Page 40 - ARM_19-1948_01

Հայկակաճ տաէիԱ Առւկխ ւռոՆթխԱ

Տ֊արփ մ շ եւս ամ՜աւ» յն եւ. ամ » ւ լ ՝ Հայկական կկղային Մի^թեան պաաօւէբակ ՚^^ ^
^^^^^՚
տեսակէտով։ Աւելի մռայլ քան \ԳԳԵին ։ շ1<նսքի, բախելով թուրք աաաուիրակ Աէլիմ եւ ա\ՎաեԳաԱ. ^ ճ^ գ«Րձ^՛ ^առաԼ.
Լ
Հայկական ՚իաալլ մսաց նռյս–, վԼւճակիե մԷԼ% Սա-րփէբի Հեա Ա իացեալ Աղգերոլ քաղաքական * –Հէ.յ

« ազգային» , ձեւով թէ բո վան գա կո ւլժեամ՝բ ՝. քձ ա^-ձն ա իւ ո ւմբի Հո կտես բեր Հէ)ի նիստին սէլ\ > ղէմսւկՖ մեր Հակառակս րգներբ, ի դուր ^իդի

0 լ՛ ուա Ա յաղթականները անոր վր ա յ ՚ւայեցաե առ յա յանահ՜ էր , թէ <^1հուս գի ածականները Հ ա սա ա ֊ գով-՚օ– ՚ գնեն Հ ասր ո ւթ՛ի ւնը Հրապուրել արս ան–

առա ւ ելն բա բ ե ա ց ա կամ չ^ղոքոլթեամբ : I1 ս կ ա յն՛ տած են , ոբ թրքական երկու ԱաՀանգներ կարս չ։ ււ ւխյյ է՚ւ 1լ ե գա՛ևս։ 1լո վ շա բա լԱ՚ակաբար Հրապա­

պեաոլիժիլնը ոբ ամ է ե էն աւելի շաՀագբգռուած է յ եւ ԱրաաՀան է ապդ ս վրացական, Հ՛ոգեր էին : րակ ււնելով եւ մԷշՀտեղ քաշելով իրենց բոլոր

որուն, աբեւշատութեաւ Համար օրն ի բուն կ աւլօ֊ Անոեք իրաւունք ոււէին սլաՀսձ֊Լներու որ այգ յա յա եւ անյայտ տաղանգներր , այս մ Լ,ւած

թեև աԼն ու ձախը, ո է միայե՛ մաալլ մատին ՀձսԼ\՜ երկու նաՀա՚նգ՚եերր միաեայիս. ի)որՀբղային Վ^րաս֊, երգբէնո\;.ց կոկորդին՝ մէչ անգամ մբ եւս մեռ­

փեց է "՚յլեւ աբլւն պղտորեց։ Կրկնէի* նք %իշիես– աա՚֊ի Հան րապեաութեաԼ» ; ցնել ալով ; ,

քի ի ա յլեւս սլա ամական ե լո յթը , ո բ գժ բա էսա ա– Այս պաՀաեԼը թուրքերէն՝, էւչւղէս րսինք մե Ր էս աւելորդ ել ումասպառ փով՚ձե բ.ո լ փոխա­
մ ի ան դա–
Բաբ Հւլաբմա՝ւ ուեցաւ մի՛՛ չեւ այսօր ։ նա խորգ իժի ւի էսԱ բագրա ղա - ին մ ԷԼ , րէն,ալ չէ՛՛ր որ մեր բոլոր տեսակի ՝ք՝աշ՛ ՛հա­

՚իատին Հետապնդումը երբեք չթուլցաւ Աբ֊ մ ա յն ա բ գար ա ց ի է ; Աչ մրա յն կարսի ու եւթԱրր՛ք՛ատկաան– ՛լա րն՛ քիչ մ՛բ աւելի լրբութեամբ Հիմնաւորել

աասաՀմաեի մ ԷԼ։ ԸնգՀակառակն ։ Զար՛ն՛ուեցան ՀաԼԼ՚ի վերստացումը, ա յլ 1914/՛ ռուս աշխոկին Դաշնակցութեան Հ ոճրային աբաբք–

