VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 578

496 ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
I
mո վան ինք որ ԱՀարոնեանի գրիչր պիտի կարենայ գեռ ես արտադրել
կագոյն երկերու շարք մը։«Մրրկի Աուրրգին ե վ Ագատ ութ եան լՀանտպարՀին
Հեղինակը ստեղնաղորն առանձնութեան մը ստուերին մէքէն օր մը դուրս
պիաի դայ վերստին իր երբենսի վառապանն՝ դափնիներսվր պսակուան
՝ ^Հայրենիքիս Համարքը կարժէ կարդալ։ ԱՀա րոնեանի մըգրիչր միշտ
դրական Հաճոյքի մը աղրիւրը կրնայ ցայտեցնել րոլոր անոնց Համար որոնք
Արուեստի մեՀեանին անի ծուած քուրմերը կամ իտնկարկուները եղան՝ են։
ՀազանդրՖ շեփորող ե a Glori a VlCtlSD ^ քերթողական թո֊իչքքն րանձրացող
ձայնը միշտ պիտի Հնչէ մեզիՀամար, միա՛յն որովՀետե արդէ՜ն լսած ենք այդ
ձայնը աւելի ուժգին, աւելի եղբայրական ե աւելի յուզուննալից շեշտերով,
Հայ ցաւի մեն երգիչին անցեալ երկերուն՛ մէք ։
«ԱԼԵԱԿՆԵՐ Եհ ԽԼԵԱԿՆԵ Ր» ՏՕՔ*.
Տպսւգր . Ա. 9ւսսսյպեսւ"ե , Ադեքսա1յդ.ր|ւ ա
Ով որ ապրան է Աուէզի fրան ցքին ասիական ափերուն վրայ
Հանգրուանը գտնող կետնքի այգ խլեակներուն Հետ, աւելի խո րապէս
Հասէլնայ արժէքը Հալ վրանաքաղաքի այս տարեգրքիս։
Մեր տարագրումի արիւնոտ եւ ազեճմլիկ պատմութեան մէք ընդվզում
Հրաշագեղ մէկ դրո՚ւագր ՀիՏնարկեց այն քաղաքը որուն տուները սպիտա
թռչուններու պէս թեւամփոփ՝ վրաններ եզան միայն։ Աուէտիոյ ապստամ՜
րութիւնը, եւ Մուսա լեռան կռիւներէն յետոյ դէպի նով ճակատագրական
վայրէքր նանօթ են ամէն Հայու Համար։ Բայց Աուէտիոյ ժողովուրդը, իր
բնիկ բարբառին, իր բարքերուն և աւանդութիւններուն Հետ, .կաբելի է միայ
ճանչնալ կարդալով Տօքթ* Մ• Սալրիի այս տարեգիրքը որ պատմական
քին արժէք մը կը նեկրայացնէ։
է՚Ր&՚՚ՐՂ արժէքր սակայն որ պատմական բովէշն անցան է
գրականն է։ Տ °քթ* Մ* Աալբի կ ստորագրէ պատմուանքներ, կեանքի
պանքի գրուան զներ, բնորոշ տեսարաններ որոնցմէ լաւագոյնները կը Համ
բեմ ես ձԱլէքսան Փեսային, «ՋուլՀակ Աեծիկգը, <ւ]սեւ Ո՚֊սէփ^ր։
իբրեւ գրական արժէք ուրիշ ոչինչ կը գտնենք այս Հատորքն մէ
որուն աշխատակցան են գաղթավայրէն անցնող կամ Հոն բնակող նան
աննանօթ անուններ։ Պատմական եւ 1 լեղուաբանական յօդուածներու մ
գնա Հա տելի է Պատ* Տիգրան Անգրէասեանի լուրք ե շաՀեկան ուսու
թի ւևր Աուէտիոյ գաւառաբարբառին Հուրք։
Հետաքրքիր եւ Հաճելի է ընթերցումը ալս տարեգրքին ուր
Մ • Ատ լրի յաքողան է ճշմարիտ եւ սնայլայ լ պատկերը տալու տարա
կեանքի մը էյլե ա կն ե ր ո ւ ն որոնց դէմ կուգան ցաւագին մր
մը իրէնg երգը նուէն նուէն փշրելու Աուէզի քրանցքին Ալեակները*
Ամփոփ ե բոլորովին ինքնուրոյն երկերու մէք, («Մեր ԽաչըՖ և «Մքքոկա
Հաւրւ) Տ °քթ* Մ* Աալբի, երեւան պիտի գայ շուտով իր որոշ ար
փաստելով։ «Մեր Խաչը), նկարազարղուան տաղանդաւոր նկարիչ Ե*