Page 2 - ARM_19-1948_04
P. 2
\
Լ– Յ Ա ն թ Ա մ ե Ր Ի Կ Ա Յ Ի մ ե ձ Ի. Ա Բ Ո Հ ե Ա Ն Ի ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱԿԸ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի մէչ1 կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ տօնակատա
րութեան մասին լայն տեզեկութիւԽ չոմևինք^ ^.
ՄՈ0ԿՈՒԱ6Ի ՄԷՀ կայն Մ ոսկուայի հանդէսի մասին հետեւեալը կ^
հ ա զ ո ր գ է «Աովետ.
իսկուստվօ»ն.
(ԶՐՈ8Ց ՀԱՅ ՃԵՄԱՐԱՆԻ ՄԱԱԻՆ)
Իյաչ Արովեաւն՚ի՚Ն նուիրուաճ հան՛դէսը տեղի
(ի . եւ վերջին մաս) Ինչպէս դրած ենք քան՛ի մբ ա ն գ ա մ ՚ունեցաօ– է Միութիւնն՚ե րոլ Տ ա ն մ եձ դահլիճին
տ ա ր ի սեպտեմբերին
այս մ է չ 1 ։ \,երկայ գտնտւահ– է հո՚ճ բազմութիւն հասա
Ըն՛կեր Շանթ, ի հարկէ գիշերօթիկներ ու. պիտի տօն՛ուէ՛ր, Հայ աստա–
ն ի մէչ, հաչ. Ա ր ո վ ե ա ն ի անՀ ե տ ա ց մ ա ն \ ՕՕամ րակութեան զանազան խա՛ւերէ : Ն ա խ ա գ ա հ ո ղ
ճիք ճեմարանին մէի թեան՛ մաս կազմած են՛ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն , էլ ի ա ո լ
ճեմարանը հիմնա՛ծ֊ Էիւ՛ք գիշեր օրթիկ րլ– եակբ ։ թ ե ա ն եւ ա յ լ կազմակերպութիւներու ներկտյա–
լալու ձրազբով եւ առածիւ 14 տարիները ունէինք Ա՝՝ ոսկուայի %Աովէտսկօէ իսկուստվօ» (զխոր– ցոլցիյներր, Իք .Միութեան հերոսները և Հայաս–
գիշերօթիկ րա<1–ին •• Ամէն տարի գփչե րօթիկֆերուՏ» Հրդայփֆ Ակ։՚ուեստֆ) շաբաթաթեբթբ իր յաջոր տա՝՚1 ի կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն անդամ՛՛ները՛.
թիւր 20ի չուրին էր։ Պ ա տ ե ր ա զ մ ի երկրորդ տա դ ա կ ա ն թիլերուն մէջ կբ յայտուէ, թէ Հ ա յ ա ս տ ա
րին ստիպուեցա\նք փ ա կ ե լ ա յ գ բաժինը թէ՛ ան - ն ի պատկան մա՛ր մ ի\ւն՚երբ Հետեւեալ ձեռնարկնեբբ Նիսքո՚ին՛ բացումը կատա՚րաՆ Է գրագէտ Բ.
նդրպատ՚ովը :
միզական վ տ ա ն գ ի եւ թէ պ ա ր են ա լոր մ անէ դ ժ ո ւ ա – ծրագրած են\ ա յգ առթիւ *
րութիւձեներոլ պատճառով։ Այնպէս որ այս վե՛ր Հբստտարակոլթեան՛ պիտի յանձնոլէղԼ^ քյ ա չ * «Հարիւր տարի անցաօ֊ է ի)աչ. Աբովեանի
ոյ՛ն տարիները ճեմարան՛ը միայն ցերեկօթիկ ա– Ա բ ո վ ե ա ն ի եբկեր\բ, Հայերէն՝, ռուսերէն եւ ուրիշ մահ ո լան օոէն^ րսա՚Հ^ է կորպ՚ատովր , բայց ան
շակերտոլթիւ\ն ոմեի։ Բայց հիմա որ ո մ ՛ինք մեր լեգուներով : կ ՛ ա պ ր ի այսօր է)ոբհրդային՛ բազմատարր Միոլ -
ս ե փ ա կ ա ն յէնքր, դ ա լ տա՚րոլրնէ սկսած՝ կր վերա– Հ ա յ ա ս տ ա ն ի ԱկագեմիաւՆ պիտի Հրատարակէ թեան ժոզո վո ւրգնւեւբո լ յ իշո գ ո ւթեսձնէ մէջ»:
բանան՛ք գիշերօթիկի բաժին ր \ յա յանի գ ր ա գ է տ ի ն երկերու երրորդ Հ ատ ո՛րբ , ո–~ Խ * Աբո վե ան ի կ եանքի եւ ստեղ ծ սււլ ո բ ծ ո Լ թեանւ
Ջեր նոր գն՛ած– շէնքի մասին ի՚^ն\չ տ ե ղ ե - բու մէջ պիտի մ տն\ե\11 « Վ է ր ք Հւյյ յ ա ս տ ա ն ի » վէ պբ մ ասին զեկուցում կարդացած է Գ * Աբով\բ, \ներ–
կութիւնաեր կրնաք տ ա լ: եւ այս վէպին ա ն տ ի պ քս/ւ ի մբ փ ո փ ո խ ա կ ն ե ր բ ։ կայացն-ելռվ զա յ ն իբրեւ իր ժամ տնակի յառա^–
Մին՛չեւ այս տ ա ր ո ւ ա ն սկիզբները, ճեմա «Վէրք Հայաստանի» վէաէ ուուսԽրԷն թարգ– դիմական գործիչ մբ, որ պ ա յ ք ա ր ա ծ է աշխա
՛րանը ա Լ գ ա ւ ո ր ո լ ահ էր բա՛լա կան ր\՜1գա\ր <&ա կ , մ ա\ւ՚ո ւթիւնբ գ ո բ կատարած է ռուս գ ր ա գ է տ Հ յ ե բ– տ՛աւոր ժողովրդի ազատութեան՛՛ Հա՛մար»։
երկյարկանե վարձու շէնքի մր մէշՀ, սլգտ ի կ րա՚– վինսկի , ի լ ո յ ս պիտի .բնծայէ Գրականութեան Տետ\ոյ խ օ ս ա ծ է սլրոֆ * Վ* կիրպոտիւի, որ
կ ո վ մրէ Դասարաններ՛ու Համեմատական փոքրու— կ ա ճ ա ռ բ (ինստիտուտ : Մ ի ն չեւ տոնակատար ու– պա՚րզած է Աբովեանի գերբ իբրեւ բաբեն\որոգ\իչ
թ ի ւ Հ ն ՚ ր /լ նուազութիւնը բաւական դժո ւ ա ր ա — ՚թեան օրբ լո յ ս պ ի տ ի տեսն՛է Խ տ ե ւ «Գիւան Խա Հայերէն ի ; Աբովեանի ամենամեծ երախայրիքբ
