Page 212 - ARM_19-1946_04

6 ԱՌ Ա Ջ

Մ ՇՈ Ւ €Ը նասէր Հո դի ի մեծութիւն մր եւ անսպառ խանդա - Մխփ շուկա)

վառութիւն զոր անկարող է խեղդել տ խ ր ո ւթ ե ան

ար եւ է * ք շ / " ֊ չ *

Մեր ժողովուբդր Հիացումով փնտռած , գտած (Պսւամուածք )

Տար՚իներ յ ւ / ւ ա ^ յ մ շուշոլո աււտաւ Օր , մեր ու փառաւորած է միշտ օտար լեզւով ղրաղ իր զա - ԶԷ՛ , կարելի չէ * • * աչքով/յ տեսնեմ , չեմ

գրականո՛ւթեան նաՀապետր , Հայկական Հար՝°է ւակնիրրՀ Ո*~ ատիկա գրաբարի օրերէն ի վեր , երբ Հաւատար * * > մենք ո՛՛ւր * * * ան ուր * * * Բայ9 ՛է՛*

վերաբերեալ իր եւ Հայասէր Եւրոպացիներու կող֊ մեր ուսանողներր Բիւռանդիոն կամ Աղեքսանգրիա թայցը փակեղակի

մէ գրուահ՛ քանի մր Հազուագիւտ Հ ատո րնե ր առ - կամ Հռոմ կ՚երթային։ Ասիկա կր Հաստատէ մի ^ մբ պէս իջաւ շրթներուն

նեչուԼ փո շինե ր ո ւն աակէն , գոլրս եկաւ իր յարկա­ ջազղային ուժ մբ դառնալու արդար ձղտաւմ մր , վրայ ու լոեցուց զինք։ Այս անդամ, երազատիպ

բաժինէն ուր կէս գարէ ի վեր կ՚ապրի առանձին ։ մեծ ժողովուրզնե րաւ կարգին դասուելու ՛է՛՛վելի բանալի մր մտաւ իր մաքին մէջ, արուն դոներ ր

Հակառակ իր առոգանութեան մասին ունեցած՜ տենչ մր, պարծանքի կարօտ մր։ Արգար , ազնիւ ծխնիին վրայ ճռնչելով, բացին իր առջեւ Համա–

մեծ՜ Հոգածութեան, մեծ խանդավառս ւթեամ բ մ րն ու օգտակար : Մեր դատք մեծապէս պիտի օգ֊ պատկերք այդ դիշերուան , ուր ան Հա ւան ական

էր որ սոլգո ւեցաւ մ շուշին մ է 9 , րարեւեչէ վեր ջ ւոուէր այս բոլորէն : (Հունաստան իր տզա տագր ո լ - կարելիաւթիւններր , Հեռաւո ր աստղի մ ր պէս կր

վայելչութեամբ ու քնքշութեամբ իր գոն/ապա - թիւնր կր պարտի իր մշակոյթին շլացնէին իր աչքերր։

նուՀին գ ո ր պէաք է Համարել աշխարՀի մէջ Հայոց Ոտ յց այգ խոՀեմ ութեան եւ զիտակցալթեան Հարսանիք , Հարսնեւորն եր պե րճափայլ։ Աե -

ցաւին ու ուրախութեան ամէնէն ծանօթ էակներէն մեծ բաժինք կ՛՝ երթա յ Արեւմ աաՀա յա լթեան : Այս ծաՀարուստ Ժաքր , Ա* (քակորի մր նման Հրապու­

մէկր Որ անպայման իր տեգր պիտի ունենաք մեր ճշմարտութիւնք ինքնին կր Հաստատուի , երբ ար– րիչ եւ թեկնածուներ՝ իր շ՛" //^՚ սի՚րաճեմ ։ Անգին

