Page 67 - ARM_19-1946_02
P. 67
# *. » Օւ Հ
ՈպթեբգսւթԽսԱ մքււս Խեսը ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՄԻՏ՛Ի Եհ ԱՐՈԻԵՍՏ
. • • Այ» աարէ քչ ե ւ զ ի ^ կ թ չ ռ 0 ^ / ԻւՄԲ .— Ե ր ի տ ա ս ա ր դ բ ա ն ա ս տ ե զ ծ ր վ ե ր ջ ե ր ս
ու հրատարակեց բանաստեղծութեանց նոր հատոր
հալներր ու սպանեալները, կոաորուածներն լքը , « Հ ա յ ա ս տ ա ն » ,— երկսւբսւշու.նչ տաղ մ ը փա ֊ « ՏՐՏՈՒՆՋ-Բ»
տեսողութենէս ոաբանոլր-եան : Կ՛արտատպենք միջանկեալ հատ - առիթ
շաղուածները խոյս կ^ուաան իմ •ուած մը . - ՎերԼերս ունեցանք խօսելու ծանօթ
եւ ինծի կբ ներկայանան նկարիչ - բան ա ս էր Ար շա կ ^ ) է թ վաճ ե ան ի վրայ ,
այն միլսնե
որ, ա ր գ է ն 80 տ ա ր ե կ ա ն , կը տառապի Հեռաւոր
ո * "մ ք՝՛^ ՚չ մ ե ռ ա ն ™ ^ան - ^Գ ա ն ՚ Ամերիկայի մէԼ, միեւնոյն ատեն արտագրելով :
, ձէ Եւ
ւ\7 տ ա Տ -» ^ ա »ն ։ գ ի տ է ք , –1րքււ~ բլազ.֊լ Հա յաստա՜ն ,
ո աղ էր Հէն ե ր գ ա ր ա ն , Զենք գ ի տ ե ր որ ե լ է պատասխան ստացա^ծ էԵ՜
յաթ ի լ Է ի ն ասոնք ե լ որքան քիչերը վերադարձան ։ ր ե լան էն , ուր դիմ ա ծ էր . պա տ ր ա ս տ ա կա մ ութիւն
Ե ս որ անոնցմէ շաա չաաերուն երթալուն կամ Մեր ա զ ք ա տ է կ տ ա ն սեգանին վրա յ ցած յայտնելով Հայրենիք վերադառնալու, իր ամբոգԼ
տարուելուն եղայ , ես որ անոնցմէ լ» ւա ւո
ականատես Հեծկլտա Ե*– ճ ր ա գ ի լ ո յ ս ի ն ներքել պլպլուն գեգարուեստական գանձն ալ միասին առած *
բատերուն Հրամեշտր
լ՛՛ «երթաք բարովի» ինկած իբրեւ Հայրենական Հսկայ գանձ,
Եւ ձայնեզէն ուրուական , Երկու պ ա ր ա գ ա ն ե ր կը յա յ անեն թէ մ ե ծա ա ա՛
ցի անզօր կատաղութիւնովդ այսօր՜ Ապրիլք այս ղան գ վաստակաւս ր ը կը մնայ նոյն անորոշութեան
առաւօտուն չուարած մնացեր եմ թէ ոբ մէկուն Որ Է Լ ա ռ Է Լ թ ե ւ ա բ ա ց ճ
"՛Բ Հէևր վերյիչեմ, Միշա
անապատին Ե*– սաւառնէր պա շ ա ա մ ունքով գլխաՀակ մէ2.։ ԱռաԼին, «Հա յը են իք» ի միԼոցալ ծախու
րնդարձակ մ էշ
ՎԲա4 Հ ե մ Հ Կ.–^ Հ ան ա ծ է իր գե գա ր ո ւե ս տ ա կան արտադրութիւն -
կողմ;
դ ե տ ք ի եւ Սուրիս յ Շ ա բքին վերել սիրելեաց .
տարտղնուած ամէն ն երր , Ան ի ի աւերակներուն եւ եկեղեցիներուն
Եւ– 1քլՐէէաՐ "ԳՐ » սիրաթախիծ Հեկեկանք , գունաւոր պատկերները , 19 տեսակ եւ իր զործոլ–
ԱՀա ս ա սքանչելի պ ա տ ա ն ի ն , գիւղի գարոսի Մութ ա ն տ ա ռ է ն անցնոգ վ ա շ տ ի գ ո ռ ռազմերդ , նէ ութեան ք ա ռ ա ս ն ա մ Լ ա կին առթիւ Հ րատաբակ
ա շ ա կ ե ր տ ն ե ր է ս մէկը, Ռ է ս ի լ լ Այն ի մէ9,երբ սար վարդակարմիր ա ր ե ա ն չիթ ք ո ւ ա ծ շքեդ տետրակբ , որուն մէԼ տ պ ա գ ր ո ւ ա ծ են
սափելի Հիւանդութենէ մը Հրաշքով աղատուած եմ Կ ա մ Հերոսի կուրծքէն բ ա ց ո ւ ա ծ էսորունկ վէրք , Հետեւեալ նկաբներբ* 1. Անիի մայր - եկեգեցին*
ու դ ա մ ո ւ ա ծ անկողնիս մէշ, ներս կը մտնէ վրա - Խաւարին մէԼ ԼաՀԷ նման ա յ ր ո ղ սիրտ , 2. Տիկորի 1500 տարուան Ա * Երրորդութիւն
նէս , մաշած ու Հիւծուած, յանցաւորի դէմ ք ո վ Ա ւ ե ր ա կ ա ց վրայ փ չ ո գ ֊ ցուրտ ^ովի^Լ կեգեցին • 3. Անիի Ապուզամրենց Ա • Գրիգորի ել
կր կենայ առշեւս ել. • Գրիգոր եղբայր , կ՝րսէ , Եւ ծովերու շղթայազերծ փոթորիկ , ա շխա րՀաՀռչակ Հոռոմ ոս է վ ա ն ք ե ր ը * 4. Հ ա յ
պիտի երթամ . Կ՝՛՝Րէէար երկինք ու գ ե տ ի ն ,
« Ո՞՛ր , աղա՛յ , կորսեմ .- Արաբներուն , Ո*֊ր կր ճաիսրէր Անդրանիկի ճերմակ ձին , ճարտարապետք .թեան ք ա ն դ ա կ ն ե ր ւ նմոյէեեր »-
եղբայրս մեռան , միս մինակ, 5. Ա ւ ե տ ա ր ա ն կա բ դ ա ց ո գ Հայ ք ա Հ ա ն ա յ ի ն Հռչա
^ՐԷԷաՐ աղբիւր՝ կ ա ր կ ա չ ա Հ ո ս ու պ ա յ ծ ա ռ ՝
ի՞նչ րնեմ , մ այրս ոս
անօթի կաւոր նկարը * • 6. Տ րապէզոնի Հ ի ն օրերու շքեղ
ծ՜արաւ. » : Մ ա ր գ ա բ ի տ ն ե ր թաւալող ,
