6 0
ԱՆԱՀԻ Տ
Խ որ են աո էէ րանաք ա ղ ել ր եւ. Հա ։1՚ա ոօաե
Լ***/, ձեւափոխելով.
Հուէան է շն եր գործած
ելով
ծպտելու
^\անքր
ակն
յա յա կ երեւէ
Համեմա–
աութենէն.
ամս
եր/լու.
զամս
սակրաւս
՚՝
ե *Լ
^*Ր
Ա
յ
՚֊
ասեա
Է
տեզեկացեա
լ գիաաց
ին
ողԼ
աՆել
զսէւղորայս
=
սւոոյգ
Հոլովել
ե լ
ղկասլս
Հայերէս
լեզուին
զՀեգենայ
ր աո էց
Հ
ա յ –
կաղանաս
նշանագիրքն
յա յ լ ո ց դպրութեանց
™ մ ուլւաւյահ
ււյ գծա–
՛
էր ո լթե ա մ բ
ԱւելագրութԷւն
Խորենացէէ
կոգմէ
«
թե­
ւածելով»
լ Հ ոե ա ո ր ա կան
յ «Հագներգաբար
>
Iճա ր աասանօ
րէն, - այս րաոր Պ դաւոոնէ ()-
րէնաց
Հ
հրքէն
թարգմանութեան
մ ԷԼ կայ գոր­
ծածուածդ
Հաւանօրէն
նոյն
Խորենացէէն)։
Խ ո–
րենացէն
շատ կր սէրէ էր Հռետորական
ար­
ուեստէն
աէրալյած
րլլա՚լը է ,'/ոյց
գնել։
Կորէւն կր շարունակէ
պատմել
թէ
կ՚ո­
րոշուէ
Հրամանաւ
արքայէն
եւ
միաբանու­
թեամբ ՍաՀակէ. այս անյաջող
աէորձէն
ետքր
որ նոր Հետախուղութէւններ
եւ ջանքեր
րնե–
լու
Հա մա ր Մ ա շ թ որ վերստէն
ուղեւորէ
^ եւ
ճամբայ
կ ելլէ Հետր
առնելով
կարգ մր աշա֊
կերտներ։
Կորիւն՝ ժամանակակից
Ր/Հալով՝ կր
ճշդէ ժա մանա
կն ու տեգր։
կորիւն
Խորենացի
ք$ ա ւլ՛ա յր
գնա
յր ՚ի Հ ինգերորդ
ամ ի Վքւամ չւսպՀ
ււյ
արքայէն
Հայոց
֊
եւ. երթեալ
Հասանէր
՝
է կողմանս Ա—
րամի֊
է քաղաքս
երկուս
Ասորւոց.
ո ր ո ս առա
Հէնն (;~
գ ե ս է ա
կոչ՛է
-
եւ երկրորդն՝
Ամ էգ
անուն՛
Լեւ ա՛հ մ ի Հա–
"
էէ"
ԿւՀ յ
ա
բէ)
ԼՀ
ն
Գ գԿ
մ
Ժ
ն
Հր
(
ԿԸ ներկայանար)
Աոլրբ
է
սլէ ս կո սլո սա ցն
որոց
առա^նո
յն
Ր ա չլէ լա ս անուն
ԼգէՀՐ՜
Հ
ա
գէրը
/»
ա Լ՛է է՛" " ունէ
էւանգաբուտհ՜,
/*
եւ. ք–
տառերուն
գէւրէն
շփոթմամբ)
եւ երկրորդին՝
Ակակէոս
։
է լ բա–
զում
մ եհ՜ ար անս
ոուոեա
լ
Հ աս ե լուլն
ըն դո լնէին
% 1*
սկ
աշակերտասէրն
վարգասլետին
ղտարեալսն
էՀ"Դ
Է՛՜Լ
1
յերկուս
լ–ւսժա՚ե1, ա լ.
զոմանս
յքԼւարէ
զարութիւն
կար­
գէր֊,
զոմանս
յունական
գւղրութիւնն
ԼԵդեսիոյ
*
քէ^)*
սւ՚ետէ ՝ի I)ամււ
ւ սա տա կան
քաղաքն
գումարէր
Լյետոյ
*
է
մ
է Վ
ա
յր Կ
Ա
բ
ե
րՀր)
՚՛
Ակնէ
այսորէկ
էնքնէն
Աեսրոա
Է1եալ ՝է
ՄԷ1ագեաս
Հանգեր
ձ աշակերաօք
Լառ
նո յն
Գան էէ լ, եւ ոչ
աւելէ
էնչ
գաեալ
քան զառաջինն.
