Page 31 - ARM_19-1947_02
P. 31
8 Ա❁Ա*
մ է Երլտրզի րռնակալութ ի Հեն ո սեղմումները նե– ՀԱՅԱՍՏԱՆ իւրայատուկ։ Հոն չերեւար կո)լխոզա՛յին գիւգի
սովետ
զած էին զէնքր : իր ազատատենչ խիղճը չէր Հան Հարուստ առօր ե ան * չէ պատկերացուած
դուրժած֊ այդ վիճակին եւ մի՚էոց մր զանելով Հե (Քաղուած Երեւանի թհբթ-հրէն) մ արգոց առանձին յա ր ա բե ր ո ւթ ի ւննե րր Հա յբե ֊
՝նակաս պատերազմ
ռացած էր թագաւ՜որին շրջանակէն ; ի նախօրեակին ; Հակառակ որ
Մ՚՚ւակեան ուշ չէր տիրացած Համբաւի , ինչ - ԱՆԻ - ՊԵՄԶԱՅԻ Համագործակցականին կից այգ մաըգիկ իրենց բե ա ւո ր ո ւթ ե ա մբ աւելի Հա -
զանոնք
պէս շաա մր արուեստագէտներ , այլ թատերական բացուած է կար/՛ - Ղ°ւէ^.է արտէլնեբ եւ սափրիչի րուսւո են կեանքի մէկ^ սակայն Հեղինակր
ասպարէզր ընդգրկելէ քիչ վերշՀ , նշան ա ւո ր դար~ խանութ։ Այս արտէլներուև մէչՀ կ՛աշի/ատին ար– ներկա յա ցուց ած է աղքատ նկարագրով ։
ձած էր : տասաՀմանէն ներգաղթած Հայեր։ Զե կո ւց անո ղր՝ վէպին՛ այս թ ե րո ւթ ի ւննե բո ւն
Այս Համբաւր չէր սաՀմ անափակուած երկրին ՍԻԱԻԱՆԻ ՇՐՋԱՆԻ արգիւնաբերական Հաս - պատճառ նկատեց՝ Հեղինակին քաղաքական մտա–
տատ ո ւթիւնր իր գործուն է ո ւթիւնր րն գար ձ ակա ծ
մէկ, ա յ լ Հ աս աճ էր մինչեւ Եգիպտոս ու կովկաս ։ եւ բացած է կարի, Հ իւս ո ւածեգէնի , ներկի, հ՛՛ումի ցածմակարգակը ու նաեւ նախապատերազմ
ե ուրիշ ա ր Հ ե ս տ ան ո ց՝ն եր ; կաչէէ
Եգիպտոսի պտոյտը արտակարգ յակոգութեամբ յան շրկանի սովետական իր ա կանո ւթեան՛ լրիւ
^11 վերկացած էր։ Խտիվ իսմայիլ փաշա իր Հովա չուսումնասիրելը ;
նաւորութեան տակ առած էր առակին թրքական ԵՐԵՒԱՆԻ ԹԻԻ 1 կօշիկի դործարանր լաւ եւ Ա յս զե կո ւց ո ւմ՛էն վերկ կա տ ար ո ւե ց ան մ աքերի
թատրոն ի խումբը եւ անձամբ ներկայ եղած ներ ար գ ի ա կ ա ն սարքաւորում մր ստացած է, կա՚Լ - փոխանակութիւննեբ։ Խօսք առին Ա* ինճիկեան ,
կայացումներուն՛ ,որռնք աեգի կ՛ունենային «#/տիվ– մ՚ուած Աոսկուայի «Փաբիզեան կոմունա» գրու - Զարեան, Գեմիրճեան , կարինեան, Ատմիկո -
եալ Օփերա^յի մէկ։ թ ե ան վրայ ; Նոր սարքաւորումով կաշիի խնայա– եան– ել ուրիշներ Հ
Թատերախումբը ԳաՀիբէէ ու Ագեքսանգբիա– զութիւս պիտի րլլա յ , արտագրութիւնր մաքուր
կոգմէ 2ԱՑՆԵՐ
յէն վերկ իշխան Ամատունիի Թիֆլիս Հրա ել աւելի .արագ ; ԳԱՒԱՈ֊ԷՆ
ւիրուած էր ել Հոն գտցած ։
Այս պտո յա ի .րնթացքին , Անակեանի կ՚ընկե Է՚ՋՄԻԱԾՆԻ Հ\ոզագո բծական բամանմունքի ՀՄԸՄԻ ՊԱՐԱՀԱՆԳԷՍԸ
նախաձեռնութեամբ
րակցէին Ալիքսանեան , Պ իննէմ էճեանն երր եւ կա - , անցեալ Յունուարէն սկսեալ
տակեբգակ Թրեանցր, ել ինչպէս ամէն տեգ, Հոն շըկ* կեդրո՛ններուն եւ ենթա շրկաննե րո ւն%մ էկ կազ ՄԱՐՍԷՅԼ, (յապաղած) Հ. Մ • Ը Մ ՚ ի
աչ յ տ կո գո ւթ են է յակո զ\ո ւթ ի ւն կր բարձրանա յին ։ մակերպուած են քսանօ բեայ դասրնթացքներ սերմ– մ ասն աճ իւղին պարաՀանգէսր տեգի ունեցաւ մարտ
Ս՚նակեան , այս Թիֆլիզի ճամրորղութենւէն նաբո յծներո լ , բանկա ր ա բո յծներու , օղակաւոր - 29/՛ գիչեբր, հ16էշ\ ձշ Կ Բ1ձ%շի սրաՀներուն մէկ ։
վերկ , ^Օսմանեան Տրամ ի թատերախումբ» անու— ներ ո լ, ան\ասնապաՀներոլ> կթողներու եւն * ի Հա Հանգէսր Հ Ա՛ • Ը . Ա՝ –.ական խիստ կարգտպաՀու -
նով խո՛ւմ բ մր Հ իմնեց իր սեփական անունով ու մար : ՂաԱյսախօսութիւննեբուն ներկայ կ՚ըլլան մեծ թեան շնոբՀ իւ ունեցաւ կատարեալ յակյո ղո ւթ ի ւն :