(ֆետոլ յանկարծ՝ գրաիտտավայր անգին Հող, տ ա ր ա զ ո վ ե ր ի տ ա ս ա ր դ կնոԼ մը նկարը . 7. Վար–*
Աչքերուն մ Է Լ կբ նայիմ , մ ի ա ք ս կր Հասկնայ * պ ե տ ի ն նկարն ու Հ ա մ ա ռ օ տ կ ե ն ս ա գ ր ա կ ա ն ը : Ու ~~
չեմ
֊ ֊ – «Հոգ մ ի բներ, կ՝րսէ, Հայութիւնս հ՜ոցս Որուն պիտի տայի ես կեանքս պարգեւ րեմն 19 ք ա ր տ ղրքոյ^"վ Լգէն 2 տոլար) է
կորսնցներ, նայէ՛ , Հայոց սլա աո մ ո ւ թ ի ւ ն ր ք ) ւ դառնայի մեծ Հերոս , միասին
գ բահ եմ» ; Ո՛ր կր տենչար Հ անգչփլ մ եծ Հայրս պարթեւ , Երկրորդ պարագան՝ Հետեւեալ ոտանաւորն է,
ք՝այց չունեցաւ ն ո յ ն իսկ անշուք մաՀուան փոս* • • տ պ ո ւ ա ծ <ձՀա յ րեն իք» օրաթերթէն մ ԷԼ *
Ու գ ն ա ց Հմա յեակր , իր Հայոց սլա ամ ութ ի ւ ն ն
ալ միասին է ք՚՚ն չ եղաւ, ոթլր Է Հիմա, Հա յոցպատ– Մ• ԻՇԽԱՆ
մ ո ւթի ւ ն բ ի ՚ ^ ն չ բրաւ ։ Ո^ վ կրնա յ բսել . սակա յն Հեււտու՚՚ւ , հ ե ռ ո ՜ ւ , տ ա ր ա շ խ ա ր հ ո ւ մ
Աշխա՜րհքի վերջ՝ սա՜ռ աշխէ՚յւրհում ,
մ ենք Հ ան գի ս ա սրա ուի գա յ ն գետ եղեց ինք մէկ մ ի— Օտարակա՛ն , ի սպա՜ռ մենակ
Ինչպէս ծովում կորած նաւակ :
լիոն զոՀերուն մէԼ։ ծես թուրքի գոյութիւնը մոռցած ենք։ Եւ յետո^,
Խանղ|յւվառ եւ առաջընթաց
Ա Հ ա ս ա Փոքրիկ աոԼնակը , որ առԼեւԷս կր քա ա ռ ա ն ց իրական պ ա տ ճ ա ռ ը Հասկնալու , ն ա իւ ա զ գ ա – ՞Նուիրումիս եւ տանջանքիս
Եւ, անհաշի՜ւ ինքնամոռաց
լէ Ա ի Լ ա գ ե ա ք ի անասլաաին մ ԷԼ, Ա՛յս 9 տ ա ր ե կ ա ն ցում ըսես թէ իբնչ, օդին մէԼ, քու Լ"ւրԼգտ քոլ Վաթսո՛ւն տարի աշխատանքիս
Ա՞յս էր վարձքը, օրհնեա՜լ Աստուած,
•անմե գ Հո գին ։ Ան ձ ր եւո տ օր մ րն է եւ ց եիս բ ա յ ն ՜ է ո ւ թ ե ա ն գ մ Է Լ բան մը կայ , որ ս ի ր տ դ կբ պայծա– Որ չ ը լինի ա չ ք ո ւ մ ս լ ո յ ս
Ել ծնկներիս ո յ ժ ր պակսած՝
քան կպչուն որ չես կրնար ո տ ք ե ր դ գ ե տ ն էն վեր - ւէացնէ , կը Հ ա ւ ա տ ա ս որ փրկութիւնը օրերու կամ Ես տ ո ւ ա յ տ ի մ ի սպառ ա ն յ ո յ ս . . . :
Դեռ հաւատքով, ողւռվ աշխոյժ ,
ցնել, բայց ուզես չուզես պիտի քալես։ Կբ ճան չ– շաբաթներոլ թնդիր է : Ա շ խ ա տ ա ն ք ը թեթեւ , ու Արդա՞ր է որ մարդը չը հաս
Լինի սպառուած եւ վատոյժ
նամ այս փ ո ք ր է կ ր 1 մեր ղ է * ֊ ղ ա ց ի Աղաւնին է ։ կա տելիքը բ ա լ ա ր ա բ , խօսելու , երգելու ե լ նո յ ն իսկ , Ինչպէս ցեցկեր հինցած փալաս . • • :
րաւանին մէԼ Հայրբ մայրը կորսնցուցեր է ։ Գեր - ինչո լ չէ , ուրախանալու ե լ գ ո ւա րճ ան ա լո ւ յ է ո ւլէ
մարգկային ճ ի գ մը կը վէորձէ կարենալ քալելու ա զա տ ո ւթ ի ւ ն ; Մ եծանուն գրագէտ ը , Լեւոն Հյանթ
Համար , Հ ա ս կ ց ա ծ է որ ետ մնացողը կը սպաննուի , ըսած է * Հ ՚ Մ ա^Ր իր ճամր ո ւի , կեանքք իր ճամ բ ո վ » ։
Իր Ա* ւհմէն զժգ ՚ թ / ՚ ՚ ն ուն ի այլ ՛յն ո Ա Հ ա ա յ գ ժամանակին կիրակէ օր մբ, քանի մր
Հոգին, Աս տ ո ւ ա ծ ի կս , էնչոԲւ ւս՛
<
սանկ բբիր **՝եզ •>*.»: մօտակայ քիւրտ - ա ր ա բ գ ի ւ գ ե ր բ , թէ զուարճա –"
Մ ու սուլի շ ա տ մօտիկ էինք արդէն, երբ իր նալոլ եւ թէ միանգամայն գիւղացիներէն ուտելիք ,
Հ ա յ ր բ ա յչ\եւս յ ո լ ս ա Հ ատած , թե ր եւս քի՛ չ մրն ալ չամիչ եւ չոր պտոլքլներ ճարելու։ ԱռաԼէն դէւզր »
առաԼին վրանը որ մ տ ա ն ք , կին մը կռնակբ մեզի «ԽորՀրդածութիւններր միանգամայն աւելորդ
իւելքր կորսնց ո լցած , Հ ր ա շ ք ո վ ոդԼ մնացած իր դս յ - են» , ինչպէս վարմոլած ենք ըսել :
Լնակր յանձնեց վ՝ րանաբնակ Գնչուներուն *. ՅաԼորդ գ ա ր ձ ո ւ ց ա ծ , բան .մը եփելու զբաղած էր ։ Երբ
օրը երբ գ ա ց ե ր է ետ առնելու ագԼէկը, Գնչուները ետ էն դ ա ր ձ ա ւ եւ մեղէ նայեցաւ, անմէԼապէս Հաս– Լ • ՇԱՆԹԻ ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐԸ
ա ր գ է ն մեկնած էին, Ազաւնին ալ միասին։ Ո^ ՛ր , հ–ռւսձ՝ ^ Կ է ր ա կ ո ս , րսէ ընկերոԼս , այս կինը մե - Նիւ Ե ո բքէ մ Է Լ յան ձնա խում բ մ բ կազմ ո ւ ա ծ է ,
