Page 2 - ARM_19-1948_03
P. 2
Զ Ա,Ո֊ Ա Զ
^սռ՚յձԴԻՄԱսսՆ* սում՛ են վերագրել ԱբտասաՀմանի Հայ Համայնա Հ . թադհոս վդ» ԹոՎաճաԱ
վարներին եւ էակեբ տա ւոր ^.Հայաստան աս է բնե ՜
ՄհՈհԹհԻՆնեք ը ին՚ֆ , "եր հ պաՀելու Համար պատ ա ս խ ան ա տ ո ւ ո լ – (« 8Ա1ԻԱՋ» ԿԱՐԳԱՑ/Ո ՀԱ/ԴԱՊԵՏԸ)
թիւԱից Հայաստանի
վարիչներին : Ես Հասկանում
եմ այղ մարդկանց ; Այժմ երբ ՀայբենիքԱ գարՀիլ
փ ա ղան բ գր աւիչ է իս յա ս ն պա տ ա կն ե բ ը , է– *ւՍ*ԸՌ Հա*սնա%չած սլարոճաոյհեբով, մեր սրտին Հ . խագկոս վբղ ՝ Թդմաճան վախճաւ՚հցալ
ոչ. ո՛ւ ց ծաո>այելու֊ Համար ^ք^քի կ/քչուից ա՝ն, ու Հոգուն՛ աւելի մօտիկ, մի տեսակ սւնՀբաժեշ ՜ Մարտ ւ9/<«, ՀենԼաիկյ, Ս– ՚Լ-֊-քլաբ վ*–քին մէչ,
պաւոերաղմի վերջին տարիներին , Ազգային ,ճա ~՛ տէքւթի ւն Է դառնում մեղ Հ ամա բ պատրանքն եր խաղաղ եւ երանիկ մաՀով մբ, խելալէս ապրածէ
կատ , Ազգային քԱորՀուբդ առա^գիմական Մի–՛ սնուցանել Ավ֊ա բոլոր վարիչնեըիեկատմամբ, մա Էր ու գործած՝ վարժարաններէ նեբս եւ. գուբս։
ութիւն» եւ. այս կարգի այլ անուններովդ յայտնի նաւանդ որ այնտեղ տիրողռէժիմիմասնայաակու– Հոս իմ նպատակս է զայն ոգեկոչել իբբել ն՚բ֊
գաղթաՀայ կազմ ա կե ր պո լթ ի լւներ ւ Նրանք, Ի՝**Լ՜~ թ ի ւնն երի Հ ետե լա նքո վ , վա րիչն երի ու պ ետ ու - կարագիր եւ իբբեւ մաբգ։ Րմ մտերմութիւնս ա–
պէս յայտար ա րո ւմ էին իՀենց ղեկավաբնե րլլ , թեան կապը աւելի սերտ է ու ձ"յլ, քան սովորա՛ \սռբ Հետ կուգար։ անցեալէն, երբ, \925ին , Հավ,լ
կոչոլա հ էին փոխարինելու. Հայ գաղութների ա– կան վարչաձեւի տակ գանւող երկբ\–֊ երում ։ Այս տասՆբչո՚րս տարեկան, ա չակերտ էի Ա՚ոՆբատ -
մոլլ վէճերի ո ւ պաուակտմ ան պատճառ Հանգիստ– այ պէս լի՛նելով Հանդերձ , ճմարտութիւնն սակայն՛ էհափայէլեան վարժարանիս : Րբ սէրն ու խաեգա֊
Ց ՛՜՛Ղ քաղաքասկան եւ Հ ա սարա կական զանազա\ն ա յն՛ է որ « Յառաջադիմական» միութիւնն երի ղատանքբ սաՀմս*ն չէին ճ ան՛էս՛ար : Կբ զգայի որ
կազմակե րպութ իւննե ր ր , ստեղծելու ա յգ գա– գ ո րհ ելա կերպի ո լ գործ ո ւն է ութ եան ց ո ւղղո ւ - իր մասնաւոր գուրգուր անքին առարկան էի, ու
զութ ն՚ե րի Հձմիասնակ ան ո ւթ՛ի ւն »է կ աս լ ե լո ւ Ա փի ւ ու– թեան մէջ Հա յաստանում՛ գո յութիւն ունեցող այս վերտիչումբ ֊–իմա կյչ թրվէ աչքերս ու կբ
քի Հայութիւնր Մ ա յ լ, Հայրենիքին, կազմակեր՛ կ աբգն ու ս ա՚րքը մեհ՝ դե բ է կ ատ ար ոււմ յուզէ Հոգիս % Իր արգաբամտոկթիւ.ն՚ն ու բարու -
պելու Հայրենադարձը եւ ղեկավարելու <^մնացոբ<– Զմ ո ռա՛հ ա Լ ք ա յն Հանգամաւ քը , որ ՀէՀառա՚ջաղի - թիւնբ անառարկելի էփնդրաւիչ եւ ամ բողչա կան :
՚էաց»ի աղգային ու Հասարակական կեանքբ մին–֊– մական» բառը Հայաստանն Է, որ, նետեց Ափիւռք Ան հ\ ոլրատ /իավւայէլ վար<հա\րանբ աւլած էբ իր
չեւ ա յն՛ օր ր , երբ կ՝ ա ւսյ ր ա ո ւի աարաղի ր բազ– եւ դարձեալ Հայաստանի խո րՀ բղա յին վարիչներն Հմայքին տակ : Իր սիրտբ ամէնուն Համար էբ :
մ ութ իւննե րի ամբողջական վերադարձը ^այբեբի Էին որ , ՀբաՀանգելով ճմի ո ւթիւններ կազմել յա՛ Աչակերտ\ներբ կ՚ակնածէին իբմէ • Իբ ) որեւէ խօս–
ու Հայեն ի բոյնը ; ռաջադիմական տար Է երից» , կանխորոշեցին՛ ա յն քբ կ՚/վնէր Հատու, կ՚ուղղուէր չեչտակի իր
խիստ սաՀմա՚-ափակ Հիւէն ու, դրա Հեա միասին , \նսլատակի\–. Ի՛ր նայուածքբ, իր խօսքն ու իր լր–
Պէտք է ասել որ այն Խտեն կային առարկա էհաել բնոյթն՝ ու նպատակները այդ Ա իութիւննե - ռութիլնբ , իբ կեցուածքն ՛ո՛ւ հր քալուածքբ եզա
յական բո էո ր Հնա բ ա լ ո բ ո ւթ ի ւնն ե ր ը վեր ո յիէեալ րի - Անշուշտ , եթէ ուզենանք աւելի Հեռու գնալ, կան բան մբ ու՛նէին : Կապրէյք-կիչ մբ Հեռացա՛ծ
