Page 73 - ARM_19-1946_02
P. 73
Տ «* * 4
եյլ պատահէ ր րր ինչ Ո ր ո ւ տ է ք քանի մբ ժամ վերշ՝ Հ ա յ հՎԱի խ Տ դիդ ( ՝ ՚ ^ Հ չ հ ը . համաձայն էր միայն օ ա ա ր յՅ–Էքք1հք բ ա ռ ե –
դուրս կուաաբ : բու որդեգրումին Հ Հ. Ա ւ ա գ ե ա ն խօսք ւնե լով
ըսաւ թէ անպայմ՛ան ժողովուրդը
Ինչպէս այսօր հոս, այնտեղ ալ, ամէն ինչ չէր , որ պիտի
ՎԼթեւ շուկայ^ով կբ քալէր : Ե թ է ամեբիկեան գլա ԽՄԲ Ապբիւ Յին Գ ա ե ի ր է ի Հ ա մ ա զ գ ա յ ի ն շի՛նէր լեզուն կ**մ փ ո խ է ր զայն, այլ մտաւո բ ա կա
նիկ , ամեբիկեան չօքօլա , ոսկիէ մատանի , ժամա Ընկերութիւնը վիճաբանական դասախօսութիւն մը նո ւթ ի լն ը , երբ անՀրաժեշտ զ ա տ է ր այգ։ ի ն չո1* ւ
ցոյց, քանի մբ Հարիւր մարք գ ր ա մ չունէիր , եթէ սարքած՜ է, ունենալով Հայերէնի խնդիրը։ պէտք է , օրինակի Համար , պաՀել այն գիրերը կամ
վերջաւորութեան ,
չէիր կրնար Հաղար ղոՀողոլթիւններով «լեցուն Այս աոր-իւ « Տ ո ւ ս ա բ ե ր » է ե կը քաղենք հետեւեալ ՂէրՌ) ՛Լոր հ֊Ր– Գ Ա ե ն ք ր ա ռ ե ր ո ւ
ծրարներ» ճարել ա գ ա հ , անկուշտ բժիշկներուն ել տեղեկուր-իւննեբը, որոնք խորապէս կը ^սւհադըր– բայց չենք Հնչեր ։
անոնց <է.միշՊւ ո ր դեներուն , ասլարղիւն Էին բոլոր դււեն մեր գ ա ղ ո ւ թ ն ալ Օտար բ ա ռ ե բ ու գործածութեան առն չու -
աշխատանքներդ; իլ որովհետեւ Հէք Նորայբբ ո- թեամբ իսօսելով՝ Վ * Ն ա ւ ա ս ա ր դ ե ա ն յա յտնեց , թէ
չինչ ունէր անոնց Հրամցնելիք, չէր կրնար Հ֊ԳՐ՜ Հաւաքոյթին վարէէԱ) 9՛ • Ա խ ի թ ա բ ե ա ն , բա
նալով երեկոյթը շեշաեց Հարցին կա ր ե ւո բ ո ւթ ի ւնր բ ա ռ ե ր կային , որոնք պետական ՀրաՀանգով պար
տադրաբար սովետական
բ ա խ տ ի դռնէն^ ներս մտնել ... կը գործածուին ՐՈԼՈՐ
Տէ&13§ X I , գիշեր մ բ ։ Բնաւ սլիտի չմոռնամ, ալ անոր պա՚րզ երե ւո յ թ ի ն տակ բ ա ր դ Հան -
գ ա մանքը։ Մ եր գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն զարգացման , տա Հանրապետութիւներուն մէջ։ Եւ Լ ա ա էէ անոնց
կէս գիշերէն վերԸ, յանկարծ , բնկեր մբ ղիս եւ թիւը ՚ Անոնց վրայ ամէն տ ա բ ի կ՚աւելնան որոշ
քանի մբ բնկերներ կ՚արթնցնէ^ «ելէք, եկէք, Նո րածման՜ եւ ոնդՀանռւր առմամբ աղգապաՀպանու–
մի տեսակէտէն կենսական խնդիր մը, որուն լու - թիլով ուրիշ բ ա ռ ե ր : Այս դրութիւնը կը ձ գ տ ի պե
ր ա յ ր բ շ ա տ Հիւանդ է ւ կբ պ ո ռ ա յ , կբ գալարուի : տական կեանքին մէջ բոլոր Հանրապետութիւենե -
Կ՚ելլենք , հ ա պ ճ ե պ ո վ կբ Հագուինք ։ Այդ օրերուն , ծումը պէտք չէ ուշանա յ :
Գասաիսօսը , Պ * Բ ՚Թաշեան , նախ քան իր նիւթին բուն Հ ա ս ա ր ա կ ա ց լեզու մը ստեղծելու, ժամանա
մենք, Հայերս , իբրեւ Հանբաղձալի՚ֆնեբ (գերու - կի ընթացքին : Ա ս ի կա որոշ ծրագրի Համ ա ձ ա յ ն
թ ե ա ն մէ^ ղինուո րի հ ա գ ո ւ ս տ ո վ այս ալ տեսանք) անօսԻւր* Յոյտ ֊ա ո ւ ա է ՐԷ Հ ա յ ԺԳ՚՚Վ1 Ւնգիրր Ինէ կատաբուուլ շարժում մ ը ն է ե լ շ ա տ կարեւոր՝ քա
երեսներով կը ե–
ֆրանսացիներէն զ ա տ ա ծ , ՀաԱին մէկ անկիւնբ , ներկայանար մեղի յ ՛Ա ատնանշեց ղ ա ք ա կ ա ն տեսակէտով ։ Մ իւս կողմ էն՝ Հայաստա
Հրեաներուն Հետ առանձին տ ա ղ ա ւ ա ր ի մբ մէ^ բ ե ք դլէսաւոր երեսներ ուղղագրութեան Հարցը * ն ի մ՚տաւո րականութիւնը կը պայքարի մասնաւոր
տեղաւորած էին ծանօթ տ ե ղ ա կ ա լ (հօպէբ Վ^ալբռի օ տ ա ր բառեբոլ որդեգրում ր եւ միաձոյլ լեզուի բ ա ռ ե ր է գուբս դո րծածուող օ տ ա ր բ ա ռ ե բուն գէմ ։
Ո՚աաոյի կ ա ր գ ա գ ր ո ւ թ ե ա մ բ : Հրեաներուն մէ^ կա խնդիրը, եւ երկու յաւելուածական մասեր գա Եւ կր պ ա յ ք ա ր է ուժգնօբէն ։ Կը տեսնենք դիրքեր ,
յ ի ն քանի մբ բժ՜իշկներ եւ գ ե ղ ա դ ո ր ծ ն ե բ ՝, Երկու ղութն եր ո լ մէջ միօրինակ եւ ա ե դ ա կ ա ն աղդեցու - Պ ե տ Հ բ ա տ ի տ պ ա ր ա ն է ն լ ո յ ս տեսած , որոնք երբեմն
ծանօթ բժիշկներ կրչ կանչենք, կր քննեն ու կբ թե թի ւ ն ն ե բ էն զերծ լեզուի մ ը գործածութիւնը եւ շատ գեղեցիկ եւ զտուած Հայերէնով մ ը ն են գըը~՜
