Page 201 - ARM_19-1948_01
P. 201
• ............ ^ Տ Ա & Ա Ք ,

բան գլուխը թաց , ուղղուեցաւ, քաղաք : ԱմԷւԷ^ ՓՆՋԻԿ ՄԸ Ց • ՕԾԱԿԱՆԻ ՇԻՐՄԻՆ
Գերմա­
մօաիկշ տունն էր Հայ վարժապետին , »^ Հ ին զօրութեան եւ իշխանութեան սա Հ մանր Հ

նիա մանկավարժութիւն ուս ահ էր ժամանակին , Մ իաքը՝ աւելի Հզօր քան էք աՀը : Հ

^ Հասկ ար այգ լեզուն : իրիկուն էր , /ւ #ս& *(1չ հա հ՛»*.. Ազգ&ՐԸ ւ կ՚ապրիս իրենց միտք֊անմաՀներով :
Հրեց զայն,
ուսուցչին գուռը զարկաւ ւ Տառաչով Եթէ գոյութիւն չունենային այս ա&էէաՀները :

չւառաւ, կանգնեցաւ սենեակին մէ^է իբրեւ Հայ իւ գոյութիւն չունէին մարգը ազգերը ^Հայրենիք֊

էեոզովուրդիԱ ըմ՛բոստ խղճմտանքը , ու. գոռաց • Ա՝աՀուան ինքնագո վութ ի ւ% է այգ ա**աց– ^եբը * Քչ գիաութի/֊ն , ոչ քաղաքակրթութիւն ու
Պէտք ուածքը %
է ապրիմ Հ Պ* վարժապետ , պէտք է գեղարուեստ :

ապրիմ, ազգիս Համար , Հայրենիքիս եւ իմ իննե­ ՄաՀը , սարսափի է մատնած մարմին . մար­ Հ Ցակոբ Օշական ոէ ես էֆ կը գուժեն :
րուս Համար ( գը ւ
Շուրթս գիտեցի եւ֊ ամէն տեղ գտայ զի^*քը 5

ԱՀսշուշա , / յ ^ յ չամչնար , սլիաի տար։ նաեւ, Եւ– ԲՈԷ"Ր Հղօրւերր, եւ բոլոր բռնակալները ^ • Հոս մատ ենա գար անին՛ մէ^է Հոն ուսանողներ

սք^ու֊ե մը է՚լզէ • •* * Լարերն ու աւազակւ եր ը^ սարսափ կը նետենք բոլն սօտ ; Անգին իր ընտանիքին ու բարեկամներ

^Լր՝ո՝լնի վարժապետԸ ^ յանկարծակիի եկահ , . մտձտՀուան անռլԼովՐ մարգոց Հոգիներէն ներս % ք֊ ու՝1 *ւ*Է$^ էբրեւ յիշատակ տ

ըմբոձ-եց թէ իԲձչ է պատաՀեր ։ Ո*֊ Ռ՝ոլա\ ի վր&ն \)ւ օր էնքը : Եւ– այգ օրէնքին սպասաւորները է Ե՛֊ տաքինԼրով ի ք պիտի մւայ մեզի Հետ։ Ե*~
մեզմէ վերըններուն Հետւ
Գէո*֊խը փոի*&էէ ՝&*- Վէրք^ՐՐ Ի*Լ ամ ելէ առա^ , քա­ մ աՀասարսափով կ՚ուզեձ յարգանք պարտագրեք
ձեռ*. տնօրէններուն :
լեց գէաի այգ ուժեղ կերպարանքը– ու անոր 6՛ ՕշակաԱ 1լը խօսի եւ պիտի խօսի մեղի

քռրլՀ բունեց; Ու նայեցաւ ա՛նոր աչքերուն , խո\Ր՝ Ա՝արգշ , մաՀէւ՛ գողաՀար ՝ կեանքի ամենա » Հետ իր գրականութիւնով յ

եւ մթին աէքեըոլ՚Լգ որ նման էին աչքերուն Հին , թանկագին արժէքնե րն. է ն ուի ր ա բե բահ՜ անոր շոլ^ Ապագայ երէտասարգութիւնը , աՀա կր տես*,

Հ^Տք Հայերու ք Հա^ թագաւոր\1եվաւ ^ ~Հայ իշխաննե­ քինճ ամոքելու, սիրաշաՀելու Համար զայն՛ ։ նեմ, ինչպէս Հակած է անտբ գրականութեան ,

