Page 22 - ARM_19-1947_02

ԶԱՏԻԿ թարմ ոստերու պէս եւ այս յիշատակներս ։ \ք աւլ- Գա&խեի եդենհկի ւպսեդ

կազարզի գալար ճիլղերը չեն չորցած կաԸ°~էք

ձեռքերուս մէջ*. Զուրերուն ձայնը չէ ոը կը լսեմ,

Զատ ի կ * Տօն մը՝ որ իմաստ կ՚առնէ , ^բբ այք ա յ Լ ծաղկող Հարիւրաւոր ծառեբու խարշափը X իլԱ-բ .- "լոր տաղանդ մը , "ն • Իէդլար, (Բէ(յ.
եւս չեմ տօներ ղայն ։ լար Վաեան նաւ֊ասաըդեան) որ ասպարէղ կ՚իջնէ
Գարուն՝ • քննութեան յարութիւն ։ Գառն եր ու մա - անգլհրէն կարո պատմոսածքներա, եւ պատկերնե­
րու հատորով մ ը , – Գօա ք»տէ ա 1 »6տ«տհ6ք 1քօս
Ս էն ին ծա յբը^կամ ուրոյէ ր էն անդին՝ շատ Հ եռուն յիւն ։ Աուլիչնեբւ Հրացաններու պայթումներ :

կըդառնան փայտէ ձիերը ու ա րեւինտակ կր փայլին Ու կը գտնեմ այգ բոլորին իմաստները։ ք/ւրա^.

կողովնե բով կո՛ր*$ էբ » կանաչ , կա պո յտ ու գեղին՝ ցոլմներուն խորՀրդաՆշանն են Հաւկիթներուն (Անցեալդ պիտի յիշեցնէ քեղ) : ՚եմոյշ մը այսօրւ–

Հաւկիթները; Բայց Աէնին ույս ծայրին վբայ*> ես՝ դո յնե ր\ը ։ ք$ աւարումը՝ մեր Հ ոգի ին խաւյարը ; Ու– ոլան համար

կբ նայիմ միայն կուրին որ կ՛անցնի : Ամէն էնչ ^Բէ^է՚^ԼՀ մեր անձին թո֊էչքէՀ* Եւ այ՛է Ր"ԼռՐ,ԼՀ Գե­ Մարգ մր նստած է սրճարանի մր մէչՀ Ուիսքի

1լ անցնի % Տենչերու Հոսում մըն է կեանքը : Անոնք ղեցկութեան մը Հասած ։ Եւ աՀա , քբիստոնէու - ել սոտա կր խմէ : Փիչ մ ր ուիսքի ել շատ մր սո–

բոլորն ալ կուգան Հաճո յքի մը գեղեցիկ գէմ ա կո - թիւնը կը բանա յ իր սիրտը* Ահ՝ կեցած է աւետե­ տա։ կարմիր ամպեր։ Կիրակիի մթնոլորտ : Մար–

ւԼբ , եւ սակայն կը փոխուին շուտով*. Եբէկուա\ն՝ լու Համար բնութեան յարութեան՛ Հետ նաեւ աշ - ԳԸ, Կ.Ը. համտեսէ իր խմիչքր եւ կր դիտէ ամպեր ր ։

Հաճոյքը կը գագրի Հաճոյք մը ըլլալէ այսօր։ Ա– խարՀի խաղաղութիւնը։ Աւետում մըն է ան , եթէ Կր վայելէ իր ուիսքին , որովՀետել կիրակի է.

մէն բան կ\ը սաՀի% Աէնին միւս ծայրը կը վառին մարդիկ լսէին զայն՝* Անդորրութիւն մը Հոգինե » Պարզ մարգ մրն է ան : Թերեւս քարտուղար մըն է ,

պզտիկ քաղաքի մը եկեղեցիին մոմերը ։ Կը տես­ բուն մէջ՝. Ո^ոյն մը* Վկայութիւն մ\ը՚. թերւս կօչկակար մր։ Ան մաս կր կազմէ կիրակիի

նեմ ղանոնք , աւազով լեցուին՝ պղինձէ ամաններու Տաւււ ա տօն մը : Զ Հա ս կց ո ւած , ծախուած * ու մթնոլորտին : կիրակին իրն է :

մ էջ ծլա րձակոզ Հա բ իւբաւո ր բարակ , գեղէն այգ խարազանուած ու ծազբուած անմեղութիւն մը՛. Կառք մր ; Խոշոր եւ պսպղուն : Կառքին մէէ՝