պատմութեան մէջ : տասաՀմ ան եան օրաթերթ մ ր գնենք Հա յաստանէն ԱրբաւՀին՝ իր աղջիկք սրբուՀիի մ ր նման անկիւն

ԱտՀ ե ցաւ մշուշին մէջ որ՛ուն գո յն ր ունէին իր ՛եկող օրաթերթի մր քով : Աււաջթեր բացած է իր մր քաշուած , որուն Հետ (իաք աւելի շատ պարեց ,

սլեխն ու մօրուքք % կ*երթար կատարելու աւլգային սրտին գռնե րր բո լար ինւ առջեւ , միւսր փակած , աւելի խանւդ աւ խանդաղատանք զրաւ իր վերա ֊

առաքելութիւն մր մշուշին մ էջէն որ ինկած էր ք*Ա– տարբեր ձեւով կ՝քմբռնէ մ իջա զգա յն ա կան ո ւ թ ի լ - քերումին մէջ* Ո՛ զեռ անգամ մր իրեն ներ կայա­

գաքէն վրա յ Հ սկա յա կան ս ա ր գո ս ւո այն ի մր պէս I նր : Առաջինք լա յն տեղ մ ք կուտա լ իր ծոց ինւ մ էջ նալով , յաբեց ժսլտաղէմ :

Կ՚երթար իր ժոովւււրգին ջերմ գն աՀ ատ ան/քնե ր բ նաեւ երկրորդին : Արտատպումն ե ր ր իրար կք Հրեն ; Մամա՛ 7 աղջի՛կդ չավւաղանց Համեստ է՛

տանելու Անթոնէն Թ ի ւման անաւն ով եր իտտսարգ \Երկրորդր անտարբեր էայս ղետնին վրայ ; ք*այց ր - Տիկին 9*" Հ ա ր ի կ երկար ատեն դւ սրձալ աս -

գրագէտի մր^ թէեւ ագգր իրմէ էր իւնգրած. այգ սել չէ թէ ն՛ուազ ստրկամիտ կ : Ան իր խունկք կր գին, անգին անկողինին մէջ ու այլեւս գիտակցու–

գոՀոգոլթիւնր ; (ֆիշեալին կր տանէր լաւագոյն նր– ծխէ տարբեր խորանի առ^եւ : ք*այց ԱրեւմտտՀայր թ.ի ւն ր կո ր սնցոլցած , թմ րեցաւ քան թէ քԼ տցաւ

ւէրներր պորս Հայ մտաւորական մր կրնայ ր՚/ւեւ աք՛/ իաբանւն ալ 1լ րնղո ւն ի>• : Ան սաՀ մ ան օ ր կն րազ է երտգան/քի մէջ* * * ;

նման պարագա յի մր մկ , գիք՛վ՛ե ր , ոբ –.ոնց մ՛ով Ա՛՛ն իր սիլ/ար , բոլորին , բոլորին • • . // ի խրտչիք այս քա ո ւ ս ա շ ո զ ս ր ա Հ մ լ՛ Հ ա ր ս ն ե ւա ր ն ե ր ու շքա -

պիտի ապացուցանէր թէ Հալ ժո՚ովոլրւչր ո ւն կ ր դաւէն Հաստատումէն Հ ՚թօ|1ւփ|էքս ա է(էֆէր|իւՈ ր ի ք>-ԷԹ խում րով մր լեց ո ւած ՚.ԱրբուՀ ին՝ թ տւշապտտ իքիկ–

դարաւոր ու վւառաւոբ մշակոյթ մր*. Այսօր սա - յա ււ աջդ ի մ ութեան մեծ ազղ ակ մ րն կ ն ոյ% ատենւ , նաթոո ի մր վրայ, Հ արսան/ե կան քօղր երեսինւ 1 *\ւր–

կայն այդ գիրքերր պիտի կատարէին աւելի մեծ մզիչ ուժ մր, աւ այս ոեղր ունի ինքղին/քին վրայ ւաղ , երգ-,պար , գե րա ղ ա՛ ս , ւլերա յո՛ յգ * &նո լ՚Հ ա–