րու , Հայ ***ար աիկներու եւ շինականներու* Հա^ իա ուեր , իր աշխատանոցին մեկուսա֊ տաղաէդին վրայ։ Ուս"*~ցիչը ինչ ոգեւորութիւնով

զարամեակներ աո֊ա^, գարերու ընթացքին , մին ցաձ՜՝ պրպտումներ կը կատարէ է մաՀուան– վայր֊ կր վերլուծէ անոր միտքերն ու նախադասութիւն֊

^/ո. երէկգ մինչեւ այսօր^ եւ ա՚֊կէ ալ աւգին% կեան մը ուշ Հագիպելու մի^ոցնեբուն վրայ : ն՝ե րը է ՛ •- ;

մինչեւ գալոց վազերը , */*էն չեւ անՀ ուձե ապագան է Եւ մաՀը իր սեւ ծաղրանքը կշ նետէ այս բո­ Բոլորն ալ Հարց կուտան • եւ պատասխան
լորին Հանգէպ :
Ու բռնե լո վ այգ գչո լ խ ը , զիսաիւռիւուայլանգակ– կառնեն անկէ :

ուած , իբրեւ Հա յր ան որ ճ ա կա ին գրոշմ եց Հ ամ ֊ Աակայ ։ Ա՛ս$ գազը Ա՝աՀին , որ ամէւ ինչ կը Եւ մենք երի արգէն փոշիացած ու մոռցուած ,

րոյր մը եւ ի խորոց սրաէ խօսեցաւ» Հնձէ , անզօր է , միտքին եւ Հոգիին աոֆեւ Հ Օշակա֊ձերը դասարաններէ ներս , իրենց պաշտօ*.

-•— Տզաս ; Ա՝ ճ ր կաՆ% լո յսին յոր գաՀ ո սան ճ առա դայթ - նբ պիտի շարունակեն* իբրեւ դրականութեան ,
է
(հոլան չկրցաւ գտ՛՛ել իր փառածը ւ ք*այց Ա* արգր 1 մտածում ի եւ դեզա րաւձե ստի Հզօր մատենագրութեան վարպետնեբ
աւ Հասաւ միակ կարելիի՝ ու ճշմարիտին՝ իր՛ ազ­ պատնէշով՝ թումբ է կանգնած
գին : Ո*– փոխեց իր աւլուէր , զ առն աչով առ^եւ ; ա յգ ամ ե 1 ա կուլին Միաք1 ո լ անոր գոբ&բ տեւական են եւ անմաՀ ։
Վա Հանգն ի : Հ լ աշուն ք
Մահր անզօ թ է մաքի խո յաւ քիՆ առ^եւ է

Հողային կառոլցուածքի փլուզումը ւԱՀա մա֊ Եւ Օշական ոչ է մեռեալ

(Վերջ) ծ. -ԲՈՋԵԱՆ Կ. ՊԵՏՈՒԾ

ԽՄԻ • Բժշկապետ Տոքթ. Պ* ՝ք՝օլօլեան Հե­ կանանչ թութակը ւփրռսՁ ֆ
ք^աԱաւԱյւկռւեցաւ օրն. ի բ ա ֊ ս :
տեւեալ գնաՀ ատական նամ ակր ո ւղղած է ՛էթա֊ ՄՏԲԻ ԶԲՕՍԱՆՔ

է^արշ \յսյ րգուն ի Է , «Փ՛ազկա մատեանդ ՀԷքեթնե րու կարդացի : Ծայր է ծայր : էթաաո ց է այդքան ՈՐԲԱՆ ԲԱՆ ԳԻՏԷ*

Հատորի՛– ընթերցումէդ ետքը • սիրուն Հէքեաթ չէի կարդացած է

Կուդամ շնորՀաւորել :

Առածին է^ի ն. մ է^ տեսա յ ՀձԱարգե ան մատե– (Պատասխաններ ը երեքշաբթի օր)

նացո յց ի ծ ր ագի ր ը։ Հա ր իւ ր տարուան Համ աբ 1. *§Հանի°. սխալ կրնաք գտնել Հետեւեալ բա­

Գիրքեր կան տպուելիք։ 11)00 տարի պէտք է բոլոր ռերս ւն մԷԸ* ինքնահայեաց , Ր^րէլ\ ) իջեւան ,

այղ գիրքերր կարդալու Համար ^ եթէ ընթերցողը զօդել , զօր ա վ ի գ ւ Ր^^Է՚՜Գ 1 լուսամփոփ ^ յաւել֊

