Page 83 - ARM_19-1946_02

ՊՈՒՏ ՛Մ ԾԻԾԱՂ, պա կան ք ա ղ ա ք է , ոբ կը տ ա բ ա ծ ր ւ ի միֆէիւ ար -
կրնային
ո ւ ա բձաննեըը։ Նոր շէսքեր տԽաայ , ոբ /–ՐԱԶԴԱՆԻՆ
եւ (ԳԱՐ՛ՆԱ՛Ն ԳԵՂՕ՛Ն)
ՀհքեաթակաՕք ա ւի ո իս ւս գ ր ո ւ ի լ Հերան ս ա , Պ ելճիքա եւ Անգլիա

օրինակ ծառայել ա յ դ երկիրներուն է

ԱրգԷն Ե-֊րոպայի քաղաքակրթութիւնը Հ ր ա գ դ ա ն ի կ ա ն ա չ ա ս ո ւ տ ա փ ե ր ի ն գսա.
Ամէն գարնան ծաոկում էին ցօղուն ու ծաո ,
Մ ե ր թ ո ւ ր ք վաթանտաշճնթը, Պոլսոյ Վարկէլ– Թուրքերէն ընդօրինակուած է ՚ ԱնոնցԵ֊-բոպա ոտք Թաց մաբգհրր աատմուհանւում քօղով թաւշի
կո թելէն Եւ ջ ե ր մ ո ւ թ ե ա մ բ է ր սըրսըփում հողը արբշիո.:
հի Մարտիկէն ետքը, վկայութեան հրաւիրած են վուբդներ աււաԼ, ^Եւրոպացիները վ ր ա ն ա բ ն ա կ մ ողս–
տեցին
փաբիգեան թերթի մը թղթակից Պ. Ֆաժանը , էին : Այս տեսակէտը փաստացի Հաստա–
եւ -
փ ա ս տ հ լ ո ւ հաս|.որ ի ր ե ն ց ե ր կ ր ի ն յ ա ռ ա ջ դ ի մ ո լ թ ի լ – րաճմէթՈլլլահ. Ա ՝ ո ւ ս թ ա ֆ ա ՝Բէմալը,

նը ու իրենց քաղաքակիրթ ժողովուրդի հանգա­ ր ո պ ա ց ի կարգ մը ա ն կ ա շ ա ռ գ ի տ ն ա կ ա ն ն ե ր , ինչ - ՚Նշենին՚հբն ուշ գիշհրուան մեծութեան մէջ
մանքը : կոյս աստղերին պատմում էին երագն իրենց,
պ է ս նաեւ մեծ բ ա ն ա ս է ր Մ ՛սրթա օղլու պայԱկոբըւ Հովն էր յուշիկ օրօր ասում շիւղերին գորշ՝
կ ա ր դ ա լ ո վ Պ • Ֆ ա ժ ա ն ի գ աՀ ա թ ե ո ե ւ «անկողս1™ Հա - Լուսնով դիւթուած իրար ժպտում ծիլ ու բողբոջ
նակալ» ւոեղեկութփւ|&ներր Թ ո ւ ր ք ի ո յ մ ա ս ի ն , տե­ •—• Հա , չմոռնամ յիէել : էրզբումի Հինգ
սակցութիւն մր ինդրեցի իրմէ:
րիէ֊ր ^ ո գ ի պարունակող թատրոնը : Մանկավար -

