Page 66 - ARM_19-1946_02
P. 66
8 3*114

Լ Ի ԻՎ Ա 0 Ր ԳՐՈՒԱԳՆԵՐ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՕՐԵՐԷՆ տա լռութիւնը Հասարակութեան արամադրաՆ Է , եւ,
ու
Հ ա ւ ա տ ք ունեցողները կրնան դիմել Հիւանդ

մեկնելու անկարող ոստիկանի մը՝ ա ջ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն ,

Տարօրինակ Հ ախուր մթնոլորա մր ստեղի ո ւե– Ի ՌՒճ Ա ՊԸ Հրան մը չեմ գիաեր՝»ին :

ԷՈ լ վրայ է Սփիւռքի մէջ ։ Ս տ ե ղ ծ ո ւ ա ծ է ն ո յ ն իսկ ք Մնացեալները իրենց տո/ձւերոլ դռները փա֊

աեղ տեղ։ Ա՝ թնո լո րսէ մ ր որ անշնչելի կր ղ ա ռ ն ա յ կաւՒ , բանալին ու թ ա ն կ ա ր ժ է ք իրերր ղրսլանաՆ ,
շուքր
Ամբոխին մէջ Հաւբակի կտկտոց մը կայ։ Վա­ շ ա տ Հեռուներն են Հիմա։ Աստուած իրենց , ալ
մեր
եւ որուն մէջ կր խրի գ ա ղ թ ա հ ա յ մտաւոբակա - րակիչ անստդութենէն ո ւ ղ ե ղ ա տ ա պ ի բոն ո ւ ա ծ կբ

նութիւնը, առնուազն՝ անոր մէկ կարեւոր մ ասր : պակաս էրնէ մեր վրայ, մ ա ն ա ւ ա ն դ տէրտէրին

զառանցէ ժողովուրդը՛. Ամէն կողմ թշնամի կ՝երե­ ո՞վ պիտի միջնորդէ Նաիսախնամեալին մօտ

Հայու աղգային կերպարանքը կր գ ո ւ ն ա տ ի , ւակայէ , մ ա ն ա ւ ա ն գ ՛օդին մ է ^ ։

կ ա ղ ճ ա տ ի , չըսելու Համար կ՝՝այլանգակուի , գի - Հոգւոյն փրկութեան Համաբ։

Ջ ե ր մ ա տ ա պ ը մնայուն ք ա ռ ա ս ո ւ ն է եւ վտան­
Հ ինգեբորդ զօրա­
տելով մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն այն խ ա յ տ ա ր ղ է տ Հատուած՜ը ^ գ ա ւ ո ր , մ անաւ ա ն գ ուրուական կատակ չէ, կեանքի փրկութեան Հարց է ։ Ա՛՛փ
աստիճանին Հասած՜,
"V գլԻԻՎայր Հժևղմի՚է իր լ^թաՅքԻս մէ1 Ր ա Գ - մասի յա՛ւելում ով մաՀացու մբ պ է ս ։ լսած չէր փախստական Հրձիգ զինուորներէ թէ՝

մութիւսներ ալ քաշելով երրեմն , վարակելով ղա­ կր պարէ բեւեռային ցուցանքի թշնամին մեր բարձունքները Հասած՝ անզէն էք– ո ֊

նոնք Հ .•՚ ք ա ղ ա ք ա ց ինեբու մ է^քին ցուց ամ ո լ ատրճա­ ղովոլրգը կը տրորէ , անխնայ աւերումով , թէ օրը

Հ ա յ ր ^ ա ղ ա տ ա տ ե ն չ ժողովուրդ, աղատու - նակները կ՚աւելնան , « ինքնապաշտ պան ո ւթեան իրկուն չեղած ա ր գ է ն մեղի պիտի Հասնի :

թեան Համար պ ա յ ք ա ր ա ծ է գ ա ր ե ր ո վ , արիւն թ ա- Հ ամ ւ։ տ ր ո լա ծ՜ , եւ <<յ/ ասնաւոր գործադիրներ Հ՛» Իրաւ ալ կր լսուին դղրդագին ո րոտումն եր ՝.
կր
փած՛, յ ա ռ ա շա պա Հ ուն՛ենալով իր մտ աւո ր ա կան ու­ ա ռ ի չ գ ո յ է թշնամուն փողոցին մէջ շուներ Երկինքը կը փ ա յ ը լ ա տ ա կ է եւ շլացուցիչ լոյսով

