ՎԵ՛ՐԱԾՆ
ՈհՆԳ
267
Պատերազմիս
սկիզբն երր Գերմանիա չէր՝ ուզեր որթիլրքիա
պատերազմին
մասնակցէր,
ր
ա
յց տեսնելով որ Գա շնա կիցն երր րնղմի f արար գիմուՏեեր
կատարե՛ն իր աշակերտներուն
մօտ, պա ձանձելով չէզոք ո Հիքիւն
If
և
ձա արութիւն
խ ո ստանա լիվ
քԻիւրքիոյ
ամրոդրականութիւնը,
խորՀեցաւ թէ
մի գուցէ առանց իրե՛ն վերջնական
կարգադրութիւն
մ ր ԸԱ
ա
(
@՝ի
մասին,
այլեւս չՀամրերեց և քՒիւրքիս/ն իր կոխքին մխեց
պատերազմի
մէք, միակ նպատակ
ունենալով
վերջնական
Հաշուեյ արդարութիւնը
թիէ֊Րքի
Գ1[
ս
1՛*՛* [*
ա
յ& ռուսական 1Տ17ի յ եղա փ ոխութ իւնր պատրաստե
Գերմանիան, որ ուրիշին
Համար պատրաստած՛
փոսին մէք ինքն
Հետ թաղելով
ախտաւորեալ
քաղաքականութիւն
մը։
i
Բայց ցաւալի է խոստովանիլ որ, այսօր կր գտնուին կա ո
թիւններ,
որոնք կ՛ուզէն փոխանորդել
գերմանական
քաղաքականութիւնդ
ոտնակոխ ընելով* Ազգեր ու, ժողովուրդներու
ամ են Էե նուիրական
իրաւունք*
ներր, որոնց Համար իրր թէ կռուեցան
Հինգ տարի
շարունակ։
Որ
"1է
ս
ԳՒ Ար
ԾԼ
կքի
S
ԺԷք խաղաղութիւնը
կարելի
րլլայ
տեւական
ընել, որպէս գի թիւրքերը
առիթը
չունենան
կրկին
իւրոպան
կրակի
մատնե ու. մի ան գամ ը%գ
աս դա
տ, անհրաժեշտ է վերք տալ թրքական
ռավարութեան
մը գոյութեան
թողլով
թիւրք
ժողովուրդին
ապրիլ ազատ,
Ազգերս
լ
Ընկերակցութեան
Հովանաւորութեան
տակ։
՚ * փ ս ւ ր ք ս ւ
ՊԱՐՍ. ՊԱՏԱՍԽԱՆ ՄԸ ՄԻԱՅՆ
«Արձագանգ
ֆարիզիի
վերքին
թիւ֊ին
մէք խմրագիրը
Տակորոս
քԻիւրապեան՛
նախանձի և չարութեան
նօպայէն րոնուաՆ,
զրպարտութեամր
լեցուն գրութիւն
մը Հրատարակած
էր թերթիս
տնօրէնին
դէմ։ Առանց
քանելու նմանօրինակ
վալրաՀաչութեան
մը պատասխանել՝
Հարկէք
մարենք
միա/ն շեշտելու, որ այդ աղտոտ յերիւրանքը ոչ մէկ կերպո
նայ վարկարեկել
«Վերածնունդնի
տնօրէնը։ Լուրք դատողութեան տէր
գիկ պիտի Հասկնան թէ ինչ ըսել է թշնամական
զրպարտութիւն
մը, որո
Հետ կարելի չէ Համեմատել մաքուր պայքարը։
Մենք չենք Հյամենար այս
՛նիւթին
շուրք, ու մեր պարզ պատասխանը կոլտանք
միայն
իբրեւ ա
մար Հանք։
