Page 95 - ARM_19-1947_04

8ԱԽԱՋ

Ջաբոխլի , կոչուած գի*֊գը Հարսնիքի է գնացեր իր

Ս՚իփթաբքւ կէսԱթհղը <Ս՝ՇԵ2Ի Ս€ԱԿ» մօրը ել քոյրերուն՝ Հետ։

Վերջապէս կ՚երթան ա յ դ գիւղը Հարսանիքի

ԱբՀեստով քարակոփ - որմնագիր ԱԼԷԱԼՈ՛Լ. * մէջէն գուբս կը բերեն կարօն, ի մեծ սարսափ իր
որմնադիբնեբու
Վ ե ր ամ ո լա Հ (Ըն՛տանի բառ մբ գււլրո ցականնե- Տիարպէքիր, ես ալ կր յաճախէի մ 0\րն– ու քրոջբ , ել կ՝ ա ո ւս քն ո ը գեն վալիին մ Օտ :
Ոստի կաննե ր ը կբ Հ անգար տ եցն են կարո յի աղգա -
բույն Համար : Ապագայ ինչ ծրագիրն եր ու ա զն կա -
սրճարան բ ո ր ծանօթ էբ <ճ.ք^՝ա շճ րլար քաՀֆէսի^ ա– կանՀւե բը , իսկ "ի*11 էի՛ն կբ բա ց ատ րէ Կ արտ յ ի ը֊՚–՝ելի–
լութիլննեբ են կապուաձ֊ այգ բառին Հետ, Համ ա ^
նուն՝ով ։
•Հայն՛ աշակերտներու ընդունակութեանց ոլ նաեւ ՔԲ ։ կարօն կ՚երթայ քաղաքապետարան ։ Կը տես–

բնտանիքի նիւթական կաբողո լթիլններ ո ւն ։ Որով֊ Հոն առաջին անգամ տեսա յ աթոռ մբ ոբ ան– քւէ բեռը, եւ ներկայ ՛քիւրտերէն ութբ Հոգի վեր­

Հետել , աւագ , իր բախտորոշ գերբ կր կատարէ ս ո վո ր մե ծութի ւն ո ւն էր : Երբ ըն կ ե րն եր ուս Հար ֊ ցնելով գանձարկղբ կր գնեն կարոյի կռնակբ։

տ ա կա լին այգ անարգ մ ե տ ագո լ կր թ ա կան ասպա­ ցոլցի թէ ինչո^՝ւ այսքան խոշոր էբ ան , բսին թէ <ձԵրբ ինքզինքս ժաժ տուի , քասէն , զյբառիկիս կա­

րէզին՛ մէջ անգամ , ու կբ խորտակէ չուսաթոիչ եւ տիրոջ Համար տակաւին պզտիկ էր ան ։ Ո՛՛՛վ է ա– շին լողքից իջոլց՝^ կ՚ըսէր կարօն՛. Յետոյ վար առ­

յոր գա Հո սան՛ երազներ ։ նոր տէրբ, Հարցուցի , «Մշեցի Համ ալ մբ, կարօ նել կուտա ք բեռը , կ1եբթա յ տուձն , կ՛առն է բմբու—

ք-ացի Մ այր Հայրենիքէն , ոլր աշակերտու— Վաբղանեան շ> պատասխանեցին ; լո՛վ լեցուն բարձ մբ, կբ կապէ իր կռնակին՝, անոր

թիւնը կբ Հետեւի միակերպ ու ծրագըաւած ուսու— 1 ^ՐԲ կուգայ Հոս * «Աիշտ Հոս է , վրան ալ կբ կապէ իր «"էմէրը^ եւ նորէն՝ կբ վե -

մի, կբ սնանի իբրեւ Հայ ո ւ կբ դաստիարակուի Հիմա ուր կ ուր չէ կուգայ։ Ա՝եբ խօսակցութիւնր ր ագաոձն՚ա յ բեռան՛ մ օտ : Ո*֊թը ՀոգիՈէ/ գաբձեա է

նոյն ոգիով (ւսՀեկախ վարդապետական իմ ասա ա ֊ չէ բ վե ր քա ց ած երբ թի կնե ղ , տար թևեր ո ւ բե - բեռը կը գնեն կռնա կը ։ Էք լ կարօն աղձնութեան կբ