թիւն շ : Բայց , կր թուի թէ նահանջելու վրայ ենք, սպաննեն տեսակ մր Հաճոյքով *** ։ կ՝ողողուի : Աչ ոք իր ետելը կը նայի :

րոլոր ճակատներուն վրայ, աղգային , ք ա ղա ք ա կան ք՝ա յ ց ա յսօր ամ էն ինչ ա բ ո ւե ս տ ա կան մրոտ Հիւանդագին եսասիրութիւնը կիրքի փոխ-

ու մշակութային։ մ չուշի մէջ կր կո ըսուի– ։ 7/ ա Հ ան ջո ւլ բանակը ծուխ ո ւ ա ծ ՝ մինչեւ ուրացումի կը Հասնի, աղաչողներբ

Աղգային - ք ա ղ ա ք ա կ ա ն գ ե տ ն ի վրայ , այսօր , էէ ա ր ձ ա կ է եւ փողոցները փախստականներով կ^ո — կը չքոլին կոպիտ կերպով : Պառաւ մր Ա ս տ ո ւ ա ծ կր
որպէսղի զ ի ն ք ն ալ մ իասին
այս ինքն տարիներէ ի վեր , մ ա ր գ ի կ կան , նո յ ն - ղողոլին ։ ԼՏամբաներուն եղերքր , մացառներու ել Հ ո լով է տանին : քՒիլ -

իսկ խմբակներ ու խմբակցութիւններ , որոնք ՝ ալ պարտէզներու մէջ, տղմ ուտ ա էւո ւա կները, լքո ր ա տ ե ս մր ո տ ն ա կ ո խ կ * ր լ լ ա ՝ յ ։ Մ՛այր մր զինուո րնե–
նետուած՜ զէնքերով կը լեցուին
անՀ րամեշտ չեն ն կա տ ե բ ա ղ ա տ ո ւթ ե ան գաղափա­ ու փ ա մ փ ո ւ շ տ - րուն կ՝ ա ղ ա չ է ոբ իր պղտ ի կնե րը թնդանօթներուն

րականը։ Ցնորական կր նկատեն Հայրենիքի , մտքի ^՚^ՐՃ ի՛աէլալիկ կր դ ա ո ն ա ն ։ րայ բեռց նեն
վր, Գիշեր է , ՚ շուն՜եր
ոլ խօսքի առատութիւնը , անՀ ատ ա կան ու Հ ա ւ ա - ր կբ կաղկանձեն , երբ թ ն դ ա ­

ք ա կան ա ղ ա տ գործ՝ունէութիւնր , կառչած ^.գործ­ Ւ ր ի կո լա Ն կոգմ խ ե լ ա գ ա ր փ ա խ ո ւ ս տ մ՛լք կր սկսի նօթներ ր կր լռեն , մարդիկ բարձրաղաղակ կր զա­

ծ՜այբ տ ա լ։

ն ա կ ա ն դ նկատումներու* իբր թէ վ ի ր ա տ ե ս » , իբր Փ ո իս ա գ ր ութեան բոլոր միջոցներր կանգ առած ռանցեն, երբ շունեբբ կը յ ո ղ ն ի ն Հաջելէ ։ ժամ

թէ « Հ ե ռ ա տ ե ս » դարձած՝ ։ Զեն ա ն դ ր ա դ ա ռ ն ա ր ա - են ։ ԱՀ եղ վտոթո բիկէ մ ր մ ղուած՝ մ ա ր գ ի կ բո լո բ կայ, դ ե ափն ր կր խաղայ ։Ա ենք աւելի կը կծ՛կուինք*

