ԱՆ Ա
Հագգեցիկ
պոռթկումով
մր դէպ ի վեր
կլլ խու­
ժէ իր մ ԷԼ
ձուլելով
իր ընթացքի՛ս
ենթար­
կուած
մարդն
ու ամէն
աարր։
Ան^ որ, ան ա պա ա ի աւագներր
փոթորկող
քամիին
պէ"
մեր
դլուխներուն
վրա
յ
կր
մրրկի,
ճա կա ա ա գը ա կան
դաժան՛ութիւն
մը
էէ՝
ա
յ Լ ծնունդն
է մարդկային
գործելակեր­
պին,
մտածելաձեւին
դ
ըմբոնումեերուԱ։
Կեան՛­
քին
մ ԷԼ, նախասահմանեալ
թշուառութիւն
մը նշմարելը
անհանդուրժելի
թու ահ է
ինծի։
Այդ
սարսափելի
անվրէպին
երեւումը
ուրիշ
բան
էէ բայց
եթէ
մեր ցանկութեանց^
մեր
մաաւոր
ու Հոգեկան
արամադրութ՚եանց
ա
յ–
լաղան
ելեւէջներուն
բաղխումը
նոյն
վիճակ­
ներու
Հակընդդէմ
Հոսանքին։
Մենք
կը Հար­
կադրուինք
անոր
է
կը շնչենք
դա
յն
եւ
անով
կը դժբաղդանանք^
մ եր դա ա սղութեան
վրի­
պումով,
"՞
եր
գործելակերպի
այլավւոխու–
թեա մբ
ք
միշա անգիաակցա
բա ր։ Ան,
կեանքի
Յոռին
Է^ որ, եթէ շաա
ուժեղ
դուրս
գա
յ, կը
մղէ քեղ
Ջ ար իքին
ապա
սա ան ի լ
(
որովՀետեւ
քեղի
կորսնցնել
աուած
է
յոյսդ
ք
կորովդ
յ
յսաակաաեսութիւնդ
ք
նոյն իսկ
ք
կարծես
ք
ապ­
րելու
իրաւունքդ։
Ես ալ ճանչցա
յ գա
յն, վասն գի
Ան կը
սաիպէ
որ ամէն
մարդ
ճանէնայ
դի՛եք*
ք՝այց
ք
վսաաՀ
եմ, քիէ մարդ
դա
յն
ինծի
էափ
ա Հա­
ւս ր
աեսաւ։
Ա՛ս ուրուագծուեցաւ
ա չքեր
ուս աոԼեւ^ ու
նշմարեցի
ա յ դ
ստուերը
որ ա իեդերա
կան
լոյսը
խաւարելու
չ ա։ի սեւ էր։ Անոր
աչքե­
րը, միակ
փա
յլուն
կէաերը
ա յ դ
մռա
յլ
երե–
ւո յ թ ի ն
ք
մթա պա ա
անդունդներու
մ ԷԼ պա
յ–
թող
կայծակներու
կը նմանէին։
Ան իր
դառն
շունչը
փչեց
շնչերակիս
մէԼ
դ
եւ իսկոյն,
ին­
ծի
թուեցաւ
որ
մութը՝
տանիքներէն
վ
ա
Ը
կախուած՝
սոսկավիթխար
ուրուականի
մը
նման՝
իր արՀաւրալից
աչքերը
դէս ու դէն կը
պաըացնէ։
ինծի
թուեցաւ
որ սառուցիկ
Հով մը
սկսաւ
քաղաքին
մ ԷԼ փոթ ո՚րկ/ւ՛լ
ու
կրակէ
գուրկ
վառարաններ
իրենց
մոխիրները
ճան–
կըռաելով
անոր
ողբագին
վայի*֊նը
կ արձա­
գանգեն
խո՛՛ւլ
ու դղրդագին։
Ինծի
թուեցաւ
որ
փողոցները
սարսափով
ո աքի
ելած
կը
փախինք
ու ժամանակը
իր փարախին
մէԼ
մակաղող
ա յծի
մը նման՝
Հրապարակի
մը
սալայատակին
վրայ
նսաած՝
իր
կճղակներր
կը
կրծէ,,,։
Ո դբ
ա
լի եղաւ
դրութիւնս։
՛
Քաղաքը
՝
մ ե–
ՀԻ Տ
5 5
քենական
սկաւառակի
մը պէս
սկսաւ
շուրԼս
դառնալ։
՛
Քալելու