իր Հ աշւո յն , գո ր մ ին չեւ 1914 տե լականա ց ո ւց ու թիլձՈվ գէէ֊զս՚Յւքեեբ : ,Հ * Մ * Ը* Մ *ի Համակիր շրկանակր օրեր, առակ
կատ՜արելագործեց ։* ԱՇՏԱՐԱԿԻ չրչտնի գարնան ա՛յին ւ աշխ ատա նք - սպառած էր ա յ ս 320 Հ բաւի րատոմ սերր որ շրկա -
Այս խումբր ձմեռները, ք*ամագանին, ՚էյէՀզա՝– նեբոլ յատուկ գործիքները շատ Հ ին են ել գրեթէ բերոլթեան Հանուած էին։ ի զուր գիմեցին անոնք
տէպաշրի, ամառներն ալ Գատրգիւղի քԼամպաքօղ– անգործածելի : Լծկան անաւսո՚ւ1ննեըը կր գտնուին որ մամանակին չէիս ապաՀո՚ված իրենց տոմ սերը ։
լու պարտէզին , երբեմն ալ Պ ագրր գիւղի շէնք թե անմխիթար վիճակի մէկ : Եզներուն՛ մեծ մ ասր գրե Կէս գիշե բ ին սկսաւ անակնկալներու բամ ի -
մէկ^ –ներկայացումներ կր ,սարքէր ւ թէ աշխատունակ չ է ։ Այգ մասին կոլխոզներու նր ։ Նախ Արլքենիա երգչախումբի քանի մր երգիչ
Այսպէս , Եվրոպայի մէկ տեսնելէ առակ, ՄվՀ– վար չութ ի լեներ ս ու կուսակցական կտզմակեր - եւ ե բգչոլՀ իներոլ կողմ է երդուեցաւ յա յանի երա–
նակեան բեմ ին փբ՚^յ աեսած էէսՔ Համ աշխ ար - պութիւններր անփոյթ կր գտնուին ։ Գաշտերու մշտագէտ Պ * Վ^արգան Ա արգի սե անի ձայնագրած
Հային գործեր , ինչպէս «Թէրէզ քիաքէն»ը , «Կոմ– պարարտացումը գէշ կազմակերպուած է՛ Նախա– ս կ աո ւտ ական նոր քայլերգր, յետոյ փոքրիկն Ան–
սուՀի Աառա^ն, «Գամելիազարդ Տիկինը» , «Ֆրու– աեսուած 100.000 սայլ տե՛ղական պարարտանիւթի նիթա ՜Ա ա ր զ ի ս եան զարմ անալի յակողո ւթեամ բ
Ֆրու»ն , «կարմիր կամ ուր կի ոճիրը» , ՀհՔ՝ավէառա֊ փա խարէն՝ զաշտ փոխագրուած է ՚ ^ ի ա յ ^ ՝ 8.640 պարեց Օփեբայի եւ ռուսական պարեր , բուռն՛ ծա–
կան Հրեան», «ՖսՀնֆան ՝Բլօտինէ»ն , եւն : Օտար սայլ * (՝/ ա /// մր կոլխոզներ Լ՚Օ շա կան յ ամ իրան , վւերու մէկ* Տիկին ւ^Օւ՚ՈՕՈ եւ Օր* ՄեշՀուրեան ի–
թատրոնի մ ասին մեր առակին գիտելիքներր վար Բիւրակն եւն . ) տակաւին որեւէ պարարտան՚իլթ բենց գեղեցիկ երգերով փակեցին անակնկալներու
պետին շնո րՀ իւ ձեռք ձգած էինք • չեն փոխագրած գա շտ • Ն ո յ ն անկանոնութիւնն ու բամ ինր ։
Ս՚նակեան շատ մ եծ ծառա յ ութի ւեներ մատու ան փութ ո ւթիւնր այգեմշակութեան կո լխոզնե րուձե Կէս գիշերէն վերկ նոլագախումբր Աշ*է\ւօիս
ցած է թ ուր ք թատ բոնին՛ • Պէաք չէ նաեւ մոռնա ւ մէչ–, (Ս– Հայաստան. Փետր. 2 7 ) ։ րնկերացալ նշանաւոր &ՇՇՕք<160Ո1Տէ6 \^1§Ոտ1տ եւ ի -
թէ Պինէմէճեանը, ՖէՀիմր, Ալիքսանեանը, Ատն– րենց գեգեցիկ նուագով ել քՅւՈ12ւ1Տ1էն ե րով ներկա -
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԵԱՆԻ ել Ախուբեանի շլվա1ներոլ ^երր ոգեւորեցին
ճաքճեանր եւ ՀքաՀինեանր եւս մեծապէս օգնած ՝"ւ մինչեւ առաւօտ ։
կոլիյոզներր անՀբամեշտ աշխատանքր կը տանին
գոՀոգութիւններ րրած են այս գործին մէկ։Թո*֊ըք Հ* Ա՝ * Ը* Մ՛ի Մարսէյլի մասնաճիւղր ա Բ՛
կենդանիներուն ծինր յակոգ անցընելու եւ անոնց–
թատրոնի պատմութիւնր , թուրք թատերական՛ ար Հա - առթիւ ի ր կե րմ Հն՚որՀա կա լութի ւնն երր կր յայտնէ
մ է առաւելագո յն 1լա թ ի քանակը ստանալու
ուեստ ր կր պարծենան այս անո ւննե բով որոնք յսյ՜ պատրաստուին Արմ են իա ե ր դչա խ ո ւմբի երգիչներուն ել երգչու -
մար։ Տարգաբուած են ղումեր, կր
ւիաենապէս պիտի յ իշուին ^ ու սիրով ել յարգան Հիներուն ՛եւ իրենց աննման գեկավար Պ * Վարդան*