մ ո մ եր\ը * Ե ր "՛՛լ մ ը տղու աչքեր ուս Հ ամ ար ։ հ) ո ր– Խաչելութիւն մը • Բւ6է21. Անկենդան ու նիՀար ու մարգ մր։ կառքր մարգ մր ունի, մարղր ունի օ–

Հոլբգ մը գրեթէ Հիմա * իմացա կանո ւթիւն\ը կրակ տխուր մարմին մը , մօր թեւերուն մէջ^ բեւեռնե­ րերր շաբթուան Երկուշաբթի , Երեքշաբթի ,

մըն է ոը կը սպառէ մարգը։ ^արականներէն աւելի րու արն ած ո ր Հ ետքեր ձեռքեբուն ու ոտքե բուն ։ Չորեքշաբթի , Հինգշաբթի, Ուրբաթ, Շաբաթ,

գեղեցիկ էէն ա՛նոնք , որ ք ո վ ՔՈՎԷ՝ ""ւ.Ր Ր է՛ ^*/* Վկայութիւն ցաւի ։ ինկած թեւ մը ։ Գառնաւթիւն կիրակի : Կառքի մէչ\ նստող մարգր Կիրակի չունի :

մաշա ծ ու գունատ պատկերին առջեւ՝ կ՚երկարէ՛ին մը փակ աչքերոլ տակ ։ Փուշերով ծակծկուած ճա֊ Ամէն օր Կիրակի է անոր Համար։ Ան կր փորձէ

ոլ 1լ էջեցնէին իրենց բոցերը։ Ո*– կբ ծփար Հոգիիս ՛կայն բարութիւն , կարեկցութիւն զուարճացնել ինքզինք : Զի կրնար ինքղինքր խա­

անծանօթը անոնց յա րա շա րժ լո յս թեւ վրա յ ։ Ա էն ին ու ս էր։ Ուժ մը, կ՛ըմբռնեմ թէ էն չու , եկեղեցիէն բել որով կր փորձէ խաբել ուրիշներր :

ա յս ծա յբէնյ՝ Հ էմ ա , մ տածում ս ։ կելլեն ու կ իջ - կիսախաւարին մէջ մարդիկ գլուխ գլխէ կուգա - ՈմաԱք խաբուած֊ են Անոնք կր խոր .

նեն թաւալող բիւրեղներ ։ Զուր երբ կուղան ու յիս։ ԽոնարՀութիւնն ու եղբայրութիւնը* ինչո՞վ Հին թէ նախանձելի է անոր կեանքր : Անո\նք
կրնանք ըլլալ գոռոզ արդարեւ , է^է"^^ կրնանք
կ՝ ան ցնին ։ Կը Հոսին խոնջ^ Հանղարտ ու վսեմ ծա֊ ամէն օր Կիրակի կյուղեն; Ուրիշներ գիտե\ն, թէ
պարծենալ ... կը Հասկնամ թէ է ս չ ո *- այնքան՝ ա–
լալում ով մը։ Կը խօսին։ Երբեմնի յարալէզներու ան Կիրակի չուն\ի : Անոնք չեն խաբուած : Անոնք
լելէ ՔէԼ հ^Լ\ Հա"կցոէ–էսք որքան կը Հեռանանք մեր
լեզուով՝ կը լզեն անոնք կամ ուրդին քարերը։ Ե ք– կր կարեկցին կառքի մարդուն վրայ, երբ ա՛ն կր
ներաշխաբՀին մէջ, կը մօտենանք մեր ներքին իւ­
բեմն կը փորձեն բարձրանայ թեւաւոր նժոյգներու ծիծաղի մեծ աղմուկով։ Անոնք գիտեն թէ ա յ ղ
րական ո ւ իմ ե ան՝ ուր խաչելութիւն մը կը գտնենք
պէս ։ Կ՚իյնան միշտ - Կնանցն ին ։ Ո՛– կբ լսեմ մա–
միայ՛նկ ել ինչո^լ պէտք է աւելի մօտենանք մար­ ծիծաղր պարապ է, կեղի եւ շատ տխուր :
Համերձ բա յց տակաւին Հ պարտ կարապի մը թե­
գոց երբ չենք Հասկցոլիբ ։ Իյանութներր փակուած են. այն իրողութիւնք։
ւերուն սարսուռը։ Հեռուն , քաղաքին* ժխորը չէ*
իժէ փակուած են անոնք, մաս կր կազմէ Կիրակիին;
այլ եփող Հ երիսայի մը երաժշտութիւներ գիշեր ֊ Գարերո՛վ, աշխաըՀի բոլոր *նկաբիտները ,ո -
Մեծ մաս մ ր; կառքի մարգր չի ԳԳաՐ 1 "I՛ 1"՛" ՜
ուտն լռութեան մէջ, անքուն մօրս ոտքերուն ձայ­ բոնց նե բկերը կը տա՛ռապին խօսելու Համ ար , եւ
նութներր վւակուած են; Սրճարանի մէՀի մարգր
նը , ձայներբ նաեւ Հ թն* եբ^ան կո ւթե անս պզտիկ բո լո ր բանա ս տ ե ղծն երր ոը առա աո ւթե ամ բ եւ ան–
կր զգայ; Խանութ մր ունի ան։ Փակ է անոր խա­
բոպիկ ոտքերուն ։ Կը Հոսի գետը % Ու վերլուծում փութութեամբ կը զո րծածեն բառերը եւ չեն
նս ւթր։ Կառքի մ ԷՀի մարգր կառք մ ր ունի; Րաց է
մ\րն է ՚" յ՛է Հոսումը; կամ ուրոյին տակ, որուն վբս։,1 տար Հ ա ը ադա տ ա ր տ ա յա յտ ո ւթի ւն՛ը մեբբաղմ ազան
ան։ ՛Րաց կառքերր Կիրակիի մաս չեն կազմեր ,
կեցած եմ գ կայ երկաթէ մաղ մբ* Եկող բոլոր աղ­ զգացումներուն , վա րդա պետն ե ր ու բան ի մ աց
փակ իսանութներր կր կազմեն :
բերը կանգ կխաոնեն անոր վրայ * Ու ջուրը որ կր մա բդեր նկարեցին՝, երգեցին , լուսաբանեցին : կա հ