ժական կ ա ճ ա ռ ը , Աելճուքներէն մնացած իսլամ

Համալսարանը ե$– լիսէն։ Մինչ Գեզամայ ս է գլեոներից հուսկ Աիոլրեան
սաղ էր տայիս թ է ժ արհւը շողեր բոլրե|ան, *
- ի ՞ ն չ է ձեր մինչեւ Թուրքիա եւ մինչեւ կա– Կ՝1 ե ր ե ւա յ թէ , այդ թ ա ա ե ր ա ս ր ա Հ ը , ժ ա մ ա ֊ Սեւան լ ի ս ը սէր(ւ5 է ր գ ե ղ ո ւ մ ի ր վ ա զ ո ր դ ե ա ն
Ջրհոսի հետ՝ Ծաղկաձորով դ է պ Երեւան :
Րին , կ ա ր ս , Ա բ ա ա Հ ան ՜ճ ամբո բդելուն պատճառը : ն ւս կի\ Հայոց Աանասարեան Վարժարանի աչա -
Լքում էի Աբովհանը պերս , ծաոազաբդ ,
Զ Էի՛՛ք կրնար , Հոս ՀանգսաօրԷն ն ս տ ա ծ ձեր սեգւս– կերւոական ներկայացումներու. սրաՀն էրէ Ար գէն , Ազատ շնչում քո գեփիւոը, իմ Հրազդա՚ն ,
Հ ա ն գ չ ո ւ մ թ ո վ ի չ ա ա զ ա բ թ ա գ ե ղ թ թ ե ն ո ւ տակ,
ն ի՛ն առնելէն գրել ՛Այդ Հէքեաթները ։ Հինգ Հարիւր Հոգինոց սրաՀ մր կրնայ միայն դե­ Ապա անմեղ խաղով խաոնում ջրերդ յստակ :

Օ՛՛ * մենք կ^ ուզենք ա չ ք ո վ աեսնեԷ ամէն ինչ : րասաններու փորձին րաւել : Հա սլա ժողովուրդր

Մեր լ^եբթբ միայն ճշմարտութիւնը դրելոլ վար– ո® լր պիաի նստի* • . Լիսէ ել Համալսարան րսաօ–

մ ո ւ ա ծ է ։ Ե ս Թուրքիա գ ա ց ի ճշմարտութիւնը փն­ ներգ ալ մէսւրէսէ5/յէՀ7 են անպայման , որւկէ գուրս

տռելու նւղատակով% Գոլք ս իւ ա լ Հ ա ս կ ց ա ծ էք Կ ա— եկաձ՜ են իսլամ կրօնամոլներ եւ չբարդի ու աւա­

րին չեմ ե ղ ա ծ ես , Ան գ ա բ ա յ է ն ուղղակի 1շրզրում րառութեան նշանաւոր մասնագէտներ X կա^րսր

գացի : ինչսլէս գտաք :

՚ էրղրո՚-մին Հայերէնը «Կարին» է , ոք Հայ­ քիուսերր փճսւցոլցաօ՜ են ա յ գ քաղաքին գե– Ըմբոշխնել եմ ամաուներիդ տօթը կիցիչ ,
Լոգանք ասել քո ջրերում րիւբհղաջինջ ,
կ ա կ ա ն ք ա ղ ա ք մ ը ն է ։ Ւ սկ ճշմ արտ ութիւն ըսուա­ ղեցկութիւնր , սուլթանական պալատներն ու գե - Եւ հետամուտ ջրհոսին քո խենթ ոլ խելառ՝
Ունկրն դրել հեք իաթ|Տհրիդ ոսկեբարբառ :
ծը , ա յ դ տեղերէն շատոնց Հե ռ ա ց ա ծ է ։ Պարապ ղեցիկ չէ՚նքերր։ Բայց քՒուրքերր կրկին շինաօ՜ -

աեղբ յողնած էք : Որքանն Հեռաւորութիւն կա րե– շտկահ– են զայն :

ցիք Ան դ ա ք ա յ է ն մինչեւ կաբին եւ ի ՞ ն չ միջոցով ի ՛ ՛ ն շ կասկահ՜ : Արգէն իՒուրքերր ստեղիուահ՝
շեղահ՜ր
ճամբո բ դ ե ց իք ; են շինել — շտկելու՝ մանաւանդ եղաօ՝ ՞Նարեկացու շարականներն էի լսում

Հ ա գ ա ր երկու Հարիւր քիլոմեթր , ոբ 4 2 Հարթելու եւ մաքրելու Համար Հ իսկ ձեր ^սուլթա­ Մեր գիւղերից՝ հորովելներ ջերմ, հայկագուն ,