ծնարաններ ^ Հորթանոցներ եւն :
քով կր խոնաբՀի ամէնքին առկեւ , գլխաւոբոլ - Ս ար զ.ի ս ե ա ի որ իր ձայնագրած սկաուտական քայ–
թեամբ վարպետին ։ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐՈ՛ՀՆԵՐՈՒ ընգՀ . մոզովր աե– լերքր առակին անգամ տրամ աղբեց Հ • Ա • (Է* Ա* ՛ի
Ներկայ ն իւթապաշտ շբկանին մ էկ ա յս ար - ղի ունեցաւ Փետր • I $ին , Գրողներո՛ւ Ա՝ ի ո ւթեան Մարսէյլի մասնաճիւղին, նմանապէս 1\՚1ո16. -
գիւձնքին Հասած րլլալբ անտարակոյս փառքի եւ ա ան գաՀ լիճին մէկ, ինչպէս գրած էինք՛. Զեկու ՈՕո/ք , Օր * Նազիկ Համբարձումեանի , Օր • Պօյա–
ցում . տուաւ փիլիսոփա յակաս գի տ ո ւթ ի ւնն եր ո ւ
բար ո ք ակաս վարձատրո ւթ իւնն ե ր ուն ամ էն էն մ եծ$* ճեանի , Օրիորդներ Նիքսարլեանի , ՝$էչեանփ եւ
•պրօֆ . Մ * Մ կրեան՝ ՝Րր* Թափալցեանի ^Պատե բո
ոլ ազնիւն է , որ ամ էն մ աՀ կանաց՛ս լի չի վ իճա ֊ Օր * Սիմոնեանի եւ կարգագիր լանձնախումբի ՛զի՜
րազմ » Վէպի մ ասին :
կիր։ լոր անգամն ե րո ւն՝ * Այս սիւնակները շատ քիչ
Մ ա գ թ ե լով երկար կեանք՝ ո՝զկերուն՛, ու խա~ Զեկուցա՝ն\ողր բազմակողմանի վերլուծման են տի րլլային գեռ թոՀ֊ելու անո ւնն ե րր այն բաբե ~
զ ա զ քուն՝ մեռեալներուն , կ՛ուզեմ նաեւ շեշտե» թարկելով յիշեալ վէպը , գտաւ որ Հեղինակը չէ կամն ե բուն , ո րոնք իրենց սրտաբուխ նուէ բներով
թէ պէտք չէ Հրամարիլ ե րախտադիտ՚ո ւթենէ ; Ազ յակո զած անոր կառուցման մէկ ; Ան չէ կրցած ճոխացոլցին Հ * Մ * Ը • Մ *ի վփճակախազը : &նոբ–
դերբ, իրենց անցետլր յիշելով, իրենց մեծերր յի– լրիւ֊ պատկերացնե՛լ սովետական իրականոլթիւնր ։ Հ ա կա լո ւթ ի լ ս նաել Հանդիսականներովն որոնք
շաաակելով է որ կր մեծնան : Վէպի այն մասեբր, որոնք կր վերաբերին սովե ֊ լայնօրէն քակտլերեցին Հ. Մ* Ը* Մ՛ի ձեռնաբկր։
- ՀԻՔՄԷԹ ՆԻՍԱՆ տական քաղաքի եւ սովետ մարգոց՝ թ ո յ լ են, ոչ Վահան Շւոմլեան
Հ Ե Ա Ն ՚ Բ Ի ՆՀ Ե Տ կեն : Լոյս Զուաբթ-ք իր շարունակութիւնը չու - Ինծի չըլլա՜յ որ խըզսան ոլ մօտենան • • • միմիա՜յն
նե ցաւ Հ ա լան ա բա ր Ամ երիկա յի մ ի կա մ աո ւթե ամբը Փոքրիկ սերմակ աղջիկն այն, իշխաւնուհւթյ մը
(ԳԻՐ-ԲԻ ՄԸ ԱՌԻԹՈՎ) ուր անոր Հեզինակր պիտի անցնէր լուծքին եզին՝ ւյըմաՕ1,
մաճր առնելու ել Հ՛երկելու բոլորովին տարբեր Թոզ գաւլ ինծի այցելու, ձեռքը մոմի տեղ՝ շոււ–
ապրումներուն , նոյնքան արիւնոտ , նոյնքան տա– (1922) ՜ շաւն
Լ– Սիւրմէլեան Պոլիս շփման՛ մէշ\ էրզարգա– ռապայեզց արտերր ^ դաշտերր ; Խորքի Հ ո գեդա շ–
ցած գրականութեան մր Հետ։ \920ին տատաիզմր տի ոչ մէկ Հիմնական այլացում ; Աւելի՜՛ն ^ անՀուն
կար անշուշտ ։ք)ւ զե ր իրապաշտ ո ւթեան (տԱՈքՏ&ետաշ) Ամերիկային , անՀ ուն բաց ո լթիւններուն վրայ , ա՜ Այս պատառիկն ալ կուգա յ երգէ մր, որ ա յս
մ ան իֆ է ս թր թէեւ տպուած նոր յաւէտ մանուկ Հոգին՝ կ՚առնէր ծանր մարդ - անգամ մ արմ ինն է մ ատ գա շ ազկկան մր։ Աւելին :
\924ին, \922ին կր կայնութիւնր ուրիշ զգա յո ւթ ի ւննե ր ո ւ % Ա աՀ ր ո - Իմ մտքիս առկեւն է \922ին մեկնելու վրայԼեւոնին
զէմքր, ուր ոզկ աչքերն էին միայն։ Անացեալը
կեղրոնացնէր ծանր ձգտումը բանաստեղծութեա՛ն՛ բուն չոլնչին մէկ կր յօրին՛ուէին իր երիտասար ֊ սրբազան աւերակ ։ Ու գմուարութեան
մէկ չեմ ՛այդ
բոլորովին ուրիշ տագնապի մը։ Ա էնպօլիստներր •դութեան սրբազան պալարներր, Հոտ մօտիկն էր*,
