Page 94 - ARM_19-1946_02
P. 94
ՅԱՌԱՋ
ԹՔՒՐ՚ԲԻԱ՝ ԵՐԷԿ ԵՒ Ս ձ Ս Օ Ր այկելի լաւ պաՀակ կրնայ ըլլալ ՄիԼերկրականի , Նա սեբուքպի փքկաթիւՕը
Ռու
կը խորՀէբ, Մեծն Բ բիտ ան իա : Այս կ ե ր պ ո վ ,
«Ի՚Աչւգհս թաղեցխ& սիս յ արեւելեան ճամբան ալ կը դոցուի :
Ո չ մէկ
կասկած , թ է Անդլիա կը կատակէ բ Գաղոլթներու ինքնապաչապանութեան պայ -
այս կերպով֊, ու կը գ ր գ ռ ե ր ։ Ասկէ աւելի լալ մի–՝ քարին մեհ֊ագոյն հոգը հ ա յ նոր ս ե ր ո ւ ն դ ի ն տ ո հ
Հայկ. ԱԱկախապիեզ» ջամաութիւն մր չէր կրնար րլլա լ , միանդամ ընդ - մային դաստիարակութիւնս է ։
(Մասնաւոր թղթակցութիւն Յ^ռաէ՚ի) մ ի շ ւ գերեղմ ան դնելու Համար Ռուս իոյ կո"մ է ենգիրը կը ձ ֊ ե ձ ֊ ո ւ ի միշտ, ե լ պէտք է որ ծ ե ծ
յեղյեղուած Հարցր ; ուի, մինչեւ
«.Հայկ* անկախութեան» որ իբրեւ հիմնական գարման՝ ազա
Եւ իր°ք* ա յ Գ ա է " ռղաւ։ Երր Անդլիա սկը ֊ տ ա գ ր ո ւ ա ծ Հայրենիքը կարելիութիւնը ունենա յ
՛կոչս ո յ «Միլլէթ» պ ա ր բ ե ր ա կ ա ն ը Մ արա ֊ Ապ սաւ ուժ տ ա լ Հայկական անկախութեան, Ռուս իա իր դռները լայն բանալու իր թ ա փ ա ռ ա կ ա ն զա -
առ^եւ :
րիլի թիւմին մէշ, « Բ ա ց ն ա մ ա կ ՝ հ ա յ հ ա յ ր ե ն ա կ ց ի բ ա ց ա ւ աչքերը, մ ա ն ա ւ ա ն դ որ Անդլիա ս կ ս ա ծ էր ւակներուն
մ ր » խորագրին տակ, շնական Հաճոյքով մը Հե - նաեւ կապ Հ ա ս տ ա տ ե լ Հայ մեծամեծներու Հետ, եւ Բոյնէն արտաքսուած ազգի մ ը վզին՝ ճակա ֊
տ ե ւ ե ա լ խորոտիկ - պատմութիւնը կը ՀրամցնԷ ժամանակաւոր կ ե ր պ ո վ շաՀած Հայերու Համակ - տագրականօրէն կաթուած կը մնայ՝ ա յ լասերս Լ-
«հայ հայրենակցի մը», որ համարձակութիւնն ու բանքր ։ մի, ձուլումի կլանիչ սպառնալիքը։ Ու ա յ գ ա ւ ե
միամտութիւնը ունեցեր է հարցնելու՝ թէ « Թ ո ւ ր Այդ շրջանին , Ռուսիոյ վարչապետն էր Լո <- րը՝ հ ա մ ա ճ ա ր ա կ ի մը չ ա փ վ տ ա ն գ ա ւ ո ր է ե լ մա -
քերու նման ա;Լ1կաիաւթհան հ ա ն դ է պ յ ա ր գ ա ն ք ո ւ պանով, որ այս կացութեան առջեւ, կը Փգագրգռ - Հացու։ Ազգային ընկերային Հիւանդութիւն մը՝
նեցող ազգ մ ը , ինչո՞ւ րարհացակամութիւն ցոյց ուէբ , եւ շափազանց կր զղջար Հայկական խնդիր սքչուչա մեծ մասամբ դարմանելի, , երբ զօրակոչի
:
չ ի տար.; ե ր բ ո ւ ր ի շ ն ե ր նո՛յն ի ր ա ւ ո ւ ն ք ի ն կը դ ի - մը մէջտեղ Հանած Րէէաէոսս Համար։ ԱՀնդլիս*>, ա- ենթարկուին տրամադրելի բոլոր ոյժերը
մեն» : « Պ ա տ ա ս խ ա ն ե ն ք , էլը գ ր է «Միսէթ» • ռ ա ջ ա ր կ ա ծ էը այս մասին գործակցիլ ն ո յ ն իսկ) Բոլորս ալ համաձայն ենք, տարիներէ ի վեր
Ու կր շարունակէ • Ռուս ի ււ յ Հետ։ Լ ո պ ա ն ո վ , սակայն , ըսած էր անգ— ա խ տ ա ճ ա ն ա չ ո ւ մ կր կ ա տ ա ր ո ւ ի , բայց ինչպէս
« Այն՝ զոր գ ո ւ ք «ուրիշներ» կ՛՚անուանէք, լիական դեսպանի, երեսին * • « Հ յ ա ՚ ՚ ա ուշ է ա՛յլ դարմանել վէրքր– Ւ՞նչպէս հայերէն սորվեցնել
քի ո լսի ան է ապահովաբար, ինչպէս կ՚երեւի, ար - եւս։ ՚իժուար թէ Ռ ուս ի ա Ան դլի ո յ Հետ գ ո ր ծ է : օ տ ա ր հողի վրայ ծ ն ա ծ եւ կամ հոն հ ա ս ա կ նե -
գէն, խ մ բ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ս ուգղեալ ձեր նամակէն : Շ ա ՛ տ դժուար է»; տած մեր մանուկներուն եւ պատանիներուն :
էՕնգիր Է, սակայն, թէ ի՛նչ ա պ ա գ ա յ կարելի է ա– Ռուսիս յ Ալեքսանդր ցարն ալ կը ջ գ ա գ ր գ ռ - Հարցը կը խօսի մեր սրտին։
կնկալել քիուսերէն , յօգուտ Հայերուն : Այսպիսի ուէբ ա յ ս կա ց ո ւթ ե ան ա ռ ջ ե ւ , ե լ աղու մը միա - Ա ր դ ՝ ՒրՐել– սԻրոզ կ^առաքարկեմ հրեք հիմ
հարցումներու պատասխանը՝ լաւագոյն ձելով կու մտոլթեամը կ՚ըսէր* Փրկուինք, փրկուինք անգ նական միջոցներ
տ ա յ պատմութիւնը։ Երբ կ ա ր դ ա ք յ ե տ ա գ ա յ տո - լիական ծուղակէն : (Լ . Որաէսզի, նպատակին ,ի ն պ ա ս տ վատ -
ղերը, ու հետեւիք պատմական իրողութիւննե - ՛Աո լաճ բոլոր ճիգերը տ ա ն նպաստաւոր արդիւնք