ո՚՚Վ գ ի տ է ։ Մէկ միլիոնին մ ԷԼ գրուեցաւ։ րոնցմէ է»։ կնոԼ գէմքէն վբայ մելամագձոտ ժպէտ Հրատարակելու Համար Լ» ան թի ամբոզԼական
Աուսուլի եւ ՝Բէ րքիւքի մէԼտեզ , Չ,ապ գետին մբ ո ւ ր ո ւ ա գ ծ ո ւ ե ց ա ւ եւ ֊—^Եղբայրներ ՀաՓյ է ք » , գործերը , Համ աձա յ ն Հե տ ե ւ ե ա լ յա յ տ ա բարու -
Վրա յ կամ ուր Լի մբ շինութեան Համ ար գ ա ց ա ծ է՛ ըսաւ յ թեան* #
ինք , էսում բ մբ Հայ գործաւորներ։ Այնպէս պա — ֊ Ան շուշտ Հայ ենք, քոյրէկ*, դուն ո®ր տեղացի « Հայ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն փ ա ռ ք ե ր է ն մէկուն ,
ենք ,
տ ա Հ ե ց ա լ որ գործի մբ Համար Աուսոլլ վերադառ ե ս » ։ ֊ Ջէնկէլէրցէ եմ ։ « 0 ՜ , Հայրենակից թատերագէր , բանաստեղծ , վէպասան ե լ դրակա
նամ % Ա ր ա բ կ ա ռ ա պ ա ն ն ե ր ո ւ Հետ ճամբայ ելայ։ ^Գ^Ր^է^էՊ^ " ^՚" ս ա յ է ս Ք ) Հ ա ն գ ի 0 ս տ ես։» ^Ի^նչ– նութեան ուսուցիչ Լեւոն Հ յ ֊ ա ն թ ի դո րծո ւնէ ութեան
Կ արծ եմ ճամբո ր գ ո ւթե ան երկրորդ օրուան իբփ ~ պ է ս ըլլամ * եղբայրներս , լաւ եմ, ամուսինս բարի յիսնամեակը լրացաւ Հ ինդ տարէ առա Լ, պատե -
կունն էր , երբ ԼրՀորիս Քո։է ԿասԳ ՛՛՛ո էն ք գէ^րը մ ա ր գ մ ը ն է, գ ժ գ ո Հ չեմ»։ Եւ իրաւ ալ բաբի մար բազմէ րնթացքէն ։
ան զ ընելու; ՋրՀորէն քով թումբ մբ ա ր ա բ ա զ Լ ի կ ՜ գը Հայր ԱբրաՀամու տ ի պ ա ր ո վ , երկար մօրուք, Այս առթիւ մ եծ ատ ա ո ա ն դ ու բ ա զ մ ա վաստակ
վ ր՚՜
ներ Լուր կբ քաշէին։ Երբ Հասկցան որ Հայ եմ , ա– 55—֊60 տա րեկան , ցորենով լեցուն պարկերուն զ ր ա գ է տ ի ն առանձին գ ր ք ե ր ո վ կամ պարբերական
մէնքը միասին, իրենց ձեռքերը գալարափողի պէս բայ ն ս տ ա ծ , ապուշ ապուշ մեզի կը նայէր ե լ կը ներու մ Է Լ երե լցած դործեբբ ամ փոփելու եւ զա -
իրենց բերնին դնելով , դէպէ մօտակայ գիւդր խ ն դ ա ր , կ ա ր ծ ե ս ուրախ էր ոբ իր կինը օտար լեզու նոնք մէկ ամբոզԼական երկի մէԼ Հրատարակելու
սկսան կանչել » , կբ խօսէր ։ Ազնիւ ՀայուՀին քրոԼական գուբգու - գ ա զ ա փ ա ր բ յղացած են ա ր ա ա ս ա Հ մ ա ն է եւ Ամերի
է վ ալլո՛ ւ , ի) ա ա ի ճ ա ՛ ՜ , ԽատիճաՀ . .. րանքով մեզ Հ իւրասփ րեց , է րենց ամէնէն յարգի կա յ է իր բազմ ա թ ի ւ Հ իացոզնե ր ը :
Գիլզի ա գի ւս ա շէն տուներուն մէշէն 12—13 կերակուրը՝՛ Հաւկիթով չամիչ տապկեց , ինչ որ Ն էւ Ե ո բքի մ Է Լ ա յ ս ն պա տ ա կո վ կազմ ուած
տարեկան աղշիկ մը եղնիկի պ է ս սրընթաց վազքով ունէր իր քով պաՀեստթ դ ր ա ւ մեր առԼեւ որ ու յան ձա՛ ա խո ւմբ մբ , որուն մ Է Լ մ տած են յա յտնի
թէեւ երեսը
եկ է աս ա լ /,Բեք վեւ, Հ ամ ա ձ ա յ ն ա կա տ ը տենք ։ Ա յգ ժամ ուն մ ո ռ ց ա ւ կա րծես իր օտարի մբ գ ր ո գ ն ե ր ու գրասէրներ , որո շած է բաժ ան ո ր գ ա -
Արաբներու
սով ո բութ եան կ է տ կիտ - կինբ րչլալր։ Վ ե ր յ ի շ ո ւ մ ն եր մեր գիւգերէն , ւոեղե– գրութեան մԷԼոցով ապաՀովել ամբոգԼական երկի
ո ւ ա ծ , սակա յ ն իր ա չքերէն Հասկցա յ , կութիւննեբ ծանօթներու մասին։ Եւ երբ իրիկուան Հ րատա րակութեան ծախքէն մ էկ կ ա բ ե ւ ո ր մ ասը ։
« Հ ա ^ յ ես , ազԼիկս * անունդ ի^նչ է , ո^Ր դէմ ա կ ա մ ա յ Հրաժեշտ կուտայինք * ($ ան ձնա խումրը խուսափած է 3 ո ըե լենա կան մ ակ–
տ ե ղ ա ց ի եւ» <Հ՝ք՝ոյր է կ , ըսի , Հաւանական է որ մօտ ա– ղէրէն եւ ոչ մէկ ցոյց կամ Հանդիսութիւն կը ծ ր ա –
՚Հյայեցալ, վերադառնանք, մեզի Հետ չՄ՛ս գաբ»։
նայեցաւ վայրկեան "*ԼՀ՝> ՛երկու տենէն զրէ, որովՀետեւ ա յ գ է Հեղինակին ըացայայտ
Վայրկեան , աչքերբ լեցուեցան , ու յանկարծ ոս - Կ էն բ նայեցաւ մեգէ, աՀ<°երբ պզտորեցան, եւ ց ան կո ւթ ի ւ ն ր ։
տիւն մը գ է պ ի ետ ւ ինչպէս որ ե կ ա ծ էր , ն ո յ ն արա ^Եղբայր , ըսաւ,վիճակս կր տ ե ս ն ե ս ։ Այս վիճա Լ . Շանթ կը մ տ ա դ ր է առաԼին Հերթին Հրա
