Page 78 - ARM_19-1947_02
P. 78
ՄԱՆԵԿԱՒՈՐ ՀՐԷՇԸ Անոնք իրաւունք չունին նո յնիսկ իրենց խո րՀ բղա Աստուծոյ ճոսգիԱ տակ.
՛ն ի շ գա յլի մ ո բիժին մ էք մտնելու ։ Ես տեսաճ եմ
ԳաձեԻ" մաՀ բ յարգանքի արժանի, ոբովՀետեւ ա յս
կաթիլ մր արցունք ք անդարձ եւ ա(Ա չորքոտանի կենդանին գերութեան մէք ն՛ո յնիսկ իբ Ար շա լո յս ին առաքին ճառագա յթնեբբ դեռ նոր
շիբիմ՝ զէնքի ոլ գաղափարի ընկերոջս լէ
արիւնարբու ժանիքը կբ ցցէ մ ի շտ , ու մեռնե սա ցա թ աճ Էին՝ Հա յոց լեռնեբո լ կո ղե բ Էն , ո զ քո ւն ե -
Սիմոն կարապեսաեանի յիշաաակին : Վահ– ՝-
կացի , 21 աար եկան , կամաւոր Արժանշ^ի. վերք իսկ » ճի բ անԱ՚ե ը բ ր ա ց կբ մնան պատ բա Էով, մենաւոր գիւղբ :
նայէն 7 նահաաակոլած «աըմ-աըմ» գնդա
յարձ՛ակելու , գ ե ռ նախճիրներ գոբճելոլ քաքա *իարնան վարդաբոյր ու գեղաճիճաղ առաւօտ
ցաճ սպառնալիքով : մ բն Էր՛ Հա յ մշակբ , առաւօտեան ա րշա լո յսինւ
կով Չորք Մարզպանի Զորի կռիւին մէջ : Միսչդե ռ ՚" ,1ս շնագայլե^բբ ; իրենց գեղին Հետ, Էր արօրին ու մաճին ամուր ւիարաճ , զարէե–
Պ ա ամ ո ւ թ ե ա՛հ Հ՛ամար տար՛իներ բ Է^ն-չ են որ : ոլ ին չե բ էն՛ շողիք կբ վ տզէ . պո չեր ր կճկո ւաճ վա– բու արգասաբեր ու օբՀնուաճ կարմիր Հողք կբ
Կարճես ղեո երէկ էր... Մինչ գորշ գայլը աման բերուն ա ա կ , ստրկօք էն «աղ ո լ Հաց» կբ մուրան մշակէր
Գարնան,
յաղթանակներու ճապաղիքնե րէն գին ո վո ա ճ՝ իր մեզմէ, աղերսելով դեռ վայրկեան մբ ՚աոաքուան ձաղէկներշ բնութեան Հր ա շա ղե զ
երլտրրմ Օրտռւսին կիսալուսինը պարզելով շնէհւ– ի րե նց թշնամ ի էն : Աւ՚էճք կբ տեղան իրենց սլա շ– փառքին^ Հետ ղաշնակցաճ Տ Հեռաւոր լեռներէն ու
տաճ երէկուաԼ՝. ա ս տ ո լաճն ե բ ո ւն զլխուն , ՀայՀոյե– Հովիտներէն թռչնիկներու մեղմանուշ եր էլն
կահ՜ է ր Հան պա ր տ ե լի ամրոց» Հ ամ արած՜ Ար ա րա յի ււ լ - լ - -
էով իրար փա կաճ կերբերին , Էնվէբ—Թալաթ ու
բարձունքին , դժնետեսիլ ա չքե ր բ ուղղելով ղեղա— գեզդեզանքբ ժկւզվբտաճ , Հայոց մշակին արդար
\Նի Ար ա րի ՛ւ ւ ազատատենչ բացաստաններուն, ա— •արբա-՚եակներուն ; ի՛՛նչ ստոր կեզճաւո բո ւթիւն , քրա ինք ի ն գ ո լ վա դո ւաԼ ւ ցորենին ո ս կե Հ ատի կ կ սւ–
նոր խոյանքբ կբկին ղղեանելու մտադրութ՚եամբ , այս վոՀմակբ խոնարՀ , ստրուկ ո լ գետնաքար–* լերուն երդը կԳըգէին :
աս ղին Ար ե ւաճ ին ՎաՀ ագնի տարագի ր գաւակ - •>լոլ Հնաւյա^նդ. • • * : Ա աբգարտաղեղ գաշտերբ Հայոց , կա ր իճնե -
նեբը , աշխարՀ ի չորս ճաղերէն Հա լա քու ահ՝ Մ էք՜ կբ Հրամայուի մերկանալ։ Այնքան ա սլա կա - բու պատկառազդու Հրճուանքէն գինով ցաճ՛. Հա -
եբկբականփ ա ւա ղան ին մէք, ՝Բա գաքա կք թ ո ւթ եան նուաճ են ^ան՛ոնք, որ մաքրելու Համար իրենց ւլարագո յն բուրմունքով, ոսկի օրերու դեզեցկու–
ԳԲ°չէն աակ՝ իրենց Աուբ Կէճէկին կբ դարբնէ՛ին . . • խլեակներր պէտք է այրել ո լ զիրենք ենթարկեւ թեա\հ քրվէ^եով , քազցբ ժպիտներ կբ ցանէին :
() ւ շա՛տ երկար կբ թոլէբ անցնող ժամանակը ա- Հականեխման , ու՚շատերուն գազրելի վէրքերով Ղ՚աբեքոլ ակօս ււ ւ սւճ Հ՚ողբ ք ձ՚էի ցորեաններու
նոնց Համար ; Հ$ոգնաճ էէն անոնք այլեւս բոցա ճաճկո ւաճ մ արմ իններուն քսելով մ ասնա լոր բաղա ծ՜իգե րով ա բ գաս աւո բութ՝ եան երդը կ՚եբզէր յա -
վառ երգեր յօրինելէ , անոնց ամէն մէկուն սրտին դրութիւն մք, չվ՝ա բ ա կո ւե լո ւ Համար իրենցմէ։ նալն վազուան բարձրաբ՛երձ կալերուն ու ոսկեգոյնձ
ս էք ^Հ՛եղէն ձին լո էէս ի\Լ՛ կը մ աշեցնէ ր , ո լ մ ա բան– ՛Ր ի ւա յ ին տեսա բան մբ կբ սլարզուի աւազուտ Հատիկներ՛ուն : Հայոց երկրին՛ սիրտն էբ , ոբ կբ