ցուցա՛ծ՜ Էին՛ մեր գո\րծ\ը : Եդած՜ եՀն\ տարիներ երբ չատուր՝ Աբովեանի» երկրոր՛դ Հատտրբ ։ այն՝ է, որ մէկգի դնելով գ ր ա ՛ բ ա ր լեզուն , որ ան–
հարկադոուեր են\ք մերժել 70 100 աշակերտներ՝ Հասկանալի էր ժոգովոլբդին Համար, սկսած է
եւ
տ ե գ ի ս ա կ ա ւ ո ւ թ ե ա ն պատճառաւ գտնուած՜ «Առաջին ա ն դ ա մ բլլալով, կբ գբէ ՀձԱով* ի ս–
ենք ռուսերէն՝՝ լեզուով
կուստվօ»ն , լո յ ս կբ տ ե ս ն է դ ր ե լ ժ ո գ ո վ ո կ ր գ ի լեգո Լ ով՝ ա շ խ ա ր Հ ա բ ա ր :
ւ/իշա, ղուգոս թ ա ռ գ ա ս ա ր անն ե ր բ ա ն տ լ ո ւ անկտ գ ե մ ոկրաա– գ ր ա ղ է տ ի րն ա ի բ երկերու ժողովս, հա Ն /»ան էս ստեղծ ^ԷՈԲԳ ինի՛ կ ա ր դ ա ց ա ծ է Ա—
րել ի ու թ ե ան ԱՅ ո^ ե ւ . ։ Հ ի ան ա բ կ ա թ ե ա% օր Է ն ժ Է՛ ր մէկ Հատորով։ Այդ դրքոյկբ^ զոր ի լ ո յ ս կ՚ընծայէ , բովեանվւն նռւիբուած իր «ԱնմաՀութիւն» նոր ո–
սեփա Հ Վ է ր ք Հա յաստւս(ե^ի»ի տանտւոոր ե լ \ուրիշ ։
ս » ա ւս կան ձ գտումն Է ե դ ա ծ ունեն աչ մեբ $1 ետՀր ատ բ , կբ պ ա ր ո ւ ն ա կ է կտոիւեր, իր երկերէն՛
կանն– շէնքբ * ս ա կայն մ եր անձուկ ոլտյմ առն՛եր՛՛ուն Հ ամ ա ռ օ տ ա գ բ ո ւած փովւոխա՚կբ, քյ * Աբովեան՛ի ո- Հ ա ն դ է ս բ վե ր ջ ա ց ա ծ է ե ր ա ժ շ տական՝ բ ա ժ թւՀո վ
մէջ, տյդ. ծ բ ա գ ի բ բ մնացած էր լոկ ցանկութիւն։ տ ա ն ա ւ ո րն\երն ՝ՈԼ առակներւբ ( ո տ անտ լո րի վե\ր–ած– մբ , որուն է/րենց մ ասն ա կց ութի ւնբ բ ե ր ա ծ են
ճեմարանի Համար՝ մեր վ ա ր ձ ա ծ շէնքբ ուրիշ 11 ւ՛ած Շ բբ վինս կիի կո զ մ է , Ա * Գէ որդ ե ան ի բառա Մ ոսկուայի եւ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի ա ՚ ր ո ւ ե ս տ ա դ է տ ն ե ր բ :
ներու կ ա ր զձին, քաղաքա՛պետութեան՝ կողմ է ան - ցի թ ա ր գ մ ան ո լթենէ ) : Հա տ ո բ ի ն կցուած յառա ֊
բնակէ լ ի յա յ տ ա ր ա ր ո ւ ե ց ա ւ : Ա* ենք Հա բ կ ա դ ր ո ւ ա ծ ջաբան \բ կբ ծ անօ թաց\ւ \է ի ն թերցո զ ն երբ գ ր ա գ է տ ի X
էինք պ ա ր պել շէ&քբ ՝• Փնտռեցինք ուրիշ մբ , մթԼ– կենսագրութեան՛ եւ ստեղծ ա դ ո րծ ո ւթ ե տն Հիմ%.սր– –ՀՀ֊ Եյբն՚աէնւի ^ Յ ^ ե լ ը հքեսւեւեալ ահղեկէութխյսԼ
ները կո հաւլւո|րդէ Հ ա յ ա ս ա ա | ն ի մէջ կաասւրա֊սւծ
չել իսկ գնելու Համ աւր՝ , բայց ե ր կ ա ր ժամ ան ա կ կա՜հ գփծեբուն» ։ հաւՏկֆքսուլթ-եաւնց լքասիւն). —
անկար ե լի եղա լ գ տ նել ՛՛Այո տ ա բո լան՛ ս կիզբբ յա– Հ Վ է րք Հ այ ա ս տ անի » էն առսՀն ձ ի ն ՚ Հ ա տ ո ւ ա ծ -
ջողեցա\Ա՝ք մեթբ
վ ե ր ջ ա պ է ս ։ Գնեցինք 5000 ք ա ռ * ներ եւ շարք մբ ո տ ա ն ա ւ ո ր \1՝եր կը < րատարակո լին\
տ ա ր ա ծ ո ւթեամ բ Հ ո գ մբ ք ա դ ա ք թ ն եւ Հայկական Համալսարա՛ն ի ն մ էջ տեղի ունեցաւ գիտական՝
։
ն՛աեւ մ ի ո լթեն ա կան՛ միւս Հ.անրապեաութիւն\ւ՝երու նիստ
իժ տ ղ ա մ աժին կեդրոնբ ՝ եր կ յ ա ր կան ի շէնքին Հետ
միասին։ Հ*է՝^՝քր շ ա տ Գեղեցիկ է իբրեւ բնակա մէչ–. քւյ՚օսք ա ռ ա ւ Պբոֆ * Արսէն՛ Տ է բ ա է բ ե ա Ա ՝ , ոբ
րան, բայց գ պ բ ո օ դառնալու Համար պէտք ոլն\ի Հ,Հայ ն՛որ գ ր ա կ ա ն ս ւթեան ՀիմնադիրթՀ դե– շեշտեց թէ՝ 1Աաչատոլր Աբովեա\ն՝ աչ միայն Հտ ք
խիստ 1ւ յաւելում– քՕաչ* Աբովեան՝ին , կր գրէ
կարք, լոր փ ո փ ո էս ո ւթ ի ւն\1՚ե ր ո լ մոկբատ—լուսաւորիչ նոր դրականութեան Հիմնադիրն է , ա յ լ եւ ե ղ ա ծ
նեբու։ Ա՛ ոսկուայի թերթբ* ՀԱո ւ իր ո լսՀծ՝ են՝ բազմաթիւ ո Լ– է ն ո յ ն ժ ա մ ա ն ա կ , ^Հումանիստ» մբ , Հայ ժոզո -
• գումար ՛վճարեցիք։ ս ււ ւմն՚ա ս ի ր ՚ ո ւ թ ի ւձննեբ , զորս կ ատ ար եր են՛ •> տ I վո՚ւբդի Համար լուսաւորիչ մբ ։
֊ դ ր ա կսրէ՚ա գ է տ ն ե բբ , քննադատն՛եր բ եւ լ ե զ ո ւ ա -
այսինքն, Վճարեցինք 310,000 լիբանանեան աէկի,
արուն գէտն՚եբբ։ Ուսո ւմնասի բո ւթ իւննեբու ա յ գ ժողո - Պբոֆ * Ա՝կրեան ապա վերլուծման ենթարկեց
100,000 տ ո լ ա ր , վէպՀբ ։
մօտաւորապէս ւէ ած ո ւ ն երր կբ Հ ր ա տ ա ր ա կ է Գր՛ակ ան ո ւթեան Կ ա֊ «ՎՀւՐՔ Հայաստան՛է»
