Page 82 - ARM_19-1946_02
P. 82
Ո ԱՌԱՔ
ՀԱ8ԿԱԿԱՆ ԳԱՏԸ ՀԱԱՊՕՒՈԱԿԱ՚Ն Ա€ԻԱՐՀ եւ լթւտերւլ մոլեգնօրյէն ղէւքագբեցէն եք. ի՝եկա% աքր–
մահօրէն , «Վանի Այղր ի լեան Հերոսամարտը » կեր
(Վանի հեոոսամաբսփ 31բդ տարեդարձին աււթիւ) տելով :
Պ է տ ք է կ ա ն գ առնել ր ո պ է մը, Հարկ է փակել Վասսլո կրական է Հ ե ր ո ս ա մ ա ՛ ր տ , / ՛ ՛ ն չ փառա -
աձքհրր, կ ա տ ա ր ե լ մտածման ճ ի գ մը՝ Հայկական պանձ֊ անուն եք. յաղթանակի ի՛նչպիսի յուշարձան
ներկային մէԼէն , մերձենալու Համար մեծութեանը Վասսչոլբակա՜ն աշխարՀ **• մեր ա զ ա տ ա գ ր ա կ ա ն պայքարին մէ^%
պատմ ա կ ա ն պաՀուն : «ի ր ա կանա՚ցն ե լ » անոր բա Հրեղէն անունիդ , դրախտագեղ այդե»աանիդ , Եւ ի ՜ ՚ ե լ պ ի ւ ՚ ի ստորնացուցիչ, ամօթալի
ցառիկ Հանգամանքը , տեսնել Հայոց պատմ ու - բ ա բձըաբեբձ ս ա ր ե ր ո ւ դ , ծ՛ովիդ ու ձորիդ ան Հ ո ւ ն - թշնամիին Համար ե լ անոր պատմութեան մէ^–.
թ ե ա ն ե գ ա կ ի այս անկիւնագաըձը , որուն նմանին օրէն կ ա ր օ տ , Հոգիս՝ արցունքներով եւ ընդվզու - Վասպոլրակա՚ն աշխարՀ
Հասնելու Համար Հայկական ճակատագիրը կրնար մ ով մը աՀաւոր, քեզ 1լ ո դ ե կ ո չէ ։ Փ ա ՛ ռ ք քեզ • • •
գ ա ր ե ր սպասել։ Անշուշտ , ամէն ոք գիտէ ա յ գ մէ Երեսուն եւ մէկ տ ա ր ի ՜ առաջ ... Փ ա ռ ք քո շանթարձակ ու բարձրաբերձ լեռ -
կը , եւ արդէն ըսես մաշած՝ ա յւլ ճշմարտութիւնը Եւ ինչ Հ ր ա շ ա փ ա ռ օրեր ... ներուն, ա պ ա ռ ա մ ն ե ր ո ւ գ կարօ֊բութեան , պատմա–
կո ր սն ց ո ւց եք է իր նոր ո ւթի ւնը : իր առա^ բերած Երբ ՐՈԼՈՐ ա զ ա տ ա տ ե ն ՛ չ սիրտերն առնակորով, ք ա ն գ ա կ բերդին ՀՀամիրամայ , «Ցարալէզի»ն կեն^
րարո յա կան խմ ո րում ը —- պա յ մ ան ա զ դ ե ց իկ գ ո ր– մարտի երգն ի բերան՝ ռազմաշունչ կ՚որոտային։ ս ա ն ո ր ո գ , Աղթամարին արքայանիստ , քու Վ ա -
ս՛ունէ ո ւթե ան ,ճե, յեգ կր նուագի : Գոնէ Երբ՝ ՐոԼոր բաղուկներբ յաղթ , Հրազէններուն բ ա դ ի դ Արծ ո լա ր ո յ ն ու Ն ա ր ե կ ի դ ա ս տ ո ւ ա ծ ի ե ր դ *
ա ՛Լ էէ աճիր։ Ա յ գ Գ ա տ ը , անշուշտ , անտէրձգուած ա բ ե ւ ա փ ա յ լ ճաճանչներով կը շողային ։ փ ա ՜ ռ ք պտղառատ ու Հերոսական Այգեստա
շէ , ր ա յ ց , Հեռու է պաշտպանուելէ այնպէս ինչ - Երբ՝ րոլոր ա չքեր ը Հ բակարմիբ , ցասումի եւ նին, մեղրածորան ու մ ա ր տ ա գ ո ռ ՚&ատախին, Հա–
պ է ս կր ս պ ա ս ո լ է ր , ինչսլէս րոպէին ր ա ց առի կ Հ ան–~ Վրէժ՜ի մռ լ ե զ ն ո ւթեամ բ կը խ ա յ տ ա յին՛* ղարամեայ ք ա ղ ա ք ի դ ու Հ ն ա ր ա գ է տ վ ա ր պ ե ա ն ե ֊
գ ա մանքը պիտի Հրամայէր։ Արպէսզի՝ ար իւ՛ն ա ժ ա ն դ ո լ Հ ա ս տ ա կ ո ւ ռ զրն– բուն, որոնք Հայկական ա ռ ա ջ ի ն թնդանօթը ձոլ-
Անշո՛ւշտ , ամէն ոք գիտէ ։ Հարկ է սակայն տ ա ս ն ե ր ր փշրուին եւ ոսկեծին դաշաերու մէջ, լեցին , եւ հ խ ա ւո ր ու անծուխ վառօդը պատրաս
մնալ գիտակցական վառ աստիճանի մը վ ր ա յ * խ ո ւ ի ն ու գութանը ա ր դ ա ր ա շ խ ա տ ա ն ք ր յաւե բժա– տեցին ։
՛մնալ տ ե լա կան ա պէ ս , յա ր աճ ո ւ ն կ ե ր պ ո վ , ինչպէս ցրնեն ։ Փ ա ՜ ռ ք , արեւակէզ մշակներուդ , մտքի , խօս
արգասաւորական ջերմութեան մը մէջ, երկունքը Որ՛պէսզի* շքեգազարդ պ ա լ ա տ ն ե ր ը ծխան՝՛, ու քի ու երդի , զինաւորեալ որդիներուդ արի֊արանց
Է^^ՐՐ
գիմաւորելու իրաւունքը շաՀելոլ Համար ։ <ո խ ո ր տ ա կո ւ ի ն Հայ ար ի ւ ն ր լափող սադա յ է եւ բոլոր գ ա ւ ա կ ն ե ր ո ւ դ Արմենական ։
յա
Ան կա խ ո ւթ ի ւնը կորսնցնելէ ի վեր , չէ պատա– վւլատակներուն տակ խեղդելով ։ Վասպուբակա՜ն աշխարՀ ...