լքէ զանոնք , գուբս կուգա յ մ իւս կողմ Է զտուած մեծութիւն մը։ Արիւնոտ բայց շքեզ% Պատերազմ ֊ Մուրացիկ մր; Որեւէ բա՛ս չունի ան; ժամա­

ու փայլուն ։ կը սարսռայ ու կը Հնչէ թափանցիկ ներն ու անմեղ ժողո՛վուրդներու գործերը 1լանց - նակ ունի։ Տարի մր։ Միլիոն տարի։ Կր մուրայ :

փողերու մէ^էնէ նին , կը մոռցոլին՛ : ք*այց խաչելութիւնը կեցած է Կր զգա յ ան թէ փակ են խանութներր ; Զի զգար

միշտ , երկու թեւեր ը բաց ։ Ա՛ աբգկութեան խորՀբ– Կիրակին , ան կեանքի մասին գիտէ; Բ՛երելս կառք

Եւ սակայն տխուր ու վՀատեցոլցիչ է այ ս գանիշը : կամ"Լ-ր^ր՝ ^՚Ր^.ս<րէս ո լ երկրին միջեւ ։ մր ունեցած է ։ Երբեք չէ ունեցած֊ խանութ մր։
Հոսումը եւ շքեղ
կական է մ իա յնւ\ էնչ որ կայ անգին ման՛­ Ողբեբդութիւն մը՝ Հոդիչին ոլ մարմնին՝ միջեւ։ Գիտէ թէ կիրակի մր ունեցած է; Անգամ մր. շատ
աշխաբՀին
մէջ ։ ՚(յ՝ա՝եւ ուրախութիւն ։ Կ բ Հն չէ ին զանդերը ; Կր առաՀ։ Յիմարութիւն է : կիրակին կեանքի պէս է.

Զատիկը Զատիկ էր \ատենին % կեանքբ այնքան վառէին– խորանին բոլոր Լո՝յԱերբ։ Կը լուսաւոր ֊ Կ՝անցԱ։ի : Մ ս՝լր՛ա՛ց իկր գիաէ ատիկա ;

դաժան չէ բ որքան Հ իմ ա ։ կեանք մը օտարութեան ուէր դարնան երկինքը ։ 0արութ)իւն ։Տառապանքէն Արճարանր սպասարկողներ ունի։ Ապասար -

մէջ՝. ՝$Հսան տարիներու բանուորութիւն եւ անգոր­ ՚Լ^րք. յոյսԼՀ Հայրենազուրկ մեր ժողովուրդին ։ կոզներր կ՚ատեն Կիրակին։ Անոնք կ՚ատեն վաղե–

