Լ ը ա յ ւ նկատելով որ* ժա Վ^արդան Վարդանեան, Տակոբ փէհաէբեան ք Հայ,–
է Հա յ տառապանքի եւ առատութեան երգի էբ , որ մանակբ շատ ուշ է , սրաՀին տեղն ալ ան յարմար կունի թաշճեան եւ Տէկ*Անանեանx Ալէ շան էն տե–
բնգմ իշ"1 կք* բաժնուէ մեղմէ : է դագաղբ կաբելի չէ փոխադրել : Հազիւ դուրս "էէ մը պատրաստած էր բնկ» Կ» Տօնէլեան է
կ^ա՚֊Հետանայ ան, ոբ իբ ամբող^ կեանքը զո եկած . վերջին Լոլ֊ԸԸ կուտան . կ առք ր եկած է, Մախոխեանէ ՈտաէՇ ճ՚ճոՈՇաՇ նուադեց Պ » Ս *
Հաբեբեց Հայ ազգին ու Հայր՛ենիքին» ան կբ Հե֊ գտցէք փոքրիկ Հրապարակին վրայ : Անմէ^ապէս Տօնէբեան։ ընկերակցութեամբ Օր * Եաքէ ՝Բէնտէր֊
տեւէր կրօնքի մբ, զոր պէտք է Փոխանցուի մեբ կբ շր^ապատենք զայն բոլորս ալ երկիւղած՝ եւ եանի ;
նոր սերուն դի1\ : Եթէ Օբ մ բ փա յլի արեւբ մեր աբ ց ո ւն քո տա չքեր ո վ : <&կանգ առ ճամբոբդ» ,մենք Հանդէսէն պաշտօնական– մասը աԼեբԳացաՆ՝
Հայրենիքի վբայ , է**յՀպէս Տէր Զ°րէ ^^*Բ անթաղ ենք որ կբ կրկնենք բանաստեղծին խօսքեբը : /»"" էր , բայց ժողովուբդբ կբ մնար տակաւին՝ լա -
մեռելներու, օրուան բանա
նեբը պիտի նոյնպէս ԼԼՀ աբոնեաՕ-նեբու աճիւն ա լո բ ս ալ յար՛ գան քո վ կբ խ,ոնաբ Հփ նք ի բ դագաղ ին •ւաէէոյէն։ ձեւով օգտուեչու Համար
Հողին»:
տանինք պաՀ տալու Հարազատ մայր՝ առ^եւ եւ կարգով կր Համբուբենք զայն հ Ե"֊ա ֊ խօսին ներկա յ ութ են Էն :
դոյնով շքաւոբուած մեր ծաղկեպսակը կ^ալել - Ընկեր Նտրդունի տուաւ բ՛ոլոր բացատ բու -
քիոմա,1..ի ընկերներու կողմէ խօսեցաւ բնկ » Ա» ց1<ենք միւսներուն
Վր՛ա յ : թԷէՏէներտբ պատասխանելով եղած Հարցումներուն է
Պփյաճեան : Վալան սի Շր^ * Կոմէտէէ կողմէ ԼՀսկ ՚
Տակոբ աթոսեան էլ արտասանէ ԱՀաբոնեանին Ա յս կէս պաշտօնական մ ասին մ է^ Հաճելէ անա
Գ» Պօյաճեանբ յլսաւ* զՀայ ժողովուրդը չլնդՀան– ^Հայրենիքդ
տբ կ՚ըլլայ իմ ներիր ինձ» X Մեր վերջին Հբաժեչ կնկալ մբ եղաւ Օբ * Ւլպէքեանէ արտասանռւ -
՚Հապէս ե՛֊ Գաշսակցութէւնը մաԱԱ՚աւորապէս կբ
թվտւնբ \,արղունէէն «Հաւ մբ կ՝եբդեբ»ը։
սգան կորա սար մեր անզուգական բն կեբոշ եւ վե– մեր ուխտը» Ս էրե լի ԱՀաբոնեան ,
Հափ առ Հայուն : Եթէ մերժեցէն ափ մբ Հ՛ող իբ գուն յաւետ բաժն ուե ց աբ մեղմ է , բա յց քու մաբ<՜ հԷ՚ողովուրդը ուշ ատեն բաժնուեցաւ սբաՀէն