Հած երր եւ իցէ , որմ եր մոգովուրգին շաՀ երուն Ու բռնութեան Հիմերը սարսին , կործանին Գուն դարձեալ դերի ես Հիմա ու ս գ ա ւ ո ր , ինչ–
պաշտպանութիւնը՝ միաւորուի ա յ ս քան լրի1– ա– լ ի տ են ա պ է ս X պ է ս Ա ր ա ր ա տ ը յա գ թ ա պ ա ն ծ , ինչպէս կաբինը ար
մէնէն մեծ պետ ո ւթի ւ ն ն եր էն մէկուն կամքին Հետ։ Որպէսզի, երջանիկ օր մը, Հրեղէն դա բ ա - քայանիստ , ինչպէս Տարօնր անառիկ , ինչպէս Ե-
եւ արիւ
Ա յ գ րոպէէն ի վ ե ր , չէ պատաՀած երբեք, որ ա յ գ գլուխ մը ր ա ց ուի մեր արիւնաքամ ցեգին ըիզան ու Աալնոյ - Զորը * * . ե լ բոլոր բոյնեբը մեր
ն ո յ ն Ղ՝ ա ։ ո ը ունենա յ այնպիսի կռուան մը, որպի - նաներկ Հայրենիքին Համար ։ Հայրենի, ո՛ ր գ ե ռ մաՀիկաւռբ ղր°չր կր ծածանի :
սին Է աներեւակայելի ի րականութ իւն ր խորՀբդա– X Վասպուբակա՜ն աշիսարՀ ...
յ ի ն Հայաստանին։ Ա յ գ րոպէէն ի վեր , չէ պատա ^Լասպոլրակա՜ն աշխարՀ ... ՈԲւ֊ր են ար շալս յսնեբդ Հրակաբմ իր , երբ Ա ի–
Հած երր եւ իցէ, որ Հանուր աշխարՀին վրայ Գուն խորՀուբգնեբուն գ ե ր ա գ ո յ ն բ եւ ներշն ՚իանը լուսաճաճանչ աբեւներոլ Հետ կր պաբէր*.
ց րցքնուած Հայ բեկորներ ր՝ արձակեն մէկ ադա ~ չումներուն նուիրականը պ ա տ գ ա մ ե ց ի բ մեզի, երբ Ո ւր են Հա յ կա կ ան դա շտեբոլդ ս րբաս ա ց ա յ–
գակ միա յ ն , իրենց պատմ ա կ ա ն պաՀանջը բանա - թշնամին դարձեալ իր սուրբ կ՚երկնցնէբ մեր պա գ ե բ գ ե ր ը , երբ Հովիւներու սրինգները կը գնդային։
ձեԼե լու Համար։ րանոցներուն ։ Ո^ւ բ են ա ր տ ե ր դ ո ս կ ե վ ա ր ս , պ տ ղ ա ս տ ա ն ն ե ր դ
Եւ եթէ ա յ ս րոլոր պաբագաներբ բացառիկ են Երբ «Ուբրաթ Առուին» մ օտերը Հա յ դեղանի գրախտա լին , վ ա ր դ ա ն ո ց ն ե ր ու բուրաստաններդ
գրականօրէն, ապա ուրեմն , բ ա ց ա ռ ի կ է նաեւ , իր Հարսներն ու դ ե ռ ա տ ի ազ^ի1լները նորէն կը ճչային ա նմաՀ ա կ ան X
ս ա ս տ կո ւթ ե ամ բն ու պայթուցիկ ր ա ր գ ո ւթեամ՛ բը , լ ե ղ ա պ ա տ ա ռ , թ շնամ ո լ լպիրշ ճանկերուն մէջ։ ՈՐվ մ ո խրաց ո ւց ր ա բ ո ւ ն ա կն ե բն ու ո րթա–
, իշխանը
միջագգային Հակամարտ ուժ՜երու գասաւորումը ։ Երբ՝ Վ ռ ա մ ե ա ն ը 1լանՀետացուէր , ա ո ւե կե ր ր մեր ա ր դ ա ւ ա ն դ այդին եր ո ւ ն , որ սկիՀն
ի ա ց ա ո ի կ է, նոյնքան եւ աւելի , շաՀերու նոր ձե– Ա՚իՀրանն ու ՎաՀանը գաւադրօրէն կ՚իյնային պար անդինի մնաց եւ ժամն անպատարագ :
ւաւո բումնե բուն յարափոփոխ ու յեղյեղուկ նկա տ ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն ճամ բուն վրա յ ։ Ո^ վ Հ բդեՀեց մ եր գէզերր ոսկե ճամ ո լկ ^ մեր
րագիրը։ Ա եհ՜ ագգեր , իրենց Հակումներ ր շուկայի Երբ՝ ստեղծագործ մեր ցեղին զան գ ո լածն երր կալն ու ամբարը, որ մենք մեր Հանապազօրեայ
Հ ան ահ՜ , գ է պ ի տ ե ւ ա կ ա ն կայունութեանցճամ բան ե– պա շա ր ո ւե ց ան եւ թշնամին իբ մ աՀ ատաբած Հրա– Հացէն զուրկ մնանք :
րր , ամէն օր՝ նոր անակնկալ մը կր նետեն , մի - նօթն եր ը կր գետ ե զէր ։ Ո^վ ցամքեցուց ձէթը Լուսաւորչի կանթ ե զ ի ն ,
ջ ա գ գ ա յ ի ն Հ ր ա պա բ ա կին վ ր ա յ : Երբ՝ բազմաՀազար կիներ , ծերեր ե լ լեղապա թոնիրն անկրակ եւ Հոգն անմշակ թոզուց , որ շէն
Բացառիկ է նաեւ այն, ոբ ա պ ա գ ա յ ի Հիւս - տառ մանուկներ փրկութիւն կ՛աղերսէին ...
