VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 147

Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո Ւ Ն Դ 633
Հասարակ րոլոր Հա՛նրայի՛ն վայրերու, մէք, ամէն մարդ քՓուրքիոյ վերջնակա
կործանման վրայ կը խօսէր։
—Հա մրեր ութիւն, մինչեւ.Զատիկ...
կարգախօսի սլէս րան մըն էր ասիկա։
JjL. լրտեսները, այգ միք.ցիս* ո՛րոնց ստուար մասր, — տխուր րան
խո ստ ո վան իլր,— Հայ> Հարիւրներով կր րա դմա սլա տ կո լէ ին այդ օրերուն։
իսկ յեղափոխական կուսակցութիւններր որոնք ամէքնքՀն աւելի մեղա­
դրուեցան ու կը մեղադրուին մինչեւ այսօր, գոյութեան նշան անգամ
չէին տար այդ տագնապին մէք։ Բացի Ա ապաՀ-Գիւլեանի կ
Հ(մաՀա փորձչէն ոչինչ կար մէքտեղր։ ՚Բէօսթ^նճէի Հնչակեան սլա տ դամա ւո՛
րական ժողովին մէք տրուած դա ւա դրական գործուն էութեան վերսկսմա
որոշումը գաղտնիք մը չէր, Րայց Մուրատ ե իր ընկերներր, —
կուսակցութեան Պոլսոյ լաւագոյն տարրերը, —յաքողած էին կառավարութիւնը
Համոզել թէ իրենք Հակառակ են այգ որոշման։ իսկ մա Հա փոր
Հնչակեաններր պարզ (լ շանթաժ» մը, Ծէրիֆ փաշային քանի մը Հազար
ֆրանք փրցնելու Համար Ա ապաՀ-Գիւլեանի կողմէ եղած՜ անձնական ձեռնա
մը կը նկատէին, ե չէին վարանիր յայտարարելու թէ քհուրքիոյ Հ
վուրդին ապաՀովութիւնր վտանգող այղ խաչագողութեան Հաշիւր օ
մաՀուամր պիտի կարգադրեն։ է)ւ այս որոշումը տուողներէն մէկ
ողք են այսօր։
Բայց արդէն կառավարութիւնն ալ չէր Հաւատար մաՀափորձին
թեան։ կամ գոնէ կուսակցական ձեռնարկ մր չէր նկատեր զայն։
# *
կառախումրը կը յառաքանաը արտակարգ արագութեամբ։ Նիկ
կայարանին մէք րաւական երկար սպասում մր* որ պաՀ մը մեզի այ
ներշնչեց թէ մեզ այնտեղ կր թողուն։ ՈրովՀետեւ՝ զօրաՀանութեն^ն ի
Պոլսէն Հանուած առաքին աքսորականները, որոնք զանազան թաղերու մէք
փորձանք դարձած ե րնդՀանրապէս քանի մը անգամ դատապարտուած
դիկ կամ պարզ խաղամոլներ էին, այդ քաղաքր ղրկուած էին։
երթ յղ՚՚Ը կրծնի... ՝ |
Արդէն իսկ մէկ երկու ամիս,, — չէինք կարծեր որ արկածը
տեւէր,—՚եիկոմիդիոյ մէք անցուելիք կեանքի մը ծրագիրներ կր Հ
Տեսակ մը գիւղագնացութիւն i պիտի ԸԱ ա ր եղած՜ը։ £ Սատեր մտադրեր
խնդրագիր տալ՝ Արմաշ բնակելու արտօնութիւն ձեռք բերելու Համար։
լագեան վարդապետ, կո մի տաս վարդապետ, Ֆէրի ^է՚՜դէ ք
մէք էին։ Ուրիշներ կ* երագէին Պարտիզակը։
Բայց աՀա յանկարծ " " ՚ ֊ է ի ^ ՛" ձայնր որ խեղդեց այդ յոյսր, ե
մարմին առած բոլոր ծրագիրները մէկ անգամին ցրուեցան Ճնճղու1լնեը
երամի մը պէս զոր վերաՀաս վտանգ մր խուճապի կը մատնէ։ ,
կառախումբը ճամբայ ելած էր։ Նիկոմիդիան կր սնար մեր ետեւ