աճփւննեբը պայ՚փակելու , մենք իր յիշատակբ գաբէական\ խօսքդ ՛ու գործերդ պիտի ապբեց նեն ապացուցանելով անգամ մբ եւս , էնչպէս բսած է
անմաՀ կբ պաՀենք մեր սրտեր ոլ մէ^ եւ կ՚ըսենք՝ քեզ քու սիրած ժողովուրդիդ մէ^։ ՎստաՀ ենք Շ • Նարգւնէ թէ տակաւին կրնան շտտ տարիներ՝
ւիաք ռք , Հազար փառք ու յարգա՛նք քեզ» X ւոբ Հայ ժ ո զո վո ւրդյէ քու աբձանդ պիտի չէն է քու անցնիլ, բայց Հայը չիմ ոռնար իբ պարտականում
Ամէնէն վեր1 ընկ* Գ– –Բերէճեանռ քանի մը Հայրենի երկրի մէ^ եւ անոր վբայ պիտի արձա թիւնբ այնքան ատեն ոբ պիտի քէշէ էր՝ զաւակ
արա\րո~ ՛ն ե բ՛ուն ղոՀ սղութիւնը :
խօսքով դրուատելով մեհ՜ Հայրենասէբը, նագրէ քու վերջին, խօսքերդ» <^Մասի՛ ս , շան ա՛
ղութիւնը վերկացած՝ յայտարարեց տ սիս » • ԹՂԹԱԿԻՑ
Ներկաները Հերթով, երկիւղածութեամբ եւ.
արտասուելով խոնարՀեցան դագաղին առքել ու. ԱՊՐԻԼԵԱՆ ԱԳԱՏՕՆԸ ՊՈՌՏՐ6Ի ՄԷՋ
մ եռե լա կառքը ծաղիկներով կոըսուած մեկձ-եցաւ
դէպի Վիէն ) առաջնորդութեամբ Վիէնի ընկերնե փոստ –Հեռագրատան դրան : Երբ Յտրոյ ի ել էր
րուն )էորոնք իրենց կառքերով ընդառաչ՝ եկաՆ Էին-Հ Ապրիլ \\ին Պ ոռտոյէ ամբող^ ընկերներուն՛ գնդակները Հովա՛նոց կշ կազմէին ի–
Հայութիւնը րենց գլիին
"Ներկայ մ ը ուխտի եկած՝ էբ Ապբիլեան. \,աՀատակն,երռւն նը– վերել՝ Մարտիբոսի կացինը շՆսրդու»
ւիրուած սգա Հան է սին ; Այս առթիւ Փաբիզէն ե– փշուր ըրաւ գլխաւոր գուռը, ՛ներս մտան երկու,
ՄԵՐ ՎԵՐՋԻՆ ՅԱՐԳԱՆՔԸ ՄԵԾ ԳՐԱԳԷՏԻՆ եղբայրն՛երը, կարապետը օծեց քար իւղով տախ
կած էբ բանախօսելու բնկ » Հյաւաբշ \,աբդունէ ; տակէ սանդուխր , եւ Մաբտիբոսր լուցկին քաշեց *
Եթէ շատեբ ներկայ էէն՝, յարգելու Համաբ մեբ Հազիւ դուրս էին ելեր դռՏւէն՝ բոցբ սուրաց սան
ՎիԷՕ. Լուրը կայծակի արագութեամբ տա– մէկ մէլէոն. նաՀատակնեբյՓ, օրուան բանախօսն դուխներէ առածին, յարկը , բարձրացաւ երկրորդ
րածուաձ– է • • • Մեր տիտան գրագէտին սէնշնչա - ալ աւելէ ուժեղ էմաստ մը տուած էբ էբ ներ կա– յարկը ել սկսա՛ւ մտ՛նել սենեակներ, ր , երբ զօրքերն՛
ո ահ մաըմինըԼ) մասնաւոր յութեամբը փոքր դադաւթէ մբ մէ^, ոբ է՛բ Հա - ««^ *ք^1՚^,շ–՚*"երըլ աիոըձեցէա մար՛ել կրակը՛. Մինչ այգ
մ ե սւո ուժերու/ ամէւն 9ան՝օ ե ռոոծ ռւ ո ած ձ֊յ* «V
մեռելակառքով Փավ։ իղ է\ժւ ւօնե Համ է։ «մ՚ե ՇաՀինեաՏ՚ը՛ յաջողեր էր դրացիին տանիքէն՛ բարձ
,Հե \րը–.