՛Բու վե Հ • ո ւթեան ծոցէն , անկախութեան Հ րր– ո լ աւանը չքանան ;
ուածքին կա ր կա Հր այսօր բանեցն ո գ գ ր ե թ է բ" / " ք՛ ինչո^լ Հօտերը չեն մագ՛լցիր բլուրներն ի վեր,
անՀատնեըը ա ն ց ա ծ են 14/՛ պատերազմին ու անոր դեՀ ու մ աբտնչում ի խիզախութիւն. սերմ անեց ի ր
մեր Հոգիներուն մէջ ։ 1'նչո լ կթուոբնեբոլ երգն ու ծ ի ծ ա գ ր ցամքեցաւ
«խաղաղութեան» պատրաստումէն * * . Ա՝ենք նմա մեր արօտին ու մարգերուն վրայ :
ն ա պ է ս , ժամանակակիցներն ենք այն ե լ այս պատ Ա իվւանի եւ Վ ա ր ա գ ի բաբձո ւնքնեբ ո ւն փյւ ա ք
ա ն դ ա մ մ ը ն ալ ծնաւ Հզօրութիւնը մեր ցեղին ու ^ Ո՞ւր գացին թռչուններու եբամներր գունագեգ
մական շրջաններուն՝ լ ի այնքան յորղուն յոյսն - ե լ ա գ ռ ա ւ ն ե ր ր կը կռկռան Վանէն Տարօն , Երի -
ր ո վ * Հ իաս թ ա փ ո ւթ իւննե բ ով , ամուլ ճիգերով, կամքր պողպատակուռ
Ու ռ րկէսՐՐ *ք ա ռ ե ց ա ն տ ե ս ո ւ ա ծ բնգ վզում ին զ ա յ կ ն Կարին, Աալնոյ Աոբէն մինչեւ Հեռաւոր ան–
•անՀակակշիռ մսխումներով * •* գ տ ս ա ա ն ն ե ր ր Հայկական :
Բ ա ց ա ռ ի կ , մ ա ն ա ւ ա ն դ ինչքան ս ր տ ա ռ ո ւ չ , ինչ մեծ խարոյկը բոցատարած ւ
Ատոր Հ ամ ար էր որ՝ մեր կ ո ր ա ց ա ծ մ էջքեր բ Ծառ չմնաց , ճաղիկ չմնաց , աղբիւրներն ու
քան եզերականօբէն սրտալիր , Հեռուէն Հասած 9րՀորներր ց ա մ ք ե ց ա ն ե լ ամենուրեք սովալլուկ
ձայներր մեր երէց, մեր եզբայբ եգբայբակիցնե - շտկուեցան , // եր բազուկն երր զէնք շարժեց ին ։
Ատոր Համար
Լբ, որ ԼառՐ Հ Ր ՝ո ոաւ մեր ակ - ՚1ա,1Ժրն " ՚ բորենիներր կր թ ա փ ա ռ ի ն :
բուն , Հա յա ս ա անի աւագ ք ա զա ք ա ցիներուն՝ ի ս ա– Ի՚նչպէս աղիողորմ ճչացին, ի՚՚եչպէս գետնա–
Հ ակեանին , Գեմիրջեանին , Ա՛՛ս բեան ի ն , Ա ճ ա ո եա– նագբիւ րին մէջ ա սորվեցանք միաքն մեր բազուկ
ներուն ապա լ ի ն ի լ : // աՀն իբ ս ա ր ս ա փ ը կո րսնցուց տարաձ պաղատեցան ուշաթափ ել որդեկորոյս
ն ի ն , Մ ա լխասեանին , դ ե ռ ա յնքան ո ւր ի շ ն եր ո ւ ն * * * մայր երր ալի Հեր յ
դիւթական շեշտերով ձայները Հայրենիքէն ^Հայ ՆորաՀասներն այրիացան , գեղոլՀիներբ
եւ
րենի Հբաւէբ»ի * . . «Գէպի Երկի՜ր» ** * Բայց , ս ա մ է կր դ ր ա կ ա ն է , /// յգ. «նաւը՝» պի «մերկանդամ» պարեցին բռնաւորի դաշոյնէն
սր -
Հարկ է ճ ի գ ընել՝ չփղձկելու Համար*** աի ընթանար աւելի Հաստատ , աւելի շր ^ ա Հ ա յ ե ա ց , մտրակի Հարուահ-ներէն կապուտցահ֊ իրենց
X աւելի դիա ո ւն եղանակով մը X Աւելի մ եծ չափոՎ րուեքնեբր Հազիւ շարմելով :
պիտի ձերբազատուէբ Հ ի ն ու ամուլ թարթափանք Սրտաճմլիկ լացին օր ու գիշեր ,իրենց սպան
արիւնոտ ստինքներչշ
ինչպէ՜ս չ յ ի շ ե լ , ինչպէ՜ս չոգեկոչել Հայոց ներէն, պիտի ո ր գ ե դ բ է ր , աւելի մեծ չափով, «ար
զապարտ :
Հայրիկր ) ՚ ե ւ ԶօՀբա՚պր, եւ Ակնունի՚ն , Զարդար– նուած մայրերու լ ի գ ո գ , ծ֊րձ֊–
դ ի ա կ ա ն » , ո՛չ բեմ ա դ ր ա կ ա ն , ազդո՛ւ դռրծելա– կհրներր անմե
եա՚նը, Հ/աՀրիկեանր, Վարուժանր, ք^աժակը, կերպները •.
Աիամանթօն, թումանեանը, Տ է ր ե ան բ , եՏանջեա– Դիակներ դիզուեցան , դիզուեցան , յօշոտուաօ֊
ե, անճանաչելի X
նը*** ինչպէ՜ս չոգեկոչել Ա՜ , եթէ ո՜զջ ըլլա X , քա ի Հա ի, ու աձ կ ա մ Հրկիզուած
Դիակներ՝ վր–
յ ի ն * * (\՜ , եթէ մեր պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն ՝ այս բ ա ց ա ռ ի կ Հեռու մեզմէ , այսպիսի պաՀոլ մը, ղիլրիս ՚11 ր»յ , ճամբաներոլ լեռնալանչերոլ ե լ բլուրներու վրայ։
րոպէն , ա յ ս անգին գանձը տրուած Ըէէա Ր էր^նց անՀասկացող քննադատսւթեանց Հակումը։ ինչ ոբ եզերքը ե– աղբակոյտ եր ու
կեանքին*** Նոյնքան մեծօրէն բացառ1իկ ինչքան կը պ ա ա ա Հ ի այսօր մ ե ր ճակատ ագրին , մեղմէ ա– Դիակներ՝ շուկաներու մէշ, Հիւանգանոցնե -
այս րոպէն, շեշտեր պ ի տ ի ժայթքէին անոնց սըր– մէն մէկը, ամէն մէկ Հայ պատասխանատու է ա– /՛ք՛ ՚ դարոցներոլ, բ ա ն տ ե ր ո ւ ե լ օրօրոցներոլ մէի
տերէն , ամէն մէկուն սրտին մասնայատուկ թրր - նոբ*. Ա ե ծ ա ս լ է ս ժ ա մ ա ն ա կ է Հասկնալու, ոբ րոպէն I Դիակներ՝ աշխարՀ ի Հղօրնեբուն ներկայացու–
թռացումնեբովր : Պիղատոսնեբ չընդունիբ X Տարակոյսէ վեր է , ո բ ց^չ^երոլ դռնեբուն ավել ...