% պա տա՛կադր ո ւմներ ի իրագոբծման Համ ար : հՅ ա>– կա ր ելի է թերեւս Հա յա ս տ ա\1 ից գուբս փնտռել աչխարՀէն , վերացական ել թեթեւ, ինչպէս կա–
էւ ա^ադիմ ա կա Լ և եբը» սա կա յն ձա խ ո զե ցան իրենց դրա պատախանատուները ; ք*այց այգ մանրամաս սլոյտին մէէ^ սաՀող ամպեբբ։ Անտարակոյս , ար
ա էւա ^ա դր ա ե քների կեն սագո րնմ ան մ Էջ եւ դրա նութեան ճշդորոշումը որեւէ բաւն չէ փոխում
ամբոզ^ պատասխանատուս լթ իւն՛ ը լձեկծւո ւմ է նը– ներկայ դէպքում : Փաստը մնում փաստ ; Եւ ա յ դ տակարգ բար՛ոյական՛ խղճմտանքի անձ՛նաւորումն՛
րանց վրայ ; փաստը, ինչպէս ասացինք, այն է , որ՛ գեմոկբա– էր ան։ ԱչխարՀի վրայ չկայ նախկին Ս ուբատ -
Աոձնեեք վե րո յիշեալ ն պա՛տ ա կն երից ամ էնա– ա ա կա՜ եյ• կբեեր ում ծուարած Հայ գաղութների /իավւայէլական՛ մբ ոբ չպաչտէ ա՛նոր յիչատակբ :
Հ իմն ականը ՝ Հ ամ ագոբծա կցոլթեան կամ աւելի կազմ ակեր պո լ,թե ան փորձը « Յառաջադիմական» Ալ՝ ձ՜նած էր գաստիարակիչ, Հոգիներու անզոլ -
ա ա ը ահ ո լա հ արտա յա բո ո ւթ ե ամ՛ բ , ազգա յին մի՜ միակ Ա իութիւնների ձեւի տակ՝ ձախող փորձ է : գական՛ կերտի չ,Հակող դէպի դրականբ, ղէպի Լ°~
ո ւթեան խեգիբբ - *հա ղո ւթնեբ ի կետս, քին Հետեւո Եթէ մինչեւ վերջին իրադարձոլթիււներ ը կարելի չափելի իր ա կոյ նաց ում բ :
ղը գիտէ ո է այս Հարցը գրուահ է եղել շատոնց էբ վիճիլ ա յ գ մասին , այսօր իւրաքանչիւր Հակա Կբ սիր էր գեղեցկութիւնը, բսել կ՛ուզեմ այն
մեր քաղաքական եւ Հասա րակական կազմ ակեր - ճառութիւն իբաւուԱ ք ոսԼինք Համարելու իբրեւ գեղի ց կոլթ իլնբ որ ազդակից է ճ չմա րտո ւթեան՝ ,
պոլթիւննԼրի աուֆեւ , ըայց անկարելի է եղել ի– բութ յամառութեան արդիւնք։ ՀհՅ առաջդ իմա - եւ առատօրէն՝ փռուած բնութեան եւ իմացա կա -
րականացնել քԱորՀրգային Հայաստանի կառավա - կան» միութիւննեբի ճզձնաժամը, Հետեւանք նը - նութեաս.՝ գաչտավայբեբուն ^՚է^ • Գրական՛ութեան՛
բութեաԼ Հանդէպ Ավւիւռքում գոյութիւն ունեցող րանց գործ ույն է ութ եա՝,^ ու նո յնիսկ գո յութեան՝ Հանդէպ , եւ մ ասնաւո րապէս բանաստեղծու
տա չ. ակար ծ ութիւ՛ ների պատճա՛ռով ; Ա յս գլխա - Համար վերջերս ստեղծուած՜ անբարենպաստ ար թեան ուձնէբ այնպիսի բմբռն՛ում մբ որոմն՝ Հանէ–
ւ որ արդելքը մեհ Հ՛ոփով վերանում էր քՕորՀբգա– տաքին պայմանների , ան Հեր քելի Էհ / / բ ո շ ե ր կբռ դիպելու Համար, պէտք է գիմ ել ստեղծագո բծա -
յին Ա իութեան եւ Հայ աս տ ան ի կառա վար ութ ի լն~– ներ ում , ( Ա ուր իա - Լիբանան ) այգ ճզԱաժամը կան արուեստի այւե՛ շրջանին՝ երբ կբ գործէր Պե–
ների 1945 թ՝ ոբգեդրած՜ Հայկական նոր քաղաքա ւլարդացալ այնպիսի արագութեամբ ու այնպիսի վ՚Իկզէսի Հանճարբ հ Ա՛Խծաբմ-էք քերական՛ագէտ
կանութեան (ներգաղթ եւ Հայ դատ ) շԱոբՀիլ : սուր բնոյթ առաւ , որ «ք/առաջադիմա՛կան» միու— ւ1 բն էր ել խօսքի կատարեալ վարպետ մբ : Լո ւո ա–
Ա յգ նոր քաղաքականութիւնը գրեթէ ՎռԲ$ էբ թեան գո բծո ւնէո ւթեան ը տուն՛ տուող ղեկավար Հ՛ոգի Հայր Արսէ՚ն ՚Լազարոս .՚Լազիկեանբ զայն՝ կբ
աալիս մ եր Հ իմ Լական տար ա կա բհո ւթ ի ւնն երին եւ տարրերը ստիպուեցան՝ ինքնաՀաշուե յարդար մ ան գաւանէր իբրեւ Հեղինակութիւն մբ Հայ ոսկեղ–
Հաշտե ցն ում էբ մ իմ ի ան ց Հետ ոչ միտ յն Ա փիւռքի ենթարկուիլ , մաՀացու Հարուած Հասցնելով մի– ՝"ե՝Ղ լփզռւի , աչխարՀաբարի եւ գրաբարի : ի,ր, ա–
Տա յոլթեան մէջ գո յութիւ՛ն ունեցող Հա կամ արա ութեան վարկին : Ա ի քանի ա՝յԼ եըկրնեըում մէ՛նէն մեծ, չքեղ ել յուզիչ յատկութիւնն էր սր
քաղաքական եւ Հ ա ս ա բ ա կա կան կազմ ա՛կե բ պո ւ ՚– ԼՖրանսա , Հիւս՛ Ամերիկա) ճգնաժամը իր ան՛– տի եւ մտքի խոնարՀ՚ուիժիւևբ , որով կբ մօտենար