պիտ է ղ\ոխաղրոլի : ,^ ^–..ղ լ։ ան ալ խանին տանիքը եւ առաԳուընէ պայմանա–
Հան՚գԷսբ բացուեցաւ էբ ողոբմեա»յով յ Ղ™Ը
լսեց յ\ոտնկայս , յետ ո յ պաշտօ ւորուած ձեւով՝ ՛որոշ րոպէին , մերոնց Համա -
պէտք է ճար մը, մի^ոց մը գտնել որսլէսղի մե– Հասարակութէւնբ
ռե լա կառքը կանգ առնէ Վիէն։ Ը1 կեր Զօսլոյեան նական մասբ սկսաւ X ՆախագաՀբ , Պ » Աուքէաս - զտբկներ՚ուն զուգընթաց , ձգեց ո ո ւ մբը : Առատա
կառքով քանի մը ընկերներու Հետ կը մեկնի Վա •ե ան կարճ ճառով մը պա բզեց Ապրէլ »՚է էմաս– ցած ցնց՛ումէն՝ անասելի խուճապ մը շէ՚եքը պաշտ
լս/1ս , ոկրկէ արդէն տեղեկացուցած– էին թէ ամէն տր , շեշտելով թէ ոբքան տպաւոր է չ եւ գառ\1. է պաձոզ զօրքերուն եւ "քիւրտերու մէչ\։ Ա՛լ ձգեցին
իսէ կարգադրուած է: այսպէս է մեծ սաւգ մը* այսպէս է փոքր ժողո - Կրտկ մարելու Հոգը ՛՛Լուսամյււտներէն սկսան վար
Լոէ֊բր տարածուած Է տունէ տուն : Հինգչաբա վոլԸգէ մբ Համար ; ՚\յախտգաՀբ այնքան յուզուած նետուիլ փողոց՝ կրակին՝ րոցեըէնյ աղատելու Հա -
ի^ի երեկոյեան մամբ ութէն սկսեալ Հակառակ ւոե է ր որ Հ ազէ ւ կր ց աւ լբ ացն ել էր խ Օսքեբը X Ար դա մար ( կ ը մ ե կ ն ի ) «
ղճաամցբողուն անձվրրեաւինյ եւ, մԱոկղուովմուբրբղը : կըԱլՀ.սկսքիրոնեանբխռնուիլ րել ոեւէ անՀատ , որ ն՚ոյնէսկ մարդկայէն զգա ՀԱՅԿ Մերոնց գնդակներ ուն\ որ՛ս * * •
մէն անգամ չի գար ու անցնիր* անիկա մէկ ան ցումներուն ն ո ւազագո յն բ ունէ , չէ կրէԼ աբ մոռ - ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ.— Բւ բա՚Հ ,
գամ պիտի գա յ ու մեղմ է յաւիտեան բաժնուի : նալ փնչ որ բբաւ Թուրքը , չէ կրնար յ է շ ե լ Ապրէլ "Ր ԲոռեՐՐ
գոյեբ
է*քէաէս Հ^1՚(^աԼ) փ^-ե՚էպէ" չտեսնել եւ չՀամբուրել Տասնրմէկր առա\նց արցունքէ , առանց Վըէ^՜է միւսներէն աւելի վեր կը սուրան . ասոնց
անոր գագազբ վերջին ան ռաս X զգացումներու : աւելի կարմիր է * * *
Բ– ԱՈՒՐՀԱՆԳԱԿ Յուղումը ընգՀանուր է
ամբողչ1 մողովոլրդխհ. մէէՀէ Շատեր գոՀունակու -
թեան՛ արցունք Է որ կը թափեն։ Ամ բո զչ՝ քաղաքը