Օսմանեան՝ կայսրութեան ա րի բունը ի նչպիսի կա՛ն կ ա բ ե լ ի ռ ւ թ - ի ւ ն ն ե բ : Զիր ա կ ա ն ա ց ն ե լ ա յ դ կա - | Տ ե ս ա ն ՝ ա յ դ ք ա ն չարիք եւ արՀալիրք, ա /նքան
մռունչներ պիտի արձակէր*** բե լիութիւննե ր ը՝ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն թէ անՀատական տանկսնք եւ զարՀուբանք, աւերն ու արիւնը։
Հա յոց ալեզարդ Հա յրիկր յ Վ ա ս պ ո ւր ա կան ի այն մեղքն է որ որակում չունի։ Որ մեր ժ ա մ ա ն ա – Տեսան մայրերու գիրկերէն խլուած֊ ե լ ապա–
Ոէյ, մներոլ վրայ, մանուկներու գանկերը ջախքախ–
Հոգեղէն գանձէն , ա գ ա մ ա ն դ ե ա յ շերեփով, ի՜նչ կակիցներր պ ի տ ի գ ա մ է ր բո՛գ միշտ անարգանքի ուած
պիսի գ ո Հ ա ր մր պիտի դուրս բերէր, անպաճոյճ ս
ա յլ շքեղ , կ ա ի յ ա բ գ ե լու Համ ար Հա յ ո ւ ն սիրտը , Անկարելին չէ տ ր ո ւ ա ծ ո ե լ է մ աՀ կ ա ն ա ց ո լ ի Տ ե ս ա ն ՝ երբ դ ե ռ ա տ ի Հարսներ եւ աղջիկները
բո լո ր Հա յ ե բուն սիրտր , ուր որ ալ ը լ Լ ա ը ան ... կամ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն ս ւթեան : Ու ամուլ է ո գ բ ա լ զայն : ՚ չ է զ ի Հ արէմնեբ բ կը ք ա շկո ա ո ւէ ի ն ...
& եվէորնե բ ը Վարուժանին , թումանեանին , Բայց անՀ ատ ր , ինչպէս Հ ա ւ ա ք ա կան ո ւթ ի ւ ն բ , եր Ո չ ոք վ՚աթթեց անոնց վէրքերը լայնաբեբան
Հազար
Աիամանթոյին , Տէրեան՚ին «պիտի պատռտուէինք կու Հ ո գ ե կ ա ն ՚1 ի ճ ա կ ուհի կատարուած իբականոլ– եւ ոչ ոք զգաց ամօթանքն անդարմանելի ,
անօրինակ,
մարդկային սրտին միակ մեծագոյն, միակ ազնիւ, թեան ա ռ ջ ե ւ : Ա է կ պարագա յ ի ն ՝ ան կ՚ըսէ * « Ինչ Հեք իրենց ծն ո ւ ն գ բ նզովող մեր
միակ ա ր դա ս ա ւո ր կիրքէն , որ կր կո չուի զոՀ ա բե– ոբ կարելի էր՝ բրի» *• Միւս պարագային * «Այնքան եզնիկներ ուս :
բ ո գ Հայրենասիրութիւն ... բան կար ընելիք , եւ չըրի» *՜ Ու ծազրեցին մեր տ ա ռ ա պ ա ն ք ն
արդարութիւնը
մեր Գատին, սակարկելով՝
Ա աբդկա յ ի ն ուժերէն գերիվեր Հեշտանքով Առա ջին պարագա յ ի ն մ էջ ղ ՛ո ն ո ւ ո զ անՀ ատը գ ո յութիւնն ոլ ա ր ի ւ ն բ :
մր, ինչպէ՜ս, երա՜զ, տեսի՜լք ու իրականոլթիւն կամ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն ո ւթ ի ւ ն ը կրնայ ապագայէն ամէն Վասպուբակա՜ն աշխաբՀ ...
պիտի թեւածէին աչքերուն մէջ՝ «Բագինի փառա ինչ սպասել*. Ի ր կամքն ու ուժը, իր զոՀաբերումի Գուն դերի ես Ա ր ա ր ա տ ի ն նման* դուն կր
, ու զաւակ -
բանութեանդ տրտմաթախիծ բանաստեղծին •. • կարոգութիւնր միշտ տ ր ա մ ա դ ր ե լ ի : Երկրորդ պա աքս/ս բռնաւորին բիրտ լուծին տակ :
լ շ> :
կարելի պիտի ըէէա^ր խ ո ւ ս ա փ ի լ խութերէն , րագային ա ր դ ա ր է կ ա տ ա ր ե լ մռայլ ախտաճանա– ներդ Հա յ բ ե ն ա կ ա բ օ ա քեղ կ ե բազեն
կարելի պիտի րէէա^ր մեր ս ա ր բ սպասումներու Բայց , «ԱշխարՀն է ս պ է ս չ ի մնա
Հերկին մէջ՝ երբեք չՀանդիպիլ կարիճի ու եգիճի , ՊաՀբ վիպապաշտ , ա ռ ա ւ ե լ նուազ րիւգան -
կաբելի պիտի ե-
ՐԼԼա^ Ր ա ռ ա ջ ն որ գել մեր Գատին դ ա կ ա ն վերլուծումներուն չէ ոբ կ ր պ ա տ կ ա ն ի Հ\)ա– ԱՏԴԵՍՏԱՆՑԻ
րիցս ա ր դ ա ր նաւր՝ ա ռ ա ն ց թարթափումի, կարելի կայն, Հարկ է չմոռնալ երբեք, ոբ ո ե լ է գ ո ր ծ ն ա
պիտի ՐԱա^Ր*** Անշուշտ , անՀնարին է տ ա լ դրա կան նոր ո ւթեան ետ եւ , միշա ներկա յ է նոր ոգիի ՍՏԱՑԱՆ*
կան պատասխան : կեանքը շ ա տ է դժուար , մար - ազբիւրր ։ Այնքան ա տ ե ն որ ոգին , Հայեացքը չէ 7 հ 6 ձ բ բ 6 Ձ 1 օք » » « օ 1 տ « տ ճ < ^ ե VI, &սհօ1ւե<»
դուն ա խո բժակբ մ ի շա անսաՀման ոլ գ ա զ ա ն ա ( ի ն , կրած ո եւ է փոփոխութիւն , գործնական իրակա I ,ձ;ա6,"ք"Տ– ^ Բ - Ո Ի ^ ֊ - ի ն
«գայլր» միշա իրաւասու «ոչխարին$> վրայ, արդա նացումները դատապարտուած են մնալ սով ս րամ ո– յ«ւշագիրր Հայկ,
յ՚
իատի Սասին)։
րութիւն , իրաւունք միշտ վ ա ր շ ա մ ա կ միայն՝ Հիւ– լութ ի ւ ն ։ ճ ա տ ո ա ո 8ս116էա, ^ օ հ 1946. թիւ 5 ։
լէական ռո՚ւմրի մեյք1Լո%.թեան վյրայ • * * (Մնացեալը յաջորդով) (Հրաա.