րուն , լաւագոյն եզրակացութիւներու կը հասնիք։ Մ իւս կողմէ , Հա յերր գոՀ էին անով՝ որ կրր՝–~
ցեր էին ա պ ա Հ ո վ ե լ Անգլիոյ օժանդակութիւնը ; մր, իւրաքանչիւր գաղութ պէտք է որ ունենա յ
•— Ուրեմն , հաճեցէք լսել : կեդրոնական մարմին մը, տեսակ մը Ուսումնական
« Ռուսերը, Հայերու ան կ ա խ ութ և նէ ն առաէ Անոնք դիմեցին Ռուսիոյ վարչապետին , որ իբ
րեւ թէ Հ ա յ կ * ան կա իս ո ւթեան կնքաՀ ա լ բ ն էր -— , Խորհուրդ , կազմուած մտավորականներէ , մասնա–
Օրացիներու անկախութեան դէմ դ ա ւ ա ծ են, եւ. գ է տ ն ե ր է , մեկենասներէ , մարմին մը որ՝ աքւձ~
դ ա ւ ա դ ր ա կ ա ն ա յ գ ա շ խ ա տ ա ն ք ք յանձնած են իշ –՛ եւ ըսին • Ա եր խ ն գ իբր կա ր դա գ բ ո ւե ց ա ւ : Վ ե ր -
ջ ա պ է ս , վարչապետ Լոպանով պ ո ռ թ կ ա ց , եւ Հրա նուիրաբար , յանուն ազգապահպանումի , վարէ եւ
խան (Իիոիանովի ։ Վ ր ա ս տ ա ն ի Հաշիւք մաքրելէ բուխի մբ պկս որոտաց ;–քիոնԱ կաւԱսվարՈՆթիւ.նո ք ա ջ ա լ ե ր է ՝ լալոը ե ր ի տ ա ս ա ր դ հ ա յ ո ր դ ի ն ե յ ա ւ տոէ՝
վեր^, իշխան թիցիանով գ ր ա ւ ա ծ ֊ է Հյիրվան քա– չ ի կրնար աւրտ.օ|ւ1ել, որ կ ա զ մ ո ւ ի Հայասաան. մ ը ,որ մային դսատի|պւակ՚ութեան գործը :
գ ա ք ը , եւ ա ր շ ա ւ ա ծ Բ ագո ւ ՛ ւ Բայց , Հոն, Բ ա գ ա ի ի ր շահերու 11 աւնողոք մ է կ ք ա ն դ ի չ ր պիաի ըլլար : Ունինք՝ երիտասարդական, ուսանողական
պ ա տ ե ր ո ւ ն տակ , սպաննուած է Հ է Խ Ա Կ յխե ՚Բուլու մարզական Մ իութիւննե ր , երգչախումբ եւ թ ա ա Լ
Խանի կողմէ ։ Այս պ ա տ ա ս խ ա ն ի ն վրայ, իրենց անկախոլ -
թեան Համար աշխատոգ Հայերու մուխր մարե - րախումբեր, ամէնքն ալ՝ մասնիկները հայ կոկււ..
Այս վեր ջին ր իբ մ օ տ ընդունած է բազմ աթիւ ց ա ւ ։ Ե ր բ ե ք չէին իւոբՀեբ , որ , Ռ՚>ւսիա , որուն մշակոյթին, բայց՝ բոլորը աննեցուկ, առանց ու
կար
Հայեր, որոնք Վրաստանի մէջ տեսած են Ռ ո ւ ս ե - կռթնած էին, ե լ զոր հայր, կը նկատէ ի ն , այս ղ՛եցոյցի, հեզինակաւոբ , պաշտպան կեդր • մարմ
բու ՀարստաՀարութիւններր , եւ ս ա ր ս ա փ ա ծ , ա - գի պատասխան մը պիտի տար : նի մը հովանաւորութեան:
պաստանած են իր մօտ : Զկայ կազմակերպուած աշխատանք։
վատնում եւ նիւթական
կչասենովի պաշտօն արուեստ լ պատուՀասել Լոպանով , այդ պատասխանով ալ չ բ ա ւ ա կ ա Ուրեմն–
ագ
զանոնք , բայս ա յ գ միջոցին Պարսկաստան եւս ըմ նացաւ։ Բ* Գուռը Լ Պ ա պ բ Աչի) ղՐղ^՚ց ՀայռՐոլ^* ժամանակի , ոյժերու,
բ ո ս տ ա ց ա ւ ։ Ա ա ն ա ւ ա ն գ այն Հայերը, որոնք Երե դէմ, Հ ա կ աՀ ա յ ամէն ձեռնարկի ուժ տուաւ։ Բ* րի ւրներուՀ
ւանէն փախչելով ապաստանած է ի ն ԹէՀ րան , ե լ Գուռը , ս ա կա յ ն , բնաւ ա կ ա ն ջ չ կ ա խեց այսպիսի Մ ամուլն ու ժողովուբգր իրար 1լ անցնին թէ
կամ Թփֆէիզէն Հոն ե կ ա ծ էին, լալագին կը պատ - դ բ գ ռ ո ւթիւններ ու ։ նորերբ Հայերէն չեն սորվիր, միւս կողմէ վւաբի–
մ է ի ն ռուսական զաՀայ
խժ գ ժ ո ւթ ի ւննե բ ը , թալաններն ու Ռուս իա , երբ տ ե ս ա ւ թէ չ ի կրնար թուրք կա ինչ ինչ թաղեր ո ւ ս ո ւ ց ի չ չեն. կրնար գանել
կոտոր ածն եր ը ։ ռավարութիւնը գ ր գ ռ ե լ Հայերու դէմ , այս ա ն դ ա մ իրենց զաւակներուն՝ շաբաթը գոնէ մէկ օր՝ Հա
Առաջին ա ն գ ա մ , իշվսան Ապպաս Ա՝էրգայՒ դարձեալ Հայերու կողմ դ ա ր ձ ա ւ , եւ սկսաւ «ան յերէն դասաւանդելու Համար։
Հրամանին տակ, 20.000 Հոգինոց բ ա ն ա կ մբ կազ - կախութեան» Հ ի ն եղանակը նուագել* *•։ ՚ Հա - Կը Հեւոաքրքրութնք , գիտեինք թէ՝ ինչ մ ի -
մուեցաւ, ոբ անցաւ Աբաքս գետք։ Պարտուեցալ, քերբ ա կ ա ն ջ տուին եղանակին , զինուեցան , Հ բո - ջո ցն ե ր ո վ , ծն ո ղքն եր ո լ ինչ ս ի ր ամ ա շուքով , ին^–
ս ա կա ւ ի ն իւ ո ւմբերով ծաղ
բայց իբ պարտոլթիւնր պատճառ եղաւ, որ Վրաս լեռ ե լան , յ ե գա վ։ ո իս ո ւթ ի ւ ն աէ՜Ա մս՚(ս1ԱՆանդ կ՚ընւորափԹ՛ մեր թաղային