նոնք , որ ա ռ ա տ ո ւ թ ե ա ն գ ա ղ ա փ ա ր ր , ինչ պատ - ճամբանեբէն գ է պ ի անծանօթբ կր Լարմթե, անկա– ամ էն մ արզ իր մ ե բձա կա յ ի ն : Այլեւս ջանք չենք
րող վ ա գ ե լ ո ւ , յառաջանալու
ճ ա աներ ով կամ պ աա ր ո ւ ա կն եր ո վ ալ ձՐ&ս՚՚գ ատ ենք քւ դ ե լո ւ. ՚1ր ո վՀ ետ եւ բներ քալելու, այլ ջ ղ ա ձ գ ա կ ա ն ելեւէջով, քՕազախի
գայն , կայ
Հզօրագոյն ոլ կբ մնայ, իբրեւ մարդկային կեանքի անՀ ա մ ա ր թաքուն ու տեսանելի արգելքներ ՝ խա– մբ պարը կբ կա սլկեն ք : Աւմ մ ր կա յ ելե կ տ ր ա կ ա ն
ու առժամեայ
զգացումներէն մէկը՝, վեր առօբեա յէն վւ ան ա ր ա բ Հսկայ ծ ա ռ ե ր , խ ա չ ա ձ ե ւ պառկած , մա­ Հոսանքէն ալ զօրաւոր, ոբ մեզ կ աւլէ կը տ ա ն ի իր

մտաՀոգութիւններէն ։ Կը մոռնան , Հացու խրամներ , թակարդներ՝ թշնամ ի ի ն Համ ա բ ոլղած կողմ՝ը ։

ոբ այնքան Հզօր ու բնական է ան, որ կ ա խ ա ղ ա ն - պատրաստուած թ" լլ չեն տար ա ճ ա պ ա ր ե լ ։ Ե ֊– ա Հ ա

նե րու բարձունքէն իսկ ո գ ե կ ո չ ս լա՛ծ՜ է , զնգաննե– Բ ա ւ ա կ ա ն թեթեւ կը քալէինք, ո րովՀետեւ մեբ

ամենաղարՀոլրելին նաՀանջող բանակը , Հետեւա— նախկին բեռէն կարեւոր մաս մր ձեռնասայլին Հետ

բու մութին մէջ ի ս կ լուսաւորած՜ պա յքաբողնե բու կտղօբքեր , թնդանօթակիր՛՛ն եր , այրուձին կուդան

Հոգին։ ճամբուն եղերքր լքած՜ էինք։ ճարպիկներ մէկր

իւ/ո ո ն ււ ւ ի լ : Եւ կ ա տ ա ր ե ա լ խումանի մր կը վերած— միւսին կը ծ ա խ է բ այղ տեսակ գոյքերյՀ եւ զար -

Հայը , յ անձին իր մ տ ա ւ բ ա կանո ւթեան մանա­ ուի մաբգկային Հեզեգր ։
էա -
ւ ա ն գ , այս զգացումով ա պ ր ա ծ ՜ ու գ ո ր ծ ա ծ մանալի չէր, ° Ր ° Բ Ո $ ~ կ ա ո ֊ ք ե ր ր շ ա տ գործնական
, ա–
չքանալու Տ ո գ ն ա բեկ ղ ի ն ո լո բներ տ ա մ ա ն ա կ իր աշխւ Համսւրուելով, անՀաւատալի գին ունէին ճամբուն

րիւնի ու Հալածանքի օրերուն ։ Այս օրերուն տանքով ճ ա մ բ ա յ կբ բանան ծխացող Հբ ա ս տ յլեբոլ
փա -
զատ երկիրներու մէջ իսկ •. Ր^^էԳ*^ ելու , եւ անոնց ե բ կ ա լ ն ք ի ն , ձեռքէ ձեռք * * *:

ետեւէն , անոնց Հեւ մ արմն ւ ՛ց ա ծ Երբ ինքզինքս սկսայ ճաչնալ ճամբան շեգե–

վ ր ա յ րլլալ կը թուի ա յս գ ա ղ ա փ ա ր ը ։ խ ս ա ա կաննե ր յ ա ռ ա ջ կը նետ ո լ ի ն ։ Բ ա խ տ ա ւ ո ր ն ե ր

Ա ղ ա տ ութիՓ ւն. ի՛նչ ցնորք ։ ՝Բնն ա գ ա տ ա կ ա ն ցանք * Հես ապաՀ ով տ ե գ գ ի տ ե մ , րսի * երթանք^ :

