56
ԱՆԱՀԻ
Տ
դիաել
խոր֊
անքթիթ
դ
.
վըգ՚՚վիչ՛
Ա/՚ի՚-նս
ս
^էԱ՜
սաւ
աւելի
ուժգին
ա
Ղ
ս
1
է֊
ա
Լ՝
ՒԲՐ 1^Է*
ա
յ Դ
ս^չքերը֊
մարմնոյս
ելեկտրականութեան
եր­
կու կոճակներն
ալ
ա
յի**
յ
<
111
ա
յ Դ
նայուածքը֊
աննշմար
սա ուեր ի մը մատր, որ անոնց
վր
ա
յ
դր ո չմ՛ոլելով՝
մա րէէՆո յս
ելե կա ր ա կան
ութ
ի ւնը
կը
բռնկցնէ։
Այս յաւելեալ
Հրկիգումին
մէջ
էի, երբ սպասարկու
մր ինձ մօաենալով
ը–
սաւ.
—
Երկար
աաենէ ի վեր֊
առանձին,
սե­
ղան մր գրաւած
էք. կ ուզէ՞ ք
խմիչքը
նո–
րոգել։
—-
Գին ո վհ ալ ո ւ ա ր ա մա դի ր չ ե՛մ, պոռա­
ցի
ես։
Հ ա ր իւրաւոր
աչքեր
ինծի
ուղղուեցան։
Նփոթեցայ։
Ուղեցի
մեկնիր
Ո՞ւր գնաց սպա­
սարկուն։
Կանչե՛մ
գա
յն։
Զա
յն մը Փսփսաց
ա կան
ջիս,
—
Ս՛էկուկէս
ֆրանք
սուրճ֊
յիսուն
սան­
թիմ
կարս օնին,
վճարէ՝։
Ւսկո
յն
գրպանէս
չօչավւեցի։
Պարպուած
Էր
ան։
Ուրիչի
մը գրպանը
չէ՞ր որ
չօչափեցի։
*
քրկին կը չօչափեմ.կը
չօչափեմ.֊֊։
Ւրօք
9
գրպանս
պարպուած
էր։ /Զարմանքէս
ք
վախէս,
անձկութ
ենէս
պիաի
պա յ թ ի մ * Ա յ
ս
երկու
ֆրանքը
կրնա
յ բանա
արժել,.. ։ Կը խորՀիմ...
կը փնտռեմ,,.
երկո՛ւ
ֆրանք
միայն։
Օ՛ն
ք
վճարէ՛,— է(Ը.
ս
է ձայնր
նորէն։
—
Ա՜խ»
^էեցի՝ր,
փնառեմ,
֊, ։
Գրպաններս
ու թուգթերս
բոլոր
քրքրեցի...
բա
յց
աՀա՛
Հինգ
ֆրանքնոց
մը
յուչաաեարիս
մէ$յ
Փրկուեցա՛
յ,.,
՛
հուրս
ելա
յ։ Պագ
օդը՝ քիչ "՛՛Ը
կաղդու–
րեց
ղիս։
Ուղեղս
նսաաւ
իր գալուն
վր
ա
յ,
բանականութիւնս
սկսաւ
սպասարկել։
ՀՀգացի
որ չաա
անօթի
եմ։ Աղիքներս
փոթորկած՝
կր
գալարուին
ու կր պրկուինք
մերթ վեր կգոսա­
նան
՚
կա
րհ ես
բերն էս
դուրս
գ ալ
ուղ են։
Այս
Հեգ՝
Ջքաւորութիւնր
ներկայացաւ
ալ­
քերուս։
Տեսա
յ գա
յն։
Շօչափեցի,֊,։
ԱՀա կը
լ ս եմ ա նոր
չ նչ աոու թ ի * ֊ ն ը
։
Կը աե սն եմ
անոր
փոսացած
այաերն
ու խոր ինկած
ա
էքերը
ո–
րոնք
վէրքերու
կը նմանին։
Կը աեսնեմ
անոր
եդէգնաաիպ
մա աներն
որոնց
վրայէն
միսր
կարծես
դանակով
է քերուած։
Կր աեսնեմ
ա՛­
նոր
ամբողջ
կառուցուածքր
֊
որ իր մէջ
ունի
Համօրէն
միքրոպները
խելագարութեան՝
որ
ուղեղին
աչքեր
էն
լ ո յ ՛ ՛ ը կը կա պա է,
ոճրա­
գործութեան
որ Հոգին կը սպաննէ
առանց
միաքը
փնջելու,
մղձաւանջին՝
ուր մարգ
ինքզինքը
մթութեան
մէջ կորսա ած
փոսու­
ռա
յի վաիա
շողիւնը
կը նկատէ,
վերջապէս
^
վՀաաութեան՝
որուն
ներքեւ
կր
խորտակ–
ուին
ագնիւ
ցանկութ՝
իւններ֊
^երմիկ
ա ոգո­
րս ււ///եր ու պա արանքը
մեծաշուք
վւա ոքե­
րու։
Ւ աես ա յս
արհաւիրքին
9
մարմեո
յս
կագմածին
թելերը
քա կուեցան։
Տրամաբա­
նութիւնս
Հրաժարեցաւ
իր պաչաօնէն.