տանի եւ Հա յաստանի լեռնեբը Հ րոսակներով լեց կազմ ակե բսլեցին ։ կոցն եր ու գաս ատոլները ։
ուին
ճում ։ Ռուսերր, ոչ մէկ կ ե ր պ ո վ լ ի ա կ ա տ ա ր նուա Հայ ՜ք ոմիթ–էճի5//#ՀւՀւ , որոնք բնաւ գաս չեն ա– Պ է ա ք չէ^ որ ծնոզքնեբր գտնեն իրենց օզնոգ
ճակը թէ
մր կրցան ապաՀովել։ Աինչել 1826, ա յ ս ՚//՚~ ռած պատմութենէն , չէին կրնար րմբռնել, կհոր » մարմին մ ը , որ րնարէ եւ. հ ա յ թ ա ւ յ ր - է ՝ ի֊֊–
զի -
շա ր ո ւնա կո ւե ց ա լ ա յ ս կ ե ր պ ո վ , ինչ որ կբ //•/*/ ս իա ամէն է ն աւ ե լ ի ուզած է ր կործ անել րենյյ կ ո չ ո ւ մ ի ն ն ո լ ի ր ո ւ ա ծ ուսուցիչ կամ ուսաց–
բաւէ Հաստատելու՝ թէ ինչքան խուդուժ եզած են բենք , եւ «ան կա խո ւթ իւն» բառը , անուշ շաքարի չուՀինեբ մեր մանու կնե ռուս :
գ ո բծուած Հ ա ր ս տ ա Հ ա ր ո ւթի ւ ն ն ե ր ը : մը նման իրենց բերանն էբ ն ե տ ա ծ ։ Ջէին գիտեր , ՛հեռ աւելին՝ պէտք չէռ որ ունենանք կեգր*
1 826^5> , Նիքսլա Ա* վերին Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր որ Ռ " ւ ս ի ա վսաաՀոլթիւն չունի իրենց վրայ\, ոչ մարմին մը, որ ք ա ջ ա լ ե ր է մեր մարզական եւ
կ ա ր գ ե ց Զօր* փասքիեւի չը, եւ Հ բամ ա յեց՝ որ ամ– ալ կ՝ուզէ իր շաՀ եր ը զոՀել Հա յաստանի մը Հա - պ ա տ ա ն ե կ ա ն միոլթիլնները , որպէսզի ի՚րա -
Րոզջ՚՚Վին մաքրէ Վ ր ա ս տ ա ն ի ե լ Հայաստանի Հա - մար, որ, մերթ Անգլիո յ , մերթ ալ Գերման իոյ գործեն Հ՛ Մ . Ը . Մ ՛ ի նուիրական դաւանանքը
շիւր ։ Փասքիեւի չ ի վայ բագ բանակները, իսկական Հ ոսանքին Համ ա ձ ա յ ն * Հով եւ ուզզութիւն կր փո– «Բարձրացիր , բարձրացուր» :
Հեզեզի մը պ է ս թ ա ւ ա լ ե ց ա ն Երեւանի վրայ, ու իսէբ։ Ռ ո ւ ս ի ա , ուշ կամ կանուխ , ճզմել պիտի Պ է տ ք չունի՞ն այդպիսի հեզինակաւոբ մարմնաւ
թէեւ փոքր ինչ տար
Երեւանի Հայերն Ոլ թուրքերը Հայերը ; մը ն ի ւ թ ա կ ա ն թ է բ ա ր ո յ ա կ ա ն ա ջ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն ե ւ
պ ա շ տ պ ա ն ե ց ի ն իրենք զիրենք, չկրցան սակայն Ալդսլէս ալ եղաւ, եւ Ռ ո ւ ս ի ա իր ձեռքով նիւ– մեր դերասանները, նկարիչները, հեղինակները,
գիմ աղբել։ Անոքնք որ փ ա խ ա ն , փրկուեցան : Ւսկ թեց 1891^ եւ 1 893/ք Հայկական յեղափոխութիւն– երդիչներբ, բոլորը պ ա հ ա պ ա ն հայկական մչա–
անոնք որ չ յ ա ջո զ եց ան պրծել՝ սուր է անցան Հի - ներր, որոնք, բնականաբար, շ ա տ սուզի նստան Կռյթի , ու տարրերը մեր ազգային , ցեղային հրա–
րենց ընտանիքներով , այբ, կին, մանչ ու ազ - Հայերուն : Այն ա տ ե ն , բոլոր պետութփլններր Լալիքներուն զարգացման , եւ, հ ե տ ե ւ ա բ ա ր , սե
ջիկ * * ՛Երբ Փասքիեւի չ ցաբին Հաղորղեց սպանդին թուրքիս յ դէմ բողոքեցին , մինչ Ռուսիա՝ միակը րունդներու, ազգապահպանումի ա ռ ա ջ ն ո ր դ պա -
"՚ւ՚ԳՒ^ՔեԼ » ւ ա յ ս V ԷՀ /սայտաց ո ւբա իս ո լթենէն , եւ եղաւ ո ր բերանն իսկ չ բ ա ց ա ւ ։ Ա Հ ա Վ ր ա ց ի ն ե բ ը , հակները :
«Երեւանի Հերոս» մակդիրը տուաւ ջարդարարին։ Հա լերը եւ Ռուս ե ր ը , եւ ա Հ ա իրենց * * * բաբեկս1– Զգալի չէ՞ պահանջը կ ե գ ր ՛ մարմնի մը, որ՝
ԱյսոլՀանդերձ , Հա յեր ր ընկճուած սւ ս բրուած մոՆթիՆնր : ա ո անց մենատիրական յաւակնութեան մանաւանդ ,
չէին ամբոդջովին ։ Հրոսակային կռիւ կը մզէին, <\եոք ձեռքի՝ զանազան Ա ի ութ իւննե բո լ վ ա ր չ ա կ ա ն
լեւլՂւե րու մէջ թալանի կուտային կարաւաններ , Գժուաբ է , ներկայիս , ճշդել թէ այս իսաբե - մարմիներոլ հետ՝ կազմակերպէ , դասաւորէ եւ
եւ, անվերջ, կը յարձակէին ռուս պ ա Հ ա կ ա ն ո ց ն ե - պատ իր քաղաքականութիւնք դ ե ռ ո* բ քան պիաի մւոածուած, ուսումնասիրուած ծրաղրով մը ,
րու վրայ : Իսկ Ռուսերը., ամէն ա ն գ ա մ որ առիթ տ ե ւ է ,այգ ժ ո գ ո վ ուրդին գեկավարներր ե1 բ բ պ ի տ ի քարոզութեան ա ր դ ի ա կ ա ն մի^ոցներով ,խանգավա–