սայլերու վրայ ողկոյզներու պ է ս շուլլուած * Զւյյր– Այն ա տ ե ն տզաքսւ ծանր շալակս իրենց մէջ բամնե՜

միտք ու ոգի՛*՛ . Ե՚նչ անտեղի ու աւելորդ ճիգ։ մ ա ն ա գ ա ն բեռնաքարշներ փ ո խ ա դ ր ո ւ թ ե ա ն մ իջոց–

Եւ այս եւղգ եերբակաակն Հ րց ու պւ յսխւ ցին ստիպելով եւ կ ա ր ծ ե ս այլեւս չէին վ ա խ ն ա ր է

մշակոյթի ներոլ վ ե բ ա ծ ո ւ ա ծ ՜ են : Մինչդեռ ես էի որ կը վախնայի Հիմա, որով–

մինչեւ իսկ մտ^ի ու կալուա՛ծներէն Ամէն ինչ անիւի , գլորուելու , սաՀ ելու փոխա՛­

ներս ։ Հ ե տ ե լ աւլելս մեռելային լռութիւն կբ տիբէբ,

կերպուած է ։ Ոմանք օրօրս ց մբ մաբդաՀտսակ այն ա ս տ ի ճ ա ն ո բ աքաղաղնե բու ձայներ կը լսէ ի ն ք ։

Հանդուրժել ամէն բանի՝ յանուն Հաշտ մթնո– բնռցուցած , ուրիշներ անտեսանելի յոպնակնեբւ,

լո բ տ ի , յանուն ա յ ս պ է ս կո չուած՜ Համ ագո բծ՜ ա կ - Լռութիւնը կը մատնէր Հեռաւոր վտանգը ։ Ուրեմն

՚ / ր ա յ զ ե տ ե ղ ա ծ են այնքան բաներ , ինչպէս տուն թշնամին ա ն ա ր գ ե լ կր յ ա ռ ա ջ ա ն ա ր ո րովՀետեւ

ց ո ւթեան , յանուն բ ա ր ե կ ա մ ո ւ թ ե ա ն , յ ո ւ շ ի ու յ ի ­ մը ^էրիայի սապատ ի ն վրայ ։

շ ա տ ա կ ի եւ վ ե ր ջ ա պ է ս յանուն Հայրենիքի ու Հայ­ դ տ դ բ ա ծ ՜ էին Հարց - պատասխան գեՀենամարտի

Գետինը խաղ ելած Է՜է Մէկը պարզապէս աթոռ տեսանելի ձայները ։ Այո , ա կ ա ն ջ ո վ ալ կը տես -
մէք
րենասիրութեան մ ա ն ա ւ ա ն գ *** ։ 1ր գ, ՚ յ ր ձ ո լ ց լ ւծ է կռնակին,

Ու ա յ ս ոսկեզօծ բառերոլ գէզին առֆեւ , զգա–՛ եւ չորս ոտքերուն նենք , մարդուն մէք գոյութիւն ունի ամէն բանով

ց ա կ ա ն այս փրփուրին ու յաճախ փոշիին մէշ Հա ք քանի մր Հոգիի բաւելիք պիտոյքներ ,կապն աչ ու– տեսնելու րնդունակոլթիւնր եւ Հինգը վեցի վե -
ձ~
Միաքր կը կորսնցնէ իր փայլը, իր ա ղ ա տ թռիչքը, սերուն ււս տասնռցոոլւռցաաօծ՝– 5 ճձրիոոլւ Ամրբ ։՛զոէսI ;ւ կկրբ քռաաշ քէՒ ։: , \« , ., բո լ . ՜ ~՝ պարզ
հ1 ՀԲ Ո –Ււ , Հ Ո, Հ, • կր սաՀմանումր
կէս ճամբան կան : Բեռները րածուած զ գ ա յա րանքնե

իր ա զ ա տ դատողութիւնն ու ճախրանքր , որոնք մնացողներ թ իլլէ ի մ ա ցո ւթ ի ւ ն մրն Է •