ԲոլՏւՎ՛ դուռները յ նո յհիմ ասա յո ւշա գի րւ ե ր ո էի : սաՀմ աՀևա գլոլ1սի վերակաԼ գնում ը , աւելէն Վ,լ*Լ– ներբ ներգաղթի դէմ : Զէ ո" բ այս միջոցով , ա–

ձեզի ունեցան Հրապարակային ժոզովսեր ։ Ալէ Հ- սընի ս Հմ ա ձ ագծած Հ ո գամ աս եր ու կցո*–մը Հա ^ոնքէէկ անգամ ընդ միշտ փաստերով էլիմ ՛ո կա -

նէն շռնգալըցը ա յն՝ ՝ոբ կագմա կեբ սլո ւե ց ալ Նի*– յաստանին ամէն կերպով բանաւոր է, պատմական ղերձլնել պիտի յաիղէին Գա՚շնակցոոււ.թի.ւ՛ն.բ.՝\նախ ....լ.

Եորքի մ ԷԼ, Լախաձեռնո լթեամբ որո լ իւ մ բա կցո լ ոլ աշխարՀագբական տեսակէտներէ օրին–.^ մեր Հսկոլսա կց^ակւ չէզոք Հանրութեան ել ա.
ՀամաշխաբՀային անվիճելի ;.
թե կոչուեր պա ,յնինք;նւ~իա~շնակցակա\նՀ<բարեմիտ եւ Հա/թե–
՚իոնկրէս» . . . ու Կայր

յ.յս բոլոր ձեռնաբկներբ մնացին ապարդիւս : Թուր քերբ բռւագրաւած են այդ Հո ղամա սե­ Աթաեասէ գաայւնաճզա.անգոաւկաածըն ար, արովք"նեդրէմոմն»է Իր ավել զեկավա: րոլ
Օրուան յաղթականեերր Հայ բնակչոլ–
յկ Հողերու տակ , երբեք ճնշուած՝ լեռնակոլ– րբ, չարղաթ ու կոտորակ անտեղի ի՚նգցաւած ա եղանակ մբն է սակայն պայքարի
ն •Ղ աստաւո ք.
տրամադրութիւն չու­ թիլնբ եւ , օգտուելով քաղաքական ու թրքական այս

պարազա\Լերէ , ցարդ բռեադբաւման ձելբ որմէ գիտակցաբար Հրաժարած են մեր
նին մօտեւալոլ այն Հարցերուե որ կրնան խորա– դմոխային
ցեել ճե ղքեբբ լուծի տակ պա֊,ած են զանոնք։ «8աալգիմակա>ն»ներբ, քիչ մբ շեշտած ՀԱալու

Ա եր չար բախտէն , միշտ ալ կբ գտնուինք այն Բայց այդ Հողամասեր բ, թէ պատմականս– 1՚1։ե"Տ <"ԳեԿան Կ.աԱէ<է՝. Հ * 1Հ

ճամբոլն վրայ ուլ, իրարու կբ բախին Ծեծերու րէն, թէ աշխարՀագրականօրէն եւ թէ ցեզագբա– ր՚՚յսՀան վարդապետութեան Հետ :

շաՀերբ։ ինչ որ ձեռետոլ է մէկուն, վնասակար կան•յն տտեեսսաակ^էտէ , անբաժանելի մասն ենՀայաստա– կլապէս անՀնար է իմասաբ այն ՀգոՀար»
կրկնուին
սի ո լ կբ պս Վանի Հայութեան, ոչ Վրասաանի մ,. ^ ենէճ Ն մբ ի վեր կր
կբ համարուի միւսին, Համար : Բոլորն ալ արղար որ ատ կողմէն
՛Ներգաղթի
ել Հիմնաւոր կբ գտնեն մեր Գատբ , ել ճառեր ա, " ւ Վրացիներուն շարոձակաբար մեր Հակառակորդներու խայտառակու–