« Աֆէրիմգ աղաս» կ՛՚ըսէր Հայրս ճ իրիկու­ ինձ նման գ ամիսն՛, ր գնէ դիրք մր կարդալու Հա­ ուածէ փշբաւք :

նը , ճաշէն յետ ո յ՝ եր բ օրուան մ է^ իմ ացա՝ծ Հ.մ ա֊ մար ։ 2. <ՀԱ՚Ի մաՀուան Հազար ֆրանք նը~

սար>ս կը պատմէի իրեն։ Հայրս շատոնց է մե­ առթիլ
մարգ
ռած յ խոԲ °՝ եր ութ ե ան մէ^ , 191 եին ։ ք*ար ի Կը տեսնեմ, յառաջաբանիւ մէ^, որ Հնոբեբը՚ֆ ւիրեց փոխան ծաղկեփունջի»։ Ախա^լ կայ այս
պիաի դան վազը խօսքին մ է շ ։
էր Հայրս : կր պաՀձ մ իր սուրբ յիշատակըւ ֆաՀեբը : վառելու Հայ գրա կա\Նո լթեան<

իմ կարգիս , կոլգամ ըսել . «Աֆ էր իմ , ա ը ֊ Ես է շաա «Հին երէն» եմ : կ ուդամ սակայն վեր– 3. Ռ՛ո ւս իա ո^ ր թուական ին գրաւեց Երեւա­
զաս , Շալարշթ ։ ^.գ ու կուզ ամ ծա - նի նաՀ ան գը ;
« \)՝ ա գկւս մ ւս սւ եան
կարդացի ւ\ի^ 25 տար ո ւ ան տազանաւոո «նոր եր էն» մէկուն 4. հր ՚՝^–՝Լ։ս^ ակեն Հետեւեալ բառեր՛ը •
Ա . Փեցի Հ Բ* ծմրաբարձ , Գ . ժօռատ, Գ » վայրա­
վ< սյ Հ ա / ել ։ շԼ որՀակալութիւննե րս յայտ ֊ ե լ եւ առաջարկել որ վատին յ էք * քաջուշեղ ։

Ե<քէկ ձմեռ էբ* Զիւնը կուդար Հատիկ Հատիկէ այս նամակս ^ իբրեւ կտակս , դրուի Հարիւրաւոր

՛հուրս ելլել ուզեցի ։ Տուր*ո Էր : Պատ ո լՀ անէն՝ Օ– գիր՚քեր էն մէկուն մէ^ իբրեւ «յառաջաբան» ։ 5.– Ափրիէլէի մէ1 քա՛ւի" սՏւկաի կամ՛ կ ի սան֊
կախ սլետութիւններ կան. որոինք
դ ի . ո լ մթ Լ՛ո լորտին վր ա յ ա չք նեւ 1 է * Ջիւնր էք աՀուաԼս օրը , անունս պիտի մոռցուի յ

ՈՈվ կր՛՛՛այ յիշել իր բ^իչկր 1

կա.դա ք խոչո\ր խոշոր ։ Աակայն տեսայ պարտէ­ Բայց կրն՛այ ըլլալ որ այս նամակս , տարիներ 6. Ամերիկեան գքօշակի՛ն վրայ քանի® կար­
կան. աևքէԱց թիլի
զին ճնճղոլկները , մ՜՚սկոա , ծ առէ ծառ կը թռէին\ , յետոյ, յիշեցձլ տալ ընթերցողին թէ Փարիզի միր եւ֊ քանի" ճեէքմակ երիզ֊հր

յետոյ գացի , պատին տակ , իրենց բոձ^\ԷՀ մտան , մ էշ կար Հայ ծերուձնի բմ֊իշկ մըէ որ կը սիր էր գը֊ ի՞նչ կը խոգՀրգանչԷ :

առանց երգելու : Երկինքը սեւ էր ։ իրենց օրինա­ ր ակա\՛ ո ւթ իւն ր , բանաստեղծութիւնը ու բէե շկո լ– 7. «Առաւօտ լուսոյ, արեգակն արգարֆ, կր֊

կին՛. Հետե ւեցա յ ։ թիւնր : իր ծերութեան օրերուն, յիչ^1ուէ Էր երի­ նառք թարգմանել I