չում ի վբվբչ1/լ–նր 1է արձագանգէ բ ճովերու վրայ՝. ներու Հրապարակք : Ա ինչ պղճո ւթիւննե րո լ իսա– տրոփէր, պատրաստելով լեփ-լեցուն գանձբ մ՝բշ–
բո յկբ գազբե լի ճոլխ 1լ ա րձակէ դէպի ե բ կինք , ա– ա աժ պիտ ժ ո զո վո ւր դին * * • :
^ է՝էէհ.հո յ Ա-Ո-Է՚֊ծ՜ը էր գոյ ր աւո ր նիրՀ էն ա րթ ն– նոբ բա ցէս փ ի կ բոցե լա լ լո յս ին առք ել մարգաձեւ Հայոց ազքիկնեբբ , նմ ան դա բն ան ա յին ս ի բուն
ցաճ՝ վիրաւոր սրտի կոտտոլքէն, աՀտեղօբէն կբ՜ ուրուականներ Հ րէշա յին ճամ աճ ռո ւթ ի ւննե ր ո էք ճաղիկներու , փ ունքեր կապաճ կր շրքէին , դաշ
մռնչէր, անզուսպ ու կատաղի , եւ իք քաքեր ք գի– պար կբ դառնան գեղին՝ առթաճ ցաւերէն։ տերն ի վար անճայրաճիր եւ իւրաքանչիլբբ իր
մ աւո բե լու Համ ար՝ Տ ա ւր ո ււ ի կատարէն վա ր իքաճ ք Աակայն աՀ՛ա1 մէկբ՝ յիսնապետ մբ, գ ե ռ գաբ— սրտիկին Համար, մւեզրաՀամ Համբոյրի մբ փոիսա–
իր երկու թաթերբ մխրճաճ էբ Հայոց ՝Ծոցի ա լե - մ անալի յամառութեամբ կ՚ընդդիմանայ մեբ կա — րէն ւիունք մբ ճաղիկ կը նուի րէ բ :
կոճ քուքերուն մէք։ ԱՀա՛ , շեփորներու, քայլերգ նալ, իբ ԷնվԷբիԷ I I I ց\նցոաիներէն չուզեր բաժ Եղնիկներէ Կզութեամբ աննման ու անուշ
ներու վրիժառու գոռզոռին՝ Ա ել Լեռն ե քէն տօնա նուիլ կարճես . * *>։ Հայ Հարսներբ 1 կապոյտ ճովուն նեբքեւ , թեւ թե–
կան Հբճ՚ուաԼքի պղնձակուռ արձագանգը կբ լս— Ա՝ ե ք սուիններու ճա լրբ ել Ալպիոնի մ տ րա կր լիէ սա ւահ , գիշերային պա բե բ բ կը պարէ ին՛. Ա ֊
ո լի ամ էնո ւբ եք ՚. րաւաբար չեն կարգի բերելու գի՚նքք, ե լ Հ ար ո լաճ– նւ։\. ց նա յոլաճքնե բ բ Գէխոլ պտո յտ կուտա յ ին ան
Հայական գունգեբբ իրենց Հայրենի Հողին ներոլ տակ քյլաձգական շարժումներ կ*րնէ , այսա– ճանօթ օտարականին , «զա ր ի սլ« ին , եւ ամէնէն
վրա ւ կե բպա րանափո խո ւաճ՝ Արշակունի խրոխ — Հարի մբ պէս մագիլն՚երութ մէք սեղմելով իր կո— կրակոտ երգբ կ^երգէին իրենց աննմ ան՛. Ասլանին
տանքով, վաՀան՚աճափ կբ ղարնեն մինչեւ ո՛ւ* էլորգլլ Համար , որ պիտի վերադառնար դաշտերէն%
գիշերէ ԼոյԱերբ կբ մարին ու աչքերը անոնց վրէ Ա եր Համ բե բութիւնբ կը սպառի , բա յց կար– Հայոց մանուկները, մ ուշ - մուշ քուն մ տաճ ,
ժով կբ կայճկլտան ։ Հյ՚ամանղաղբ լեռնեբը կք գա սլա Հ ո ւթե ան ոգին ի ր պա բատ դրանքն ո ւն՛ ի • չի գար նան ւ • ւ 1,\ն ճագիկնեբէ ան ո ւշո ւթեամ բ , կր
քնանա յին , ա սագերոքյւրնէ
ճաճկէ , ու քաքերու ս րտ ե բ ո ւն մ էք Հ րղե Հնեբ կր մ ո ոձ։.՝անք որ երբ ֊Աս ո բ ե ս տ ան ց ի ք մեզմէ բռնաճ Հեւ դէմ դիմաց։
բան՛կին : \Ա աՀա շուք լռութիւնք կբ տ՛ի բ ա պ ե տ է , ու գե ր ինե րէն տիկ կբ Հանէ ին , մ ենք ի բենց մ է աո աճ Հ՛եռաւոր երկիրներէն, ճ իճաոձն իկնե րո ւ երամ
Թաթո ւլեան բաղկերակնեբբ կ՚ուռին ։ Հայր՛ենի գհրինեբբ ներողամտութեան դասերով կբ պա - մր Հազիւ գիլզ մտաճ , ու իւբաքանչիւրբ իբ ս ե —
քոլբեբէն րմպաճ՝ Ո՚ուբինեանց արիւնք անոնց ե— ր ա րտ ա ց՚Լ՚է ինք % էիա 1լ ա՝ բոլնը շինաճ յ թուխս ն ս ա ա ճ Էին, ի խբն–
բակնե բուն մէք 1լեռա յ , ու կաշեզօտ ինե րբ նեղ Վերքապէս մեր օտ՛ար Հրամանատարին Հ րա— դիր անՀամար ձագուկներու ճլճլոցին , ոբ գիւղին
կուգան անոնց մէքքեբուն ։ Հ ան ղո ւի ակնթարթի մբ մէք բռնի կբ մերկացնենք վւառքն Էբ^ ու Հպաբտութիւնբ մանուկներուն ւ
Վաղն աո սալ անոնք պատմութեան նժարին այս չքնաղ եւ ամօթխաճ Հանքմի նման չավուշբ։ Առաւօտ մբ , Ասվրիէէ կարմիր առաւօտ մը ,
մէք տիտի նետուին անՀաւասար մարտնչումով ։ Լուսարձակի տակ քննութեան կ^ենթարկոլի Աս տ՛ուճ ո յ դարաւոր ճրագբ խաւարեցաւ ։ Ա՚օտիկ