Վ բ ա յ "վէտք է աւելցնել փոխանցման բ ա ղ մ ա տ ե սակ ճ ա ռ ո եւ Երեւանի Համալսաբա\1\բ» ։
ծախքերբ , մօտաւորապէս 30.000 լիր * ոսկի : ԳուրգէեՏ Աե ւ ա կ խօսելով Աբո՛վեանի մասին՝,
կղերա
Ինքպէ^ս Հայթայթեցիք ա յ դ Դո*֊մարբ : Հայ կա կա\ւ շաբժանկա բբ նո յնպէս կբ մ ա ս ն ա կ – ր ս ա ւ թէ ան մ աքառելո՚վ յետ ա գ ի մ ականէ պաշտ
• Ե գ ի պ ա ո ս ի մեր բնկերնեբէն՛ \,շան Փ ա լ ա ^ 1 ֊ ցի մեծ գ ր ա գ է տ ի մաՀո ւան \00ամեակի Հանդի - կանութեան ու մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն ս ւթեան՛ դէմ ,
սութեանց ։ Երեւանի ա շ խ ա տ ա ն ո ց բ ս կ ս ա ծ է ն՚կա– պանվեց ա՝շխ աբ Հ իկ լեզուն՝:
ճեան ցանկութիւն, ունեցած է լուրջ օժանդակու
թիւն մբ բն ե լո լ՝ կրթականն՝ Հաստատութեան մբ : բաՀանձում մբ , նուիր՚ուած ^7 * Աբւովեանի կետն - Պբոֆ * Ա ա ն տ բո ս ե տն՝ ներկա յացուց Աբովեա–
Ի ր վ ա ղ ա ժ ա մ մաՀբ թ ո յ լ չ տ ո ւ ա ւ որ ինք անձամբ քիս ։ Աբռէն Ա՚կարաՀանս ւս/ձ են՛ (ԻԹ– նբ՝ իբրեւ դաստիարակութեան մ էջ դեմ ո կբա տ՛ա
իրագործել կ ա ր ե ն ա ր իր ա յ դ բազձանքբ։ Ողբաց– գար՛ու շարք կտն ս կզբո ւ ն քնե բու պա շտ պսձւ՝ ։ Աբո վո ան՚բ \բ–*
եալ րք1։կեբոջ երկու Քոյբերբ, իր՛ենց եզբօրբ կամ– մր յ ի շատակա րսձններ ^պատմական վայրեր ^որոնք սալ անէ պայքարելով մի^ ա դ ա ր ե ա ն սքոլաս–
ՔԲ ու յիշատակբ յարգած ԲԷԼաէոլ՛ Համար՛, 1947– կապուաձ՜ են մեՆ գ ր ա գ է տ ի ն կետ՛նքրն՝. Հետ : տիկայի ներկայացոլցիչներուն դէմ , պաՀան՚ջեց
թ 20,000 ե գ ի պ տական՝ ՝ոսկի ԽուիրեցԷւն ,ճեմաբա— Ժապաւէնի վերջին՛ մասը ՚ձ՚ոլիրուա՚ձ է Աով* ո ր կրթութիւն բ բ լ լ ա յ ժո զո վո Լ.րդէձն Համ ա ր ։
^1՛^" ձէ՚^՚քՒ կառուցման Համար իրենց եղբօր ա– Հայաստանին : Այս շարժանկարին ներկայացման՛ Ի վերջոյ ԱաՀ՚ակ կարապետեան խօսեցաւ Ա–
բովեանէւ ։
\Նոսն։ով Հ ճեմա՛րանն ալ իր տրամադրութեան* տեսար՚աէճր յօբինահ՜ է 9* • Ջ ա ն ե ա ն , ի ս կ թեմա - ա շխ ա\ր\Հ ա Հ այ ե ա ց ք ի մ ասին
տակ ունէր արդէն 5000 ե գ ի պ ա * ոսկիի չ ա փ պա– վարն է Լ* ։՚սաՀա1չեան :
Հեստ մբ, ո,ր գ ո յ ա ց ա ծ էր մէկ֊եբկոլ կտակներէ
\1ւ նուիրատուութիւններէ : Այդ երկու դումարնե–
եր՚բոբդբ,
ր ո վ վճարեցինք շէնքէւն աբժէքիե՝ երկու առած նախակրթարանի կաբդեբուն. Համար ։ Հիմնականն օրէնքներուն սաՀմանին մէջ։ Պ՚էաք է
իսկ մնացեալ մէկ ՚ե՚րբոբգբ պարտք ենք -—՚ Ի ^ ն չ լեղուձներ 1լ ուսուցանէք ճեմարան՛ին՛ մասնաւոր տպէս շեշտ եմ որ թէ՛ Լիբանան՛ի ժոզՈ–
կ ա ր ճ պա յ մ ա ն ա ժ ա մ ո վ : մ էի վո ւ^ր դիե՛ եւ թէ կ ա ռ ա վ ա ր ՛ ո ւ թ ե ա ն յա ր ա բ ե ր ու -
—- ինչպէս արդէն բսի , ճեմարանի մէջ ղա– թիլննԽր\բ մ եզ^ի Հ ե տ շ ա տ սիրալիր են եւ Հ իմ–
Ի Ղ ն չ ա ռ ա ք ե լ ո ւ թ ե ա մ բ Ամերիկա ե կ ա ծ էք։ նուած են փ ո է ս ա դ ա ր ձ Համակբանքի վբայ ։ քԱորա–
\$Հր տ ա ս աՀ մ անի Հ այ ո ւթ եա\նւ ներկա ք պա յ – ս աւան դ ո լ թ ե ան՛ ու խ օ ս ա կ ց ա կան լե զո ւ ն Հ այ եբ է$ն\
է ։ Ակիզբէն ի վ ե ր մասնաւոր ուշադրութեան՝ ա– պ է ս երախտապարտ ենք ,որ մեր Հիւր բնկալ երկի–
մաննեբուձն մէջ* ն՚որաՀաս սերուձնգբ Հա^պաՀե– բԲ , ո՝րուք1\ քաղաքացիներն ենք այսօր , որեւէ դժ–
լ ո ւ եւ Հայ բարձր մւոաւո բ ա կան ութիւն մր ս սէ եղ ո ար կա ւ բ ր ա ծ ե՝նք ֆր անս եր՛էն բ, քանի որ եբկիբբ
կբ գտէւ՚ո ւէ բ ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն Հ ո դա տ ա՛բո ւթ եան՛ տակ : ո ւար ո ւթի լՀև\ չ ի յա բո լցան եր մ եր) ճամբուն վրայ
ծ է լ ո ւ կա՚բիքբ էսոբապէս զգա՛լով , կՀույլենք ճե– եւ թ ո յ լ կ ո ւ տ ա ք .որ մեն՛ք մեզ Հայ զգանք 1 ւ նպաս
մ արա\ւի գ ո յ ո ւթի ւնն՛ ու գա բ գ ա ցում բ ապաՀ ո՛վ ֆրանսական կառավարութեան կողմ է ,ճեմ արանէբ
տ ա ր ի ն ե ր է ի վե՛ր՛ կբ ստան՛այ փոքրիկ ն պ ա ս տ մբ, տենք մեր մշակոյթի զարգացմանէ է
Հիմքեբու վրայ գնել։ Ա ս ի կ ա Հնարաւոր է միայն