Ա՝՝Նացի տունս : է*Փնչ ըն՛ել կարդա նլ։ Փնտռեցի տասարդութիւնը՝ կը խրա խուսէ եք իտասաքր դ Հա ւ 8. ք՛իչերէ անոյշ 4՛ յ , գԷէ^՚Ր՚ն Հեշտագին Հաշի­

դիրքեր ուս մէէ) ու զկա մատեանցդ գտայ։ Ու֊ բ^՜իշկ $ը նտ լիր ուած գիտութեան ու գրականու­ շով օծուն ու բալասանով; Ո՞վ գքան է այս տողե­

կարդացի : թեան տ լ՛՛Ը • Կ յՐտէ՞՚Ք յա1"ՐԴ ԿԿ՞Լ աողերլ, ;
գիւանագիաա.
Հրաշալի՜ ։ Մէկը կար մէկը չկար։ Հնդկաս­ Ա՝ԷԿ.Ր հ.աո ՝> մէկը չկար։ Տարիքոտ բմ՜իչկ ՛էի 9.— քՒոլբքիա եորբ խզես իր
Հետ ։
տանի մէշ^ աղուոր թադուՀի մր կար ։ կան յարաբեթո

կար ... ՏՈ՛ՐԹ. ՊՕղՈՍ -Բ0Լ0ԼԵԱՆ լթիմ֊Հւհրր Գեգմանիոյ

10.— Հէթլէր՝ ^"ԲԲ ԴԲալ–եց Չեխոսլովաքիան ,

Հւձ ա ս ր ՛րբ, նրա կ՚իկշ՝ Ուստ ի ան խանում շ ել ցնգաձ– ծռւում, եւ Հէնց այդ անկիւնում բակի գուռն։

Տիբացուն : է,ւս շաւո բայ՛ել են ահում Աարսաղա– է ՚ Այնուհետեւ պատը գէս(ի առա^ է գալիս եւ

չէնցի Հեբոսնեբբ՝ սարսափելի Աաքօն՚, աչխո՚յժ՜ վերծանում այնպէս , որ աջակողմը մի փոքրիկ

ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԱԶԱՏ ՀԷՀԵԱԹ ՀԻՆԳ ՊԱՏԿԵՐՈՎ Թամագա՛ն , մագաղաթէ Վարդապետը, ալախօսիկ Հրապարակ է գոյանում ւ

(Մէծ.փոքրե-րւի, փոքր.մ1ե|ծերի Տէրտէրյլ եւ միւս\Նեբբ > 1Տբճիթի ձախ անկիւնից մուտք է բացւում

էՆ ժողովրդի համար) Եւս չատ բարել ունին եօթն ՀսկանԼք ր Աար– գէպի նրա ետեւր։ Գիմացի պարսպի ետեւ եւ
խելքի
սաղստանի՝ իմաստուն. ՛Լոռու Բուղան , ա^ակոզմր անտառ էւ Պարսպի զիմաց պատին
՚Լաոա–
9»^՝ ԳԵՐԵՆԻԿ ԳԵՄԻՐՃԵԱՆ նով Գա1։զիղբք Խոզենին , Արչ՝աթոթոչբ, քոյբ լուացքի գոյՂզգոյՆ շորեր են փռուած։ Ջախա֊
ՆԱԽԱԲԱՆ
ղուռան , ՚Լոբոնթին, ՚Լո՝ւզղուն\բ եւ սրա\Լց կողմը տա՝՛՝– գր ան եւ չայգախի անկիւնում մի

Փէրիշանբ : կամ կ գրած , ո ( ՚ է ետեւր ծակուռ է գոյանում ։

ՎԱՐԱԳՈՅՐ ԲԱՑ ԱՆՈՂ.— (ժպտադեմ, գի. Ե ւս նաեւ բաբեւ ՛ունին ճաբտարա խօս Սենե­
րոլկ ու բարի
՛հուրս է գալիս մարգ՝ արեւելեան պատմուճանով., կապետ ր Նազիո - ՎէզիրչՀէ պալատակա՚֊ներբ , Օքր թեքւում է դէպի երեկոյ : 1Լրելր ցու,
թեան) ։
նախաբեմ ու. գիմում Հասա լ ակա— գօրքը, ժողովուրդը, վագիբ եւ ամէնքը : լում է բակի մ է ^ յ ուր մի չինարի ստուեր է ա֊

Եւ վերջապէս չատ բա լեւ ունի այս ղիւցաղ– նում ։ Տների բակի մէ^^ ուր մի չինարի ստուեր