լադրեն ոբ անմիԳասլէս Հիւանդանոց փոխագրուի Հ գաւառա բ ա ր բառնե բու իանգիրը : ո ւ ա ծ ։ Ապա , տ ա լ է ե տ ք քանի մը նմոյշներ , Վ•
Հ Ի ււնգանո^ց . • • բայց ինչպէ՞ս։ Մենք տաղա քՕօսելով ուղղագրութեան մ ասին՝ ըրաւ կարգ (յաւասարգեան ա ր դ ա բ ա ց ո ւ ց Հայաստանի մտաւո
ետին գուռը
ւարին մէջ փակցուած , Փշաթելերու, , մը անժխտելի Հաստատումներ ժողովուրդի մը ր ա կ ա ն ո ւթ ի ան ը , Հա շուի առն ե լով անոր պար տ աւո–
գ ո ց 5 մեր գերմանացի ՀԱկիչը տ ա ղ ա ւ ա ր է ն դուրս , լեզուին կազմ ո ւթ եան եւ լւար ե շրջում ին վերաբեր րութիւններոլն շրջագի&ր *
զօրանոցը։ Պ է տ ք է միջոցը գտնել, կը պ ն դ է Ր^՜ ի լ՜ եալ : Աւ շեշտեց որ փ ո փ ո խութիւննե ր , ե ր բեմն Վերջին խօսողը, Գ* Մխիթար եան , ա մ փ ո փ ե լ ո վ
կը 5 Ղ*ուրս կ՚ելլենք տ ա ղ ա ւ ա ր է ն , կը սկսինքրարձ– յանկարծական , կրնա յ ի ն Ր Ա ա է գ թ ա յ $ անոնք պէտք վ իճաբ ան ութի ւններ ը , ըս աւ թէ նոր ո ւզգա գ բ ո ւ ~
բաձայն պոռալ։ Պոռացինք, պոռացինք մինչեւ որ է մ ի շա պ ա ր տ ա դ ր ո ւ ա ծ ըլլան ժողովուրդէն , կամ թիւն կամ որ եւ է փոփոխութիւն կարելի էր կա՜
մեր ւիերակեցուն քանի մը պահակներովդ եկաւ։ անոն ց պէ ւո քը զգալի ըլլա յ որ եւ է ստի պ ո զա կ ան տ ա ր ե լ երբ կեանքը անՀրաժեշտ կը ղարձնէ ։ Բայց
*\յորայրը փ ո խ ա դ ր ե ց ի ն ք Հիւանդանոց ։ Բժիշկ կ ե ր պ ո վ , եւ ժամ տնակը յար մ ար դատոլի ժողո - որ եւ է փոփոխութիւն պէտք չէ ը է է ա յ քանի մը
ները կը Հաւաքուին շուրջը, կը քննեն, «մեծ՜ րան վուրգին ամբողջ մտաւոբականութեան կողմէ՝ ը– մտաւոբականներոլ կողմէ, ան ալ յաճախ Հարկա
մը չունի» , կ՚ըսեն ։ Ըրածը « կ ա պ կա բան ո ւթ ի ւ ն է » , նելոլ Համար առաջարկուած փոփոխութիւնը։ Ա– դրանքի տ ա կ ։ Մ եր պ ա ր ա գ ա յ ի ն ՝ պ է ա ք է ամբողջ
կ՚ըսեն ։ Նորայրր սակայն կը գալարուի , կր պ ո - պա ըրաւ պ ա տ մ ա կ ա ն ը Աբեղեան ուղղագրութեան , Հայ մտաւո րականութիւնը , յանձին իր ձեոնՀտս
ռայ , դետ ինը կը տապլա կի * . * իր րաիստէն , յան - որ \92–2.էն ի վեր կր գ ո ր ծ ա ծ ո ւ ի Ա * Հայաստանի ներկայացուցիչներուն , ուսումնասիրութեան Հրա
կար ծ ներս կը մտնէ մեղի ծանօթ լեՀ ր^՜իշկր* կր մէջ* Բ ե ր ա ւ վկայութիւնը խորՀբդաՀայ քննադատ ւիրուի ոբ եւ է բ ա ր ե փ ո խ ո ւ թ ե ա ն Համար ։ &ետոյ ,
քննէ եւ անմիջապէս տեղին վրայ գործողութիւն Պ * Մ ա կին ց եան ի , ոբ Աբեղեան ո ւղղագրութիւնբ խօսելով Աբեղեան ուղղագրութեանդ մ ասին՝ րս աւ
մ ը կ ա տ ա ր ե լ ո ւ // ճիռ ր կ ո ւ տ ա յ : Աղն ո ւ ա կան բժ ի շ - ձաիսոգռւթիւն մբ նկատելով մէկտեղ՝ եղած սխալը թէ Հա յաստան ի վարի չնեբբ անՀ բ ա ժ ե շ տ դատեր
կին գործողութեան դործիքներր կր շարժին, մենք կ ոլզէր սրբագրել աւելի մեծ սիյալով մը, որ է էին ատիկա քաղաքական նպատակներով ։
դուրսը անքուն՝ լուրի կը ս պ ա ս ե ն ք ։ «Եղաւ , լրաւ– Մ ե ս ր ո պ ե ա ն տ ա ռ ե ր ո ւ ն տեղ ընդունիլ լատինական
տ ա ռ ե ր ը , որպէսղի կաբելի ր/լայ կովկասեան միւս Ա յ դ ո ւղղա դ ր ո ւթ ե ա մբ կը խզուէ ր անց ետ լ ի
ց ա ւ , կ՛՚ըսէ մեր իսմբապետը, րայց , ր ա յց» . . • Ալ Հետ կ ա պ ը , եւ մեր Հ ի ն ու տբժէքաւոր Հեղինակ -
նորաՀաս սերունդէն ։
կը կմկմայ՛ ՚ք^^՜փէքէԱ ըսաւ , եթէ երեք ՛օր ա պ ր ի , ժողովուրդներուն դրականութեան Հետ գիւրոլ - ս^*ՍԱ աԼ էէէս կ ա ր դ ա ց ո ւ ե ր
ա յ լ ե ւ ս մ տ աՀ ո գ ո ւթ ե ան րան չկայ , իսկ եթէ Լաա~ թեամբ կապուիլ։
Տալէ ետք ուրիշ մանրամասն ութի ւննե ր , ո - Բայց , լեզուն ք ա ղ ա ք ա կ ա ն ու վ ա ր չ ա կ ա ն գոր
րի * • . ան ալ իր բախտին ։ ծիք մր չէ , այլ ժողովուրդի մը դ ա ր ա ւ ո ր մ շա–
Տ\.&\Ձ.%Ի Հայկական բաժին բ , Հայորդիները ան րոնք կը դժուարացնէին գրողներու, գործը՝ բա -
ց ա ա բ ե ց թէ ինչպէս խորՀրղաՀայ գրականութիւնը ԿոյՐԻս աՐգք"–սՔՐ ։ ՝ճիշգ այդ պատճառով ալ վեր
խտիր երեք օր «Հսկում» կը կ ա տ ա ր ե ն : էյորայրին պէտք եղածին պ է ս չ ի տարած ուիր գ ա ղ թ աՀայո ւ - է Հ րամ անագիրներոլ վճիռներէն եւ ենթակայ նոյն
