SS6
ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ
մենք տխուր Հարկի մէք էինք — ամբողք մէկ ու կէս տարի — ճ ա %չ g ն ե լ
Հ ա ր ա պ ե տ ո ւ թ ի ւ ն ր
մե ր ա յ ի %ն ե ր ին, նախ քան
որ օտարը ճանաչէ
այն։ֆ Գալոց պատմագիրը
ան Հնարին ցասումով
արձանագրէ այս Հազուագիւտ
aberration-/» ,
մտքի ու խղճի այս ա
մթազն ո ւմր։
Զխօսինք սակայն անցեալի մասին,
Համարենք այն ՝ ան գառն ալի օր էն
անց։
ք՛արեր ախտաբար,
չնչին փոքրամասնութիւն
են այգ անգիտակից
Ո
Ը
ալս ըաղգորոշ վայրկեանն եր ում ստանձնել են զներքին տաճիկին
զերր
և.
նրանք
գտնւում
են գրեթէ րաց առա պէս գաղութների
մէք,
յայտնի է, մշտագալար գետին են ամեն տեսակ բարքերի
սնուցման
Հայկական Հանրապետութեան
գաղափարը կարճ միքոցում
ք^Ի
՚՜ՐքաՀայ
րա զսա մարդ գաղութները
ես — մտաւորական
ութ իւն ու ղանգ–
ուած — նուաճեց
իր էութեան
անդիմադրելի
Հրապոյրով, իր Հերոսական
քառումով
ընդդէմ թշնամու, իր շինարար գործերով ու փորձերով։
Հ
ա
յ գաղութային
ժողովրդի
առողք բնագդը
մի վայրկեան կարկամե–
Լ
ՈԼ
Ց
յ
ռ ա
ո
* է
յօսռ
ց
բարձրաձայն,
իր ան վեր ա պա Հ Հա մա կր ան քը յայ անելով
Հայաստանի առա քէն Հանրապետութեան
ր։ Ապացոյց այն խանդավառ
նելութիւնը,
որ գտա՜ւ Ամերիկայի մէք Հանրապետութեան
միսսիօնր, ՚Բաքազ–
նունիի ե Արմին-Գարօի առաք նոր դութեամբ։
Ապացոյց և այն բազմաթիւ
րագրութիւններն
ու Հեռադիրները, որ ստանում է շարունակ
այլեայլ
ղութներից Հանրապետութեան
Փարիզի պատուիրակութիւնը։
իսկ
ի՛՞նչ ա
տյն
յուզիչ
^Լ
ո
չի մասին, որ ուղղումէ Մխիթարաեան
միաբանութեան
Հի՛
նաւուրց օրգան
զ
/9ազմավէպնը,
ի պաշտպանութիւն
Հայոց նորածիլ անկա
խութեան։
Ա՝ի անգամ ևս Հռչակաւոր ք]ւխտր Հայ ժողովուրդի
սրտից
սեց, Հտյ ժողովրդի դա տ ր պաշտպանեց րնգդէմ
անգիտակիցների ու
կարների։
Նա գիտէ, տյգ ժողովուրդը, նա շատ աւելի լալ գիտէ
ազգային արժէքները,
քտն որոշ կտրգի մտ ա ւոր ա կ անն եր. նա գիս՛
վոուսաՀայ-թիւրքաՀայ
վէճրն արուեստական
յօրինուածք է մի քանի
ցագործ մտքերի* նա գիտէ, որ ռուսաՀայ
լաւագոյն
երիտասարդո
երեսուն
ա
՜յրուց ի վեր ապրել ու շնչել է թիւրքաՀայ դատով,
եր
րուց ի վեր տա պա կո ւել է մարտիրոսութեան
խարոյ կների
վրայ
թիւ
Հայաստանի
բոլոր
ծայրերում,
երագելով
տեսնել մի օր
անկախութեան
դրօշը պարզուած
թէկուզ մի Հատիկ
վիէ
ա
յէթի
մէք, թէկուզ
միայն Ա ասնոյ
կամ
Զէյթունի
լեռնաստանում, նա գիտէ, որ անմիտ, անՀեթեթ
զրոյցներ
— տաճկի
դրսյց — ոմանց գաղտասուքներր՝
թէ ռուսաՀայ ը կ՛ուզէ ^կէ
իր թիւրքտՀայ
եղբօրը, թէ նա կը ձգտէ Հեժեմօնիի, գերիշխանութեան,
«.Դաշնակցութիւննր
կուզէ բռնատիրել Հրապարակին,
թէնա
կը Հալածէ այլ
դաւան Հայ տտրրերր. նա գիտէ, որ կո վկա սա Հայր, դա շնա կցական
Հայ են, որ ԱՀարոնեաններր,
/Աատիսեաններր
առն ուա զն նոյքան
Հայ ե
որքան իրենց չարախօս Հակառակորդներր. նա գիտէ, վերքապէս,
քիչ-շ
ասէ
առաքադէմ
երկիրների մէք կայ ազդեցիկ
մի կուսակցութիւն,
ղովրդական
քուէների մեծամասն ո ւթեան տիրացող, գիտէ, որ մի շա