կբ խօսին, Հանդիսաւոր առիթներու մէվ։ ւ*այց Հոկտեմբեր 25էն իվեր աՀա ամիս մլ&։ է –ան՛. \Գա էակցութեան մատր» տեսնալով

ցահ՝ եւ միայն մեր՝ դ՛աշնակցական մամուլն է, որ չ՚՚՚լ՚չ ստեղծուած ամէն տեսակի

եբբ կարգը կոլգայ ՛որեւէ գո բանական լուծում ա^ ^*աԲՅԼՀ ԳՐա& է " լ ^ԼԼ\ պաշտպանէ Հայկական այս իժիւնկ՚ու եւ ցաւալի իրողոլթիմւներոլ մէչ֊.
կը յա յառ­
ռաԼարկելոլ , իրե՚եց անկարողութիւնը անվիճելի գարաւոր իբալււ ւնքը ; ՀձՀայրենփքֆ , օ– քֆդՀանուր գծերով , մենք պարզեցինք ասկէ
րաթերթ ա ր–
նեն հ <Հ^ալ •ի սիրտ» ; ու շաբաթաթերթ , ոչ միայն լո*֊ր՝Լ\ առաԼ զանազան երկիրներէն (ներգաղթի Համար

Անշուշտ ա յս մշուշն ալ պիտի փարատ ի օ ր ձանագբած են քաղելով <ձհի*~ Եորք ՀէքԼՀլա Թրի–

մը, եւ յաղթականներուն– ամէնէն Հզօրն իսկ պի­ •պիւձե՝ֆի ել Ա՝ իացեալ Աղգերու պաշտօնական Հա֊

տի խոստովանի թէ կարելի չէ յաւիտենապէս օ– գո րգագրութիլՕ ներէն՛ , ա յլ թմբագրականն երո վ լռութեւն կր պտՀեն, կը ծածկեն ճչմարտոլթիւնբ
Հա յ կա ֊
րօր ել , խաբել վէոքր ժ ո ղո վո ւր գները X անգր ագա րճած են ո լ ա յգ Հ ո գամ աս եր ու Հա յ ժողովուրդէն ու իրենց իսկ մոլորեալ ընթեր­

Աձ միայն ժողովրդապետութեան , այլեւ խա­ կանութիլնը շեշտած I ցողներէն, ոբպէսզի չրցայ թէ կարսի եւ Արտա–

ղաղութեան շաՀերը կը պաՀա^Լեն իւրաքանչիւր Նոյնը ըրած է «Ասպարէզ» ; Հաէ՚ւի Հայաստանի պատ կանելիո ւթեան մասին

բի՛ն վերադարձնել իր Հողն ոլ Լուրը, ինչպէս եւ Ն՚՚յնը ըրած է նաեւ փարիղի մեր «.ՅառաԼ» անզգոյշ խօսք մը բնեն , որ Մ՝ոսկուայի ականչդն
օ րաթե բիժը , իր Հո կտեմբեր Հ.3ի թիւին մ ԷԼ , \ո բ Հ ասն ի :
իր ճակատագիր բ ազատօրէն անօրինելու բ ա կան

իր ալ ո լեքը : քա՛ն ի մը օր առաԼ ստացռՓ.... ք , քաղելով ե" ՛՜ե՛ւ1 Հապա եթէ աէրը բարկանա՞ յ • . .

Աեր Հեոքը չէ վւաբատել ՀամատարաՆ մշււ ւձ Լոնտոնի օր ա թե ր թեր էն ել ի ր կողմ է գրելով Ստր՛ուկն ու ծառան կրձա՞ն բերան բանալ :

շը : Ա եղի կը մնայ ա՛՛՜Լ՛ա ա սա Լ սլաՀել մեր Հ աւատ– խւքրաղրակաս մը՛. 4*^ Հ 4՛ I՝՛՛– Հ այ ո ւ յժհ ւն՚օ. յյբառբական. աճ–

քը եւ մեր իրաւունքներուն Հ ե աա սլ. գո ւմ ը շարու­ իսկ Հայկական մամուլի միւս օբկաննե^րը Հ պաբարութեամբ , շ\սյլամի նման գլուխն ին թա­