ՀԱՅԿ» Եթէ էյնայ կամ էյա^ողի , անէոբ յա՛" (ՅաԹկարծ կը լաււի ո ւ ժ գ ի ն ո)ր)սւաււմ մ ը , ։ ) ոտքի վրայ Է ՀրդեՀը տեսնելու Համար։ իսկ միւս
գիրքե բուն
2որգսերը պատրաստ են, մէկը մէւսէն աւելէ գօ– կան երգեր զին՛ուորն ե ը ը՝ ոգելւորւած յեղափոխա
բաւձոբ , Հայբ սուրբ, մէկբ մէւսէն աւելէ վէթ • ՀԱՅԿ Կեցցէ՚ք, ա՛ս ալ քաիղեցալ , կեց– կը թնդացնեն՛ *. ( կ ը մ ե կ ն ի ) ։
խաբէ • . . յԷ՜ք– ՀԱՅԿ* Կէս գիչեր է արդէն, բայց դեռ
ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ
իսկապէս յսվոզութէւն պէտք ԵԶՆԻԿ ՎՐԴ Ի՞նչ էր. թդանօթի ռո՞ւմբ... չվերչ\սցաւ, գեռ ոստիկանատունը կայ, աւելի Հե
է Համ արել • • • ՀԱՅԿ— Զէ՛, Հայրստլբբ, մեր* ռումբն էր ոբ ռուն ղինարա\ւն՝ է կանգուն * * * Հապա խանութնե -
ԳԱՆԻկԼ ՎՐԳ— Եւգի՚Տչ յաիղութիւն : Կըա– պայթեցաւ , մեր ռումբբ»»» րը***
կէն դէմ է^նչ կրնան րնել այսպէս խաւար՛ գէշե– ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ Այս ի՜կ դղրդում... ( կ ը դ ի
բով։ Ալէ՜ դ ո ւ ր ս ը ) քամին աւելի Տոլ աւելի կբ բորբոքէ ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ Ծօ՛, Պ* Հայկ , կը մարգա–
ՀԱՅԿ Եւ քամէն, եւ սա քամէն դիտեցէ՛ք, ՀբգեՀբ*•• րէանաք կաբծես , նոր բոցե՛՛ր , աՀա՛ , ուրիշ տու–
տեսէք բնութիւԱը է՛՜նչպէս օգնութեան Հասաւ » * » ՀԱՅԿ Ա՛Հ , Պանք Օթթոման , Օսմանեան նէ մը...
Հարստութեան
բոց եր չ* կբ ՀբաՀ րէ ղօրաւոբ փքոց՝ո՛վ մբ * տեսէ՛ք ղատաբկ գանձանակ * * • Փոստ - ՀԱՅԿ* Որոշուած է, Հայր ստւրբ, որոշ -
սա Հրեղէն լեզուները ։ոբ կը ծռէն– դալար բարդէէ Հեռագրատուն , կառավարութեան ամբոզ^ յարա– ուա՛՛ծ։ Պէտք է ոը այբին այգ շէնքեըը։
*^(Լ ճէւզեբուն– պէս • » » բեր ո ւթ իւնն եբյ± տ ակնո ւ վյւ այ պի տի բ Աան վ ա զԸ* • • ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ &«- խայրի՛ն, ճի՛շտ այդ շէն\–
ԵԶՆԻԿ ՎՐԳ*– Շատ Հեռունեբէն պիտի տես ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ - Եթէ կրակը տաըածուի ամ– քբ Ըէլալու է , ոստիկանատունն է, Թէքեալիֆը