գ ո ւ թ ե ա մ բ Հ ե ռ ա ց ա ւ դ է պ ի գիւղ : Մ էս%եւ յա Լ որ/լ կովս էնչպէ^ս գամ»։ իսկապէս այգ վէճակը ես տարակութեան տ ա լ իր վ ի պ ա կ ա ն , թատերական
առաւօտ, մինչեւ ճամբայ իյնալս, աչքերս գէպի ուշադրութեան առած թէ ի ) է ր ա լ էր , իր " ՚ յ՛է վ ի ճ ա եւ ղ ր ա սլա ա մ ա կ ա ն երկերը , չորս ստուար Հատոր
ղէւզբ ի զուր ս պ ա ս ե ց ի իմ գ ժ բ ա խ ա Հա յ ո ւ Հ իիս Հ կէ" ՛ք 1 պաաուաիսնդիր եւ ա մ օ թ խ ա ծ ՀայուՀին ինչ– ներու մէԼ։ Ասոնցմէ տռաԼէնլք եւ երկրորդը պիտի
տանոգ
1918/, ամառն ենք, Լ,իսիպինէն Մուսուլ պէ ս կրնար իրեններուն մէԼ երեւալ, ու մնաց սլարունակեն Հեղինակին Րոլոբ Վ Ի Պ Ա Կ Ա Ն ԳԸՐ -
ճամ բոլ երկայնքբ։ Գերմանաց իներ բ ե ր կ ա թ ուզի ի այնտեղ : Բայց մենք մեր պ ա կ ս ա ծ ն ե ր ո ւ թէւին վբ– Ո Ւ Ա Ծ Բ Ն Ե Ր Ը , որ կը պ ա տ կ ա ն ի ն Հեղինակի կեան–
դ է ծ ե ր կբ վետեգէ էն , բո լո ր կա յարաննեբդւն մ ԷԼ , բայ աւելցուցինք զայն : քի առաԼին շ ր Լան էն ։ Գ* Հատորի մէԼ ա մ փ ո փ ո ւ ա ծ
Տէմիր Գ ա փ ո լ , Ո՚֊վէյնաթ, Հէօքնէ , եւն.–. Աեծա– Ո ւ դ ե ռ քանինե՛բ ա յսպէս որոնց մ ասին դրետ֊ պիտի լ ի ն ի ն Շանթի ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ ԵՐԿԵՐԸ, իսկ
մասնաբար Հայ բանուորներ ենք որ կ՚աշխատինք, Լու Համար օրաթերթի այս սիւնակներ բ չափագանզ Գ. Հաաորբ պիտի ը լ լ ա յ ՀԱՅ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ
բ ն ա կ ա ն ա բ ա ր մեծ մասր կիներ ել պատանիներ։ Ա ե դ կ ո ւ գ ա ն ։ Եւ երբ պաՀ մբ մտածենք թէ մեզմէ ամ բո ղԼո ւ իժ ի ւ ն ն բ ն դ գ րկող ու պ ա տ կ ե ր ա ց ն ո ղ եւ
Համեմատաբար նախկին տարիներուն , Հանգիստ յաւէտ բաժնուած այս սիրականները 25 30 տա– անոր ստեղծագործական արժէքները ընգգծոգ
ենք, մաՀուան մղձաւանշը Հ ե ռ ա ց ա ծ է մեր վրա– 1՚1* է I՛ ՚Ս՚Ր սերունդ կը Հասցնեն օտա ը էն Հ ա շուիւն , ՈՒ
յ է ն : Ա եր շրշանակը աւելի շ ա տ գե ր ի ն ե բ են , ռուս , րո լո ր այս մեր Հ ա ղ ա ր ա ւո ր փոքրիկ Ա գ ա ւ ն էն երբ , ՍՈՒՄՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ ՄԸ տ"Ր ՚եոր է գ ր ո ւ ա ծ » :
ա ՚ ՚ ՚ Գ լ է ա ց Ի ւ իտալացի եւ ֆրանսացի : Նոյնիսկ կար– վւռուած Փոքր Ա ս ի ո յ լայնքին ու երկայնքին ,Հ մին Յանձնախումբին ատենապետն է Տոքթ • *Լ *
չեւ ՄիԼաղ ե տ ք , մ ինչեւ Ասո ր իք , մ ինչեւ ծովն Աճէմեան , ատենադպիրը՝ Օր* Աէէ" Մխէթարեան,
խեղդել իրենց լացող նորածիններբ , մնացածները Հայոց , մինչեւ Ե/չեսսլոնտ , մինչեւ Պոնտոսի ա- զ անձ ապա Հր՝ Ար շաւի ր է բ ա կեան , ան դամն երբ *
փրկելու Համար . , .։
վ՛ե րն ալեկոծ» եւ իրենցմէ Հ ա ս ա ծ սեր ուն գ ր , որ Տիկէն ՎարդուՀ է Վ*ալանթար — \,ալրանգեան ,
Ու կը քնանամ երշանիկ յիմարո ւթեամր ,ո - իսորթ է մեգի , կորսուած մեզի Համար ։ Կոր - կ ո ս տ ա ն Զարեան , Համաստեղ , Արամ Հայկազ ։
րովՀեաել մեռնելու Համար թշնամիին պէտք չու
նէի ես սուա ծ են ա ր դ ե օ ք : ԱռաԼէն Հատոր ր լ ո յ ս պէտէ տեսնէ մայիսէն ե՛լ
:
ԱՀա ո գ բ ե բ գ ո ւ թ ե ա ն միւս երեսը ... ամբոգԼ շաբքբ լրացած պէտէ բ լ լ ա յ 1947 Մայիսին ։
Երկա՜ր, տաժանակիր , թիապարտի աշիսա - ՈւրկէՓ "ւէ՚^ք՛ Գաձ) ասոնց, ապբոզներուն եւ Զորս Հատորներուն դինը 10 տոլար ։
մաՀ Հոգիներու
տ ա ն ք ո վ , մեր դ ա ս ա կ ա ր գ ը շատոնց դանդաղ անոնց սերունդին փրկութիւնը եւ մեր Այս՝ առթիւ լլսենք որ պ ա տ ե ր ա զ մ է ն քիչ առաԼ,
րնկեբ Ն* Ազբալեան նամակ մբ ԳԳ Լ Լո1Լ Հ՝$ա ՜
ս ո1
ուան դատապարտուած էր ...: խաղաղութիւնը ։ Պիտի գա՞յ ա ր դ ե օ ք :
ռ ա Լ » է իւմ բ ա դ ը ո ւթեան , 1լառաԼաբկէր Տանթի
ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈԻՆԻ 9–. Վ Ա Ր Գ Ո Ւ Ն Ի յոբելեանը տ՛օնել ամբողԼ արտասաՀմանի 5