Ե՛րկա՛ր ատենէ ի վեր դիմագրաւող Աքարայի բար այս Հբէչբ՛, որ իր մագիլները չուզեր Հեռացնել իր լե էէն երէն ու ա>՚ ա ա ռնե բէնէ, արիւնոտ Հով մբ
մ ս, րգ
ձունքէն վճիռ, պիտի արձակուի , կեանքի եւ մաՀ– կոկորդէն յ մին՛չեւ որ մտրակի ուժգին Հարուաճ— գա յլերոլ կարմ իր վոՀմ ակներ ր , անմեղ
•լան դատակնիք : նե բուն տակ տեգի կուտա յ ։ եղնիկներու Հոտուրաանքէն ղազանացաճ՝ սեւ ամ—
է է– Լ. ք7~ Այն ատեն մ իա յն կբ պար զուի ո ր իբ վիգէն սլ ե ր ււ ւ նւ Հետ խուժեցին Հայոց դիւզբ ; Եւ էոյսԻ^՛՝ " լ
Ա՛քգ , բարեկամներու մեղի վստաՀուաճ փոր— կախ՚ա ճ է , ա՛փ րի կետն վա յ բենի ի պէս երկու շարք խ աւարին , կ ա տ ա զի կռիւին մէք ւլ ա րաւ որ անմեղ
ճո ւթե ան– ժամբ կբ մօտենայ : Հայ Աքիներբ բա - Հքրի՛ քրի՚՝^ե՝եբ : գիւԳԲ ա ր քւ լն ի մէք խեգգեցին •* * :
ժակ կբ պարպեն– մինչեւ մրուրը քամելով* ու ան— Զեռքէ ձեռք կբ խլուի այս նորակերտ մանեա– ՝քՀ ա զա քա կր թո ւթե ան քաՀը իր ձեռքին , պա յ–
ճան օթ աս սա լա ճն՚ե բոլ ս ե զանն ե րր կբ շրքե ն վ՛շա կբ. ոը աւելի շատ նման է Համրիչի , անճանօթ քարոզ ցեզին ճրագբ մարեցին, քսա\\՚եբոբղ դա -
րելով ,ո րո վՀ ե տ եւ ս ո վո բ՛ո ւթ ի ւն չունին «Տէ՛ր քԱ՚ն– Հ ատիկնե րով կազմ ուաճ * • • : րուն աճրագորճն^եըր դաւադիր ։
ց ո՛ բաժակս զա լս» Հ այցելու ։ Ծանօթ ԸԼԼալով ՛ա յս եւ ուրիշ բարբարոսնե ք^ացի ու աշխատասէր , ցեզին ճազ)ոլկնեբբ ,
Վերք տպէ՜ս : ,ԱՀ՚ա Հարսանեկան Աբչալո լսը ռ լ րու Հնամ են ի ան բաժան սով ո բ ո ւթ ե ան ց զանազան ա յդ , սեւ օրերէն ի վ՛ե ր անէճքր իրենց շրթնե–
ոչ մէկ արշալոյ՛ս նման է մարտկոցներէն արձակ– կաս կաճն եր կ՚արթննան մեր ս բ տ եր ո ւն մ էք , վէ ր– բուն, վրէժի բոցբ իրեՀհց Հոգիին մէք, եզիճնեբու
ուաճ Հրավառութեան ; քերոլ պէս : Մ եր գլխուն մ ադե բք իբր սար փու– իւայթոզ բեռբ իրենց՝ ուսեբուն, Աստուճս յ ճրա–
Կ բակի մ կր տ ո ւթ ե ան Հ բամ ան՚բ արատի– է ՛ո։ յէ շեր կր ան կուին , գոգ մ բ կ՝՝՝անց\1՝ի տ՛աք Հոսանքի զ քւն տակ , 1լ անիճեն մ աբգկութիւնբ որ ան պ ա տ -
եւս է-Աենք վարն ենք ու սողոսկելով կր յ՚աոաքա— նման մեբ երակներէն, ուր մեր շնչառութիւնբ կր ուեց ի բ մ ա րդա րէն , ել պոռնկացաւ , պոռնկազալ ։
նանք, միթէ Հրամ անթ կբ սպասենք, բաւական է բս/է՚տ ար կո ւի մեր աաամնեբու կղպանքին մէք.երբ Ս. ԸՆՏՐԻԿԵԱՆ
ոբ փշրոլաճ ըլլաէԼ՛ մեր բազուկներբ կաշկանդոզ ճեճի ստիպման տակ իր ի՛սկ իւոստովանութեամբ
շղթաներ ք* բաւական է ոբ ազատ Ըլլանք , եւ միշտ կբ Հաստատուի թ-է ա յդ երկու Հա քք , յի սնեակ մ ր
Հնչաճ է մեզի Համար ժամբ մարտնչումի ւ Հատ իկնեբ ր ի Րր իր ղինուո բա կան աստիճանին
մարմին -
ո վ պիտ ի սլեզէ մ)ե բ սրտեբբ , գի ան ալս լ Հ ա ֊ վկայական՝ կազմ ո ւաճ են՛ մարդկային ԱպքխհաԱ կսկիծ
մար թէ՝ ինչե՜ր թագու-աՀյ– են Հոն՛. Ո՞վ ս(իաի փո՜ ներէ * * • : Աւ՛ա՜գ , ստիպուաճ եմ ըսել • ժամանակն
րէ մեր Հոգին , երբ գաբշաՀ ոտ քարիւղ չկա յ Հոն, է թ ե բ ե ւս ըսելու. Ապրիլ է դարձեալ, Մ այբ իմ անուշիկ։ Ծաղ
ա յլ ս ր բաղ ո րճ ո ւթե ան Հուրր , անշէք բոց բ Աղա - .. .Սսփնքներու պսաւկներէ կեր են ճառ ու ճագիկ , լեռ. ու դաշտ , սար ու ձոր ,
տ ո ւթեան , զոր պիտի տեսնէ թշնամ ին քիչ ատե - (^ամանակն է ՛եւ լսելու, որափՀետեւ մարտական բնութիւնբ ամրողք կանանչ է Հագեր։ Խինդ ու
նկն , ու պիտի կո ւրնա\ն իբ ա չքե ր բ : Ի դուր պիտի շեփորներու ձայն կուգա յ Արարատի բարձունքէն , ճիճազ , երգ ո լ պար է չորս կողմս * Ուրախ են
Հ՛արցնէ ամէն կողմ գիտնալու թէ «որոինք են ի ^ ապա թէ ոչ ի՞նչ օգուտ, ստոր թշնամիին Նախ - մարդիկ, գարուն է ե կե բ Հ Բայց , մայր իմ ան՚յււշ