գ տ ն է ի ն , կը շաբունակէին ջարդել ։ իոե լա բերին *••»։. ռէ , մթնոլորտ ստեղծէ , ու հող պատ ր ս։ ս տ ե լո վ ա ր
Ենչպէս կը տ ե ս ն է ք , քՒուրքերը այնքան խ Լ լա– դիւնաւոր դարձնէ՝ իրենց իւղովը տ ա պ կ ո ւ ո ղ Մ/"~
^լեր
\Տ37ի Հայեւվբացական յեղափոխութիւնը մա բ ե ր ա ծ են որ, ուրիշներուն իսելք ծաիւելու Հէքեաթի
Ա յ գ օրերուն, Ա՚ուսե– ,Ա ,
ն ա ւ ա ն դ , զարՀուբելի եղաւ։ յեղափոխութիւներ ոլթիւններոլ ա զ գ օ գ ո ւ տ գործունէութիլնը :
, թէ
են, դարաւոր պատմութիւն մբ քնաբեր Բ— Տայ նոր ս ե ր ո ւ ն դ ի ն ա ն ձ ն ո ւ է ր , կոչումի՛ն,
ՐԸ. ա ք ս 1ոլՐԸ. տ ա ր ա ծ ե ց ի ն վերածելով ։ գիտակից ուսուցիչներ։
կազմակերպուած էր Անգլիացիներու կողմէ,
խակասներու կը
բ ո վ Հ ե տ ե ւ յեզափո լ; գլուիս գտնուէր Գիտենք, նիհար է, շ ա տ նիհար, հունձքը մեր
Անգլիաց ի մը՝ Պա Մ Ե Ր ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶԻՆ ՎԵՐԱԲԱՑՈՒՄԸ ուսուցչանոցներուն...։ Գիտենք , Գպրոցասէրր
Վրացիներ ն լ Հա յերր չ յա յղեցան սակաքն, քանի մը հարսնցուներ միայն պատրաստեց , գի -
ու ա ս ի կ ա շ ա տ սուզի նստաւ իրենց : Տեդափո - "•ենք, շ ա բ ա թ ա կ ա ն մէկ օրուան վաստակով ստա
ոհոլնակոլթեամբ կր ա ե զ ե կ ա - մոքսի հարցը չ ի լուծուիր բնաւ։ 0, գիտենք, ծա
խոլթիլնր ղսպուեցաւ, եւ մինչեւ 1844, Ռուսերը նանք թէ, Լ Ր ^ ա ս ի " գազութն ալ սթավւելով \^)34ւէն
գաՀիճի նման վ ա ր ո ւ ե ց ա ն , շարժման մէջ պաՀելով նօթ ենք մ իշավայրի անթիւ դմո լա ր ութ իւննե բուն :
միշա Զօր՛
ի վեր տիրող թմրութենէն , կր հետաքրքրոլի Ե՞րբ ե լ ո՞ր շրշան ի ն , չենք ունեցած մփեւնո յն
200.000 Հոգիէ բ ա ղ կ ա ց ե ա լ ուժ մր, - նոր սերոլԱգէն փրկութեամր : Արտօնութիւն ոաա~
Վորոզովի Հրամանատարութեան աակ • դմո լար ութ ինները։ Ե՞րբ մեր ուսուցիչները իւղ
ցաՆ է մ ա ն կ ա պ ա ր ա է ղ ի մը, աոայմմ հինգշաբթի են կապած իրենց ամսականներովը . . . : Մեր նա -
Միւս կողմէ, Ռուսերը յաջողեցան ՀետզՀետէ օրերը մինչեւ կէս օ ր ։ խաղային կեգր . վարմարա– խակրթարանները ի ՞ ն չ համեմատութեամբ՝ երկ -
որոմ սերմանել Հայերու եւ Վրացիներու միջել, նէն ալ սրահ մը տ ր ա մ ա գ ր ո ւ ա ճ է : րորդական վկայական ունեցող դասատուներ են
ու ե ր ե ւ ա կ ա յ ա կ ա ն թ ա գ ա ւ ո ր ո ւ թ ե ա ն մբ խ ա մ աճի - Կը յուսանք թէ գազոլթբ խրատուելով անց - ունեցած։ Քանի՞ համալսարանականներ կը հաշ -
կր շարժելով^ յ ա ջ Ո գ ե ց ա ն իրենց կապել Հայեբր - եալի սխալներէն , այս ա ն գ ա մ խզճմտօրէն լա՚նձն ուԼն մեր ե ր կ ր ո ր դ ա կ ա ն ուսումնարանները։ Ու
« Հայկական Հէքեաթ ր
անկախութեան» այս պիտի առնէ ամէն տնակցութիւն , բարոյական թէ հակառակ այս ամէնուն՝ սերունդ չե՞ն հասցու -
իսկական կատակերգութիւն մրն է, որուն բեմա - նիւթական՛. Անձնական հաճոյքներու համար հա ց ա ծ ՝ Պոլիս , Ւզմիր թէ գ ա ւ ա ռ ը ։
մեծագոյն քանդիչր>ք
ԳՐՒէՐ Ռուսեբն են, ե լ որուն են։ րիւրաւոր ֆրանքներ կր ծախսենք , բայց ոՌր Հ՛այր
դարձեալ իրենք՝ ն ո յ ն Ռուսեբն պիտի զլանար իր տ ա ս ն ե ա կ մը ֆրանքը, հայեցի Մ Իշավայրի՞ տարբերութիւն։
\Տ26ին , Անդլիա մատի փաթթոց դա բւ ղ աստ իա րա կու թեան համար։ Անշուշտ ծնողները Եթէ մեր երէկը ուն^րհայաշունչ մթնոլորտ
խնդիրը, ու ըսաւ թէ ա հ ա յ ր ե ն ա շ ո ւ ն չ մթնոլորտ մր՝
Հայկ* անկախութեան լո պիտի փութան իրենց զաւակները կանոնաւս րա - մը , մեը այսօրը ունի այսօր
օդտուելոլ սէ
պիս ի անկախութիւն մը կրնայ շատ Օգտակար բ ա ր ղրկել, բարիքներէն։— համար հայեցի դաստիա "երունզ խանգավառելու։ Ու ինչպէս երէկ՝ ունե–
դԼա1 Իրեն։ Ա ն կ ա խ Հ ա յ ա ս տ ա ն Հ յ յ , Թուրքիա յէ րակութեան Ուսումնասէր մը եւս կր բ ա ւ է մեղի ունենալ՝ իրենց կոչումին
րը , գիտակցութիւնը , ա ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ ի բոզը