Հոգիս՝
մաքիս Հեա իր յարաբերութիւններր
խզելով՝
մօաեցաւ
սրտիս*
սիրաս
նորեկ
ոյժով
մը գօ֊
րաց ած՝ բաց դաչաի մէջ արձակուած
մրրիկի
մը պէս սկսաւ
պաուաքիլ։
Այսպէս
ես ի՛մ
մէջս
բաժան
բաժան
եդած֊
զգացի որ
մռայլ
չու ք մր գիս պ ար ո ւ ր եց ու սկսաւ
քա
յլ երս
վարել։
...
Առաւօար
մօաեցած
էր։ Լ
ո
յ
Ա
երր
՛
ք/՛՜
չերն ի բուն փագփելէ պարաասած՝
աչքերնին
փակելու
վրայ
էին։
Շէնքերն
ու
փողոցները
կը
քնանային
աակաւին, եւ անոնց
երկայնքը
չարուած
ծառերը,
առաջին
արթնցողներն
այդ
ընտանիքին,
միւսներուն
քունը
չխանղարե–
լու մաաՀոգութեամբ֊
իրարու
Հեա
փսփսու­
քով կը խօսէին։
Պայծառ
երկինք
մը՝ առա­
ջին
ո ղ ջ ո յնի
մը պէս բացուած
էր
քաղաքին
վեր եւ, ու թեթեւասո
յր
Հովիկ
մը
օրհնու­
թեան
պէս կ՚անցնէր
փողոցներէն։
Ես. կամուրջի
մը պաաին
վը
ա
յէն
Հան–
դարա ու երջանիկ
սա Հող գեաին
վրայ Հա­
կած֊ կ*արտասուէի
դառն ու լիառատ։
Ւ՛՜ն չ
դժբաղդ
էի։ Ուսկի՞ց
կուգար
ա յսքան
ար­
ցունք,
ամբողջ
էութիւնս
չէ՞ը ՛՛ը
Հալելով
արցունքի
կը վերա ծուէր։
Կր դիտէի
գետին
մեծ
խաղաղութիւնը
ք
եւ ցասումով
կը
խոր֊
Հէի թէ ե՛ս ալ չէի՞ կրնար
անոր
նման եր­
ջանիկ
ստեղծ
ուի
լ։ Վերջապէս,
ա չքեր
ուս ար­
ցունքը֊
սրտիս
տրոփն ու կուրծքիս
Հեւքը է–
ջեցնելով
վճռականութե
ան վիՀին
մ էջ֊ պատ­
րաստուեցայ
գետը
նետուիլ
9
որպէս
զի
ձուլ­
ուիմ
անոր խորունկ
անդորրութեան։
՛
Ւ՜ն է տկար ու ապերախտ
ես գուն։ Ես
չկա՞մ֊
ինչո՞ւ չես մտաբերեր
գիս։ Ես Հէի՞ "Ր
քեզ
ապրելու
Հաճոյքր
սորվեցուցի։
Գեռ ե–
ըէկ.
է՛" չ յանդուգն
ու մեծ ախ անդ կը բար­
բառէիր։
Գիտէ՛ գիս ու ամչցի՛ր
ապիկարու–
Fonds A.R.A.M