կութիւննեբէ) : ԱրտտսաՀմանի մեր տգաքր կբ ւ։ան տակ կքած Հսկայ մբ ներս մտաւ։ Հ ^էր կանչէ հ)անափութկէ սուրբ Գ՚էոբգբ ու կբ քալեն
՚ճի» ( առան ց չաքա բի սուրճ մր) Հրամւ ,յսց
*ւ գէպի կառավարչատուն , մփսաա լոր ապէս մէկ քի -

մ եծնան գմբա խաաբար իբր ել աշխ ար Հ աքաղա քա­ գնաց իք թ ոռռ գրաւ֊եչռ .։ Սր– արան ի աշկեբար լոմ եթ ր ճամբայ ։ Տ ի գ բանա կեր ա ը եր կո լ պարիսպ–

ցիներ : Այ" ՚ԼԷ^՚^^ԼՀՐ կբ տեւէ ա յն չար ա բա ս տ ի կ լեղի սուրճբ Հ բամ ցուց , ու ես Ղ Բ* (քՀև՝ո ւե լո վ ձեր ունի, մէկբ կբ շրջապատէ քաղաքը, իսկ երկ­

թուականէն ի վեր , երբ իւրաքանչիւրս Հեռանա - ընկերներէս մօտեցայ իրեն՛ • • րորդը, կառավարչատունը։ Առաջեւ պարիսպին

լով մեր պապեն՛ական տուներէն՝ նեաուեցանք օ– Բաբե լ , քեռի կարօ, կբ լսեմ ոբ Մշեցի ես գրած, կամար ին տակ , աջ ձեռքի վրայ կայ աըն–

տար Հ ի*֊բր$– կալ , բա յց կլանող ու անզիջող ափե­ ճէ՞լգ է. կուած կլոր քար մբ, եւ կարօն , բեռը այգ քարի
Այո , տղաս \$ զլաղաճա յ ՝Լ ար զ ան՛ին
րուն* վրայ : տգան­ վրտյ գնելով կր Հանգստանայ։ քիւրտերը դարձ֊

՚հէպի Հա յրենիք վեր ա գա ր ձի շար ո լյն ա կ ո ւ– եմ, ղ ո" ւն ալ Մշեցի ես։ «Այո, ես ալ Պազլոլայ ե ալ կ ՛օգն ե՛ս՛ , դ ար ձ ե ալ բեռբ կ ռն ա կը կ ՛ա ռն է ու

թի՚-նը ^Լազզո լՐ է է. երեւոյթ մ բն՝ Է անշուշտ , բայց եմ, շատու՛նց է որ Հոս կը գտն՛ուիս^ ; յ>00 մեթր ճամբան՝ շարունակելով կը Հասնի այն

վէբքր կր մնայ նո յնր ի՛ր խո ր ո ւթեամբ , որքսձն «Այո , երիտասարդ տար իքէս ի վեր » : սաՀնգուխթն առջեւ ՛ուրկէ վե բ պիտի Հանուի գան­

ատեն որ ստ՛ուար բա ղմո ւթ ի լււնե բ կբ մն՛ան տակտ– Այս տղաքը քու մասին Հետաքրքրական , բայց ձարկղը :

լին Սփիւռքէ 1Է1 : Ու– մե՛նք սա իա ուած թերի, բաներ մը պատմեցին; «Լաօ , քանի .որ ԼԵՒՈՆ ՏՕՆԻԿԵԱՆ
ենռ, աՀա ,
կբ ցանկանաս քանի մը բան պատմեմ քեղի , պա - ա ր ույւ՚ա ԿԿԻ)
տասխււձևեց ծերունին՛ ; Ու սկսաւ .
տարիներէ ի վեր , Հաստատել Հ այեր էն ի եւ ազգ *

պատմութեան գասեբ՝ սովորական գա ս ամ ամ երէն՝ իմ պապս ինձմէ աւելի թեկհեղ եւ աւելի Հըո–

գուբս ; Զանագան՝ կազմ ակեր պո ւթի ւններ Հ ա յա - կայ էր ։ Տարի մը եր կիր ը սով եղաւ* պապս ելաւ Հ. 3– Գ– ՎԻԷՆԻ ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԳԻ

պաՀ պան ո լմի Գ"վելի ն տ խան՝ձախնդր ո ւթ եամ բ մր մբ գեղէն ընկալ ճամբայ , (իրենց գի-֊ղը Խզլագաճէ ԱԿՈՒՄԲԻՆ ԲԱՑՈՒՄԸ