Հայ ժողով ուրդին, նիւթական լայն օժանդակոլ - - տարեկան 1500 լ ի բան . ոսկի * որ չէ դ ա դ ր ա ծ ճեմարանի ա ր տ օ ն ա գ ի ր բ ո բո® լ անունով Էւ
թեամբ ։ Բո լոր Հա յ գաղութնեբուձն մ էջ , ա յգ ուզ– նոյնիսկ պ ա տ ե ր ա զ մ ի ծանր օբերու\հ՝ ։ Ա՛եր՝ աւար՛– ճեմ ա ր ա ե ի տէ,րբ Համ ա ղ գ ա յ ի ն Ընկերու -
ղութեամբ ա շ խ ա տ ա ն ք պէտքէ կ ա տ ա ր ո ւ ի ։ ի Հար տտկա՚ւնեբբ կրնան ներկայանալ ֆրանսական ՜պա՛– թիւնն է, էւնչպէս ծանօթ է * Կբթ * նախաբարձու
(քւ–
կէ չէք զարմանար որ ամէն՛էն առաջ խորՀտծ ե^նք քալորէա՚յ^ առաջին– մասի քն\1՝ութիւննեբոԼն՛։ թեան՛ աբտօնագիբ՚բ ստաց՛ուած է բժ * Աամուէլ
Ամ՛երիկայի Հայութեան մասին՝ ք ա ջ գիտնալով ^ ինք բ ա ւ ա կ ա ն թուով շրջանաւարտն՛եր, որոնք Սէմէբճեանի ան՚ունավ : Ան է Հայ ճեմարանի ի–
որ՝ այս գազոլթր միշտ ալ լայնօբէ\հ բերած՝ է իր յաջողած են ա յ դ քննութիւենեբուն՝ ։ ՛Եւ ա1րդէն\ բաւականէ տէբբ %
օժանգակութէ/ւնբ ազգային՛ Բ" է ո Ր ձեռնա՝րկն.ե - գ լ խ ա ւ ո բ ա բ ա բ տ յ ս է պատճառբ , ՛որ ֆրանսակա\ն\
րոմն։ Ըն՝կեր\ն՝եր՚ս ղրկած են զիս այստեղ ա յ դ նբ– կառավար ո ւթիւնբ նպաստ կուտայ ։ Լիբան.ան\ի •—• Օառաջիկային Համար իԲն՝չ ծ\րագ\իրներ ու–
նիք֊.
պատակով։ Հայ ճեմ՛արանի պէտքեր<ու\հ ու գէ՛ր– ա Լ կ ա խ Հ անբ ատ ետո ւթի ւ ն դառնալէն՝ վե ր ^ բնա
քին Համապատասխան շէնքի մբ կառուցում բ եւ կ ա ն ՛ ա բ ա ր արաբերէնւ լեզուի ուսոլցմս&ձ վրայ՝ պարՀ՛ Ի\՚"՝չպէս արդէն՛ չեչտեցի , մեր առածին
մտահոգութիւնն
մեր ծ րադիրներ ու լ ի ա կտտա բ գ ո րծ ա գ ր ո ւթի ւՀն\բ տակտն՝ էինք մասնաւոր ուշադրութիւն դարձնել։ է գիշեր՛օթիկ բաժն՛ի վերարա -
կարգեր ո ւն
այլեւս ՛կար՛ելի չէր յ ե տ ա ձ գ ե լ է Մեր ժամանակի ճեմ տ բան ի ՛վեր ի ն Հ ինգ մ էջ՝ ^՚աւա&Լ ցումը ։ Ե՛րկրորդ1 որոշ վերամշա՛կում եւ յաւե ֊
լումներ մեր ՛ծրագրի
պ ա Հ ա ն ջ բ եւ Հա ք պայմ անն եր ու Հ ա բ կ ա դ ր ա\ն՝քն Է դուի նաեւ ա^–Հգ^է<եբէն ։ վրայ, ժամա՛նակի պահան՚չ1–
այս : նե բուն Հ ա մ ա պ ա տ ա ս խ ա ն ՛ ձեւով։ ԵբբոԲԴ բանալ
կան ու
-—• Լի բանան ի կ ր՚թա կ ան ն ա էս ա ր ա բո ւթեա$* վերջապէս մեր մանկ ա պ ա \ ր տ է զբ * գիտա
"Բա^-ի^ ուս՛ուցիչ ուէնիք : կողմ է դժուար ութիւքն եր կբ կբ՝է^ ճեմարանբւ արդիակսՀռ հիմեր ո լ վրայ , որ՛ մինչեւ հ՛ր մա չէինք
յաշոզաձ ընել։ Գորրորգ՝
- 20-22 1 ոբոն ո երկուքբ ա ր ա բ են Լիբանա պարտական եմ յայտ՚նելու ՛որ, ին՛ծի ծախօթ 1949-50 տար՚եշր^սձ՚էն
նի կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն կողմ Է նշանակուած եւ վճ այ երկիրներէն ո՛չ մէկուն՛ մէջ Հայ կբթութիւնբ եւ սկսեալ հիմնել Ուսուցչանոց մ ը ե՛րկու տարուան՛
ր ո ւ ա ծ ։ Մ Էկ-երկո լ ֆրսճւ-սացի երբեմն կ^ոլնե - Հայ ք ա ղ ա ք ա կ ր թո ւթիւն՛բ այնքան ա զ ա տ ո ւթի ւն՝ օ-րադր՚ո՚վ, գ ո ր ծ ն ա կ ա ն ՛ու տեսակսմն՛։ Աւարտոդ–
Նանք՝ վե՝. ր թէ ւ կ ար դ ե բու գիտակ ան դ ա ս երո ւ ն Հ «/>- կբ վայելեն, որքսՀն՝՝ Լիբանանի մէջ ։ ճեմարանի ներր կը ստան՛ան՛ ուսուցչական՛ վկայական : Պարզ
մար։ Ա ն ա ց ե ա է ն ե բ բ բոլորն, ալ Հայ են։ Մեր Հ ի ն վ ար չ ա կան , ո ւս ո ւ մ ն ակասնւ եւ տ ն տ ե ս ա կ ա ն պա Հ - է որ մեծ պէտք ոմինք պատրաստուած ուսուցիչ
աւարտականներէն 10-12 Հոդի ՚ունիՆք մեբ ո ւս ո ւց– մաննեբ՛ուն 11ա՝ԼոէէժԼ *^է՛"է)**՜ յ Բա ս օ ՛ն ե բու՝ ամէն տեգ I
տարրական բանի ՏնօբԷ^ութիւնբ, անշ ուշտ
Լակա՚ւ կազմին մէջ, գ լ խ ա ւ ո ր ա բ ա ր եղա՚չի Է ճեմ ա– Մ–
, պետութեան
Fonds A.R.A.M
Լ– Յ Ա ն թ Ա մ ե Ր Ի Կ Ա Յ Ի մ ե ձ Ի. Ա Բ Ո Հ ե Ա Ն Ի ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱԿԸ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի մէչ1 կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ տօնակատա
րութեան մասին լայն տեզեկութիւԽ չոմևինք^ ^.