չէին կործա՛նած տրամաբանական կարգը, Հակա - Հ իւ֊անգանոց ի բա ր ձ ին , խարտեաշ Հ իւանդապա - աւերակն ու ազկիկ թարմութիւն՛ը իրարու գէմ այ
ռակ իրենց Հումկու գրոՀներուն , լեզուին ու քերա տոլՀիներոլ թաւիշ նայուածքին մէկ, ու երեսին րելու* Գիտեցէք ուշադրութեամբ : Նոյն պատկեր
կանութեան , ոտանաւորին ընկալեալ կաղապար - արեան մութ շղարշին որ կոլգար իբմէ * * * : Լ* ներու թռիչքն է որ տողերր կ^ընէ այնքան տաք ,
ներուն գէմ : Ու բանաստեղծութիւնը կը մնար Սիւրմէլեան նոյն գրքին ուրիշ մէկ է(ին (284) գեգեցիկ ^ խռ՛ովիչ I ՝ք՝սաՀհրՀինգ տարի վերկ այդ
կրունկներուն ու ակր պատկերակերտն երուն (ւԾ1\ւ3ն -- 1922^5> գե^ՔԱ– Ամերիկա տանող շոգենաւին վրայ , տեսարանէն երբ Լ *Ա * իր Հասուն գրքին մէկ կ՛ըն
Տւուտատ) : Լ • Ս • ո լ ր / ՚ չ Բա՚" էԸՐալ֊ առա՛ աՂ$յէհ.է "՝Ը. Էրեն ներկայացող ալպոմիմրմէկ պիտի դունի այդ պատառիկք , ապացուցած կքԼէէայ "է ք^է
շուշտ իր գիտութեան եթէ ոչ այգ պատ կերա ֊ դրէ սա տողերր , ո րոնք Լ ^ յ ս ^Ռ\.ա^\.^–էն են՛ բա յց ա յ դ նկարներուն փո խառիկ , օտար , Հետեւաբար
կերտ.ումր օգտագործել իր ապրումներուն Հաշ - չր Հերքուած , քանի որ մուտք ոմնին վերկին Հա սուտ ճտկատադիբր , այլ կ ՚ / ՚ / Հ " 7 7 տուած մե՛զի այն
լոյն : իր տարօրէն Հարուստ պատկեր՛նեոլս փա - տորին մէկ։ շաա թանկագին փաստր որով մենք երբեմն զմեզ
լէիոսգոբին րնդմէշ^էն տողեր , բառեր սեւեռելով : ՎԵՐՋԻՆ ԱՎՕԹ-Ր Հ ե ր քե լո վ կ՚ըսե՛նք մենք Հարազատ ի բա կան ո ւթիւ
Այսպէս լուսաւորուած, իր քերթուածները ոչ նր : Վերի սլատառիկր թեքնիք , խորք կուդայ աչ
գեղձ– կ^ԸԼԼան , ոչ ալ աճպարարեալ։ Անոնք իր Հո Այս իրիկուն իմ հոգիս եկեղեցի մ ՚ Է հրսկայ՝ թէ այս անգամ Լոյս Զ*1ւարթ^$ք այլ այլ ինք ուզէ
գեկան ցանցակերպին մէչ^ նետաՀար ինկած պատ - Պատարագէն վերջ ր֊սսիոլր^ոլր ջահի մը նըմանկայ կամ չուզէ՝ ամ բո զկական Լ . Ս իէ՜րմէ լեանէն եւ է * *
կեր՚ներոլ թրթռումներն ՛են։ Եւ այսքան : իրաւ Միայն աղջիկ մ՚հեբաբձակ. . . Այս իրիկուն, տէ՛ր՛, բանա ս տ ե զծ ո լ թ ի ւձն* * կա յ սակայն ասկէ անդին
բանաստեղծութիւն։ Այգ պատկերները պիտի մնա մեղա՜յ , տ ա կա ւին ։ Ո՛– աս ի կա անփոխարինելի ձգոզութիւ–
յին ղերի այղ ցանցին լարերուն , պիտի Հասուն - Միամիտ եմ ու հիւաէնդ, ես՝ սիրահար աբեղայ • . • : նրն է Կը Հարցնեմ ձեզի Տիկիններ եւ Պարոններ
նային քառորդ դար.ու արեան, ցաւի տառապանքի
արեւներու՚լ. տակ, որպէսզի գտնէին այն կերպա Պիտի մհոնի՜մ, ու կ՛ուզեմ ծազիկնհբոլ ախտաւոր Հատորին, ուր տրամաբանական կարգին տեղ զգա
Նուրբ հոգիներ հոգւոյս մէջ • • . կ՛ուզեմ լուսին լքը
րանքները որոնք ամէ՛նէն քաղցր շնորՀները կբ ցական կարգն՛ է ար կր վարէ յոլշքերոլԱ մապալէ՛
աղուոր
կազմեն իր վերջին Հատորին՛։ Ու փըզոսկրր ու խոշոր– • • կ՛ուզեմ աււուն մենաւոր սՐ՚ Ա*՜ նկարչական տա ր րր որ մթնոլորտը կ՚ըլլայ
Լուսինին սւակը կենայ , զերդ շերա՜մ մը վիրաւոր :
1922/՛ քերթուածներովն տկարութիւնը ներքին այդ ամէնուն , այդ աշխաբՀին որուն՛ վրայ դող -
անբաւաբարութենէ մր չէր գար պատկերներու Գզար կախարդական պլպլո*֊քը Հ ե ռ ո Հ ւ ,Հեռո՛լ մա
ասիկա անդարմանելի անարիւնութիւնը կր նշանա շած բայց անմար լոյսերոլն .ու Հարցումը ։ Ե՞րբ
կէ Հոգիին այլ այդ շատի րաւապրումնե րո ւն ան Ու երբ մարդերւը, ո՜վ տէր, մեռել մ՚ըլլալս իմա իրաւ է բանաստեղծութիւնք,.