Կբ կատարեն այգ վսեմ պարտականութիւնք, ի֊ Հրայրի "Ղ ապրած գի՚-փ է) գէպէ $ԻաՐաէքԻՐ 1

րենց միջոցներուն ներած չափով , միշտ նախան­ ցորեն ճարի լու ։ Ե ս տասը տարեկանի մ օտ բան

ձախնդիր սեբուձնգին փբկոլթեանր : Ան՛բաւաբար մին՝ էի, լացի ու բնկալ իր ետեւէն ։ 1շա ձուն ու ՎԻԷՆ , 20 Հոկտ •—~ Արդար Հ պա ր տ.ո ւթեամ բ

միջոցներ սակա յն։, երբ նո լի բո ւած ո ւս ո ւց ի ջներ ո լ ձմրւսնք բարձրացանք Տաւրոս լեո֊ը ու չՐ^,^ռսյ՚^Ք կ րն֊անք ը ս ել որ աշխա բՀիս շփնա բար ժո ղովո լ բքէ­

եւ ուսուցչուՀինհրու կարգին՝ թերուս վաբժա - գէպի արեւմուտք։ Հինգ օրէն Հասանք Տիարպէ - ներէն մին կբ Հանդիսանանք։ քանդուածը՝ վե ֊

պեանեբ ու տգեղ Հակաուակոլթիւննեբ , կր ջլատեն ՔէՐ ՚՛ Հայ\Րս ճարեց քի լա մը ցո բեն , շալկեց ալ նո՝– րականւ գնելու , վնասուածը նոբոգելոլ, իսկ աԳ~

այգ ուղղոլթեամբ կատարուած ձեռնարկնեբբ : րէն րլկսճնք ճամբայ գէպի մեր երկիրը։ լ\ամբէն. տոտ\ը, անխնամ լքուածը՝ մաքրելու ,բարեզա բդե­

Այս ախոլր իրականոլթեա\՝ւձ առջեւ կր ցցուի , ես յողնեցայ , ինձ է լ շալկեց ու ճամբու կիսոլն\,
՛յն֊, ձւ
լուսաւոր փարոսի մբ նման՝,, \քխիթարե, ՚յբ՛ լու Հ ամաը մէկ Հ ատիկ ենք ։
սարոլ մ բ կուշտին երբ ձիւնբ ամէն կողմ ճերմկ -
րոլ Աէվքի Ա ուրատեան վարժարանը, որ Հաշտու­ ԱՀա շողշողուն օրինակ մը Վիէնի Հ՛ Տ* 7"*
ցուցած էր , տեսանք պզտիկ , սել կէա մբ , պապս
թենէն ի վեր երկրորդ տարին բլլալով՝ բացած է Նռբ Աեր ունդի ակումբը , որուն Հ ան զ ի ս աւո ր բա^
բսալ թէ « Հ ի ա ա ալ^ու որջ է , պիտի մտնամ
իր գուռներբ։ Անվերջ դիմումներ Ֆբա\Աւայի զա­ ցումբ կատարուեցա՛ւ այս կիրակի (19 Հոկտ*)
ներս ղարջն սպա\ննեմ , զմորթն ու զփորու ճրա -
նազան քաղածներէն , անգամ Հեռաւոր երկի րնե ֊ կէսօրէն վերջ ժամվՀ 4ին ։ Աշնանային գեղեցիկ
գուն լէ Հանեմ տանենք սա պո ւձն՝ սուգենք ^ :
րէն։ Ւիւ մր աշակերտներու որ իր լրումին է Հա­ օգբ , Հ • Մ * Ը * Մ ֊ի աղոց գնդախաղի Հրապուրիչ

սած աւելի քա\Ն Հարիւր եւ անօրէնութիւներ ՄօաեցաՀևք ար^ւ որջին, Հայրս զի" ու ցորե - մրզում՚նեբր չէին *––*շգ*"ձէ ՚ ^ Հ ՛ գաղութին Վբայ ,
նը դրաւ ձիւնի վրայ : հ)անչալը պատեանէն, Հանեք ,
սա ի Աք ու ած է մերժել նոր դիմումներ տեղի չգո­ ք րց՛ ֊