բենց դէմ կււո ւո զ\1՝ե բ ր» Հ ճիրնեբր թուել անկէ ՛առաք։ Ղ՛ե րե վա ր ո ւաճ բայց եւ գորովալից, Ասլրիլեան այս առաւօտ սիրտս կբ
Ա լա աո ւթեան եռա թել բանա կր աՀա կբ յա– անմատչելի Հայկաւլնեան խրոխտ լե բան կաաա - մզա կա յ , Հողիս կբ խռովի , ել սարսափի օրերէն
ռա քան ա յ , ո լ կեդրոնի մեր բանա կին կբ վ իճակ– րէ\՛ո , ուր Հիմա շզթայազեբճ Արատաւազգբ կոլ - սա ա ցաճ վէքերս դարձեալ կ արիւնին I
ուի նախալարձակ՝ բլլալ։ Պատմութեան– մէք առա սա կան ձի ւնւեբ\ո լ վրա յ իր թեւալ ոք ձին 1լ աս պ ա–
քի՝՛– անդամ յեղյեղո ւաճ այգ աննշան բա րձոլնքբ մրն էբ * այն աՀաւոբ գիշերներէն երբ
Արաբայի՝ այլեւս պքւտի չմոռցուի*. տակէ՛. Անգունզներբ այլեւս կամուրք կբ նետեն քիւրտի լակոտէ մբ ստացայ զանոնք , կբ յի• շե*՝ս
Հոն է որ Հրաշքներու Հրաշքբ պաաաՀեցալ , ո լ բարձ ո լնու՛եր բ կբ խոնաբՀին իբ առքեւ։ մա՛յր երբ մեր մաՀագնաց կարաւանը Հեռացաւ :
թշնամիներու ու բարեկամն՛երու վկայութեամբ՝ Կը լսէ՞ք ձայնեբբ։ Բազմաթիւ ԱրմենուՀիներ Աբեւի վերքին շոգերուն Հետ մեզ մինակ ձգելով
Հայ Արի՛ն հ րբ իրենց Թուր Կէճէ կին խրեցին զոր * իրենց արի ւնաՀ ոս ստինքներր բա ցաճ՝ կարմիր ճամբաներու երկայնքըւ, կբ յիշեԲս թէ ինչպէս եր
դայլի երախին մէք։ վարգեր կր ցանեն անոր ճամ բուն վրա յ Աղատն ի կու ՝Բիլրտեբ թէ Թուրքեր լաւ չեմ դիտեր , ոբով
մեճ մ ասր իս ե լա–֊ վեր ի Մ ասիս ու վրէ՜ժ , վրէ՜ժ 1լաղազա<կեն * . . ։
•կո բո յս կ՛ա ղկան ձ ի լն ո վ կբ փախէր , ա յնքան արաղ, Հետեւ մանուկ Հոգիս գ ե ռ զանազանելու անկարող
ՎոՀմակբ քարդ ու փչՈէ~Րտ
էբ, կանդ առին մեր գլխուն վերեւ եւ դրամ դրամ
որ ոչ մէկ այրուձի կրնար Հասնիլ անոր, իսկ միւս Եթէ Օբ մբ պբպտէք ձեք ապրաճ քա զա քա ֊ պաՀանքեցին : «Զաւնիմ» , եղաւ պատասխանդ , ո-
մասք, քո լիր ի պէս՝ մեզմէ շրքապատուա^– մտրակի կիրթ երկիրներու մթին թանգարանները^ թերեւս բուն փոխարէն ինձ ուզեցին տանիլ բայց ղուն, ոՀ
ու սո ու բոլորակին՛ մէք, դէպի փշաթել ար— Հ ան դիպիք , Հնամ ատեան՛ ոսկեքանդակ Հայ մա - մայր իմ, մէկ վաբյկեանէն ոտքի կանդնեցար Հե–
ղ ե լա ր անն եր ր կբ մղուէր : ղազաթնե րոլ ս բ բազան մ տ ս ո ւնքնե ր ո ւն առբնթե ր՝ րոսոլՀիի մբ նման դէմ յանդիման անոնց, նոյն իսկ
Անոնք նման էին Ալփասլանի, քՒիմուրլէնկի , եւ մագաղաթէ, լուսաճին ման՛՛եակներու, կամ ո - քու կեանքի գնովդ եւ չթողուցիր որ Հ եռացնեն քու
ճինկիզեանի Հ ո րգա^ ՛եր ո ւն , զաղբե լի կերպարան– վին ձել՝ափոխուաճ ո լ իս ե ո ա թ I ւր ո լաճ շնական այսօր, մայր իմ պատուական , Հակա–
քով , ազտեղո ւթ եա ց մ էք կո րսուաճ , պժգալի , աօնավաճառանոցն Լ ր^ լ մէք : " ՚" կ քոլ անՀաշիլ ղոՀ ո զո ւթ իւննե ր ուղ , կաբելի
նո յնիսկ քաբղուելոլ ան՛արժան՛ : Անոնք մ՛եր քոյրերու, ձեր մայրերու ստի.՝–ք–. չեղաւ, 32 տաբի վերքն ալ, գոնէ ամէն Ապրիլին
Ու լ ն ո լ՛ րակ>––1 ն իշխանութիւնր ոբոշաճ էր ներէն շինուաճ են . . * ւ վա ււ ք մբ անթառամ ճաղիկ բե րե լ քո ւ գե բեղմ ա -
մերկացնել զա՝ ՝ոնք, Հականեխելու Համար– ա յո ԵԹԷ ժամանակք դ աւագրէ մեր տա բ իքին , "էգ 1 / ^ է՛գէ ս քեո ՝• մ ան Հարիւր Հ աղ ա ր ա ւ որ մա լ -
Տ՛Օ* ր բա րձունք^.
մարզ կա յ ին ազբտկո /ար , թէ Լ ւ կա սկահ ելի էր ա։ի։ւո՜ ս մեգի ՛Հ, ո ր Ա ե րո՛ լնդ , դուք բե բու նմ ան , Տէր Զոբի ԿԻգԻէ անապատներուն
կան քաղ -
անկէ գուբ՝.է բերել մարգ՛է նման արաբաճնեբ ք այն . նե բու վր ա ւ ղ ր ո ^ պ ի տ ի տ ա ք , մէլ :
ԱաՐՐԷ է, ՚ ^ ա յ ր
քան արղսքՀատելի Էր այդ մաՀուան բսձ ՛ակր հ Ա– 1 ուխտի օր եւ. ես 32րդ.
