VERADZENOUNT, du 01 janvier 1918 au 01 décembre 1939 - page 114

րտլց ես սոս ւ սլատմեմ՝. քու. մասիդ,
քեզմէ
վատ
ես որու, սլատւաս
Հ
ա
1Լ'Էկ • • •
Ա , ես չէշեցէ
աչն օրր^տլն
Հերթէն
օրր
երք անհանօթ
մար զեր Հար
զէ մթերուէ
եկան
ու տարէն
քեղէ... Աչն օրերն
ալ
աչսսլէս
աչքերդ
լեցուն
էէն ՛արցունքով,
զ լու էս զ կլլ
Հակէէր
րա զուկէդ ու ալ չէէր
բարձրացներ
։
Ալն օրերր
ես Հէմա մոռցեր
եմ* քէչ
մլլ, կր
չէշեմ՝
մէալն
որ
կանդն ահ
քու
Հտկւսհ
Դ է՛
է* է՛է վերել,
էս
սլա ա ան է է
ուղեղս
կր
չարչարէէ՝
թէ
էնչու
տխուր
է Հտլրէկր
ու
ալս քան տէսուր ...
ք^ալց դուն մսլտեցար.
մսլա ես tu ր
վարչէն
անդաս , երր կր զզալէր
որ սլէտէ
րամնուէս
մեզմէ
երկար
մ ամանակովդ
եւ
թերեւս...
կեանքէ
ոչնչութէւնր
սլատմող
ալդ
մսլէսոր,
քու
տլդ Հսլարտ
ու տմգոլն ալտերուդ
վրալ,
ես երրԱք
չեմ՝
մոււնար .
ա
ՀԴ
ւղատկերր
երրէք
չհեռանար
էմ՝ աչքերէս
ու կր
տանջէ
ու կլլ տառասլեցնէ
զէս...
Ե ս
դէշ}*բէ
ս
կքէ սսլասեմ՝.
գէշք՚ՐԱ
դուն
կուդաս
երազէս
մէչ տրտում՝
ու էս աղա զ.
կր մօտենամ՝ կամաց, վտէտ
ձեռքերդ
ձեռ֊
քերուս
մէչ առնելու... Երք արթննամ՛՝
ումով
մլլ կր զոցեմ՛
նորէն
աչքերս,
էւոՀուն
աչ֊
քերուդ
երազանքր
անդամ՝
մրև ալ
տեսնելու։
Սակալն
դուն կուդաս
լաճ ա էս շատ
նէ Հար, կ
դալուկ
ու ցնորուն,
ալտերուդ
վր
ա
լ
արեան
րէհեր
կլլ նշմարեմ՝
Հեււոլէն
ու էւելտլեղ
ու
՛ճչա դէն կր վազեմ՛, կր ւէաթթուէմ՝
ոաքերուդ
<( Հտլրէկ,
Հ
ա
ձՐրկ
՝» աղաղակելէն...
կ՚ար–
թրննամ
էմ՝
ձալնէս
ու լուռ
դէշերէն
մէչ
կլլ թաղուէ,
խորուն , լուսաՀատ
Հեկեկանքս...
Յետոի
գլուխս
ձեռքեր ուս
մէչ
առահ,
կր
խորՀէմ
երկար,
թէ
էնչու
մարդերր
ալսսլէս
չ
ա
ր
են մարգերուն
նկատմա
մ՛ր...
Հ
ա
չրրկ
ես չեմ՛ կրնար
րմրռնել.
ալս քան
վսեմ՝
սնութեան
մէչ,
ալսքան
անդորր
ու
Ր
ա
րէ
սնութեան
մէչ, երր Հէէվերր կ
ք
ան ցնէն
րարձրերէն
ու անտառակէն
եալրէ
հաււերր
ալսքան
նազանքով
կլլ էս ոն ար Հէն
էքարու
Համրոլրներ
տալով,
երկէնքէն
կասլոլտ
տա֊
րտհութէւնր
երր ալսքան
ք
ա ո ս
ր /
Ո Լ
^՛Հօրէն
կր կամարանալ
մեր վերեւ,
երր
տ
բալէս
կ
ա
րելէ
է րէւկողմանէլ
թտւու տներուն
էսորլլ
ու
զզտլ
ու զմտլլէլ
ալս րոլորով...
- հնչու
մարդերր
ալսքան
չար
են։
Բտլց Տվ
խլեց
քեղ. էնչու
խլեցէն
քեղ
մեզմէ, չէ* որ մենք
կ՚տւզրէէնք
երչանէկ
ու
խաղաղ,
առաւօտուն
էսորՀելով
թէ
Հ
ա
լրէ'կր
դեռ
կր քնանալ
ք
էէ
սենետկր,
էրէկունլլ
դսլրոցէ
վերաւլարձէն,
մտածելով
որ քէչ
վերչր
Հ
ա
ձրէկր
տունէ սլէտէ
զալ;..
Մեր
անդորր՝
կեանքր
էնչու
էւորտակեցէն.
լան g անք
էր որ մենք կր սէրէէնք
զէր ար.
չանցանք
էր որ դուն
կր սէրէէր
քու
դմրազզ
Հ
Ա
ւլրենէսզ
ք
չանցանք
էր
որ էւորր,
էս՚՚րր
կր սէէրէէր. եւ չեաոչ ով կրնաչ դատել
մեզ,
սլատէմ
սաՀմտնել,
րամնել
մեզ
Էրտրւ1է,
տանչ\ճլ
աչսւդէս ...
...Ես կ՛ուզեմ՝
նորէն
դան ել քեղ, կ
9
ուզեմ՛
նորէն
րազուկներուդ
մէչ դդտլ
էնքղէնքս...
0' արէւնս
կր զգամ
որ կր ւէոթորկուէ.
կր
զղամ՝ որ քու
արէւհր
էմ երակներուս
մէչ
կր էւեղդուէ դարձեալ... Նս կր
րարձրանամ,
խելառ
աչքերով,
գզգգուտհ
մազերով,
ու
եղունգներս
ափերուս
մէչ
սեղւ՚ելով
կր
սուրամ՝,
կր լտրձակէմ՝
գէսլէ
Հովէտներն
ու
դտշտերր,
զէս լէ քաղաքներն
ու զէ^ղերլլ
ու
կր էւնդրեմ՝
մարզերէն
, ալս ա չլան զա կ մար­
գերէն, կ
ք
աղաղակեմ՝,
կր ճչամ, կր
սսլառնամ
« ես
էմ
Հալրրկս
կ
1
ուզեմ.
ես
էմ
ՀարէՏկս
կ
ք
ուզեմ
... »
Մէ վշտանար
Հալրէկ.
ես
ոչէնչ
չունէմ,
ոչէնւչ
չունէմ
ես... Գուն
էէր
մէաչն
որ
մանկութենէս
ճանչցաչ.
ս
էր
ռո
է
եւ
որուն
Հաւատ tu g է. քեզէ
եմ ձգտեր
մէշտ ,
վՀ
ռ
զէ
Հա սնէ լ տենչացեր,
տենչացեր
եմ քու
ձեւերգ,
քու
մսլէտդ,քու
խօսելու
կնրւզդ. դուն
եղահ
ես
մէաչն
չենակէտր
էմ
կեանքէս,
էմ
էտէալր,
էմ
ասլրելու
էմաստր
ու... շատ
անգամ, անկոդնէս
մեչ,
խանդաղատանքէս՝
1...,104,105,106,107,108,109,110,111,112,113 115,116,117,118,119,120,121,122,123,124,...288
Powered by FlippingBook