բաւաբար ուս վերա
գրումները Հաոունութենէն: Նոյն թուով նաք
կը ծած
բորորովին տարրեր վիճակներ (3) 8 • ՕՇԱԿԱՆ
Fonds A.R.A.M
մ է Երլտրզի րռնակալութ ի Հեն ո սեղմումները նե– ՀԱՅԱՍՏԱՆ իւրայատուկ։ Հոն չերեւար կո)լխոզա՛յին գիւգի
սովետ
զած էին զէնքր : իր ազատատենչ խիղճը չէր Հան Հարուստ առօր ե ան * չէ պատկերացուած
դուրժած֊ այդ վիճակին եւ մի՚էոց մր զանելով Հե (Քաղուած Երեւանի թհբթ-հրէն) մ արգոց առանձին յա ր ա բե ր ո ւթ ի ւննե րր Հա յբե ֊
՝նակաս պատերազմ
ռացած էր թագաւ՜որին շրջանակէն ; ի նախօրեակին ; Հակառակ որ
Մ՚՚ւակեան ուշ չէր տիրացած Համբաւի , ինչ - ԱՆԻ - ՊԵՄԶԱՅԻ Համագործակցականին կից այգ մաըգիկ իրենց բե ա ւո ր ո ւթ ե ա մբ աւելի Հա -
զանոնք
պէս շաա մր արուեստագէտներ , այլ թատերական բացուած է կար/՛ - Ղ°ւէ^.է արտէլնեբ եւ սափրիչի րուսւո են կեանքի մէկ^ սակայն Հեղինակր
ասպարէզր ընդգրկելէ քիչ վերշՀ , նշան ա ւո ր դար~ խանութ։ Այս արտէլներուև մէչՀ կ՛աշի/ատին ար– ներկա յա ցուց ած է աղքատ նկարագրով ։
ձած էր : տասաՀմանէն ներգաղթած Հայեր։ Զե կո ւց անո ղր՝ վէպին՛ այս թ ե րո ւթ ի ւննե բո ւն
Այս Համբաւր չէր սաՀմ անափակուած երկրին ՍԻԱԻԱՆԻ ՇՐՋԱՆԻ արգիւնաբերական Հաս - պատճառ նկատեց՝ Հեղինակին քաղաքական մտա–
տատ ո ւթիւնր իր գործուն է ո ւթիւնր րն գար ձ ակա ծ
մէկ, ա յ լ Հ աս աճ էր մինչեւ Եգիպտոս ու կովկաս ։ եւ բացած է կարի, Հ իւս ո ւածեգէնի , ներկի, հ՛՛ումի ցածմակարգակը ու նաեւ նախապատերազմ
ե ուրիշ ա ր Հ ե ս տ ան ո ց՝ն եր ; կաչէէ
Եգիպտոսի պտոյտը արտակարգ յակոգութեամբ յան շրկանի սովետական իր ա կանո ւթեան՛ լրիւ
^11 վերկացած էր։ Խտիվ իսմայիլ փաշա իր Հովա չուսումնասիրելը ;
նաւորութեան տակ առած էր առակին թրքական ԵՐԵՒԱՆԻ ԹԻԻ 1 կօշիկի դործարանր լաւ եւ Ա յս զե կո ւց ո ւմ՛էն վերկ կա տ ար ո ւե ց ան մ աքերի
թատրոն ի խումբը եւ անձամբ ներկայ եղած ներ ար գ ի ա կ ա ն սարքաւորում մր ստացած է, կա՚Լ - փոխանակութիւննեբ։ Խօսք առին Ա* ինճիկեան ,
կայացումներուն՛ ,որռնք աեգի կ՛ունենային «#/տիվ– մ՚ուած Աոսկուայի «Փաբիզեան կոմունա» գրու - Զարեան, Գեմիրճեան , կարինեան, Ատմիկո -
եալ Օփերա^յի մէկ։ թ ե ան վրայ ; Նոր սարքաւորումով կաշիի խնայա– եան– ել ուրիշներ Հ
Թատերախումբը ԳաՀիբէէ ու Ագեքսանգբիա– զութիւս պիտի րլլա յ , արտագրութիւնր մաքուր
կոգմէ 2ԱՑՆԵՐ
յէն վերկ իշխան Ամատունիի Թիֆլիս Հրա ել աւելի .արագ ; ԳԱՒԱՈ֊ԷՆ
ւիրուած էր ել Հոն գտցած ։
Այս պտո յա ի .րնթացքին , Անակեանի կ՚ընկե Է՚ՋՄԻԱԾՆԻ Հ\ոզագո բծական բամանմունքի ՀՄԸՄԻ ՊԱՐԱՀԱՆԳԷՍԸ
նախաձեռնութեամբ
րակցէին Ալիքսանեան , Պ իննէմ էճեանն երր եւ կա - , անցեալ Յունուարէն սկսեալ
տակեբգակ Թրեանցր, ել ինչպէս ամէն տեգ, Հոն շըկ* կեդրո՛ններուն եւ ենթա շրկաննե րո ւն%մ էկ կազ ՄԱՐՍԷՅԼ, (յապաղած) Հ. Մ • Ը Մ ՚ ի
աչ յ տ կո գո ւթ են է յակո զ\ո ւթ ի ւն կր բարձրանա յին ։ մակերպուած են քսանօ բեայ դասրնթացքներ սերմ– մ ասն աճ իւղին պարաՀանգէսր տեգի ունեցաւ մարտ
Ս՚նակեան , այս Թիֆլիզի ճամրորղութենւէն նաբո յծներո լ , բանկա ր ա բո յծներու , օղակաւոր - 29/՛ գիչեբր, հ16էշ\ ձշ Կ Բ1ձ%շի սրաՀներուն մէկ ։
վերկ , ^Օսմանեան Տրամ ի թատերախումբ» անու— ներ ո լ, ան\ասնապաՀներոլ> կթողներու եւն * ի Հա Հանգէսր Հ Ա՛ • Ը . Ա՝ –.ական խիստ կարգտպաՀու -
նով խո՛ւմ բ մր Հ իմնեց իր սեփական անունով ու մար : ՂաԱյսախօսութիւննեբուն ներկայ կ՚ըլլան մեծ թեան շնոբՀ իւ ունեցաւ կատարեալ յակյո ղո ւթ ի ւն :