Fonds A.R.A.M
ՈպթեբգսւթԽսԱ մքււս Խեսը ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՄԻՏ՛Ի Եհ ԱՐՈԻԵՍՏ
. • • Այ» աարէ քչ ե ւ զ ի ^ կ թ չ ռ 0 ^ / ԻւՄԲ .— Ե ր ի տ ա ս ա ր դ բ ա ն ա ս տ ե զ ծ ր վ ե ր ջ ե ր ս
ու հրատարակեց բանաստեղծութեանց նոր հատոր
հալներր ու սպանեալները, կոաորուածներն լքը , « Հ ա յ ա ս տ ա ն » ,— երկսւբսւշու.նչ տաղ մ ը փա ֊ « ՏՐՏՈՒՆՋ-Բ»
տեսողութենէս ոաբանոլր-եան : Կ՛արտատպենք միջանկեալ հատ - առիթ
շաղուածները խոյս կ^ուաան իմ •ուած մը . - ՎերԼերս ունեցանք խօսելու ծանօթ
եւ ինծի կբ ներկայանան նկարիչ - բան ա ս էր Ար շա կ ^ ) է թ վաճ ե ան ի վրայ ,
այն միլսնե
որ, ա ր գ է ն 80 տ ա ր ե կ ա ն , կը տառապի Հեռաւոր
ո * "մ ք՝՛^ ՚չ մ ե ռ ա ն ™ ^ան - ^Գ ա ն ՚ Ամերիկայի մէԼ, միեւնոյն ատեն արտագրելով :
, ձէ Եւ
ւ\7 տ ա Տ -» ^ ա »ն ։ գ ի տ է ք , –1րքււ~ բլազ.֊լ Հա յաստա՜ն ,
ո աղ էր Հէն ե ր գ ա ր ա ն , Զենք գ ի տ ե ր որ ե լ է պատասխան ստացա^ծ էԵ՜
յաթ ի լ Է ի ն ասոնք ե լ որքան քիչերը վերադարձան ։ ր ե լան էն , ուր դիմ ա ծ էր . պա տ ր ա ս տ ա կա մ ութիւն
Ե ս որ անոնցմէ շաա չաաերուն երթալուն կամ Մեր ա զ ք ա տ է կ տ ա ն սեգանին վրա յ ցած յայտնելով Հայրենիք վերադառնալու, իր ամբոգԼ
տարուելուն եղայ , ես որ անոնցմէ լ» ւա ւո
ականատես Հեծկլտա Ե*– ճ ր ա գ ի լ ո յ ս ի ն ներքել պլպլուն գեգարուեստական գանձն ալ միասին առած *
բատերուն Հրամեշտր
լ՛՛ «երթաք բարովի» ինկած իբրեւ Հայրենական Հսկայ գանձ,
Եւ ձայնեզէն ուրուական , Երկու պ ա ր ա գ ա ն ե ր կը յա յ անեն թէ մ ե ծա ա ա՛
ցի անզօր կատաղութիւնովդ այսօր՜ Ապրիլք այս ղան գ վաստակաւս ր ը կը մնայ նոյն անորոշութեան
առաւօտուն չուարած մնացեր եմ թէ ոբ մէկուն Որ Է Լ ա ռ Է Լ թ ե ւ ա բ ա ց ճ
"՛Բ Հէևր վերյիչեմ, Միշա
անապատին Ե*– սաւառնէր պա շ ա ա մ ունքով գլխաՀակ մէ2.։ ԱռաԼին, «Հա յը են իք» ի միԼոցալ ծախու
րնդարձակ մ էշ
ՎԲա4 Հ ե մ Հ Կ.–^ Հ ան ա ծ է իր գե գա ր ո ւե ս տ ա կան արտադրութիւն -
կողմ;
դ ե տ ք ի եւ Սուրիս յ Շ ա բքին վերել սիրելեաց .
տարտղնուած ամէն ն երր , Ան ի ի աւերակներուն եւ եկեղեցիներուն
Եւ– 1քլՐէէաՐ "ԳՐ » սիրաթախիծ Հեկեկանք , գունաւոր պատկերները , 19 տեսակ եւ իր զործոլ–
ԱՀա ս ա սքանչելի պ ա տ ա ն ի ն , գիւղի գարոսի Մութ ա ն տ ա ռ է ն անցնոգ վ ա շ տ ի գ ո ռ ռազմերդ , նէ ութեան ք ա ռ ա ս ն ա մ Լ ա կին առթիւ Հ րատաբակ
ա շ ա կ ե ր տ ն ե ր է ս մէկը, Ռ է ս ի լ լ Այն ի մէ9,երբ սար վարդակարմիր ա ր ե ա ն չիթ ք ո ւ ա ծ շքեդ տետրակբ , որուն մէԼ տ պ ա գ ր ո ւ ա ծ են
սափելի Հիւանդութենէ մը Հրաշքով աղատուած եմ Կ ա մ Հերոսի կուրծքէն բ ա ց ո ւ ա ծ էսորունկ վէրք , Հետեւեալ նկաբներբ* 1. Անիի մայր - եկեգեցին*
ու դ ա մ ո ւ ա ծ անկողնիս մէշ, ներս կը մտնէ վրա - Խաւարին մէԼ ԼաՀԷ նման ա յ ր ո ղ սիրտ , 2. Տիկորի 1500 տարուան Ա * Երրորդութիւն
նէս , մաշած ու Հիւծուած, յանցաւորի դէմ ք ո վ Ա ւ ե ր ա կ ա ց վրայ փ չ ո գ ֊ ցուրտ ^ովի^Լ կեգեցին • 3. Անիի Ապուզամրենց Ա • Գրիգորի ել
կր կենայ առշեւս ել. • Գրիգոր եղբայր , կ՝րսէ , Եւ ծովերու շղթայազերծ փոթորիկ , ա շխա րՀաՀռչակ Հոռոմ ոս է վ ա ն ք ե ր ը * 4. Հ ա յ
պիտի երթամ . Կ՝՛՝Րէէար երկինք ու գ ե տ ի ն ,
« Ո՞՛ր , աղա՛յ , կորսեմ .- Արաբներուն , Ո*֊ր կր ճաիսրէր Անդրանիկի ճերմակ ձին , ճարտարապետք .թեան ք ա ն դ ա կ ն ե ր ւ նմոյէեեր »-
եղբայրս մեռան , միս մինակ, 5. Ա ւ ե տ ա ր ա ն կա բ դ ա ց ո գ Հայ ք ա Հ ա ն ա յ ի ն Հռչա
^ՐԷԷաՐ աղբիւր՝ կ ա ր կ ա չ ա Հ ո ս ու պ ա յ ծ ա ռ ՝
ի՞նչ րնեմ , մ այրս ոս
անօթի կաւոր նկարը * • 6. Տ րապէզոնի Հ ի ն օրերու շքեղ
ծ՜արաւ. » : Մ ա ր գ ա բ ի տ ն ե ր թաւալող ,
(ֆետոլ յանկարծ՝ գրաիտտավայր անգին Հող, տ ա ր ա զ ո վ ե ր ի տ ա ս ա ր դ կնոԼ մը նկարը . 7. Վար–*