ձեւս այլափոխուեցաւ,
ղէմ­
քի"
կարմրութիւնն
ան էացաւ
9
ու
շնչառու֊
թիւնս
լալաՀառաչ
Հեւքի
մը փսխուեցաւ։
I
7
դուր սկսա
յ ա չքերս
փակել
որ ա յ ս
վիճակս
երագի
մը փոխուի,...» Ջ եռք երս՝
վերարկուիս
գրպաններուն
մէԼ, գլուխս՝
կախ^
կը խոկա
յի
առանց
ուգած ս դիանա
լու։
Ա՝ երթ
ընդ մ
երթ,
ինչպէս
խաւարին
մէԼէն
ընթացող
մը որ եր­
է՛ հ ԱՆ գլուխ՚ը
կը բարձրացնէ
լուսոյ
նշոյլ
մը
նշ մարելու
Համար
դ
գլուխս
անն պա ա ա կ
կը
բարձրացնէի
ու կրկին
կը
Հակէի։
*)
ուր
կր
ճգնէի
գիտակցութեանս
ունելիին
ծա
յրերով
սրաիս
վր
ա
յ
ոլորուած
անՀ անգսսւութ
իւնս
բռնել
դուրս
քաշել։
Կը քալէի
յամրաբար,
միշա
ուշադիր
ներքին
խանգարումներուս
ք
յուսալով
որ Հոն գերբնական
ոյժ մր
պիտի
ծնէր՝ կ
ա
ԸԴԸ
վերա Հաստատելու
Հա մար։
Զ եմ
գիտեր
որքան
քալեցի
այս
դրութեան
մէԼ,
երբ
սոսկումով
նկատեցի
որ
Հ ալած
երկաթ
ի
Հոսանքի
պէս բան մը ժայթքեց
սրտէս
ու ե–
րակներուս
մէԼէն
սողոսկելով
մա ր՛ա ո յս ա մ–
բողԼ
շրԼանն
ըրաւ։
^երմը
սկսաւ
դիս
լափել։
Վեր Լին ճիդր, Դ
Ո
Ր
Ուղեղս
մղուեցաւ
Լի ղեր
ուս
պարտագրել^
յանկարծ
խորունկ
վՀ
ատութեան
մը մէԼ լուծուեցաւ
յ
եւ ես՝ ուժանակը
քակ­
ուած
մեքենայի
մը պէս կանգ առի,
Հյ
Տագնապը
դիս ովկիանոսի
մը նման
կ՚ա­
լեկոծէր։
Նա յուածքս
ուժգին
կը կա
յծկլտար
ք
բա յց
Հոգեկան
լո յսս
կը
նուաղէր
է
.. .•
Յան­
կարծէ Հո ղը սաՀեցաւ
ոտքերուս
տակէն
թէ
ես Հսկա
յ ոստում
մը կատարեցի
ք
ինքդինքս
սրճարանի
մը ղրան
ա ո Լեւ
գտա
յ։
Ուզելով
ինրգինքս
բարբարոս
խրախճանքի
մր խառ­
նել՝
ներս
մտա
յ։
Հազիւ
ներս մտած
էի,
գա­
ւաթ
մը գետին
իյնաչով
իր մաՀուան
ճիձՀե
արձակեց։
Խորքէս
ք
՚/
Հաի
խոշոր
ալիք
՛
Հը
բարձրացաւ
ու յօնքերուս
Հասնելով
պռստեց
ղանոնք։
նստայ
աթոռի
մը
վ ր ա ա փ ե ր ո վ ս
ճակատս
գրկելով՝
բթամատներուս
ծա
յրերով
ականԼներս
խցեցի։
^երմը
սակա
յն
9
իր կո­
րովի
ձեռքերով՝
գլուխս
ետ
մղեց։
ՊաաաՀա֊
ր ա ր, աչքերս
յառեցան
դիմացի
դ
ապա
կողմ­
նակի
պատերուն
9
որոնք
ամպերու
պէս
ԻՐ
ա
Ր
կը խ առնուէին
ու կը զատուէին
իրենց
վրա
յ
կրելով
գոյներ^
ֆ.եւեր
դ
երեւոյթներ։
Այդ
ընդ֊
Հանուր
շա րժոգականութեան
մ ԷԼ էն,
կամաց
կամաց
անԼատուելով^
օղին
մ ԷԼ առկախ
մնա­
ցին
երկու լայնաբաց
աչքեր
ք
որոնք սկսան զիս
Fonds A.R.A.M