անունն է որ կը շրջի ըերնէ բերան , սենեակէ սեն թեան մէ9 մ ի շա ա յ դ ուղղադբութեան պատճառով, ժողովուրդին ու անոր մտաւո բականութեան ՚,
ե ա կ Հ է,բեք օր վերջ ա ւ ե տ ա բ ե ր լուրը կը Հասնի , ոլ մ ենք չենք կրնար մ տերմ ան ալ մեր Հա յ բեն իքին էէ) օսելով օ տ ա ր բ ա ռ ե բ ո ւ անտեղի գործածս Լ -
թէ , Նռրայրը աչքերը բ ա ց ե ր եւ նախադասութիւն կեանքը ա ր տ ա յ ա յ տ ո ղ եւ երգող գիբքեբոլ Հետ։ թեան մասին, ըսաւ թէ ը լ լ ա յ Հայաստանի ըլլաք
մր ա ր տ ա ս ա ն ե ր է : «Աքօբտէօն»ս բերէք, ըսեր է։ ւլաղոլթնեբու մէջ զօրաւոր պայքաբպէտք է բանալ
իրիկուան մեր տ ա ղ ա ւ ա ր ը տօն կը ս ա ր ք է ։ Զութա՚՚– Օտար բառեբու գործածութեան մասին խօսե
լով ան ա լ.դրական պ ա շ տ օ ն ա կ ա ն լեդուին մէջ֊– Հայ լեզուի պաշտպանութեան Համ ար եւ օտար
կաՀար կարպիսը, *\*ո լամ անետններո լ ել ՚էյաբլի բ ա ռ ե ր ո ւ ն գէմ ։ Հայերէնը ճկուն է , Հարուստ եւ
կաբայի Հետ կը նուադեն , պ ա ր ա ս է ր ղոյդերը կր դ ա ս ա խ օ ս ը պատմ ա կ ա ն ակնարկ մ ը նետեց ա յգ
սովորութեան վրոտյ, որ մուտք գ ո ր ծ ա ծ էր կովկա– ՛ընդունակ օ տ ա ր բ ա ռ ե բու Համ ապա տ ա խանը դըտ–
դ ա ռ ն ա ն , պատուելին եւ ես ճ ա ռ կը խօսինք , ու - նելոլ, ինչո^լ անպատճառ օտար ր ոբդեդբել։ ինք
րի շ ն եր կ՚արտասանեն : սաՀայութեան մէջ, Գ* Արծրունիի օրերէն։ Պա՛ - ղո ւա թէք|ս1իք ո լ
րոնեանի վկայութեամբ օ տ ա ր մբ շ ա տ աւելի լաւ կը վերաբերի մասնագիտական
Նորա յ ր ր ա ռ ո ղ ջ ա ց ա ւ : Իր գ ո բծողութիւն ր կը Հասկնար «Մ շակ»ի մ էկ Հ ե ռ ա գ ր ա կ ա ն լուր ր , բ ա ռ ե բուն , եթէ անկարելի րլլա ք անոնց Հայերէն -
պատճառ եղաւ որ իբրեւ անկար տուն վ ե ր ա դ ա ռ - քան Հա յ մ ը ։ Ղ՝ասա իսօս ը աւելցուց , որ ա տ ե ն մ ր ներր գտնել, կարելի է սաՀմանափակ թիլով ո բ–
նայ եւ իր սիբելիներբ գ տ ն է ։ Մենք մնաց ինք Հոն ն ո յ ն ա խ տ ը կը տիբէր նաեւ պոլս ա Հ ա յութեան մէջ, դ ե գ ր ե լ ։ ժամանակը ուշ էր , թէեւ առանց սպառած
օբերր Հաշուելու ։ Վ ե ր ա դ ա ր ձ ի ս իրեն Հանգիպե - եւ տ ո ւ ա ւ ն մ ո յ շ մը Հարիւր տ ա բ ի առաջ լոյս տես ՐԼ/ալու նիւթր։ Հաւաքոյթը ցրուեցաւ ուրիշ երե
ցայ Տ էսին ի մէջ առողջ, գիրցած , ուրախ եւ նող ՊոլսաՀայ թերթէ մ ը ։ Ա ա կ ա յ ն , գիտել տուաւ կո յ թ ի մը կազմ ակեբպումի մ տագր ո ւթեամբ ։
զուարթ : «Լաւ եմ, շ ա տ առողջ կը գ տ ն ե մ ինիզին– դասաիսօսը , երբ արեւմտաՀայերէնր Հարիւր տար
ՔՐս^ 1 / Հ " ա լ ՝ • Փարիզ պիտի Հաստատուիմ , Գ* ուան մէջ մեծ յառաջգիմութիւն է ունեցած , ան -
ԱլէմշաՀին մօտ աշխատելու : գին՝ աբեւելաՀայերէնը ոչ միայն այդ գէշ սովո ԼՈՒՐԵւՐ ՀԱ8ՐԵՆԻ-ԲԷՆ
Ուրախութիւնս սակայն երկար չ տ ե ւ ե ց ; ի)լ - րութենէն չէ Հրաժարած, այլ պետական $՜Ո4Լ ՜ (Քադուքսյծ Մ ո ս կ ա ֊ ա յ ի Հիզվեստիա» թ֊հրյթ֊էս)
օր կուգայ մեր ցաւերն
""՛՜Ցել՛՛ ւ Ց ա ա Ո ջ ք որ ամէն տուութեամբ ալ կը շարունակէ նուի՚րագործեյ
ոլ մտատանջութիւնները ամոքելու , մեր յոյղերն զ ա յ ն ։ Ա ր ե ւ մ տ ա Հ ա յերր ունին Հիմա գրական գեղե
ու յոյսերը թարմացնելու, ա Հ ա ինծի իր Հազա ցիկդ ճկուն եւ զուտ լեզու մ ը ։ Ապա տուաւ նմոյշ– ԱՐԱՐԱՏԻ ԱՏՈՐՈՏԸ
րաւոր ծանօթ ընկերներուն կը բերէ դոյժըեըի– ներ խորՀ ր դ ա Հ ա յ բ ա ռ ե ր էն , որոնց Հա յերէնը գո
տ աս սիրելի \որայրին մաՀ
ուան ա ր դ Հայորդիին , մեր յ ո ւ թ ի ւ ն ունի ։ Ար ար ատ եան դաշտին մէջ կ ե ն դ ա ն ա ց եր են
։ դա շա ե րն ու ա յգիներր ։ Հա յ ե ա ց ք գ կը Հ րճոլի գի
Ղ՚ասա խօս ր գ ո վ ա ս ա ն ք ո վ խ օ ս ե ց ա ւ այն ճ ի գի տելով աշնանացանի Հսկայ քառակուսիներու վառ
Ի ՛ ՛ ն չ գրել, ի ՜ ն չ «մխիթարանքի խօսք» ընել ա– մասին , որ քիչերու կողմէ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի մէջ կը կա
նոր դ ժ բ ա խ տ մօրը, որ, Տէսինի «իփէկին ֆապբի– կանանչը։ Աշտարակի «Շինարար» ^էո՝լէ*ոէԼէ
