ոսկորներն
ե՛ն
է
որ մենք
ՊոլսԷն Հոս քերելով սպաննեցինք,
Հայա էն այ ինք
մեզի
$00
ոսկի տուէք
շուտ...։
ԱաՀբիկեանի
200
Հոգինոց խումբը Ատանայէն
չանցաւ, անոնք Գոն ի այ
կողմերր
ոչնչացուցին։
Օսման ի էի առջեւ տա ր ած ուած գա շար
Հայո լ վրան՛
Աստուած
օգնական » ով մը վրանս
ներով խճողուած
էր։ Օր մը, երիտասարդ
մը,
(T
Աստուած՜ օգնական » ող սը
մտաւ։ Ապուշ կարեցայ, Հա մալի տարազին աակ քաՀանա՜ f մը, էօ զղա տցի Տ
Ղյորայրն էր, որ իր գլուխը եկածը
մանրամասն
պատմելէ վերջ սապէս փա
—Ձեմ գիտեր թէ քանի օր քալեցխնք,
ցաւը
յիշողութիւնս
բթացուցած
է։ Առաւօտ
մըն ալ,
200
պոլսեցիներու
Հետ,
գիւղէ մը ճամբայ
ելանք։
ցընելու կը տանէին։
Մինչեւ կէս օր միասին
քաշկռտելէն
վերք մեզ
մէ բաժնեցին,
200
Հոգին կէս ժամ Հեռաւորութեան
վրայ
սպաննելնին
տեսանք, սա ականթներս
Հրացանի
ձայները
լսեցի՛ն, այղ խումբին մէջ
ՕաՀրիկեանը։
Գոն ի այի կողմերը, գիւղի մը մէջ գլուխն ի վար թաղած
են
ՕաՀրիկեանը։
Երուսաղէմ
ապաստանելէս
վերջ գեղեցիկ օր մըն ալ լսեցի թէ
էբէյլիի մէջ կը գտնուի
դասընկերս
ԱՀարոն Տատուրեան,
ան Հուն
ուրախու
թյամբ
Համակուած
նամակ
մը զրեցի ՝ Վարուժանին
վրայ
աեզեկութիւններ
ուզելով։
Ընկերս սա կերպով
պատասխանեց*
— Մեր մեծ եղբայրը Վարուժան
և Աիամանթօ
երկար
Հիւանդո
վերջ մեռան այս կողմերը, աղօթեցէք
անոնց
Համար։
Հայ
զինուոր մըն ալ պատմեց թէ վերջիխ պա Հուն իր Մ արիին իբր վ
ջին նուէր վարդ մը զրկած է՝ ըսելով*
— Տուէք
Մարիիս, թող զիս չի
մոռնայ։
՚Բէմբ
Հասնելէ վերջ Տօքթ*
Գրիգորեանէ
իմացայ թէ՝
Վարուժան, Գ
նիայի
գիլզերին
մէկուն մէջ բանտարկուած,
Վերջին ծայր թշուառութեան
մէջ
է եղեր, կարգ
մը անձեր Հանգանակութեամբ
դրամ ղրկած
են։ Ա՜խ,
թէ այս վերջքէն լուրը ստոյգ
ըլլայ։
ԱՀա իր Համառօտ
գիծերուն մէջ ձեզ կը ներկայացնեմ
իրողութի
ուրիշ առիթներու
ձգելով
մանրամասնութիւնը։
Զ– ՄԱ Ս ԻԿԵՍ Ն
ՈՐք*Ս>1ԱՍ՝ ԳՈՐԾԸ
Եթէ մեր Հայրենիքին
մէկ կէսը
գերեզմս/նի
վերածուած
եղաւ
երէկ»
անոր միւս կէսը որբանոցի
վերածուած
պիտի
ըլլայ
վազը։
Ամէ՝ն խոռոչէ,
ամէն ետըամէ, ամէ՛ն
վրանէ և ամէ՛ն
քարի տա
որբ մը գուբս
կուգայ, խաչուած
ու դերեզմանուած
կեանքի
մը վտիտ
ոագայթին
պէսէ
Տեղին
յաղթական
յարութիւնը
պատկերացնող
Հայ որբութիւնն
Է, ու՛
բենն, որ խոքզինք կը Հարկադրէ մեր անս ա Հման
խանդաղատանքին։