Fonds A.R.A.M
ԹՔՒՐ՚ԲԻԱ՝ ԵՐԷԿ ԵՒ Ս ձ Ս Օ Ր այկելի լաւ պաՀակ կրնայ ըլլալ ՄիԼերկրականի , Նա սեբուքպի փքկաթիւՕը
Ռու
կը խորՀէբ, Մեծն Բ բիտ ան իա : Այս կ ե ր պ ո վ ,
«Ի՚Աչւգհս թաղեցխ& սիս յ արեւելեան ճամբան ալ կը դոցուի :
Ո չ մէկ
կասկած , թ է Անդլիա կը կատակէ բ Գաղոլթներու ինքնապաչապանութեան պայ -
այս կերպով֊, ու կը գ ր գ ռ ե ր ։ Ասկէ աւելի լալ մի–՝ քարին մեհ֊ագոյն հոգը հ ա յ նոր ս ե ր ո ւ ն դ ի ն տ ո հ
Հայկ. ԱԱկախապիեզ» ջամաութիւն մր չէր կրնար րլլա լ , միանդամ ընդ - մային դաստիարակութիւնս է ։
(Մասնաւոր թղթակցութիւն Յ^ռաէ՚ի) մ ի շ ւ գերեղմ ան դնելու Համար Ռուս իոյ կո"մ է ենգիրը կը ձ ֊ ե ձ ֊ ո ւ ի միշտ, ե լ պէտք է որ ծ ե ծ
յեղյեղուած Հարցր ; ուի, մինչեւ
«.Հայկ* անկախութեան» որ իբրեւ հիմնական գարման՝ ազա
Եւ իր°ք* ա յ Գ ա է " ռղաւ։ Երր Անդլիա սկը ֊ տ ա գ ր ո ւ ա ծ Հայրենիքը կարելիութիւնը ունենա յ
՛կոչս ո յ «Միլլէթ» պ ա ր բ ե ր ա կ ա ն ը Մ արա ֊ Ապ սաւ ուժ տ ա լ Հայկական անկախութեան, Ռուս իա իր դռները լայն բանալու իր թ ա փ ա ռ ա կ ա ն զա -
առ^եւ :
րիլի թիւմին մէշ, « Բ ա ց ն ա մ ա կ ՝ հ ա յ հ ա յ ր ե ն ա կ ց ի բ ա ց ա ւ աչքերը, մ ա ն ա ւ ա ն դ որ Անդլիա ս կ ս ա ծ էր ւակներուն
մ ր » խորագրին տակ, շնական Հաճոյքով մը Հե - նաեւ կապ Հ ա ս տ ա տ ե լ Հայ մեծամեծներու Հետ, եւ Բոյնէն արտաքսուած ազգի մ ը վզին՝ ճակա ֊
տ ե ւ ե ա լ խորոտիկ - պատմութիւնը կը ՀրամցնԷ ժամանակաւոր կ ե ր պ ո վ շաՀած Հայերու Համակ - տագրականօրէն կաթուած կը մնայ՝ ա յ լասերս Լ-
«հայ հայրենակցի մը», որ համարձակութիւնն ու բանքր ։ մի, ձուլումի կլանիչ սպառնալիքը։ Ու ա յ գ ա ւ ե
միամտութիւնը ունեցեր է հարցնելու՝ թէ « Թ ո ւ ր Այդ շրջանին , Ռուսիոյ վարչապետն էր Լո <- րը՝ հ ա մ ա ճ ա ր ա կ ի մը չ ա փ վ տ ա ն գ ա ւ ո ր է ե լ մա -
քերու նման ա;Լ1կաիաւթհան հ ա ն դ է պ յ ա ր գ ա ն ք ո ւ պանով, որ այս կացութեան առջեւ, կը Փգագրգռ - Հացու։ Ազգային ընկերային Հիւանդութիւն մը՝
նեցող ազգ մ ը , ինչո՞ւ րարհացակամութիւն ցոյց ուէբ , եւ շափազանց կր զղջար Հայկական խնդիր սքչուչա մեծ մասամբ դարմանելի, , երբ զօրակոչի
:
չ ի տար.; ե ր բ ո ւ ր ի շ ն ե ր նո՛յն ի ր ա ւ ո ւ ն ք ի ն կը դ ի - մը մէջտեղ Հանած Րէէաէոսս Համար։ ԱՀնդլիս*>, ա- ենթարկուին տրամադրելի բոլոր ոյժերը
մեն» : « Պ ա տ ա ս խ ա ն ե ն ք , էլը գ ր է «Միսէթ» • ռ ա ջ ա ր կ ա ծ էը այս մասին գործակցիլ ն ո յ ն իսկ) Բոլորս ալ համաձայն ենք, տարիներէ ի վեր
Ու կր շարունակէ • Ռուս ի ււ յ Հետ։ Լ ո պ ա ն ո վ , սակայն , ըսած էր անգ— ա խ տ ա ճ ա ն ա չ ո ւ մ կր կ ա տ ա ր ո ւ ի , բայց ինչպէս
« Այն՝ զոր գ ո ւ ք «ուրիշներ» կ՛՚անուանէք, լիական դեսպանի, երեսին * • « Հ յ ա ՚ ՚ ա ուշ է ա՛յլ դարմանել վէրքր– Ւ՞նչպէս հայերէն սորվեցնել
քի ո լսի ան է ապահովաբար, ինչպէս կ՚երեւի, ար - եւս։ ՚իժուար թէ Ռ ուս ի ա Ան դլի ո յ Հետ գ ո ր ծ է : օ տ ա ր հողի վրայ ծ ն ա ծ եւ կամ հոն հ ա ս ա կ նե -
գէն, խ մ բ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ս ուգղեալ ձեր նամակէն : Շ ա ՛ տ դժուար է»; տած մեր մանուկներուն եւ պատանիներուն :
էՕնգիր Է, սակայն, թէ ի՛նչ ա պ ա գ ա յ կարելի է ա– Ռուսիս յ Ալեքսանդր ցարն ալ կը ջ գ ա գ ր գ ռ - Հարցը կը խօսի մեր սրտին։
կնկալել քիուսերէն , յօգուտ Հայերուն : Այսպիսի ուէբ ա յ ս կա ց ո ւթ ե ան ա ռ ջ ե ւ , ե լ աղու մը միա - Ա ր դ ՝ ՒրՐել– սԻրոզ կ^առաքարկեմ հրեք հիմ
հարցումներու պատասխանը՝ լաւագոյն ձելով կու մտոլթեամը կ՚ըսէր* Փրկուինք, փրկուինք անգ նական միջոցներ
տ ա յ պատմութիւնը։ Երբ կ ա ր դ ա ք յ ե տ ա գ ա յ տո - լիական ծուղակէն : (Լ . Որաէսզի, նպատակին ,ի ն պ ա ս տ վատ -
ղերը, ու հետեւիք պատմական իրողութիւննե - ՛Աո լաճ բոլոր ճիգերը տ ա ն նպաստաւոր արդիւնք