իր Հ աշւո յն , գո ր մ ին չեւ 1914 տե լականա ց ո ւց ու թիլձՈվ գէէ֊զս՚Յւքեեբ : ,Հ * Մ * Ը* Մ *ի Համակիր շրկանակր օրեր, առակ
կատ՜արելագործեց ։* ԱՇՏԱՐԱԿԻ չրչտնի գարնան ա՛յին ւ աշխ ատա նք - սպառած էր ա յ ս 320 Հ բաւի րատոմ սերր որ շրկա -
Այս խումբր ձմեռները, ք*ամագանին, ՚էյէՀզա՝– նեբոլ յատուկ գործիքները շատ Հ ին են ել գրեթէ բերոլթեան Հանուած էին։ ի զուր գիմեցին անոնք
տէպաշրի, ամառներն ալ Գատրգիւղի քԼամպաքօղ– անգործածելի : Լծկան անաւսո՚ւ1ննեըը կր գտնուին որ մամանակին չէիս ապաՀո՚ված իրենց տոմ սերը ։
լու պարտէզին , երբեմն ալ Պ ագրր գիւղի շէնք թե անմխիթար վիճակի մէկ : Եզներուն՛ մեծ մ ասր գրե Կէս գիշե բ ին սկսաւ անակնկալներու բամ ի -
մէկ^ –ներկայացումներ կր ,սարքէր ւ թէ աշխատունակ չ է ։ Այգ մասին կոլխոզներու նր ։ Նախ Արլքենիա երգչախումբի քանի մր երգիչ
Այսպէս , Եվրոպայի մէկ տեսնելէ առակ, ՄվՀ– վար չութ ի լեներ ս ու կուսակցական կտզմակեր - եւ ե բգչոլՀ իներոլ կողմ է երդուեցաւ յա յանի երա–
նակեան բեմ ին փբ՚^յ աեսած էէսՔ Համ աշխ ար - պութիւններր անփոյթ կր գտնուին ։ Գաշտերու մշտագէտ Պ * Վ^արգան Ա արգի սե անի ձայնագրած
Հային գործեր , ինչպէս «Թէրէզ քիաքէն»ը , «Կոմ– պարարտացումը գէշ կազմակերպուած է՛ Նախա– ս կ աո ւտ ական նոր քայլերգր, յետոյ փոքրիկն Ան–
սուՀի Աառա^ն, «Գամելիազարդ Տիկինը» , «Ֆրու– աեսուած 100.000 սայլ տե՛ղական պարարտանիւթի նիթա ՜Ա ա ր զ ի ս եան զարմ անալի յակողո ւթեամ բ
Ֆրու»ն , «կարմիր կամ ուր կի ոճիրը» , ՀհՔ՝ավէառա֊ փա խարէն՝ զաշտ փոխագրուած է ՚ ^ ի ա յ ^ ՝ 8.640 պարեց Օփեբայի եւ ռուսական պարեր , բուռն՛ ծա–
կան Հրեան», «ՖսՀնֆան ՝Բլօտինէ»ն , եւն : Օտար սայլ * (՝/ ա /// մր կոլխոզներ Լ՚Օ շա կան յ ամ իրան , վւերու մէկ* Տիկին ւ^Օւ՚ՈՕՈ եւ Օր* ՄեշՀուրեան ի–
թատրոնի մ ասին մեր առակին գիտելիքներր վար Բիւրակն եւն . ) տակաւին որեւէ պարարտան՚իլթ բենց գեղեցիկ երգերով փակեցին անակնկալներու
պետին շնո րՀ իւ ձեռք ձգած էինք • չեն փոխագրած գա շտ • Ն ո յ ն անկանոնութիւնն ու բամ ինր ։
Ս՚նակեան շատ մ եծ ծառա յ ութի ւեներ մատու ան փութ ո ւթիւնր այգեմշակութեան կո լխոզնե րուձե Կէս գիշերէն վերկ նոլագախումբր Աշ*է\ւօիս
ցած է թ ուր ք թատ բոնին՛ • Պէաք չէ նաեւ մոռնա ւ մէչ–, (Ս– Հայաստան. Փետր. 2 7 ) ։ րնկերացալ նշանաւոր &ՇՇՕք<160Ո1Տէ6 \^1§Ոտ1տ եւ ի -
թէ Պինէմէճեանը, ՖէՀիմր, Ալիքսանեանը, Ատն– րենց գեգեցիկ նուագով ել քՅւՈ12ւ1Տ1էն ե րով ներկա -
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԵԱՆԻ ել Ախուբեանի շլվա1ներոլ ^երր ոգեւորեցին
ճաքճեանր եւ ՀքաՀինեանր եւս մեծապէս օգնած ՝"ւ մինչեւ առաւօտ ։
կոլիյոզներր անՀբամեշտ աշխատանքր կը տանին
գոՀոգութիւններ րրած են այս գործին մէկ։Թո*֊ըք Հ* Ա՝ * Ը* Մ՛ի Մարսէյլի մասնաճիւղր ա Բ՛
կենդանիներուն ծինր յակոգ անցընելու եւ անոնց–
թատրոնի պատմութիւնր , թուրք թատերական՛ ար Հա - առթիւ ի ր կե րմ Հն՚որՀա կա լութի ւնն երր կր յայտնէ
մ է առաւելագո յն 1լա թ ի քանակը ստանալու
ուեստ ր կր պարծենան այս անո ւննե բով որոնք յսյ՜ պատրաստուին Արմ են իա ե ր դչա խ ո ւմբի երգիչներուն ել երգչու -
մար։ Տարգաբուած են ղումեր, կր
ւիաենապէս պիտի յ իշուին ^ ու սիրով ել յարգան Հիներուն ՛եւ իրենց աննման գեկավար Պ * Վարդան*
ծնարաններ ^ Հորթանոցներ եւն :