ՀՐԱՏ ԶԱՐԳԱՐԵԱՆ Հակ. Դ ա տ ի 8անձնախումբին, Նիւ Ե ո ք ք ) ,
Fonds A.R.A.M
ՀԱ8ԿԱԿԱՆ ԳԱՏԸ ՀԱԱՊՕՒՈԱԿԱ՚Ն Ա€ԻԱՐՀ եւ լթւտերւլ մոլեգնօրյէն ղէւքագբեցէն եք. ի՝եկա% աքր–
մահօրէն , «Վանի Այղր ի լեան Հերոսամարտը » կեր
(Վանի հեոոսամաբսփ 31բդ տարեդարձին աււթիւ) տելով :
Պ է տ ք է կ ա ն գ առնել ր ո պ է մը, Հարկ է փակել Վասսլո կրական է Հ ե ր ո ս ա մ ա ՛ ր տ , / ՛ ՛ ն չ փառա -
աձքհրր, կ ա տ ա ր ե լ մտածման ճ ի գ մը՝ Հայկական պանձ֊ անուն եք. յաղթանակի ի՛նչպիսի յուշարձան
ներկային մէԼէն , մերձենալու Համար մեծութեանը Վասսչոլբակա՜ն աշխարՀ **• մեր ա զ ա տ ա գ ր ա կ ա ն պայքարին մէ^%
պատմ ա կ ա ն պաՀուն : «ի ր ա կանա՚ցն ե լ » անոր բա Հրեղէն անունիդ , դրախտագեղ այդե»աանիդ , Եւ ի ՜ ՚ ե լ պ ի ւ ՚ ի ստորնացուցիչ, ամօթալի
ցառիկ Հանգամանքը , տեսնել Հայոց պատմ ու - բ ա բձըաբեբձ ս ա ր ե ր ո ւ դ , ծ՛ովիդ ու ձորիդ ան Հ ո ւ ն - թշնամիին Համար ե լ անոր պատմութեան մէ^–.
թ ե ա ն ե գ ա կ ի այս անկիւնագաըձը , որուն նմանին օրէն կ ա ր օ տ , Հոգիս՝ արցունքներով եւ ընդվզու - Վասպոլրակա՚ն աշխարՀ
Հասնելու Համար Հայկական ճակատագիրը կրնար մ ով մը աՀաւոր, քեզ 1լ ո դ ե կ ո չէ ։ Փ ա ՛ ռ ք քեզ • • •
գ ա ր ե ր սպասել։ Անշուշտ , ամէն ոք գիտէ ա յ գ մէ Երեսուն եւ մէկ տ ա ր ի ՜ առաջ ... Փ ա ռ ք քո շանթարձակ ու բարձրաբերձ լեռ -
կը , եւ արդէն ըսես մաշած՝ ա յւլ ճշմարտութիւնը Եւ ինչ Հ ր ա շ ա փ ա ռ օրեր ... ներուն, ա պ ա ռ ա մ ն ե ր ո ւ գ կարօ֊բութեան , պատմա–
կո ր սն ց ո ւց եք է իր նոր ո ւթի ւնը : իր առա^ բերած Երբ ՐՈԼՈՐ ա զ ա տ ա տ ե ն ՛ չ սիրտերն առնակորով, ք ա ն գ ա կ բերդին ՀՀամիրամայ , «Ցարալէզի»ն կեն^
րարո յա կան խմ ո րում ը —- պա յ մ ան ա զ դ ե ց իկ գ ո ր– մարտի երգն ի բերան՝ ռազմաշունչ կ՚որոտային։ ս ա ն ո ր ո գ , Աղթամարին արքայանիստ , քու Վ ա -
ս՛ունէ ո ւթե ան ,ճե, յեգ կր նուագի : Գոնէ Երբ՝ ՐոԼոր բաղուկներբ յաղթ , Հրազէններուն բ ա դ ի դ Արծ ո լա ր ո յ ն ու Ն ա ր ե կ ի դ ա ս տ ո ւ ա ծ ի ե ր դ *
ա ՛Լ էէ աճիր։ Ա յ գ Գ ա տ ը , անշուշտ , անտէրձգուած ա բ ե ւ ա փ ա յ լ ճաճանչներով կը շողային ։ փ ա ՜ ռ ք պտղառատ ու Հերոսական Այգեստա
շէ , ր ա յ ց , Հեռու է պաշտպանուելէ այնպէս ինչ - Երբ՝ րոլոր ա չքեր ը Հ բակարմիբ , ցասումի եւ նին, մեղրածորան ու մ ա ր տ ա գ ո ռ ՚&ատախին, Հա–
պ է ս կր ս պ ա ս ո լ է ր , ինչսլէս րոպէին ր ա ց առի կ Հ ան–~ Վրէժ՜ի մռ լ ե զ ն ո ւթեամ բ կը խ ա յ տ ա յին՛* ղարամեայ ք ա ղ ա ք ի դ ու Հ ն ա ր ա գ է տ վ ա ր պ ե ա ն ե ֊
գ ա մանքը պիտի Հրամայէր։ Արպէսզի՝ ար իւ՛ն ա ժ ա ն դ ո լ Հ ա ս տ ա կ ո ւ ռ զրն– բուն, որոնք Հայկական ա ռ ա ջ ի ն թնդանօթը ձոլ-
Անշո՛ւշտ , ամէն ոք գիտէ ։ Հարկ է սակայն տ ա ս ն ե ր ր փշրուին եւ ոսկեծին դաշաերու մէջ, լեցին , եւ հ խ ա ւո ր ու անծուխ վառօդը պատրաս
մնալ գիտակցական վառ աստիճանի մը վ ր ա յ * խ ո ւ ի ն ու գութանը ա ր դ ա ր ա շ խ ա տ ա ն ք ր յաւե բժա– տեցին ։
՛մնալ տ ե լա կան ա պէ ս , յա ր աճ ո ւ ն կ ե ր պ ո վ , ինչպէս ցրնեն ։ Փ ա ՜ ռ ք , արեւակէզ մշակներուդ , մտքի , խօս
արգասաւորական ջերմութեան մը մէջ, երկունքը Որ՛պէսզի* շքեգազարդ պ ա լ ա տ ն ե ր ը ծխան՝՛, ու քի ու երդի , զինաւորեալ որդիներուդ արի֊արանց
Է^^ՐՐ
գիմաւորելու իրաւունքը շաՀելոլ Համար ։ <ո խ ո ր տ ա կո ւ ի ն Հայ ար ի ւ ն ր լափող սադա յ է եւ բոլոր գ ա ւ ա կ ն ե ր ո ւ դ Արմենական ։
յա
Ան կա խ ո ւթ ի ւնը կորսնցնելէ ի վեր , չէ պատա– վւլատակներուն տակ խեղդելով ։ Վասպուբակա՜ն աշխարՀ ...