մամ կը տ ե ւ է երկաթուղիով յ նական պալատների րսաՆն ալ Հայոց Բագրատունի ԶանգիւլումԱնը , ե ւ ^ ^ ^ ն ե ր , ՀոյնարԱ Ա1)8ուշ

Այս ինքն Փարիզէն ՚Հյ՚իս • Ե՛– քառասուն թագաւորներու շինաօ– պալատներն են՛ Հ Որոնց ձուլուած հն իմ ամէն երագ ու յուշ :

երկո՛՛ւ մամ էն : Այդ Ի ՚ ՚ ս ^ արագութիւն ։ Գլխոլ Ո՚ու սեւ թուրք սաՀմ՛անաղլուիյր անանցա ֊
Րէէար՝
պ տ ո յ տ չէ՞ք ունեսած : Աւելի լաւ չէ՞ր եղան ն ե լ ի փշաթելերով պաշտպանոլաճ ՛է : եթէ ո ել է Խոյց հ)տյեացքով թափանցել եմ յատակդ խոր
IIւ. որոնել մ ե ծ ա ս պ ե տ ի ն խ ո ր հ ր դ ա ւ ո ր • • •
սայլով ճամ բո ր գ է իք * Հ անգի ս ա եւ ան վ տանգ : թշնամի փորձէ յարձակիլ (ծ՝ուրքիոյ վյրայ, վա՛՛յ է օուրջ բոլորդ՝ աւագնհբից մինչ քարաժայռ
Պբպըտել եմ ի մ պապերից մ ի թ)անկ նշխար :
Այո՛ , տ ե ս ա յ եռան սայլեր, շ ա տ Հետաքրք­ եկեր գլիյուն : էքս Հեռադիտ՛ակով մինշեւ ռուսական

ր ա կ ա ն էին , բ ա լց անոնք Հասարակ ժողովուրդին Հողր դիտեցի , Հոն սլաՀակ ղինուորներ կային ւ

եւ գիւղացիներուն Համար են եղեր : իսկապէս որ կարող ռազմագէտներ են

Ըսէք , ստիպողական գործ ունեցողները Թուրքեր րւ Որսալն մ աքէն կ՚անցնէր վւշաթելերով Քո սուրբ գրկից ա ր դ րնկեցիկ ես որթ մանուկ՛
1>նձ են կ ա ն չ ո ւ մ քո ա փ ե ր ի ց ք ա ն ի ՜ ա ն ո ւ ն ,
մ իա յ ն եգասա ք է ո վ կը ճամ բո բդեն եղեր Հ ք*ն չ պ է Բ ս սաՀմ՛տնագլուխ ամրացնելրՀ Ա ե՛՛ղք որ ՚իերմաննւե– Քա՛նի կարօտ սիրող սրտեր անրջացած ՝
Քո շէն ո լ շող խոր ձորերից, իմ Հրագդա՚՚ն :
գտաք կա րին բ : րր իյելք ձրրին ներկայ պատերազմին՝ վւշաթելերով
ԳՈՐԵԱՆ
Այսինքն էրգրումը։ Հա՛ , շ ա տ Հ ե տ ա ք ր ք բ ա - պաշտպանել իրենց երկիրր : Եթէ ի՚եէք րրահ՜ ր/լա–

կան ք ա ղ ա ք : Հոն , Արեւելքն ու Արեւմուտքը իրար յին , կարելի™ էր , որ (իուսերր մինչեւ Պերլիքն յա­

կ՚ողԼունեն ։ Բ աղմաթիւ ՝ շնորՀ ալի մինաբէներ , ռաջանա յին՛ : Գոնէ իՒուրքերր , իրր րարեկամ յի

մզկիթն՛եր, նեղլիկ փ ո գ ո ց ն ե ր : Աշխոյժ բազմոլ ֊ շեցնելոլ էին Գերմաններս ւն : ՜ ԼՐԱՏՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏԻ

թիւն : Ա՛ իս , մ ա ն ա ւ ա ն դ ք օ գ ա ծ ա ծ ո ւ կ ոանրլք5#//Հ/ « Գոլք լալ որ Հեռուէն գիտահ՜ էք այգ փշա–

ինչպէս ե լ բ ա ց ե ր ե ս կիներ՛ : Ա յ ս վե ր Լիննեբբ որ թելերր , այլապէս ձեր ա շ\քե ր ր կր վտանգուէին ել «Ֆրա՝նս–Ամէրիք»ի մ Է Լ կը կ ա ր դ ա ն ք նկար չուՀի

արդիացումիփաստեբ են, այնքան ալ Հետաքրքբա— բոլորովին կր կոլրնայիքՀ Հայերու մասին ո եւ է Վ ա վ ա յ ի (կինլէ յայտնի նկարիչ Ա * ի^աչատուբեա -
տողերը,
կան չեն ... բան լսահ՜ ձէ^ք Կարնոյ մէշՀ։ ն ի ) մասին Հետեւեալ \\՚՝<ա–0օ11^ սա ո ր ա -

-— Արդէն Թուրքը ուր որ ո տ ք է գ ր ե ր , մ ի ն ա – Այո՛ , ոսին ոբ Հա յերր օդափոխութեան գրութեամբ •--

րէ՜ ներն է տնկեր Հոն, իր ք ա գա ք ա կրթութեան գացալՏ՝ են, սաՀմանէն անգին , իրենց Հայրենակից­ Ապրիէ 21 ի ն ց ո ւ ց ա դ ր ո ւ ե ց ա ն Վ ա վ ա յ ի նկար -
ներուն
միակ կոթոզր , իսկ Հ ի ն քիստոնեա յ ե կ ե գ ե ց ի ն ե րբ յուս՛ան մօտ՝ իՒուրքերր մինակ ձգելով Հ ո ն ; Կր նեբրւ Վավան , որ Հազիւ տ ա բ ի մը առա Լ սկսած է

իսլամ ա ալն Լ լ ււ ւի՝ մզկիթ ի Էվ ե ր ա ծ ե ր : մօտերս՛ վերադառնալ իրենց աեղերրւ Ամ՛էն նկարել , մէկ ա ն գ ա մ էն երեւան կր բերէ իր գաղտ­

«Ժողովուրդին ա շի* ում ո ւթի ւ ն ն ո՛ւ բ ա ց ե ր ե ո սլա բազայի մէշ^, Թուրքեր ր փոխուահ՜ ել՛ արղիա– նիքները իր 32 Լրանկարներուն մէԼ։ Ա ր դ ա ր ե ւ ,

կիներն ալ , էլ ե րեւ ա յ թէ , ի ւզատիլ ձեզի ս ա ր - ցաօ– են : այն բոլոր «կիներր» ոբ կը քնանան իր մէԼ, կրքոտ

քուած տ ե ս ա ր ա ն մ բն է ։Մ ենք լաւ կր ճանչնանք Ինչպէս քիչ ա ռ ո վ րսիք, կարնոյ մէք քօ նայուածքով միզամած էակներ են , կանուխէն
ա յ դ աե ֊
Թուրքին ա շվս ո ւժ ո ւթ ի ւ ն բ եւ մ ան ա ւ ա ն դ ղաձահուկ Հանրմներոլ քով քօղազերծ թրքուՀի ֊ խ ա ծ ո լած շր թներ ոբ իր են ց արեւելեան նկ ար ա -
անմրցելի ։ Այս
ս ա կ ա շխ ուժ ութ իւննե ր ցուցադրելու ներ ալ կան : Ուրեմն՝ Հ ի ն եւ նոր Ւոլրքբ իրարմէ Դրին մ ԷԼ կբ ծածկեն գոյն ի սքօզուած մշուշբ