նոնք նման Էին էք ա յ ր ի գազսւննեբու իրենց լթոէ-աճ թանակբ կերտելու Համար , որպէսզի թշնամին անգամ րչլա/ով կ՝ուիստեմ Հաւատարիմ մնաք քեզի
շարժ ուձե լեր ով , ս՛ա րսափաճ կերպարանքներով , այլեւս չՀամարձակի* . . ստինքներու պտուկն-եքոէք եւ քոլ սչաաւ/ամիզ . «Ազզգ ու Հ այր ե՛։Հքզ չմոո֊Պ
ու պարտուաձ– ոխերիմ մաՀապաբտի նայուաճքաի : մանեակներ կախել իր իսեղդկապ անցնելիք ւի իւ -
%Էն .... ԽՈՍՐՌՎ, ՎՇՏՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
՛ն ի շ գա յլի մ ո բիժին մ էք մտնելու ։ Ես տեսաճ եմ
ԳաձեԻ" մաՀ բ յարգանքի արժանի, ոբովՀետեւ ա յս
կաթիլ մր արցունք ք անդարձ եւ ա(Ա չորքոտանի կենդանին գերութեան մէք ն՛ո յնիսկ իբ Ար շա լո յս ին առաքին ճառագա յթնեբբ դեռ նոր
շիբիմ՝ զէնքի ոլ գաղափարի ընկերոջս լէ
արիւնարբու ժանիքը կբ ցցէ մ ի շտ , ու մեռնե սա ցա թ աճ Էին՝ Հա յոց լեռնեբո լ կո ղե բ Էն , ո զ քո ւն ե -
Սիմոն կարապեսաեանի յիշաաակին : Վահ– ՝-
կացի , 21 աար եկան , կամաւոր Արժանշ^ի. վերք իսկ » ճի բ անԱ՚ե ը բ ր ա ց կբ մնան պատ բա Էով, մենաւոր գիւղբ :
նայէն 7 նահաաակոլած «աըմ-աըմ» գնդա
յարձ՛ակելու , գ ե ռ նախճիրներ գոբճելոլ քաքա *իարնան վարդաբոյր ու գեղաճիճաղ առաւօտ
ցաճ սպառնալիքով : մ բն Էր՛ Հա յ մշակբ , առաւօտեան ա րշա լո յսինւ
կով Չորք Մարզպանի Զորի կռիւին մէջ : Միսչդե ռ ՚" ,1ս շնագայլե^բբ ; իրենց գեղին Հետ, Էր արօրին ու մաճին ամուր ւիարաճ , զարէե–
Պ ա ամ ո ւ թ ե ա՛հ Հ՛ամար տար՛իներ բ Է^ն-չ են որ : ոլ ին չե բ էն՛ շողիք կբ վ տզէ . պո չեր ր կճկո ւաճ վա– բու արգասաբեր ու օբՀնուաճ կարմիր Հողք կբ
Կարճես ղեո երէկ էր... Մինչ գորշ գայլը աման բերուն ա ա կ , ստրկօք էն «աղ ո լ Հաց» կբ մուրան մշակէր
Գարնան,
յաղթանակներու ճապաղիքնե րէն գին ո վո ա ճ՝ իր մեզմէ, աղերսելով դեռ վայրկեան մբ ՚աոաքուան ձաղէկներշ բնութեան Հր ա շա ղե զ
երլտրրմ Օրտռւսին կիսալուսինը պարզելով շնէհւ– ի րե նց թշնամ ի էն : Աւ՚էճք կբ տեղան իրենց սլա շ– փառքին^ Հետ ղաշնակցաճ Տ Հեռաւոր լեռներէն ու
տաճ երէկուաԼ՝. ա ս տ ո լաճն ե բ ո ւն զլխուն , ՀայՀոյե– Հովիտներէն թռչնիկներու մեղմանուշ եր էլն
կահ՜ է ր Հան պա ր տ ե լի ամրոց» Հ ամ արած՜ Ար ա րա յի ււ լ - լ - -
էով իրար փա կաճ կերբերին , Էնվէբ—Թալաթ ու
բարձունքին , դժնետեսիլ ա չքե ր բ ուղղելով ղեղա— գեզդեզանքբ ժկւզվբտաճ , Հայոց մշակին արդար
\Նի Ար ա րի ՛ւ ւ ազատատենչ բացաստաններուն, ա— •արբա-՚եակներուն ; ի՛՛նչ ստոր կեզճաւո բո ւթիւն , քրա ինք ի ն գ ո լ վա դո ւաԼ ւ ցորենին ո ս կե Հ ատի կ կ սւ–
նոր խոյանքբ կբկին ղղեանելու մտադրութ՚եամբ , այս վոՀմակբ խոնարՀ , ստրուկ ո լ գետնաքար–* լերուն երդը կԳըգէին :
աս ղին Ար ե ւաճ ին ՎաՀ ագնի տարագի ր գաւակ - •>լոլ Հնաւյա^նդ. • • * : Ա աբգարտաղեղ գաշտերբ Հայոց , կա ր իճնե -
նեբը , աշխարՀ ի չորս ճաղերէն Հա լա քու ահ՝ Մ էք՜ կբ Հրամայուի մերկանալ։ Այնքան ա սլա կա - բու պատկառազդու Հրճուանքէն գինով ցաճ՛. Հա -
եբկբականփ ա ւա ղան ին մէք, ՝Բա գաքա կք թ ո ւթ եան նուաճ են ^ան՛ոնք, որ մաքրելու Համար իրենց ւլարագո յն բուրմունքով, ոսկի օրերու դեզեցկու–
ԳԲ°չէն աակ՝ իրենց Աուբ Կէճէկին կբ դարբնէ՛ին . . • խլեակներր պէտք է այրել ո լ զիրենք ենթարկեւ թեա\հ քրվէ^եով , քազցբ ժպիտներ կբ ցանէին :
() ւ շա՛տ երկար կբ թոլէբ անցնող ժամանակը ա- Հականեխման , ու՚շատերուն գազրելի վէրքերով Ղ՚աբեքոլ ակօս ււ ւ սւճ Հ՚ողբ ք ձ՚էի ցորեաններու
նոնց Համար ; Հ$ոգնաճ էէն անոնք այլեւս բոցա ճաճկո ւաճ մ արմ իններուն քսելով մ ասնա լոր բաղա ծ՜իգե րով ա բ գաս աւո բութ՝ եան երդը կ՚եբզէր յա -
վառ երգեր յօրինելէ , անոնց ամէն մէկուն սրտին դրութիւն մք, չվ՝ա բ ա կո ւե լո ւ Համար իրենցմէ։ նալն վազուան բարձրաբ՛երձ կալերուն ու ոսկեգոյնձ