նակել նո յն յարատեւո լթեամբ ո լ վճռակաԼոԼա– ՕառաԼգիմական» (իմա Համայնավարի) օբ֊ ղելով աւազի մ ԷԼ ու ամ բող՛է պոչ ու իրավ.՛ դուրս

թետմբւ Այլ մանաւանդ կարելին փորձել ,ոբպէսղի կա։ ր Հոկտեմբեր 28ին աո լաճ Հի– ճղելով, այղպիսով կարծելով թէ օր ցեբեկոզՀ,
չինսքիի ու Աարփէրի յիչա. աղգերոլ
ա1 շն չելի չյլառնայ մթն ո լորտը , Հա յ կա կան՛ ճակա­ վիճաբանութիւնդ, Կամամողովփե առէեւ խօսուած ճառ մբ

տին վրայ ; կած է որ «Սովետ Մխ՚ւթիւնը իրաւունք ունի կր՛՛ա՛ւ՛ գաղտնի սլաՀել։

՚իժբախաաիար , այս տեսակէտով ալ աւելի պաՀաճչելու Թուրքիս յ Հիւսիս . արեւելեան՛ կարս ձ ՛՛լկի լռութրսնբ սակայն չի փրկեր զի.

քան տխուր՛ յիշատակներ ձգեց անցնող տարին ւ Ա. ւՀ ան քաղաքները», բայց լրագրական աճ֊ բենք

անօիժ խմբակցութիւնն երը կորսն ցուցթԼ՝ ա֊ պարա-ւ՚ութեամբ յապաւած է մեզ Համար ամէնէն Վիշիեսքի , իբրեւ սովետական պատուիրակ ,

մ էն շաւի ոլ սաՀմ ան , երկուքի ըաժւե լու Համ ար էական մասբ, այն թէ՝ ՎէՈ՚^՚՚Քէ՛ ԼՀսաօ" Է "Բ 111 ձԳ որս Հա, չ դրած է Կարսի ո լ ԱրաաՀանի՝ Վրասաա­

Հայկական ԱըաասաՀմանը հ Հ ո զամ ասերը կը պատ կա ւ. ին *Լրասաանի : նի Հաշոլո յն. :

Ջափա զան ց մ ե ծ պ ատ ի ւ պի տ ի ըլլա ր զբա զի լ (իամ՛կավարներոլ (իմա ուո.եկից ) օբկս&Ւ ի՛՜ն՛չ կ՚ըսէք դուք այս մասին, ամէն դո/հի

այն՝ դարշելիւ քսութիւննեբով եւ ցնդաբանութիւն՝– զէկայքար» նոյնպէս արձանագրած էգ Հոկտեմբեր «ՀայաստանասՀրՀներ , Համայնավարներ ել ոլ–

ն ե բ ո վ որոնք մինչեւ ա յսօր՛ ալ կը շարո լնակո լին 2>\ի իր թիւին մէԼ, Հիշի I սքի Սարփէբ վիճաբա– ղեկըցևեբէ ինչ անուններով ալ կոչուիք՝ ռամկա­

Փարիղէն– մինչեւ Աոլբիա Լիբանան եւ Ամերիկա։ նոլթիմՆբ ու խմբագրական մբն ալ գրած է այդ ՎաՐ 1 ՛՛ն չավ թէ յառաչդիմակահ

Ա եղի Համար գազտե իք չե(ե՝ ՛ո չ այգ վայրագ առթիւ, բայց ոչ մէկ բառ՝ Վիշինսքիի այն մըտ– ւ՛ րա լաց է է Վի շի Ասքի. ՜Համաձա՛՛յն էք որ

>ա չոււիթեա՚ե ց ա զբիւրն եվ՛ յլ , \ո չ ալ Հ ետապ դո ւած քին մասին , թէ այգ Հ՛ողամասերը պէտք է կցուին յգ Հողերը վրացական են ու Վբ աս տանի ե պէտք
Կպա: դա կը X է կցուին:
1Ա ո ր ՀՀ՚,։ գա յին Վրասաանի :