Հած երր եւ իցէ , որմ եր մոգովուրգին շաՀ երուն Ու բռնութեան Հիմերը սարսին , կործանին Գուն դարձեալ դերի ես Հիմա ու ս գ ա ւ ո ր , ինչ–
պաշտպանութիւնը՝ միաւորուի ա յ ս քան լրի1– ա– լ ի տ են ա պ է ս X պ է ս Ա ր ա ր ա տ ը յա գ թ ա պ ա ն ծ , ինչպէս կաբինը ար
մէնէն մեծ պետ ո ւթի ւ ն ն եր էն մէկուն կամքին Հետ։ Որպէսզի, երջանիկ օր մը, Հրեղէն դա բ ա - քայանիստ , ինչպէս Տարօնր անառիկ , ինչպէս Ե-
եւ արիւ
Ա յ գ րոպէէն ի վ ե ր , չէ պատաՀած երբեք, որ ա յ գ գլուխ մը ր ա ց ուի մեր արիւնաքամ ցեգին ըիզան ու Աալնոյ - Զորը * * . ե լ բոլոր բոյնեբը մեր
ն ո յ ն Ղ՝ ա ։ ո ը ունենա յ այնպիսի կռուան մը, որպի - նաներկ Հայրենիքին Համար ։ Հայրենի, ո՛ ր գ ե ռ մաՀիկաւռբ ղր°չր կր ծածանի :
սին Է աներեւակայելի ի րականութ իւն ր խորՀբդա– X Վասպուբակա՜ն աշիսարՀ ...
յ ի ն Հայաստանին։ Ա յ գ րոպէէն ի վեր , չէ պատա ^Լասպոլրակա՜ն աշխարՀ ... ՈԲւ֊ր են ար շալս յսնեբդ Հրակաբմ իր , երբ Ա ի–
Հած երր եւ իցէ, որ Հանուր աշխարՀին վրայ Գուն խորՀուբգնեբուն գ ե ր ա գ ո յ ն բ եւ ներշն ՚իանը լուսաճաճանչ աբեւներոլ Հետ կր պաբէր*.
ց րցքնուած Հայ բեկորներ ր՝ արձակեն մէկ ադա ~ չումներուն նուիրականը պ ա տ գ ա մ ե ց ի բ մեզի, երբ Ո ւր են Հա յ կա կ ան դա շտեբոլդ ս րբաս ա ց ա յ–
գակ միա յ ն , իրենց պատմ ա կ ա ն պաՀանջը բանա - թշնամին դարձեալ իր սուրբ կ՚երկնցնէբ մեր պա գ ե բ գ ե ր ը , երբ Հովիւներու սրինգները կը գնդային։
ձեԼե լու Համար։ րանոցներուն ։ Ո^ւ բ են ա ր տ ե ր դ ո ս կ ե վ ա ր ս , պ տ ղ ա ս տ ա ն ն ե ր դ
Եւ եթէ ա յ ս րոլոր պաբագաներբ բացառիկ են Երբ «Ուբրաթ Առուին» մ օտերը Հա յ դեղանի գրախտա լին , վ ա ր դ ա ն ո ց ն ե ր ու բուրաստաններդ
գրականօրէն, ապա ուրեմն , բ ա ց ա ռ ի կ է նաեւ , իր Հարսներն ու դ ե ռ ա տ ի ազ^ի1լները նորէն կը ճչային ա նմաՀ ա կ ան X
ս ա ս տ կո ւթ ե ամ բն ու պայթուցիկ ր ա ր գ ո ւթեամ՛ բը , լ ե ղ ա պ ա տ ա ռ , թ շնամ ո լ լպիրշ ճանկերուն մէջ։ ՈՐվ մ ո խրաց ո ւց ր ա բ ո ւ ն ա կն ե բն ու ո րթա–
, իշխանը
միջագգային Հակամարտ ուժ՜երու գասաւորումը ։ Երբ՝ Վ ռ ա մ ե ա ն ը 1լանՀետացուէր , ա ո ւե կե ր ր մեր ա ր դ ա ւ ա ն դ այդին եր ո ւ ն , որ սկիՀն
ի ա ց ա ո ի կ է, նոյնքան եւ աւելի , շաՀերու նոր ձե– Ա՚իՀրանն ու ՎաՀանը գաւադրօրէն կ՚իյնային պար անդինի մնաց եւ ժամն անպատարագ :
ւաւո բումնե բուն յարափոփոխ ու յեղյեղուկ նկա տ ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն ճամ բուն վրա յ ։ Ո^ վ Հ բդեՀեց մ եր գէզերր ոսկե ճամ ո լկ ^ մեր
րագիրը։ Ա եհ՜ ագգեր , իրենց Հակումներ ր շուկայի Երբ՝ ստեղծագործ մեր ցեղին զան գ ո լածն երր կալն ու ամբարը, որ մենք մեր Հանապազօրեայ
Հ ան ահ՜ , գ է պ ի տ ե ւ ա կ ա ն կայունութեանցճամ բան ե– պա շա ր ո ւե ց ան եւ թշնամին իբ մ աՀ ատաբած Հրա– Հացէն զուրկ մնանք :
րր , ամէն օր՝ նոր անակնկալ մը կր նետեն , մի - նօթն եր ը կր գետ ե զէր ։ Ո^վ ցամքեցուց ձէթը Լուսաւորչի կանթ ե զ ի ն ,
ջ ա գ գ ա յ ի ն Հ ր ա պա բ ա կին վ ր ա յ : Երբ՝ բազմաՀազար կիներ , ծերեր ե լ լեղապա թոնիրն անկրակ եւ Հոգն անմշակ թոզուց , որ շէն
Բացառիկ է նաեւ այն, ոբ ա պ ա գ ա յ ի Հիւս - տառ մանուկներ փրկութիւն կ՛աղերսէին ...