րուն , լաւագոյն եզրակացութիւներու կը հասնիք։ Մ իւս կողմէ , Հա յերր գոՀ էին անով՝ որ կրր՝–~
ցեր էին ա պ ա Հ ո վ ե լ Անգլիոյ օժանդակութիւնը ; մր, իւրաքանչիւր գաղութ պէտք է որ ունենա յ
•— Ուրեմն , հաճեցէք լսել : կեդրոնական մարմին մը, տեսակ մը Ուսումնական
« Ռուսերը, Հայերու ան կ ա խ ութ և նէ ն առաէ Անոնք դիմեցին Ռուսիոյ վարչապետին , որ իբ
րեւ թէ Հ ա յ կ * ան կա իս ո ւթեան կնքաՀ ա լ բ ն էր -— , Խորհուրդ , կազմուած մտավորականներէ , մասնա–
Օրացիներու անկախութեան դէմ դ ա ւ ա ծ են, եւ. գ է տ ն ե ր է , մեկենասներէ , մարմին մը որ՝ աքւձ~
դ ա ւ ա դ ր ա կ ա ն ա յ գ ա շ խ ա տ ա ն ք ք յանձնած են իշ –՛ եւ ըսին • Ա եր խ ն գ իբր կա ր դա գ բ ո ւե ց ա ւ : Վ ե ր -
ջ ա պ է ս , վարչապետ Լոպանով պ ո ռ թ կ ա ց , եւ Հրա նուիրաբար , յանուն ազգապահպանումի , վարէ եւ
խան (Իիոիանովի ։ Վ ր ա ս տ ա ն ի Հաշիւք մաքրելէ բուխի մբ պկս որոտաց ;–քիոնԱ կաւԱսվարՈՆթիւ.նո ք ա ջ ա լ ե ր է ՝ լալոը ե ր ի տ ա ս ա ր դ հ ա յ ո ր դ ի ն ե յ ա ւ տոէ՝
վեր^, իշխան թիցիանով գ ր ա ւ ա ծ ֊ է Հյիրվան քա– չ ի կրնար աւրտ.օ|ւ1ել, որ կ ա զ մ ո ւ ի Հայասաան. մ ը ,որ մային դսատի|պւակ՚ութեան գործը :
գ ա ք ը , եւ ա ր շ ա ւ ա ծ Բ ագո ւ ՛ ւ Բայց , Հոն, Բ ա գ ա ի ի ր շահերու 11 աւնողոք մ է կ ք ա ն դ ի չ ր պիաի ըլլար : Ունինք՝ երիտասարդական, ուսանողական
պ ա տ ե ր ո ւ ն տակ , սպաննուած է Հ է Խ Ա Կ յխե ՚Բուլու մարզական Մ իութիւննե ր , երգչախումբ եւ թ ա ա Լ
Խանի կողմէ ։ Այս պ ա տ ա ս խ ա ն ի ն վրայ, իրենց անկախոլ -
թեան Համար աշխատոգ Հայերու մուխր մարե - րախումբեր, ամէնքն ալ՝ մասնիկները հայ կոկււ..
Այս վեր ջին ր իբ մ օ տ ընդունած է բազմ աթիւ ց ա ւ ։ Ե ր բ ե ք չէին իւոբՀեբ , որ , Ռ՚>ւսիա , որուն մշակոյթին, բայց՝ բոլորը աննեցուկ, առանց ու
կար
Հայեր, որոնք Վրաստանի մէջ տեսած են Ռ ո ւ ս ե - կռթնած էին, ե լ զոր հայր, կը նկատէ ի ն , այս ղ՛եցոյցի, հեզինակաւոբ , պաշտպան կեդր • մարմ
բու ՀարստաՀարութիւններր , եւ ս ա ր ս ա փ ա ծ , ա - գի պատասխան մը պիտի տար : նի մը հովանաւորութեան:
պաստանած են իր մօտ : Զկայ կազմակերպուած աշխատանք։
վատնում եւ նիւթական
կչասենովի պաշտօն արուեստ լ պատուՀասել Լոպանով , այդ պատասխանով ալ չ բ ա ւ ա կ ա Ուրեմն–
ագ
զանոնք , բայս ա յ գ միջոցին Պարսկաստան եւս ըմ նացաւ։ Բ* Գուռը Լ Պ ա պ բ Աչի) ղՐղ^՚ց ՀայռՐոլ^* ժամանակի , ոյժերու,
բ ո ս տ ա ց ա ւ ։ Ա ա ն ա ւ ա ն գ այն Հայերը, որոնք Երե դէմ, Հ ա կ աՀ ա յ ամէն ձեռնարկի ուժ տուաւ։ Բ* րի ւրներուՀ
ւանէն փախչելով ապաստանած է ի ն ԹէՀ րան , ե լ Գուռը , ս ա կա յ ն , բնաւ ա կ ա ն ջ չ կ ա խեց այսպիսի Մ ամուլն ու ժողովուբգր իրար 1լ անցնին թէ
կամ Թփֆէիզէն Հոն ե կ ա ծ էին, լալագին կը պատ - դ բ գ ռ ո ւթիւններ ու ։ նորերբ Հայերէն չեն սորվիր, միւս կողմէ վւաբի–
մ է ի ն ռուսական զաՀայ
խժ գ ժ ո ւթ ի ւննե բ ը , թալաններն ու Ռուս իա , երբ տ ե ս ա ւ թէ չ ի կրնար թուրք կա ինչ ինչ թաղեր ո ւ ս ո ւ ց ի չ չեն. կրնար գանել
կոտոր ածն եր ը ։ ռավարութիւնը գ ր գ ռ ե լ Հայերու դէմ , այս ա ն դ ա մ իրենց զաւակներուն՝ շաբաթը գոնէ մէկ օր՝ Հա
Առաջին ա ն գ ա մ , իշվսան Ապպաս Ա՝էրգայՒ դարձեալ Հայերու կողմ դ ա ր ձ ա ւ , եւ սկսաւ «ան յերէն դասաւանդելու Համար։
Հրամանին տակ, 20.000 Հոգինոց բ ա ն ա կ մբ կազ - կախութեան» Հ ի ն եղանակը նուագել* *•։ ՚ Հա - Կը Հեւոաքրքրութնք , գիտեինք թէ՝ ինչ մ ի -
մուեցաւ, ոբ անցաւ Աբաքս գետք։ Պարտուեցալ, քերբ ա կ ա ն ջ տուին եղանակին , զինուեցան , Հ բո - ջո ցն ե ր ո վ , ծն ո ղքն եր ո լ ինչ ս ի ր ամ ա շուքով , ին^–
ս ա կա ւ ի ն իւ ո ւմբերով ծաղ
բայց իբ պարտոլթիւնր պատճառ եղաւ, որ Վրաս լեռ ե լան , յ ե գա վ։ ո իս ո ւթ ի ւ ն աէ՜Ա մս՚(ս1ԱՆանդ կ՚ընւորափԹ՛ մեր թաղային