թ իւննե ր ը , ա յլ նաեւ ա յս վ երաններ ը Հայաս– ւէրադարձումն ՛Ալք ժ՜էքԼ երուն՛ , ել կբ ծափաՀարէր զանո՛նք բարձ
է ունեցել ա յ.֊ տեղ գործող միու - րաձայն , մաքուր ել սքանչելի
պա բղամ՝՚տութեամ՛բ
տան ի կառավա բո ւթեան Հետ Հ Աւելացն են ք դրա թիւննեբի ներքին կեանքի վրայ , սրելով բաղկս֊Ւ–
վրա յ մ ի եր կր որդ պարագա յ՝ գազթաՀա յ զան– միջեւ եղած Ա՝ բ I
ցուցիչ տարրերի Հակամարտութիւն–
գուահների մէջ՚ծայր աուահ՜ տարերային ց ան կ ո ւ– ւերը եւ սպառնալով խորտակել միութեան՛ կա - Կ՚աբգաՀաաէր ներկայ աչիարՀաբարի վիճա
թիլե՛ր վեբ^ տալ ձանձրալի դարձած ներքին վէ~ ււուցուահքը Հ Եթէ <ձժառաջադիմական » Մ ի" ՛֊ ~ կի՛–՝ վրայ ,սակայն անվերապաՀ սքանչացում ունէր
ճերիւ. եւ սկսուոզ նոր ժամանակաշրջանը զ իմա - թ իւննե րի մ աս կազմ ող Հնչակեան , քհտմ կավաբ « Յառաչ » օրաթերթի մասֆն , որուն Հայեբէն՚բ
ւոըել նոր Հ ո գե բանութ եամբ , այս ինքն գլուխ Հա եւ անկուսակցական– տարբերը, յանուն՝ Համերաշ կբ գտ՛նէր օրինակելի , թեւաւոր եւ նուրբ։ կբ
նել ազգային այն միութիւնը, որը Հնարա՛ւոր չե– խս ւ թեան ու մ իութեան ըԼգգէ մ ընդՀ անո լր թըշ– կար գար Հ,3առաի>բ իր լեզուին մաքրութեան Հա
զաւ իրագործել անցեալում ; ն ամ ու՝ Հ * 3 * Ղ՝ա՛շնա կց ո ւթ՜եան , յօժա բում էին մար , գաղափարական այն բաբձրոլթեաՏն՛ Համար՝
Հակառակ վերը մատնւ որ իրենց միութեան դորհունէութիւնը ղեկա՛վարդ– "յ՚՚՚՚Լ Իշ\ած էբ ասպարէզ, եւ որով տարիներու,
պայմաններին
Կսլ ասա աւո / ուի ծայրայեղ թեւի –Լ՝եբ կա յա ց ո ւց ի չների կոզս°ի^ ընթացքին դարձած էր ո յմ մբ, ամԽնօրեայ զանդ
, ցան կա լի Համ՛ագո րհ՜ակցո ւ թի ւնը
մբ որ– կ՚արձագանգէվ. Հոգիներո՛ւ մէշ^ :
չստեզհուեց , ինչպէս ասացինք, « (Հ ա ո.ա Հէա դ իմ ա– կրէ նրանց յատուկ գբոշմը այսօր Հանգոլբժեք
կան Լ երի սխալ դո բ հ ո ւէն ո ւթ ե ան ու սխալ գո ր դրան նրանք այլեւս չեն ուղում , որովՀեաել տես Ու Հիմա ան չկայ այլեւս , չկան իր խօսքերբ,
լակերպի Հ ետե լան քով ։ նում են , ոբ այսօր այգ գորօ՜ունէ-ութրւձնբ խիստ որոՏւցմով իմ մանուկ սիրտս լեցուեցաւ եւ որոնց
\,րանց կաաաբահ Հիմնական սխալն այն է, ոբ ւիափոլկ ռթէ չա՛ս ե՛՛՛՛ք աւելին • Վիճակի մէ^ է մով պատանեկո՛ւթիւնս ընտանեցաւ երկնառաք
Համագործակցութեան կամ միութեան փոխարէն՝ գնում գագութների « մնաց ո րգացր» : Աղգ • Խոր՛– լոյսին եւ ճշմարտութեան : Հիմա ան կբ Հանգչի
ձգտեցան «*/*իա սն ականո ւթեան» : Այս բառ ը մ ենք Հուբգների ՛ու Ագգ • ճակատների ոչ Համայնավար Ս. Հազարի փոքրիկ շիրմատան մէչ, ոչ Հեռու
գործ՜ ե՛նք ահում այստեզ այն մասն ա յատուկ ի — տարրերր չեն կաէոգ այլեւս Հաչա աչքով ՛նայեք մ՛եծ Ալիչա՚նէէւ, իր եղբայրակիցներուն քովիկբ ,
մաստով , որ տալիս են ՛՜Լ բան Համա յն ավարները : րնտրական այն տարօրին՛ակ ՀսլատաՀակա՚նու — գէմ յաէնգիման պայրընական ձիթենիներոմն , իր
Տ այտն ի է թէ ինչ են Հասկանում նրանք ա զդա յին իԳեանց՝^ , որո՛նց Հետեւանքով յիշեալ կագմակեբ֊– Հոգթ յանձնած երեկոյեսճն. Հովեբուձ , երբ Հե -
կամ պետական միութիւն ասելով %Այդ միոլթիւն՚ը սլութիւՆների րչեգՀանոլլ. քարտուղար են գառ֊– ռո՚ւն դարձեալ կբ շառագունի երկինքը, վենե–
կենսա դո րծւո ւմ է մէկ կուսակցութեան– գրու ՛՛է. ում չարոլնակ \օ՜այրայեգ Հոսանքի ներկայացոլ– տիկեան պարզ, փափուկ ելչնոբՀալի երկինքը։
թեան կիր ա է կմ ան կամ խոր Հրդայնա ցումի ( սո - ՚ցիչներԸ) \էերգաղթի կոմիտէների գորՆունԷու - ՕրՀնեալ ըլլայ իր յիշատակբ ,
վետ ի զա ց իա յի^ , մի^ոօ ՈՎ 1 այսինքն այն Հմ իա ս– իԴիլնր միշտ ՛նրանք են ղեկավարում եւ որ ամե ֊֊.