Աչքերուն մ Է Լ կբ նայիմ , մ ի ա ք ս կր Հասկնայ * պ ե տ ի ն նկարն ու Հ ա մ ա ռ օ տ կ ե ն ս ա գ ր ա կ ա ն ը : Ու ~~
չեմ
֊ ֊ – «Հոգ մ ի բներ, կ՝րսէ, Հայութիւնս հ՜ոցս Որուն պիտի տայի ես կեանքս պարգեւ րեմն 19 ք ա ր տ ղրքոյ^"վ Լգէն 2 տոլար) է
կորսնցներ, նայէ՛ , Հայոց սլա աո մ ո ւ թ ի ւ ն ր ք ) ւ դառնայի մեծ Հերոս , միասին
գ բահ եմ» ; Ո՛ր կր տենչար Հ անգչփլ մ եծ Հայրս պարթեւ , Երկրորդ պարագան՝ Հետեւեալ ոտանաւորն է,
ք՝այց չունեցաւ ն ո յ ն իսկ անշուք մաՀուան փոս* • • տ պ ո ւ ա ծ <ձՀա յ րեն իք» օրաթերթէն մ ԷԼ *
Ու գ ն ա ց Հմա յեակր , իր Հայոց սլա ամ ութ ի ւ ն ն
ալ միասին է ք՚՚ն չ եղաւ, ոթլր Է Հիմա, Հա յոցպատ– Մ• ԻՇԽԱՆ
մ ո ւթի ւ ն բ ի ՚ ^ ն չ բրաւ ։ Ո^ վ կրնա յ բսել . սակա յն Հեււտու՚՚ւ , հ ե ռ ո ՜ ւ , տ ա ր ա շ խ ա ր հ ո ւ մ
Աշխա՜րհքի վերջ՝ սա՜ռ աշխէ՚յւրհում ,
մ ենք Հ ան գի ս ա սրա ուի գա յ ն գետ եղեց ինք մէկ մ ի— Օտարակա՛ն , ի սպա՜ռ մենակ
Ինչպէս ծովում կորած նաւակ :
լիոն զոՀերուն մէԼ։ ծես թուրքի գոյութիւնը մոռցած ենք։ Եւ յետո^,
Խանղ|յւվառ եւ առաջընթաց
Ա Հ ա ս ա Փոքրիկ աոԼնակը , որ առԼեւԷս կր քա ա ռ ա ն ց իրական պ ա տ ճ ա ռ ը Հասկնալու , ն ա իւ ա զ գ ա – ՞Նուիրումիս եւ տանջանքիս
Եւ, անհաշի՜ւ ինքնամոռաց
լէ Ա ի Լ ա գ ե ա ք ի անասլաաին մ ԷԼ, Ա՛յս 9 տ ա ր ե կ ա ն ցում ըսես թէ իբնչ, օդին մէԼ, քու Լ"ւրԼգտ քոլ Վաթսո՛ւն տարի աշխատանքիս
Ա՞յս էր վարձքը, օրհնեա՜լ Աստուած,
•անմե գ Հո գին ։ Ան ձ ր եւո տ օր մ րն է եւ ց եիս բ ա յ ն ՜ է ո ւ թ ե ա ն գ մ Է Լ բան մը կայ , որ ս ի ր տ դ կբ պայծա– Որ չ ը լինի ա չ ք ո ւ մ ս լ ո յ ս
Ել ծնկներիս ո յ ժ ր պակսած՝
քան կպչուն որ չես կրնար ո տ ք ե ր դ գ ե տ ն էն վեր - ւէացնէ , կը Հ ա ւ ա տ ա ս որ փրկութիւնը օրերու կամ Ես տ ո ւ ա յ տ ի մ ի սպառ ա ն յ ո յ ս . . . :
Դեռ հաւատքով, ողւռվ աշխոյժ ,
ցնել, բայց ուզես չուզես պիտի քալես։ Կբ ճան չ– շաբաթներոլ թնդիր է : Ա շ խ ա տ ա ն ք ը թեթեւ , ու Արդա՞ր է որ մարդը չը հաս
Լինի սպառուած եւ վատոյժ
նամ այս փ ո ք ր է կ ր 1 մեր ղ է * ֊ ղ ա ց ի Աղաւնին է ։ կա տելիքը բ ա լ ա ր ա բ , խօսելու , երգելու ե լ նո յ ն իսկ , Ինչպէս ցեցկեր հինցած փալաս . • • :
րաւանին մէԼ Հայրբ մայրը կորսնցուցեր է ։ Գեր - ինչո լ չէ , ուրախանալու ե լ գ ո ւա րճ ան ա լո ւ յ է ո ւլէ
մարգկային ճ ի գ մը կը վէորձէ կարենալ քալելու ա զա տ ո ւթ ի ւ ն ; Մ եծանուն գրագէտ ը , Լեւոն Հյանթ
Համար , Հ ա ս կ ց ա ծ է որ ետ մնացողը կը սպաննուի , ըսած է * Հ ՚ Մ ա^Ր իր ճամր ո ւի , կեանքք իր ճամ բ ո վ » ։
Իր Ա* ւհմէն զժգ ՚ թ / ՚ ՚ ն ուն ի այլ ՛յն ո Ա Հ ա ա յ գ ժամանակին կիրակէ օր մբ, քանի մր
Հոգին, Աս տ ո ւ ա ծ ի կս , էնչոԲւ ւս՛
<
սանկ բբիր **՝եզ •>*.»: մօտակայ քիւրտ - ա ր ա բ գ ի ւ գ ե ր բ , թէ զուարճա –"
Մ ու սուլի շ ա տ մօտիկ էինք արդէն, երբ իր նալոլ եւ թէ միանգամայն գիւղացիներէն ուտելիք ,
Հ ա յ ր բ ա յչ\եւս յ ո լ ս ա Հ ատած , թե ր եւս քի՛ չ մրն ալ չամիչ եւ չոր պտոլքլներ ճարելու։ ԱռաԼէն դէւզր »
առաԼին վրանը որ մ տ ա ն ք , կին մը կռնակբ մեզի «ԽորՀրդածութիւններր միանգամայն աւելորդ
իւելքր կորսնց ո լցած , Հ ր ա շ ք ո վ ոդԼ մնացած իր դս յ - են» , ինչպէս վարմոլած ենք ըսել :
Լնակր յանձնեց վ՝ րանաբնակ Գնչուներուն *. ՅաԼորդ գ ա ր ձ ո ւ ց ա ծ , բան .մը եփելու զբաղած էր ։ Երբ
օրը երբ գ ա ց ե ր է ետ առնելու ագԼէկը, Գնչուները ետ էն դ ա ր ձ ա ւ եւ մեղէ նայեցաւ, անմէԼապէս Հաս– Լ • ՇԱՆԹԻ ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐԸ
ա ր գ է ն մեկնած էին, Ազաւնին ալ միասին։ Ո^ ՛ր , հ–ռւսձ՝ ^ Կ է ր ա կ ո ս , րսէ ընկերոԼս , այս կինը մե - Նիւ Ե ո բքէ մ Է Լ յան ձնա խում բ մ բ կազմ ո ւ ա ծ է ,
