ԿՒՍ11Մ0ԵԱ8– ՀԱՆԴԷՍ
Կը Խատսս՚ակու ի ամէ ն uiifun i 1 ին եւ 14 ին
ԵՐԿՐՈՐԴ ՏԱՐԻ, — ԹԻԻ
23
—
1
ԴեկտեմրԽ,
191
ԴԷՊ ԻԱ ա 1 « ՈԻթԻք ՝
ն
Այս վերֆին քա՛նի մը
շարթուան
մէչ մեր դաար
քայլեր առաւ,
դէպ ի իր վճռական
յաֆոզումը
։
ԱրտասաՀմա՛նի
Հայութ իւնը, J
1
ամէն
տեղ,
ձայ՛ն բարձրացուր,
որոշ ու
առնական
շեշտով
արտայայտեց
ազգիէն կամքը՝ ա՛նկաիւ ու միացեալ
Հայաստա՛նի
կազմութեա՛ն
մասին
(Հոյակապ Ք էր Եգիպտոսի
Հայոց
որոշմնագիրը՝
ուղղուած
Դաշնակից
պետութեանց և որ ԹաՏի
ւ /££
երեւ.
ցաւի Լոնտոնի և Ա*անչէսթրի
Հայ
գործիչները
սքանչելի կորովով ու
գիտակցութեամբ
ցնցեցին
ան գլիա.
կան Հանրային կարծիքը, կառավա»
րութեան կտրիճ կերպով
զգացուցին
թէ անկախութենէքն
ուրիշ ո!ւէ լու»
ծում անարդարութիւն
պիտի
ըլլար։
Փարիզի
մէ£ նմանօրինակ
ճիռեր
թափուեցան
Հայ գործիչներու և մեր
ֆրանսացի
ազնիւ
բարեկամներէն
ոմանց կողմէ* իտալիոյ
մէ £՝ Հայ
գործիչները
որ սկիզբէն ար գէն շատ
որոշ կերպով Հայկական
անկախու
թեան պաՀանջը գրած
Էին, աՀա
գին
արձագանգ
կը գտնեն
իտալական
ազգին ու քաղաքական
բարձրագոյն
շրֆան ա1լներուն մէ^ւ Աքնշուշտ՝ Ամե»
րիկայի մէ£ ալ մեր
Հայրենակիցները
միեւնոյն ուղղութեամբ
գործած
և նոյն կորովով։
Ազգային Պատուի,
րակութիւնը
, այժմ նորանոր ան"
ղաւաերով ստուարացած
և զօրացած,
իրական
((Ազգային /ԱորՀուրգ» դար
ա
ձած,
ազգիքն
միա Հազոյն այգ
պա–
Հանքին Համապատասխան
լեզու1ւ
ընթացք
կը սկսի բռնել, ինչ որ մեծ
Հաճոյք կը պատճառէ
մեզի։ Գժուա–
րութիւններր,
որ փոքր չեն, ղեռ չեն
Հարթուած
բոլորովի՛ն, բայց Հայ կա,
կական անկախութեան
-, գաղափարը,
արգէն շատ
ճամբայ առած է։ Անոր
իրականացումը
անխուսափելի է,
եթէ մինչեւ վերֆր միևնոյն անվկանդ
կորովով շարունակենք
գործել։.
՛Նախկին նախարար
Տըսի Փօշ1^ §
9
Ֆիկաոի մէ^ կովկասէն
Կիլիկիա
մեծ անկախ Հայաստանի
մը կազ»