(՚^է էրենք Հ ա լա տային իրենց ստոր ագի ր ե լ Համ՛այնավար ուղեկիցներու մեր քաղաքի Պատէ պատ զարնուիլ, Գալնակցսւթեան դէմ
ինքը ՀայՀոյանք
ան՚սււ ո րագիր լր բո լ թ եա՝՚՛՚ ց , ո բ ո\1ք յաճախ կբ գե– օբկանբ, որ յաճախ աւելի կարմիր է քան սարէն ձորէս սուտ թխել ռ լ էլերով

բադ՚ււցեն թ րքական Հ է քի ա թն ե բ ր , շատոնց թա­ <Հ.Իղվէսթիա»ն կամ «/. ավաա»ն , ել երկարապա­ թազ,ել չեա փրկեր ձեզ : Յստակ ու որոշ պէտք է

ղած Ղ ԱԼԷԱ՚ձէ1ձ> Հ * ^ * Դաշնակցութիւնը X տում՛ խմբագրականներով ամէն օր ՀայՀոյած է արտա յայտուիք, ել, եթէ տակաւին պուտ մբ

Իյ եղճեբր որեւէ ա\1 ե լիք չեն գտներ՛ մ եր կաղ– Գաչ ակցութեան Հասցէին իր փողոցային ցեխար– Հայկականութիւն մնացած է ձեր մէչ, պէտք է,
մեղ Հեք մրա
կեբպոլթեան Համար , ել սակայն , օրն ի բուն ա– ձակուժ՚ն երով , մէկ բառ իսկ չէ արձան ՛կգրար՛ ծես սի՛, պաՀանչէք ու բարձրաձայն՛
Հռչակէք թէ այդ
նո ր ա ս ելիքԼ եր ով կբ զբ ա ղի ն X Վիշինսքիի արտայայտութեան առթիւ, պա ա կա՛հ՛ին ; Հողամասերը Հայաստանին կը

ԼԼյ ս տխուր մ աբզանքւ երը մ ազ չեն՛ շար ժ եր թէ կավ՛՛ս - ԱրաաՀանի մասին վրացական պա–

Ո՚աՀ ակցոլթեան գլուխէն ։/՝այւյ կը ծառայեն Լոլ֊բ Հանչի ոչ մէկ խօսք ըսուած ԸԼԷա՛ր ։ Այլապէս գոլք ո չ թէ Հայութեան ծառայելու,
կո չուս՛ բ կը, զգաք, այլ ի/որՀրդային
Հ՛ոսեցնելու թշնամիներու ԼագացքլՀ X Պատկերր պարզ է ու մեկիւ՚ւ (իուսիոյ ,

Անշուշտ բարեկամ՛ներն ալ 1լաբգաՀաաին, որ մեր պատմական իրաւունքը կ՝ուզէ տալ նոր

տեսնելով այսքան պառակտում՝ փոքր ժողովոկր– Համա յ՚-ավարնե րն ու ՚ոլղեկիցներբ ձուկի բա՚ատէրի մը Վրասաանի յ

դի մր ծոցին մ ԷԼ։ Այձ՛ ալ Հիմնական Հար ցերու Ինչո՛ւ ձուկի լռութիւն կը պաՀԷ «Ազդային

քննութեան ատեն՛ • 3ն5եր0գ0աղթի4000 ք1 եորՀոլրղ» կոչուած դատարկ տակառը , որ, ա–

•որ պԻիսկտի էէբէարղանկսանաՀաարյ ՀԲ ո.գիէ, .կագրեռաւաննոր մէն մեղքիս վրայ, այս օրերս ալ Հրապարակ է–
ճամբայ ելաւ միայն
Այս տաբի ալ , ինչպէս 1946^5՛ , միակ լուսա֊ 1068 Հայրենակիցն՛երով, իբ. 1ած է ու 100.000 տոլաբի Հանգանակութիւն է

լո ր֊ իր ա կան ո ւթ ի ւնը պիտի դառնար Ն ե բ գա զ թ ը է րել Հետեւանք նոր դժուարութեանց : (Ա՚ռաչինը բացած՝ դաւելով ներքնապէս Բարեգործականի