յութեան պատճառով ։ ու մ տալ ար ջո լ ծակը , աջ ձեռքը իւ ան^Հ "կք^մրս ՚՛ ՛ե ՝,.% ւ։ ՚> ր շ–*–տեր իրենց ա չքեր ով ուզած էին գաք
մտածելով
Ալելորդ ու անտեղի պիաի բԱաբ գովֆր Հ ի ՛ ֊ ֊ թեց գագանէ բե~1յ.ճ$° գարչո՚լ փոին,, քերթեց , եւ տեսնել նոր ակումբը, Հրճուիլ,

սել - պի՛տի վիբաւորուէր վարգապեսՏնեը ո լ տաք ք ձ ֊ ր մ ի Հոխա ճրագու (ճարսչ) լէ Հանեց փորէն, "Ր այԳ Հա յո ՛֊– ճաըպիկ ձեռքերով մա ըրուած ,յար––

մեսաութիւնբ - երանաչնռ՞Հ &*9կթ եզող այս էնորէնչալվենց զցորեն , գիս ^գարիլ մորթն՛ ուճրա. ՜մարցուած ել Հարսի նման պճնուած սբաՀը պիտի

րաոե––– ՝1 – ՜ ՚ ս ։ Հա.է *ոԳոՎոլԲԳՐ ԿՐ զձաՀատէ* գուն գացինք, ճամբան քա՛նի մբ աեգ խոնախ մբ. ռգաաոձրեաանբ,բ մեր \որ Աերունգի Հայրենաշունչ վա -

ու կր քաջալերէ իրենց դարաւոր կրթական վաս ^ ա՛տ ցինք , ո լ վեց օրէն Հասանք երկիր • Հյր ջան ի ս զանազան քաղաքն՛ ե ր էն պատ գամ ա–
Աուրիա– ւոբո ւթի ւնՀն ՛եր գա\ն՝ո լիլ
ատկը, սկսելով Վենետիկէն , Պոլսէն ո ւ Լաւ , քեռի կարօ , իսկապէս Հայրիկը Հըս– բաց ումին : փո ւթ ա ց ած է ին՝ ն եր կայ

յէն մինչեւ Հեռաւոր գաղութները Հ կայ է եղեր , բայց գուն ալ պակաս չես ան՛կէ ,

^եէԽ՝է խաղաղ ոլ օդաս՛ուն վայրին մէջ Հաս­ քո մասին՝ բաներ մը* պատմէ տեսնենԱքք.. Հանդէսի ն ա խ ա գա Հ ր բն՚կեբ Ա • *ֆ*ալաւս ա եա­
Պատմեմ,
տատուած կրթական այս վառարան բ որ, զերծ պատմեմ.- իմ ալ կթնաս նի Հբաւէ բ ին լիրայ , Պ * Արա • ՏՀաքարեան , իբրեւ

մնացած չէր պատերազմի քանդումներէն , բոլորո­ մը գեղ մինակ թոլթուձն ու կորեկ կը րուսէր, էն կնքաՀ այր , Հազար ֆրանք նուիրելով կտրեք ա–

վին վերանոբոդոլած է արդէն։ Ունի ըարձըաՀայ– լի մ եղի խսմ աթ չէր էղնի , քրթերոլ թալանն, ոլ ւա՛ն գ ա կ ան ժապաւէնը , եւ ի՛ր առաջարկին վբայ

եաց գիրք , շրջապատուած պարտ է գներով ու անՆ զուլում ը ոչ չափ ունէին , .ոչ լէ սաՀմաՀե՝, երբ որ •ն.ոը ակումբը կնքուեցաւ ողբացեալ Համօ ՕՀան^

աառներով : Ննջարաններն ոլ դասարանները րն­ զտիաբպէքրու ճամբէն սովյյայ , աւխտեցի թողեք ջան եան ի ան ո լնո վ։ Իսկ Հ անդէ ս ին պա շա օն ական

դարձակ ու լուսաւէտ՝ արդիական բոլոր յաբմւս– զերկիր , իմ պապ մեռաւ ես գ ե ռ 15 տարեկան, բա ց ո ւմ ը կա տ ա բ ո ւե ց ա լ բո լո ր կուրծքերէ ժայթ–

րութիւննտերով։ ք) բազե լի վայր մբ »ւմնա - առայ զիմ մ ամն. ու գիմ քուըոլբտիք, ու եկա ք քած «Մշակ բանուոր^ով;