ՄՈ0ԿՈՒԱ6Ի ՄԷՀ կայն Մ ոսկուայի հանդէսի մասին հետեւեալը կ^
հ ա զ ո ր գ է «Աովետ.
իսկուստվօ»ն.
(ԶՐՈ8Ց ՀԱՅ ՃԵՄԱՐԱՆԻ ՄԱԱԻՆ)
Իյաչ Արովեաւն՚ի՚Ն նուիրուաճ հան՛դէսը տեղի
(ի . եւ վերջին մաս) Ինչպէս դրած ենք քան՛ի մբ ա ն գ ա մ ՚ունեցաօ– է Միութիւնն՚ե րոլ Տ ա ն մ եձ դահլիճին
տ ա ր ի սեպտեմբերին
այս մ է չ 1 ։ \,երկայ գտնտւահ– է հո՚ճ բազմութիւն հասա
Ըն՛կեր Շանթ, ի հարկէ գիշերօթիկներ ու. պիտի տօն՛ուէ՛ր, Հայ աստա–
ն ի մէչ, հաչ. Ա ր ո վ ե ա ն ի անՀ ե տ ա ց մ ա ն \ ՕՕամ րակութեան զանազան խա՛ւերէ : Ն ա խ ա գ ա հ ո ղ
ճիք ճեմարանին մէի թեան՛ մաս կազմած են՛ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն , էլ ի ա ո լ
ճեմարանը հիմնա՛ծ֊ Էիւ՛ք գիշեր օրթիկ րլ– եակբ ։ թ ե ա ն եւ ա յ լ կազմակերպութիւներու ներկտյա–
լալու ձրազբով եւ առածիւ 14 տարիները ունէինք Ա՝՝ ոսկուայի %Աովէտսկօէ իսկուստվօ» (զխոր– ցոլցիյներր, Իք .Միութեան հերոսները և Հայաս–
գիշերօթիկ րա<1–ին •• Ամէն տարի գփչե րօթիկֆերուՏ» Հրդայփֆ Ակ։՚ուեստֆ) շաբաթաթեբթբ իր յաջոր տա՝՚1 ի կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն անդամ՛՛ները՛.
թիւր 20ի չուրին էր։ Պ ա տ ե ր ա զ մ ի երկրորդ տա դ ա կ ա ն թիլերուն մէջ կբ յայտուէ, թէ Հ ա յ ա ս տ ա
րին ստիպուեցա\նք փ ա կ ե լ ա յ գ բաժինը թէ՛ ան - ն ի պատկան մա՛ր մ ի\ւն՚երբ Հետեւեալ ձեռնարկնեբբ Նիսքո՚ին՛ բացումը կատա՚րաՆ Է գրագէտ Բ.
նդրպատ՚ովը :
միզական վ տ ա ն գ ի եւ թէ պ ա ր են ա լոր մ անէ դ ժ ո ւ ա – ծրագրած են\ ա յգ առթիւ *
րութիւձեներոլ պատճառով։ Այնպէս որ այս վե՛ր Հբստտարակոլթեան՛ պիտի յանձնոլէղԼ^ քյ ա չ * «Հարիւր տարի անցաօ֊ է ի)աչ. Աբովեանի
ոյ՛ն տարիները ճեմարան՛ը միայն ցերեկօթիկ ա– Ա բ ո վ ե ա ն ի եբկեր\բ, Հայերէն՝, ռուսերէն եւ ուրիշ մահ ո լան օոէն^ րսա՚Հ^ է կորպ՚ատովր , բայց ան
շակերտոլթիւ\ն ոմեի։ Բայց հիմա որ ո մ ՛ինք մեր լեգուներով : կ ՛ ա պ ր ի այսօր է)ոբհրդային՛ բազմատարր Միոլ -
ս ե փ ա կ ա ն յէնքր, դ ա լ տա՚րոլրնէ սկսած՝ կր վերա– Հ ա յ ա ս տ ա ն ի ԱկագեմիաւՆ պիտի Հրատարակէ թեան ժոզո վո ւրգնւեւբո լ յ իշո գ ո ւթեսձնէ մէջ»:
բանան՛ք գիշերօթիկի բաժին ր \ յա յանի գ ր ա գ է տ ի ն երկերու երրորդ Հ ատ ո՛րբ , ո–~ Խ * Աբո վե ան ի կ եանքի եւ ստեղ ծ սււլ ո բ ծ ո Լ թեանւ
Ջեր նոր գն՛ած– շէնքի մասին ի՚^ն\չ տ ե ղ ե - բու մէջ պիտի մ տն\ե\11 « Վ է ր ք Հւյյ յ ա ս տ ա ն ի » վէ պբ մ ասին զեկուցում կարդացած է Գ * Աբով\բ, \ներ–
կութիւնաեր կրնաք տ ա լ: եւ այս վէպին ա ն տ ի պ քս/ւ ի մբ փ ո փ ո խ ա կ ն ե ր բ ։ կայացն-ելռվ զա յ ն իբրեւ իր ժամ տնակի յառա^–
Մին՛չեւ այս տ ա ր ո ւ ա ն սկիզբները, ճեմա «Վէրք Հայաստանի» վէաէ ուուսԽրԷն թարգ– դիմական գործիչ մբ, որ պ ա յ ք ա ր ա ծ է աշխա
՛րանը ա Լ գ ա ւ ո ր ո լ ահ էր բա՛լա կան ր\՜1գա\ր <&ա կ , մ ա\ւ՚ո ւթիւնբ գ ո բ կատարած է ռուս գ ր ա գ է տ Հ յ ե բ– տ՛աւոր ժողովրդի ազատութեան՛՛ Հա՛մար»։
երկյարկանե վարձու շէնքի մր մէշՀ, սլգտ ի կ րա՚– վինսկի , ի լ ո յ ս պիտի .բնծայէ Գրականութեան Տետ\ոյ խ օ ս ա ծ է սլրոֆ * Վ* կիրպոտիւի, որ
կ ո վ մրէ Դասարաններ՛ու Համեմատական փոքրու— կ ա ճ ա ռ բ (ինստիտուտ : Մ ի ն չեւ տոնակատար ու– պա՚րզած է Աբովեանի գերբ իբրեւ բաբեն\որոգ\իչ
թ ի ւ Հ ն ՚ ր /լ նուազութիւնը բաւական դժո ւ ա ր ա — ՚թեան օրբ լո յ ս պ ի տ ի տեսն՛է Խ տ ե ւ «Գիւան Խա Հայերէն ի ; Աբովեանի ամենամեծ երախայրիքբ
ցուցա՛ծ՜ Էին՛ մեր գո\րծ\ը : Եդած՜ եՀն\ տարիներ երբ չատուր՝ Աբովեանի» երկրոր՛դ Հատտրբ ։ այն՝ է, որ մէկգի դնելով գ ր ա ՛ բ ա ր լեզուն , որ ան–
հարկադոուեր են\ք մերժել 70 100 աշակերտներ՝ Հասկանալի էր ժոգովոլբդին Համար, սկսած է
