SS8
ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ
Մե՛նք ադան դա ւոր չենք և Համոզուած
ենք, որ Հայրենիքի
փրկո
թեան ու վերա շինութեան
Հսկայ գործը մէկ կուսակցութեան
գործ
րոլոր Հայրենասէր
տարրերի ներդաշնակ
միութեան
գործ։
յանցաւոր
կը լինին և գալոց սերունդների
ձեռքով անարգ
սիւնին կ
գամուին նրանք, որոնք այս տա գնա սլա լի և ճակատագրական
օր
ղեկավարուի
ընդՀանուր ու նուիրական
գործի մտաՀոգութեամր,
չեն տ
ներ Հոգեվարք ժողովրդի իրական
իղձերով, այլ առաք կը տանեն լոկ
նական քմաՀաճոյք և կր ցանեն
Հայոց Հրապարակի
վրայ
խտրակա
թեան, դաւի ու պառակտումի
թռյնը։
.
Տ
Մ. ՎԱՐԱՆԴԵԱՆ
ԱՅՍՕՐԻ ՃԱՄԲՈՒՆ Վ Ր Ա Յ
( 3 Ւ է Ո Ղ . Ո Ւ 0 - Ւ Ւ Ն Ն b Ր )
Երբ կառախումբը կանգ
առաւ
Արն ճան
՚Բէօյի
կայարանին
առք
նախ կարեւորութիւն
չընծայեցինք։
կարծեցինք թէ սովորական դադարն
րէն
մէ1լն
է։ Բայց աՀա յանկարծ՝
մեզիՀետ գտնուող
ղինուորներր,—
որոն
առաքուց ՀրաՀանգուած էին անշուշտ, Հրա gանն ին առնելով դուրս
խուժեցի
վակօններէքն։
Հետ ա քրքրուած՝
դԷ
ա
Է պա տուՀ աններ ր դիմեցինք։ կառախումբը
բու
կայարանին առ քել էէր կեցած, այլ աւելի վեր, խոպան գետնի
որուն մէկ անկիւնը բեռնակառքերու
ամբողք բազմութրւն
մը։ Ձորս գին քա
նի մը Հիւղաէլներ միաքն, որոնք ախոռի կը նմանէին։
Ոստիկանութեան
քօմիսէր մր, ոստիկա՛ններ, մօտը պա Հակ սպասո
մէկ երկու ժանտ ա ր մա ե սպաներ ՝ արագ
արագ
Հրամա՛ններ կուտայ
պաններուն, որոնք յայտնի փութկոտ ո ւթեամբ
մը սկսան բերել
լծել կառքե
րուն,։
Հիւղակի մը առքեւ՝ ժանտատեսիլ
երեւոյթով
քանի թուրք
Հետաքր
քիրներ միայն, որոնք խնդալով իրարու բաներ
մըկ՚ըսէին, առանց ա չքերեին
կառախումբէն
զատելու։
Վար իքնող զինուորները, կառախումբին
երկու կողմերը գիրք
բռնելով
սուի՛նները Հրացաններուն
անց ո լցին։
թարմացած՝ իրարու կը նայէինք, առանց բան մը Հասկցած
ըլ
––֊–•Հասա՛նք, ըսաւ Խաչիկ իտարէճեան,
որ կիկօին ու (քնովք է^ա
Հետ
վակօնր ՛էտեր Էր։