Հայ մշակոյթին , գիրին ու գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն . գ ե ր իշ­ ֊ ֊ ՚՝՛"7՛/" ^ ՚ / – ՛ ք ՛ "՛՛՛՛է՛յ. ՚ " ^ " " ք ՚ ՚ ՚ Ր ՚ ձ Խ՚ք"–ր– Անխօս անձկութեամբ մեծ քՀսղաք մը կը մ ըտ–

խան ոգին ու Հպարտութիւնը կազմած են, Հ այ ճատին։ Շ ա տ ե ր իրենց ունեցած ր կբ լքեն, միայն ^ կ Էա ՞ Ա Հ Բառնային

ժողովուրդի յառա^գիմ՛ութեան գրօշակլք ։ իՒկ վայրկեան ս՝ ր առաք տ ե ռ Հասնեն։ ի ա ւո ո ւր : < Լ ր •, ր ••»•«» ո, .

77 է ու բոաարրել եքլ սմ/ ճսե ռռաա&ծ * •եռ»նս« :: ֊լ:որի Iւ1ւ%՛Ար նման լուռ,/ .. ո,ւ, մ,ու,նք։, ., .Գէպի ւաստւոաոա՚ւրռլ՝
Արեւ ի« 5Նազդարար մՐարդիկ Լ1 կIր կIարծեն^ թո,է ճՏ ամբօա, եՐԿՐնՐԸ> Ց՚՚ւցամատի պէս երկարող ծխնելո քղնե–

Եբեւո յ թ ր կր թանձրանա յ , Հիւանդագին վի - ,, ք լ -, ւ լՀ , ու Լ Հ. . ..^

ճակի կը Հասնի , դ ա ո ն ա լով վա բակի չ ու վ տ ա ն - 1^1 ւէ ւ ւ–, ւ ւ *ձ Ն, . , I ֊ ՚ ՚ Ր ա յ ՚ ՛ կենդանութեան պատրանքը կր պաՀեն :
ԿՐ կտրեն, եւ արդէն փրկուած են, որովՀետեւ ի– //• / , յստակ , կ.ր գոր՚ծէր^,/ ն.ու*նհ/ս,կ .1 է անօ.թի
գ ա ւ ո ր , եթէ չկեցնենք ։ րհ/նՏցմէձ առաք 0 գտցողներտ1 կIան եււ ա ւռ մՕեեն,ոոն,երՀր ե ՔՍ տ ս այլեւս
I. ՚ / / / • « . ». ւ , ,, , . » ՚ ՚
Մ շակոյթը , գիրն ու գ ր ա կ ա ն ս ւթ ի ւե ր յատ - մԼծե «.«*•*. իւր արբանեակներով -1 ՚ է ա յ Իյլե ւ Հ,աց ձամեյով սկսայ վերյիշել
եհ։ պ. Գաղաոապետր ւ, Կ/Ը– /, ֊ ք 4լ ֊ .՛֊ մօտա–
ւ1ռծեր Ւ ՜,
կ ա պ է ս , ա զ ա տ ո ւ թ ե ա ն մէջ կրնան ծաղկի լ, ա զ ա տ
՛էն շուշտ ս.ր.բ.ն^թ.առց-լք ինքնտշ՚ արՂ ՚ մԼեր՛ով ։Ա ս ա ի." ^կտնապեV– Կ՚՚՚ք Գ"րծարանր ուր դեռ երէկ կ՚աշխատէի։ Կար­

ոլ ա ն կ ա շ կ ա ն դ դատումին, քննութեան ուքննադա– տբ իր խ ր ո խ տ պ տ Հ ա կ ն ե բ ո վ , ա ն տ ա ր ա կ ո յ ս Հեծե - ծես տարիներ անցաք, էին, երբ Հրաման ստացանք

ա ո ւթեան ա զ ա տ ո ւ թ ե ա ն մ էջ : լանիւներով Հովի պ է ս սուրացող։ Հողատէրեր , ա– վւակել մեքենաները ե լ տեղաւորել մա սնաւ բ բ ե ո -

Այս տ ե ս ա կ է տ է ն , ՀետզՀետէ կ՚աւելնան "՛ր - ռ ե ւ տ ր տ կ անն եր : քՕոՀուն ու ամ են ա կարող օրէնս - սրներու մէջ , փոխադրուելու Համար ա սլա Հ ո վ