բան սր* անոնք գարձի պիտի բեր է ինւ աւլգէն Հեռա– մ՛եծ Հ աւատ ք մ ք նոյնպէս որ կր մ իւ իթ արկ ու կր լորոզնւերաւ, նուիրատուներու թավ/Օր մբ թաղու—

ցած տաղանդաւոր գաւակ մր՛ ՈրովՀետեւ Հայ էր իսանգավառէ զինք միշտ ու կր փրկէ * • • Հիին պատուանդանին վրայ : հանկարծ ^ կկ ս ե ր կ–

•Անէթոն էն– Թիւմաւն , մեր նւաՀ ապետ ր չէր տարակու­ վեցեակ մք կիներ , շպար ո ւած , շատ քսքւաւած ,կի՛­

սեր ար/ մասին։ Տեսած էր իսկոյն անոր իրական Մեր ժոզովուրդր աւրեմե Հիացումով դիմած է սամերկ , բաւլմութիւնր ճեղքելով յառաջացան , ու

անունք Անառն Տիւմանեանց * . . Ձէր աարակու - միշտ օտար լե զուով գրոգ իր զա լա կն ե ր ո լն , պաշ­ թան կարժ էք նա ւէրնե րով ծան ր ա բեռն եց ին Ար բու—

սեր, Հակառակ տեգական օրաթերթերուն կարծի - տելով Հանդերձ Մ եսրոպեան տառե ր ր : Մ ի Հ/՛" Հիա­ Հին։ Ադամանդէ, զմրուխտէ , յակինթէ խոշոր քա­

քին որ, Գ"՚իելէ վերջ գրական՝ մրցանակի տրժ ցումով նոյնիսկ տափակ գործերոլ առջեւ որոնք րերով մատանիներ, .ոսկի մանեակ եւ. ապարան -

նւացազ այս նոր տաղանդր, կր վ՛երագրէ ին նա ւ իսկոյն աւելի վեր կրգասուին Հայ լե զուով գրուած ջտնն/ե բ • լետո լ , գիւա լին , շն ական ժպիտ մ ր իրենց

ռուսական ծագում մր։ Մեր նաՀապետր, որ երբեք ամենագեզեցիկ էջերէն : ()՚ տեղի էլ ոլնբենայ զար - գէմքի/ն՝ Հեռացան շուտ մր; ք*այց ոռւր էր վւեսա–

տարակուսանք չէ ունեցած աշիսարՀ ի իրողութիւն– մ անա լի բան մր, երբ Հայերէնէ ի կր վեր ածուին այդ ցուն * * * կար ալ չկար * * * : (Հանկարծ նա ւաղ ր լ// եզ ,

ներ ալն վրայ , գիտէր թէ Ռուս մր չէր կրնար րլ - գրութիւնն։ երր : կ^անՀ ետտն ան զ եզեցկո ւթիւննե րր : պար երր գազ րե ցան , լոյսերր մարեցանւ ու մ սա ֊

լալ ան ել Հ՛Ա յ Հ անճարն կ բ միտ յն/ ո բ կրԼ ՝ա ո ք*այց այս չէ զարմանալի կէտր։ Լեզունւ կրնա ւ վաւճս/ււքւ՝ իւ ա ն ււ ւթ մբ բաց ո ւե ցաւ ս րաՀ ին՛ ան կիւ՝-

ծնէունգ տալ նման արուեստագէտի մր։ Կ՚երթար ուրանալ ինչ որ ժողովուրդք կր պաշտէ : Այլ "՛յ՛" նբ , ուր կա խո լած էին գի՛րուկ, ճարպոտ միսի շեր­

•ուրեմն խոնւարՀիլ մոգի մր պէս արւ յայտնութեան է որ այդպէս վ^ետրաթափ եղած գր ութի ւննե ր ր կր տեր , Որ ՛ո շ խա րփ միս էին ու չէ ինւ * * • : (ք՛աք դրա­