նա կան ութ ի ւնն » է , ո ր իրաւ գո ր հոլել է 1Ա ո բՀ բ– նագձխտւ՚որ՚ն է նրանց ձեռքին.՝ է գտնւում ինքն ի— ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍՐԱՊԵԱՆ
դային Միութեան մէջ եւ մեր օրերին՝ նաեւ Ա* բեն գագութ-ի միակ կաղմակերսլոլթ-իլյևբ Հռչա -
է եւելե ան էթլբռպա յ ի ա յն երկի բնե բում , որոնք կաՆ Մ իութեան սլա չտ օն ա թ ե ր թ ի խմբագբութիլ—
դտնւում են քԱսբՀրդաքին Միութեան ազգեցոլ - նբ : Ռ՛ամկավարն երր , Հնչակեաձ-նել՛ն՝ ու ան՚կու - ՛Լմա՛ն՛ լինել մեր Հայրենիքում ապբող մողովյէդի
թեան շր ջանում : ԱփիւռքաՀայ կեանքում ա ձԳ սակցակաՆեե ր ր չեն կար՛ող անվերի Ի^ոյէ աալ որ՛ Հայրենասիրութեածւ : Այդ բանին արգելակող
« մի աս՝.՛ ա կան ո ւթ ի ւն ը » , ին չպէ ս գիտենք , իբա - Հայ գաղութ բ (3)բաՀ–սա^ ներկայացնելու յաւակ– պայմաններբ ներքի՛նից աւելի արտաքին են • • • Եւ
դո րծուել է մ իա յն (հում ան ի ա յ ո ւ մ ել *9ո ւլկաբ իա֊ նող կաղմակելւսլոլթեա՛֊՛ Ագգ * ՛ճակատի սլաչաօ֊֊՝ Հա յա ստա՛ւ բ պիտի Հասկանա յ որ ԱփիւռքաՀ ա յոլ
յ՚՚ւմ եւ այգ չհորՀիլ այն պատճառի , ոբ հա՚եօթ է նաթերթբ լինի (Ւ1ւտւՅաէ6^ Հայատառ տարբերա - թեան բարեկամ՛ութիւն՛բ իր ել խորՀրգային իչ -
մեզ բո լո րիս : «$ա ռաջա գիմ ականները » չՀ աս կա կբ , որ անգամ մ իչ\ս ղգա յ ի՛ն֊ գկ Ալքեր ի մ ե կն ա բա ֊֊ խանութեան Հանդէպ կարող է կրել միայն Ա՝ասա–
ցան եւ մի չեւ այսօր էլ չեն ուզում Հասկանալ, ոբ \հութիւն ր կատարս լի նրա բառերովդ ոբ ամբողֆ Լ՛ԻԿ Բէ՚նէչեան բարեկամութեան բնոյթ : Աւելին,
ա՝. կա ր ե լի է առաջացնել « յ / ի ա սն ա կան ո ւ թիւն » Ձ)րանսայում , Լ՚14սաՅՈ1է6/՛^ յետոյ, երկրորդ օր– պաՀաւնչել մեզանից , պաՀանշՀել որ ա ր ա ա ս ա Հ -
ա յն երկ չ. երի Հայ դազո լ,թն ե բ ո լ մ , որոնք ենթա դան՚ր լի՛ ՛ելով, խմբագրական նուիրէ սլոլլկաբացի մտ՛.եան բոլոր Հայ գաղութները վերակազմ ակե բ–
կա յ չեն սովետական վարչաձեւին ւ Եւ աւելի ցա Փկթկովին արդարացնելով ՛նրա մաՀաաատիմ-բ , պո լեն ԳոտոլալղեաՀւ Ջեխոսլվաքիայի նման ո լ -
ւալին ա յն է , որ նրա– ք մ ին չե լ վերջբ յամ առում բևգգէմ գն՛ալով երկրի կառավարութեան ՛ու ժ ո– թեամբ, նչան ակում՛ է ւիավաւկ կացութեան ս"է^
են Հասկանալ ել խոստովան ի լ , ո ր զեմ ոկբատիկ ղովուրգի կաբօ՜իքին եւ նրանց արտայայտահ՜ գնել գաղութների Հայութիւնը եւ որեւէ չաՀ չա–
այսօբ , դժբախտաբար , Հակասովետական եր տ րամ ագրո ւ թ ի ւնե ր ին հ Ս՝եր գաղութն՛ե՛ր՛ի Հա - պաՀովել Հայաստանի Համար :
կրներ ի Հայ գազոլթներում « մի ա սնա կանո ւթ ի է^» յա ստանա սէր՝ տա՛րրեր բ այ\լեւս չսլիաի Հանգոլր–
տեզհ ե լու իր են ց փորձերը խիստ փափուկ եթէ ժեն , որ Հայրենիքի Հանգէսլ մեր տահ։ո& օրինա Ուրեմն ոչ թէ «Յառաջդիմական» Միոլթիւն -
չասեն ք աւե լին վիճակի մ էջ են դնում այդ կան ել բնական սիրոյ սաՀման\։՚երբ չաբափոխուեն ՛ներ, կազմակերպչական նեղ Հիմով ել տեղական
զազութ. եոի « մն՜ացորգաց^ը : թիւրիմացոլթիլններ յառուի բերող յայտարարու իշխանութիւն/ների կասկածները յարոլցանող
թիւներով առ այն, որ մենք սովեաաս իր ո ւթիւնՀն՛ ւլոբձ ե լակեր պո վ ու բնոյթով, այլ Հայրենիքի՛ն՛
ւր պէաք է փ ասել ԱբտասաՀմանեան ղ(Հա– առաւել սլէտք կ դասենք Հա յա ստանաս ի րո ւթ ի լ ֊֊ բարեկամ բ՛՛րոր տարրերից բաղկացած աղգալա՚յն՝
ււ աջադիմ ականն եր ի » յամ ա ռութ եան ազբիւր ը : ՚նից։ Պէտք է միանգամ ՚րնգ միշտ բնղոձն՚ել որ Համախմբումներ աՀա կազմակերպչական այն
Ա փիլ ռքի ոԲոձ ւ րջաններ ը , գլխա լո րապէս մեր Հայրենասիրութիւնը, մանաւանդ իր արտա մի՛ակ ճիչդ ձեւբ որ Հնարաւոր է ներկայ պայման
անկեզծ Հայրենասէր Հ այա սա ան ասէ բնեբր , ի– քին արտա յայտ ութ եան ց մէշ , չի կարող յար ել ներում : Անացս/ծբ «/ք չարէ է » :