ս էք ^Հ՛եղէն ձին լո էէս ի\Լ՛ կը մ աշեցնէ ր , ո լ մ ա բան– ՛Ր ի ւա յ ին տեսա բան մբ կբ սլարզուի աւազուտ Հատիկներ՛ուն : Հայոց երկրին՛ սիրտն էբ , ոբ կբ
չում ի վբվբչ1/լ–նր 1է արձագանգէ բ ճովերու վրայ՝. ներու Հրապարակք : Ա ինչ պղճո ւթիւննե րո լ իսա– տրոփէր, պատրաստելով լեփ-լեցուն գանձբ մ՝բշ–
բո յկբ գազբե լի ճոլխ 1լ ա րձակէ դէպի ե բ կինք , ա– ա աժ պիտ ժ ո զո վո ւր դին * * • :
^ է՝էէհ.հո յ Ա-Ո-Է՚֊ծ՜ը էր գոյ ր աւո ր նիրՀ էն ա րթ ն– նոբ բա ցէս փ ի կ բոցե լա լ լո յս ին առք ել մարգաձեւ Հայոց ազքիկնեբբ , նմ ան դա բն ան ա յին ս ի բուն
ցաճ՝ վիրաւոր սրտի կոտտոլքէն, աՀտեղօբէն կբ՜ ուրուականներ Հ րէշա յին ճամ աճ ռո ւթ ի ւննե ր ո էք ճաղիկներու , փ ունքեր կապաճ կր շրքէին , դաշ
մռնչէր, անզուսպ ու կատաղի , եւ իք քաքեր ք գի– պար կբ դառնան գեղին՝ առթաճ ցաւերէն։ տերն ի վար անճայրաճիր եւ իւրաքանչիլբբ իր
մ աւո բե լու Համ ար՝ Տ ա ւր ո ււ ի կատարէն վա ր իքաճ ք Աակայն աՀ՛ա1 մէկբ՝ յիսնապետ մբ, գ ե ռ գաբ— սրտիկին Համար, մւեզրաՀամ Համբոյրի մբ փոիսա–
իր երկու թաթերբ մխրճաճ էբ Հայոց ՝Ծոցի ա լե - մ անալի յամառութեամբ կ՚ընդդիմանայ մեբ կա — րէն ւիունք մբ ճաղիկ կը նուի րէ բ :
կոճ քուքերուն մէք։ ԱՀա՛ , շեփորներու, քայլերգ նալ, իբ ԷնվԷբիԷ I I I ց\նցոաիներէն չուզեր բաժ Եղնիկներէ Կզութեամբ աննման ու անուշ
ներու վրիժառու գոռզոռին՝ Ա ել Լեռն ե քէն տօնա նուիլ կարճես . * *>։ Հայ Հարսներբ 1 կապոյտ ճովուն նեբքեւ , թեւ թե–
կան Հբճ՚ուաԼքի պղնձակուռ արձագանգը կբ լս— Ա՝ ե ք սուիններու ճա լրբ ել Ալպիոնի մ տ րա կր լիէ սա ւահ , գիշերային պա բե բ բ կը պարէ ին՛. Ա ֊
ո լի ամ էնո ւբ եք ՚. րաւաբար չեն կարգի բերելու գի՚նքք, ե լ Հ ար ո լաճ– նւ։\. ց նա յոլաճքնե բ բ Գէխոլ պտո յտ կուտա յ ին ան
Հայական գունգեբբ իրենց Հայրենի Հողին ներոլ տակ քյլաձգական շարժումներ կ*րնէ , այսա– ճանօթ օտարականին , «զա ր ի սլ« ին , եւ ամէնէն
վրա ւ կե բպա րանափո խո ւաճ՝ Արշակունի խրոխ — Հարի մբ պէս մագիլն՚երութ մէք սեղմելով իր կո— կրակոտ երգբ կ^երգէին իրենց աննմ ան՛. Ասլանին
տանքով, վաՀան՚աճափ կբ ղարնեն մինչեւ ո՛ւ* էլորգլլ Համար , որ պիտի վերադառնար դաշտերէն%
գիշերէ ԼոյԱերբ կբ մարին ու աչքերը անոնց վրէ Ա եր Համ բե բութիւնբ կը սպառի , բա յց կար– Հայոց մանուկները, մ ուշ - մուշ քուն մ տաճ ,
ժով կբ կայճկլտան ։ Հյ՚ամանղաղբ լեռնեբը կք գա սլա Հ ո ւթե ան ոգին ի ր պա բատ դրանքն ո ւն՛ ի • չի գար նան ւ • ւ 1,\ն ճագիկնեբէ ան ո ւշո ւթեամ բ , կր
քնանա յին , ա սագերոքյւրնէ
ճաճկէ , ու քաքերու ս րտ ե բ ո ւն մ էք Հ րղե Հնեբ կր մ ո ոձ։.՝անք որ երբ ֊Աս ո բ ե ս տ ան ց ի ք մեզմէ բռնաճ Հեւ դէմ դիմաց։
բան՛կին : \Ա աՀա շուք լռութիւնք կբ տ՛ի բ ա պ ե տ է , ու գե ր ինե րէն տիկ կբ Հանէ ին , մ ենք ի բենց մ է աո աճ Հ՛եռաւոր երկիրներէն, ճ իճաոձն իկնե րո ւ երամ
Թաթո ւլեան բաղկերակնեբբ կ՚ուռին ։ Հայր՛ենի գհրինեբբ ներողամտութեան դասերով կբ պա - մր Հազիւ գիլզ մտաճ , ու իւբաքանչիւրբ իբ ս ե —
քոլբեբէն րմպաճ՝ Ո՚ուբինեանց արիւնք անոնց ե— ր ա րտ ա ց՚Լ՚է ինք % էիա 1լ ա՝ բոլնը շինաճ յ թուխս ն ս ա ա ճ Էին, ի խբն–
բակնե բուն մէք 1լեռա յ , ու կաշեզօտ ինե րբ նեղ Վերքապէս մեր օտ՛ար Հրամանատարին Հ րա— դիր անՀամար ձագուկներու ճլճլոցին , ոբ գիւղին
կուգան անոնց մէքքեբուն ։ Հ ան ղո ւի ակնթարթի մբ մէք բռնի կբ մերկացնենք վւառքն Էբ^ ու Հպաբտութիւնբ մանուկներուն ւ
Վաղն աո սալ անոնք պատմութեան նժարին այս չքնաղ եւ ամօթխաճ Հանքմի նման չավուշբ։ Առաւօտ մբ , Ասվրիէէ կարմիր առաւօտ մը ,
մէք տիտի նետուին անՀաւասար մարտնչումով ։ Լուսարձակի տակ քննութեան կ^ենթարկոլի Աս տ՛ուճ ո յ դարաւոր ճրագբ խաւարեցաւ ։ Ա՚օտիկ
Ե՛րկա՛ր ատենէ ի վեր դիմագրաւող Աքարայի բար այս Հբէչբ՛, որ իր մագիլները չուզեր Հեռացնել իր լե էէն երէն ու ա>՚ ա ա ռնե բէնէ, արիւնոտ Հով մբ