տանի եւ Հա յաստանի լեռնեբը Հ րոսակներով լեց կազմ ակե բսլեցին ։ կոցն եր ու գաս ատոլները ։
ուին
ճում ։ Ռուսերր, ոչ մէկ կ ե ր պ ո վ լ ի ա կ ա տ ա ր նուա Հայ ՜ք ոմիթ–էճի5//#ՀւՀւ , որոնք բնաւ գաս չեն ա– Պ է ա ք չէ^ որ ծնոզքնեբր գտնեն իրենց օզնոգ
ճակը թէ
մր կրցան ապաՀովել։ Աինչել 1826, ա յ ս ՚//՚~ ռած պատմութենէն , չէին կրնար րմբռնել, կհոր » մարմին մ ը , որ րնարէ եւ. հ ա յ թ ա ւ յ ր - է ՝ ի֊֊–
զի -
շա ր ո ւնա կո ւե ց ա լ ա յ ս կ ե ր պ ո վ , ինչ որ կբ //•/*/ ս իա ամէն է ն աւ ե լ ի ուզած է ր կործ անել րենյյ կ ո չ ո ւ մ ի ն ն ո լ ի ր ո ւ ա ծ ուսուցիչ կամ ուսաց–
բաւէ Հաստատելու՝ թէ ինչքան խուդուժ եզած են բենք , եւ «ան կա խո ւթ իւն» բառը , անուշ շաքարի չուՀինեբ մեր մանու կնե ռուս :
գ ո բծուած Հ ա ր ս տ ա Հ ա ր ո ւթի ւ ն ն ե ր ը : մը նման իրենց բերանն էբ ն ե տ ա ծ ։ Ջէին գիտեր , ՛հեռ աւելին՝ պէտք չէռ որ ունենանք կեգր*
1 826^5> , Նիքսլա Ա* վերին Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր որ Ռ " ւ ս ի ա վսաաՀոլթիւն չունի իրենց վրայ\, ոչ մարմին մը, որ ք ա ջ ա լ ե ր է մեր մարզական եւ
կ ա ր գ ե ց Զօր* փասքիեւի չը, եւ Հ բամ ա յեց՝ որ ամ– ալ կ՝ուզէ իր շաՀ եր ը զոՀել Հա յաստանի մը Հա - պ ա տ ա ն ե կ ա ն միոլթիլնները , որպէսզի ի՚րա -
Րոզջ՚՚Վին մաքրէ Վ ր ա ս տ ա ն ի ե լ Հայաստանի Հա - մար, որ, մերթ Անգլիո յ , մերթ ալ Գերման իոյ գործեն Հ՛ Մ . Ը . Մ ՛ ի նուիրական դաւանանքը
շիւր ։ Փասքիեւի չ ի վայ բագ բանակները, իսկական Հ ոսանքին Համ ա ձ ա յ ն * Հով եւ ուզզութիւն կր փո– «Բարձրացիր , բարձրացուր» :
Հեզեզի մը պ է ս թ ա ւ ա լ ե ց ա ն Երեւանի վրայ, ու իսէբ։ Ռ ո ւ ս ի ա , ուշ կամ կանուխ , ճզմել պիտի Պ է տ ք չունի՞ն այդպիսի հեզինակաւոբ մարմնաւ
թէեւ փոքր ինչ տար
Երեւանի Հայերն Ոլ թուրքերը Հայերը ; մը ն ի ւ թ ա կ ա ն թ է բ ա ր ո յ ա կ ա ն ա ջ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն ե ւ
պ ա շ տ պ ա ն ե ց ի ն իրենք զիրենք, չկրցան սակայն Ալդսլէս ալ եղաւ, եւ Ռ ո ւ ս ի ա իր ձեռքով նիւ– մեր դերասանները, նկարիչները, հեղինակները,
գիմ աղբել։ Անոքնք որ փ ա խ ա ն , փրկուեցան : Ւսկ թեց 1891^ եւ 1 893/ք Հայկական յեղափոխութիւն– երդիչներբ, բոլորը պ ա հ ա պ ա ն հայկական մչա–
անոնք որ չ յ ա ջո զ եց ան պրծել՝ սուր է անցան Հի - ներր, որոնք, բնականաբար, շ ա տ սուզի նստան Կռյթի , ու տարրերը մեր ազգային , ցեղային հրա–
րենց ընտանիքներով , այբ, կին, մանչ ու ազ - Հայերուն : Այն ա տ ե ն , բոլոր պետութփլններր Լալիքներուն զարգացման , եւ, հ ե տ ե ւ ա բ ա ր , սե
ջիկ * * ՛Երբ Փասքիեւի չ ցաբին Հաղորղեց սպանդին թուրքիս յ դէմ բողոքեցին , մինչ Ռուսիա՝ միակը րունդներու, ազգապահպանումի ա ռ ա ջ ն ո ր դ պա -
"՚ւ՚ԳՒ^ՔեԼ » ւ ա յ ս V ԷՀ /սայտաց ո ւբա իս ո լթենէն , եւ եղաւ ո ր բերանն իսկ չ բ ա ց ա ւ ։ Ա Հ ա Վ ր ա ց ի ն ե բ ը , հակները :
«Երեւանի Հերոս» մակդիրը տուաւ ջարդարարին։ Հա լերը եւ Ռուս ե ր ը , եւ ա Հ ա իրենց * * * բաբեկս1– Զգալի չէ՞ պահանջը կ ե գ ր ՛ մարմնի մը, որ՝
ԱյսոլՀանդերձ , Հա յեր ր ընկճուած սւ ս բրուած մոՆթիՆնր : ա ո անց մենատիրական յաւակնութեան մանաւանդ ,
չէին ամբոդջովին ։ Հրոսակային կռիւ կը մզէին, <\եոք ձեռքի՝ զանազան Ա ի ութ իւննե բո լ վ ա ր չ ա կ ա ն
լեւլՂւե րու մէջ թալանի կուտային կարաւաններ , Գժուաբ է , ներկայիս , ճշդել թէ այս իսաբե - մարմիներոլ հետ՝ կազմակերպէ , դասաւորէ եւ
եւ, անվերջ, կը յարձակէին ռուս պ ա Հ ա կ ա ն ո ց ն ե - պատ իր քաղաքականութիւնք դ ե ռ ո* բ քան պիաի մւոածուած, ուսումնասիրուած ծրաղրով մը ,
րու վրայ : Իսկ Ռուսերը., ամէն ա ն գ ա մ որ առիթ տ ե ւ է ,այգ ժ ո գ ո վ ուրդին գեկավարներր ե1 բ բ պ ի տ ի քարոզութեան ա ր դ ի ա կ ա ն մի^ոցներով ,խանգավա–