՛Բու վե Հ • ո ւթեան ծոցէն , անկախութեան Հ րր– ո լ աւանը չքանան ;
ուածքին կա ր կա Հր այսօր բանեցն ո գ գ ր ե թ է բ" / " ք՛ ինչո^լ Հօտերը չեն մագ՛լցիր բլուրներն ի վեր,
անՀատնեըը ա ն ց ա ծ են 14/՛ պատերազմին ու անոր դեՀ ու մ աբտնչում ի խիզախութիւն. սերմ անեց ի ր
մեր Հոգիներուն մէջ ։ 1'նչո լ կթուոբնեբոլ երգն ու ծ ի ծ ա գ ր ցամքեցաւ
«խաղաղութեան» պատրաստումէն * * . Ա՝ենք նմա մեր արօտին ու մարգերուն վրայ :
ն ա պ է ս , ժամանակակիցներն ենք այն ե լ այս պատ Ա իվւանի եւ Վ ա ր ա գ ի բաբձո ւնքնեբ ո ւն փյւ ա ք
ա ն դ ա մ մ ը ն ալ ծնաւ Հզօրութիւնը մեր ցեղին ու ^ Ո՞ւր գացին թռչուններու եբամներր գունագեգ
մական շրջաններուն՝ լ ի այնքան յորղուն յոյսն - ե լ ա գ ռ ա ւ ն ե ր ր կը կռկռան Վանէն Տարօն , Երի -
ր ո վ * Հ իաս թ ա փ ո ւթ իւննե բ ով , ամուլ ճիգերով, կամքր պողպատակուռ
Ու ռ րկէսՐՐ *ք ա ռ ե ց ա ն տ ե ս ո ւ ա ծ բնգ վզում ին զ ա յ կ ն Կարին, Աալնոյ Աոբէն մինչեւ Հեռաւոր ան–
•անՀակակշիռ մսխումներով * •* գ տ ս ա ա ն ն ե ր ր Հայկական :
Բ ա ց ա ռ ի կ , մ ա ն ա ւ ա ն դ ինչքան ս ր տ ա ռ ո ւ չ , ինչ մեծ խարոյկը բոցատարած ւ
Ատոր Հ ամ ար էր որ՝ մեր կ ո ր ա ց ա ծ մ էջքեր բ Ծառ չմնաց , ճաղիկ չմնաց , աղբիւրներն ու
քան եզերականօբէն սրտալիր , Հեռուէն Հասած 9րՀորներր ց ա մ ք ե ց ա ն ե լ ամենուրեք սովալլուկ
ձայներր մեր երէց, մեր եզբայբ եգբայբակիցնե - շտկուեցան , // եր բազուկն երր զէնք շարժեց ին ։
Ատոր Համար
Լբ, որ ԼառՐ Հ Ր ՝ո ոաւ մեր ակ - ՚1ա,1Ժրն " ՚ բորենիներր կր թ ա փ ա ռ ի ն :
բուն , Հա յա ս ա անի աւագ ք ա զա ք ա ցիներուն՝ ի ս ա– Ի՚նչպէս աղիողորմ ճչացին, ի՚՚եչպէս գետնա–
Հ ակեանին , Գեմիրջեանին , Ա՛՛ս բեան ի ն , Ա ճ ա ո եա– նագբիւ րին մէջ ա սորվեցանք միաքն մեր բազուկ
ներուն ապա լ ի ն ի լ : // աՀն իբ ս ա ր ս ա փ ը կո րսնցուց տարաձ պաղատեցան ուշաթափ ել որդեկորոյս
ն ի ն , Մ ա լխասեանին , դ ե ռ ա յնքան ո ւր ի շ ն եր ո ւ ն * * * մայր երր ալի Հեր յ
դիւթական շեշտերով ձայները Հայրենիքէն ^Հայ ՆորաՀասներն այրիացան , գեղոլՀիներբ
եւ
րենի Հբաւէբ»ի * . . «Գէպի Երկի՜ր» ** * Բայց , ս ա մ է կր դ ր ա կ ա ն է , /// յգ. «նաւը՝» պի «մերկանդամ» պարեցին բռնաւորի դաշոյնէն
սր -
Հարկ է ճ ի գ ընել՝ չփղձկելու Համար*** աի ընթանար աւելի Հաստատ , աւելի շր ^ ա Հ ա յ ե ա ց , մտրակի Հարուահ-ներէն կապուտցահ֊ իրենց
X աւելի դիա ո ւն եղանակով մը X Աւելի մ եծ չափոՎ րուեքնեբր Հազիւ շարմելով :
պիտի ձերբազատուէբ Հ ի ն ու ամուլ թարթափանք Սրտաճմլիկ լացին օր ու գիշեր ,իրենց սպան
արիւնոտ ստինքներչշ
ինչպէ՜ս չ յ ի շ ե լ , ինչպէ՜ս չոգեկոչել Հայոց ներէն, պիտի ո ր գ ե դ բ է ր , աւելի մեծ չափով, «ար
զապարտ :
Հայրիկր ) ՚ ե ւ ԶօՀբա՚պր, եւ Ակնունի՚ն , Զարդար– նուած մայրերու լ ի գ ո գ , ծ֊րձ֊–
դ ի ա կ ա ն » , ո՛չ բեմ ա դ ր ա կ ա ն , ազդո՛ւ դռրծելա– կհրներր անմե
եա՚նը, Հ/աՀրիկեանր, Վարուժանր, ք^աժակը, կերպները •.
Աիամանթօն, թումանեանը, Տ է ր ե ան բ , եՏանջեա– Դիակներ դիզուեցան , դիզուեցան , յօշոտուաօ֊
ե, անճանաչելի X
նը*** ինչպէ՜ս չոգեկոչել Ա՜ , եթէ ո՜զջ ըլլա X , քա ի Հա ի, ու աձ կ ա մ Հրկիզուած
Դիակներ՝ վր–
յ ի ն * * (\՜ , եթէ մեր պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն ՝ այս բ ա ց ա ռ ի կ Հեռու մեզմէ , այսպիսի պաՀոլ մը, ղիլրիս ՚11 ր»յ , ճամբաներոլ լեռնալանչերոլ ե լ բլուրներու վրայ։
րոպէն , ա յ ս անգին գանձը տրուած Ըէէա Ր էր^նց անՀասկացող քննադատսւթեանց Հակումը։ ինչ ոբ եզերքը ե– աղբակոյտ եր ու
կեանքին*** Նոյնքան մեծօրէն բացառ1իկ ինչքան կը պ ա ա ա Հ ի այսօր մ ե ր ճակատ ագրին , մեղմէ ա– Դիակներ՝ շուկաներու մէշ, Հիւանգանոցնե -
այս րոպէն, շեշտեր պ ի տ ի ժայթքէին անոնց սըր– մէն մէկը, ամէն մէկ Հայ պատասխանատու է ա– /՛ք՛ ՚ դարոցներոլ, բ ա ն տ ե ր ո ւ ե լ օրօրոցներոլ մէի
տերէն , ամէն մէկուն սրտին մասնայատուկ թրր - նոբ*. Ա ե ծ ա ս լ է ս ժ ա մ ա ն ա կ է Հասկնալու, ոբ րոպէն I Դիակներ՝ աշխարՀ ի Հղօրնեբուն ներկայացու–
թռացումնեբովր : Պիղատոսնեբ չընդունիբ X Տարակոյսէ վեր է , ո բ ց^չ^երոլ դռնեբուն ավել ...