քով կր խոնաբՀի ամէնքին առկեւ , գլխաւոբոլ - Ս ար զ.ի ս ե ա ի որ իր ձայնագրած սկաուտական քայ–
թեամբ վարպետին ։ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐՈ՛ՀՆԵՐՈՒ ընգՀ . մոզովր աե– լերքր առակին անգամ տրամ աղբեց Հ • Ա • (Է* Ա* ՛ի
Ներկայ ն իւթապաշտ շբկանին մ էկ ա յս ար - ղի ունեցաւ Փետր • I $ին , Գրողներո՛ւ Ա՝ ի ո ւթեան Մարսէյլի մասնաճիւղին, նմանապէս 1\՚1ո16. -
գիւձնքին Հասած րլլալբ անտարակոյս փառքի եւ ա ան գաՀ լիճին մէկ, ինչպէս գրած էինք՛. Զեկու ՈՕո/ք , Օր * Նազիկ Համբարձումեանի , Օր • Պօյա–
ցում . տուաւ փիլիսոփա յակաս գի տ ո ւթ ի ւնն եր ո ւ
բար ո ք ակաս վարձատրո ւթ իւնն ե ր ուն ամ էն էն մ եծ$* ճեանի , Օրիորդներ Նիքսարլեանի , ՝$էչեանփ եւ
•պրօֆ . Մ * Մ կրեան՝ ՝Րր* Թափալցեանի ^Պատե բո
ոլ ազնիւն է , որ ամ էն մ աՀ կանաց՛ս լի չի վ իճա ֊ Օր * Սիմոնեանի եւ կարգագիր լանձնախումբի ՛զի՜
րազմ » Վէպի մ ասին :
կիր։ լոր անգամն ե րո ւն՝ * Այս սիւնակները շատ քիչ
Մ ա գ թ ե լով երկար կեանք՝ ո՝զկերուն՛, ու խա~ Զեկուցա՝ն\ողր բազմակողմանի վերլուծման են տի րլլային գեռ թոՀ֊ելու անո ւնն ե րր այն բաբե ~
զ ա զ քուն՝ մեռեալներուն , կ՛ուզեմ նաեւ շեշտե» թարկելով յիշեալ վէպը , գտաւ որ Հեղինակը չէ կամն ե բուն , ո րոնք իրենց սրտաբուխ նուէ բներով
թէ պէտք չէ Հրամարիլ ե րախտադիտ՚ո ւթենէ ; Ազ յակո զած անոր կառուցման մէկ ; Ան չէ կրցած ճոխացոլցին Հ * Մ * Ը • Մ *ի վփճակախազը : &նոբ–
դերբ, իրենց անցետլր յիշելով, իրենց մեծերր յի– լրիւ֊ պատկերացնե՛լ սովետական իրականոլթիւնր ։ Հ ա կա լո ւթ ի լ ս նաել Հանդիսականներովն որոնք
շաաակելով է որ կր մեծնան : Վէպի այն մասեբր, որոնք կր վերաբերին սովե ֊ լայնօրէն քակտլերեցին Հ. Մ* Ը* Մ՛ի ձեռնաբկր։
- ՀԻՔՄԷԹ ՆԻՍԱՆ տական քաղաքի եւ սովետ մարգոց՝ թ ո յ լ են, ոչ Վահան Շւոմլեան
Հ Ե Ա Ն ՚ Բ Ի ՆՀ Ե Տ կեն : Լոյս Զուաբթ-ք իր շարունակութիւնը չու - Ինծի չըլլա՜յ որ խըզսան ոլ մօտենան • • • միմիա՜յն
նե ցաւ Հ ա լան ա բա ր Ամ երիկա յի մ ի կա մ աո ւթե ամբը Փոքրիկ սերմակ աղջիկն այն, իշխաւնուհւթյ մը
(ԳԻՐ-ԲԻ ՄԸ ԱՌԻԹՈՎ) ուր անոր Հեզինակր պիտի անցնէր լուծքին եզին՝ ւյըմաՕ1,
մաճր առնելու ել Հ՛երկելու բոլորովին տարբեր Թոզ գաւլ ինծի այցելու, ձեռքը մոմի տեղ՝ շոււ–
ապրումներուն , նոյնքան արիւնոտ , նոյնքան տա– (1922) ՜ շաւն
Լ– Սիւրմէլեան Պոլիս շփման՛ մէշ\ էրզարգա– ռապայեզց արտերր ^ դաշտերր ; Խորքի Հ ո գեդա շ–
ցած գրականութեան մր Հետ։ \920ին տատաիզմր տի ոչ մէկ Հիմնական այլացում ; Աւելի՜՛ն ^ անՀուն
կար անշուշտ ։ք)ւ զե ր իրապաշտ ո ւթեան (տԱՈքՏ&ետաշ) Ամերիկային , անՀ ուն բաց ո լթիւններուն վրայ , ա՜ Այս պատառիկն ալ կուգա յ երգէ մր, որ ա յս
մ ան իֆ է ս թր թէեւ տպուած նոր յաւէտ մանուկ Հոգին՝ կ՚առնէր ծանր մարդ - անգամ մ արմ ինն է մ ատ գա շ ազկկան մր։ Աւելին :
\924ին, \922ին կր կայնութիւնր ուրիշ զգա յո ւթ ի ւննե ր ո ւ % Ա աՀ ր ո - Իմ մտքիս առկեւն է \922ին մեկնելու վրայԼեւոնին
զէմքր, ուր ոզկ աչքերն էին միայն։ Անացեալը
կեղրոնացնէր ծանր ձգտումը բանաստեղծութեա՛ն՛ բուն չոլնչին մէկ կր յօրին՛ուէին իր երիտասար ֊ սրբազան աւերակ ։ Ու գմուարութեան
մէկ չեմ ՛այդ
բոլորովին ուրիշ տագնապի մը։ Ա էնպօլիստներր •դութեան սրբազան պալարներր, Հոտ մօտիկն էր*,
չէին կործա՛նած տրամաբանական կարգը, Հակա - Հ իւ֊անգանոց ի բա ր ձ ին , խարտեաշ Հ իւանդապա - աւերակն ու ազկիկ թարմութիւն՛ը իրարու գէմ այ