մ ս, րգ
ձունքէն վճիռ, պիտի արձակուի , կեանքի եւ մաՀ– կոկորդէն յ մին՛չեւ որ մտրակի ուժգին Հարուաճ— գա յլերոլ կարմ իր վոՀմ ակներ ր , անմեղ
•լան դատակնիք : նե բուն տակ տեգի կուտա յ ։ եղնիկներու Հոտուրաանքէն ղազանացաճ՝ սեւ ամ—
է է– Լ. ք7~ Այն ատեն մ իա յն կբ պար զուի ո ր իբ վիգէն սլ ե ր ււ ւ նւ Հետ խուժեցին Հայոց դիւզբ ; Եւ էոյսԻ^՛՝ " լ
Ա՛քգ , բարեկամներու մեղի վստաՀուաճ փոր— կախ՚ա ճ է , ա՛փ րի կետն վա յ բենի ի պէս երկու շարք խ աւարին , կ ա տ ա զի կռիւին մէք ւլ ա րաւ որ անմեղ
ճո ւթե ան– ժամբ կբ մօտենայ : Հայ Աքիներբ բա - Հքրի՛ քրի՚՝^ե՝եբ : գիւԳԲ ա ր քւ լն ի մէք խեգգեցին •* * :
ժակ կբ պարպեն– մինչեւ մրուրը քամելով* ու ան— Զեռքէ ձեռք կբ խլուի այս նորակերտ մանեա– ՝քՀ ա զա քա կր թո ւթե ան քաՀը իր ձեռքին , պա յ–
ճան օթ աս սա լա ճն՚ե բոլ ս ե զանն ե րր կբ շրքե ն վ՛շա կբ. ոը աւելի շատ նման է Համրիչի , անճանօթ քարոզ ցեզին ճրագբ մարեցին, քսա\\՚եբոբղ դա -
րելով ,ո րո վՀ ե տ եւ ս ո վո բ՛ո ւթ ի ւն չունին «Տէ՛ր քԱ՚ն– Հ ատիկնե րով կազմ ուաճ * • • : րուն աճրագորճն^եըր դաւադիր ։
ց ո՛ բաժակս զա լս» Հ այցելու ։ Ծանօթ ԸԼԼալով ՛ա յս եւ ուրիշ բարբարոսնե ք^ացի ու աշխատասէր , ցեզին ճազ)ոլկնեբբ ,
Վերք տպէ՜ս : ,ԱՀ՚ա Հարսանեկան Աբչալո լսը ռ լ րու Հնամ են ի ան բաժան սով ո բ ո ւթ ե ան ց զանազան ա յդ , սեւ օրերէն ի վ՛ե ր անէճքր իրենց շրթնե–
ոչ մէկ արշալոյ՛ս նման է մարտկոցներէն արձակ– կաս կաճն եր կ՚արթննան մեր ս բ տ եր ո ւն մ էք , վէ ր– բուն, վրէժի բոցբ իրեՀհց Հոգիին մէք, եզիճնեբու
ուաճ Հրավառութեան ; քերոլ պէս : Մ եր գլխուն մ ադե բք իբր սար փու– իւայթոզ բեռբ իրենց՝ ուսեբուն, Աստուճս յ ճրա–
Կ բակի մ կր տ ո ւթ ե ան Հ բամ ան՚բ արատի– է ՛ո։ յէ շեր կր ան կուին , գոգ մ բ կ՝՝՝անց\1՝ի տ՛աք Հոսանքի զ քւն տակ , 1լ անիճեն մ աբգկութիւնբ որ ան պ ա տ -
եւս է-Աենք վարն ենք ու սողոսկելով կր յ՚աոաքա— նման մեբ երակներէն, ուր մեր շնչառութիւնբ կր ուեց ի բ մ ա րդա րէն , ել պոռնկացաւ , պոռնկազալ ։
նանք, միթէ Հրամ անթ կբ սպասենք, բաւական է բս/է՚տ ար կո ւի մեր աաամնեբու կղպանքին մէք.երբ Ս. ԸՆՏՐԻԿԵԱՆ
ոբ փշրոլաճ ըլլաէԼ՛ մեր բազուկներբ կաշկանդոզ ճեճի ստիպման տակ իր ի՛սկ իւոստովանութեամբ
շղթաներ ք* բաւական է ոբ ազատ Ըլլանք , եւ միշտ կբ Հաստատուի թ-է ա յդ երկու Հա քք , յի սնեակ մ ր
Հնչաճ է մեզի Համար ժամբ մարտնչումի ւ Հատ իկնեբ ր ի Րր իր ղինուո բա կան աստիճանին
մարմին -
ո վ պիտ ի սլեզէ մ)ե բ սրտեբբ , գի ան ալս լ Հ ա ֊ վկայական՝ կազմ ո ւաճ են՛ մարդկային ԱպքխհաԱ կսկիծ
մար թէ՝ ինչե՜ր թագու-աՀյ– են Հոն՛. Ո՞վ ս(իաի փո՜ ներէ * * • : Աւ՛ա՜գ , ստիպուաճ եմ ըսել • ժամանակն
րէ մեր Հոգին , երբ գաբշաՀ ոտ քարիւղ չկա յ Հոն, է թ ե բ ե ւս ըսելու. Ապրիլ է դարձեալ, Մ այբ իմ անուշիկ։ Ծաղ
ա յլ ս ր բաղ ո րճ ո ւթե ան Հուրր , անշէք բոց բ Աղա - .. .Սսփնքներու պսաւկներէ կեր են ճառ ու ճագիկ , լեռ. ու դաշտ , սար ու ձոր ,
տ ո ւթեան , զոր պիտի տեսնէ թշնամ ին քիչ ատե - (^ամանակն է ՛եւ լսելու, որափՀետեւ մարտական բնութիւնբ ամրողք կանանչ է Հագեր։ Խինդ ու
նկն , ու պիտի կո ւրնա\ն իբ ա չքե ր բ : Ի դուր պիտի շեփորներու ձայն կուգա յ Արարատի բարձունքէն , ճիճազ , երգ ո լ պար է չորս կողմս * Ուրախ են
Հ՛արցնէ ամէն կողմ գիտնալու թէ «որոինք են ի ^ ապա թէ ոչ ի՞նչ օգուտ, ստոր թշնամիին Նախ - մարդիկ, գարուն է ե կե բ Հ Բայց , մայր իմ ան՚յււշ
բենց դէմ կււո ւո զ\1՝ե բ ր» Հ ճիրնեբր թուել անկէ ՛առաք։ Ղ՛ե րե վա ր ո ւաճ բայց եւ գորովալից, Ասլրիլեան այս առաւօտ սիրտս կբ
Ա լա աո ւթեան եռա թել բանա կր աՀա կբ յա– անմատչելի Հայկաւլնեան խրոխտ լե բան կաաա - մզա կա յ , Հողիս կբ խռովի , ել սարսափի օրերէն