գ տ ն է ի ն , կը շաբունակէին ջարդել ։ իոե լա բերին *••»։. ռէ , մթնոլորտ ստեղծէ , ու հող պատ ր ս։ ս տ ե լո վ ա ր
Ենչպէս կը տ ե ս ն է ք , քՒուրքերը այնքան խ Լ լա– դիւնաւոր դարձնէ՝ իրենց իւղովը տ ա պ կ ո ւ ո ղ Մ/"~
^լեր
\Տ37ի Հայեւվբացական յեղափոխութիւնը մա բ ե ր ա ծ են որ, ուրիշներուն իսելք ծաիւելու Հէքեաթի
Ա յ գ օրերուն, Ա՚ուսե– ,Ա ,
ն ա ւ ա ն դ , զարՀուբելի եղաւ։ յեղափոխութիւներ ոլթիւններոլ ա զ գ օ գ ո ւ տ գործունէութիլնը :
, թէ
են, դարաւոր պատմութիւն մբ քնաբեր Բ— Տայ նոր ս ե ր ո ւ ն դ ի ն ա ն ձ ն ո ւ է ր , կոչումի՛ն,
ՐԸ. ա ք ս 1ոլՐԸ. տ ա ր ա ծ ե ց ի ն վերածելով ։ գիտակից ուսուցիչներ։
կազմակերպուած էր Անգլիացիներու կողմէ,
խակասներու կը
բ ո վ Հ ե տ ե ւ յեզափո լ; գլուիս գտնուէր Գիտենք, նիհար է, շ ա տ նիհար, հունձքը մեր
Անգլիաց ի մը՝ Պա Մ Ե Ր ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶԻՆ ՎԵՐԱԲԱՑՈՒՄԸ ուսուցչանոցներուն...։ Գիտենք , Գպրոցասէրր
Վրացիներ ն լ Հա յերր չ յա յղեցան սակաքն, քանի մը հարսնցուներ միայն պատրաստեց , գի -
ու ա ս ի կ ա շ ա տ սուզի նստաւ իրենց : Տեդափո - "•ենք, շ ա բ ա թ ա կ ա ն մէկ օրուան վաստակով ստա
ոհոլնակոլթեամբ կր ա ե զ ե կ ա - մոքսի հարցը չ ի լուծուիր բնաւ։ 0, գիտենք, ծա
խոլթիլնր ղսպուեցաւ, եւ մինչեւ 1844, Ռուսերը նանք թէ, Լ Ր ^ ա ս ի " գազութն ալ սթավւելով \^)34ւէն
գաՀիճի նման վ ա ր ո ւ ե ց ա ն , շարժման մէջ պաՀելով նօթ ենք մ իշավայրի անթիւ դմո լա ր ութ իւննե բուն :
միշա Զօր՛
ի վեր տիրող թմրութենէն , կր հետաքրքրոլի Ե՞րբ ե լ ո՞ր շրշան ի ն , չենք ունեցած մփեւնո յն
200.000 Հոգիէ բ ա ղ կ ա ց ե ա լ ուժ մր, - նոր սերոլԱգէն փրկութեամր : Արտօնութիւն ոաա~
Վորոզովի Հրամանատարութեան աակ • դմո լար ութ ինները։ Ե՞րբ մեր ուսուցիչները իւղ
ցաՆ է մ ա ն կ ա պ ա ր ա է ղ ի մը, աոայմմ հինգշաբթի են կապած իրենց ամսականներովը . . . : Մեր նա -
Միւս կողմէ, Ռուսերը յաջողեցան ՀետզՀետէ օրերը մինչեւ կէս օ ր ։ խաղային կեգր . վարմարա– խակրթարանները ի ՞ ն չ համեմատութեամբ՝ երկ -
որոմ սերմանել Հայերու եւ Վրացիներու միջել, նէն ալ սրահ մը տ ր ա մ ա գ ր ո ւ ա ճ է : րորդական վկայական ունեցող դասատուներ են
ու ե ր ե ւ ա կ ա յ ա կ ա ն թ ա գ ա ւ ո ր ո ւ թ ե ա ն մբ խ ա մ աճի - Կը յուսանք թէ գազոլթբ խրատուելով անց - ունեցած։ Քանի՞ համալսարանականներ կը հաշ -
կր շարժելով^ յ ա ջ Ո գ ե ց ա ն իրենց կապել Հայեբր - եալի սխալներէն , այս ա ն գ ա մ խզճմտօրէն լա՚նձն ուԼն մեր ե ր կ ր ո ր դ ա կ ա ն ուսումնարանները։ Ու
« Հայկական Հէքեաթ ր
անկախութեան» այս պիտի առնէ ամէն տնակցութիւն , բարոյական թէ հակառակ այս ամէնուն՝ սերունդ չե՞ն հասցու -
իսկական կատակերգութիւն մրն է, որուն բեմա - նիւթական՛. Անձնական հաճոյքներու համար հա ց ա ծ ՝ Պոլիս , Ւզմիր թէ գ ա ւ ա ռ ը ։
մեծագոյն քանդիչր>ք
ԳՐՒէՐ Ռուսեբն են, ե լ որուն են։ րիւրաւոր ֆրանքներ կր ծախսենք , բայց ոՌր Հ՛այր
դարձեալ իրենք՝ ն ո յ ն Ռուսեբն պիտի զլանար իր տ ա ս ն ե ա կ մը ֆրանքը, հայեցի Մ Իշավայրի՞ տարբերութիւն։
\Տ26ին , Անդլիա մատի փաթթոց դա բւ ղ աստ իա րա կու թեան համար։ Անշուշտ ծնողները Եթէ մեր երէկը ուն^րհայաշունչ մթնոլորտ
խնդիրը, ու ըսաւ թէ ա հ ա յ ր ե ն ա շ ո ւ ն չ մթնոլորտ մր՝
Հայկ* անկախութեան լո պիտի փութան իրենց զաւակները կանոնաւս րա - մը , մեը այսօրը ունի այսօր
օդտուելոլ սէ
պիս ի անկախութիւն մը կրնայ շատ Օգտակար բ ա ր ղրկել, բարիքներէն։— համար հայեցի դաստիա "երունզ խանգավառելու։ Ու ինչպէս երէկ՝ ունե–
դԼա1 Իրեն։ Ա ն կ ա խ Հ ա յ ա ս տ ա ն Հ յ յ , Թուրքիա յէ րակութեան Ուսումնասէր մը եւս կր բ ա ւ է մեղի ունենալ՝ իրենց կոչումին
րը , գիտակցութիւնը , ա ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ ի բոզը
Fonds A.R.A.M