ծութեան մղձաւանջ ։ Պատերազմ • Հ ի աս թ ափ ո լ - Տոյսը բոլոր անոնց որ կ՚ապրին ել ապրելով վկա­ լր։ Րաղմա՚նգամ րնտանիքհերր։ Սպասարկող մբ

թիւն ։ Այն բո լո ր բ որ կը Հեռացնեն մեզ մեր ման­ յութիւն մը կ՚ընեն ։ Զ ա տ է կ : Մայրս կր Լ^Ցսէր ներկած է մազերր։ Ան չի կրնար խաբել ինքզինք ,

կական աշխ ար Հէն ։ տունը ծաղիկներով ; կը դնէր սեղանը : կը բերէր Հետեւաբար կր փորձէ ուրիշներր խաբել; Ահ՛ կ՝ր–

Տարիներու պեղում մր ն՛աեւ դէպի ^ոգէէ" իր կերակուրներն ու խմորեղէնները , իր ներկած սէ թէ մա մ ան ակր չանցնիր : Ան 1լրսէ թէ կեանքր

իսորը ։ Վ^ալեցի մինչեւ անոր ծայրագոյն մ՚ասերբ ։ Հաւկիթները ել իր քէշկէկո որոմն\ միսբ ծեծուած տեղ քայլ կ՝րնէ։ ԱՀն կ՝ատէ մուրացիկր։ Զի կբՐ՜

Ո Հասայ Հոն ուր ծնողք , վարժապետ ու գիրք, էբ աննիւթանա լու չափ* Վերջացած էր ծոմ ապա– ՛նար խաբել մուրացիկր; Մռւրացիկր գ\իտէ թէ

կրօնէք կ\ՐդագբԷն պատգամներ ըլլալէ ։ Տ՛եսա յ իրենց Հութիւնը։ Ու կուգային Հիւրերբ, անոնք որ պան­ կեա՛նքր տեղ քայլ կընէ : Մոէ–Րացիկը գԷաԷ թէ ^՜ա­

սխալները։ կաշառք մ բ՝ արքայութեան՝ խոստումը է դուխտ էէն, մինակ ու առանց սեղանի * Ու կր մ՛ անակր սեւ մազերր գորշ կր դարձնէ։ Գորչ մա­

Ապառնալիք մը՝ դժոխքը* կաշառք՝ ազատութիւն սկսէր Հաւկթախաղըւ Ու Հայրս, այգ օրը դուրս զեր ճերմակ։ լՀերմակ մազերր՝ փոչի։ Ան գ ի ա է

խոստացող գաղափարները։ Ո ւ դէմքերը կ՚աբտա– կ ո ւգար \իր խ ստութեան աշտաբակէն * թէ փոշին յաւիտենական է : Գիտէ թէ երբեք

յայտեՀնտ խոնջէնք , նենգութիւն , խորամանկութիւն Զատիկը*. Տօն մըն էր մանկութեանս Համար՝ ստեղծուած չէ ան; կղա^ է միշտ; կայ։ Պիա՚ի րլ–

ոլ ան՝ա սն\ա կան ո ւթ ի ւն ։ Անձկութիւն նաեւ։ Ո*– որ կ՚ապրէր զայն առանց Հասկնալու * ք#ոբՀուրդ 1111 I : Փոշին :

մաային֊ գինովութիւն % Հասա յ Հոն՝ ուր ամէն էակի մը երբ կըՀասկնամՀիմադիտելովգետինՀոսումը : Սրճարանի մարգը կր գիտէ փակուած խա -

մէջ տեսայ միա յն ծպաուած , անսաՀման եսասի­ Կ*վլմ բռնեմ անոր գեղեցկութիւնն ու անՀ բաժե\շ - նութներր եւ կր խմէ իր ուիսքին։ Ան բան մր չի

րութիւնէ մը։ Ամէն ինչ իրեն Համար։ Առաքինու– աութիւնը, Հիմա որ չունիմ կարմիր, կապոյտ, գիտեր կեանքի մասին։ կեաւնքն է ան; կեանք կր

թիւններն իսկ պիտի ծ առա յեն իր եսին սնափա - կանաչ ուղեղին Հաւկիթներ,** բերէ ան : ՚Եօթր գաւակներ ունի . եօթր կեանք :

ո ո ւթ եան : Եսասիրութիւն մը՝ որ սակայն ստրուկն Կը սաՀի կամուրջը • Տուշեր։ Ջեմ սիրեր յի– Խանութ մր ունի։ Ան իր խանութը պիտի տայ եօ­