ր ե՛ն ց աԼքին ՛էէ Լ եբեւա^ոո ո զե լէ բան էւերառա– (Ազդարար)
Ա֊ ԽՈՆԳԿԱՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
^սռ՚յձԴԻՄԱսսՆ* սում՛ են վերագրել ԱբտասաՀմանի Հայ Համայնա Հ . թադհոս վդ» ԹոՎաճաԱ
վարներին եւ էակեբ տա ւոր ^.Հայաստան աս է բնե ՜
ՄհՈհԹհԻՆնեք ը ին՚ֆ , "եր հ պաՀելու Համար պատ ա ս խ ան ա տ ո ւ ո լ – (« 8Ա1ԻԱՋ» ԿԱՐԳԱՑ/Ո ՀԱ/ԴԱՊԵՏԸ)
թիւԱից Հայաստանի
վարիչներին : Ես Հասկանում
եմ այղ մարդկանց ; Այժմ երբ ՀայբենիքԱ գարՀիլ
փ ա ղան բ գր աւիչ է իս յա ս ն պա տ ա կն ե բ ը , է– *ւՍ*ԸՌ Հա*սնա%չած սլարոճաոյհեբով, մեր սրտին Հ . խագկոս վբղ ՝ Թդմաճան վախճաւ՚հցալ
ոչ. ո՛ւ ց ծաո>այելու֊ Համար ^ք^քի կ/քչուից ա՝ն, ու Հոգուն՛ աւելի մօտիկ, մի տեսակ սւնՀբաժեշ ՜ Մարտ ւ9/<«, ՀենԼաիկյ, Ս– ՚Լ-֊-քլաբ վ*–քին մէչ,
պաւոերաղմի վերջին տարիներին , Ազգային ,ճա ~՛ տէքւթի ւն Է դառնում մեղ Հ ամա բ պատրանքն եր խաղաղ եւ երանիկ մաՀով մբ, խելալէս ապրածէ
կատ , Ազգային քԱորՀուբդ առա^գիմական Մի–՛ սնուցանել Ավ֊ա բոլոր վարիչնեըիեկատմամբ, մա Էր ու գործած՝ վարժարաններէ նեբս եւ. գուբս։
ութիւն» եւ. այս կարգի այլ անուններովդ յայտնի նաւանդ որ այնտեղ տիրողռէժիմիմասնայաակու– Հոս իմ նպատակս է զայն ոգեկոչել իբբել ն՚բ֊
գաղթաՀայ կազմ ա կե ր պո լթ ի լւներ ւ Նրանք, Ի՝**Լ՜~ թ ի ւնն երի Հ ետե լա նքո վ , վա րիչն երի ու պ ետ ու - կարագիր եւ իբբեւ մաբգ։ Րմ մտերմութիւնս ա–
պէս յայտար ա րո ւմ էին իՀենց ղեկավաբնե րլլ , թեան կապը աւելի սերտ է ու ձ"յլ, քան սովորա՛ \սռբ Հետ կուգար։ անցեալէն, երբ, \925ին , Հավ,լ
կոչոլա հ էին փոխարինելու. Հայ գաղութների ա– կան վարչաձեւի տակ գանւող երկբ\–֊ երում ։ Այս տասՆբչո՚րս տարեկան, ա չակերտ էի Ա՚ոՆբատ -
մոլլ վէճերի ո ւ պաուակտմ ան պատճառ Հանգիստ– այ պէս լի՛նելով Հանդերձ , ճմարտութիւնն սակայն՛ էհափայէլեան վարժարանիս : Րբ սէրն ու խաեգա֊
Ց ՛՜՛Ղ քաղաքասկան եւ Հ ա սարա կական զանազա\ն ա յն՛ է որ « Յառաջադիմական» միութիւնն երի ղատանքբ սաՀմս*ն չէին ճ ան՛էս՛ար : Կբ զգայի որ
կազմակե րպութ իւննե ր ր , ստեղծելու ա յգ գա– գ ո րհ ելա կերպի ո լ գործ ո ւն է ութ եան ց ո ւղղո ւ - իր մասնաւոր գուրգուր անքին առարկան էի, ու
զութ ն՚ե րի Հձմիասնակ ան ո ւթ՛ի ւն »է կ աս լ ե լո ւ Ա փի ւ ու– թեան մէջ Հա յաստանում՛ գո յութիւն ունեցող այս վերտիչումբ ֊–իմա կյչ թրվէ աչքերս ու կբ
քի Հայութիւնր Մ ա յ լ, Հայրենիքին, կազմակեր՛ կ աբգն ու ս ա՚րքը մեհ՝ դե բ է կ ատ ար ոււմ յուզէ Հոգիս % Իր արգաբամտոկթիւ.ն՚ն ու բարու -
պելու Հայրենադարձը եւ ղեկավարելու <^մնացոբ<– Զմ ո ռա՛հ ա Լ ք ա յն Հանգամաւ քը , որ ՀէՀառա՚ջաղի - թիւնբ անառարկելի էփնդրաւիչ եւ ամ բողչա կան :
՚էաց»ի աղգային ու Հասարակական կեանքբ մին–֊– մական» բառը Հայաստանն Է, որ, նետեց Ափիւռք Ան հ\ ոլրատ /իավւայէլ վար<հա\րանբ աւլած էբ իր
չեւ ա յն՛ օր ր , երբ կ՝ ա ւսյ ր ա ո ւի աարաղի ր բազ– եւ դարձեալ Հայաստանի խո րՀ բղա յին վարիչներն Հմայքին տակ : Իր սիրտբ ամէնուն Համար էբ :
մ ութ իւննե րի ամբողջական վերադարձը ^այբեբի Էին որ , ՀբաՀանգելով ճմի ո ւթիւններ կազմել յա՛ Աչակերտ\ներբ կ՚ակնածէին իբմէ • Իբ ) որեւէ խօս–
ու Հայեն ի բոյնը ; ռաջադիմական տար Է երից» , կանխորոշեցին՛ ա յն քբ կ՚/վնէր Հատու, կ՚ուղղուէր չեչտակի իր
խիստ սաՀմա՚-ափակ Հիւէն ու, դրա Հեա միասին , \նսլատակի\–. Ի՛ր նայուածքբ, իր խօսքն ու իր լր–
Պէտք է ասել որ այն Խտեն կային առարկա էհաել բնոյթն՝ ու նպատակները այդ Ա իութիւննե - ռութիլնբ , իբ կեցուածքն ՛ո՛ւ հր քալուածքբ եզա