ո՚՚Վ գ ի տ է ։ Մէկ միլիոնին մ ԷԼ գրուեցաւ։ րոնցմէ է»։ կնոԼ գէմքէն վբայ մելամագձոտ ժպէտ Հրատարակելու Համար Լ» ան թի ամբոզԼական
Աուսուլի եւ ՝Բէ րքիւքի մէԼտեզ , Չ,ապ գետին մբ ո ւ ր ո ւ ա գ ծ ո ւ ե ց ա ւ եւ ֊—^Եղբայրներ ՀաՓյ է ք » , գործերը , Համ աձա յ ն Հե տ ե ւ ե ա լ յա յ տ ա բարու -
Վրա յ կամ ուր Լի մբ շինութեան Համ ար գ ա ց ա ծ է՛ ըսաւ յ թեան* #
ինք , էսում բ մբ Հայ գործաւորներ։ Այնպէս պա — ֊ Ան շուշտ Հայ ենք, քոյրէկ*, դուն ո®ր տեղացի « Հայ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն փ ա ռ ք ե ր է ն մէկուն ,
ենք ,
տ ա Հ ե ց ա լ որ գործի մբ Համար Աուսոլլ վերադառ ե ս » ։ ֊ Ջէնկէլէրցէ եմ ։ « 0 ՜ , Հայրենակից թատերագէր , բանաստեղծ , վէպասան ե լ դրակա
նամ % Ա ր ա բ կ ա ռ ա պ ա ն ն ե ր ո ւ Հետ ճամբայ ելայ։ ^Գ^Ր^է^էՊ^ " ^՚" ս ա յ է ս Ք ) Հ ա ն գ ի 0 ս տ ես։» ^Ի^նչ– նութեան ուսուցիչ Լեւոն Հ յ ֊ ա ն թ ի դո րծո ւնէ ութեան
Կ արծ եմ ճամբո ր գ ո ւթե ան երկրորդ օրուան իբփ ~ պ է ս ըլլամ * եղբայրներս , լաւ եմ, ամուսինս բարի յիսնամեակը լրացաւ Հ ինդ տարէ առա Լ, պատե -
կունն էր , երբ ԼրՀորիս Քո։է ԿասԳ ՛՛՛ո էն ք գէ^րը մ ա ր գ մ ը ն է, գ ժ գ ո Հ չեմ»։ Եւ իրաւ ալ բաբի մար բազմէ րնթացքէն ։
ան զ ընելու; ՋրՀորէն քով թումբ մբ ա ր ա բ ա զ Լ ի կ ՜ գը Հայր ԱբրաՀամու տ ի պ ա ր ո վ , երկար մօրուք, Այս առթիւ մ եծ ատ ա ո ա ն դ ու բ ա զ մ ա վաստակ
վ ր՚՜
ներ Լուր կբ քաշէին։ Երբ Հասկցան որ Հայ եմ , ա– 55—֊60 տա րեկան , ցորենով լեցուն պարկերուն զ ր ա գ է տ ի ն առանձին գ ր ք ե ր ո վ կամ պարբերական
մէնքը միասին, իրենց ձեռքերը գալարափողի պէս բայ ն ս տ ա ծ , ապուշ ապուշ մեզի կը նայէր ե լ կը ներու մ Է Լ երե լցած դործեբբ ամ փոփելու եւ զա -
իրենց բերնին դնելով , դէպէ մօտակայ գիւդր խ ն դ ա ր , կ ա ր ծ ե ս ուրախ էր ոբ իր կինը օտար լեզու նոնք մէկ ամբոզԼական երկի մէԼ Հրատարակելու
սկսան կանչել » , կբ խօսէր ։ Ազնիւ ՀայուՀին քրոԼական գուբգու - գ ա զ ա փ ա ր բ յղացած են ա ր ա ա ս ա Հ մ ա ն է եւ Ամերի
է վ ալլո՛ ւ , ի) ա ա ի ճ ա ՛ ՜ , ԽատիճաՀ . .. րանքով մեզ Հ իւրասփ րեց , է րենց ամէնէն յարգի կա յ է իր բազմ ա թ ի ւ Հ իացոզնե ր ը :
Գիլզի ա գի ւս ա շէն տուներուն մէշէն 12—13 կերակուրը՝՛ Հաւկիթով չամիչ տապկեց , ինչ որ Ն էւ Ե ո բքի մ Է Լ ա յ ս ն պա տ ա կո վ կազմ ուած
տարեկան աղշիկ մը եղնիկի պ է ս սրընթաց վազքով ունէր իր քով պաՀեստթ դ ր ա ւ մեր առԼեւ որ ու յան ձա՛ ա խո ւմբ մբ , որուն մ Է Լ մ տած են յա յտնի
թէեւ երեսը
եկ է աս ա լ /,Բեք վեւ, Հ ամ ա ձ ա յ ն ա կա տ ը տենք ։ Ա յգ ժամ ուն մ ո ռ ց ա ւ կա րծես իր օտարի մբ գ ր ո գ ն ե ր ու գրասէրներ , որո շած է բաժ ան ո ր գ ա -
Արաբներու
սով ո բութ եան կ է տ կիտ - կինբ րչլալր։ Վ ե ր յ ի շ ո ւ մ ն եր մեր գիւգերէն , ւոեղե– գրութեան մԷԼոցով ապաՀովել ամբոգԼական երկի
ո ւ ա ծ , սակա յ ն իր ա չքերէն Հասկցա յ , կութիւննեբ ծանօթներու մասին։ Եւ երբ իրիկուան Հ րատա րակութեան ծախքէն մ էկ կ ա բ ե ւ ո ր մ ասը ։
« Հ ա ^ յ ես , ազԼիկս * անունդ ի^նչ է , ո^Ր դէմ ա կ ա մ ա յ Հրաժեշտ կուտայինք * ($ ան ձնա խումրը խուսափած է 3 ո ըե լենա կան մ ակ–
տ ե ղ ա ց ի եւ» <Հ՝ք՝ոյր է կ , ըսի , Հաւանական է որ մօտ ա– ղէրէն եւ ոչ մէկ ցոյց կամ Հանդիսութիւն կը ծ ր ա –
՚Հյայեցալ, վերադառնանք, մեզի Հետ չՄ՛ս գաբ»։
նայեցաւ վայրկեան "*ԼՀ՝> ՛երկու տենէն զրէ, որովՀետեւ ա յ գ է Հեղինակին ըացայայտ
Վայրկեան , աչքերբ լեցուեցան , ու յանկարծ ոս - Կ էն բ նայեցաւ մեգէ, աՀ<°երբ պզտորեցան, եւ ց ան կո ւթ ի ւ ն ր ։
տիւն մը գ է պ ի ետ ւ ինչպէս որ ե կ ա ծ էր , ն ո յ ն արա ^Եղբայր , ըսաւ,վիճակս կր տ ե ս ն ե ս ։ Այս վիճա Լ . Շանթ կը մ տ ա դ ր է առաԼին Հերթին Հրա