եւ
տ ե գ ի ս ա կ ա ւ ո ւ թ ե ա ն պատճառաւ գտնուած՜ «Առաջին ա ն դ ա մ բլլալով, կբ գբէ ՀձԱով* ի ս–
ենք ռուսերէն՝՝ լեզուով
կուստվօ»ն , լո յ ս կբ տ ե ս ն է դ ր ե լ ժ ո գ ո վ ո կ ր գ ի լեգո Լ ով՝ ա շ խ ա ր Հ ա բ ա ր :
ւ/իշա, ղուգոս թ ա ռ գ ա ս ա ր անն ե ր բ ա ն տ լ ո ւ անկտ գ ե մ ոկրաա– գ ր ա ղ է տ ի րն ա ի բ երկերու ժողովս, հա Ն /»ան էս ստեղծ ^ԷՈԲԳ ինի՛ կ ա ր դ ա ց ա ծ է Ա—
րել ի ու թ ե ան ԱՅ ո^ ե ւ . ։ Հ ի ան ա բ կ ա թ ե ա% օր Է ն ժ Է՛ ր մէկ Հատորով։ Այդ դրքոյկբ^ զոր ի լ ո յ ս կ՚ընծայէ , բովեանվւն նռւիբուած իր «ԱնմաՀութիւն» նոր ո–
սեփա Հ Վ է ր ք Հա յաստւս(ե^ի»ի տանտւոոր ե լ \ուրիշ ։
ս » ա ւս կան ձ գտումն Է ե դ ա ծ ունեն աչ մեբ $1 ետՀր ատ բ , կբ պ ա ր ո ւ ն ա կ է կտոիւեր, իր երկերէն՛
կանն– շէնքբ * ս ա կայն մ եր անձուկ ոլտյմ առն՛եր՛՛ուն Հ ամ ա ռ օ տ ա գ բ ո ւած փովւոխա՚կբ, քյ * Աբովեան՛ի ո- Հ ա ն դ է ս բ վե ր ջ ա ց ա ծ է ե ր ա ժ շ տական՝ բ ա ժ թւՀո վ
մէջ, տյդ. ծ բ ա գ ի բ բ մնացած էր լոկ ցանկութիւն։ տ ա ն ա ւ ո րն\երն ՝ՈԼ առակներւբ ( ո տ անտ լո րի վե\ր–ած– մբ , որուն է/րենց մ ասն ա կց ութի ւնբ բ ե ր ա ծ են
ճեմարանի Համար՝ մեր վ ա ր ձ ա ծ շէնքբ ուրիշ 11 ւ՛ած Շ բբ վինս կիի կո զ մ է , Ա * Գէ որդ ե ան ի բառա Մ ոսկուայի եւ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի ա ՚ ր ո ւ ե ս տ ա դ է տ ն ե ր բ :
ներու կ ա ր զձին, քաղաքա՛պետութեան՝ կողմ է ան - ցի թ ա ր գ մ ան ո լթենէ ) : Հա տ ո բ ի ն կցուած յառա ֊
բնակէ լ ի յա յ տ ա ր ա ր ո ւ ե ց ա ւ : Ա* ենք Հա բ կ ա դ ր ո ւ ա ծ ջաբան \բ կբ ծ անօ թաց\ւ \է ի ն թերցո զ ն երբ գ ր ա գ է տ ի X
էինք պ ա ր պել շէ&քբ ՝• Փնտռեցինք ուրիշ մբ , մթԼ– կենսագրութեան՛ եւ ստեղծ ա դ ո րծ ո ւթ ե տն Հիմ%.սր– –ՀՀ֊ Եյբն՚աէնւի ^ Յ ^ ե լ ը հքեսւեւեալ ահղեկէութխյսԼ
ները կո հաւլւո|րդէ Հ ա յ ա ս ա ա | ն ի մէջ կաասւրա֊սւծ
չել իսկ գնելու Համ աւր՝ , բայց ե ր կ ա ր ժամ ան ա կ կա՜հ գփծեբուն» ։ հաւՏկֆքսուլթ-եաւնց լքասիւն). —
անկար ե լի եղա լ գ տ նել ՛՛Այո տ ա բո լան՛ ս կիզբբ յա– Հ Վ է րք Հ այ ա ս տ անի » էն առսՀն ձ ի ն ՚ Հ ա տ ո ւ ա ծ -
ջողեցա\Ա՝ք մեթբ
վ ե ր ջ ա պ է ս ։ Գնեցինք 5000 ք ա ռ * ներ եւ շարք մբ ո տ ա ն ա ւ ո ր \1՝եր կը < րատարակո լին\
տ ա ր ա ծ ո ւթեամ բ Հ ո գ մբ ք ա դ ա ք թ ն եւ Հայկական Համալսարա՛ն ի ն մ էջ տեղի ունեցաւ գիտական՝
։
ն՛աեւ մ ի ո լթեն ա կան՛ միւս Հ.անրապեաութիւն\ւ՝երու նիստ
իժ տ ղ ա մ աժին կեդրոնբ ՝ եր կ յ ա ր կան ի շէնքին Հետ
միասին։ Հ*է՝^՝քր շ ա տ Գեղեցիկ է իբրեւ բնակա մէչ–. քւյ՚օսք ա ռ ա ւ Պբոֆ * Արսէն՛ Տ է բ ա է բ ե ա Ա ՝ , ոբ
րան, բայց գ պ բ ո օ դառնալու Համար պէտք ոլն\ի Հ,Հայ ն՛որ գ ր ա կ ա ն ս ւթեան ՀիմնադիրթՀ դե– շեշտեց թէ՝ 1Աաչատոլր Աբովեա\ն՝ աչ միայն Հտ ք
խիստ 1ւ յաւելում– քՕաչ* Աբովեան՝ին , կր գրէ
կարք, լոր փ ո փ ո էս ո ւթ ի ւն\1՚ե ր ո լ մոկբատ—լուսաւորիչ նոր դրականութեան Հիմնադիրն է , ա յ լ եւ ե ղ ա ծ
նեբու։ Ա՛ ոսկուայի թերթբ* ՀԱո ւ իր ո լսՀծ՝ են՝ բազմաթիւ ո Լ– է ն ո յ ն ժ ա մ ա ն ա կ , ^Հումանիստ» մբ , Հայ ժոզո -
• գումար ՛վճարեցիք։ ս ււ ւմն՚ա ս ի ր ՚ ո ւ թ ի ւձննեբ , զորս կ ատ ար եր են՛ •> տ I վո՚ւբդի Համար լուսաւորիչ մբ ։
֊ դ ր ա կսրէ՚ա գ է տ ն ե բբ , քննադատն՛եր բ եւ լ ե զ ո ւ ա -
այսինքն, Վճարեցինք 310,000 լիբանանեան աէկի,
արուն գէտն՚եբբ։ Ուսո ւմնասի բո ւթ իւննեբու ա յ գ ժողո - Պբոֆ * Ա՝կրեան ապա վերլուծման ենթարկեց
100,000 տ ո լ ա ր , վէպՀբ ։
մօտաւորապէս ւէ ած ո ւ ն երր կբ Հ ր ա տ ա ր ա կ է Գր՛ակ ան ո ւթեան Կ ա֊ «ՎՀւՐՔ Հայաստան՛է»