յական բո էո ր Հնա բ ա լ ո բ ո ւթ ի ւնն ե ր ը վեր ո յիէեալ րի - Անշուշտ , եթէ ուզենանք աւելի Հեռու գնալ, կան բան մբ ու՛նէին : Կապրէյք-կիչ մբ Հեռացա՛ծ
% պա տա՛կադր ո ւմներ ի իրագոբծման Համ ար : հՅ ա>– կա ր ելի է թերեւս Հա յա ս տ ա\1 ից գուբս փնտռել աչխարՀէն , վերացական ել թեթեւ, ինչպէս կա–
էւ ա^ադիմ ա կա Լ և եբը» սա կա յն ձա խ ո զե ցան իրենց դրա պատախանատուները ; ք*այց այգ մանրամաս սլոյտին մէէ^ սաՀող ամպեբբ։ Անտարակոյս , ար
ա էւա ^ա դր ա ե քների կեն սագո րնմ ան մ Էջ եւ դրա նութեան ճշդորոշումը որեւէ բաւն չէ փոխում
ամբոզ^ պատասխանատուս լթ իւն՛ ը լձեկծւո ւմ է նը– ներկայ դէպքում : Փաստը մնում փաստ ; Եւ ա յ դ տակարգ բար՛ոյական՛ խղճմտանքի անձ՛նաւորումն՛
րանց վրայ ; փաստը, ինչպէս ասացինք, այն է , որ՛ գեմոկբա– էր ան։ ԱչխարՀի վրայ չկայ նախկին Ս ուբատ -
Աոձնեեք վե րո յիշեալ ն պա՛տ ա կն երից ամ էնա– ա ա կա՜ եյ• կբեեր ում ծուարած Հայ գաղութների /իավւայէլական՛ մբ ոբ չպաչտէ ա՛նոր յիչատակբ :
Հ իմն ականը ՝ Հ ամ ագոբծա կցոլթեան կամ աւելի կազմ ակեր պո լ,թե ան փորձը « Յառաջադիմական» Ալ՝ ձ՜նած էր գաստիարակիչ, Հոգիներու անզոլ -
ա ա ը ահ ո լա հ արտա յա բո ո ւթ ե ամ՛ բ , ազգա յին մի՜ միակ Ա իութիւնների ձեւի տակ՝ ձախող փորձ է : գական՛ կերտի չ,Հակող դէպի դրականբ, ղէպի Լ°~
ո ւթեան խեգիբբ - *հա ղո ւթնեբ ի կետս, քին Հետեւո Եթէ մինչեւ վերջին իրադարձոլթիււներ ը կարելի չափելի իր ա կոյ նաց ում բ :
ղը գիտէ ո է այս Հարցը գրուահ է եղել շատոնց էբ վիճիլ ա յ գ մասին , այսօր իւրաքանչիւր Հակա Կբ սիր էր գեղեցկութիւնը, բսել կ՛ուզեմ այն
մեր քաղաքական եւ Հասա րակական կազմ ակեր - ճառութիւն իբաւուԱ ք ոսԼինք Համարելու իբրեւ գեղի ց կոլթ իլնբ որ ազդակից է ճ չմա րտո ւթեան՝ ,
պոլթիւննԼրի աուֆեւ , ըայց անկարելի է եղել ի– բութ յամառութեան արդիւնք։ ՀհՅ առաջդ իմա - եւ առատօրէն՝ փռուած բնութեան եւ իմացա կա -
րականացնել քԱորՀրգային Հայաստանի կառավա - կան» միութիւննեբի ճզձնաժամը, Հետեւանք նը - նութեաս.՝ գաչտավայբեբուն ^՚է^ • Գրական՛ութեան՛
բութեաԼ Հանդէպ Ավւիւռքում գոյութիւն ունեցող րանց գործ ույն է ութ եա՝,^ ու նո յնիսկ գո յութեան՝ Հանդէպ , եւ մ ասնաւո րապէս բանաստեղծու
տա չ. ակար ծ ութիւ՛ ների պատճա՛ռով ; Ա յս գլխա - Համար վերջերս ստեղծուած՜ անբարենպաստ ար թեան ուձնէբ այնպիսի բմբռն՛ում մբ որոմն՝ Հանէ–
ւ որ արդելքը մեհ Հ՛ոփով վերանում էր քՕորՀբգա– տաքին պայմանների , ան Հեր քելի Էհ / / բ ո շ ե ր կբռ դիպելու Համար, պէտք է գիմ ել ստեղծագո բծա -
յին Ա իութեան եւ Հայ աս տ ան ի կառա վար ութ ի լն~– ներ ում , ( Ա ուր իա - Լիբանան ) այգ ճզԱաժամը կան արուեստի այւե՛ շրջանին՝ երբ կբ գործէր Պե–
ների 1945 թ՝ ոբգեդրած՜ Հայկական նոր քաղաքա ւլարդացալ այնպիսի արագութեամբ ու այնպիսի վ՚Իկզէսի Հանճարբ հ Ա՛Խծաբմ-էք քերական՛ագէտ
կանութեան (ներգաղթ եւ Հայ դատ ) շԱոբՀիլ : սուր բնոյթ առաւ , որ «ք/առաջադիմա՛կան» միու— ւ1 բն էր ել խօսքի կատարեալ վարպետ մբ : Լո ւո ա–
Ա յգ նոր քաղաքականութիւնը գրեթէ ՎռԲ$ էբ թեան գո բծո ւնէո ւթեան ը տուն՛ տուող ղեկավար Հ՛ոգի Հայր Արսէ՚ն ՚Լազարոս .՚Լազիկեանբ զայն՝ կբ
աալիս մ եր Հ իմ Լական տար ա կա բհո ւթ ի ւնն երին եւ տարրերը ստիպուեցան՝ ինքնաՀաշուե յարդար մ ան գաւանէր իբրեւ Հեղինակութիւն մբ Հայ ոսկեղ–
Հաշտե ցն ում էբ մ իմ ի ան ց Հետ ոչ միտ յն Ա փիւռքի ենթարկուիլ , մաՀացու Հարուած Հասցնելով մի– ՝"ե՝Ղ լփզռւի , աչխարՀաբարի եւ գրաբարի : ի,ր, ա–
Տա յոլթեան մէջ գո յութիւ՛ն ունեցող Հա կամ արա ութեան վարկին : Ա ի քանի ա՝յԼ եըկրնեըում մէ՛նէն մեծ, չքեղ ել յուզիչ յատկութիւնն էր սր