խուբ փ ա ս տ ե ր ր : կ ա ր ե լ ի չէ ա ր դ ա ր , ր ս ա էութեան դիրն եր՛։ Հ ե ռ ա տ ե ս ինքնասէր մարդիկ, կղերը եւ վայր մր եւ մենք Հետիոտն մղոննեբ պէտք երթա­

անմեղ դիտողութիւն ընել, ա ռ ա ն ց յուղելու կիր ~ սպասուՀին, օրեր ա ո ու ^ կազմ ու պատրաստ, շա­ յ ի ն ք ետեւէն, վերարտադրելու Համար՛։ Վ^ա*յ ան–

քերբ , խան դա բ ե լ ո լ Հաշիւները , վիրաւորելու իբր տոնց՝ կ տ ր ա ծ ա ն ց ա ծ են մ ե ւ լ ք ։ Հ ա մ ա ր տաժանելի սաստողներուն : Գանձբ եւ ղրասենեակի մարդիկ

թէ խղճմտանքները ։ ԱՓԷն ու ձախէն յարձակում , ճամբան ։ շատոնց մեկնած էին արդէն ։ Աներեւակայելի ա–

գրոՀ , անճիշդ վ ե ր ա գ ր ո ւ մ , ա ն պ ա բ կե շտ ենթ ա - բ ա դ ո ւթեամ բ քանդումի այղ գործին յաիրդեց

Խնդրեմ, չկարծէք թէ՝ Պ* ք ա ղ ա ք ա պ ե տ ը լր– ՀակաՀրամ՛ան մը.

դրութիւսներ : կարելի չէ , այլեւս , Հանրային , աղ– ք ա ծ է իր Հօտը։ Պ է ա ք չէ մեղանչել։ Ան Հ ո գ ա ծ ո ւ –

գ ա յ ի ն ու մ ի ն չեւ իսկ գ ր ա կ ա ն Հարցի մ ը մ ասին թիւնր ունեցած՜ է ն ո յ ն իսկ, կնքուած ^անցագիր — — Ի ՞ ն չ կեցեր ես , ըսաւ ինծի ընդՀանուր

խօսիլ, ազատօրէն, պա բկե շտօրէն^, ա ռ ա ն ց ան - ներուժ մեծ գէզ մր զետեղելու քաղաքապետարանի վ ե ր ա կ ա ց ո ւ ն , չլսեց ի® ր բարձրախօսը , (հուսերը ,

պա ր կե շտ , վաբկաբեկի\չ յա բձա կումն եր ու ենթար­ Հրապարակին մարմար սանդուղին վրայ ։ Անցոբ - ւ^ուրքերր մեզի Հետ են Հիմա, չիմացաոբ։ ՀձԶեաե–

կուելու ։ դին կր մնայ բ ա ց տեղբ իբ անձագիբր զետեղել , ՚լեցէք մեքենաները» , « ք ա ն դ ե ց է ք մեքենաները» :

փ ա ն ի մը իրողութիւն ւՒիրււ յն , ա խ տ ա ճ ու նա չ ու­ գլ՛ել ինքնութ իւնբ , օ՜ոցր դնել , ե լ ապաՀ ով ճամ - Ա Հ ա այս բարձ ր ա խ-օսեան Հակասութիւններուն մէք

թի, նր պարզ գարձնե /ու Համար ։ Հրամանը մեռաւ, մեռաւ եւ գ ո ր ծ ա ր ա ն ը ու մնաց

րայ իյնաւ ։
՚Հ/ոյնպէս
Հայաստանի մէ9 կը շաըունակուի այլանդակ ո ս տ ի կան ապե տբ , ամբողջ իր Հաս - մինակ քստիկ աւելի մը պէ ս :

ուղղագրութիւն՛ը , որ Հ ա կա ռ ա կ իր կրած պղտ իկ Ինչպէս Հալ մը էըզուըրուկ (երկրամայր • ֊–ի)

սրբագրութիւններուն, կը մնայ դ ե ռ այլանդակ , մը կլլելու ա տ ե ն խեղդուելով, աչքերն ու կտուցը

