48
ԱՆԱՀԻՏ
ծոլթեան
Տղել, ճաշի պաՀուն Հաշիշեա
յ սիկարէթ–
տան
և Ափրէկէ առաքելութիւններ
կր ղրկէր,
"–
Ներ կոլտային
անոր, որոնց
աղդեցութեան
տակ
րոնք
յաչորդարար
իշխանութիւնն
հր
Հաստատեր
ֆէաային
կր փոխադրուէր
եղեՏակտն
սլարաէղ
Տր,
էին այղ երկու երկիրներուն
Տէչ–. Անշուշտ
էլ Հա֊
••
ւբ դինով ֆէաային
անկուշտ
ու ասլուշ
կր ղի– պիպին ՍէլիՏիյէ
բնակիլր
ենթադրել
կոլտայ
Տեղ
տէր
իր շուրչի
ՀոդեղՏայլ
տեսարաններս
ել կր
որ, իսՏայիլական
աղանդի
Հետեւողներ
կր դրա֊ .
կարծէր
որ, իրական դրախտի Տր Տէչ
կր ղտնոլի,
նաւէին նաեւ ՀաՏայի,
ՀօՏսի, ԳաՏասկոոի
1
ւ Հա֊
որով այդ Հեշաադրդիււ
վայրէն
բաժ՛նուիլ
չէր ու–
լէ՚դի
շրչականերր։
Բայց՝
Իրանի
ել 1,-դիպաոսի
ղեր։
Շէյխ֊իլլ-ճէպէլը
կաՏ
սոսին՝
այդ
սլաՀուն
Տէչ
եղածին նՏան՝
Սիւրիոյ իսՏայիլականներր
չէին
հ՚Ը՚՚է"
"՛
նոր. Լ^ւ՚ոլղե՞ս
արքայութիւնը
եւ յաւի–
կրցտծ ինքնաՏփաիուիլ
եւ
ուրոյն
իշխանապեաոլ–
աենական
կեանքը
վայելել,
զնա՛
ել
Տեռցո՚ւր
թիւն Տր ՀիՏնհլ,
նոյնիսկ
ձորաւղեաութեան
Տր ձե–
այսինչ
թշնաՏին...:»
Ֆէաային՝
իր տեսածներէն
ւով։
Այս եղելութիւնը
ւղէտք է վերադրել
ո՛րքան
խլացած՝ կր նետոլէր
արկածալից
սլա յքարէն
Տէչ–.
Սիւրիոյ
կլիՏա յին,
նո՛յնքան
ալ տեղացի ժողո–
Հասան
Ն՚ապպտՀ, քաղաքական
-
ընկերական
վուրդի
ցեղային
նկարագրին։
1 1 20
|ւ1ւ
Պաբսկաաոա–
կաղՏա կերպութենէ
Տը զատ, կրօնական
գեանի
վը–
նի Աելճուղեան
սուլթաններէն
յ1՝ուՀս։ՏՏԷտ Բ.Է,
Ր
ա
յ "՛լ ունեցած
է
որոշ ղործոլնէութիւն
որ Տե–
նոյնպէս
Պէրկիեարոլդի
1
ւ թաթար
իշխաններու
ծապէս նպաստած
է իսՏայիլականոլթեան
ոլմհ–
Հալածանքներէն
փախուստ տալով, շատ
Տը իսՏա֊
ասւասաա–
ղացՏան
։ 1
հսպպաՀի
,՚55
տարուան
իշխանապետոլ–
յ ի լականն եր՝ ՚հաՏասկոս
ել շրչանները
ապ
թիւնը՝ իսՏայիլականոլթեան
աՏենէն
փայլուն
շըր–
ներ էին։ : Այս փախստականներէն՝
1'
պնի
ՊէՀրաՏ
չանր եղած է ։
Հեռատեսութիւնը
ունեցաւ ԴաՏտսկոսի
Տէչ կաղ–
Ալփասլանի
յաչորդներր,
թ՚՚յլ
ու տկար սուլ–
Տակերպելու
իր աղանդակիցները,
որոնք ցրուած էին
թաններ, չկրցան
ուժգնապէս
դիՏադրել
ՍապպաՀի
Հոս ու Հոն : Ան Հալէպի Տէչ ալ նոյն
ոլղղութեաՏր
Հետեւորդներուն
սանձարձակ
ղրաւոլՏներուն
ել ար–
գործի ձեռնարկելով,
յաչողեցաւ
կուսակից
^՛՛՛Հիլ
շալանքներոլն
:
՛
հերքին
երկպառակութիւնք
ել
11
ուլթան–էլ֊՚Լաղի
Արթըգը եւ քաղքին
Տօաականերր
սուլթանական
գաՀը խլելու ՀաՏար
Տղուած
եղրայ–
իսՏայիլականներոլ
յատուկ
Հաճոյքի
պարտէզ
Տը
րասպան
կռիւներ,
նպաստաւոր
դետին
Տը պատ– ^"^Լ տու՛՛ռ՛
հլ ՛Լ՛՛՛զի՝ նոյնիսկ
իսՏայիլակտննե–
րասաեր էին իսՏայիլականներոլ
ՀաՏար, որոնք յա–
րէն վախնալով, սւոիպոլեցալ դաղանապէս
րնդուեիլ
չորղաբար
տասնէ
աւելի
բերդեր
եւ քաղաքներ
անոնց կրօնր, ել այս՝ իբր դիւանագիտութիւն
Տր,
դրալառ
ել
70,000
ֆէտայիներ
ու. ահազդու
ո յ ճ ր
էր Հսլատա1Հէւերր
ղերհ
սլացել
կարենալու
Հաճար
կաղճակերսլահ
Էէն.