վարպետութիւնը I բամնողր բ ա ր ա կ քօղ մրն է . . . կիներուն վարպետութիւնը առաԼին իսկ ժպիտէն ,

Ա ա կ ա յ ն նոր էրզրումր ա ր դ ի ա կ ա ն , եւրո - ա է ք է գ Հեռանալն է։ կը կ ա ր ծ ե ս ղանոնք Հբապու -

Կ– ՊԵՏՈՒՇ բել եւ սակայն արդէն կ*անՀետին։ Այս տեսակէ -

Իւսլակաւրիւն՝ ՕչակաԱի դԱմ,,, տռվ Մ առի Լօռանսէնի երկդիմի Փաբիզց իներուն

ՀայՀոՀլչ, սպառնալիք , դիւային գոռում - կը նմանին ։ Վ ա վ ա յ ի վրձինը թեթեւօըէն եւ ան -

(Սեփակ|սւն թ ղ թ ա կ ց ո ւ թ ի ւ ն <<8առաի\ւ) գոչում ։ «0\առաԼգիմ՝ական» բեմեր , վարժարան - նշմարելի կ ե ր պ ո վ կը գ պ է ի կաաւթն, եբագբ մ ի -
օ
ներ, կազմ ա կ ե ր պ ո ւթիւններ , Մամուլ եւ տիրացու­ ա յ ն մ է Լ տ ե գ Հանելու կը ձ գ տ ի ան , քան թէ իր ա–

ներ մբցանիշ կը կոտրեն անարգանքի ե լ ապակա­ կանութիւնը , անձերուն ձգելով իրենց էական շրր՜

Ա ր ձ ա գ ա ն գ տ ո ւ ա ^ ւ ոռն ո ց ր զո ր Մերձ. Արե֊ նութեան կալուածներու վրայ, ի սէր • . . Հայաս­

֊ ՜ ե լ ք ի մ Է Լ կը բարձրացնեն «յառաԼդիմական» թեր­ Լագիծը։ Այս կիներուն Հոգին է ոբ աւելի ներկայ

տ ա ն ի ։ Աւելորդ է բսել, թ է ոգին այն չէ՝ զոր է քան անոնց մ արմ ինը ։ ԱՀնոնք մաս կէը կազմ են

թեր , Օշականի դէմ: Յ ո յ ղ կզուգեն ա ա լ իբրեւ շարժառիթ • այլ այն գար­

Պատճա0 ռ ; ՚ Ջիմազա^ք : ՝ք–ննագատ\ը Համ ար­ այն փունԼերուն ոբ կբ բուրումնաւէտեն Հասուն եւ

շելի ծանծաղամտութիւնը, որ ս տ ե գ ծ ո ւ ե ց ա ւ վեր– գրաւիչ պ տ ո ւ գ ն ե ր բ բաժակին մէԼ : զարշեայ կի­

ձակեր է իր վերջին գ ո ր ծ ե ր էն մէկուն մէԼ ( « Վ կ ա ­ Լին 10 12 ամիսներոլ բնթացքին , իըրեւ Հետե -

յ ո ւ թ ի ւ ն մը», մամուլի տակ, լ ո յ ս կբ տ ե ս ն է քանի ներ ը եւ ծ ո վ ա փ ր փ ո ւ ր ը կը մրցին շեշտելու թեթե­

մը օրէն ) «պարագա յա կան» նկատել ե)ո րՀ ր դա Հայ ւանք « Մ ե ն ք չ ե ն ք մ ո ւ ւ ա ց ե լ » ^ ^ ր / , ւ եւ Զ՛ Բաշին - ւութիւնը անոր կա ա ւ ն եր ո ւ ն » ;

Լաղեաններոլ կաղկանձին : .... « Գ ա ռ ա Լ գ ի մ ա կ ա ն ­ ՝^Հ Ուրախութեամբ կը լսենք թէ Իւահտւտտտւձշատ–