տարուի մեր գ ր ա բ ա ր է ն առնելով վերակենգանա - գի ւղա տն տ ե ս ընկեր Ա ա տ թ Է ո ս ե ան ը ամ Է ն օր կը
քա»ները մաշեցաւ, իր մէկ Հատիկ տղուն ուսում ցնելու կարգ մր գեղեցիկ բ ա ռ ե ր , կամ բոլորովին
եւ Հայեցի դաստիարակութիւն տալու Համար։ շրջի իր Հսկողութեան ենթակայ Հողերը, ստոլդե -
Հայկական արմատներով կերտելու նորերը։ Տը ~ լով վարուցանի , պ ա ր ա ր տ ա ց մ ա ն ու
Ի նչպէս ըսել, «՚Լյորայր , տրի՛ բնկեր, Հողբ թեթեւ ւաւ նմոյշներ յ. այգեմշւ
վ ր ա դ ,երբ անոր երեսուն եւ երեք գարուններբ դեռ ման վիճակը ։ Այս տ ա ր ի «Շինարար»ը 1800 սայլ
ա յ գ Հթեթեւ Հողմին կարիքն ու կ ա ր օ տ բ չունէին. . Գ ա ս ա իսօս ր անցաւ օ տ ա ր բ ա ռ ե բոլ գործածու պաբարտանիւթ է տ ո ւ ա ծ իր Հողերուն։ Զորս օրէն
թ ե ա ն ա րտասաՀմանի մէՉ։ թաղկեց Եգիպտոսի , կատարեց ի ն ցորենի եւ բանջարեղէնի գարնանա
ՄԻԱԱ-Բ ՄԻՐԶԷ Ֆրան սայի , Ամ երիկա յ ի Հայութեան։ անփութոլ - ցանը եւ նուի րուեցան խ ա ղո զա տ ո ւնկե ր ո ւ ն , որոնք
թիւնր իր լեղուին մէջ թ ո յ լ տալուն Համար մուտ վւռու ա ծ են 120 Հ ե կ տ ա ր ՛ տ ա ր ա ծ ո ւ թ ե ա ն *Լբայ ;
քը արաբերէն , ֆրանսերէն կամ անգլիերէն բա Այս կոլխոզն անցեալ տ ա ր ի ունեցաւ Արարատետն
ԷՎԷՐԷԿ - ՖԷՆԷԱԷԻ ՀԱՑԵՐԸ ռեբու ։ Տ ո ւ ա ւ ծիծաղելի նմոյշներ ։ դ ա շ տ ի ամենաբարձր րերքը 200 կենդինար իյա–
Պոլսոյ թերթերր կբ գրեն թէ կեսարիոյ կվէ - Տ ա ջ ո ր գ դ ա ս ա խ օ ս ո ւ թ ե ա ն մր ձգելով լեզուի ղոդ մէկ Հեկտարէն, որ ծ ր ա գ ր ո վ նախատեսուա՝–
Րէկ ֊ Ֆէնէսէ գիւղին մէշ կբ գտնուին 150 տուն ի (արեւելաՀա յերէնի եւ ա ր ե ւ մ տ ա Հ ա յ ե րէն ի՝) միա - ծէն չորս ա ն գ ա մ աւելի էր Հ
չ ա փ Հայեր , որոնք ոչ - բարեկեցիկ վ ի ճ ա կ մբ ու ձուլման ի՛սգիրը * ֆ ս է ա է ս եւ բարբառներու զտու - Այս տ ա ր ի , կ՚րսէ կոլխողնիկ Վաբիբեանը,
ԸԱայ
նին բնգՀանբասլէս եւ կբ ղրաղին եբկրագործոլ - մին ու գաւառա բար բառներու Հաւաքման Հարցը, մենք կը քաղենք 240 կենդինար ; Այդ պիտի
մեր ։
թեամբ եւ փոքր արհեստներով։ Ֆ՛էնէսէ ի մեծ եկե դասաիսօսը եզրակացուց , որ մեր ձայնը կշի"– ունի ա շ խ ա տ ա ն ք ի տուրքը նոր Հնգամեակին
ղեցին Հողային բերքերու 0ֆի"ին կողմէ շտեմա - Հայրենիքի մեր եղբայրներուն՝ Հայաստանի մտա Համերաշխօրէն կը տքնին Լք""Դռիկները
րանի վ ե ր ա ծ ո լած է ։ էվէրէկի Ս ՛ Թորոս հ ի ն եկե ւո բականութեան մօտ։ Հ ե տ ե ւ ա բ ա ր պէտք է աշ - բամ պ տ կ ի արտերուն մէչ : Առաքնոլթիւնր կր
ղեցիին մէշ՝ Ժամերգութիւն եւ.պատարագ տեղի խ ա տ ի ն ք բոլորս , որ մեր լեզուն ս տ ա ն ա յ իրեն ար պատկանի Աաթենիկ կարապետեանի խում րին, որ
կ՚ունենայ , հոգեւոր հովիւ Եղիչէ ք Հ ն յ .ր կողմէ, ժանի գեղեցկութիւնը ։ անցեալ տ ա ր ի յաղթական բերք ս տ ա ց ա ւ իր Հ ո զա -
փոքրիկ դպիրներու մասնակցութեամբ։ Ազգ • Ե * Արթինեանի մէկ քանի Հարցումներէն ետք մ ասին մ էջ 45 կենդ ինար Հ ե կ տ ա ր ի ՚իրա յ , ն ա խ ա –
դ պ ր ո ց գոյութիւն չունենալով, տղաքբ թուրք խօսք ա ռ ա ւ բժի չէ լ կ * Խ ա թ ան ա ս եան , որ իր Հա - տեսուած 15/ տեղ։ Այս տ ա ր ի բոլոր խումբեբր
վ ա ր ժ ա ր ա ն ր կբ յաճաիէեն I մաձայնութիլնը յայտնելով զեկուցաբերին՝ յիշեց պիտի օ գ տ ա գ ո ր ծ ե ն անոր աշխատելու ձեւը ։ Բ ա յ ց
մա ս Գեղեցիկ բառերը (թիւով ք ի չ ) , որոնք դրա - Աաթենիկը գոՀ չէ արդիւնքէն ,ան եւ իրօգնականը
ՃԵԳՈԻՄ Ապրիլ 2եին Վ ա լ ա ն ս Էն գրուած բաբէն առնուելով գործածական դարձեր էին այ– Պա յծառ Օ ո վՀ աննէ ս ե ա ն որոշեր են ա յ ս տ ա բ ի 70
թղթակցութեան
ստորագրութիւնր, ՌաՀրքիկ 1 որ **օր Հ^այաստանի գրողներուն մօտ։ Ապա բրաւ կենդինար ս տ ա ն ա լ մէկ Հեկտարէն ։
եւ Է կապ չունի (իաղմիկ Պ աղ տաս ար ե անի Հետ , որ կարգ մը դիտողութիւննեբ եւ Հ ա ս տ ա տ ո ւ մ ն ե ր , ո– Եթէ բոլոր խում բերը կէ ւեն իրենց
յանձնառութիւները, կ՝ըսէ Պայծառը, մեր կոլ–
) 7 տ ա ր ե կ ա ն պ ա տ ա ն ի մրն Է : րոնք ոյժ կ ո ւ տ ա յ ի ն դ ա ս ա խ օ ս ի ն տե՛սակէտներուն 3