Տարուան կ ի՛ ՛Ա1 ք՛ » պաշտօնապէ ս յայտարար՛–, մեկնած էր Սեպտ. 4ին) : Ներգաղթի Հանգանակութեան :

ուեցաւ արտօնուած տաբեչափը, 70.000 Հոգի % Կ՛՛արժէ առանձին քՀ՚-ել այս բոլոր ձգձգում– Ի նչ բանի Համար է ա յս 100.000 տոլարը;, ա–

Փասաբ այն է որ Հազիւ կէսը կրցան տանիլ, այն ներուն ել ձախողանքներուն պատճառները, Ո– նո՞ր Համար որ մեր Հարազատ ու պատմական Հո­

ալ ե րկար ւսաեն ձգձգէլով եւ ան ակն կալ դժ՚ուա–~ րենք միայն, արտարի՜ չեն, այլեւ ներքին ղամասերը Վրաստանի՞ն արուին Հ ի ն յափշտակիչ

բոլի եանց Հանդիպելով ։ Ամէն՛ պարագայի մ էէ, մեղքեր կան որ պէտք մը նոր յափշտակիչս վ մը փոխարինուի :

Աքսպէս, իրա\1ի ներգաղթը ձաիսոզեցալ, թ\է\էյ– է ճշգոսին , Հրապարակաւ։ կարելի չէ այսպէս Փախուստի ճամբայ չկայ տ

ո լա ռո լթեան մս՝ աա՛տոնեհ/ևովլ՛ Հազարաւոր գիւգացի^ թեթեւրօէն խաղալ Հազարաւ՛որներու ճակատա­ «Ազգային իյ՚՚րՀուրգ» եւ իր բաղկացուցիք

նե ր. ար Հես աա ւ ո բն՛եր ւշի. լ՛որն եր , որոնք գրին Հետ : Համայնավար ել ուղեկից տարր երը, Հրապար ա–

շատոնց ամէն բան ծախած , բեռ կապած էին Բարեմիտ մարդիկ որքան ալ փորձեն էքմե– կ՚Վ ու իրենց թերթերով, պարտաւոր են ա ղա՛լա-

Կէս ճամբաՀ. մնաց Եգիպւոո սի երկրորդ կտ­ ղա&՚քներ ճարել, պիտի չկրնան ժխտել ան՚Հեռա– ՚Ժլ ) թէ Կարս ու Ավ՚տաՀան Հայաստանին կբ՛

րալանը, ոբ նոյնպէս մատնուած է անՀնարին ւոե ո՛՛ւթ եան ել ապիկա րութեան բաժինը այս նոր պատկա&ին է

դժուարութեանց , մինչեւ 1948 Մայիս, իրենց իսկ ողբերգութեան մէչ֊. ՀայՀոյութեան ասպետներ , բացէք այժմ ձեր

վկայութեամբ։ թ լԵ ո չ Երեւանը, գոնէ Մոսկուան ամէն մե բերաները Վիշինսքիներու դէմ տ

Աթէնքի թերթերը կբ գրէն թէ եօթ եր որդ ից ո լնէր ՛նախատեսելու Հոպնակնկա-լներր» • ի Այլապէս ձեր պաՀած դատապարտելի լռու­
կոլքն ալ
կարաւան մքթ ալ պատրաստուած էր, բայց չփո– միսներոլ դժուար թէ կարենան արդարացնել բ՛–

տդ ՝•• ուսցւ հւ այժմ (600 Հոգի դ ատ աա պաար, – ձգձգումը, սրբ ,. չ գլ.ամ կը պ կ \ա սէ(1 ա^ թիւն ր անգամ մը եւս կբ փաստէ թէ, դ " ՚ ֊ ք ՚՝այ
տուած են թշուառութեան մողովոլրդի չաՀերը պաշտպ ան ու
մավ. մինն՛եր
ոչ ալ նաւ
9՛ չէք «ԱՍՊԱՐԷԶ»

• Fonds A.R.A.M