քաղաքական եւ Հ ա ս ա բ ա կա կան կազմ ա՛կե բ պո ւ ՚– ԼՖրանսա , Հիւս՛ Ամերիկա) ճգնաժամը իր ան՛– տի եւ մտքի խոնարՀ՚ուիժիւևբ , որով կբ մօտենար
թ իւննե ր ը , ա յլ նաեւ ա յս վ երաններ ը Հայաս– ւէրադարձումն ՛Ալք ժ՜էքԼ երուն՛ , ել կբ ծափաՀարէր զանո՛նք բարձ
է ունեցել ա յ.֊ տեղ գործող միու - րաձայն , մաքուր ել սքանչելի
պա բղամ՝՚տութեամ՛բ
տան ի կառավա բո ւթեան Հետ Հ Աւելացն են ք դրա թիւննեբի ներքին կեանքի վրայ , սրելով բաղկս֊Ւ–
վրա յ մ ի եր կր որդ պարագա յ՝ գազթաՀա յ զան– միջեւ եղած Ա՝ բ I
ցուցիչ տարրերի Հակամարտութիւն–
գուահների մէջ՚ծայր աուահ՜ տարերային ց ան կ ո ւ– ւերը եւ սպառնալով խորտակել միութեան՛ կա - Կ՚աբգաՀաաէր ներկայ աչիարՀաբարի վիճա
թիլե՛ր վեբ^ տալ ձանձրալի դարձած ներքին վէ~ ււուցուահքը Հ Եթէ <ձժառաջադիմական » Մ ի" ՛֊ ~ կի՛–՝ վրայ ,սակայն անվերապաՀ սքանչացում ունէր
ճերիւ. եւ սկսուոզ նոր ժամանակաշրջանը զ իմա - թ իւննե րի մ աս կազմ ող Հնչակեան , քհտմ կավաբ « Յառաչ » օրաթերթի մասֆն , որուն Հայեբէն՚բ
ւոըել նոր Հ ո գե բանութ եամբ , այս ինքն գլուխ Հա եւ անկուսակցական– տարբերը, յանուն՝ Համերաշ կբ գտ՛նէր օրինակելի , թեւաւոր եւ նուրբ։ կբ
նել ազգային այն միութիւնը, որը Հնարա՛ւոր չե– խս ւ թեան ու մ իութեան ըԼգգէ մ ընդՀ անո լր թըշ– կար գար Հ,3առաի>բ իր լեզուին մաքրութեան Հա
զաւ իրագործել անցեալում ; ն ամ ու՝ Հ * 3 * Ղ՝ա՛շնա կց ո ւթ՜եան , յօժա բում էին մար , գաղափարական այն բաբձրոլթեաՏն՛ Համար՝
Հակառակ վերը մատնւ որ իրենց միութեան դորհունէութիւնը ղեկա՛վարդ– "յ՚՚՚՚Լ Իշ\ած էբ ասպարէզ, եւ որով տարիներու,
պայմաններին
Կսլ ասա աւո / ուի ծայրայեղ թեւի –Լ՝եբ կա յա ց ո ւց ի չների կոզս°ի^ ընթացքին դարձած էր ո յմ մբ, ամԽնօրեայ զանդ
, ցան կա լի Համ՛ագո րհ՜ակցո ւ թի ւնը
մբ որ– կ՚արձագանգէվ. Հոգիներո՛ւ մէշ^ :
չստեզհուեց , ինչպէս ասացինք, « (Հ ա ո.ա Հէա դ իմ ա– կրէ նրանց յատուկ գբոշմը այսօր Հանգոլբժեք
կան Լ երի սխալ դո բ հ ո ւէն ո ւթ ե ան ու սխալ գո ր դրան նրանք այլեւս չեն ուղում , որովՀեաել տես Ու Հիմա ան չկայ այլեւս , չկան իր խօսքերբ,
լակերպի Հ ետե լան քով ։ նում են , ոբ այսօր այգ գորօ՜ունէ-ութրւձնբ խիստ որոՏւցմով իմ մանուկ սիրտս լեցուեցաւ եւ որոնց
\,րանց կաաաբահ Հիմնական սխալն այն է, ոբ ւիափոլկ ռթէ չա՛ս ե՛՛՛՛ք աւելին • Վիճակի մէ^ է մով պատանեկո՛ւթիւնս ընտանեցաւ երկնառաք
Համագործակցութեան կամ միութեան փոխարէն՝ գնում գագութների « մնաց ո րգացր» : Աղգ • Խոր՛– լոյսին եւ ճշմարտութեան : Հիմա ան կբ Հանգչի
ձգտեցան «*/*իա սն ականո ւթեան» : Այս բառ ը մ ենք Հուբգների ՛ու Ագգ • ճակատների ոչ Համայնավար Ս. Հազարի փոքրիկ շիրմատան մէչ, ոչ Հեռու
գործ՜ ե՛նք ահում այստեզ այն մասն ա յատուկ ի — տարրերր չեն կաէոգ այլեւս Հաչա աչքով ՛նայեք մ՛եծ Ալիչա՚նէէւ, իր եղբայրակիցներուն քովիկբ ,
մաստով , որ տալիս են ՛՜Լ բան Համա յն ավարները : րնտրական այն տարօրին՛ակ ՀսլատաՀակա՚նու — գէմ յաէնգիման պայրընական ձիթենիներոմն , իր
Տ այտն ի է թէ ինչ են Հասկանում նրանք ա զդա յին իԳեանց՝^ , որո՛նց Հետեւանքով յիշեալ կագմակեբ֊– Հոգթ յանձնած երեկոյեսճն. Հովեբուձ , երբ Հե -
կամ պետական միութիւն ասելով %Այդ միոլթիւն՚ը սլութիւՆների րչեգՀանոլլ. քարտուղար են գառ֊– ռո՚ւն դարձեալ կբ շառագունի երկինքը, վենե–
կենսա դո րծւո ւմ է մէկ կուսակցութեան– գրու ՛՛է. ում չարոլնակ \օ՜այրայեգ Հոսանքի ներկայացոլ– տիկեան պարզ, փափուկ ելչնոբՀալի երկինքը։
թեան կիր ա է կմ ան կամ խոր Հրդայնա ցումի ( սո - ՚ցիչներԸ) \էերգաղթի կոմիտէների գորՆունԷու - ՕրՀնեալ ըլլայ իր յիշատակբ ,
վետ ի զա ց իա յի^ , մի^ոօ ՈՎ 1 այսինքն այն Հմ իա ս– իԴիլնր միշտ ՛նրանք են ղեկավարում եւ որ ամե ֊֊.