Fonds A.R.A.M
եյլ պատահէ ր րր ինչ Ո ր ո ւ տ է ք քանի մբ ժամ վերշ՝ Հ ա յ հՎԱի խ Տ դիդ ( ՝ ՚ ^ Հ չ հ ը . համաձայն էր միայն օ ա ա ր յՅ–Էքք1հք բ ա ռ ե –
դուրս կուաաբ : բու որդեգրումին Հ Հ. Ա ւ ա գ ե ա ն խօսք ւնե լով
ըսաւ թէ անպայմ՛ան ժողովուրդը
Ինչպէս այսօր հոս, այնտեղ ալ, ամէն ինչ չէր , որ պիտի
ՎԼթեւ շուկայ^ով կբ քալէր : Ե թ է ամեբիկեան գլա ԽՄԲ Ապբիւ Յին Գ ա ե ի ր է ի Հ ա մ ա զ գ ա յ ի ն շի՛նէր լեզուն կ**մ փ ո խ է ր զայն, այլ մտաւո բ ա կա
նիկ , ամեբիկեան չօքօլա , ոսկիէ մատանի , ժամա Ընկերութիւնը վիճաբանական դասախօսութիւն մը նո ւթ ի լն ը , երբ անՀրաժեշտ զ ա տ է ր այգ։ ի ն չո1* ւ
ցոյց, քանի մբ Հարիւր մարք գ ր ա մ չունէիր , եթէ սարքած՜ է, ունենալով Հայերէնի խնդիրը։ պէտք է , օրինակի Համար , պաՀել այն գիրերը կամ
վերջաւորութեան ,
չէիր կրնար Հաղար ղոՀողոլթիւններով «լեցուն Այս աոր-իւ « Տ ո ւ ս ա բ ե ր » է ե կը քաղենք հետեւեալ ՂէրՌ) ՛Լոր հ֊Ր– Գ Ա ե ն ք ր ա ռ ե ր ո ւ
ծրարներ» ճարել ա գ ա հ , անկուշտ բժիշկներուն ել տեղեկուր-իւննեբը, որոնք խորապէս կը ^սւհադըր– բայց չենք Հնչեր ։
անոնց <է.միշՊւ ո ր դեներուն , ասլարղիւն Էին բոլոր դււեն մեր գ ա ղ ո ւ թ ն ալ Օտար բ ա ռ ե բ ու գործածութեան առն չու -
աշխատանքներդ; իլ որովհետեւ Հէք Նորայբբ ո- թեամբ իսօսելով՝ Վ * Ն ա ւ ա ս ա ր դ ե ա ն յա յտնեց , թէ
չինչ ունէր անոնց Հրամցնելիք, չէր կրնար Հ֊ԳՐ՜ Հաւաքոյթին վարէէԱ) 9՛ • Ա խ ի թ ա բ ե ա ն , բա
նալով երեկոյթը շեշաեց Հարցին կա ր ե ւո բ ո ւթ ի ւնր բ ա ռ ե ր կային , որոնք պետական ՀրաՀանգով պար
տադրաբար սովետական
բ ա խ տ ի դռնէն^ ներս մտնել ... կը գործածուին ՐՈԼՈՐ
Տէ&13§ X I , գիշեր մ բ ։ Բնաւ սլիտի չմոռնամ, ալ անոր պա՚րզ երե ւո յ թ ի ն տակ բ ա ր դ Հան -
գ ա մանքը։ Մ եր գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն զարգացման , տա Հանրապետութիւներուն մէջ։ Եւ Լ ա ա էէ անոնց
կէս գիշերէն վերԸ, յանկարծ , բնկեր մբ ղիս եւ թիւը ՚ Անոնց վրայ ամէն տ ա բ ի կ՚աւելնան որոշ
քանի մբ բնկերներ կ՚արթնցնէ^ «ելէք, եկէք, Նո րածման՜ եւ ոնդՀանռւր առմամբ աղգապաՀպանու–
մի տեսակէտէն կենսական խնդիր մը, որուն լու - թիլով ուրիշ բ ա ռ ե ր : Այս դրութիւնը կը ձ գ տ ի պե
ր ա յ ր բ շ ա տ Հիւանդ է ւ կբ պ ո ռ ա յ , կբ գալարուի : տական կեանքին մէջ բոլոր Հանրապետութիւենե -
Կ՚ելլենք , հ ա պ ճ ե պ ո վ կբ Հագուինք ։ Այդ օրերուն , ծումը պէտք չէ ուշանա յ :
Գասաիսօսը , Պ * Բ ՚Թաշեան , նախ քան իր նիւթին բուն Հ ա ս ա ր ա կ ա ց լեզու մը ստեղծելու, ժամանա
մենք, Հայերս , իբրեւ Հանբաղձալի՚ֆնեբ (գերու - կի ընթացքին : Ա ս ի կա որոշ ծրագրի Համ ա ձ ա յ ն
թ ե ա ն մէ^ ղինուո րի հ ա գ ո ւ ս տ ո վ այս ալ տեսանք) անօսԻւր* Յոյտ ֊ա ո ւ ա է ՐԷ Հ ա յ ԺԳ՚՚Վ1 Ւնգիրր Ինէ կատաբուուլ շարժում մ ը ն է ե լ շ ա տ կարեւոր՝ քա
երեսներով կը ե–
ֆրանսացիներէն զ ա տ ա ծ , ՀաԱին մէկ անկիւնբ , ներկայանար մեղի յ ՛Ա ատնանշեց ղ ա ք ա կ ա ն տեսակէտով ։ Մ իւս կողմ էն՝ Հայաստա
Հրեաներուն Հետ առանձին տ ա ղ ա ւ ա ր ի մբ մէ^ բ ե ք դլէսաւոր երեսներ ուղղագրութեան Հարցը * ն ի մ՚տաւո րականութիւնը կը պայքարի մասնաւոր
տեղաւորած էին ծանօթ տ ե ղ ա կ ա լ (հօպէբ Վ^ալբռի օ տ ա ր բառեբոլ որդեգրում ր եւ միաձոյլ լեզուի բ ա ռ ե ր է գուբս դո րծածուող օ տ ա ր բ ա ռ ե բուն գէմ ։
Ո՚աաոյի կ ա ր գ ա գ ր ո ւ թ ե ա մ բ : Հրեաներուն մէ^ կա խնդիրը, եւ երկու յաւելուածական մասեր գա Եւ կր պ ա յ ք ա ր է ուժգնօբէն ։ Կը տեսնենք դիրքեր ,
յ ի ն քանի մբ բժ՜իշկներ եւ գ ե ղ ա դ ո ր ծ ն ե բ ՝, Երկու ղութն եր ո լ մէջ միօրինակ եւ ա ե դ ա կ ա ն աղդեցու - Պ ե տ Հ բ ա տ ի տ պ ա ր ա ն է ն լ ո յ ս տեսած , որոնք երբեմն
ծանօթ բժիշկներ կրչ կանչենք, կր քննեն ու կբ թե թի ւ ն ն ե բ էն զերծ լեզուի մ ը գործածութիւնը եւ շատ գեղեցիկ եւ զտուած Հայերէնով մ ը ն են գըը~՜
