ՎԵ Ր ԱԾՆ Ո ՒՆԳ
2 1
ոչ
միայն
եւրոպական
արուեստից
ե. դի֊
տութեանց
սէրր
է
աո և. սէրը
ազատու֊
թ ե ւ
։
ԱՀա թէ
ինչպէս
անհետանալու
*/{
,UJ
J
եղող
մողովուրզ
մլլ պարտք
զդաց իր ա զա
տութիւն ր վեր ազր ալելու,
պայքար
մլլ մղե–
լու
նաիւ դաղտնի
ու իւաղաղ,
ռ
էրք
ու
[
ո
ւ
վարմարանով,
եւ. յետոյ
րացայայտ
ու
զ ի ն֊
եալ
ղինք
Շէնշողներուն
ղէմ*, այս
պայքա
րը քառասուն
տարի
շարունակուեցաւ
եւ
դեռ կր շարունակէ
մղուիլ
այսօր
f
՚/՛
պատերազմ*
մեհ պատերազմին
հոցին մէ £,
ոշ նուազ
մ ո լեզին 1ւ ոչ նուազ
սուրր քան
այս
վ
ռ
րՕինր
և. կարհես
աւ1րող £ովին
զայն
րովանղակելով
իր մէ £
իրրեւ
նշանակու֊
թիւն 1ւ իրրեւ
զօրութիւն։
Հարկ
է աւելցնել,
ասկէ
'[
ռ
ր2
_ք
թէ
մենք
ւենէն առաշ^
ինքզէնքէաւս
զոՀերն ենք,
վերստին
աղդ
մր դառնալու
մեր
կամքին
մեր Հին քաղաքակրթութիւնը
արդի
՛Արեւ
մուտքի
քաղաքակրթութեան
զօդելու մեր
ումին՝ որ կր քնանար
մեր մէֆ։
Պէտք
ըսել թէ ի դիս
ո
ձ մէկ
րանի
կը
Հրամա֊
րինք
փառքի
այս Հարազատ
տիտղոսէն
Լւ
պէտք է Հռչակել
թէ
Հեռու ՝ ենք
ինք
զինքն ի ս վերջնական
զոՀեր նկաաելէ,
քանի
որ չկայ
պատմութեան։
մէշ օրին ակր
մոզո֊
փռւրդի մր որ աշիւարՀի
երեսէին
անՀետա֊
ցահ
րԼԷ՚սյ՝
միմիաpi
յառա^դիմհւթեան
րաղ–
ձացահ
ըլլալուն
Համար։
ՎԱՀԱՆ ԹԷ-ԲԷԵԱՆ
Ֆինլանտակա ն լինեք —
i
Նկա ր 0. Ալխազեան ի