ա
յնսլէս
որ էսճայէլականոլ–
ֆէտայէներոլ.
սարսափէն
/
ւ
աւարաււու^ենէն
:
թիւնը սանձակոտոր
տարածուած
էր
Պասրայէն
ԳաՏասկոոի
սուլթանն
ալ՝ Հալէպի
սուլթանին
ււիւրիա և Պաղատտէն
Տինչեւ
Հիճաղ ել Եգիպտոս։
քաղաքա
կ
ա
նոլթեան
Հետելելով,
իրր
րարեկաՏու–
Սելճոլգեան
ԺԱ. Սուլթանս՝
ՄուՀաՏՏԷա
Բ. թ
ա Ա
զ
1
Ա
լէկ՝
ՊէՀրաՏի
նուիրեց
Պանեասի
բերղր,
11(50/.»
ուզեց ՏիանգաՏ
ընզ Տիշա վերչ Տը տալ
իս–
ո բ
^
դտ
ն
ոլ
էր
ԳաՏասկոսէ
60
քիլոՏէթր
Հարաւ,
Տայիլական
Տզձալանչէն
ել Տեծ ումով
Տը սկսաւ
պ
ա տ ս
՚
ո լ
թէ ա Տ
Տէչ ծանօթ՝
Փիլիպոսի Կեսարէան
:
անխնայ
չարդել
զանոնք : ՄուՀաՏՏԷա
Բ. եթէ
լ
կլ 11ԷՀրաՏ քաչալերուած
այս
յաչողութիւն–
չկրցաւ արձաաախիլ
ընել ղանոնք, գէթ կրցաւ
ծե–
.
սԵրւՀհ, կեաղկետէ
բռեր
ուժով ղրաւեղ
էրբաւոսսր
ծապէս
տկարացնել
ել ցրուել
անոնց կարեւոր ու
՚
րերղերր եւ յառաջացաւ
Տինչեւ
Գաոէքոս,
ճէպէլ
զօրաւոր կեդրոնները :
^
հուսէյրիի
Տէչ, որով՝ Տասէն
շփՏան Տաաւ խաչա­
կիրներու
Հետ, որոնո ա ու թուականներուն
արդէն
Ի11ՄԱՈԻԼ%ԵՐԸ
11
ԻԻՐԻՈՈ ՄԷԶ
Ա ք
Ոք է
»
Ա
լ /
լ , V,
ւ
տկր
կրն Անտիոքկն
ձրիպօլիս
(
սիլրիական)
հրկա–
ւ՚սՏտյիլտկան
աղանդին Տեծապէս
նպաստող,
րող
ՊւԱրկհլՈԱ
լերան եւ անոր Տէչ
գտնուող
րեր–
նո յնիսկ կրնանք
ըոել ՀիՏնադիր
Հանդիսացող Մու–
դերուն :
Հաճճէա-էլ-Հապիսլին
Հաճայի
ճօա, Սէէէճիյէ
դա–
Իաչակիրներր
նախ
րնգղիճաւբսն
եւ րաքսուճ–
ւաււակին
ճէչ
բս-՚կէէշ
նախսալէս
յիշկի"Ք
ա
ր~
ներ ունեցան
իսճայիլականՆերու
Հետ,
րա
–"
ես՜
դէն : Ըսենք նաեւ որ ան
ՈէլիՏիյէէն
Պարսկ աս–
նելով անոնց գաղտնի կսսլՏակերպա թեան
Հ՚լօր " \ ^ " ւ
Fonds A.R.A.M