լադրեն ոբ անմիԳասլէս Հիւանդանոց փոխագրուի Հ գաւառա բ ա ր բառնե բու իանգիրը : ո ւ ա ծ ։ Ապա , տ ա լ է ե տ ք քանի մը նմոյշներ , Վ•
Հ Ի ււնգանո^ց . • • բայց ինչպէ՞ս։ Մենք տաղա քՕօսելով ուղղագրութեան մ ասին՝ ըրաւ կարգ (յաւասարգեան ա ր դ ա բ ա ց ո ւ ց Հայաստանի մտաւո
ետին գուռը
ւարին մէջ փակցուած , Փշաթելերու, , մը անժխտելի Հաստատումներ ժողովուրդի մը ր ա կ ա ն ո ւթ ի ան ը , Հա շուի առն ե լով անոր պար տ աւո–
գ ո ց 5 մեր գերմանացի ՀԱկիչը տ ա ղ ա ւ ա ր է ն դուրս , լեզուին կազմ ո ւթ եան եւ լւար ե շրջում ին վերաբեր րութիւններոլն շրջագի&ր *
զօրանոցը։ Պ է տ ք է միջոցը գտնել, կը պ ն դ է Ր^՜ ի լ՜ եալ : Աւ շեշտեց որ փ ո փ ո խութիւննե ր , ե ր բեմն Վերջին խօսողը, Գ* Մխիթար եան , ա մ փ ո փ ե լ ո վ
կը 5 Ղ*ուրս կ՚ելլենք տ ա ղ ա ւ ա ր է ն , կը սկսինքրարձ– յանկարծական , կրնա յ ի ն Ր Ա ա է գ թ ա յ $ անոնք պէտք վ իճաբ ան ութի ւններ ը , ըս աւ թէ նոր ո ւզգա գ բ ո ւ ~
բաձայն պոռալ։ Պոռացինք, պոռացինք մինչեւ որ է մ ի շա պ ա ր տ ա դ ր ո ւ ա ծ ըլլան ժողովուրդէն , կամ թիւն կամ որ եւ է փոփոխութիւն կարելի էր կա՜
մեր ւիերակեցուն քանի մը պահակներովդ եկաւ։ անոն ց պէ ւո քը զգալի ըլլա յ որ եւ է ստի պ ո զա կ ան տ ա ր ե լ երբ կեանքը անՀրաժեշտ կը ղարձնէ ։ Բայց
*\յորայրը փ ո խ ա դ ր ե ց ի ն ք Հիւանդանոց ։ Բժիշկ կ ե ր պ ո վ , եւ ժամ տնակը յար մ ար դատոլի ժողո - որ եւ է փոփոխութիւն պէտք չէ ը է է ա յ քանի մը
ները կը Հաւաքուին շուրջը, կը քննեն, «մեծ՜ րան վուրգին ամբողջ մտաւոբականութեան կողմէ՝ ը– մտաւոբականներոլ կողմէ, ան ալ յաճախ Հարկա
մը չունի» , կ՚ըսեն ։ Ըրածը « կ ա պ կա բան ո ւթ ի ւ ն է » , նելոլ Համար առաջարկուած փոփոխութիւնը։ Ա– դրանքի տ ա կ ։ Մ եր պ ա ր ա գ ա յ ի ն ՝ պ է ա ք է ամբողջ
կ՚ըսեն ։ Նորայրր սակայն կը գալարուի , կր պ ո - պա ըրաւ պ ա տ մ ա կ ա ն ը Աբեղեան ուղղագրութեան , Հայ մտաւո րականութիւնը , յանձին իր ձեոնՀտս
ռայ , դետ ինը կը տապլա կի * . * իր րաիստէն , յան - որ \92–2.էն ի վեր կր գ ո ր ծ ա ծ ո ւ ի Ա * Հայաստանի ներկայացուցիչներուն , ուսումնասիրութեան Հրա
կար ծ ներս կը մտնէ մեղի ծանօթ լեՀ ր^՜իշկր* կր մէջ* Բ ե ր ա ւ վկայութիւնը խորՀբդաՀայ քննադատ ւիրուի ոբ եւ է բ ա ր ե փ ո խ ո ւ թ ե ա ն Համար ։ &ետոյ ,
քննէ եւ անմիջապէս տեղին վրայ գործողութիւն Պ * Մ ա կին ց եան ի , ոբ Աբեղեան ո ւղղագրութիւնբ խօսելով Աբեղեան ուղղագրութեանդ մ ասին՝ րս աւ
մ ը կ ա տ ա ր ե լ ո ւ // ճիռ ր կ ո ւ տ ա յ : Աղն ո ւ ա կան բժ ի շ - ձաիսոգռւթիւն մբ նկատելով մէկտեղ՝ եղած սխալը թէ Հա յաստան ի վարի չնեբբ անՀ բ ա ժ ե շ տ դատեր
կին գործողութեան դործիքներր կր շարժին, մենք կ ոլզէր սրբագրել աւելի մեծ սիյալով մը, որ է էին ատիկա քաղաքական նպատակներով ։
դուրսը անքուն՝ լուրի կը ս պ ա ս ե ն ք ։ «Եղաւ , լրաւ– Մ ե ս ր ո պ ե ա ն տ ա ռ ե ր ո ւ ն տեղ ընդունիլ լատինական
տ ա ռ ե ր ը , որպէսղի կաբելի ր/լայ կովկասեան միւս Ա յ դ ո ւղղա դ ր ո ւթ ե ա մբ կը խզուէ ր անց ետ լ ի
ց ա ւ , կ՛՚ըսէ մեր իսմբապետը, րայց , ր ա յց» . . • Ալ Հետ կ ա պ ը , եւ մեր Հ ի ն ու տբժէքաւոր Հեղինակ -
նորաՀաս սերունդէն ։
կը կմկմայ՛ ՚ք^^՜փէքէԱ ըսաւ , եթէ երեք ՛օր ա պ ր ի , ժողովուրդներուն դրականութեան Հետ գիւրոլ - ս^*ՍԱ աԼ էէէս կ ա ր դ ա ց ո ւ ե ր
ա յ լ ե ւ ս մ տ աՀ ո գ ո ւթ ե ան րան չկայ , իսկ եթէ Լաա~ թեամբ կապուիլ։
Տալէ ետք ուրիշ մանրամասն ութի ւննե ր , ո - Բայց , լեզուն ք ա ղ ա ք ա կ ա ն ու վ ա ր չ ա կ ա ն գոր
րի * • . ան ալ իր բախտին ։ ծիք մր չէ , այլ ժողովուրդի մը դ ա ր ա ւ ո ր մ շա–
Տ\.&\Ձ.%Ի Հայկական բաժին բ , Հայորդիները ան րոնք կը դժուարացնէին գրողներու, գործը՝ բա -
ց ա ա բ ե ց թէ ինչպէս խորՀրղաՀայ գրականութիւնը ԿոյՐԻս աՐգք"–սՔՐ ։ ՝ճիշգ այդ պատճառով ալ վեր
խտիր երեք օր «Հսկում» կը կ ա տ ա ր ե ն : էյորայրին պէտք եղածին պ է ս չ ի տարած ուիր գ ա ղ թ աՀայո ւ - է Հ րամ անագիրներոլ վճիռներէն եւ ենթակայ նոյն