ռա քան ա յ , ո լ կեդրոնի մեր բանա կին կբ վ իճակ– րէ\՛ո , ուր Հիմա շզթայազեբճ Արատաւազգբ կոլ - սա ա ցաճ վէքերս դարձեալ կ արիւնին I
ուի նախալարձակ՝ բլլալ։ Պատմութեան– մէք առա սա կան ձի ւնւեբ\ո լ վրա յ իր թեւալ ոք ձին 1լ աս պ ա–
քի՝՛– անդամ յեղյեղո ւաճ այգ աննշան բա րձոլնքբ մրն էբ * այն աՀաւոբ գիշերներէն երբ
Արաբայի՝ այլեւս պքւտի չմոռցուի*. տակէ՛. Անգունզներբ այլեւս կամուրք կբ նետեն քիւրտի լակոտէ մբ ստացայ զանոնք , կբ յի• շե*՝ս
Հոն է որ Հրաշքներու Հրաշքբ պաաաՀեցալ , ո լ բարձ ո լնու՛եր բ կբ խոնաբՀին իբ առքեւ։ մա՛յր երբ մեր մաՀագնաց կարաւանը Հեռացաւ :
թշնամիներու ու բարեկամն՛երու վկայութեամբ՝ Կը լսէ՞ք ձայնեբբ։ Բազմաթիւ ԱրմենուՀիներ Աբեւի վերքին շոգերուն Հետ մեզ մինակ ձգելով
Հայ Արի՛ն հ րբ իրենց Թուր Կէճէ կին խրեցին զոր * իրենց արի ւնաՀ ոս ստինքներր բա ցաճ՝ կարմիր ճամբաներու երկայնքըւ, կբ յիշեԲս թէ ինչպէս եր
դայլի երախին մէք։ վարգեր կր ցանեն անոր ճամ բուն վրա յ Աղատն ի կու ՝Բիլրտեբ թէ Թուրքեր լաւ չեմ դիտեր , ոբով
մեճ մ ասր իս ե լա–֊ վեր ի Մ ասիս ու վրէ՜ժ , վրէ՜ժ 1լաղազա<կեն * . . ։
•կո բո յս կ՛ա ղկան ձ ի լն ո վ կբ փախէր , ա յնքան արաղ, Հետեւ մանուկ Հոգիս գ ե ռ զանազանելու անկարող
ՎոՀմակբ քարդ ու փչՈէ~Րտ
էբ, կանդ առին մեր գլխուն վերեւ եւ դրամ դրամ
որ ոչ մէկ այրուձի կրնար Հասնիլ անոր, իսկ միւս Եթէ Օբ մբ պբպտէք ձեք ապրաճ քա զա քա ֊ պաՀանքեցին : «Զաւնիմ» , եղաւ պատասխանդ , ո-
մասք, քո լիր ի պէս՝ մեզմէ շրքապատուա^– մտրակի կիրթ երկիրներու մթին թանգարանները^ թերեւս բուն փոխարէն ինձ ուզեցին տանիլ բայց ղուն, ոՀ
ու սո ու բոլորակին՛ մէք, դէպի փշաթել ար— Հ ան դիպիք , Հնամ ատեան՛ ոսկեքանդակ Հայ մա - մայր իմ, մէկ վաբյկեանէն ոտքի կանդնեցար Հե–
ղ ե լա ր անն եր ր կբ մղուէր : ղազաթնե րոլ ս բ բազան մ տ ս ո ւնքնե ր ո ւն առբնթե ր՝ րոսոլՀիի մբ նման դէմ յանդիման անոնց, նոյն իսկ
Անոնք նման էին Ալփասլանի, քՒիմուրլէնկի , եւ մագաղաթէ, լուսաճին ման՛՛եակներու, կամ ո - քու կեանքի գնովդ եւ չթողուցիր որ Հ եռացնեն քու
ճինկիզեանի Հ ո րգա^ ՛եր ո ւն , զաղբե լի կերպարան– վին ձել՝ափոխուաճ ո լ իս ե ո ա թ I ւր ո լաճ շնական այսօր, մայր իմ պատուական , Հակա–
քով , ազտեղո ւթ եա ց մ էք կո րսուաճ , պժգալի , աօնավաճառանոցն Լ ր^ լ մէք : " ՚" կ քոլ անՀաշիլ ղոՀ ո զո ւթ իւննե ր ուղ , կաբելի
նո յնիսկ քաբղուելոլ ան՛արժան՛ : Անոնք մ՛եր քոյրերու, ձեր մայրերու ստի.՝–ք–. չեղաւ, 32 տաբի վերքն ալ, գոնէ ամէն Ապրիլին
Ու լ ն ո լ՛ րակ>––1 ն իշխանութիւնր ոբոշաճ էր ներէն շինուաճ են . . * ւ վա ււ ք մբ անթառամ ճաղիկ բե րե լ քո ւ գե բեղմ ա -
մերկացնել զա՝ ՝ոնք, Հականեխելու Համար– ա յո ԵԹԷ ժամանակք դ աւագրէ մեր տա բ իքին , "էգ 1 / ^ է՛գէ ս քեո ՝• մ ան Հարիւր Հ աղ ա ր ա ւ որ մա լ -
Տ՛Օ* ր բա րձունք^.
մարզ կա յ ին ազբտկո /ար , թէ Լ ւ կա սկահ ելի էր ա։ի։ւո՜ ս մեգի ՛Հ, ո ր Ա ե րո՛ լնդ , դուք բե բու նմ ան , Տէր Զոբի ԿԻգԻէ անապատներուն
կան քաղ -
անկէ գուբ՝.է բերել մարգ՛է նման արաբաճնեբ ք այն . նե բու վր ա ւ ղ ր ո ^ պ ի տ ի տ ա ք , մէլ :
ԱաՐՐԷ է, ՚ ^ ա յ ր
քան արղսքՀատելի Էր այդ մաՀուան բսձ ՛ակր հ Ա– 1 ուխտի օր եւ. ես 32րդ.
նոնք նման Էին էք ա յ ր ի գազսւննեբու իրենց լթոէ-աճ թանակբ կերտելու Համար , որպէսզի թշնամին անգամ րչլա/ով կ՝ուիստեմ Հաւատարիմ մնաք քեզի
շարժ ուձե լեր ով , ս՛ա րսափաճ կերպարանքներով , այլեւս չՀամարձակի* . . ստինքներու պտուկն-եքոէք եւ քոլ սչաաւ/ամիզ . «Ազզգ ու Հ այր ե՛։Հքզ չմոո֊Պ
ու պարտուաձ– ոխերիմ մաՀապաբտի նայուաճքաի : մանեակներ կախել իր իսեղդկապ անցնելիք ւի իւ -
%Էն .... ԽՈՍՐՌՎ, ՎՇՏՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M