գ ո ւ թ ե ա մ բ Հ ե ռ ա ց ա ւ դ է պ ի գիւղ : Մ էս%եւ յա Լ որ/լ կովս էնչպէ^ս գամ»։ իսկապէս այգ վէճակը ես տարակութեան տ ա լ իր վ ի պ ա կ ա ն , թատերական
առաւօտ, մինչեւ ճամբայ իյնալս, աչքերս գէպի ուշադրութեան առած թէ ի ) է ր ա լ էր , իր " ՚ յ՛է վ ի ճ ա եւ ղ ր ա սլա ա մ ա կ ա ն երկերը , չորս ստուար Հատոր
ղէւզբ ի զուր ս պ ա ս ե ց ի իմ գ ժ բ ա խ ա Հա յ ո ւ Հ իիս Հ կէ" ՛ք 1 պաաուաիսնդիր եւ ա մ օ թ խ ա ծ ՀայուՀին ինչ– ներու մէԼ։ Ասոնցմէ տռաԼէնլք եւ երկրորդը պիտի
տանոգ
1918/, ամառն ենք, Լ,իսիպինէն Մուսուլ պէ ս կրնար իրեններուն մէԼ երեւալ, ու մնաց սլարունակեն Հեղինակին Րոլոբ Վ Ի Պ Ա Կ Ա Ն ԳԸՐ -
ճամ բոլ երկայնքբ։ Գերմանաց իներ բ ե ր կ ա թ ուզի ի այնտեղ : Բայց մենք մեր պ ա կ ս ա ծ ն ե ր ո ւ թէւին վբ– Ո Ւ Ա Ծ Բ Ն Ե Ր Ը , որ կը պ ա տ կ ա ն ի ն Հեղինակի կեան–
դ է ծ ե ր կբ վետեգէ էն , բո լո ր կա յարաննեբդւն մ ԷԼ , բայ աւելցուցինք զայն : քի առաԼին շ ր Լան էն ։ Գ* Հատորի մէԼ ա մ փ ո փ ո ւ ա ծ
Տէմիր Գ ա փ ո լ , Ո՚֊վէյնաթ, Հէօքնէ , եւն.–. Աեծա– Ո ւ դ ե ռ քանինե՛բ ա յսպէս որոնց մ ասին դրետ֊ պիտի լ ի ն ի ն Շանթի ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ ԵՐԿԵՐԸ, իսկ
մասնաբար Հայ բանուորներ ենք որ կ՚աշխատինք, Լու Համար օրաթերթի այս սիւնակներ բ չափագանզ Գ. Հաաորբ պիտի ը լ լ ա յ ՀԱՅ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ
բ ն ա կ ա ն ա բ ա ր մեծ մասր կիներ ել պատանիներ։ Ա ե դ կ ո ւ գ ա ն ։ Եւ երբ պաՀ մբ մտածենք թէ մեզմէ ամ բո ղԼո ւ իժ ի ւ ն ն բ ն դ գ րկող ու պ ա տ կ ե ր ա ց ն ո ղ եւ
Համեմատաբար նախկին տարիներուն , Հանգիստ յաւէտ բաժնուած այս սիրականները 25 30 տա– անոր ստեղծագործական արժէքները ընգգծոգ
ենք, մաՀուան մղձաւանշը Հ ե ռ ա ց ա ծ է մեր վրա– 1՚1* է I՛ ՚Ս՚Ր սերունդ կը Հասցնեն օտա ը էն Հ ա շուիւն , ՈՒ
յ է ն : Ա եր շրշանակը աւելի շ ա տ գե ր ի ն ե բ են , ռուս , րո լո ր այս մեր Հ ա ղ ա ր ա ւո ր փոքրիկ Ա գ ա ւ ն էն երբ , ՍՈՒՄՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ ՄԸ տ"Ր ՚եոր է գ ր ո ւ ա ծ » :
ա ՚ ՚ ՚ Գ լ է ա ց Ի ւ իտալացի եւ ֆրանսացի : Նոյնիսկ կար– վւռուած Փոքր Ա ս ի ո յ լայնքին ու երկայնքին ,Հ մին Յանձնախումբին ատենապետն է Տոքթ • *Լ *
չեւ ՄիԼաղ ե տ ք , մ ինչեւ Ասո ր իք , մ ինչեւ ծովն Աճէմեան , ատենադպիրը՝ Օր* Աէէ" Մխէթարեան,
խեղդել իրենց լացող նորածիններբ , մնացածները Հայոց , մինչեւ Ե/չեսսլոնտ , մինչեւ Պոնտոսի ա- զ անձ ապա Հր՝ Ար շաւի ր է բ ա կեան , ան դամն երբ *
փրկելու Համար . , .։
վ՛ե րն ալեկոծ» եւ իրենցմէ Հ ա ս ա ծ սեր ուն գ ր , որ Տիկէն ՎարդուՀ է Վ*ալանթար — \,ալրանգեան ,
Ու կը քնանամ երշանիկ յիմարո ւթեամր ,ո - իսորթ է մեգի , կորսուած մեզի Համար ։ Կոր - կ ո ս տ ա ն Զարեան , Համաստեղ , Արամ Հայկազ ։
րովՀեաել մեռնելու Համար թշնամիին պէտք չու
նէի ես սուա ծ են ա ր դ ե օ ք : ԱռաԼէն Հատոր ր լ ո յ ս պէտէ տեսնէ մայիսէն ե՛լ
:
ԱՀա ո գ բ ե բ գ ո ւ թ ե ա ն միւս երեսը ... ամբոգԼ շաբքբ լրացած պէտէ բ լ լ ա յ 1947 Մայիսին ։
Երկա՜ր, տաժանակիր , թիապարտի աշիսա - ՈւրկէՓ "ւէ՚^ք՛ Գաձ) ասոնց, ապբոզներուն եւ Զորս Հատորներուն դինը 10 տոլար ։
մաՀ Հոգիներու
տ ա ն ք ո վ , մեր դ ա ս ա կ ա ր գ ը շատոնց դանդաղ անոնց սերունդին փրկութիւնը եւ մեր Այս՝ առթիւ լլսենք որ պ ա տ ե ր ա զ մ է ն քիչ առաԼ,
րնկեբ Ն* Ազբալեան նամակ մբ ԳԳ Լ Լո1Լ Հ՝$ա ՜
ս ո1
ուան դատապարտուած էր ...: խաղաղութիւնը ։ Պիտի գա՞յ ա ր դ ե օ ք :
ռ ա Լ » է իւմ բ ա դ ը ո ւթեան , 1լառաԼաբկէր Տանթի
ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈԻՆԻ 9–. Վ Ա Ր Գ Ո Ւ Ն Ի յոբելեանը տ՛օնել ամբողԼ արտասաՀմանի 5
Fonds A.R.A.M