անունն է որ կը շրջի ըերնէ բերան , սենեակէ սեն թեան մէ9 մ ի շա ա յ դ ուղղադբութեան պատճառով, ժողովուրդին ու անոր մտաւո բականութեան ՚,
ե ա կ Հ է,բեք օր վերջ ա ւ ե տ ա բ ե ր լուրը կը Հասնի , ոլ մ ենք չենք կրնար մ տերմ ան ալ մեր Հա յ բեն իքին էէ) օսելով օ տ ա ր բ ա ռ ե բ ո ւ անտեղի գործածս Լ -
թէ , Նռրայրը աչքերը բ ա ց ե ր եւ նախադասութիւն կեանքը ա ր տ ա յ ա յ տ ո ղ եւ երգող գիբքեբոլ Հետ։ թեան մասին, ըսաւ թէ ը լ լ ա յ Հայաստանի ըլլաք
մր ա ր տ ա ս ա ն ե ր է : «Աքօբտէօն»ս բերէք, ըսեր է։ ւլաղոլթնեբու մէջ զօրաւոր պայքաբպէտք է բանալ
իրիկուան մեր տ ա ղ ա ւ ա ր ը տօն կը ս ա ր ք է ։ Զութա՚՚– Օտար բառեբու գործածութեան մասին խօսե
լով ան ա լ.դրական պ ա շ տ օ ն ա կ ա ն լեդուին մէջ֊– Հայ լեզուի պաշտպանութեան Համ ար եւ օտար
կաՀար կարպիսը, *\*ո լամ անետններո լ ել ՚էյաբլի բ ա ռ ե ր ո ւ ն գէմ ։ Հայերէնը ճկուն է , Հարուստ եւ
կաբայի Հետ կը նուադեն , պ ա ր ա ս է ր ղոյդերը կր դ ա ս ա խ օ ս ը պատմ ա կ ա ն ակնարկ մ ը նետեց ա յգ
սովորութեան վրոտյ, որ մուտք գ ո ր ծ ա ծ էր կովկա– ՛ընդունակ օ տ ա ր բ ա ռ ե բու Համ ապա տ ա խանը դըտ–
դ ա ռ ն ա ն , պատուելին եւ ես ճ ա ռ կը խօսինք , ու - նելոլ, ինչո^լ անպատճառ օտար ր ոբդեդբել։ ինք
րի շ ն եր կ՚արտասանեն : սաՀայութեան մէջ, Գ* Արծրունիի օրերէն։ Պա՛ - ղո ւա թէք|ս1իք ո լ
րոնեանի վկայութեամբ օ տ ա ր մբ շ ա տ աւելի լաւ կը վերաբերի մասնագիտական
Նորա յ ր ր ա ռ ո ղ ջ ա ց ա ւ : Իր գ ո բծողութիւն ր կը Հասկնար «Մ շակ»ի մ էկ Հ ե ռ ա գ ր ա կ ա ն լուր ր , բ ա ռ ե բուն , եթէ անկարելի րլլա ք անոնց Հայերէն -
պատճառ եղաւ որ իբրեւ անկար տուն վ ե ր ա դ ա ռ - քան Հա յ մ ը ։ Ղ՝ասա իսօս ը աւելցուց , որ ա տ ե ն մ ր ներր գտնել, կարելի է սաՀմանափակ թիլով ո բ–
նայ եւ իր սիբելիներբ գ տ ն է ։ Մենք մնաց ինք Հոն ն ո յ ն ա խ տ ը կը տիբէր նաեւ պոլս ա Հ ա յութեան մէջ, դ ե գ ր ե լ ։ ժամանակը ուշ էր , թէեւ առանց սպառած
օբերր Հաշուելու ։ Վ ե ր ա դ ա ր ձ ի ս իրեն Հանգիպե - եւ տ ո ւ ա ւ ն մ ո յ շ մը Հարիւր տ ա բ ի առաջ լոյս տես ՐԼ/ալու նիւթր։ Հաւաքոյթը ցրուեցաւ ուրիշ երե
ցայ Տ էսին ի մէջ առողջ, գիրցած , ուրախ եւ նող ՊոլսաՀայ թերթէ մ ը ։ Ա ա կ ա յ ն , գիտել տուաւ կո յ թ ի մը կազմ ակեբպումի մ տագր ո ւթեամբ ։
զուարթ : «Լաւ եմ, շ ա տ առողջ կը գ տ ն ե մ ինիզին– դասաիսօսը , երբ արեւմտաՀայերէնր Հարիւր տար
ՔՐս^ 1 / Հ " ա լ ՝ • Փարիզ պիտի Հաստատուիմ , Գ* ուան մէջ մեծ յառաջգիմութիւն է ունեցած , ան -
ԱլէմշաՀին մօտ աշխատելու : գին՝ աբեւելաՀայերէնը ոչ միայն այդ գէշ սովո ԼՈՒՐԵւՐ ՀԱ8ՐԵՆԻ-ԲԷՆ
Ուրախութիւնս սակայն երկար չ տ ե ւ ե ց ; ի)լ - րութենէն չէ Հրաժարած, այլ պետական $՜Ո4Լ ՜ (Քադուքսյծ Մ ո ս կ ա ֊ ա յ ի Հիզվեստիա» թ֊հրյթ֊էս)
օր կուգայ մեր ցաւերն
""՛՜Ցել՛՛ ւ Ց ա ա Ո ջ ք որ ամէն տուութեամբ ալ կը շարունակէ նուի՚րագործեյ
ոլ մտատանջութիւնները ամոքելու , մեր յոյղերն զ ա յ ն ։ Ա ր ե ւ մ տ ա Հ ա յերր ունին Հիմա գրական գեղե
ու յոյսերը թարմացնելու, ա Հ ա ինծի իր Հազա ցիկդ ճկուն եւ զուտ լեզու մ ը ։ Ապա տուաւ նմոյշ– ԱՐԱՐԱՏԻ ԱՏՈՐՈՏԸ
րաւոր ծանօթ ընկերներուն կը բերէ դոյժըեըի– ներ խորՀ ր դ ա Հ ա յ բ ա ռ ե ր էն , որոնց Հա յերէնը գո
տ աս սիրելի \որայրին մաՀ
ուան ա ր դ Հայորդիին , մեր յ ո ւ թ ի ւ ն ունի ։ Ար ար ատ եան դաշտին մէջ կ ե ն դ ա ն ա ց եր են
։ դա շա ե րն ու ա յգիներր ։ Հա յ ե ա ց ք գ կը Հ րճոլի գի
Ղ՚ասա խօս ր գ ո վ ա ս ա ն ք ո վ խ օ ս ե ց ա ւ այն ճ ի գի տելով աշնանացանի Հսկայ քառակուսիներու վառ
Ի ՛ ՛ ն չ գրել, ի ՜ ն չ «մխիթարանքի խօսք» ընել ա– մասին , որ քիչերու կողմէ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի մէջ կը կա
նոր դ ժ բ ա խ տ մօրը, որ, Տէսինի «իփէկին ֆապբի– կանանչը։ Աշտարակի «Շինարար» ^էո՝լէ*ոէԼէ