*֊ջեւ ե ւ զա յն վերաՀ աս տատ ել իր րա 1ն ա՛.77՛ պաՀ են իբենւց Հմայքր։ ^ ա ր ասլո ւթ իւն ր կր գոգուի մարկղի մր աւ՚ջեւ , կր զանձկր ու կր ւլանձկյւ :

թե ան շ մէչ : իսկոյն/ երեւակայութեամբ մբ Հ Հայ րնթերցուլր կք Տի՛կ* ^"Հուրիկ, շան մր Հաջողէն, րնղաււտ

սիրէ Հմայքք ; ցատկեց ան կալին էն ; ՝Քէվ*ր * մութին մէջ , ստու եր­

Տարակոյս չունէր նաեւ, իր ւլանելիք րնդա ներ կր Հալածէր կաւոաղաձայն *
րնդունուած
լո ւթեան մասին , ամենաջերմ կե բոլով ՛դարձնենք Հայելին։ Օտար լե ղուով ՛էրող Հա­

ՐԷ1աէով մ ի շս* մ իջագգա յին Հ ե գին տ կա ւո ր անձե է՛ս ւ յր։ Ան կր պատկանի քանի մր գաս ա կարգեր ո ւ ։ Ան Տէ ր Աստուած , Հարսնիք եւ միս նեղութիւն

կողմ է որոնք գնաՀ ս/տտծ կ ին մի՛ շ՛1՛ դի^ՔԸ 1 Ի՚բրեւ երբեմն իլ՛ ցեզէն փաիւչոզն է ։ Չգտնելով յարգն ոլ են : 7–

Հայ ժոդովուրգին քաղաքական ա ւ գրական ներկա– Հ ամբաւր , նիւթականք նա յնպէս , նա խանձելով օ- ո՛ ւն բա րին կտտա ր ե ս , մ ր մն ջե ց ո ւ վեր մ ակր

յացուցիչր։ Մեր նաՀապետր կր գրէր " *- կր խօսէր տար գրողներէն , կր գիմ է մեծ ժողովուրդի մր ։ քաշեց ղլխին : /» ա յց աչքերր չփա կո ւե ց ան եր բեք Հ

Հ բա շալի կեր պո վ տեղական լեզուն ու իր գիբքեր ր Կ*իւրացնէ անոր լեզուն ; Եթէ յա^"գի ւ կդուրանա ւ Ջթա ղո ւց ար զի տ ա կց ո ւթ ի ւն ր թմ րէ ր ու եր աղբ

կր փաստէ ին ատ ի կա ; Խ՚ոնարՀ , Հեղ ու խիստ քա - իսկայն իր ծագումն ալ , ն/ախապէս փոխած րյլալով կրկնուէր *

ղաքավար՝ Հայ մտքի ա յս կատարք կ՚երթար ս՛ յն արդէն իր անունր; Աւելին՝ էլարՀամարՀԷ աւ կր Առաւօտ ր ս պա ս ո ւած /լովանո յշիմր պէսգրկեց ու

վստաՀոլթեամբ թէ Հ տյաղղի ն որաՀ.ա ս տաղտնղր Հալածէ զայն : Ափիլռքի մէջ տեսանք այս երեւոյ­ ան կողին էն՛, գոլրս տարաւ զի՚նքք % Աչքեր ո ւն մէջ,

խո րապէս պիտի յուգուկ ր իր այղ յարգանքի ցո յ– թք : Ա յս օտարաց ոզներէն ոմ անք սակա յն ղժ րա էս - գի՚շեքք Հ րեզէն կա յծե ր ցաներ էր ու կապերուն

ցէն եւ իր ու իր ժողովուրդին վրայ պիտի դրէր տարար , կամ բարեբախտաբար չգտան յտջո զոլ - վրայ՝ մոխիր։