բանաստեղծութիւն բ , ու շեշտել (ինչպէս կը շեշ– ները» զէնք դարձոլցած են թրքաբարոյ բոլոր այն
աէ \926էն ի վեր) , թէ Հայաստանի
մէԼ ի ր ա ւ բա­ ՒԽՈՈ - 8շ1՚ՈՏէ6ա թատրոնին մ ԷԼ, ուր կբ ներկա -

նաստեղծութիւն չկայ։ ^այ՚^ուչները, զորս պբոֆէսէօրնեբոլ բեբնէն իմա­ յացուին ՇօԱ1՚էշ1ւՈ6^ ԼաՐՔ "՛Ր թ ա տ ե ր ա խ ա ղ ե ր ը , ե–

նալու դ ժ բ ա խտութիւնը ունեցան Հ այ բ են ա կ ա ր օ տ բ ի տ ա ս ա ր դ եւ տ ա ղ ա ն դ ա ւ ո ր դ ա շ ն ա կ ա Հ ա ր իհաֆֆի

Այս տեսակէտ ր կրնա յ վիճ ելի Րէէալ շ ա տ ե ր ու Հ ա յ բազմ ո ւթի լեները է

Համար : ի) չ ոք կը Հ ա ր կ ա դ ր է , որ Հայ՝ ժողով ա րլ Պ ե տ ր ո ս ե ա ն է ոբ կբ վարէ նուադախում՝բբ ։ Այս

եւ Հա յ ք ն ն ա դ ա տ , դրագատ եւ գ ր ա գ է տ ն ե ր րաժ^ Ո^րիշ ոչինչ ։ Օշական , քսան տ ա ր ի է ի վեր առթիւ կլչ յիշեցնենք թէ յառաԼիկայ մայիս \ 5ին ,

նեն զայն Հ ք-ւսյց , ոչ ոք կրնայ մեղադրել 0շակ՚*– ճ շ դ ա ծ է իր դիբքրե ո րՀ բ գ ա Հ ա յ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն եւ Ռ ա ֆ ֆ ի ն ն ո ւ ա գ ա Հ ա ն գ է ս մը պիտի տայ Լոնտոնի

նը , իր անձնական մտաՀոգութիւններուն եւ եզրա– բանաստեղծութեան Հ ա ն դ է պ , այս ձեւով եւ այս մէԼ ։ 8ՀաԼոզութիւն :

•կացութիւններուն Համար ; եզրակացութեամբ ։ Միակ տարբերութիւնն այն է,

Հիմ բռնելով ա յ ս ա ն ն պ ա ս տ կարծիքբ՝ Խոր - որ երէկ ճաՀիճ չկար՝ կրկռան գորտերու Համար։ եանի , Հ ր ա պա ր ա կա յ ի ն իր յա յ տ ա ր ա ր ո ւթ ի ւ ն ն ե ր ո ւ

ՀրդաՀայ գրողներու դ ո բծին Հանդէպ, Աուրիոյ, Օշական անխոցելի չ է ։ &/# , անձնապէս , պիտի կարգին *

Լիբանանի , Կիպրոսի թէ Երուսազէմի բոլոր կա - կարենայի կսմթել զինք , ու, մ ա ն ա ւ ա ն դ , Հ ա կ ա ֊ «Կան մարդիկ , որոնք իրենք զիրենք գրա­

չազակնեըը ,ձայն ձայնի եւ կտուց կտուցի տուան՝ ս ո ւթիլննեբ թէ տկար ո ւթիւններ Հաստատել ։ գէտ Համարելով Հանդերձ , անմտօրէն կր փորձեն

անէծք կը կ ա ր դ ա ն Օշականի Հասցէին, ոբ «Հակա՛ Բայց, զարշելի այս խաչակրութիւնը՝ այս ձեւով Հարուածել Ա • Հայաստանի կուլտուրական ար -

Հա յա ս ա ան ե ա ն » իր ե լ ո յ թ ո վ , կը դ ա ռ ն ա յ « Գ ա շ - ու այս ո գ ի ո վ , ազերս չունի քննադատութեան թէ ժէքները։ Որքան քի է ՐԼԼաս անոնք, ել որքան՛