տարուի մեր գ ր ա բ ա ր է ն առնելով վերակենգանա - գի ւղա տն տ ե ս ընկեր Ա ա տ թ Է ո ս ե ան ը ամ Է ն օր կը
քա»ները մաշեցաւ, իր մէկ Հատիկ տղուն ուսում ցնելու կարգ մր գեղեցիկ բ ա ռ ե ր , կամ բոլորովին
եւ Հայեցի դաստիարակութիւն տալու Համար։ շրջի իր Հսկողութեան ենթակայ Հողերը, ստոլդե -
Հայկական արմատներով կերտելու նորերը։ Տը ~ լով վարուցանի , պ ա ր ա ր տ ա ց մ ա ն ու
Ի նչպէս ըսել, «՚Լյորայր , տրի՛ բնկեր, Հողբ թեթեւ ւաւ նմոյշներ յ. այգեմշւ
վ ր ա դ ,երբ անոր երեսուն եւ երեք գարուններբ դեռ ման վիճակը ։ Այս տ ա ր ի «Շինարար»ը 1800 սայլ
ա յ գ Հթեթեւ Հողմին կարիքն ու կ ա ր օ տ բ չունէին. . Գ ա ս ա իսօս ր անցաւ օ տ ա ր բ ա ռ ե բոլ գործածու պաբարտանիւթ է տ ո ւ ա ծ իր Հողերուն։ Զորս օրէն
թ ե ա ն ա րտասաՀմանի մէՉ։ թաղկեց Եգիպտոսի , կատարեց ի ն ցորենի եւ բանջարեղէնի գարնանա
ՄԻԱԱ-Բ ՄԻՐԶԷ Ֆրան սայի , Ամ երիկա յ ի Հայութեան։ անփութոլ - ցանը եւ նուի րուեցան խ ա ղո զա տ ո ւնկե ր ո ւ ն , որոնք
թիւնր իր լեղուին մէջ թ ո յ լ տալուն Համար մուտ վւռու ա ծ են 120 Հ ե կ տ ա ր ՛ տ ա ր ա ծ ո ւ թ ե ա ն *Լբայ ;
քը արաբերէն , ֆրանսերէն կամ անգլիերէն բա Այս կոլխոզն անցեալ տ ա ր ի ունեցաւ Արարատետն
ԷՎԷՐԷԿ - ՖԷՆԷԱԷԻ ՀԱՑԵՐԸ ռեբու ։ Տ ո ւ ա ւ ծիծաղելի նմոյշներ ։ դ ա շ տ ի ամենաբարձր րերքը 200 կենդինար իյա–
Պոլսոյ թերթերր կբ գրեն թէ կեսարիոյ կվէ - Տ ա ջ ո ր գ դ ա ս ա խ օ ս ո ւ թ ե ա ն մր ձգելով լեզուի ղոդ մէկ Հեկտարէն, որ ծ ր ա գ ր ո վ նախատեսուա՝–
Րէկ ֊ Ֆէնէսէ գիւղին մէշ կբ գտնուին 150 տուն ի (արեւելաՀա յերէնի եւ ա ր ե ւ մ տ ա Հ ա յ ե րէն ի՝) միա - ծէն չորս ա ն գ ա մ աւելի էր Հ
չ ա փ Հայեր , որոնք ոչ - բարեկեցիկ վ ի ճ ա կ մբ ու ձուլման ի՛սգիրը * ֆ ս է ա է ս եւ բարբառներու զտու - Այս տ ա ր ի , կ՚րսէ կոլխողնիկ Վաբիբեանը,
ԸԱայ
նին բնգՀանբասլէս եւ կբ ղրաղին եբկրագործոլ - մին ու գաւառա բար բառներու Հաւաքման Հարցը, մենք կը քաղենք 240 կենդինար ; Այդ պիտի
մեր ։
թեամբ եւ փոքր արհեստներով։ Ֆ՛էնէսէ ի մեծ եկե դասաիսօսը եզրակացուց , որ մեր ձայնը կշի"– ունի ա շ խ ա տ ա ն ք ի տուրքը նոր Հնգամեակին
ղեցին Հողային բերքերու 0ֆի"ին կողմէ շտեմա - Հայրենիքի մեր եղբայրներուն՝ Հայաստանի մտա Համերաշխօրէն կը տքնին Լք""Դռիկները
րանի վ ե ր ա ծ ո լած է ։ էվէրէկի Ս ՛ Թորոս հ ի ն եկե ւո բականութեան մօտ։ Հ ե տ ե ւ ա բ ա ր պէտք է աշ - բամ պ տ կ ի արտերուն մէչ : Առաքնոլթիւնր կր
ղեցիին մէշ՝ Ժամերգութիւն եւ.պատարագ տեղի խ ա տ ի ն ք բոլորս , որ մեր լեզուն ս տ ա ն ա յ իրեն ար պատկանի Աաթենիկ կարապետեանի խում րին, որ
կ՚ունենայ , հոգեւոր հովիւ Եղիչէ ք Հ ն յ .ր կողմէ, ժանի գեղեցկութիւնը ։ անցեալ տ ա ր ի յաղթական բերք ս տ ա ց ա ւ իր Հ ո զա -
փոքրիկ դպիրներու մասնակցութեամբ։ Ազգ • Ե * Արթինեանի մէկ քանի Հարցումներէն ետք մ ասին մ էջ 45 կենդ ինար Հ ե կ տ ա ր ի ՚իրա յ , ն ա խ ա –
դ պ ր ո ց գոյութիւն չունենալով, տղաքբ թուրք խօսք ա ռ ա ւ բժի չէ լ կ * Խ ա թ ան ա ս եան , որ իր Հա - տեսուած 15/ տեղ։ Այս տ ա ր ի բոլոր խումբեբր
վ ա ր ժ ա ր ա ն ր կբ յաճաիէեն I մաձայնութիլնը յայտնելով զեկուցաբերին՝ յիշեց պիտի օ գ տ ա գ ո ր ծ ե ն անոր աշխատելու ձեւը ։ Բ ա յ ց
մա ս Գեղեցիկ բառերը (թիւով ք ի չ ) , որոնք դրա - Աաթենիկը գոՀ չէ արդիւնքէն ,ան եւ իրօգնականը
ՃԵԳՈԻՄ Ապրիլ 2եին Վ ա լ ա ն ս Էն գրուած բաբէն առնուելով գործածական դարձեր էին այ– Պա յծառ Օ ո վՀ աննէ ս ե ա ն որոշեր են ա յ ս տ ա բ ի 70
թղթակցութեան
ստորագրութիւնր, ՌաՀրքիկ 1 որ **օր Հ^այաստանի գրողներուն մօտ։ Ապա բրաւ կենդինար ս տ ա ն ա լ մէկ Հեկտարէն ։
եւ Է կապ չունի (իաղմիկ Պ աղ տաս ար ե անի Հետ , որ կարգ մը դիտողութիւննեբ եւ Հ ա ս տ ա տ ո ւ մ ն ե ր , ո– Եթէ բոլոր խում բերը կէ ւեն իրենց
յանձնառութիւները, կ՝ըսէ Պայծառը, մեր կոլ–
) 7 տ ա ր ե կ ա ն պ ա տ ա ն ի մրն Է : րոնք ոյժ կ ո ւ տ ա յ ի ն դ ա ս ա խ օ ս ի ն տե՛սակէտներուն 3
Fonds A.R.A.M