անՀանգոլբժելի , անբնթեռնելի յ Կրնանք դ ա տ ե լ ու ղաղա կեցէք, եթէ կ՚ուզէք, թէ կարելի չէ , Հա յաս- բաց, երկինք դետին կը նայի, այդպէս այ իմ

ք ն ն ա դ ա տ ե լ ե լ յայտարարել թէ կաբելի չէ պաբ–~ տ ա ն Լան րն կե բ գրողներ , բ է ս ֊ լ պրՈյւլ1յլք ըսել, մտածումներս փորս կ՚իյնան , երբ յանկարծ ան -

տ ա դ ր ե լ ա յգ խառնիճաղանճը , որ ոչ անՀ րամեշ - սիտուացիա, սենատ, ռեսպուբլիկա , ոէվոլիլցիա ,

տութիւն մ ը ն է, ոչ գ ի տ ա կ ա ն պրպտումներոլ ար­ նեյի կբ

դիւնք , ոչ ալ Հայ մ տ ա ւո ր ա կան ո ւթեան Հաւանու­ խառ–

թ ե ա ն արմ ա ն ա ց ահ : Լեզուի մը ուղ ԳաԳՐ" ւթիւնր ցներուն փռեն

մէքն

կարելի չէ վ ա ր չ ա կ ա ն եւ ք ա ղ ա ք ա կ ա ն Հաշիւներու յիսուն տ ա ր ի ետք, այս րնթտցքով ո՛ւր կրէ Հ առ­ ենռ եւ ոչ ոք կայ՚ֆ մեզմէ զատ ; Լ$այտնի
վեբածուիլ Հալ •Ր նաՀանքր կամուրքնեբն
կ ա պ ե լ ե լ Հ րամ ան ա դ ր ո վ պա բ տ ա դ ր ե լ զա յ ն : Գի­ նին ք * բոշայական բ ա ր բ ա ռ ի կրնայ սմրորոնոցեսրօոըր կը ք ա ն դ է իր ետեւէն Է
աչքի լոյս , ու
տական - բ ա ն ա ս ի ր ա կ ա ն գործ՜ մրն է ան, Համազ­ լեզուն, որուն Համար սեբունղներ ու գիտութիւն է

գային գ ո ր ծ մր, որ կրնայ լուծուիլ, եթէ ան - անհուն գ ո ւ ր գ ո ւ ր ա ն ք ու ճաշակ

ւ/մե տւ. դի տ ո ւթ ե ան բանասիրութեան թ ա փ ա ծ են ՚. Սիրտ կ ո ւ տ ա մ պզտիկներուս , որոնք գ ո ւ ց է ա–
Հ ե զինա կա լոր , բո լո ր՛ին են այլեւս; Ափսո՜ս
մ ար մ ինն ե բ ո լ կողմէ Հ ա– սրալ տ յ պատերազմամոլներն

ւանո ւթեամ րը : տբաս -

հյօսեցէք ու դատապարտեցէք օտարաբանս լ - անձնե ~

թիւնր, որ է լ ա ղ ճ ա տ է ու կ ՝ ա յ լ ա ն դ ա կ է Հայ լեզուն, տածելու

արեւելաՀա յ լեզուին ու գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն մ է Փ : Հա ր– ւ֊ 1 լ — • "անկութիւն ու -

ցուցէք , թէ ինչո^ւ յամառօբէն կը շարունակեն նասիրութեան ու Հգէշ նեցեր եմ , քարդի տարին, աւելի զարՀոլրելի քան

մարդ չըլլալու» նրբավարոլթեան .թեան, , ոորբ ոոււրրիեքշ աաննոոււնն ապաատետրեազւմէըա.ո.մ ո • IԲազմաթիւ մանուենեԼ ձ "՚ \
ունի : ,,.../ ...լու ՚ ; ""՚-Կ՚՚-րո֊ Հետ օբե -
գրել ու Հայ լեզուին մէջ ք ա ղ ա ք ա ց ի դարձնել բա– րով անօթի գազաննեըւ

ո-եբ) որոնց Հայերէնները ունինք։ Պ ո ռ ա ց է ք Ու ա–

Fonds A.R.A.M
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71