իսկոյն ղեղեցիկ յօղուտծ մր։ Ա եծապէս նպաստա­ թիւն ու կամայ ակամայ վերադարձան գարձեաք ՝ք՝է՛ փ , ի^նչ էր անՀ անգս տ ո ւթ իւնգ աւ կ՚Ա–

ւոր կրնար Րէէալ տարաբախտ աղւլին Համար մրցա­ Ա ե ս րոպ՛ե ան տառերուն : (Մ եր քանի մր ա րժէքա - տազոլթիւնգ այս գիշեր։ Գո^ւն ալ ինծի պէս չար

նակի արժանացած նման Հեղինակի մր Համակրա - լոր տազանգներր կր պարտինք այս ձաիաղոլ - երազներու Հետ ^ լ ի յ ս ա յ ի բ " լ ^ելլէիր * * * Լոյեց

կան մէկ իսօսքր : Ան կրնա ր աւելցնել Հ ի ւր րն կա ք թեան) ։ Թ՚՚ղ սպասեն որ մեր Հայրենիքր ճանչ - շան գլուխ ր , որա չքե ր ր յառած , իր թաւամազ

երկրին ասպնջակտնէ ղդտցումներր ՀանղԷպ տարա­ ցուի; Այն ատեն կր թարգմանուին ու միջազւլային "Է՚՚Է՚՚ՎԲ) ղետինր 1լալլէր անքնգՀատ , ուր որպէս

գիր բայց վեՀ իր ցեղին ո ր ուԼ ցաւեր ր մեղմ ացնե / Համբաւի կր Հա սնին իբենւց գործերր անպայման : թէ չար ոգիներ գիշերած րէլային։

կր մտածէր միշտ մեր նաՀապետր։ ՈրովՀետեւ ուրիշ ժողովուրդներ ալ կր սիրեն Երբ վերադարձաւ սենեակք, ԱրրաւՀին արդէն
՛որուն
Հմալքրւ Եւ մեր ժողովոլրղր ալ աւհլի պիտի սիրէ ոտքի էր ։ Սինկէր.լւ կ՚աղմկէր թալալուն ,

Այսպէս ազնիւ աւ քուզիչ մտածումներով է որ իրենց այղ թարգմանուած գ ործ երր • կր թարգման– րերնէն դուրս կր թափէին երկարաթել տաբատ–
անին
թ ա էի ա ո ա կան Հայր զա ր կա ւ ԱւթոնԷն Թիւմ առաջ աւին/ արդէն քիչ քի՛չ* որովՀետեւ մեր երկիրր իր ներր ա ս զնա ո լած ։ Մայր ու աղջիկ կր կտրէին, կր

ղուոր , եւ իսոնա րՀ\ե ցաւ դուռլւ բացուսելէ գոյութիւնք կր զգացնէ քիչ քիչ օտար աշվսարՀին : մաքրէին, կ՝արգաւկէին զանոնք։ Սինկէր/Տ* պէս

ի՛սկ , ր ս ՛ո իր ս ո վալւա ւթ ե ան : Օտար քեզուով ՚ է ր ո ղ ՀայԲ * երբեմն , կր ՛լար - արա զ , արա զ , ժամական ճշտութ ե ամբ , որպէս

Այս առաքելութիւնդ։ սակայն մնաց մշուշին ծածէ երկու գրի՛չ յ 1/Ալ\աՀ " Հ մեր նաՀապետր : Ա– գի\ւլ նաորրտադրակութեան քանակր Համ եմ ատ էր իրենց

մէջ։ Եւ ոբո վՀետել ծառ եր ն ո լ աո ւն երր անսաՀ– սիկա կր պաՀԷ իր անանձն ՛ու ազ/էութիւնւր : Կ ր գրէ պրուսաին :