է արտաքին՝ աշխաբՀին Տ շարժելով եւ իր գոՀա ֊ շողութիւնը որ կը գալէ, մեր բերնին մէջ դնելով թր կեանքերուն ; Պիտի մեռնի ան. բ՚՚՚յց եօթր

ցում ը փնտռելով ան ո ր տուեալներուն Համ աձայն : ՈԼՐէշնեբոլն լեզուները։ Բայց վերլուծումը պէտք կեա՚նքերր քսանութ մր պիտի ունենան :

Ստրկութիւն՝ անձնա ս իր ո ւթվւ ւն ը ; Ատրկութիւն ունի անոնց։ Ան՛ոնք կը սաՀին դետին Հետ* կ\ը 1200 Հոգի սինէմայիս մ ԷՀ; Բոլորը քաղցրօ -

նաեւ անձնուրացութիւնը, սրբութիւնը , եւ Հերո–. Փ " ՚ յ լ է " * հ^Ր ծփան, կը բացուին ու կը գոցոլին ։ րէն սրտապնդուած են։ Բոլորը իրենք զիրենք Հե­

սութիւնը * * * * սէ ր ր • • * եւ Հեըոսութիւնբ : Հասա յ Օու.,եր, Գեոեգմ անաւոան ւք,ո ճաւքրան : 0՛ ա ՛ւ I՛ ր ու րոս կր կարծեն, սիրուած , վախցած , փնտռուած ,

Հոն՝ ուր Հաւատքիս կարօտը կը կորսնցնէր իր ձառերէն, անգին հ՜ով մր։ Ամրոխ մ\ր շիրիմներուն գ ե գ ա գ է մ , բարձրաՀասակ , փայլուն; Բոլորն ա/

յուղումը : քԱո բաններուն առջեւ կեցող մ ո ւր ա ց կա - Հուրք ; Խրաիճանք ու երաժշտութիւն : Լարաիւա - ՚Րլռ՚ԲՔ ՚Րէյպլ են •. Բոլորն ալ Աննա Շիրիտրն են :

նբ չէի այլեւս։ ք)ւ աւելի Հեռուն՝ ես Հերքեցի Հո­ զառ մր : Հաւասարակշռութիւն մ րն է ապրիլր։ ք\<– Կամ Ինկրիտ Պերկման ; Ոմանք դիտեն որ ինկրիտ

գիիս յաւիտենականութիւնը : Հոգի կամ բանա ֊ գետր կր ճոճուի լուսեղէս լարի մր վրայ, սրինգի Պերկմանր երազ մրն է : Այս աշխարՀ էն չէ : Ոմանք

կանոլթիւն՛ գերագոյն վիճակն են միայն մեբ զզա– մր ձայնին վրայ։ կր լսեմ նո յնիսկ րաիտի անիւ– դիտեն, շատ քիչեր գիտեն։ Ծիծաղ։ Ոտքերու

ցական տպաւոբութիւններուն՝ , կորնչելի - ներր որ կր ղառնային–, .փետուրր որ կր քսուէ ր խռնում սինէմայի մ է Հ ։ Յոգնած ոտքեր։ Ոտքեր

Ոտ յց Հոս , ներաշխաբՀ ի այս ծա յբագո յն ան­ գամերուն, կր կենար վերջալոյսի պէս վարդա - սր կր քալեն , ու կր քալեն ու կը քալեն :

տառին մէջ՝ ես ըմբռնեցի սրբազան, խօսքը* «Հո­ Գ"/" Հ կամ ճերմակ, թավւա՚Նւյիկ Հիւսուած֊, շա­ Տգեղ իշխանո

գիս տխուր է ցմս/Հ» : Ու քանի որ անխուսափելի քարներու առքել, սանտրուաՆ՜՝ Հրեշտակի մր մա՛ ւՀի մը պաստառին վրայ : կ՛ի՛ր ա–

է գառնութեան բաժակը ել կարելի չէ նաՀանջե / գերուն պէս, երկարած ինչպէս են է լ Կրէքսյի մը կի չունի ան։ Կայսրութիւն մր ունի։ Սրճարանը

ճամբա յ ելլելէ վ եր ջ՝ անգամ մը դէպի լո յս ր , վե­ նկարներր։ Ու գետին վրայ տակաւին գոյնգգոյն մարգր իր ուիսքի ՛իլ կը նայի ել կը խմէ զ ա յ ն ։ Ի շ–