նուին այս Բո$եբյէ ; Բ"ւ2֊ լէնքթււ վրայ , ալ ծխելու պէտք չի մնար , Հարպիէին շատ մօտիկ... ( Հ ա մ ա զ ա ր կ ե ր ը կ ը
ԳԱՆԻԷԼ ՎՐԳ— Բերդէն,
զօրքերը կրնան ի. ամբողշ^ (հէմ իի ծխախոտ ը մէկէն պիտի վառի . . • ս ա ս տ կ ա ն ա ն ) :
բենց նշանը աւելի ճիշդ զարնել • ••
ա յ դ ծ՛ուխը կը բաւէ ամ բոդ^ քաղաքին : ՀԱՅԿ* — Ա՜ն է, ոստիկանատունը, Հիլմփ
ՀԱ8Կ Թէքեարիֆը Հա րպի յէ ի մէչ նստած ՀԱՅԿ Եւ կը վառի , եւ կը վառի • • . էֆէնտիին որշկւ : Ա՜Հ , ո՛րքան ծանր՛ բեռ ինկաւ
մեր զինուորնեըն են ար կյք կրակեն*՛* : Տարօն իր ( Հաոքազսւբկեբը կր շաբռւնակափւՏ : ) սրտիս վրա յէն։ $՝էեւ դեռ չեն մոխրացեք ամէ&\–
գործին վրան՝ է ։ Ես "կիգթէն՛ վստաՀ էի անոր՝ քը, բայց ամբողջ գիծը մաքրուեցալ, եւ այդ ամ–
վրայ* տեսէք ՚ի՚՝Լւէ Հերոս դարձաւ* զարմանալի ԱՈՒՐՀԱՆԳԱԿ— (Կր մ ա ն է ) ԱմԲռզշ մողո– ՐոԳւ\ դծ՜ին վրտյ՝ մեր պղնձագործ 3ար օն , իբրեւ
պի
կերպով սլա դար իլն է , եւ տ՛յդ է կա րե լորը կռուի վուՀդը, Հայ մ\ողովոպւդը ցնծոլթեա\1, մէշ՝ է. ո՛չ աէր տ՛իրական , Թէքեալիֆը Հարպիէի շէնքին
մէկուն մտքէն պէտք
ատեն : ՀրդեՀ: կ՛՚անցնէր այս աստիճանի զօրաւոր տի տիրապետէ ամբոզ^ շրջանին : Ա՛յս էր քայլը
մէկը
( կ ը լսուփւն հ ա մ ա զ ա ր կ ե ր • ս ր ա հ ի ն լ ռ յ ս ը մ ա ր ե ր Է. ՀԱՅԿ* մեզի։ Կբ տեսնէ՞ք, Հայը սուրբ, վճռական
կը խօսին խսկաըիւն մ է ջ )
Ո՞վ էր Կր՛՛՛կ տուողը այս անդամ , ի՛նչ արժէք ունի։ Պէտք էբ ընել, եւ եղաւ,
կապաըո ւկեաԴը : գեռ չլմնցած՝ երկրորդը , երկրորդը դեռ Հազիւ
ԳԱՆԻԷԼ Վ.ՐԳ— Այգ մ">֊թ մութ գունդերը ՍՈՒՐՀԱՆԳԱԿ Ան Փորձեց, բայց չյտի - սկսած երրորդը , եւ շուտով բոցերուն արձակած
ծ՛ո՞՛ւխ են * * եւ
արդեօք։ ղեցաւ ու ետ քաշուեցաւ : ԱռաԳ անցան՛ երկու եզ~ լ " յսը պիտի միանա յ արշալոյսի առածին չողե -
ԵԶՆԻԿ
Կհ կարմրին ՎՐԳ Կշ թ"<֊ին ծու/ս բլլալ* բայրնեյ.՛ , կողատներ , կարապետ եւ Մարտիրոս բուն՛ •• իսկ մենք նո՛ր պիտի սկսինք մեք կո֊ի–
ՀետզՀետէ : Մ ուրատեանները .մէկը քարիւղի թիթեղը շալկեց,
իսկ միւսը կացին՛ը դրաւ ՛ո լսին, ել մօտեցան՛
Fonds A.R.A.M