ւներգո-լթեաԱ–. Հեղինակը, որ այս րոպէիս թատրո­ է անում : Հյների Հ Լ ռ ո լ Հաֆոց է լսւում Հ

Սիրելի Հասարակի՛ , մեհ–է՝1< ու պսակին , ու– նում չէ։ Իլւ քննադատներ ի խորՀրդով գնացել է (1)

(ախ <ք ամ ո ւ՝ ողջոյն շատ է աքլորի մօտ երգ՛եցողութեան դաս առնելու։ Գա–

Պատիւ ունիւք յայտնելոլ յա լ գելի Հանգիստ– սր վերկանալուն պէս՝ է լ թատրոն պիտի գայ։ ԵՐԳԻՉ ՍԱԳԶԼԵԱՆ ՁԱՅՆԱՍՓԻՒՌԻՆ ՎՐԱՑ

կանւն երիդ , ՛որ ՛Բաշ՝ Նազար ը Լկել Է եւ այժ՜մ Այժ՜մ չատ է Համեստացել ՛նա : Եւ եթէ այս երեկո I

թատրոնոլմն ԷՀ Հէնց նոր տեգս՛– մ՜ամ անհ ո . իր– ձեհ֊ի չՀանդիպի , այլ իր Հերոսի պէս ի՛ւքն է/

ի*մբով Նաղարստա-և– աշխարՀի ՆազարաշԷն քաղա­ անսպասելի բովանդակ ձեբ Նափեւէ ձայնր լսէ, Ուբախութեամբ կր՛ լսենք ո՛ր ՛երգիչ Պ • Կիրակ

քից ել Հերոսական ք; տխքների մէ^ շապիկ է վա­ Համ/, սառ • ԷՆ բեմ սլիտի դուրս գայ Հինգերորդ ա– ԱագՀլեա , Ապրիլ 7ի Հորեքչաբթի օրբ ժամբ ^ին,

խում : Ու եթէ իր քաջութեան կատաղի թափից րարի մէկ՝ իր շնորՀակալոլթիլնբ յայտնելոլձեզ : ֆ– ան սա կան ձայնասփիւռի՚Լ \1սՏ1զԱՇ ^6 ՇհՅՈաւ՚տ/՛

բեմի տախտակամած բ չխո՛րտակուի՝ քա^ակորո– (Ս՛ի՛– չեւ գետին եբկւպադոլթիլւ է տալիս յայաագրի՚և մասնակցելու Հ բաւէր ստացաՆ ըլլա­

Վըն Նազար բեմի վլայից պիտ է բնդու&՚է ամէնքիգ Հանդիսականներին եւ ապա վեր է կենում , իր լով, պիտի երդէ իտալական , ֆրանսական եւ

"՚Րքայաբար : երկար դաւազանով թաց է անում վարագոյրք ու սպանիական երգեր :

Հաստատում ենք նրա աոանձին սէրն ու 1սէ\– Հեռանում) :

^""մքը, զով՛ տաձ-ոլմ է դէպի ձ ե զ ։ Եւ մխ՚չեւ որ Ա– ՊԱՏԿԵՐ Պ * Սագզլեան ուրիշ առիթով մբ պիտի \ո՚լնե–

Գերագո յնր ի^-քը անձամբ դուլ՛ս կյլ գայ բեմ ա. Տեսարան// ներկա յացնում կ *Աազար ի տան նայ Հայկական երգացա^ւկ մբ։ կր մաղթենք որ

^էնքիդ տես՚ութ իւն բ երչ^աԳւկ առն ելու՝ իր Ի " Կ բակր։ Աախակոզմր չարզախաւոր խրճիթ այս լուրր յաւելուածական պատճառ մբ ԲԱայ ոբ–

Բեր՛նով ձեզ ողջոյն Հրամայեց նախապէս : մի սլ ա տ ո ւՀ ա՚1 ով ու գռնովւ ԳիմացշՀ բակի սլէսղհ Փարիզի Հայոլթիւնր աւ՛ելի մեծ՜ թիլով

Եատ բաբեւ է անում ձեզ ինքր՝ ՝Բա9 Նազա­ պարիսպն է , որ զէպի աՀ ձզուելով առաԼ է ներկայ ըլլայ, այսօր , Սալ կավո յի ի՛ր եր գաՀ ան­

գէսին եւ քա9ալերէ մեր արուեստագէտը ։

Fonds A.R.A.M
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206