Վ բ ա յ "վէտք է աւելցնել փոխանցման բ ա ղ մ ա տ ե սակ ճ ա ռ ո եւ Երեւանի Համալսաբա\1\բ» ։
ծախքերբ , մօտաւորապէս 30.000 լիր * ոսկի : ԳուրգէեՏ Աե ւ ա կ խօսելով Աբո՛վեանի մասին՝,
կղերա
Ինքպէ^ս Հայթայթեցիք ա յ դ Դո*֊մարբ : Հայ կա կա\ւ շաբժանկա բբ նո յնպէս կբ մ ա ս ն ա կ – ր ս ա ւ թէ ան մ աքառելո՚վ յետ ա գ ի մ ականէ պաշտ
• Ե գ ի պ ա ո ս ի մեր բնկերնեբէն՛ \,շան Փ ա լ ա ^ 1 ֊ ցի մեծ գ ր ա գ է տ ի մաՀո ւան \00ամեակի Հանդի - կանութեան ու մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն ս ւթեան՛ դէմ ,
սութեանց ։ Երեւանի ա շ խ ա տ ա ն ո ց բ ս կ ս ա ծ է ն՚կա– պանվեց ա՝շխ աբ Հ իկ լեզուն՝:
ճեան ցանկութիւն, ունեցած է լուրջ օժանդակու
թիւն մբ բն ե լո լ՝ կրթականն՝ Հաստատութեան մբ : բաՀանձում մբ , նուիր՚ուած ^7 * Աբւովեանի կետն - Պբոֆ * Ա ա ն տ բո ս ե տն՝ ներկա յացուց Աբովեա–
Ի ր վ ա ղ ա ժ ա մ մաՀբ թ ո յ լ չ տ ո ւ ա ւ որ ինք անձամբ քիս ։ Աբռէն Ա՚կարաՀանս ւս/ձ են՛ (ԻԹ– նբ՝ իբրեւ դաստիարակութեան մ էջ դեմ ո կբա տ՛ա
իրագործել կ ա ր ե ն ա ր իր ա յ դ բազձանքբ։ Ողբաց– գար՛ու շարք կտն ս կզբո ւ ն քնե բու պա շտ պսձւ՝ ։ Աբո վո ան՚բ \բ–*
եալ րք1։կեբոջ երկու Քոյբերբ, իր՛ենց եզբօրբ կամ– մր յ ի շատակա րսձններ ^պատմական վայրեր ^որոնք սալ անէ պայքարելով մի^ ա դ ա ր ե ա ն սքոլաս–
ՔԲ ու յիշատակբ յարգած ԲԷԼաէոլ՛ Համար՛, 1947– կապուաձ՜ են մեՆ գ ր ա գ է տ ի ն կետ՛նքրն՝. Հետ : տիկայի ներկայացոլցիչներուն դէմ , պաՀան՚ջեց
թ 20,000 ե գ ի պ տական՝ ՝ոսկի ԽուիրեցԷւն ,ճեմաբա— Ժապաւէնի վերջին՛ մասը ՚ձ՚ոլիրուա՚ձ է Աով* ո ր կրթութիւն բ բ լ լ ա յ ժո զո վո Լ.րդէձն Համ ա ր ։
^1՛^" ձէ՚^՚քՒ կառուցման Համար իրենց եղբօր ա– Հայաստանին : Այս շարժանկարին ներկայացման՛ Ի վերջոյ ԱաՀ՚ակ կարապետեան խօսեցաւ Ա–
բովեանէւ ։
\Նոսն։ով Հ ճեմա՛րանն ալ իր տրամադրութեան* տեսար՚աէճր յօբինահ՜ է 9* • Ջ ա ն ե ա ն , ի ս կ թեմա - ա շխ ա\ր\Հ ա Հ այ ե ա ց ք ի մ ասին
տակ ունէր արդէն 5000 ե գ ի պ ա * ոսկիի չ ա փ պա– վարն է Լ* ։՚սաՀա1չեան :
Հեստ մբ, ո,ր գ ո յ ա ց ա ծ էր մէկ֊եբկոլ կտակներէ
\1ւ նուիրատուութիւններէ : Այդ երկու դումարնե–
եր՚բոբդբ,
ր ո վ վճարեցինք շէնքէւն աբժէքիե՝ երկու առած նախակրթարանի կաբդեբուն. Համար ։ Հիմնականն օրէնքներուն սաՀմանին մէջ։ Պ՚էաք է
իսկ մնացեալ մէկ ՚ե՚րբոբգբ պարտք ենք -—՚ Ի ^ ն չ լեղուձներ 1լ ուսուցանէք ճեմարան՛ին՛ մասնաւոր տպէս շեշտ եմ որ թէ՛ Լիբանան՛ի ժոզՈ–
կ ա ր ճ պա յ մ ա ն ա ժ ա մ ո վ : մ էի վո ւ^ր դիե՛ եւ թէ կ ա ռ ա վ ա ր ՛ ո ւ թ ե ա ն յա ր ա բ ե ր ու -
—- ինչպէս արդէն բսի , ճեմարանի մէջ ղա– թիլննԽր\բ մ եզ^ի Հ ե տ շ ա տ սիրալիր են եւ Հ իմ–
Ի Ղ ն չ ա ռ ա ք ե լ ո ւ թ ե ա մ բ Ամերիկա ե կ ա ծ էք։ նուած են փ ո է ս ա դ ա ր ձ Համակբանքի վբայ ։ քԱորա–
\$Հր տ ա ս աՀ մ անի Հ այ ո ւթ եա\նւ ներկա ք պա յ – ս աւան դ ո լ թ ե ան՛ ու խ օ ս ա կ ց ա կան լե զո ւ ն Հ այ եբ է$ն\
է ։ Ակիզբէն ի վ ե ր մասնաւոր ուշադրութեան՝ ա– պ է ս երախտապարտ ենք ,որ մեր Հիւր բնկալ երկի–
մաննեբուձն մէջ* ն՚որաՀաս սերուձնգբ Հա^պաՀե– բԲ , ո՝րուք1\ քաղաքացիներն ենք այսօր , որեւէ դժ–
լ ո ւ եւ Հայ բարձր մւոաւո բ ա կան ութիւն մր ս սէ եղ ո ար կա ւ բ ր ա ծ ե՝նք ֆր անս եր՛էն բ, քանի որ եբկիբբ
կբ գտէւ՚ո ւէ բ ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն Հ ո դա տ ա՛բո ւթ եան՛ տակ : ո ւար ո ւթի լՀև\ չ ի յա բո լցան եր մ եր) ճամբուն վրայ
ծ է լ ո ւ կա՚բիքբ էսոբապէս զգա՛լով , կՀույլենք ճե– եւ թ ո յ լ կ ո ւ տ ա ք .որ մեն՛ք մեզ Հայ զգանք 1 ւ նպաս
մ արա\ւի գ ո յ ո ւթի ւնն՛ ու գա բ գ ա ցում բ ապաՀ ո՛վ ֆրանսական կառավարութեան կողմ է ,ճեմ արանէբ