Օսմանեան՝ կայսրութեան ա րի բունը ի նչպիսի կա՛ն կ ա բ ե լ ի ռ ւ թ - ի ւ ն ն ե բ : Զիր ա կ ա ն ա ց ն ե լ ա յ դ կա - | Տ ե ս ա ն ՝ ա յ դ ք ա ն չարիք եւ արՀալիրք, ա /նքան
մռունչներ պիտի արձակէր*** բե լիութիւննե ր ը՝ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն թէ անՀատական տանկսնք եւ զարՀուբանք, աւերն ու արիւնը։
Հա յոց ալեզարդ Հա յրիկր յ Վ ա ս պ ո ւր ա կան ի այն մեղքն է որ որակում չունի։ Որ մեր ժ ա մ ա ն ա – Տեսան մայրերու գիրկերէն խլուած֊ ե լ ապա–
Ոէյ, մներոլ վրայ, մանուկներու գանկերը ջախքախ–
Հոգեղէն գանձէն , ա գ ա մ ա ն դ ե ա յ շերեփով, ի՜նչ կակիցներր պ ի տ ի գ ա մ է ր բո՛գ միշտ անարգանքի ուած
պիսի գ ո Հ ա ր մր պիտի դուրս բերէր, անպաճոյճ ս
ա յլ շքեղ , կ ա ի յ ա բ գ ե լու Համ ար Հա յ ո ւ ն սիրտը , Անկարելին չէ տ ր ո ւ ա ծ ո ե լ է մ աՀ կ ա ն ա ց ո լ ի Տ ե ս ա ն ՝ երբ դ ե ռ ա տ ի Հարսներ եւ աղջիկները
բո լո ր Հա յ ե բուն սիրտր , ուր որ ալ ը լ Լ ա ը ան ... կամ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն ս ւթեան : Ու ամուլ է ո գ բ ա լ զայն : ՚ չ է զ ի Հ արէմնեբ բ կը ք ա շկո ա ո ւէ ի ն ...
& եվէորնե բ ը Վարուժանին , թումանեանին , Բայց անՀ ատ ր , ինչպէս Հ ա ւ ա ք ա կան ո ւթ ի ւ ն բ , եր Ո չ ոք վ՚աթթեց անոնց վէրքերը լայնաբեբան
Հազար
Աիամանթոյին , Տէրեան՚ին «պիտի պատռտուէինք կու Հ ո գ ե կ ա ն ՚1 ի ճ ա կ ուհի կատարուած իբականոլ– եւ ոչ ոք զգաց ամօթանքն անդարմանելի ,
անօրինակ,
մարդկային սրտին միակ մեծագոյն, միակ ազնիւ, թեան ա ռ ջ ե ւ : Ա է կ պարագա յ ի ն ՝ ան կ՚ըսէ * « Ինչ Հեք իրենց ծն ո ւ ն գ բ նզովող մեր
միակ ա ր դա ս ա ւո ր կիրքէն , որ կր կո չուի զոՀ ա բե– ոբ կարելի էր՝ բրի» *• Միւս պարագային * «Այնքան եզնիկներ ուս :
բ ո գ Հայրենասիրութիւն ... բան կար ընելիք , եւ չըրի» *՜ Ու ծազրեցին մեր տ ա ռ ա պ ա ն ք ն
արդարութիւնը
մեր Գատին, սակարկելով՝
Ա աբդկա յ ի ն ուժերէն գերիվեր Հեշտանքով Առա ջին պարագա յ ի ն մ էջ ղ ՛ո ն ո ւ ո զ անՀ ատը գ ո յութիւնն ոլ ա ր ի ւ ն բ :
մր, ինչպէ՜ս, երա՜զ, տեսի՜լք ու իրականոլթիւն կամ Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն ո ւթ ի ւ ն ը կրնայ ապագայէն ամէն Վասպուբակա՜ն աշխաբՀ ...
պիտի թեւածէին աչքերուն մէջ՝ «Բագինի փառա ինչ սպասել*. Ի ր կամքն ու ուժը, իր զոՀաբերումի Գուն դերի ես Ա ր ա ր ա տ ի ն նման* դուն կր
, ու զաւակ -
բանութեանդ տրտմաթախիծ բանաստեղծին •. • կարոգութիւնր միշտ տ ր ա մ ա դ ր ե լ ի : Երկրորդ պա աքս/ս բռնաւորին բիրտ լուծին տակ :
լ շ> :
կարելի պիտի ըէէա^ր խ ո ւ ս ա փ ի լ խութերէն , րագային ա ր դ ա ր է կ ա տ ա ր ե լ մռայլ ախտաճանա– ներդ Հա յ բ ե ն ա կ ա բ օ ա քեղ կ ե բազեն
կարելի պիտի րէէա^ր մեր ս ա ր բ սպասումներու Բայց , «ԱշխարՀն է ս պ է ս չ ի մնա
Հերկին մէջ՝ երբեք չՀանդիպիլ կարիճի ու եգիճի , ՊաՀբ վիպապաշտ , ա ռ ա ւ ե լ նուազ րիւգան -
կաբելի պիտի ե-
ՐԼԼա^ Ր ա ռ ա ջ ն որ գել մեր Գատին դ ա կ ա ն վերլուծումներուն չէ ոբ կ ր պ ա տ կ ա ն ի Հ\)ա– ԱՏԴԵՍՏԱՆՑԻ
րիցս ա ր դ ա ր նաւր՝ ա ռ ա ն ց թարթափումի, կարելի կայն, Հարկ է չմոռնալ երբեք, ոբ ո ե լ է գ ո ր ծ ն ա
պիտի ՐԱա^Ր*** Անշուշտ , անՀնարին է տ ա լ դրա կան նոր ո ւթեան ետ եւ , միշա ներկա յ է նոր ոգիի ՍՏԱՑԱՆ*
կան պատասխան : կեանքը շ ա տ է դժուար , մար - ազբիւրր ։ Այնքան ա տ ե ն որ ոգին , Հայեացքը չէ 7 հ 6 ձ բ բ 6 Ձ 1 օք » » « օ 1 տ « տ ճ < ^ ե VI, &սհօ1ւե<»
դուն ա խո բժակբ մ ի շա անսաՀման ոլ գ ա զ ա ն ա ( ի ն , կրած ո եւ է փոփոխութիւն , գործնական իրակա I ,ձ;ա6,"ք"Տ– ^ Բ - Ո Ի ^ ֊ - ի ն
«գայլր» միշա իրաւասու «ոչխարին$> վրայ, արդա նացումները դատապարտուած են մնալ սով ս րամ ո– յ«ւշագիրր Հայկ,
յ՚
իատի Սասին)։
րութիւն , իրաւունք միշտ վ ա ր շ ա մ ա կ միայն՝ Հիւ– լութ ի ւ ն ։ ճ ա տ ո ա ո 8ս116էա, ^ օ հ 1946. թիւ 5 ։
լէական ռո՚ւմրի մեյք1Լո%.թեան վյրայ • * * (Մնացեալը յաջորդով) (Հրաա.
ՀՐԱՏ ԶԱՐԳԱՐԵԱՆ Հակ. Դ ա տ ի 8անձնախումբին, Նիւ Ե ո ք ք ) ,
Fonds A.R.A.M