նա կան ութ ի ւնն » է , ո ր իրաւ գո ր հոլել է 1Ա ո բՀ բ– նագձխտւ՚որ՚ն է նրանց ձեռքին.՝ է գտնւում ինքն ի— ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍՐԱՊԵԱՆ
դային Միութեան մէջ եւ մեր օրերին՝ նաեւ Ա* բեն գագութ-ի միակ կաղմակերսլոլթ-իլյևբ Հռչա -
է եւելե ան էթլբռպա յ ի ա յն երկի բնե բում , որոնք կաՆ Մ իութեան սլա չտ օն ա թ ե ր թ ի խմբագբութիլ—
դտնւում են քԱսբՀրդաքին Միութեան ազգեցոլ - նբ : Ռ՛ամկավարն երր , Հնչակեաձ-նել՛ն՝ ու ան՚կու - ՛Լմա՛ն՛ լինել մեր Հայրենիքում ապբող մողովյէդի
թեան շր ջանում : ԱփիւռքաՀայ կեանքում ա ձԳ սակցակաՆեե ր ր չեն կար՛ող անվերի Ի^ոյէ աալ որ՛ Հայրենասիրութեածւ : Այդ բանին արգելակող
« մի աս՝.՛ ա կան ո ւթ ի ւն ը » , ին չպէ ս գիտենք , իբա - Հայ գաղութ բ (3)բաՀ–սա^ ներկայացնելու յաւակ– պայմաններբ ներքի՛նից աւելի արտաքին են • • • Եւ
դո րծուել է մ իա յն (հում ան ի ա յ ո ւ մ ել *9ո ւլկաբ իա֊ նող կաղմակելւսլոլթեա՛֊՛ Ագգ * ՛ճակատի սլաչաօ֊֊՝ Հա յա ստա՛ւ բ պիտի Հասկանա յ որ ԱփիւռքաՀ ա յոլ
յ՚՚ւմ եւ այգ չհորՀիլ այն պատճառի , ոբ հա՚եօթ է նաթերթբ լինի (Ւ1ւտւՅաէ6^ Հայատառ տարբերա - թեան բարեկամ՛ութիւն՛բ իր ել խորՀրգային իչ -
մեզ բո լո րիս : «$ա ռաջա գիմ ականները » չՀ աս կա կբ , որ անգամ մ իչ\ս ղգա յ ի՛ն֊ գկ Ալքեր ի մ ե կն ա բա ֊֊ խանութեան Հանդէպ կարող է կրել միայն Ա՝ասա–
ցան եւ մի չեւ այսօր էլ չեն ուզում Հասկանալ, ոբ \հութիւն ր կատարս լի նրա բառերովդ ոբ ամբողֆ Լ՛ԻԿ Բէ՚նէչեան բարեկամութեան բնոյթ : Աւելին,
ա՝. կա ր ե լի է առաջացնել « յ / ի ա սն ա կան ո ւ թիւն » Ձ)րանսայում , Լ՚14սաՅՈ1է6/՛^ յետոյ, երկրորդ օր– պաՀաւնչել մեզանից , պաՀանշՀել որ ա ր ա ա ս ա Հ -
ա յն երկ չ. երի Հայ դազո լ,թն ե բ ո լ մ , որոնք ենթա դան՚ր լի՛ ՛ելով, խմբագրական նուիրէ սլոլլկաբացի մտ՛.եան բոլոր Հայ գաղութները վերակազմ ակե բ–
կա յ չեն սովետական վարչաձեւին ւ Եւ աւելի ցա Փկթկովին արդարացնելով ՛նրա մաՀաաատիմ-բ , պո լեն ԳոտոլալղեաՀւ Ջեխոսլվաքիայի նման ո լ -
ւալին ա յն է , որ նրա– ք մ ին չե լ վերջբ յամ առում բևգգէմ գն՛ալով երկրի կառավարութեան ՛ու ժ ո– թեամբ, նչան ակում՛ է ւիավաւկ կացութեան ս"է^
են Հասկանալ ել խոստովան ի լ , ո ր զեմ ոկբատիկ ղովուրգի կաբօ՜իքին եւ նրանց արտայայտահ՜ գնել գաղութների Հայութիւնը եւ որեւէ չաՀ չա–
այսօբ , դժբախտաբար , Հակասովետական եր տ րամ ագրո ւ թ ի ւնե ր ին հ Ս՝եր գաղութն՛ե՛ր՛ի Հա - պաՀովել Հայաստանի Համար :
կրներ ի Հայ գազոլթներում « մի ա սնա կանո ւթ ի է^» յա ստանա սէր՝ տա՛րրեր բ այ\լեւս չսլիաի Հանգոլր–
տեզհ ե լու իր են ց փորձերը խիստ փափուկ եթէ ժեն , որ Հայրենիքի Հանգէսլ մեր տահ։ո& օրինա Ուրեմն ոչ թէ «Յառաջդիմական» Միոլթիւն -
չասեն ք աւե լին վիճակի մ էջ են դնում այդ կան ել բնական սիրոյ սաՀման\։՚երբ չաբափոխուեն ՛ներ, կազմակերպչական նեղ Հիմով ել տեղական
զազութ. եոի « մն՜ացորգաց^ը : թիւրիմացոլթիլններ յառուի բերող յայտարարու իշխանութիւն/ների կասկածները յարոլցանող
թիւներով առ այն, որ մենք սովեաաս իր ո ւթիւնՀն՛ ւլոբձ ե լակեր պո վ ու բնոյթով, այլ Հայրենիքի՛ն՛
ւր պէաք է փ ասել ԱբտասաՀմանեան ղ(Հա– առաւել սլէտք կ դասենք Հա յա ստանաս ի րո ւթ ի լ ֊֊ բարեկամ բ՛՛րոր տարրերից բաղկացած աղգալա՚յն՝
ււ աջադիմ ականն եր ի » յամ ա ռութ եան ազբիւր ը : ՚նից։ Պէտք է միանգամ ՚րնգ միշտ բնղոձն՚ել որ Համախմբումներ աՀա կազմակերպչական այն
Ա փիլ ռքի ոԲոձ ւ րջաններ ը , գլխա լո րապէս մեր Հայրենասիրութիւնը, մանաւանդ իր արտա մի՛ակ ճիչդ ձեւբ որ Հնարաւոր է ներկայ պայման
անկեզծ Հայրենասէր Հ այա սա ան ասէ բնեբր , ի– քին արտա յայտ ութ եան ց մէշ , չի կարող յար ել ներում : Անացս/ծբ «/ք չարէ է » :
ր ե՛ն ց աԼքին ՛էէ Լ եբեւա^ոո ո զե լէ բան էւերառա– (Ազդարար)
Ա֊ ԽՈՆԳԿԱՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