տ ա ր ի ն ե ր է ի վե՛ր՛ կբ ստան՛այ փոքրիկ ն պ ա ս տ մբ, տենք մեր մշակոյթի զարգացմանէ է
Հիմքեբու վրայ գնել։ Ա ս ի կ ա Հնարաւոր է միայն
Հայ ժողով ուրդին, նիւթական լայն օժանդակոլ - - տարեկան 1500 լ ի բան . ոսկի * որ չէ դ ա դ ր ա ծ ճեմարանի ա ր տ օ ն ա գ ի ր բ ո բո® լ անունով Էւ
թեամբ ։ Բո լոր Հա յ գաղութնեբուձն մ էջ , ա յգ ուզ– նոյնիսկ պ ա տ ե ր ա զ մ ի ծանր օբերու\հ՝ ։ Ա՛եր՝ աւար՛– ճեմ ա ր ա ե ի տէ,րբ Համ ա ղ գ ա յ ի ն Ընկերու -
ղութեամբ ա շ խ ա տ ա ն ք պէտքէ կ ա տ ա ր ո ւ ի ։ ի Հար տտկա՚ւնեբբ կրնան ներկայանալ ֆրանսական ՜պա՛– թիւնն է, էւնչպէս ծանօթ է * Կբթ * նախաբարձու
(քւ–
կէ չէք զարմանար որ ամէն՛էն առաջ խորՀտծ ե^նք քալորէա՚յ^ առաջին– մասի քն\1՝ութիւննեբոԼն՛։ թեան՛ աբտօնագիբ՚բ ստաց՛ուած է բժ * Աամուէլ
Ամ՛երիկայի Հայութեան մասին՝ ք ա ջ գիտնալով ^ ինք բ ա ւ ա կ ա ն թուով շրջանաւարտն՛եր, որոնք Սէմէբճեանի ան՚ունավ : Ան է Հայ ճեմարանի ի–
որ՝ այս գազոլթր միշտ ալ լայնօբէ\հ բերած՝ է իր յաջողած են ա յ դ քննութիւենեբուն՝ ։ ՛Եւ ա1րդէն\ բաւականէ տէբբ %
օժանգակութէ/ւնբ ազգային՛ Բ" է ո Ր ձեռնա՝րկն.ե - գ լ խ ա ւ ո բ ա բ ա բ տ յ ս է պատճառբ , ՛որ ֆրանսակա\ն\
րոմն։ Ըն՝կեր\ն՝եր՚ս ղրկած են զիս այստեղ ա յ դ նբ– կառավար ո ւթիւնբ նպաստ կուտայ ։ Լիբան.ան\ի •—• Օառաջիկային Համար իԲն՝չ ծ\րագ\իրներ ու–
նիք֊.
պատակով։ Հայ ճեմ՛արանի պէտքեր<ու\հ ու գէ՛ր– ա Լ կ ա խ Հ անբ ատ ետո ւթի ւ ն դառնալէն՝ վե ր ^ բնա
քին Համապատասխան շէնքի մբ կառուցում բ եւ կ ա ն ՛ ա բ ա ր արաբերէնւ լեզուի ուսոլցմս&ձ վրայ՝ պարՀ՛ Ի\՚"՝չպէս արդէն՛ չեչտեցի , մեր առածին
մտահոգութիւնն
մեր ծ րադիրներ ու լ ի ա կտտա բ գ ո րծ ա գ ր ո ւթի ւՀն\բ տակտն՝ էինք մասնաւոր ուշադրութիւն դարձնել։ է գիշեր՛օթիկ բաժն՛ի վերարա -
կարգեր ո ւն
այլեւս ՛կար՛ելի չէր յ ե տ ա ձ գ ե լ է Մեր ժամանակի ճեմ տ բան ի ՛վեր ի ն Հ ինգ մ էջ՝ ^՚աւա&Լ ցումը ։ Ե՛րկրորդ1 որոշ վերամշա՛կում եւ յաւե ֊
լումներ մեր ՛ծրագրի
պ ա Հ ա ն ջ բ եւ Հա ք պայմ անն եր ու Հ ա բ կ ա դ ր ա\ն՝քն Է դուի նաեւ ա^–Հգ^է<եբէն ։ վրայ, ժամա՛նակի պահան՚չ1–
այս : նե բուն Հ ա մ ա պ ա տ ա ս խ ա ն ՛ ձեւով։ ԵբբոԲԴ բանալ
կան ու
-—• Լի բանան ի կ ր՚թա կ ան ն ա էս ա ր ա բո ւթեա$* վերջապէս մեր մանկ ա պ ա \ ր տ է զբ * գիտա
"Բա^-ի^ ուս՛ուցիչ ուէնիք : կողմ է դժուար ութիւքն եր կբ կբ՝է^ ճեմարանբւ արդիակսՀռ հիմեր ո լ վրայ , որ՛ մինչեւ հ՛ր մա չէինք
յաշոզաձ ընել։ Գորրորգ՝
- 20-22 1 ոբոն ո երկուքբ ա ր ա բ են Լիբանա պարտական եմ յայտ՚նելու ՛որ, ին՛ծի ծախօթ 1949-50 տար՚եշր^սձ՚էն
նի կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն կողմ Է նշանակուած եւ վճ այ երկիրներէն ո՛չ մէկուն՛ մէջ Հայ կբթութիւնբ եւ սկսեալ հիմնել Ուսուցչանոց մ ը ե՛րկու տարուան՛
ր ո ւ ա ծ ։ Մ Էկ-երկո լ ֆրսճւ-սացի երբեմն կ^ոլնե - Հայ ք ա ղ ա ք ա կ ր թո ւթիւն՛բ այնքան ա զ ա տ ո ւթի ւն՝ օ-րադր՚ո՚վ, գ ո ր ծ ն ա կ ա ն ՛ու տեսակսմն՛։ Աւարտոդ–
Նանք՝ վե՝. ր թէ ւ կ ար դ ե բու գիտակ ան դ ա ս երո ւ ն Հ «/>- կբ վայելեն, որքսՀն՝՝ Լիբանանի մէջ ։ ճեմարանի ներր կը ստան՛ան՛ ուսուցչական՛ վկայական : Պարզ
մար։ Ա ն ա ց ե ա է ն ե բ բ բոլորն, ալ Հայ են։ Մեր Հ ի ն վ ար չ ա կան , ո ւս ո ւ մ ն ակասնւ եւ տ ն տ ե ս ա կ ա ն պա Հ - է որ մեծ պէտք ոմինք պատրաստուած ուսուցիչ
աւարտականներէն 10-12 Հոդի ՚ունիՆք մեբ ո ւս ո ւց– մաննեբ՛ուն 11ա՝ԼոէէժԼ *^է՛"է)**՜ յ Բա ս օ ՛ն ե բու՝ ամէն տեգ I
տարրական բանի ՏնօբԷ^ութիւնբ, անշ ուշտ
Լակա՚ւ կազմին մէջ, գ լ խ ա ւ ո ր ա բ ա ր եղա՚չի Է ճեմ ա– Մ–
, պետութեան
Fonds A.R.A.M