րադառնալ տափակութեան ու Համբակութեան օշարակներր։ Ու մարմարն երր՝ որոնս տակ կ ապ­ խանուՀին կր նայի իր կայսրութեան . չի գիտեր

ճաՀիճնեբուն՝ ես Համողուեցայ թէ պէտք էի րէին մեր մեռելներր . . . նշիսարներր ... ինչ ընէ զայն : Ան կր խօ սի մանր ագրին առՀեւ։

վերջոյ Հաշտուիլ մարգոց Հետ։ Ըսել՝ ամէն ինք Ծնաձ– օրս զանգերր կր քալէին Հորիզոնէ Հո­ –՝յ1սէ թէ Կքէ "էրէ իր ժողովուրգր ։Չ\/՚ճանչնար իր
րիզոն։ կր թաւալէին , կր ղարնուէ-իհ իրարու բիւ­
եսասէր է եւ յարաբե բա կա\ն ։ Եւ ամ էն ինչ 1լ անց­ ժողովուրդը; Սակայն , կ՚րսէ թէ կը սիրէ իր ժո -

նի : Ե*– ա յ՛՛ ճշմ ա րաոլթ իւննե րով մօտենա լ անոնց : րեղէ գունտերու պէս ,,լ կր Հնչէին, կր սաՀէին։ զովոլրղր ; Ա՝ անալանդ մեքենավարներ ր (շօֆէօր) :
անո՚Լց
Կը սաՀի կամուրջը ։ Կ\ը Հոսի գետը՝ ներաշ - Ի՞նչ եմ րրած անկէ ի վեր՝ եթէ ոչ սաՀիլ ՄիՀնարար։ կիրակիի մր միՀնարարր; Ամէն

իւարՀէս ալ անգին՛* Ու էյֆէեէ*" անգինդ որ կեցած ձայնական ալիքներուն վրայ էն՝ անոնցմէ տար - ոք կր ծխէ։ Սուղ գլանիկն՛եր : կիրակի ; Մինչեւ
ուած : •
է Հ րէշի մը պէս արիւնող ա բեւր երախին մ էջ , իսկ տասնրչորս տարեկան պատանի մր կը ծխէ :

1լ անո ւշնայ մ անկութեանս աշխաբՀը հ Ու ներկաս Զատիկ : Տօն մր՝ երր մանուկ էի –.ԽորՀուրգ մր Ան Հագած֊ է էր մեծ եղբօր երկար տարատր; Տաս­

ու անցեալս կը խօսին իրարու * Տղան> կ\ը սիրէբ Հիմա, Սէնի ավՀին , կամոլրշ մր եզրին վրայ որ նըութ տարեկան տղաքր տասնըվեց տարեկաննե -

խաւարումի գիշերները , աֆվախճան ու ան ըմբռ­ կր սաՀի, կր բարձրանայ , երբ կր կախեմ դլուխս բուն վրայ կր խնդան : ՛ք՛սա՛ն տարեկա՛ն տղաքր աղ–

նելէ շարականներու մ էջէն միայ՛ն իբմէ ըմ բռնելի Հոսող Հուրերուն վրայ.. ՀԻկերոմն Հետ կր խնդան : Ազբիկները իրենց քոյ­

աշխարՀ ի մը խորՀ ուրդը։ Ան կ\ը "իրէբ կարմիր, րերն են : Ոչ ոք գիտէ ատ բանը ; Եւ չեն ուզեր , որ

կապոյտ, կանաչ ու դեղին Հաւկիթները , որոնց Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ ոեւէ մէկր գիտնայ ատ։ Անոնք 1լուզե% որ քսանէն

դոյներբ կը խօսէին՝ իրեն։ Կը ոիրէբ պայթեցնել վար տղաքր նախանձին իրենց վրայ : կ՝ուզեն որ

իր Հբափամփուշտները եկեղեցիին քանի մը կոտ­ ԿԸ ԽՆԳՐՈՒԻ ԹղԹԱԿՑՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ ԿԱՐՃ քսան տարեկանէն վերեր ր նախանձին իրենց վրայ՚–
ԳՐԵԼ ,
րածդ մամռոտ դե բեղմ անաքարե բուն վրայ ։ //ււ ԳՐԵԼ, ԺԱՄԱՆԱԿԻՆ ԳՐԵԼ, ՄԱ՝ԲՈԻՐ Երեսոլ՚և տարեկան .տղաքր կր խնդան իրենց աղ -

Լիկ բարեկամներուն Հետ : ԱղՀիկ բարեկամ՛ներուն

Fonds A.R.A.M