/» սկզբան
այնպէս
ե՛նթադրուեցաւ
թէ՛ 1914ի Հա մաշթարՀային
պա
տերազմր,
Աէրաժէվօի
մէք գործուած
ոճիրթն
արդիւնքն
՛էրէ
P
m
jg
ժողովուրդի կատարած՝
մաքրագործումէս
երեւա՛ն եկաւ որ» ան
կութիւնն էր Պալքանեան
պատերազմին,
արդիւնք եւրոպական
ներու
շա Հա մոլութեանց
ե քաղաքական
Հակա մարտութեանց։
Էքւ
Թի՚-րքերր,
փոխանակ
խրատուելու,
իրենց սարուած
դասերին
ե
միտումներ
դէպի լաւագոյն
կազմակերպութիւն,
յոխորտացած՛
էտ իրն էի
րագրաւումէն,
ժամանակ
չկորսնցուցին
աշխարՀր
տակն ու վրա
Համար։
յ014ի Տունվարին,
փորձեցին
պատրաստել
ալպանական
բութիւն
մր, €Օսմանեան
բարերար
կառավարութիւնը^*
բա/g
այս
յա քո դո ւեց այնպէս
ինչպէս որ կարելի էր*
Ալպանացի
ժողովուրդը
լով
Ժ՛էօն տքՒիւրքերոլ նպատակը,
ապստամբական
շարժումիս
բոլոր
զին ո ւոր ականն երր պատժեց,
ան միքական
միքոցներով։ fi այg երիտ
սարդները
չի խրատուեցանք
Ուզելով
օգտուիլ»
Պալք ան եան
երբեմնի
դաշ
նակից, փոքր պետութիւններու
նորածագ
Հա կառա կութի ւններ 1քն,
ու
՛պղտոր
քուրի
մէք ձուկ որսար
Մօտեցան
Պուլկարիոյ է վնաս
(Հու
նի* նոյն իսկ ոճրապարտ
քԻալէաթ 19է4ի Փետրվարին, վարչապետ
լավոֆի Հետ
գազանի
տեսակցութիւնն
եր
ունեցաւ։ Բաց աստի
սարդները»
չունեցան
Հեռատես քաղաքականութիւն
մը, Եւրոպական
պետութիւններու
Հետ
ալ։
անՀնալով
Անգլիական
ԲրօթԷքթօրայ,
ա
ից
ո՜ոցի
4ր
ա
յ
գանուող
թրքական
Հոզամասերուն,
Գերմանիոյ
բար կու՛
թի*նր
շարժած
էին։
Վերքինս
նշմտրելով
որ, քՒիւրքերը
իրենց իոկ
ձե
քերով ր պճ ուր գի կը գնեն
իրենց երկիրը,
փորձեց մոտենալ
Զարի կառա
վարութեան
. ե Համաձայնութեան
մը գալ Թի֊-րքիոյ
• բաժանման
իւնգրո
մէք,
րո՚/ց
կ
ա
ըե/ի
չեղաւ
որոշում
մը տալ, Ա»^Գ[ի
ո
յ
միքամտութեամրըէ
Այս
պաՀերուն ալ ինչպէս
միշտ*
թիւրք
գանձը
փոշիներու
մի ալն
ընդու
նարան
եղած էր. ժէօն
իՒիւբքերուն
գրամ պէտք էր, այն ալ միմիայն
րի զէն
կարելի էր Հայթայթել։
Արդէն
Թիւըքերը
մօտեցած
են 9>րան սա
այն ատեն
միայն» •՛ երբ անոր գրամին տգէ աքն
ունեցած
են։ Ա յսպէս
եղաւ կրկին մօտենալ
Ֆրանսայի,
խնդրելով 700 միլիոն
ֆրանքի
գո
մր, որպէս փոխառութիւն։
՚ձավիտ
դարձաւ
թունգ
ֆրանսասէր
և
Փարիզ, գրպանր
ունենալով
մենաշնորհներու
րնդարձակ
քաթալօկ
մ
ֆրանքօ-թիւրք
քօմիթէներ
կազմուեցան,
թէյասեղան,
ճաշկերոյթ,
ի-նքոյք–
ներ սարքուեցան,
վերստին
գտնուած՛
Հին բարեկամին
ի պատիւ