ռակ իրենց Հումկու գրոՀներուն , լեզուին ու քերա տոլՀիներոլ թաւիշ նայուածքին մէկ, ու երեսին րելու* Գիտեցէք ուշադրութեամբ : Նոյն պատկեր
կանութեան , ոտանաւորին ընկալեալ կաղապար - արեան մութ շղարշին որ կոլգար իբմէ * * * : Լ* ներու թռիչքն է որ տողերր կ^ընէ այնքան տաք ,
ներուն գէմ : Ու բանաստեղծութիւնը կը մնար Սիւրմէլեան նոյն գրքին ուրիշ մէկ է(ին (284) գեգեցիկ ^ խռ՛ովիչ I ՝ք՝սաՀհրՀինգ տարի վերկ այդ
կրունկներուն ու ակր պատկերակերտն երուն (ւԾ1\ւ3ն -- 1922^5> գե^ՔԱ– Ամերիկա տանող շոգենաւին վրայ , տեսարանէն երբ Լ *Ա * իր Հասուն գրքին մէկ կ՛ըն
Տւուտատ) : Լ • Ս • ո լ ր / ՚ չ Բա՚" էԸՐալ֊ առա՛ աՂ$յէհ.է "՝Ը. Էրեն ներկայացող ալպոմիմրմէկ պիտի դունի այդ պատառիկք , ապացուցած կքԼէէայ "է ք^է
շուշտ իր գիտութեան եթէ ոչ այգ պատ կերա ֊ դրէ սա տողերր , ո րոնք Լ ^ յ ս ^Ռ\.ա^\.^–էն են՛ բա յց ա յ դ նկարներուն փո խառիկ , օտար , Հետեւաբար
կերտ.ումր օգտագործել իր ապրումներուն Հաշ - չր Հերքուած , քանի որ մուտք ոմնին վերկին Հա սուտ ճտկատադիբր , այլ կ ՚ / ՚ / Հ " 7 7 տուած մե՛զի այն
լոյն : իր տարօրէն Հարուստ պատկեր՛նեոլս փա - տորին մէկ։ շաա թանկագին փաստր որով մենք երբեմն զմեզ
լէիոսգոբին րնդմէշ^էն տողեր , բառեր սեւեռելով : ՎԵՐՋԻՆ ԱՎՕԹ-Ր Հ ե ր քե լո վ կ՚ըսե՛նք մենք Հարազատ ի բա կան ո ւթիւ
Այսպէս լուսաւորուած, իր քերթուածները ոչ նր : Վերի սլատառիկր թեքնիք , խորք կուդայ աչ
գեղձ– կ^ԸԼԼան , ոչ ալ աճպարարեալ։ Անոնք իր Հո Այս իրիկուն իմ հոգիս եկեղեցի մ ՚ Է հրսկայ՝ թէ այս անգամ Լոյս Զ*1ւարթ^$ք այլ այլ ինք ուզէ
գեկան ցանցակերպին մէչ^ նետաՀար ինկած պատ - Պատարագէն վերջ ր֊սսիոլր^ոլր ջահի մը նըմանկայ կամ չուզէ՝ ամ բո զկական Լ . Ս իէ՜րմէ լեանէն եւ է * *
կեր՚ներոլ թրթռումներն ՛են։ Եւ այսքան : իրաւ Միայն աղջիկ մ՚հեբաբձակ. . . Այս իրիկուն, տէ՛ր՛, բանա ս տ ե զծ ո լ թ ի ւձն* * կա յ սակայն ասկէ անդին
բանաստեղծութիւն։ Այգ պատկերները պիտի մնա մեղա՜յ , տ ա կա ւին ։ Ո՛– աս ի կա անփոխարինելի ձգոզութիւ–
յին ղերի այղ ցանցին լարերուն , պիտի Հասուն - Միամիտ եմ ու հիւաէնդ, ես՝ սիրահար աբեղայ • . • : նրն է Կը Հարցնեմ ձեզի Տիկիններ եւ Պարոններ
նային քառորդ դար.ու արեան, ցաւի տառապանքի
արեւներու՚լ. տակ, որպէսզի գտնէին այն կերպա Պիտի մհոնի՜մ, ու կ՛ուզեմ ծազիկնհբոլ ախտաւոր Հատորին, ուր տրամաբանական կարգին տեղ զգա
Նուրբ հոգիներ հոգւոյս մէջ • • . կ՛ուզեմ լուսին լքը
րանքները որոնք ամէ՛նէն քաղցր շնորՀները կբ ցական կարգն՛ է ար կր վարէ յոլշքերոլԱ մապալէ՛
աղուոր
կազմեն իր վերջին Հատորին՛։ Ու փըզոսկրր ու խոշոր– • • կ՛ուզեմ աււուն մենաւոր սՐ՚ Ա*՜ նկարչական տա ր րր որ մթնոլորտը կ՚ըլլայ
Լուսինին սւակը կենայ , զերդ շերա՜մ մը վիրաւոր :
1922/՛ քերթուածներովն տկարութիւնը ներքին այդ ամէնուն , այդ աշխաբՀին որուն՛ վրայ դող -
անբաւաբարութենէ մր չէր գար պատկերներու Գզար կախարդական պլպլո*֊քը Հ ե ռ ո Հ ւ ,Հեռո՛լ մա
ասիկա անդարմանելի անարիւնութիւնը կր նշանա շած բայց անմար լոյսերոլն .ու Հարցումը ։ Ե՞րբ
կէ Հոգիին այլ այդ շատի րաւապրումնե րո ւն ան Ու երբ մարդերւը, ո՜վ տէր, մեռել մ՚ըլլալս իմա իրաւ է բանաստեղծութիւնք,.
բաւաբար ուս վերա
գրումները Հաոունութենէն: Նոյն թուով նաք
կը ծած
բորորովին տարրեր վիճակներ (3) 8 • ՕՇԱԿԱՆ
Fonds A.R.A.M