մանօրէն կ՝՛երկարին , կ^աղօտին մշուշէն , Հաւանւա– օտար լեզուս վ իր ազգին մշակոյթն ու շաՀերր Ոայց վՐնւչպէս եղաւ, որ ճակտտազիրր, ք|սկ|*
, այցելեց իրենց
բաբ ղժաւար եղաւ ազգաբանէ ական ծառր տեսնեք պաշտ պան ելու Համար ; Պկաք է յար գ ե լ զի՚նքր Հ հռւրւթ֊ ւ1յւ լծած իր անիւին ազքա–
աիկ Հիւղակր : ՍինկէՐ/7
լստտկօրէնէ, ինչպէս եւ ազգային տաւնւք։ Եւ Ան– Ամերիկայի մէջ աւելի /լիւրին է օտարի մք
Հոս անուն փոխե -
թոնէն Թիւման , կամ Տիւման, նաիսրնտրեց որ Համար գրական ասպտրէզր։ լռեց անւմիջաւզէս , թե լե ր ք
այգպէս քլլայ ։ որ երկրին ժողով ու րգր
լու պէտքր զգալի չէ* քանի կտրտուած նուագի մր նման ։ Տաբատներր առին ,

Ան սար կամ տա ւթ իւն/ մ ր կր տեսնէր թել. ե ւս կազմ՛ս ւած է զան աղան ցեղերու էսաոնոլրգով մ ր քալեցին յետաղարձ ու անվերադարձ * Եբաղր շք՚ր–

խեղճ ժողովուրդի մ ր նւաՀ ա պե տ ի ն մէջ եւ չկ ր ու­ աւր ամ էն ցեղ Հ պարտ է իր ծագում ով ; Ա յս/գկ ս է ջ՚ուեցալ « Աուտր եղաւ իրաւ։ Անկարելին՝ կարելի։

զեր կախել իր վզէն/ ղժ րաի/տ ցեղի– մր ճակատագի­ ո ր վե յւ ջե ր ս տեսանք քանւի ս ք Հայ գրողն՛եր որ չու- Ժաքր՝ Յակոր ու Տ՚սկոբ՝ ի/օսեցեալր ԱբրուՀիին :

րք , կամ զուրկ է ր Հա յ րլլա լո լ քաջութեան աոաքի– րացան իրենց ազդութիւնն ու ս/նաւնր ; Պկտք է Աս ի՞նչպկ ս եղաւ , ա՛ս թն՚չպէս եղաւ ։

նութենէն եւ առաւեչուիժի ւնն ե րկնւ (3)րանց Վկ ր - ^լայ/զել նա յնպէս ղանոնք , առանց այգ յար/լանքր Հաւատացէք ^ որ մայր ու աղջիկ չՀասկցան սւ–

ֆէլ գիտցաւ պղաիկ (/ ուլովռւրզ ի մր սրտին մեծու֊ Հասցնելու դրական ղն/աՀատանքի մր : ՝(յման շատ մ են եւին : Ամ էն կո զմէն քաքձ րաց ո զ զովերդ մբ

թիւնր) ։ Թերեւս իրաւունք ունէր։ Ամէն պ ա ր ա - գործեր մ ւ/1/ ց ուած ենւ տարիներ վե րՀր : մազն՛ իսացոլց ^ Հ՛ի բն ո սաց ո ւց զիրենք, ոտքեքք

գայի մ է լ չգրեց իրմէ սսլասուած այգ յօդուածք։ գետն էն կաբելով :

Մեր նւաՀապետր չազգ ո ւեցաւ սակտյն այգ թայց աւելի նւ՚որ սերո^ւնղր^ այն որ ծնաւ ար­ - Խե՞նթ ես, ԳոՀտրիկ, թնչ ես կեցեր, աս

մշուշէն ,ուն են ալով իր մկջ անսաՀման լաւատեսու­ դէն իր պորտին կասլր կորսնցուցած։ Հոս մեր նա– տեսակ րախա մր աղաչողին չի Հան/դիպիր : Չե՞ս