անցանէ
եւ յԵգեսէա
աո,
^ զա տոն
ոմն՝
ճարտասան
Հեթանոս
իշխան
դիւանէն։
է Լ
նորա
խնգոլթեամ
ր րնկալեա
լ , եւ զոր էն է
մ ի ան զ ամ
՝
է
մ էւո
առնո
յր բան
Հա յեբէն՝
յանձն
առեա
լ– ե լ շատ
չ
ա
նա
3
եաչ
/,,
ոչ օգաեալ,
գռզէս,,,, թխ Ն
խոսա-վանեա֊
Հռետորն–
եւ զ
ա
յէ ոմն ասելով
յ
ո
յ–^՜
Հասու
վարգապետ
էւր
եղեալ
յառաջագոյն
,
«/՛֊–
ապա
առեալ
զճաբտարացն
գրեան
՛
է նո յն գէւտնէն
\
յգեսէա
յ, եւ գնացեալ
՝
ք–բէստո~
նէոլթեան
Հաւատաց
.
որո
յ
անուն
էք սլիփանո
ս
,
Ո Ո
Ր
խնդրեալ
գացես՝
լցուցանել
զփափաքգ
ք ո » ^
Տա
յնէք-ամ
Մ եսրոսլա
յ օգնականութիւն
՛՛
ի
|^Լ11թ|ւլՈԱ
եսլիսկսսլսսէ
գաեալ։
կլ անցեալ
ընդ Փէւնէկէ
՝
է Ա ա–
մոս
գէմէ֊
քանզէ
էպէփանու
վճարելով
զկենցաղ–՝
թողեալ
լէնէ աշակերտ
մ է անուանեալ
Հռուփտնոս
Հրա–
շալի
արուեստէւ
Հելլէն
գրչութեան
որ ՝է Ա ամաւ էր
մ իա յնացեալ
;
Այս
երկու
Հատուածներու
Հ
ամեմաաու–
թեան
մ էջ ուշագրաւ
տարբերութ
իւն կա յ —
Կորիւն
սլարգաբար
կր պատմէ
Ս
աշթոցի
Միջագետք
ի^նելր
եւ երկու
գլխաւոր
քա–
ղաքներուն
մէջ՝
Ամիա
լ ծիարպէքիր
I Ակա–
կիոս
եպիսկոպոսին
ու Եդեսիա
./
ււրֆա
՚
մ ե -
ծանուն
Ր արի լաս
(
յ \ ^ ք ւ ե օ ս 1 Ձ )
եպիսկոպոսին
ա յ՚ց՛ե լե լր,
որոնցմէ
բաղում
մ եծ արանք
կր
գտնէ,
բա
յց
ուրիշ
"
էինէ։
Ւսկ
Խորենացի
կ*րնդլա
յնէ օտարոտի
դրու ագներով,
իբրթ է
Մաշթոց նախ Գանիէլի
մօա կ՚երթայ
տես­
նելու
Համար թէ առջի ստացած
էն աւելի բան
մր կրնա՞
յ գտնել, եւ չի յա ք^ողիր , ու կ՝ եր­
թա
յ Եդեսիա
Պղաաոն
անուն ճարտասան
Հե­
թանոս
մր կր գտնէ
դիւանին
վերակ
ացու
ք
աս ալ Հա յերէն
սո
րվիլ
կր ջանայ, չ օդս։ ուի ր
ու չի կրնար
օգնել, կր ՚/րկէ
Մաշթոցր
իր
ն ախ
կին
ուսուցչին՝
Եպէվէանոսէ
մր,
Բ
ա
յց
Մաշթոց
ասոր մեռած
Րէէ
ա
ԼԸ
տեսնելով՝
կր
Հարկադրուէ
որ Փէւնէկէէն
անցնելով
Աամոս
կղղէն
դէմէ,
Եպէփանոսէն
ձգած մէկ ա–
շակերար՝
Հռովւանոս
անուն՝
գտնելու որ Սա–
մոս
մէայնացած
է եղեր։
Հարկ
կա՞յ
րսել թէ
շատ
կա սկա ծ ել է է
այ ս ա մ էնր — եր
կ/՚որդ
այց
Գանէէլէն,
Պղաաոն^ Եպէւէան,
Րարէլա–
սէն
օգնութէւն
գտնել (էնչ տեսակ, եւ
է՜նչ
բանէ մէջ) եւլն
.
որոնց եւ ոչ մէկուն
խօսքր
կ՛րնէ
Կորէւն։
Մեր կասկածները
ա՛լ
աւելէ
ուժ կը ստանան
տեսնելով
Խորենացէէ
այս
պատ
Րուած.րէն մէջ ամենախոշոր
սխալ մը,
ա յ ն է Կորէւնէ
ԱաւԽւսաաէն տեղ
/
Տ<ԱՈՕՏՈէ
Եվւրատէ
վրայ,
յա յանէ
կեդրոններէն
մէկր
Fonds A.R.A.M