տենչ երիտասարդսւթեան\ Համար։ ՚իարբնոց մբ Տիարպէքիր, կորսնցնելով զՀայրենի օճախն. ու ՎստաՀ եմ ո ր ձիւնափայլ պատեր էն կախ–

ուր բուռ մը վարդապե՛տներ՝ Համակ եռանդ ու արտեր , աբՀեստի ալ էկրոայ ման՛ել^ մեր ընտանիք ո ւ ած մեր աննման՝ Հերոսներու եւ գործիներ * է֊

գո բով , գոր^ծակի ց ունենա լով օտար մ ասն ագէտ քի ի ՀԱ–ԱԸ ճարել իմ վրայ էբ մնացեր * սա ի պո ւած նկարները •—- որոնց մէջ էբ նաեւ իքեծն (իան քֆ-ո^.

ուսուցիչներ , ապագայ Հայր կբ կերտեն՝., իրենց գացի շո լկէն Համ ա լո ւթիւն ընելու ու անունս մնաց րէսի մեծադիր նկար ր .-֊--֊ ինչպէ ս նաեւ բեմի ճա­

Հայրական յորդորներով եւ բարոյալից դասախօ­ Համ ա լ կարօ ։ կատէն՛ ծփացող ո սկեփա յլ ե ռա գո յնլա , Հը ճո լեց ան՝

սս ւթի ւններ ով ։ Հոս զանց ա ռնե լա վ կարգ մը մ ան՝ր ամ ասն ու եւ խայտաց ին լռիկ :

Հաճոյքով ու յուզում ով կբ դիտեմ ծնողները , թիւննեբ պիտի տամ կարոյի կեանքէն^ երկու գէպ^ Մի քանի անՀրաժեչտ տեգեկութիւններ աըբ ^

Որոնք վարմաբան կեած են իրենց զաւակներուն քեր միայն՛. ուեցան ներկաներուն՝ սրաՀի ել անոր վքայ թափ*

այցելութեան։ Ու կբ վ^Րմէչեմ Ա եծ Եգեռնբ , երբ Երիաասարգ եւ անմառանգ , կարօն մեծ Համ­ ուած աշխատանքներում մասին։ Հանդէսի նախա*

Հայութեան՛ ծիլն ոլ °՜աղիկբ խամրեցալ Մ իջա - բաւ կը Հանէ իր ուժովը, ել քաղաքի երեւելթնե - գա՝Հը թուեց թէ ի^նչ պայմաններու տակ, յար

գետքի կՓզԻձ անապատքն ե բ ո ւե մ էջ՝ բար բար ո ս ըին խոճա Տովսէփի ո ւշադր ո ւթեան ը առարկայ կբ զո Հո գութ ի ւնն եր ով եւ քր տ ինքով ս րաՀը Հասած

ժողովուրդ ի մր կ ո զմ է ; Ար ետքն ճապաղիքներէն դառն՛ա յ ; էբ ա յս վիճակին ։ ^յեբկաները ծափա Հարեց ին

վերապրող ել կեանքի բոլոր գառն ութ իւննե րը Այո վերջինը , Հայ կաթոլիկ էր որ իր երի - խանդա վառութեամբ :

ճաշակող նախկին այգ խլեակներն են., որ Հ՛իմա, տասարգութեան նոյնպէս Համալութիւն ըրած էր %

Հասուն մարդիկ, .ընտանիքի ել զաւակներու տէր, ՝» ւ ապագային առասպելական Հաբ ստութեան՝ տի^ ճոխ էբ գեղարուեստ ական բաժինը : &ղան

կր մտաբեըեն անցեալի իրենց տխուր մ ան կո ւթիլ– րացած ունէր մօտաւորապէս եօթը գի՜֊ղեբ , եւ շի­ Հ ա յ կա կան խմբտկան պարեր կապո յտ 10 աչի Ա ա

նբ եւ Հայկական նախան՛ձախնդբոլթեն՚է մղուած, ն՛ել տո լա ծ էր Հալ կ աթոլի կնե րո լ եկ եղեց ին՛ իր նուՀինեբու կողմէ։ \–ոլագեց իր ջութակին վյւաք