թիւն եւ բարութիւն ; ԸնգՀակաէ/ակն : Անթո՛նէն Հասլն տ ր պիտ ի րմբոն է անէ շուշտ թէ Հիացում ր ա - տեսներ ե տեւ էն առջեւ էն դարպասալլնւե րոլ բազմու–

Թիւման կրնար անտար րե ր մնաք իր ցեղին Հան - ն իմ աւ/ււ/ է, անւիմաստ նայնւպէս յամառիլ զանոնք թի՚-նլւ ; Տղանէ՝ Լո յս ՝Բ աղա քէն , լո յսի պէս կր վա­

դէպ : I*»"յց թ"Հ փ" յթ • Հ ս յ յ ազգին մկ կ ա րտա - Հայ նկատել։ Պիաի գղ ա յ նաեւ թէ Հիաց՛ումէն ա֊ ռի , Հ աբսա ութիւնր՝ անբաւ, ան Հա ան ո ւմ * ոսկի

դրութիւնն էր ան, այդ բացառիկ տաղանղլ՛։ Այս ՚֊ելի մեծ բանւ մր կար րնելիք եւ չէ եղած, գիսա­ \ծով մր* * * դուն ու աղջիկդ լողացէք ու լողացէք,..՛.

քանն իսկ բաւական էր հր վւաոաւոր՚՚ւի այս ժո - կից սէր մք , մտաՀոդ Հսկում մ ր ,ո րպէ սղի ա յ դ Այգպէս ալ եղաւ •

զսվուրդր : Ու ն աՀա պե տր գրեց կ ջեր ա լս մասին եկողներ ր մն/ան Հայ եւ մեր ւզտրծանքր րլլա յ այ/ ԱրբոլՀ իին մ տաներ ր լողաց ին տզամ անդի ,

ու գովեց դարձեալ ապե րախտր եւ պնդեց թէ ան դտրացի ; յակինթի , զմրուխտի քարե րան մէջ : կարապի իր

Հայ էր : Թե ր եւս չէր սխալեր ; ՆաՀապետր թող ներէ ինծի։ Եմ բերած այս ճերմակ պար անա ց էնւ վար ՝ շ ո գ ակն ափ ա յլ մ անեա–

կհուզեմ որ րնյթե րցողր յոլզոլի մեր ծեր մ/ոսէ– դառնէ մշուշր, զիտեմ , վնասակար կ իր առոզ^ոլ կր , կոլրծքինասկի ալզիսակր , թեւերուն ապարան–
թեան ։ Ոտ յց գիտեմ ոլ աո
ւո ր ականին ալս աւլնո ւո ւթ ենէնւ , ա յն պկս ին շսլկ ս կուն Է ան, Հակառակ ն՚ո յնսլկ ս ո ր խիզախ ջանն/երր կր կերպաւորէինք զինք ոսկեթաթախ ծ Ո–
այս իս ոն ա ւո ւթ են Էն : չազզաիր
ես կր յո լզուի մ՚.Որով՝, ե /ոե ւ անաարակո յս Համակ­ իր ծերութեան ու վանայշի մր, ոսկի լիճէ մր զուրս ելած։ Նշանի

րելի է ան ու տղղին Հալ/ազատ ար տա յա յտա ւթ իւ - մ ատտնին իր ա չքե լաւն խա շո յւ ոլթեամ բ ադամ ան­

նր : նման լաւատեսութիւն մր կր Հաստատէ Հայրե­ Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ դեայ ջ՚ս Հ արա ր ձ մր, իսկ Տակորին ձեռքերր լայն

ու բաց ^ ուսկից գրամր կք վազէք ջուրի ՛՛լ կ" ա–

ռ ա ա ու անՀաշիււ Լալ էր , լաւ*** Ամէնր երանի

Fonds A.R.A.M