նակցութեան թմբկաՀաբ >> . . . : ա զ գ , նախանձախնդրութեան Հետ, ՛ել բարքերու շուտ ՄԱ՝ԲԲՈՒԻՆ , այնքան աւելի կը շաՀ ի Հայ

Աւելորդ չբլլայ ճշդել, թերեւս, որ «Վկայու­ քառասմբակ գաՀավիժումի մբ մասին կը վկայէ ։ ժոգռվոլրգը»։ («Զարթօնք» , 14 ֊ոպրիլ 1946) :

թիւն մ բ » Հատոբբ՝ վկա յ ո ւ թ ի ւ ն մ ը ն է «Ափի*–*ւքի Այնքան խորունկ է անպատասխանատուոլթիւ– Ընդգծումը իմս է ։

Հոգեխառնութեան» , յետպաաեբազմեան սերուն - ֊՛ԱՀ որ պ ա շ տ օ ն ա կ ա ն Հ ա ն բ ա գ բ ո ւթիւններ կբ Հրա­ Ես սիրտ չունիմ ա խ տաճ ա ն ա չռ ւթեան փորձբ
իսորացնելոլ տ ո գ ե բ բ , ամբոգԼ
դի , եւ բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ Ա • Ն՛ ա ո ո ւ կե անի «Թուղթ աո, տարակուին թերթերս ւ մէԼ (միշտ * * * յառաԼդիմ ա– զութիւն ; Բանբերին : ողբեր -

Ե ր ե ւ ա ն » Հատորի բ ա բ ե իս ա ռն ո ւթե ան եւ կթ՛ մա յի՛ն կան), իսավւանելու Համար Օշականի Յոըելեան\ը , մբն են ինքնին

մասին։ (Մօտ 200 ^ ՜ ^ ) • Օշական , մասնաւոր վեր - ո լ Հարկադրելու Երո ՛ ֊ " ազէմի Պ ա ա րի ա ր ք լ ւ , որ վԱԶԳեՆ ՎԱՆԱՆԳԵԱՆ

լուծումի 1լ ենթարկէ այն ոգին՝ որ կը տի րէ այսօր Հ բաժարի Տ ո րե լ ենական Տ անձն ա խ ում բի նախա -

Ա փիւռքի մէԼ, Հ ա ն դ է պ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի , եւ֊այն ոգին՝ գաՀութենէն , ու վտարէ գրագէտ ր ()ւսոլց չական ԱՏԱՑԱՆ՚Բ

որուն թ ա ր գ մ ա ն կր Հանդիսանան Գէոբգ Արով - իր ամ պիոն էն . . * :

ներն ու Տէ . ԲաշինԼագեանները ։ Այս Հ ա կ ա դ ր ո ւ - Հ– Մ • Ը. Մ՛ (Հայ Ա կ ա ո ւ տ ) , ա մ ս ա գ ի ր , թիս

Այս առթիւ, նուազ՛** իմաստալից չեն թ ո յ ն 1 , Ապրիլ 1946։ Տ ա ր ե կ ա ն բաժնեգին 600 ֆրանք։

թեան փորձբ պ ա ր զ ա պ է ս տալու Համար «ԹուզԾ ո ւ մա զ ձ տ ո գ ե ր բ՝ նաեւ « ս ո վ ե տ ա կ ան դ ե ս պ ա ն ա - Ջ ե ռ ք է ՝ 50 ֆրանք; Ա Շ. ձա16ա6ՈՈ6

ա ռ Եր՝եւան»ի Հոգեյատակը ։ Հասցէ

տան ա շ խ ա տ ա կ ի ց » , Երեւանի բանբեր Գ. \,ազար– «ՒԽւտտոտէատո», 32 - 34 ատ Տէ. Ն&աւտ, Բտատ ( 9 ) :

Fonds A.R.A.M