ճիգ մբ կ՛բնդեն ոբպէսղի իրենց զաւակներ բ գոնէ ծախքով : Այս մեծ Հոգի Հայը , իր Հիւրընկալու - զանազան կտորներ Կ* Պէպիբեան՝, Օրիորդ Մ•

օգսփուին ուսման բարիւլթ.երէն\ եւ զ առ՝1 անր իսկա­ թեան գաՀլիճին մէջ զանազան առարկաներու քով Տէ րվիշեան՝ ( Շ ասէն՝^ յատկապէս Հր աւիր ուած՝

կան Հայեր։ Արդարեւ բախտաւոր է մեր \նոբ սե­ կախած էր նաեւ իր կռնակի սէւքէյւյ^ : մեն՚ե բգեց շատ զգայուն կերպով, Օրիորդներ

իյսճա Տովսէփ կը քաջալերէ կարօն նիւթա - Մուբատեանւ Ա . ել (հստիքեան պարեցին Հեղաճը^

րունդը։ իրենց կր մնալ օգտուիլ պատեՀութենէն ։ պէս եւ բաբոյապէս , եւ իրեն կուտայ ն\որ անուն կուն : Մ էկ խօսքով , գե գա ր ո ւե ս տ ական բաժինին

Ու տարօրին՛ակ զո ւգադի պո ւթեամ բ մր , Ա՝ ու մը տէ լի օղ յան՝ : սատ ա ըո ոո զն եր ը ծա փա Հ աբո լեց ան ներկաներս *-

րատեան՝ վարժարանը կբ գւռ\ն՝ուի քանի մբ Հարիւր Օրին մէկը քաղաքի վալի ի Հրամանով, քա - կողմէ մեծ խ ան ղավառո ւթեամ բ Հ

մ եթբ միա յն Ա եվր ի այն սլա ամ ական պալատէն՝, ղաքապետարանի գանձարկղը , ո ը կը ^ԼՀ^^*ր 380 Օ– Ֆրանս • ընկեր վար ականներ ո ւ , Վիէ"ի Հ ատ -

ուր ստոր ագրո ւեցաւ Հայաստանի Հանբապետոլ - խ , քաղաքապետարանին կառավար չտա ւձն ը պիտ ի ուածի ներկա յացուցիչբ խօսք առա լ ըսելու Հա -

թեան ճանաչման Համբաւաւոր դաշնագիրը՝ ան՛՝ - վւոխդրոլէր ։ լՀզեբ եւ Պօթանցի քիւրտ Համալնե - մար իր ո ւր ա խո ւթ ի ւնը ի տես ա յն ա չյխ ա աանքքնե–

զուգական՝ ԱՀ սղրոՂ եանի ձեռքով ։ բու մե՛ծ խումբ մը կը Հաւաքուի ։ Ոչ ոք կբ Հա - բուձԽ որ կբ տարուին Հայ ժողովուրդի եւ Հ* Տ *.

Ա՝՝ուրատ՛եան ել նման վարժարաններու ապա– մ արձակի կռնակը առնել այգ ծանր բեռը ։ Ղ՚աշնակց ո ւթեան կողմէ է

գայ ս աՀնեբո ւն գ եր ագո յն պ ար տակ ան ո ւթ ի ւնն է ՝ Լուրը կը Հասնի ք$օճա Տովսէվէին որ 1լ երթա ք Լիոն՝ Տէսինի Նոր Աերոլնգի կողմէ ընկեր Ա*

կորզել ա յգ դաշնագրով նուի րագոր ծուած ոլ յե– կբ գտնէ վալին , ել անոր Հետ կը խօսի կարո յի Փ ավւազեան խանդավառ խօսքեբով դավեց Վիէ^ի

աո յ գբժուած Հայկական ան կա պա ե լի իբաւոԼն ք– մ ասին ։ կուստկալր՝ Հ րամ ան կբ Հանէ որ կարօն Հ՛ Տ՝ Ղ՝ * կոմիտէի , ինչպէս նաեւ Նոր Սերունդի

\նե բռնեն՛ եւ իրեն բերեն։ Ոսաիկաննեըը կ՚երթան կա­ թափած ջան՛քէ րր եւ աշխ ատ անքն երբ նոր ակում-

ԽԹԱՆ րոյի տունը բայց չեն գտներ։ Տետ՚ոյ կ՛իմանան որ բին Համար յ ՝ ..^

Fonds A.R.A.M